Vlaamse Ardennen 2010

Page 1

Toeristisch Magazine

Vakantietips 2010

Fiets achter je gsm aan

Het avontuur ligt op de loer Overnachten op het groene dak van Vlaanderen

1


Voorwoord

COLOFON Verantwoordelijke uitgever. Toerisme Vlaamse Ardennen vzw, Marc De Brakeleer, De Biesestraat 5, 9600 Ronse Concept. Schrijfbedrijf KLA-4 Redactie. Koen Lauwereyns, Chris De Smedt Lay-out. Kompanie PUNT K O M M A Druk. Corelio Printing Projectbegeleiding. Toerisme Vlaamse Ardennen vzw Foto’s. David Stockman, Toerisme Vlaamse Ardennen vzw, Toerisme Oost-Vlaanderen vzw, Copynotes bvba, Toerisme Ronse, Toerisme Oudenaarde, Toerisme Geraardsbergen, Toerisme Zottegem, Patrick Merckaert, Vilda D/2009/0332/52

OOSTERZELE GAVERE

KRUISHOUTEM

SINT-LIEVENS-HOUTEM

ZINGEM

ZWALM

Deze publicatie kwam tot stand met de steun en medewerking van Toerisme Oost-Vlaanderen vzw en de 17 gemeenten en steden die aangesloten zijn bij Toerisme Vlaamse Ardennen vzw

ZOTTEGEM

OUDENAARDE

HERZELE

WORTEGEMPETEGEM

Vlakbij en toch veraf. Ze bestaan nog, zelfs vlakbij in het dicht bebouwde Vlaanderen. Ik heb het over plekjes die de indruk wekken dat ze nog moeten ontdekt worden. Aan de zoom van een bos, bovenop een taaie berg, ergens op een holle weg die de heuvel afloopt,… Ook al woon ik al heel mijn leven in Zuid-Oost-Vlaanderen, er zijn in de Vlaamse Ardennen nog steeds locaties waar ik de indruk krijg dat ik een toerist ben die geblinddoekt ergens werd gedropt. Ik wrik de platte knoop los, knipper een paar keer met mijn ogen en dan rest mij niets anders dan met open mond naar Vlaanderens Mooiste Landschap te staren. Dit magazine wil u op ideeën brengen om onze streek te ontdekken en de stress achter u te laten. De fiets of mountainbike zijn ideale vervoermiddelen om de meest idyllische plaatsen te vinden, al komen wandelaars natuurlijk weer een stapje verder op de ontelbare kronkelpaadjes die de bewoonde wereld achter zich laten. Tenzij u natuurlijk kiest voor het grote avontuur en liever door de boomtoppen klautert of met een bootje doordringt tot op plekken waar mensen al lopend niet kunnen komen. Toch niet zonder er een modderpak aan over te houden. Hoe dan ook, welke manier u ook kiest om tussen de plooien van ons landschap te verdwijnen, op uw weg vindt u ongetwijfeld een gedroomde plek om na de gezonde inspanning te genieten van een deugddoende nachtrust. De jongste jaren nam het logiesaanbod hier immers een steile vlucht, zowel voor wie zich in slaap wil laten wiegen door de stilte van het platteland als voor zij die willen ontwaken in de schaduw van de historische gebouwen in onze stadjes. Er is voor elk wat wils. En vergeet voor het slapengaan vooral niet te genieten van onze lekkernijen. Wees welkom en geniet!

Marc De Brakeleer Voorzitter Toerisme Vlaamse Ardennen vzw

HOREBEKE

BRAKEL

LIERDE

MAARKEDAL

GERAARDSBERGEN

KLUISBERGEN

RONSE

MUZIEKLO: AAN DE GEUZENTOREN RECHTDOOR KLEINE HONGER EN GROTE DORST HIER LOERT HET AVONTUUR

8 12

DE BOOM VAN MARIJN FREDERIK HOUDT NIET VAN KASSEIEN

21

22

VAN AAN DE NOTELAAR IS HET PLAT STADJES TUSSEN PLOOIEN

14

19

BRIGITTA CALLENS

24

KUNST IN HET LANDSCHAP

HIER WANDELT ROMAIN

2

6

28

30

3


Voorwoord

COLOFON Verantwoordelijke uitgever. Toerisme Vlaamse Ardennen vzw, Marc De Brakeleer, De Biesestraat 5, 9600 Ronse Concept. Schrijfbedrijf KLA-4 Redactie. Koen Lauwereyns, Chris De Smedt Lay-out. Kompanie PUNT K O M M A Druk. Corelio Printing Projectbegeleiding. Toerisme Vlaamse Ardennen vzw Foto’s. David Stockman, Toerisme Vlaamse Ardennen vzw, Toerisme Oost-Vlaanderen vzw, Copynotes bvba, Toerisme Ronse, Toerisme Oudenaarde, Toerisme Geraardsbergen, Toerisme Zottegem, Patrick Merckaert, Vilda D/2009/0332/52

