MAGGEZIEN
TWEEDE LEVEN VOOR BOMEN
Stadshout thuis op Nulandse werf
KOM-FESTIVAL
PAKT DOOR
meer verenigingen op jaarmarkt Rosmalen
PASTOOR
UITGEZWAAID
Nulanders over hun 90-jarige voorganger
KONINKLIJKE EER
voor gouden
SJV Rosmalen
podium altijd
Stadshout thuis op Nulandse werf
KOM-FESTIVAL
PAKT DOOR
meer verenigingen op jaarmarkt Rosmalen
PASTOOR
UITGEZWAAID
Nulanders over hun 90-jarige voorganger
KONINKLIJKE EER
voor gouden
SJV Rosmalen
podium altijd
‘Met teksten van liedjes en gedichten kun je mensen bereiken’
“Mijn toekomst ligt echt bij theater en poëzie”, benadrukt Mynthe Zwaal met nadruk. “Als klein meisje genoot ik er al van om te kunnen dansen. Ik was vijf jaar toen ik tegen mijn moeder zei dat ik ballerina wilde worden en die wens heeft zij altijd gesteund. Ik ben al vroeg begonnen bij Geraldine’s Dans- en Balletstudio en heb in die tijd vijf balletdiploma’s gehaald. Op mijn achttiende ben ik ermee gestopt omdat mijn studie er lastig mee te combineren was.”
door Herman van Dinther
Mynthe (21) woont met moeder Dagmar, vader Arne en broer Hidde sinds een jaar of tien in Rosmalen. “Creativiteit zit bij ons in de familie. Ik ben altijd gefascineerd geweest door beeldende kunst, fotografie, tekenen, schilderen, het scheppen van mooie dingen. Dat is ook de richting die ik zoek voor mijn toekomst. Ik ging naar het Hooghuis in Oss waar ik als keuzevak de richting theater deed. Daarna ben ik de MBO acteurs opleiding bij het Koning Willem I College gaan doen. Intussen heb ik nu het eerste jaar aan de Hogeschool voor de Kunsten in Utrecht afgerond. Simpel gezegd doe ik daar de schrijversopleiding maar officieel is het de afstudeerrichting Bachelor Theatre in Writing for Performance. Het is de enige voltijd hbo-studie tot dramaschrijver in Nederland. Als afgestudeerde ben je professioneel dramaschrijver van teksten voor theater, film, televisie, radio en nieuwe media. Mensen vragen weleens wat je kunt worden met een theateropleiding. Daar heb ik in één woord een antwoord op, ‘gelukkig’.”
Gedichten en liedjes “Ik schrijf graag om mijn gevoel te uiten. Dat doe ik in gedichten en intussen ook schoorvoetend met liedjes. Ik ben heel sensitief en probeer met mijn teksten de mensen te bereiken. Ik pluk soms karaokenummers van YouTube en schrijf daar dan teksten bij. Een vriendin van mij kijkt dan of er in de studio verdere stappen kunnen worden gezet. Door de creativiteit die ik in zingen en dansen kan leggen word ik negatieve gevoelens de baas waar ik ook weleens last van heb zoals iedereen weleens een baaldag heeft. Maar dat komt niet vaak voor hoor, ik ben best wel een optimistisch en vrolijk mens.
Het schrijven van liedjes is nog best een uitdaging, met het schrijven van gedichten heb ik al wel veel positieve respons. Zo werd ik door mijn opleiding aangemeld voor deelname aan de Nacht van de literatuur die op 23 maart in Amersfoort werd gehouden. De Dichteres des Vaderlands, Babs Gons richtte zich tot mij bij het voorlezen van een gedicht, voor mij een bevestiging dat ik op de goede weg zit. Ik heb in elk geval de ambitie om op termijn mijn eigen gedichtenbundel uit te geven.”
Schrijven
“Dingen op papier zetten is toch wel de rode draad die ik voor me zie. Teksten die dan gezongen, gelezen, in film of op toneel gebruikt gaan worden en waarmee ik mensen kan bereiken. Dat is voor mij namelijk belangrijk, het contact en de communicatie met mensen geeft mij voldoening. Massale happenings zoals festivals spreken mij niet zo aan om erheen te gaan. Ik ga liever naar podiumoptredens van artiesten die mij aanspreken en waarmee ik chemie voel. Zo hou ik van ballads en het repertoire van zangeressen als Adèle, Céline Dion, Whitney Houston maar ook van power vrouwen zoals Anouk. Behalve liedjes en gedichten wil ik ook toneelstukken schrijven. Dat gaan we doen in het tweede jaar van mijn opleiding. Dat gebeurt dan in de vorm van projecten waarin acteurs, schrijvers en decorbouwers in tien dagen moeten komen tot een gezamenlijk stuk. Dat wordt dan een minivoorstelling die op basis van samenwerking en wisselwerking tot stand is gekomen. Daarbij wordt overigens samengewerkt met de regisseursopleiding in Maastricht. Heel belangrijk, want regisseurs en schrijvers kunnen nogal eens van mening verschillen over de invulling van een uitvoering.”
Drukke week
Wonen in Rosmalen en studeren in Utrecht roept al snel de vraag op of op kamers wonen in Utrecht geen optie is. “Ja, dat zou praktisch zijn, maar kamers zijn daar duur en moeilijk te krijgen. Bovendien heb ik al drie jaar in het weekend een horecabaan in Rosmalen bij Villa Fleurie. Daar heb ik alle kansen gekregen om te leren hoe je gastvrijheid invult. Waar kwaliteit boven kwantiteit gaat, waar je leert om mensen te ontzorgen en te laten genieten. Dat sluit heel goed aan bij mijn karakter, het geeft mij voldoening om eraan bij te dragen dat mensen blij worden. Je doet er enorm veel mensenkennis op en hebt dan ook snel in de gaten of mensen het leuk vinden om een praatje te maken of zich juist willen beperken tot hun tafelgenoten. Altijd weer een uitdaging om situaties goed in te schatten.”
Waar vroeger de gemeentewerf van Nuland gevestigd was, is het vaak nog een drukte van belang. Aan de Zandstraat worden met grote regelmaat de zaagmachines aangezet om gerooide bomen te verwerken. Zo zijn de bomen die op de Parade in Den Bosch stonden een tweede leven gaan leiden in de vorm van borrelplanken.
Door Herman van Dinther
Ruim tien jaar geleden zaten drie mensen in de wijk Boschveld bij elkaar om na te praten over de zojuist gerooide plataan die later in het jaar in planken kon worden gezaagd. Door dat project werd de kiem gelegd voor de oprichting van de Stichting Stadshout.
Hannie Borsetti, sinds vier jaar secretaris van de stichting, sloot zich in coronatijd aan bij dit initiatief. “Van het hout werden tafels en stoeltjes gemaakt voor de wijk waardoor de boom als het ware voor de buurt behouden bleef. Her en der worden natuurlijk door de tijd om allerlei redenen bomen gekapt. Wij vinden het belangrijk dat dit hout niet wordt gedegradeerd tot stookhout maar wordt gebruikt om er praktische producten van te maken.
Hannie (58): “Ik ben als zevende kind in een boerengezin in Etten Leur opgegroeid. Daar heb ik mijn liefde voor platteland en natuur ontwikkeld. Nadat ik in 1989 in Den Bosch terecht kwam is de stad helemaal in mijn hart gaan zitten en zet ik mij graag in voor bewonersinitiatieven zoals onze stichting. Wij vinden het belangrijk dat, wanneer een boom dan toch gerooid moet worden er met het hout iets gedaan wordt dat aan de samenleving kan worden teruggegeven. We betrekken het hout onder andere bij de gemeente en het Waterschap wanneer er gekapt moet worden. Het is dan fijn wanneer de bomendeskundige ons weet te vinden. We moeten ervoor zorgen dat we genoeg op voorraad hebben want we werken vaak in opdracht. Zo maakten we op verzoek van de gemeente ‘s-Hertogenbosch in onze werkplaats in Nuland een bankje van inlands eiken. De boom werd in 2023 gerooid op de Eikakkerhoeven in Rosmalen en in de vorm van de bank teruggeplaatst op zijn oude plek, met tekst waarin het project wordt toegelicht.”
Paardenkastanje
“Het gegeven dat de paardenkastanjes op de Parade moesten worden gerooid ging heel veel inwoners van de stad maar ook daarbuiten flink aan het hart. Er was bij velen een emotionele band met dit authentieke stukje stadskarakter. Het bracht ons op het idee om van het hout borrelplanken te maken die we verkochten aan honderden belangstellenden. We weten dat we
daar veel mensen een groot plezier mee hebben gedaan, de planken zijn inmiddels uitverkocht. Hoewel wij geen commercieel bedrijf zijn was de opbrengst natuurlijk zeer welkom want we maken als stichting natuurlijk ook veel kosten.”
Vrijwilligers
“ We hebben gelukkig een fijn stel vrijwilligers die zich inspannen om het werk van onze stichting uit te voeren. Onder aanvoering van Gerard van Diessen, timmerman van het eerste uur hebben we een team van een man of zeven die actief zijn in de werkplaats in Nuland. In drukke tijden wordt er vrijwel dagelijks gewerkt. Dat clubje neemt ook de opdrachten aan en we kunnen stellen dat er keihard wordt gewerkt ook door de voorzitter Jan Louvenberg die ook vaak in de werkplaats aan de slag is.” Hannie, moeder van vijf kinderen en oma van vier kleinkinderen heeft het ook druk als gezinsmens en is op zoek naar weer een andere uitdaging. “Ik ben vooral een projectmens, ik ga een uitdaging aan en werk daar een tijdje aan om het op de rit te krijgen. Wanneer het dan loopt kijk ik weer eens rond voor iets nieuws. Tijdens de open dag die we onlangs hielden is Maarten Pieters mij als secretaris opgevolgd maar blijf ik wel hand- en spandiensten doen waar nodig.”
