Wonen naast de wijkboom

De majestueuze treurbeuk op het speelplantsoen bij de Marslaan en Mercuriuslaan is gekozen tot een van dé wijkbomen van Sterrenburg. De boom die op deze plek al meer dan een halve eeuw staat, kent een hele geschiedenis, want in 1970 is hij zo’n 100 meter verplaatst.

Meint Munning (91), voormalig tuin- en landschaps-architect van de gemeente Dordrecht weet alles van de fraaie treurbeuk. De boom staat naast zijn woning aan de Marslaan. “In 1970 is de boom verplaatst van de Zuidendijk naar hetspeelplantsoen”, vertelt Meint Munning. “De treurbeuk moest plaatsmaken voor de bouw van de huizen aan de Marslaan en Mercuriuslaan. Het hele landbouwgebied behoorde destijds toe aan boer Jas. De boer en boerin zijn inmiddels overleden, maar hun woning staat nog steeds midden in deze buurt. Toen Munning vanuit Velsen naar Dor-drecht verhuisde, betrok hij een huis aan de Marslaan, naast de uitverkoren wijkboom. Samen met zijn vrouw woont hij er inmiddels al 54 jaar.

Waterleiding “De treurbeuk, met kluit en al, werd vanwege zijn gewicht, door een gigantische kraan verplaatst”, vervolgt de Sterrenburgbewoner. “Zeker voor die tijd heel uniek. Op zijn nieuwe plek had de boom vooral water nodig. Een beuk kan slecht tegen fel zonlicht. De gemeente liet een waterleiding vanuit het huis van de familie Jas aanleggen naar de kruin van de boom. Elke ochtend zette boer Jas zijn kraan open om de treurbeuk te besproeien. Tegen een kleine vergoeding, dat wel.” Na twee jaar zo goed verzorgd te zijn, heeft de wijkboom het zelf overgenomen en was de dagelijkse ‘douchebeurt’ niet meer nodig. Tot op de dag van vandaag staat de treurbeuk er gezond bij. Tegenwoordig dient de grote prachtige boom vooral als een soort natuurlijke schuilplaats. Rondom de stam is een cirkelvormig pad aangelegd. De buurt geniet elke dag van deze plek naast en vooral onder het bladerdak van de treurbeuk.

Groene wijk Een gesprek met Meint Munning gaat niet alleen over de winnende wijkboom naast zijn woning. Hij vertelt enthousiast en nog scherp over zijn beroep. Tot 1990 heeft hij bij de gemeente als tuin- en landschapsarchitect gewerkt. “Ik heb Dordt vol gezet met platanen”, vertelt hij met een kleine glimlach. “Die bomen zijn niet zo snel ziek, zoals bijvoorbeeld een iep. Daarnaast kunnen ze goed tegen luchtvervuiling”, doceert hij.

Toen Munning in Dordt kwam wonen was het Sterrenburg-park al op papier gezet, maar zelf heeft hij het Oostkilpark in Sterrenburg 3 ontworpen. Dat Sterrenburg zo’n groene wijk is, is mede te danken aan deze voormalige tuin- en landschapsarchitect. Munning zelf, bescheiden als hij is, relativeert dat, maar onderschrijft het groene karakter. “Als ik op bezoek ben bij een vriend op de bovenste verdieping van de appartementen aan de Leeuwstraat, kijk ik uit over Sterrenburg en denk, hoe is het mogelijk dat de wijk nog steeds zo groen is.” De actie van de Bomenridders Dordrecht om wijkbomen te kiezen, heeft zijn grote steun. “Het belang van bomen kan niet genoeg benadrukt worden en mooi dat juist deze treurbeuk gekozen is.” Voor even is de treurbeuk een juichbeuk.

Tekst: Freek Wermer - Foto: Mark van Giessen