OOSTERZELE GAVERE

KRUISHOUTEM

SINT-LIEVENS-HOUTEM

ZINGEM

ZWALM

Deze publicatie kwam tot stand met de steun en medewerking van Toerisme Oost-Vlaanderen vzw en de 17 gemeenten en steden die aangesloten zijn bij Toerisme Vlaamse Ardennen vzw

ZOTTEGEM

OUDENAARDE

HERZELE

WORTEGEMPETEGEM

Vlakbij en toch veraf. Ze bestaan nog, zelfs vlakbij in het dicht bebouwde Vlaanderen. Ik heb het over plekjes die de indruk wekken dat ze nog moeten ontdekt worden. Aan de zoom van een bos, bovenop een taaie berg, ergens op een holle weg die de heuvel afloopt,… Ook al woon ik al heel mijn leven in Zuid-Oost-Vlaanderen, er zijn in de Vlaamse Ardennen nog steeds locaties waar ik de indruk krijg dat ik een toerist ben die geblinddoekt ergens werd gedropt. Ik wrik de platte knoop los, knipper een paar keer met mijn ogen en dan rest mij niets anders dan met open mond naar Vlaanderens Mooiste Landschap te staren. Dit magazine wil u op ideeën brengen om onze streek te ontdekken en de stress achter u te laten. De fiets of mountainbike zijn ideale vervoermiddelen om de meest idyllische plaatsen te vinden, al komen wandelaars natuurlijk weer een stapje verder op de ontelbare kronkelpaadjes die de bewoonde wereld achter zich laten. Tenzij u natuurlijk kiest voor het grote avontuur en liever door de boomtoppen klautert of met een bootje doordringt tot op plekken waar mensen al lopend niet kunnen komen. Toch niet zonder er een modderpak aan over te houden. Hoe dan ook, welke manier u ook kiest om tussen de plooien van ons landschap te verdwijnen, op uw weg vindt u ongetwijfeld een gedroomde plek om na de gezonde inspanning te genieten van een deugddoende nachtrust. De jongste jaren nam het logiesaanbod hier immers een steile vlucht, zowel voor wie zich in slaap wil laten wiegen door de stilte van het platteland als voor zij die willen ontwaken in de schaduw van de historische gebouwen in onze stadjes. Er is voor elk wat wils. En vergeet voor het slapengaan vooral niet te genieten van onze lekkernijen. Wees welkom en geniet!

Marc De Brakeleer Voorzitter Toerisme Vlaamse Ardennen vzw

HOREBEKE

BRAKEL

LIERDE

MAARKEDAL

GERAARDSBERGEN

KLUISBERGEN

RONSE

MUZIEKLO: AAN DE GEUZENTOREN RECHTDOOR KLEINE HONGER EN GROTE DORST HIER LOERT HET AVONTUUR

8 12

DE BOOM VAN MARIJN FREDERIK HOUDT NIET VAN KASSEIEN

21

22

VAN AAN DE NOTELAAR IS HET PLAT STADJES TUSSEN PLOOIEN

14

19

BRIGITTA CALLENS

24

KUNST IN HET LANDSCHAP

HIER WANDELT ROMAIN

2

6

28

30

3


Je trapt, je stapt, je zucht, je zweet. Door de holle weg, onder het maaiveld. De top verbergt zich tussen de knoestige wilgen. Je negeert zijn getreiter en luistert naar de wind die de dansvoorstelling van een rij populieren begeleidt. Bergop wandelen is omgekeerd dalen, klinkt het. Een hemelse melodie. Dat je daar nog niet aan gedacht had. Kan je Vlaanderens Mooiste Landschap tegelijk van de onder- en de bovenkant bewonderen. Het gaat al een pak vlotter. Adem diep in, blaas op tijd uit. Wat een vergezicht! Daar staat de windmolen, achter dat bos, voorbij die beek. Was je een schilder je greep naar je penselen, maar nu heb je vooral dorst. Drie bochten verder wacht een stilleven met waardin. Welkom in de Vlaamse Ardennen.