Voorzitter Louvenberg: “Gekapte bomen gaan wat ons betreft liever niet voor stookhout prijzen naar de houtvezelindustrie, maar terug de gemeente in als meubel of timmerhout. Dat vinden we een veel betere en ook hoogwaardiger bestemming. Wat is er mooier dan een landschapspoort, een sierhek, straatof wijkbank, tafel of kast van hout van een overtollige boom?
“Het team van Stadshout bedenkt zelf toepassingen, of denkt indien gewenst mee over praktisch uitvoerbare ideeën en adviseert over mogelijkheden en toepassingen.
We werken samen met publieke- en particuliere partijen. Onze stichting beheert een eigen werkplaats waar we goed uit de voeten kunnen en de ruimte hebben om bomen op te slaan e te laten drogen. We werken samen met enkele zelfstandige houtbewerkers en een ruim team aan vrijwilligers met verschillende achtergronden.”
· braderie ·koopzondag
·live-entertainment ·live-muziek ·demonstraties ·kinderattracties
zondag 8 september
gratis entree - gratis parkeren
Het jaarlijkse KOM-festival is een begrip in Rosmalen en omstreken. De jaarmarkt ontbreekt ook dit jaar zeker niet op de kalender van Centrum Management Rosmalen (CMR). Op zondag 8 september staat het dorpscentrum weer volledig op zijn kop, met tal van optredens, demonstraties, muziek, gezellig volle terrassen en vooral heel veel kraampjes.
door Mark van der Donk
Ook dit jaar zullen weer vele duizenden nieuwsgierigen, van binnen en ver buiten de voormalige gemeentegrenzen, hun weg naar de ‘kom’ van Rosmalen weten te vinden. De sfeervolle braderie staat garant voor het nodige spektakel, een gemoedelijke ambiance en vooral veel gezelligheid. “Het is sowieso koopzondag, dus alle winkels zijn open, maar daar bovenop is er nog heel veel meer te beleven”, vertelt Daphne Brok, die sinds een jaar voorzitter is van het CMR.
Live-entertainment
“Op de Driesprong zijn uiteraard alle terrassen geopend. Daar wordt eveneens gezorgd voor live entertainment en ook De Kentering heeft weer een eigen muziekprogramma, met dj en artiesten.” De charmante, attractieve, klankrijke en eigenzinnige dames van Female Fushion laten vanachter hun draaitafel, microfoon en/of instrument hun muzikale talenten samensmelten op het centrale plein. Daar omheen wordt tussen 11.00 en 17.00 uur jong en oud vermaakt met de gebruikelijke KOMactiviteiten.
Rosmalense verenigingen
“We mogen weer rekenen op maximaal 150 deelnemende winkeliers, verenigingen en andere instanties die hun producten en activiteiten onder de aandacht van het toegestroomde publiek zullen brengen.” Brok plaatst ook een positief kritische noot: “Jammer dat het animo bij de Rosmalense verenigingen zo laag lijkt te zijn. We hebben er heel veel persoonlijk, via mail, uitgenodigd en gaan ze binnenkort nog nabellen. Wellicht is het een gebrek aan vrijwilligers, maar het KOMfestival is volgens ons dé uitgelezen plaats om je vereniging te tonen aan het grote publiek.”
Scouting St. Tarcisius is er sowieso wél bij, net als onder meer Gewoon Gedreven, Rosmalens Belang, Exempel, de ROS en SJV. “En de turnsters van OJC”, vult Brok aan. “Die komen ieder jaar trouw hun club promoten. Goed voorbeeld voor andere Rosmalense verenigingen, die wij een prachtig podium bieden waarop ze kunnen laten zien wat ze in hun mars hebben.”
Goede naam
Veel verenigingen of niet, het barst in het dorpshart ongetwijfeld weer van de koopwaar, bezienswaardigheden en activiteiten. Ook dit jaar zijn kosten noch moeite gespaard. “We hebben een externe partij ingeschakeld, met veel ervaring in de evenementenbranche, om ervoor te zorgen dat de goede naam van het KOM-festival hoog wordt gehouden. Er is voor iedereen wat wils. Alles wat je op een jaarmarkt verwacht, kun je in Rosmalen vinden.”
In de hele Dorpsstraat en alle uitlopen - zoals de Schoolstraat, Cathelijne, Raadhuisstraat en Harrie Coppensstraat - is er weer een mooi en divers aanbod. Speerpunt voor Brok is de parkeerplaats aan de Torenstraat, aan de kant van de kerk. “Die locatie is als vanouds voor de kinderen, met een plekje voor de SJV en meerdere attracties bij elkaar. We creëren weer een klein kinderplein, met de gezonde ambitie om dit de komende jaren verder uit te bouwen.”
Als iemand de grip verliest op zijn of haar geheugen, taal, en zelfs op maatschappelijke normen en waarden, dan staat diegene letterlijk en figuurlijk in zijn hemd. Hoe blijft iemand warm? Wie biedt die momenten van verbinding, vertrouwen en plezier in de wereld van verwachtingen, angst, onveiligheid en onvermogen? Jacoline Goossen (Welzijnsbegeleider & miMakker) leeft zich in en doet een inspirerende poging daartoe. contact@beleefidee.nl
Ik ga aanschuiven bij een drietal dames aan een ronde tafel. Deze vrouwen zijn al minstens een half uur geleden door mijn collega’s verzorgd en naar de huiskamer gerold om te ontbijten. Ieder van hen heeft haar woning hier, omdat zij door hun fysieke beperkingen specifieke zorg nodig hebben. Zij hebben de ervaring dat ze (als het ware) als een vis in nood uit hun vertrouwde water zijn gehaald en elders in een aquarium zijn geplaatst. Die plotselinge ellende is voor elke vrouw weer op een andere manier in haar leven gekomen en hoe zij daarmee omgaan is heel verschillend, ook per dag.
]
Op mijn gemak neem ik een verrijdbare kruk mee naar een plek tussen hun bloemenplacemats. We raken aan de praat. De dames de Wit en Loonstra hebben het hoogste woord met hun humoristische, assertieve spreekvaardigheden. Ik kijk naar de stille mevrouw Maars die, ondanks de ruimte die ik voor haar creëer in deze bol wol van gevatheid, niet veel zegt. Ik hoor een zacht: “het is wel goed zo hoor, ik ben het gewend.” Ik twijfel aan haar uitspraak, maar laat het zo en geef aan dat ik iets te drinken wil gaan halen voor bij mijn traktatie. Mevrouw Maars gaat voor een zwarte koffie, maar voordat ik kan knikken dat ik haar wens ga vervullen, hoor ik van mevrouw de Wit dat zij het er niet mee eens is: “Zij heeft al zes kopjes koffie op hoor!’ De toon van deze koffietijd is gezet.
Aan de buitenkant blijf ik rustig, maar van binnen bieden mijn hersenen gretig woorden van oordeel en verweer aan. Mijn hand gaat automatisch via mijn samengetrokken bovenbuik naar mijn hart. Het duurt maar even, maar dan kan ik vanuit dit gezichtspunt de dames op een andere manier bekijken. Zij zijn alle twéé door iets geraakt. Mevrouw de
Wit heeft dwingende ogen en een boze blik. En mevrouw Maars kijkt, verlegen door de situatie, mij aan met droevige blauwe kijkers, benieuwd wat ik zal gaan doen.
Langzaam sta ik op om de situatie een wending te geven. Ik geef mevrouw de Wit, de zorgzame, nette, gestructureerde huisvrouw van vroeger een compliment, omdat ze zo begaan is met de gezondheid van haar overbuurvrouw. Aan mevrouw Maars, de gevoelige, geduldige onderwijzeres, die de kleine dingen in het leven zo waardeert, vraag ik nieuwsgierig of ze inderdaad zoveel van koffie houdt. Beide dames lijken de erkenning van hun kant van dit verhaal te waarderen. Gelukkig kijken ze elkaar even later ook weer aan met een voorzichtige glimlach. Tijd voor koffie. Mevrouw Loonstra kan zich niet langer stilhouden en geeft aan dat wortelcake trakteren voor mijn verjaardag toch niet echt feestelijk is, waarop we allemaal in de lach schieten.
‘Beren eten geen mensenvlees maar als ze proeven doet het wel zeer’
Als klein manneke was Rosmalenaar Kees van Meurs al bezig met het maken van foto’s. Samen met zijn broer had hij er plezier in om opgezette dieren op de foto te zetten. Maar het was de kunst om steeds genoeg centen bij elkaar te schrapen om fotorolletjes te kunnen kopen. Een goede bekende had zo’n lol in het enthousiasme van de kinderen dat hij aan Kees een Super 8 camera gaf.
door Herman van Dinther
Kees (67): “Ik mocht de aankoopprijs in stapjes terug betalen. ‘Kijk maar wanneer je weer wat hebt’ zei hij. Nou dat was natuurlijk wel een heel mooi gebaar waar ik altijd dankbaar voor ben geweest. Het stelde mij in de gelegenheid om te gaan filmen in plaats van te fotograferen, voor mij was daarmee een passie geboren. Intussen ben ik al meer dan vijftig jaar aan het filmen, een hobby die mooi aansluit bij die van mijn vrouw Gerry want zij is een fanatiek fotografe. We reizen samen nogal wat en leggen alle indrukken vast op foto en film.”
