?
In elke editie van de Reelander wordt een detail van een object getoond, dat alleen in het Reeland voorkomt.
Zoekplaatje is dus te vinReelander Het den in de Vogelbuurt, Indische Zoekplaatje buurt, Transvaalbuurt, WantijTekst Coby Janssen Foto Ans van der Westen
buurt of het Land van Valk.
Voor buurtspeurders en -kenners Herkent u wat het is en waar het staat? Stuur dan uw oplossing met naam en adres binnen drie weken na verschijnen van deze krant naar de redactie: wijkkrantreeland@live. nl of naar Wijkkrant De Reelander, Jacob Marisstraat 70, 3314 TK Dordrecht.
Naaktgeboren. Zij is toevalligerwijs ook de eigenaar van het fietsenrek. Dat wil zeggen: sinds een jaar woont ze in de Heysterbachstraat en de vorige bewoner heeft dat fietsenrek zelf gemaakt. Momenteel is het wapen niet te bewonderen. Het staat na-
melijk in de achtertuin in verband met vernieuwing van de boomspiegels in de genoemde straat. Elise is erg blij met de VVV bon. “Dit is heel gemakkelijk en het komt goed van pas in deze tijd”.
Oplossing vorige zoekplaatje
Onder de goede inzenders wordt een cadeaubon ter waarde van €10,- verloot. De winnaar wordt in de volgende krant bekend gemaakt. Daarin vindt u ook de complete afbeelding met het verhaal erachter. En een nieuw Reelander Zoekplaatje natuurlijk. De oplossing van het zoekplaatje in de vorige editie van De Reelander was het Wapen van Dordrecht dat vastzit aan een fietsenrek in de Heysterbachstraat. De winnaar is Elise
Betaald parkeren Vogelbuurt
Reeland van Boven
een parkeerschijfzone met maximaal 40 minuten parkeren voor €1,20. Ook Zonsondergang boven de Staart met het Wantijpark links, foto Douwe Klijnsoon dit onder voorbehoud.
Bewoners van de Vogelbuurt Noord en Zuid hebben bij de gemeente een verzoek ingediend om betaald parkeren in te voeren. Dit vanwege de hoge parkeerdruk ten gevolge van het zogenaamde waterbed effect, na het invoeren van betaald parkeren in de Indische buurt. Op 24 oktober heeft de gemeente twee inloop voorlichtingsbijeenkomsten gehouden om de bewoners hierover te informeren. Daarna volgde een enquête onder de bewoners. Als een meerderheid voorstander van betaald parkeren is wordt een advies gegeven aan het college van Burgemeester en Wethouders om het begin 2024 in te voeren. Vanuit Vogelbuurt Oost is geen verzoek voor betaald parkeren gedaan. Omdat de kans groot is dat ook dit gedeelte last gaat krijgen van het verschuiven van de parkeerdruk werden zij ook gevraagd om deel te nemen aan het onderzoek.
Vergunningen voor de bewoners en gebruikers Een eerste bewonersvergunning kost €34,40 per half jaar waarop maximaal twee kentekens mogelijk zijn. Een tweede vergunning kost €68,80 per half jaar. Bewoners die over een eigen parkeerplaats beschikken komen alleen in aanmerking voor een tweede vergunning. De tarieven voor een zakelijk vergunning zijn respectievelijk €206,40 en €412,75 per half jaar. Hier mogen dan per vergunning vier kentekens op geregistreerd worden. Alle bedragen onder voorbehoud vaststelling gemeenteraad. Er is ook een bezoekers- en mantelzorgregeling. Bezoekers kunnen tegen gereduceerd tarief parkeren en mantelzorgers kunnen maximaal vierhonderd uur per jaar gratis parkeren. Aan deze regelingen worden wel voorwaarden verbonden.
Handhaving Medewerkers van handhaving scannen de kentekens van de geparkeerde voertuigen en controleren of er een parkeerrecht geldt. Als er geen parkeerrecht actief is dan zal een De regeling betaald parkeren boete, worden opgelegd van voorStreefdatum van invoering is 1 april alsnog €76,70. 2024. De tijden dat betaald moet worden zijn van maandag tot en met De uitslag van de enquête is bij het zaterdag van 9 uur tot 22 uur. Op drukken van deze krant nog niet zondag van 12 uur tot 17 uur. Niet bekend. Het is dus ook niet bekend op Nieuwjaarsdag, Eerste Paasdag, of deze parkeerregeling ingevoerd Eerste Pinksterdag en Eerste Kerst- gaat worden. In de volgende krant dag. De tarieven zijn, onder voor- zullen wij u verder informeren. behoud vaststelling gemeenteraad, €2,40 per uur. Het Vogelplein wordt Tekst en foto's Margriet van Beek
4
Ik woon hier al een tijdje...