4

5


Je trapt, je stapt, je zucht, je zweet. Door de holle weg, onder het maaiveld. De top verbergt zich tussen de knoestige wilgen. Je negeert zijn getreiter en luistert naar de wind die de dansvoorstelling van een rij populieren begeleidt. Bergop wandelen is omgekeerd dalen, klinkt het. Een hemelse melodie. Dat je daar nog niet aan gedacht had. Kan je Vlaanderens Mooiste Landschap tegelijk van de onder- en de bovenkant bewonderen. Het gaat al een pak vlotter. Adem diep in, blaas op tijd uit. Wat een vergezicht! Daar staat de windmolen, achter dat bos, voorbij die beek. Was je een schilder je greep naar je penselen, maar nu heb je vooral dorst. Drie bochten verder wacht een stilleven met waardin. Welkom in de Vlaamse Ardennen.

4

5


Het groene dak van Vlaanderen.

Bed & breakfast Muzieklo is toegankelijk voor iedereen

Ooit lagen de Vlaamse Ardennen aan zee. Geen wonder dat dit unieke stukje Zuid-Oost Vlaanderen een vakantieparadijs is voor natuurliefhebbers en mensen die willen genieten van een gezonde vakantie… in de bergen.

Zet uw vakantie op muziek. Gastvrijheid zit er bij Patsy ingebakken. In de bakkerij van haar ouders was het vroeger de zoete inval. Vertegenwoordigers kwamen ‘toevallig’ op de middag langs en schoven vervolgens mee aan tafel. Nu ze aan de voet van het Muziekbos in Ronse samen met haar man Frans bed & breakfast Muzieklo runt, kreeg ze voor haar inspanningen het hoogst haalbare toegankelijkheidslabel.

Muzieklo voldoet als enige vakantiewoning in Oost-Vlaanderen aan de strenge toegankelijkheidsnormen van de Vlaamse overheid en is sinds 2007 op ‘comfortabele en zelfstandige wijze’ toegankelijk voor mensen met een fysieke beperking. Het kreeg daarvoor het A+ label. “We zijn hier bijzonder fier op”, zegt Patsy nog zichtbaar opgelucht. “We hebben bij de verbouwingen van de oude hoeve bijzonder veel inspanningen gedaan om ervoor te zorgen dat echt iedereen hier van een onbezorgd verblijf zou kunnen genieten. Nochtans was het eerst helemaal onze bedoeling niet om hier een bed & breakfast te beginnen. Het was Frans die tijdens een wandeling in de buurt van het Muziekbos gezien had dat de hoeve te koop was. Ik was er eerst niet voor te vinden omdat de woning in een bedenkelijke staat was. Zodra ik echter twee stappen binnen had gezet, liet ik al mijn bezwaren vallen, alleen al vanwege het ruimtegevoel.”

De bakermat van de echte Vlaamse Ardennen. Een paar jaar na de bouw van de Geuzentoren, op één van de hoogste punten van het Muziekbos, werd de plek een ontmoetingsplaats voor kunstenaars. Ze kwamen van de natuur genieten op uitnodiging van mecenas Cecile Ameye. Onder meer kunstschilder Valerius De Saedeleer en auteur Herman Teirlinck kwamen hier inspiratie opdoen. Ook Omer Wattez, die later de grondlegger zou worden van het toerisme in de streek, kwam hier met zijn Antwerpse literaire vriend Pol De Mont wandelen. Op n van hun tochten beklommen ze de toren, waarop de Mont uitriep ‘Maar dat zijn hier de Vlaamse Ardennen...’ De naam zou decennia later nog altijd weerklinken.

6

“Frans houdt van pottenbakken en wou de schuur inrichten als zijn atelier maar een vakantie in een chambre d’hote in Frankrijk heeft daar anders over beslist. Daar zijn we op het idee gekomen om onze nieuwe woonst om te bouwen tot een gastenverblijf. De verbouwingen hebben meer dan twee jaar geduurd. Op de zolderverdieping richtten we vijf kamers en een ontspanningsruimte in. Elke kamer kreeg de naam van een componist mee. Nadien hebben we