Geen boekenwurm
“Ik ben in heel veel dingen geïnteresseerd maar aan school heb ik altijd een broertje dood gehad. Ik ben geslaagd voor mijn LTS-diploma timmerman maar ik kreeg het papiertje vooral omdat ze bang waren dat ik nog een jaar terug zou komen op school, zei mijn vader lachend.
“Ik ging aan de slag in de bouw maar liep daar vooral anderen in de weg. De tapijtbranche trok mij meer en ik ging daar in loondienst. Het aantal bazen dat ik had telde nogal op, het langst was ik er een half jaar, de kortste duurde twee uur. Zo rond mijn vijfentwintigste ben ik voor mezelf begonnen als tapijtlegger. Ik ging met stalen tapijt bij de mensen aan huis en dat liep goed. Nu werk ik nog een paar dagen per week, de aanvragen, vooral via Marktplaats blijven maar komen. Ik werk door het hele land en zelfs over de grens in België en Duitsland, de belangstelling voor de ouderwetse traplopers met roeien is er nog of weer volop.”
Reizen
“Samen met Gerry bedenk ik de reisbestemmingen waar we met onze hobby goed aan onze trekken kunnen komen. We reizen met onze camper naar de locaties waar we denken mooie natuur te zullen aantreffen. We zijn drie jaar op rij zes weken naar Spanje geweest en dat heeft enorm veel materiaal opgeleverd, 2881 scenes om precies te zijn. Ik ben nu druk doende om te monteren en dat is een hels karwei natuurlijk. Je moet alles kritisch bekijken maar ook voor jezelf als het ware het verhaal bedenken dat erbij hoort. Het is dus het monteren van beeld en geluid en
het schrijven van de tekst. Als voice over heb ik iemand die de tekst heel mooi en met gevoel inspreekt. Jammer genoeg stopt hij ermee dus moet ik op zoek naar iemand anders. Het kan wel een half jaar duren voor het klaar is want ik ben niet gauw tevreden. Ik leg de montage een tijdje weg om later opnieuw te kijken en ben dan nog niet tevreden en ga weer verder schaven.”
Beren Kees: “Het is hartstikke leuk om dit te doen maar het levert ook wel ontberingen op wanneer je bijvoorbeeld in IJsland aan het filmen gaat. Het is daar verrekte koud vooral door die snijdende wind. Ook Canada was een uitdaging. Daar hebben we een maand gereisd en gefilmd wat een mooie natuur documentaire heeft opgeleverd. In die film, ‘Indian Summer’ zie je volop zalm, grizzlyberen, arenden en prachtige natuur met watervallen en bergen met sneeuw. Bij de montage kwam mijn kleinzoontje weleens een half uurtje meekijken. Hij vroeg of ik niet bang was van die beren. Nee, stelde ik hem gerust. ‘Beren eten geen mensenvlees maar ze proeven het wel en dat doet heel zeer’, herinnert Kees zich deze anekdote met een glimlach op zijn gezicht.”
Erkenning
De films van Kees krijgen alom waardering, ook en vooral in de kringen van amateurfilmers die zijn aangesloten bij de Nederlandse Organisatie van Audiovisuele Amateurs. Zijn natuurfilms scoren in de top van het materiaal dat wordt ingezonden bij de NOVA en horen bij de beste drie van Nederland.
Kees:” Waar ik mooie herinneringen aan heb is de samenwerking met de Duitse gerenommeerde natuurfilmer Jan Haft. Met hem was ik in Shetland waar we otters filmden. Mijn materiaal heeft hij in zijn film gebruikt en dat geeft voldoening.
Ik vind het belangrijk dat veel mensen genieten van actief zelf filmen. Dat is een van de redenen waarom ik zo’n vijfendertig jaar geleden de vereniging Natuur in Beeld in Middelrode mede heb opgericht. Daar zijn zo’n vierentwintig enthousiaste fotografen en filmers lid van.”
Wij heten u van harte welkom in ons Grieks Mediterraans restaurant, een plek waar lekker eten en gastvrijheid elkaar treffen. Uw gastheer Stelios ontvangt u op zijn eigen manier en zorgt samen met de rest ons personeel voor een onvergetelijke avond.
door Mark van der Donk Proosdijstraat 12 ’s-Hertogenbosch | 073 888 5808 06 203 608 92 info@paulienuitvaart.nl www.paulienuitvaart.nl www.hetafscheidshuisdenbosch.nl
Geniet van de met zorg gemaakte gerechten, mediterrane gastvrijheid, en het uitgebreide assortiment.
“Wij zijn tevreden als u tevreden bent”
Restaurant De Griek
Rodenborchweg 35 - Rosmalen dagelijks geopend van 16:30 - 21:00 uur
Harmonie Union uit Nuland, fanfare WIK uit Geffen en harmonie ODIO uit Vinkel slaan net als vorig jaar de handen ineen. Met het evenement ‘Show your Talent’ willen zij het (soms nog onontdekte) muzikale talent uit de voormalige gemeente Maasdonk een podium bieden.
Voor in de agenda: het muzikale spektakel vindt plaats op zaterdagavond 12 oktober. Was de vorige editie nog in de Geffense Koppelinck, nu is De Meent in Nuland de plaats van handeling.
“Ieder groot talent - en ook alle beginnende, kleine talentjes - uit Geffen, Nuland en Vinkel zijn van harte welkom om zichzelf op het podium te komen showen”, vertelt Petra van der Doelen. Namens Union is ze betrokken bij de organisatie van een nieuwe succesvolle samenwerking tussen ODIO, WIK en haar eigen muziekvereniging.
Uit elke kern wel iets of iemand van buiten de vereniging.”
Laagdrempelig
De drie muziekverenigingen willen het vooral heel laagdrempelig houden. “We organiseren dit voor iedereen die zich, met of zonder muziekinstrument, in een mooie entourage wil laten zien aan een volle zaal. Vorig jaar waren er maar liefst 22 optredens, met een totaal van ongeveer 70 deelnemers. Alles wat zich inschreef, mocht toen meedoen. Daar stappen we nu vanaf. Vol is vol, want we willen graag de vaart erin houden op de avond zelf. Van iedereen die kort en krachtig kan laten zien wat hij of zij in zijn, haar of hun mars hebben, zien wij dus heel graag een aanmelding verschijnen.”
Proosdijstraat 12 ’s-Hertogenbosch | 073 888 5808 06 203 608 92 | info@paulienuitvaart.nl www.paulienuitvaart.nl | www.hetafscheidshuisdenbosch.nl
“Voorheen hebben we dat gedaan met het solistenconcours, waarbij alle leden van de drie verenigingen het in verschillende categorieën tegen elkaar opnamen. Die happening hebben we weer nieuw leven ingeblazen, maar we hebben het wat ruimer getrokken en het prestatieve is er wat vanaf. We hebben nog wel een winnaar, gekozen door de jury én het publiek, die zich het ‘Talent of the Show’ mag noemen, maar in principe winnen alle deelnemers. Het gaat om de eer om op het podium te staan.”
Nieuwe presentatoren
Net als het solistenconcours gaat ‘Show your Talent’ rouleren. Dit jaar is Nuland aan de beurt. Wie durft het daar aan om in een sfeervol ingerichte zaal, op een echt podium, te shinen?
Inclusief presentator en met jury, die na afloop van elk optreden het direct becommentarieert.
“Mike van Santvoort is ook dit jaar weer van de partij om met name het slagwerk te beoordelen, voor dans en zang hebben we nieuwe jurygezichten en ook de presentatie is in handen van een ander tweetal: de regerend prins en adjudant van ’t Waoterrijk praten de avond aan elkaar.”
Brede opzet
Nagenoeg álle optredens zijn welkom. “Als het maar muziekgerelateerd is. Niet alleen onze blazers en drummers, die gedurende het jaar al regelmatig optreden, maar ook zangers en dansers kunnen zich komen laten horen en zien. De winnaars van vorig jaar, een oma met kleindochter die accordeon spelen, zijn er dit keer ook weer bij. En toen mochten we ook genieten van majorettes, een koortje, kwin- en kwartetten, een dansgroep, het was heel divers.
Wil jij je kunsten showen met live muziek, dans of een ander muzikaal talent? Geef je dan op door voor 1 september je naam, leeftijd en talent door te sturen naar showyourtalent23@gmail. com.
‘Mijn gasten, groot en klein, moeten bij de Buuren een fijne tijd hebben!’
Het gezellige terras van ‘De Buuren’ aan de Driesprong in Rosmalen heeft een bijna mediterrane sfeer. De vier indrukwekkende bomen geven het terras een authentieke, frisse en uitnodigende uitstraling, perfect voor een rustige middag of een gezellige avond met vrienden en familie. Gastheer en tevens eigenaar William van de Griend (37) ontving ons op zijn volledig heringerichte zomerse terras dat begrensd wordt door robuuste wit geschilderde banken en dat splinternieuw gemeubileerd is met tafeltjes en stoeltjes.
door Jim van Brakel
In mei van dit jaar kocht William de bekende horecazaak ‘Grand Café Bottles’ – die lang geleden in Rosmalen startte onder de naam September – en doopte die om tot ‘De Buuren’. William, opgegroeid in Engelen, begon op jonge leeftijd als afwashulp bij het Veerhuis in Bokhoven, werkte vervolgens in de bediening in vele cafés en restaurants en heeft sindsdien vrijwel onafgebroken in de horeca gewerkt. Acht jaar lang dreef hij, circa 1000 km verder naar het zuiden, feestcafé ‘De Prins Van Oranje’ in het Franse Les Deux Alpes. Daarna, nóg zuidelijker, managede hij drie zomers lang een feestcafé in het Portugese Albufeira. En nu, in Rosmalen, wordt Williams langgekoesterde wens vervuld, want hij gaat zijn eigen zaak runnen.