Door Ans van der Westen
Nog een keer de terugkeerkat Het is al een week na Sinterklaas en toch zie je hem hier, op een foto van vorig jaar. Onze Sinterkat, met een minimijter en een rode mantel. En, zoals onze kleinzoon zegt: ”hij heeft een klein wit baardje”. Welbewust van zijn goedheilige taak zit hij op de leuning van de bank, alsof het een troontje is. Hij is een Sinterklaas die van alle mensen houdt, die bij iedereen graag op schoot gaat zitten, spinnend met het volume van een stofzuiger. Maar voorlopig blijft Sinterkat hier rustig zitten want dat wil onze kleinzoon graag. Die is pas drie jaar, hij speelt Piet, draagt een baret met een veer en samen zijn ze een duo. Verhuizingen In september 2020 vertelde ik het verhaal van de terugkeerkat in de Reelander, in het thema van Werelddierendag. Ik schreef over onze logeerkatten, een zwarte en een gecyperde, die een jaar bij ons gewoond hadden. Pas toen onze zoon weer een woning gelijkvloers kon betrekken verhuisden de katten daar ook heen. Na twee weken was de zwarte kat ineens kwijt; weggeglipt. Twee dagen later verscheen hij bij de hem zo vertrouwde achterdeur van ons huis. Zo’n angstige kat en toch maakte hij die grote reis. Wij waren door hem verkozen en hebben zijn besluit als een eer gezien.
Solo En zo kreeg de zwarte kat het rijk alleen. In het samengaan met de cyperse was hij duidelijk de underdog geweest. Nu had hij geen hinder van concurrentie en bezat hij heel het huis. Op iedere kartonnen doos ging hij liggen, of als dat kon, ín de doos. Wanneer je de krant las kwam hij er bovenop liggen. Hij was er altijd graag bij, vooral bij visite want die bleven rustig zitten en dan snorde hij eindeloos op schoot. Om zes uur kreeg hij eten, vanaf vijf uur liep hij al te draaien om je benen. Toen er begin 2020 twee keer in de week een baby over de vloer kwam had de kat daar wel schrik van. Hij vluchtte op die dagen naar de bovenverdieping. Om pas weer naar beneden te komen als de kust veilig en babyloos was. Tot die dreumes hem ging trakteren op poezensnoepjes. Dan stonden ze samen voor de kastdeur, de kat had altijd trek en de kleine vond het uitdelen leuk. De angst was over en de kat bleef beneden, ook toen er nog twee kleinkinderen bijkwamen. Hun nog onhandige geaai wist hij ruimhartig op waarde te schatten.
der fit, hij droeg de rode mantel en het mijtertje nog wel maar hij bleef erbij liggen. Heel anders dan vorig jaar. En zo ging het door. Soms was hij weer een dag actief als altijd en toen was hij ineens kwijt, had hij zich verstopt en wilde niet eten of drinken. We zagen het aankomen. Wij zagen het en hij wist het. Gedurende de laatste dagen lag hij in een mand, met moeite tilde hij soms zijn kopje op. Wanneer ik mijn hand op de rand van de mand legde maakte hij contact met zijn staart op mijn pols. Communicatie heeft niet meer nodig dan een zender en een ontvanger. Hij hoorde bij ons gezin en is in ons midden overleden, op de avond dat we Sinterklaas vierden. Na het laatste cadeautje is hij vertrokken. We waren zo stil.
In onze tuin hebben we de terugkeerkat begraven, onze kleinzoon was er Liefde bij. “Honden gaan niet dood, toch?” Zes jaar geleden begon dit verhaal, vroeg hij. “Nee, ook honden gaan met de logeerkatten van onze zoon. dood”. En ‘s avonds toen hij in bad zat Vorige week werd Sinterkat min- zei hij: ”Mensen gaan ook dood, he.”
De Reelander