van de oude schuur een vakantiewoning gemaakt. Het was van bij het begin onze bedoeling om die ook toegankelijk te maken voor rolstoelgebruikers maar uiteindelijk zijn we nog een stap verder gegaan. We troffen ook maatregelen om slechtzienden en mensen met ademhalingsproblemen of allergieën te kunnen ontvangen, waardoor de vakantiewoning in één klap ook uiterst kindvriendelijk is geworden.” “De naam Muzieklo verwijst in eerste instantie naar onze liefde voor muziek. Frans is lang leraar muziek geweest en ook nu kunnen de gasten hem nog geregeld piano horen spelen. Ook de unieke locatie aan de voet van het Muziekbos zit er natuurlijk voor iets tussen. ‘Loo’ betekent namelijk ‘bos’. Het is mijn favoriete plek om af en toe eens te gaan uitwaaien. In de lente kleurt het daar helemaal paars van de boshyacinten. Het publiek toegankelijke gedeelte werd een paar jaar geleden trouwens enorm uitgebreid in de omgeving van de Geuzentoren. Dat is een ietwat vreemd bouwwerk dat hier halverwege de 19de eeuw werd opgetrokken als uitkijktoren. Die functie is het intussen verloren omdat de bomen in de omtrek veel te hoog zijn geworden. Het bouwsel doet mij altijd een beetje denken aan de toren waar Doornroosje zich prikte aan de schietspoel en honderd jaar lang sliep... Wie weet, misschien ligt ze daar nog.”

Ook zin om bij ons naar bed te gaan? Wegdromen op www.toerismevlaamseardennen.be Klik op ‘overnachten’.

In het dna van de streek vinden we nog steeds de sporen van de zee terug. Toen het water terugtrok naar het Noorden, kregen wind en water vrijspel en spoelden de zachte bodemlagen weg. De samengekoekte ijzerzandsteen die de zee achterliet bood echter weerstand. Zes miljoen jaar later zorgt dat koppig verzet voor de typische bergen die het vlakke Vlaamse land doen vergeten en de bezoekers trakteren op wijdse panorama’s. En ook al suggereren sommigen dat de term ‘berg’ een ietwat poëtische overdrijving zou kunnen zijn, hun zin tot relativeren verdwijnt als ze de bonkige bulten zelf beklimmen. Dat dichters hier hun mooiste superlatieven bovenhalen is volstrekt verschoonbaar. Het samenspel tussen de taaie bodem en de natuurelementen heeft een decor geboetseerd dat tot poëzie dwingt. De getuigenheuvels zijn begroeid met dichte bossen die in de lente een blauw tapijt van boshyacinten uitspreiden. Op de flanken van wandelparadijzen als het Brakelbos, het Kluisbos, het Muziekbos en aan de zoom van het het Lozerbos ligt een lappendeken van akkers. Ze worden doorkliefd door holle wegen, bomenrijen en glinsterende beken waar in de herfst een mysterieuze nevel over hangt. En ook al zie je op een zonnige dag vanop een heuvelrug de pittoreske dorpjes al van ver liggen, je geraakt er pas na heel wat bochtenwerk. Want een knotwilg is hier nog heilig en daar maak je met ontzag een ommetje voor. Enkele goed beheerde natuurreservaten dienen als een soort synthese voor de groene weelde. Het zijn tegelijk heerlijke wandelgebieden. In Herzele verwerft Natuurpunt sinds 1994 stelselmatig nieuwe percelen die intussen zijn samengeklit tot Het Duivenbos. Ook Ename is gezegend met dergelijk pareltje. Het Bos t’ Ename ligt op de steile flank van de Scheldevallei (185 ha). In 2002 werd het bos bekroond met de Vlaamse Monumentenprijs. Als het gaat over ongeschonden stukjes natuur dan staat ook ’t Burreken vooraan in de rij. Het natuurreservaat van 35 ha ligt in de gemeenten Brakel (Zegelsem), Maarkedal en Horebeke en beslaat drie beboste valleitjes, waarvan de bronhoofden op een gemeenschappelijke kouterrug liggen. Zowat alle beboste delen van het complex zijn biologisch zeer waardevol.

7


Het groene dak van Vlaanderen.

Bed & breakfast Muzieklo is toegankelijk voor iedereen

Ooit lagen de Vlaamse Ardennen aan zee. Geen wonder dat dit unieke stukje Zuid-Oost Vlaanderen een vakantieparadijs is voor natuurliefhebbers en mensen die willen genieten van een gezonde vakantie… in de bergen.

Zet uw vakantie op muziek. Gastvrijheid zit er bij Patsy ingebakken. In de bakkerij van haar ouders was het vroeger de zoete inval. Vertegenwoordigers kwamen ‘toevallig’ op de middag langs en schoven vervolgens mee aan tafel. Nu ze aan de voet van het Muziekbos in Ronse samen met haar man Frans bed & breakfast Muzieklo runt, kreeg ze voor haar inspanningen het hoogst haalbare toegankelijkheidslabel.