Gezellige dagen
De zaak is zeven dagen per week open, van half elf ‘s morgens tot in de kleine uurtjes. In de keuken en in de bediening staat een gedreven team dat er voor zorgt dat je heerlijk kunt genieten van de verse appeltaart, smakelijke broodjes, soepen, salades en burgers die op de menukaart staan. Ook voor het diner is er volop keuze met een verscheidenheid aan voorgerechten, hoofdgerechten en desserts. En gasten die niet komen om te eten, kunnen bij hun glas wijn of heerlijk potje bier uiteraard iets lekkers kiezen.
Elke woensdag kun je bij ‘De Buuren’ onbeperkt genieten van spareribs. Op donderdagavond staan de speciale bieren centraal. En op vrijdagavond, als iedereen klaar is met dineren, maakt ‘De Buuren’ ruimte voor de jeugd (vanaf 18 jaar) die dan welkom is om een avondje te stappen.
Plannen voor de nabije toekomst Het interieur van ‘De Buuren’ zal binnenkort worden veranderd, want zoals William terecht opmerkte: “een mens kan niet alles tegelijk doen.” Er zijn namelijk nog genoeg plannen die hij binnen ‘De Buuren’ wil realiseren. Naast onderstaande ideeën wil William ook rekening houden met de ‘mini-Buurtjes’, zodat de
kinderen zich tijdens een hapje en/of drankje niet hoeven te vervelen.
Op zaterdagavond wordt de gelegenheid geboden voor besloten feestjes en partijen. William wil echt ook gastheer blijven voor bezoekers die niet tot het besloten gezelschap behoren. Voor deze ‘mengvorm van open en besloten’ wordt een brede en prettige werkwijze toegepast.
De zondagen zullen zeer gevarieerd zijn; daarvoor heeft William verschillende mogelijkheden in gedachten. Zoals bijvoorbeeld livemuziek die verzorgd wordt door bandjes, bezoekers kunnen samen sportuitzendingen bekijken op de grote TV-schermen, en gezellige pub-quizzen zullen zeker bijdragen aan een fijne sfeer. Kortom: op zondag is er voor elk wat wils.
Online in de koelkast kijken
Bij ‘De Buuren’ kun je niet alleen genieten van een goed glas wijn, maar ook van een breed assortiment aan speciale bieren. Brouwerij Hertog Jan levert de huisbieren, daarnaast wordt hier een ruime keuze aan bieren op fust en in de fles aangeboden.
‘De Buuren’ is aangesloten bij de populaire bierapp Untappd, die alleen al in ons land 275.000 gebruikers telt. Als locatie op Untappd kun je bij ‘De Buuren’ altijd zien welke speciaal bieren er beschikbaar zijn. Tijdens ons gesprek zaten er 8 ‘craftbieren’ (zoals speciaal bier vaak genoemd wordt) op de tap en stonden er maar liefst 38 ‘craftbieren’ en 10 alcoholvrije biersoorten achter de glazen deuren van de grote bierkast.
Bovendien kun je bij ‘De Buuren’ betalen met zowel een Buuren-cadeaubon als een dinerbon van ‘Diner Cadeau’. De zaak is ook deelnemer van de Bourgondische webshop ‘Local Taste’.
‘De Buuren’ is een levendig en gezellig eetcafé in het centrum van Rosmalen, met veel ruimte binnen en op het terras. Een ideale plek aan De Driesprong voor een hapje en/of een drankje. Kom eens langs of kijk op: www. eetcafedebuuren.nl. Wil je op de hoogte blijven? Volg dan het instagram-account de_buuren.
Het Bossche Palet bestaat uit een diverse groep mensen met een passie voor tekenen en schilderen. Tijdens de wekelijkse bijeenkomsten gaan ze onder deskundige begeleiding bezig met alle schilder- en tekentechnieken. Meer informatie is te vinden op de website: www. hetbosschepalet.nl.
De ledententoonstelling van Het Bossche Palet is te zien van woensdag 28 augustus t/m zaterdag 26 oktober bij de bibliotheek Rosmalen, Hoff van Hollantlaan 1. Gratis te bezoeken van maandag t/m vrijdag van 10.00-18.00u en op zaterdag van 10.00-17.00u. Op zaterdag 31 augustus wordt de expositie officieel geopend om 15.00u.
Mail of bel naar Jolanda Everkes, locatiemanager van Huize De Graef: jolanda everkes@compartijn nl of 06 - 301 588 25
BLAZERS- EN SLAGWERKKLASSEN
GAAN WEER VAN START!
Bij muziekvereniging St Cecilia staat iedereen te popelen om aan het nieuwe seizoen te beginnen. Binnenkort wordt weer vol enthousiasme gestart met de populaire blazers- en slagwerkklassen! Deze bieden een unieke kans voor basisschoolleerlingen van 8 tot 12 jaar om hun muzikale talenten te ontwikkelen. Wat kunnen de kinderen en u als ouders verwachten?
Inspirerende lessen: ontdek de wereld van blaas- en slagwerk instrumenten.
Professionele begeleiding: leer van de besten in het vak. Gezellige sfeer: maak deel uit van een hechte muzikale club. De aanmeldingsperiode is nu geopend en loopt t/m 8 september. Wees er snel bij, want de plaatsen zijn beperkt!
Meer weten en aanmelden? Bezoek de website www.stcecilia.nl en ga op de homepage naar “laatste nieuws”. Heb je vragen? Neem contact op via jeugd@stcecilia.nl voor meer informatie.
Het gebruik van een computer wordt steeds belangrijker in het dagelijks leven. Maar wat als u dat moeilijk vindt? De gratis cursus Klik & Tik op donderdag 5 september van 10:00 - 12:00 in Bibliotheek Rosmalen helpt je gebruik te maken van de mogelijkheden van de computer. Je leert bijvoorbeeld websites te bekijken, e-mails te schrijven en hoe je bestanden kunt downloaden.
Je werkt in jouw eigen tempo, op een laptop van de bibliotheek of op je eigen laptop of tablet. Meer info bij Annika Verhallen, 073 680 2900
Pastoor Gerard Verbakel werd op 9 juni 1934 in Aarle Rixtel geboren en ontving op 11 juni 1960 zijn priesterwijding van Mgr. Bekkers. Na diverse functies elders, werd hij in 1984 benoemd tot pastoor van de parochie Heilige Johannes‘ Onthoofding te Nuland. Dit jaar vierde de pastoor zijn 90e verjaardag. Eind september hoopt hij zijn 40-jarig pastoorschap in Nuland te vieren en tevens zal hij dan afscheid nemen van het pastorale team van de parochie. Wij vroegen aan een aantal Nulandse mensen om een herinnering, een gedachte of een sfeerbeeld te schrijven over hun pastoor.
redactie Jim van Brakel
Met Pastoor Verbakel op reis Anno 2000 bestond de parochie Heilige Johannes’ Onthoofding 700 jaar. Heemkundekring Nuwelant heeft in opdracht van de parochie hierover een prachtig boek uitgebracht. Bij de plek van de oude parochiekerk in de polder in Nuland is een Keltisch Kruis geplaatst ter gelegenheid van drie gedenkwaardige momenten, te weten het 40-jarig priesterschap van pastoor/deken Verbakel, het 700-jarig bestaan van de parochie Nuland en t.g.v. 2000 jaar Christendom. Onder leiding van de pastoor zijn diverse grote parochiereizen c.q. bedevaarten gehouden. Naar het Heilige Land, Egypte en de Sinaï woestijn, naar Griekenland (in de voetsporen van de apostel Paulus), en naar het Vaticaan in Rome. Sinds 1999 organiseert de parochie, i.s.m. het Gilde Sint Antonius Abt, jaarlijks een bedevaart naar de Sint Jan in ‘s-Hertogenbosch. Traditiegetrouw, bij de start rond 7 uur ‘s morgens, spreekt de pastoor het reisgebed uit.
Herman Roelofs, voorzitter en vertegenwoordiger van het kerkbestuur.
Vriendschap op basis van respect In het jaar 2003 deed mijn zoon Stefan zijn eerste communie. Bij de voorbereidingen hiervan hoorde ik dat pastoor Verbakel een administratieve kracht zocht om hem te
Damascuspoort Jerusalem: pastoor Verbakel vooraan, derde van links
ondersteunen. Ik heb daar goed over nagedacht en ben daarna op gesprek geweest waarbij pastoor Verbakel en Herman Roelofs mij gastvrij hebben ontvangen op de pastorie. Al snel hoorde ik dat de pastoor graag had dat ik voor hem kwam werken en op 1 februari 2004 ben ik in dienst gekomen. Het klikte al snel goed met de pastoor en met zijn huishoudster Tiny Eltink. De band met hen is uitgegroeid tot een ware vriendschap, waarvan wederzijds respect zeer zeker de basis vormt. Nu pastoor zijn “40-jaar-pastoor-in-Nulandjubileum” viert voelt dat ook voor mij als een feestje. Zeker omdat ik 20 jaar met veel plezier zijn secretaresse geweest ben. Ik heb nooit spijt gehad van mijn beslissing om voor hem te gaan werken! Pastoor Verbakel is een vriendelijke man die altijd bereid is om iets voor anderen te doen. Een ware vriend.
Desirée Stofmeel, secretaresse van de pastoor.
