3 minute read
Kattenstaart
Door onze sluipende reporter Mark
Hallo Staartbewoners, genieten jullie al lekker van de zomer? Ik in ieder geval wel. Ik was al die wind en regen zo verschrikkelijk zat… Geef mij maar een lekker warm zonnetje. Mijn mensen zeggen dat die regen hard nodig was, omdat alle planten stonden te verdorren, maar ik heb hen ook wel horen mopperen op dat vieze weer, als ze dachten dat ik het niet hoorde.
Advertisement
Poema maakt zich overigens niet zo druk om de regen. Hij gaat nog net zo vaak naar buiten en blijft dan uren weg. Als hij thuiskomt ziet hij er vaak uit als een verzopen kat en dan wil hij ook best even goed afgedroogd worden. Maar ik weet zeker dat hij het grootste deel van de tijd ergens op een droog, beschut plekje zit. Gelukkig was het wel droog toen onze mensen met de bus mee moesten. Ik had hen al horen praten over ‘een prikje halen’, dus ik was al bang dat ik weer mee moest naar de dierenarts, maar de mensen moesten dit keer zelf een prikje gaan halen. Ze gingen er met de bus naartoe, en Tijger en ik zijn gezellig meegelopen naar de bushalte. De chauffeur vroeg of wij niet mee wilden, maar dat hebben we toch maar niet gedaan. Toen de bus weg was, zijn we snel overgestoken, want het was tijd voor onze patrouille door het park. Poema inspecteert meestal de grienden, en ik doe mijn ronde langs de achtertuinen van de flats en langs de speeltoestellen voor de mensen en voor de honden, en daarna loop ik vaak ook nog even de wijk door.
Een paar weken geleden kwam ik ineens tot mijn grote verrassing een hele stoet mensen tegen in het park. Zoiets had ik nog nooit meegemaakt. Ik kom in het park heel vaak mensen uit de Merwelanden tegen, maar nooit zoveel tegelijk. Poema vertelde me dat dit vroeger,‘voor corona’, elk jaar gebeurde. Tja, ik ben hier pas ‘tijdens corona’ komen wonen, dus dat kon ik natuurlijk niet weten. Het heet de Spierdaagse en is een vierdaagse wandeltocht van bewoners, medewerkers en vrijwilligers van De Merwelanden, dat grote huis aan de rand van het park. Daarmee zamelen ze geld in voor een goed doel. Dat vind ik een prachtig idee, dus ik ben een stukje met hen meegelopen. Op verschillende plaatsen onderweg moest iedereen een kaart af laten stempelen. Ik had natuurlijk geen kaart, dus ik kreeg ook geen stempeltjes. Volgende maand gaan ze weer iets leuks organiseren in het park, heb ik gehoord. Dan zetten ze een tent neer waar de mensen samen allerlei leuke dingen gaan doen. Ik ga daar vast ook nog wel even kijken. Misschien mag ik ook wel meedoen, ik ben met mijn dertien jaar tenslotte zelf ook al een senior.