3 minute read
Van Gebr. de Jong tot aan Jumbo: Carla blijft op haar stekkie
Carla buigt zich over de balie en kijkt het meisje vriendelijk lachend aan : ‘Wat heb jij een lekkere appel!’ Het meisje lacht. Al 25 jaar weet Carla met vriendelijkheid de klanten van jong tot oud voor zich te winnen. Wie herinnert zich niet hoe onlangs de ‘kleine Jumbo’ uitbundig versierd was met haar portret en de tekst: Carla 25 jaar.
“Eigenlijk werk ik al 32 jaar,” vertelt Carla. “Maar ik ben er zo’n drie maanden tussenuit geweest. Ik begon bij de Gebr. de Jong.” Carla vond het een fijne tijd en de band met andere medewerkers was erg goed. De gebroeders de Jong werd overgenomen door Super de Boer. Hoofdkassières kwamen en gingen, allemaal prima, totdat er iemand kwam waar Carla het helemaal niet mee kon vinden. Ze besloot te vertrekken en vond een baantje op kantoor. Maar algauw miste ze het contact met klanten en collega’s. Zo kwam ze weer terug bij Super de Boer, maar nu bij het filiaal op de Staart. Al met al heeft ze daar 15 jaar gewerkt.
Daarna kwam Carla weer terug bij haar oude stekkie de ‘kleine Jumbo’, zoals de Sterrenburgers het vaak noemen. Carla is in haar nopjes. ‘het is hier relaxter en socialer dan in grotere filialen. “Je kunt beter beginnen in een klein filiaal en dan doorstromen dan andersom”, is haar ervaring. Carla heeft in de loop van de jaren veel veranderingen meegemaakt. In het begin werden de boodschappen nog handmatig aangeslagen. Liefst moest je alle prijzen uit je hoofd kennen. Op maandagmorgen was de zaak gesloten. Maar niet voor de medewerkers. Die kwamen dan ‘spiegelen’ (vakterm voor alles netjes in de schappen zetten) en schoonmaken.
Alleen al het assortiment van artikelen is enorm veranderd. Vroeger wist niemand wat vegetarisch was. Bami, rijst en spaghetti was al werelds. Nu kun je het zo gek niet bedenken of het is er. Van sushi tot vegan maaltijden. Carla vindt dat het meeste ten goede veranderd is. Tegenwoordig worden alle prijsaanduidingen computergestuurd. De winkels zijn langer open en vanaf 12.00 uur ook op zondag. Dat betekent dat er in ploegen gewerkt wordt. Doordat er regelmatig medewerkersfeestjes zijn is het onderlinge contact nog steeds goed. Hoogtepunt was die keer dat Jumbo een feest organiseerde waarbij alle medewerkers met bussen naar de Ahoy werden gebracht om van de Toppers te genieten.
Anekdotes heeft Carla genoeg. Om er één te vertellen: Zo was er eens iemand die een greep uit de kassa wilde doen. De kassière bedacht zich geen moment en sloeg de kassa met een ferme klap dicht. Zijn vingers kwamen ertussen. De man droop af zonder één cent gepakt te hebben maar waarschijnlijk wel met blauwe vingers. Carla vond het geweldig toen ze overal de versieringen voor haar 25-jarig jubileum zag. Maar ze was wel teleurgesteld over het ontbreken van een gebakje bij de koffie. “Karig hoor”, beklaagde ze zich bij haar man. Pas ‘s avonds, toen haar man en hoofdkassière haar bijna de winkel in moesten sleuren kwam ze er achter dat er in de kantine voor haar en haar collega’s een uitgebreide maaltijd geserveerd werd.
Over drie jaar gaat Carla met pensioen. Ze moet er niet aan denken te stoppen. Ze houdt helemaal niet van handwerken; ze wil met mensen om blijven gaan en altijd iets te vertellen hebben. Daarom hoopt ze dat ze langer in dienst kan blijven. Natuurlijk bestaat er vrijwilligerswerk. Maar toevallig zijn haar hobby’s terrasjes pikken, op vakantie gaan en mooie kleren kopen. Dat moet natuurlijk wel ergens van betaald worden.
Tekst: Maria Ros - Foto’s: Rob Verloop