Het tuinteam van de Pastoor
Oorspronkelijk begonnen als “Kerkhofploeg”, hielden we het kerkhof onkruidvrij. Snel kwam daar de tuin van de pastorie en het kerkplein bij. Wekelijks zorgen we ervoor dat alles zo netjes mogelijk is. De pastoor komt zelf inventariseren hoeveel mensen er aan het werk zijn, want om 10.30 uur staat de koffie klaar, vaak met appelflappen als de interieurverzorgsters ook in de kerk aan het werk zijn.
Achter de pastorie ligt een mooie vijver en sinds een aantal jaren broedt daar een Canadees ganzenpaar. In 2023 werden er 7 ganzen uitgebroed, dit jaar waren er 3 jonge ganzen. De pastoor is daar reuzetrots op, ook al bevuilen ze sommige paden bij de kerkhof. Hij vindt het prachtig als het ganzenpaar met kroost om de kerk heen loopt naar de buren van Villa Maasdonk om daar in de vijver te gaan zwemmen. Wij zijn er trots op dat we het tuinonderhoud voor onze pastoor kunnen en mogen doen.
Gerard van Lokven, namens de tuinploeg.
Aandacht voor de zieke medemens
Denkend aan onze jubilerende Pastoor, zien we een aardige man, met een luisterend
Geen enkele vergadering werd afgezegd Ruim 32 jaar heb ik samen met de pastoor in de pastoraatsgroep mogen zitten. Binnen het pastoraat is veel veranderd in 40 jaar en niet alleen in Nuland. Wat wel bleef: onze pastoraatsgroep vergadert iedere donderdagmorgen om 10 uur in de serre van de pastorie.
De groep bestaat naast mij uit pastoor Verbakel, Annie den Teuling en Annemiek van Krieken. We beginnen met het evangelie voor het komend weekend en kiezen een passende thematitel. Deze tekst wordt op een bord in de kerk geplaatst. Ook de post en de planning van kerkelijke activiteiten komen aan de orde en de invulling van acolieten en lectoren.
Met de pastoor ging ik bijna 10 jaar naar de pastoraatsvergaderingen van Parochie De Goede Herder in Heesch. Aanvankelijk haalde de pastoor mij op, later haalde ik hem op. Onze pastoor zei geen enkele vergadering af. Knap
oor. Voor ons als Ziekenactie, altijd erg gastvrij want op de pastorie, daar vergaderen wij. Vooral in september rond Nationale Ziekendag, is er altijd een fijne samenwerking, met een glimlach. Betrokken, met oog voor traditie en tevens modern, geniet hij veel respect binnen en buiten de dorpskern. Pastoor Verbakel is niet alleen in de kerk, maar altijd in heel Nuland aan het werk. Dank voor zijn aandacht, voor de zieke medemens, want ook daar is zijn inzet langdurig en intens.
Nog even een woord namens Het Open Venster, heel snel, Pastoor Verbakel: voor alles nogmaals een groot DANK U WEL !
Saskia Nagtegaal, namens Het Open Venster.
hoor, om op zijn leeftijd nog zoveel bestuurlijke en pastorale vergaderingen bij te wonen.
Ans van der Biezen, namens de pastoraatsgroep.
Vrijheid en vertrouwen Wanneer ik terugdenk aan de afgelopen jaren waarin we als Avondwakegroep met Pastoor Verbakel hebben samengewerkt, dan zijn de eerste woorden die in me opkomen: vrijheid en vertrouwen. Vrijheid die wij als groep gekregen hebben om samen met de nabestaanden op een respectvolle manier afscheid te nemen van een familielid. Vertrouwen in ons dat we dit altijd doen met de christelijke normen en waarden als basis.
Kers op de taart
Parochie De Goede Herder met een pastoor die deze naam eer aandoet. Deze goede vriendelijke herder is nooit hoogdravend en een geboren verbinder. “Wie zaait zal oogsten” geldt zeker voor hem. Tijdens de repetitie van het kerkkoor komt hij vaak in de pauze even contacten en koffiedrinken. De programmakeuze is nooit een probleem. Als parochie moet je heel blij zijn met zo’n naamgenoot en hem koesteren. Pastoor Verbakel is daar echt de kers op de taart.
Carla Bons, dirigent van het kerkkoor.
In onze gezamenlijke visie moeten parochianen in de gelegenheid zijn om op een goede manier afscheid te nemen van een medeparochiaan. Een manier die past bij de overledene en zijn of haar familie, maar ook een manier die past bij onze christelijke traditie. We hebben door dit vertrouwen in onze groep altijd heel fijn kunnen werken. Heel veel dank hiervoor.
Riet Zwanenberg, namens de avondwake-groep.
‘Je erbij neerleggen écht niet nodig . Geloof me!’
Voel je je aangesproken? Dan is LijfStijling iets voor jou. Onlangs vertelde een cliënt mij: “Van alle voedingsprogramma’s en diëten die ik tot nu toe heb gevolgd, is dit de eerste aanpak waarbij ik enerzijds mijn doel heb gehaald en anderzijds ook écht in balans ben gekomen en gebleven.” Dat is precies waar het om gaat. Deze mevrouw viel ruim 9 kilo af met onze unieke aanpak, anders dan bij anderen!
Je bent 50 of 60 voorbij en denkt dat je het ergste van de overgang nu wel gehad hebt. Je kijkt in de spiegel en diep in je hart baal je toch wel van hoe je figuur is veranderd. Waar is die taille gebleven? Compleet verdwenen na de overgang, en jouw buik is gegroeid. Niet alleen dat, er zitten gewoon een flink aantal kilo’s te veel aan. Je hebt er last van in je dagelijkse activiteiten. Bukken gaat lastiger, en een dag op pad met vriendinnen of je kleinkinderen gaat minder soepel. En in jouw drukke bestaan als werkende vrouw met een actief sociaal leven, kan je dat nu net niet gebruiken. Je wilt toch al die ballen in de lucht houden.
Balen
Je hebt al zoveel geprobeerd om af te vallen. Vaak lukte het wel, maar voor hoe lang? Jouw omgeving roept steeds dat afvallen na de overgang onmogelijk is. Misschien denk je nu dat je je erbij neer moet leggen en het maar moet accepteren dat het zo is. Dat is écht niet nodig. Geloof me.
Totale aanpak
Je hebt een totale aanpak nodig, die verder gaat dan alleen de buitenkant. En dat is nu net waar
LijfStijling in gespecialiseerd is. Lekker in je vel zitten en gezond en fit ouder worden is meer dan alleen een paar kilo’s minder. Het heeft invloed op hoe jij in het leven staat; fysiek én mentaal.
LijfStijling start aan de binnenkant, namelijk met een vitamine- en mineralencheck. Naast vitaminen en mineralen meten we ook jouw vetstofwisseling, buikvet en nog veel meer. Dit is de basis. Zo weten we in hoeverre je in balans bent en kunnen we kijken wat voor jou het beste plan is. Wij bieden dus géén “one size fits all” programma. En dan gaan we aan de slag met een concreet plan en duidelijke doelstellingen.
Wie is LijfStijling?
LijfStijling bestaat inmiddels al ruim 15 jaar. Annemiek is destijds met haar praktijk begonnen nadat zij zelf vanaf haar 18e zo’n beetje ieder dieet had geprobeerd. Steeds met goed resultaat, maar toch steeds ook met een terugval.
Zij dacht: “Dat moet anders en beter kunnen.”
Hieruit is de unieke aanpak van LijfStijling
ontstaan. Inmiddels komt men van heinde en verre naar Maren-Kessel.
Zelf is zij een energieke vijftiger, die naast haar drukke praktijk, die zij samen met collega Patty runt, ook vijf kleinkinderen heeft waar zij graag tijd voor vrijmaakt; op vrijdag zijn ze er allemaal tegelijk! En, net als iedereen, heeft zij ook een sociaal leven, volgt ze cursussen, en houdt ze van stijldansen, wandelen en meer! En ja, daar heb je energie voor nodig (zonder dat je hoeft te streven naar een maatje 36).
Kennismaken
Wil je kennismaken met LijfStijling? Meld je dan aan voor de workshop “Taille Verdwenen – Buik(vet) gegroeid” op 4 september 15.0017.00 uur. Voor de prijs (€ 15,00) hoef je het niet te laten en dit is ook nog inclusief een persoonlijke vitamine- en mineralencheck (t.w.v. € 99,00). Aanmelden kan via 06-20299616 of marenkessel@lijfstijling.nl. Op onze website vind je meer informatie over de workshop: www.lijfstijling.nl/agenda. Natuurlijk mag je ook een individuele afspraak plannen!
Zien we jou binnenkort?
LijfStijling vind je aan de Provincialeweg 73 in Maren-Kessel. Tel: 06-20299616 Website: www.lijfstijling.nl
Jaren geleden stimuleerde de gemeente Den Bosch iedere burger om zijn medemens iets gratis aan te gaan bieden om hen te stimuleren naar iets leuks/ goeds of beters. Dàt heeft Angélica Roborgh destijds opgepakt door het aanbieden van een hoelahoep activiteit in Rosmalen. In de voorbije jaren is het hoelahoepen een leuk en gezellig evenement geworden.
“Ik heb al honderden mensen blij kunnen maken, omdat het hoelahoepen je sterker in de rug en heupen maakt. Bovendien komt het evenwicht hélemaal terug en dit met de wetenschap dat je dit maar tien minuten per dag hoeft te doen. Dìt staat gelijk aan een half uur hardlopen, maar de ledematen worden nièt belast. Het blijkt een win/ win situatie! Het ènige wat je nodig hebt is een hoepel en tien minuten per dag: simpel tòch?.
Burgemeester Jack Mikkers reikte het einde van de kindervakantieweek de Koninklijke Erepenning uit aan de organisatie die deze week exact 50 jaar bestaat. Voorzitter Michiel Houdijk nam de erepenning in ontvangst vlak voordat het SJV-feest inclusief reünie los kon barsten. Op social media schrijft SJV Rosmalen trots, vereerd, stil, hyper en nog veel meer tegelijk te zijn. “Dit betekent echt wel iets. Het is leuk voor alle vrijwilligers die al die jaren hebben bijgedragen”, vertelt Houdijk. “Het was een hele eer om de oorkonde in ontvangst te mogen nemen samen met onze allereerste voorzitter Ad Boogers.”
“Ik geef iedere woensdag en zaterdag gratis hoelahoep sessies op de Zandverstuiving ter hoogte van Heiweg 25 in Rosmalen. Ik zorg voor voldoende hoepels en muziek. Iedereen is welkom”. Meer informatie vindt u op www.helemaalhoela.nl.
De waarderingspenning voor verenigingen is in 1965 ingesteld door koningin Juliana. Clubs die bijdragen aan een goed lokaal cultureel klimaat komen in aanmerking voor de onderscheiding. De oorkonde krijgt een plaatsje naast de sociale penning van de stad Den Bosch die SJV Rosmalen al eerder al werd toegekend.
Persoonlijke betrokkenheid verzacht het verdriet
Ik verzorg uitvaarten met zorg en aandacht. Samen met een klein team van medewerkers draag ik zorg voor een passend afscheid wat past bij het geleefde leven, uw wensen en budget.
Neem contact op voor een vrijbligvend gesprek.
betrokkenheid rust warmte respect samen doen
tel.073-6893597 / 06-53616114 - www.artslommelen.nl - regio ’s-Hertogenbosch
Als u een testament wilt laten maken dan kan dat alleen bij een notaris. In een testament kunt u verschillende bepalingen opnemen. U kunt aangeven wie u tot executeur benoemt, wie er van u mogen erven of wie er een legaat krijgt. Iemand die een legaat krijgt noemen we een legataris en geen erfgenaam, een wezenlijk verschil.
Een legaat is een bepaling in een testament waarbij een specifiek (roerend of onroerend) goed of geldbedrag aan een specifiek persoon of goed doel wordt nagelaten. Het legaat is een vorderingsrecht dat in een testament wordt opgenomen, zoals een huis, auto of geldbedrag. Door een legaat kan de erflater – de persoon die is overleden – één of meerdere specifieke goederen aan een specifiek persoon of goed doel nalaten, zoals een sieraad, kunstwerk of auto. Een legaat dient te worden opgenomen in een testament. De erflater kan bijvoorbeeld zijn horloge legateren aan zijn enige zoon. Een ander voorbeeld is dat de erflater in zijn of haar testament een legaat van € 8.000 opneemt voor de buurvrouw met wie hij of zij een goede band had. Dat betekent dat die buurvrouw na het overlijden van erflater een bedrag van € 8.000 uit de nalatenschap ontvangt, zonder dat zij erfgename is.
Soms wordt er in een testament een legaat opgenomen tegen inbreng. Bij een legaat tegen inbreng heeft de erflater in het testament aan iemand een legaat toegekend met daaraan de verplichting om de waarde van dat legaat of een gedeelte daarvan aan de nalatenschap te vergoeden. Dit gebeurt vaak als de erflater wel wil dat iets specifieks bij de legataris terechtkomt, maar die zijn of haar erfgenamen niet wil benadelen of wil compenseren voor het verlies aan waarde.
Bij het ontvangen van legaten hoeft niet in alle gevallen erfbelasting te worden betaald. Als de waarde van het legaat lager is dan het bedrag dat is vrijgesteld van erfbelasting, betaalt de
legataris geen erfbelasting. Als de waarde van het legaat hoger is, moet er wel erfbelasting over worden betaald. Hoeveel dit is, hangt af van de exacte waarde van het legaat en uw relatie met de overledene. Wij kunnen u hierover adviseren.
Als u meer informatie wilt over het opstellen van een testament en/of over het opnemen van een legaat, neemt u dan contact met ons op voor een vrijblijvend gesprek. U bent welkom op ons kantoor aan de Hoff van Hollantlaan 5 in Rosmalen. Ook op dinsdag,- woensdag- en donderdagavond kunt u bij ons terecht. Graag tot ziens!
kandidaat-notaris Hoffspoor Notarissen www.hoffspoor.nl
In juli vertoeft Wim van Heeswijk steevast bij zijn zus in Hintham. Want in die maand vindt het tweedaags Afrika Festival Hertme bij Hengelo plaats waar hij jaarlijks trouw bezoeker is.. Maar de rest van het jaar woont en werkt hij in Gambia waar hij een jaar of twintig geleden een paar keer als toerist heen ging. Het land beviel hem zo goed dat hij er als reisleider in Senegal en Gambia een paar maanden per jaar aan de slag ging naast zijn werk in Nederland.
door Herman van Dinther
We raken met Wim in gesprek op een terras waar hij met zijn zus nog wat eet, een paar dagen voor zijn terugkeer naar zijn Ecolodge Soforal in Gambia.
Wim (62): “Ik heb in mijn leven al heel wat keuzes gemaakt maar toen ik in 2008 besloot om te emigreren naar Gambia is er voor mij als Brabander een heel nieuwe mooie wereld opengegaan.
Ik ben geboren en getogen in Veghel en besloot om na het behalen van mijn HEAO-diploma Communicatie naar Amsterdam te verhuizen omdat ik daar werk naar mijn zin kon vinden. Ik ging aan de slag bij uitgevers van special interest bladen, werkte voor het Financieele Dagblad, Holland Casino en het New Metropolis Science Center, het vroegere Nint. Een heel interessante periode was dat.”
Omslag
“Maar de liefde kwam op mijn pad en ik verhuisde naar Den Bosch en ging aan de slag bij de Rabobank Nederland in Eindhoven. In mijn vrije tijd was ik al even bezig met schilderen en beeldhouwkunst en ik merkte dat daar mijn belangstelling intussen meer lag dan bij marketing. Op een zekere dag stapte ik uit de trein van Eindhoven naar Den Bosch en besloot van de ene op de andere dag ‘me vrij te maken’ en een streep te zetten onder mijn marketing carrière.
Ik begon in de Brabantse hoofdstad een kunstatelier met exposities die ik ook voor andere kunstenaars organiseerde. Ik kwam in contact met de Rosmalense kunstenares Cécile Potjes en in haar tuin hielden we groepsexposities. Mijn netwerk in de ‘kunstenaarswereld’ groeide en op zeker moment kwam ik bij Galerie Foubourg in Amsterdam in gesprek met Jan de Grauw. Hij organiseerde als kunstenaar inspiratiereizen voor portret-, model- en landschapsschilders naar Gambia. Op zo’n reis ben ik meegegaan en het gaf mij meteen het gevoel van thuiskomen. Ik heb die reis twee keer als deelnemer gemaakt en in 2005 ging ik als reisleider aan de slag naast mijn werk in Nederland.”
Ander leven
“Ik werkte in die tijd bij de Weener Groep als werkleider op de postafdeling en kon het daar plooien om een paar maanden per jaar als reisleider te werken in Afrika. Langzaamaan groeide echter mijn plan om definitief naar Gambia te emigreren. Ik zag en zie veel mensen om mij heen die deels daar en deels in Nederland wonen en werken maar mij trekt dat niet. Uit idealisme wilde ik deel gaan uitmaken van Berending Village, het dorp waar ik mijn ecolodge ging vestigen. Ik had voldoende ervaring opgedaan en kende de cultuur en de natuur van het land. Ik wilde deel uitmaken van de dorpsgemeenschap. Brending Village is een authentiek dorp dat met drieduizend
inwoners overzichtelijk is. De mensen leven er vooral van landbouw en een beetje visserij. Een punt van zorg is wel dat de jeugd wegtrekt om elders toekomst te zoeken. Gelukkig is het opleidingsniveau intussen verbeterd. Ik besefte echt wel dat ik een sprong in het diepe maakte en dat het een gok bleef.
Maar je leeft daar heel anders, het is daar geen streven naar materiële welstand, de mensen vinden hun geluk in de beleving van hun cultuur, de geweldige natuur, hun sociale omgang met familie en dorpsgenoten en ze kunnen heel goed omgaan met het sobere leven dat zij leiden.”
‘Onze lodge is geen viersterren hotel’
Eenvoudig
“Ik heb een accommodatie kunnen bouwen met tien kamers en een sociale binnenruimte waar het buiten het regenseizoen goed toeven is. Van november tot en met mei kun je een heel plezierige vakantie doorbrengen in de lodge. Ik heb een team van zeven mensen, mijzelf meegerekend, dat er alles aan doet om het de gasten naar de zin te maken. Met de lodge als uitvalsbasis kun je heel gemakkelijk naar het strand, de stad bezoeken, excursies maken, contact leggen met de dorpsbewoners, meedoen aan workshops of lekker luieren. We hebben ook projecten waar vrijwilligerswerk heel welkom is bijvoorbeeld op het gebied van onderwijs of gezondheidszorg. Bij alle activiteiten of plannen kunnen de gasten rekenen op onze teamleden. We hebben de nodige auto’s om mensen van het vliegveld te halen of naar een gewenste bestemming te brengen.”
Heel divers
“Aan belangstelling is er geen gebrek. Zo organiseren we samen met imker Thomas Freitag vanuit Nederland al negen jaar een of twee keer per jaar bijenreizen naar onze lodge. Daarnaast hebben we diverse workshops onder leiding van gespecialiseerde docenten. We hebben een workshop tekenen en schilderen, we organiseren een keramiekreis waarbij de mensen zelf met Afrikanen de klei zoeken, maar ook spontane ideeën geven we vorm zoals yoga of meditatiebijeenkomsten, op pad gaan met vogelgidsen, textielverven, op Afrikaanse dansles.
Binnenkort komt er een Groningse studente die een opleiding op een rock academie volgt die voor haar ontwikkeling als singer songwriter zich wil oriënteren op muziek- en dansstijlen en kennis wil maken met Afrikaanse artiesten. We helpen haar graag op weg. Je ziet wel, gezapigheid past niet in Gambia, dat wil ik wel duidelijk maken.”
ThuisinhetNieuws
Maggezien is een niet-commerciele uitgave voor u, door u, over u
onder redactie van NieuwsNetwerk BV redactie@nnmedia.nl
mag uw mooie advertentie of bedrijfsreportage ook gezien worden?
Neem dan eens vrijblijvend contact op met Karel Goossens 06-12112937 of mail ons via redactie@nnmedia.nl U zult zich verbazen over de vele mogelijkheden en de bescheiden prijzen!
De uitgever accepteert geen aansprakelijkheid voor de inhoud van advertenties en door derden aangeleverde teksten. Wij verzoeken u vooraf te controleren of uw materiaal daadwerkelijk rechtenvrij is. Door aanlevering verklaart inzender dat het aangeleverde materiaal vrij van rechten gebruikt kan worden en de uitgever aldus te vrijwaren van o.a. auteurs- en beeldrechtelijke aanspraken.
doet u met ons mee?
Voor een persoonlijk afscheid met respect voor elke wens
Maggezien wordt gemaakt door een enhousiaste vrijwilligersclub. Wij willen onze horizon graag verbreden en zoeken uitbreiding voor ons team redacteuren en acquisiteurs. Een vrjijwillgersvergoeding en vergoeding van onkosten is voorzien Meer info via 06-37410335
Proosdijstraat 12 ’s-Hertogenbosch | 073 888 5808 | 06 203 608 92 | info@paulienuitvaart.nl www.paulienuitvaart.nl www.hetafscheidshuisdenbosch.nl
Wij hebben ons uiterste best gedaan alle rechthebbenden van beeldmateriaal te achterhalen. Wanneer desondanks beeldmateriaal wordt getoond waarvan u (mede-) rechthebbende bent en voor het gebruik geen toestemming is verleend, verzoeken we met ons in contact te treden.
volgende uitgave wordt verspreid vanaf 30 september kopij inzenden t/m 19 september
deze en alle eerdere uitgaven zijn digitaal te bekijken en te downloaden via https://issuu.com/thuisinhetnieuws
© alle rechten voorbehouden 2024
Welke (verkeers)maatregelen zijn er nodig om de Groote Wielen bereikbaar te houden en Rosmalen te ontzien van overlastgevend verkeer?
Laat het ons weten via; gewoongedreven@gmail.com
Dé politieke partij met extra aandacht voor het gebied aan de oostzijde van de A2.
Heb jij een vraag, een probleem, een goed idee?
Wil je een keer een vergadering van onze partij bijwonen?
Neem gerust even contact op gewoongedreven@gmail.com
Cor Valenkamp (75) is met heel veel plezier lid van accordeonvereniging La Bella Vita. De Amsterdammer toog eind jaren 60 richting Brabant en woont nog altijd in het gemoedelijke Kruisstraat. “Via het verenigingsleven heb ik veel leuke mensen leren kennen. Ik geniet van het samenspel met mijn zestien collega-accordeonisten, onder leiding van Antoine van Wanrooij.”
Heel lang was Cor bij een bigband. “Ik speelde altijd tenorsaxofoon, tot ik twintig jaar geleden een gezichtsverlamming kreeg en me werd afgeraden nog te blazen. Toen ben ik op accordeonles gegaan, want dat vond ik ook een prachtig instrument. Vooral samen klinkt het prachtig, in volle glorie.”
Heel content is de pensionado met zijn Hohner Vivaldi 2, waarmee hij een groot bereik heeft. “De vijf registers zijn goed voor de klankbeleving. Links zitten de bassen, maar ik gebruik alleen nog de toetsen aan de rechterkant. We spelen verschillende stijlen. Lang niet alleen volksmuziek, maar ook tango’s, ‘A Whiter Shade of Pale’ van Procol Harum, ‘Requiem’ van Gabriel Fauré en we lieten onlangs nog het Italiaanse ‘Bella Ciao’ horen in het Theater aan de Parade. Echt uniek.”
Toewijding en een gezellige persoonlijke sfeer kenmerkten het Carolusziekenhuis waar veel mensen uit Rosmalen werkten. Het ziekenhuis was ook gemakkelijk te bereiken voor inwoners van Rosmalen en de omliggende dorpen. Velen zijn zelfs in het ziekenhuis geboren. Als je het daarover hebt komen meteen de verhalen los. Reden voor Anja Derksen en Annie Heesters, bijgestaan door zuster Emmanuela om op 22 september aanstaande opnieuw een reünie voor het personeel te organiseren.
door Johan Verstegen
In 2015 organiseerde Annie Heesters ook al een reünie in Hotel Central op de Bossche Markt. Er waren toen 250 deelnemers die direct al bij binnenkomst de toegang verstopten omdat er meteen al veel verhalen gedeeld moesten worden.
Annie heeft er opnieuw veel werk ingestoken. Lijsten met namen, telefoonnummers, emailadressen en Facebook moesten nagelopen worden. Veel daarvan klopt niet meer maar via via komt ze aan de nodige aanvullingen. Zo had ze een tip gekregen over een oud-medewerker die niet meer te bereiken was. Ze had alleen een straatnaam. Door uit het telefoonboek een bewoner uit die straat te bellen kwam ze erachter waar die betreffende persoon toevallig op dat moment in de tuin aan de koffie zat. Overal wordt er allerhartelijkst op de uitnodiging gereageerd. Iedereen is uitgenodigd, van de technische dienst en huishoudelijke dienst tot aan de medisch specialisten. Iedereen die in het oude Carolus aan de Jan Heinsstraat en/of in het nieuwe Carolus aan de Hervensbaan heeft gewerkt is welkom. Er zijn er zelfs die nog in een voorloper van het Carolus, het St. Joan de Deo aan de Papenhulst hebben gewerkt. Één daarvan is zuster Emmanuela. Zij begon in 1960 aan haar verpleegstersopleiding vanuit haar Orde van de Zusters van de Heilige Carolus Borromeus. In 2019 is zij een van de laatste drie zusters die het klooster verlieten en in Sint Jozefoord in Nuland zijn gaan wonen.
Beetje geschiedenis
‘Een warm en persoonlijk ziekenhuis’
De ‘Vereniging van den Heiligen Carolus Borromeus tot verpleging van zieken’ werd opgericht in 1878 en was gevestigd aan de Jan Heinsstraat. De zusters van de gelijknamige orde namen het werk en het bestuur op zich. In 1893 werd het met de inrichting van een operatiekamer het eerste moderne ziekenhuis in ’s-Hertogenbosch. In 1933 werden er kraamvrouwen opgenomen en kwam er een kinderafdeling. In 1935 had het ziekenhuis 84 bedden. In 1956 volgde een kleine afdeling voor de verpleging van mannen. Uiteindelijk fuseerde het mannenziekenhuis St. Joan de Deo met het Carolus. In 1968 werd de stichting Sint Carolusziekenhuis opgericht die het bestuur
over het ziekenhuis van de zusters overnam. In 1976 volgde de verhuizing naar het nieuwe ziekenhuis aan de Hervensebaan. In 2011 werd het ziekenhuis opgenomen in het nieuwe Jeroen Bosch Ziekenhuis.
Zuster Emmanuela, of zoals de kinderen van de kinderafdeling haar noemden: “Zuster van de Hema”, heeft vele jaren met veel arbeidsvreugde als hoofd van de kinderafdeling in het ziekenhuis gewerkt. Niet in beslag genomen door zorgen rondom een man en kinderen kon ze er vrijwel ieder uur van de dag zijn. Veelzeggend is dat veel personeelsleden er tot aan hun pensioen hebben gewerkt of na een periode van niet-werken, bijvoorbeeld vanwege zorg voor hun gezin, daarna weer terugkwamen. Het was een warm ziekenhuis. Iedereen kende iedereen. Zeker omdat velen uit hetzelfde dorp kwamen en er vaak lang, 30 tot 40 jaar werkten.
Vriendelijkheid
Anja Derksen is één van die mensen uit Rosmalen. Zij werkte als receptioniste en secretaresse op de kinderafdeling. Zij was het eerste aanspreekpunt voor ouders die hun dierbaarste bezit, hun zieke kindje, in handen van het ziekenhuis kwamen leggen. Daar was vriendelijkheid absoluut nodig. En zachtheid en begrip. Ouders hadden er recht op om zo snel mogelijk te weten wat er aan de hand was. Op slecht nieuws hadden ze geen invloed, op vriendelijkheid wel. Anja zorgde er voor dat ouders niet langer dan nodig was hoefden te wachten op informatie. Ouders waren ook vaak overstuur. Zo moest een kindje volgens diens moeder een klysma krijgen van dokter Schijtema die eigenlijk dokter Schuitema heette, een grappige verspreking. Zuster Emmanuela kan bevestigen dat vooral ook aan de voorkant goed werk gedaan is voor de ouders. Na negen jaar vond Annie het hoog tijd om een tweede reünie te organiseren. De reünie vindt opnieuw plaats in Hotel Central, op zondag 22 september van 14:00u tot 18:00u. Ontvangst met koffie/thee en een kleine Bossche bol, een zeer uitgebreide lunch en afsluitend een drankje met een snack. De kosten zijn €55. Aanmelden bij Annie Heesters via annieheesters1952@gmail. com.
Komt de naam Van der Donk ter sprake, dan kunnen dat er in Rosmalen heel wat zijn. Maar zeg je de naam ‘Blom’, dan weet iedereen over welke tak het gaat: die van de kapper die dik zeventig jaar in de Dorpsstraat was gevestigd. Miet van Kessel - Van der Donk (78) kan er honderduit over vertellen. En dat doet ze al haar hele leven met verve.
Waar de familienaam vandaan komt, weet Miet ons - met behulp van een heuse stamboom, die uit de kast wordt getrokken - haarfijn uit te leggen. “In 1851 trouwde onze overgrootmoeder Lamberdina Blom, geboren in 1816, met Theodorus van der Donk. Na al die generaties wordt er in Rosmalen nog steeds gezegd ‘dat is er eentje van d’n Blom’.”
De naam werd pas echt bekend toen vader Wim in 1932 zijn kapperszaak begon. “In de voorkamer van het huisje van zijn zus, Dorpsstraat G140, de plaats waar nu kledingwinkel La Vie in Torenzicht is gevestigd. De Nieuwstraat was er toen nog helemaal niet. Er was slechts een T-splitsing waar de School- en Dorpsstraat elkaar tegenkwamen. Aan de overkant, nu Van de Graaf Mode, woonde Driek Wassenberg, die kapper en schoenmaker tegelijk was. Toen hij vroeg stierf, nam Bertus van der Westen het schoenmaken over op de Driesprong en ons pap besloot in het
andere gat wat Driekske achterliet te duiken. Zonder opleiding, dat bestond toen nog niet.”
Wel met succes, vertelt Miet lachend verder:
“Hij zei een keer tegen tante Piet, zijn zus dus:
‘je raadt nooit wat ik deze week heb verdiend? 28 gulden.’ Dat geloofde ze niet, was een vermogen in die tijd waarin alles nog met dubbeltjes en kwartjes ging.”
Permanent in Rosmalen
Wim knipte alleen de heren, voor een permanentje moesten de vrouwen jarenlang naar Berlicum. Samen met Nelly van de Westelaken uit Den Dungen trok oudste Blom-dochter Henny toen ze oud genoeg was de stoute schoenen aan. Ze startten een paar huizen verderop, in de voorkamer van Pietje van Creij, een Rosmalense dameskapsalon. “Dat sloeg aan en een paar jaar later liet ons pap tussen de twee kapsalons een nieuw pand bouwen.”
Daar, in de twee kapperszaken en het inpandige woonhuis aan de Dorpsstraat 21, maakte de kappersfamilie bijna een halve eeuw van alles mee. “In 1963 ben ik zelf naar de kappersschool in Den Bosch gegaan”, vertelt Miet, “en Frans en Hans namen later zelfs de heren- en dameskapsalon over. Alleen Willy
zag dat knippen niet zitten. ‘Ge denkt toch zeker niet dat ik met dat haar bezig ga?’ zei hij dan. Die werd liever stratenmaker. Onze Jo was eigenlijk de vijfde die het kappersvak instroomde. Die kwam uit Berghem, was een voogdijkind, zoals ze dat vroeger noemden. Zijn ouders konden niet goed voor hem zorgen, dus kwam hij bij ons wonen. Hij leerde het knippen van ons pap en is dat zeventien jaar blijven doen.”
Psycholoog of kapper?
Anekdotes zijn er te over. Van verloren fietssleutels tot verkeerde jassen en brillen, het luik in de muur - waaruit de kappers hun door moeder geschonken koffie óf bloedheet, maar meestal koud moesten drinken - en de ontelbare persoonlijke gesprekken die ze voerden met klanten. “Dat we zo goed konden luisteren, zeiden ze dan. Je leek soms wel meer psycholoog dan kapper. Vaak wilde je het eigenlijk niet eens weten, verschrikkelijk wat er allemaal speelde.
Ons pap deed het trouwens anders. Degenen die om 17.00 uur klaar zaten voor een knipbeurt, liet hij altijd doodleuk wachten. Ons mam, zijn tweede vrouw, zei dan: ‘Dat kun je toch niet
maken.’ Maar hij ging eerst zijn duiven voeren, die waren heilig.”
Tegen de vlakte
In 2006 gingen de beide kapsalons en het huis tegen de vlakte. “Hans en Frans trokken tijdelijk in het pand waar Broer van Hoek voorheen
zijn bloemen verkocht en tegenwoordig Gurufix zit. Het was eigenlijk de bedoeling om terug te keren naar de huidige Blomstaete, met een eigen ingang aan de kant van Nieuwstraat. Maar toen Sport 2000, nu HT Sports, de hele benedenverdieping wilde huren, bleven ze aan de Venstraat.”
Tien jaar zijn de kappers daar inmiddels alweer weg. “Hans heeft thuis, in zijn omgebouwde garage, nog een tijd doorgeknipt en Frans is ermee gestopt. Die woont al ruim 25 jaar in Vorstenbosch, waar zoon William een paardenstal runt. Zijn vrouw Tonny, die ook jarenlang mee in de kapsalon heeft gestaan, doet trouwens nog steeds haar boodschappen in Rosmalen. En zelf woon ik met Jan, waarmee ik al 54 jaar getrouwd ben, in de Blomstaete. Precies boven de plek van de oude duiventil van ons pap.”
Het was zondagavond 11 augustus en de slotceremonie van de Olympische Spelen in Parijs moest nog beginnen.
Tijs en Coen, onze buurjongens komen net thuis op hun fiets. Coen van 7 jaar stopt voor ons hek. Hij vertelt dat hij veel zin heeft om de laatste week van de vakantie mee te doen aan de Kindervakantieweek SJV. Deze “mannen” zijn hartstikke sportief, voetballen op de oprit, kunnen heel goed basketballen en free runnen en zijn fanatiek in het skaten.
Ik zei tegen Coen dat ik vermoed dat hij ooit aan die Spelen zal kunnen deelnemen en dat ik dan zeker zal komen kijken…..
‘Maar dan ben jij toch al dood’ was zijn verrassende en eerlijke reactie. Heel even moest ik slikken maar de ontwapenende manier waarop hij tot deze conclusie kwam is prachtig en ik kon er dan ook hartelijk om lachen. Coen doet bij voorkeur aan de Spelen mee als skater en ik reken hem voor: ‘Jij bent nu 7 jaar en over 16 jaar is het 2040 en misschien zijn de Olympische Spelen dan wel in Nederland!’ ‘Jij bent dan 23 en in absolute topvorm!’ En nog even dit: ‘Nee, Coen, dan ben ik nog lang geen honderd en ik kom jou, als het enigszins kan, aanmoedigen!’
De volgende Spelen worden gehouden in Los Angeles daarna in Brisbane (Australië). Voor 2036 zal Berlijn zich kandidaat stellen,100 jaar na de Spelen van 1936 net voor het begin van de Tweede Wereldoorlog. Dan is Tijs, de zéér sportieve broer, 21 jaar. Zal hij in dat jaar al aan de start staan?
‘Meedoen is belangrijker dan winnen’ zo luidt het credo van de Spelen en daarom kan Coen in het jaar 2040 zijn kunsten op het skateboard tonen. Hij zwaait naar mij als ik op de tribune zit! Aan de huidige sportiviteit van deze talenten zal het niet liggen en de toekomst zal leren of deze talenten verder ontwikkeld worden.
Dan moet ik nog even terug naar de opmerking van Coentje waaruit blijkt dat hij vermoedt dat ik geen getuige kan zijn van zijn optreden in het volgende decennium. Om deze gedachte voor mijzelf onderuit te halen heb ik enkele nummers
van Buddy Holly afgespeeld. Gouwe Ouwen als “That’ll be the day” en “Peggy Sue”. Lekkere Rock-and-Roll nummers waarmee ik terug ga in de tijd en me heerlijk uitleef op de dansvloer. Er is niemand thuis, de volumeknop gaat open en ik maak mezelf wijs dat ik nog ’n stuk of 4 Olympische Spelen kan meemaken… Dat zou mooi zijn voor Coen en Tijs en het zou mooi zijn voor mij. Nou ja, oud worden is mooi als je gezond blijft en weet wie je bent en beseft wat je doet. Menigeen maakt het leven niet meer bewust mee en daarvoor zijn we niet op deze aarde.
Sport geeft zoveel voldoening en sport brengt emotie en medeleven. Heel Parijs liep uit om de sporters aan te moedigen en te ondersteunen. Ik had Femke Bol over de horden willen schreeuwen maar ook deze keer was Sydney McLaughlin-Levrone te sterk. In perfecte stijl finisht deze laatste met een fantastisch wereldrecord. Kippenvel als Sifan Hassan de marathon wint en bewondering voor iedereen die meedoet.
12 tot 16 jaar, da’s nog ’n hele kijk en ik hoop dat Tijs en Coen het goed maken en genieten van een onbezorgde jeugd… met of zonder medaille.
Peter der Kinderen
tegen scherpe prijzen
Dorpsstraat 16 - 5241 EC Rosmalen wax-actie
Wij zijn dagelijks geopend ook op zondag van 10.00-16.00 uur kijk op google voor aangepaste openingstijden