Muzieklo voldoet als enige vakantiewoning in Oost-Vlaanderen aan de strenge toegankelijkheidsnormen van de Vlaamse overheid en is sinds 2007 op ‘comfortabele en zelfstandige wijze’ toegankelijk voor mensen met een fysieke beperking. Het kreeg daarvoor het A+ label. “We zijn hier bijzonder fier op”, zegt Patsy nog zichtbaar opgelucht. “We hebben bij de verbouwingen van de oude hoeve bijzonder veel inspanningen gedaan om ervoor te zorgen dat echt iedereen hier van een onbezorgd verblijf zou kunnen genieten. Nochtans was het eerst helemaal onze bedoeling niet om hier een bed & breakfast te beginnen. Het was Frans die tijdens een wandeling in de buurt van het Muziekbos gezien had dat de hoeve te koop was. Ik was er eerst niet voor te vinden omdat de woning in een bedenkelijke staat was. Zodra ik echter twee stappen binnen had gezet, liet ik al mijn bezwaren vallen, alleen al vanwege het ruimtegevoel.”

De bakermat van de echte Vlaamse Ardennen. Een paar jaar na de bouw van de Geuzentoren, op één van de hoogste punten van het Muziekbos, werd de plek een ontmoetingsplaats voor kunstenaars. Ze kwamen van de natuur genieten op uitnodiging van mecenas Cecile Ameye. Onder meer kunstschilder Valerius De Saedeleer en auteur Herman Teirlinck kwamen hier inspiratie opdoen. Ook Omer Wattez, die later de grondlegger zou worden van het toerisme in de streek, kwam hier met zijn Antwerpse literaire vriend Pol De Mont wandelen. Op n van hun tochten beklommen ze de toren, waarop de Mont uitriep ‘Maar dat zijn hier de Vlaamse Ardennen...’ De naam zou decennia later nog altijd weerklinken.

6

“Frans houdt van pottenbakken en wou de schuur inrichten als zijn atelier maar een vakantie in een chambre d’hote in Frankrijk heeft daar anders over beslist. Daar zijn we op het idee gekomen om onze nieuwe woonst om te bouwen tot een gastenverblijf. De verbouwingen hebben meer dan twee jaar geduurd. Op de zolderverdieping richtten we vijf kamers en een ontspanningsruimte in. Elke kamer kreeg de naam van een componist mee. Nadien hebben we

van de oude schuur een vakantiewoning gemaakt. Het was van bij het begin onze bedoeling om die ook toegankelijk te maken voor rolstoelgebruikers maar uiteindelijk zijn we nog een stap verder gegaan. We troffen ook maatregelen om slechtzienden en mensen met ademhalingsproblemen of allergieën te kunnen ontvangen, waardoor de vakantiewoning in één klap ook uiterst kindvriendelijk is geworden.” “De naam Muzieklo verwijst in eerste instantie naar onze liefde voor muziek. Frans is lang leraar muziek geweest en ook nu kunnen de gasten hem nog geregeld piano horen spelen. Ook de unieke locatie aan de voet van het Muziekbos zit er natuurlijk voor iets tussen. ‘Loo’ betekent namelijk ‘bos’. Het is mijn favoriete plek om af en toe eens te gaan uitwaaien. In de lente kleurt het daar helemaal paars van de boshyacinten. Het publiek toegankelijke gedeelte werd een paar jaar geleden trouwens enorm uitgebreid in de omgeving van de Geuzentoren. Dat is een ietwat vreemd bouwwerk dat hier halverwege de 19de eeuw werd opgetrokken als uitkijktoren. Die functie is het intussen verloren omdat de bomen in de omtrek veel te hoog zijn geworden. Het bouwsel doet mij altijd een beetje denken aan de toren waar Doornroosje zich prikte aan de schietspoel en honderd jaar lang sliep... Wie weet, misschien ligt ze daar nog.”

Ook zin om bij ons naar bed te gaan? Wegdromen op www.toerismevlaamseardennen.be Klik op ‘overnachten’.

In het dna van de streek vinden we nog steeds de sporen van de zee terug. Toen het water terugtrok naar het Noorden, kregen wind en water vrijspel en spoelden de zachte bodemlagen weg. De samengekoekte ijzerzandsteen die de zee achterliet bood echter weerstand. Zes miljoen jaar later zorgt dat koppig verzet voor de typische bergen die het vlakke Vlaamse land doen vergeten en de bezoekers trakteren op wijdse panorama’s. En ook al suggereren sommigen dat de term ‘berg’ een ietwat poëtische overdrijving zou kunnen zijn, hun zin tot relativeren verdwijnt als ze de bonkige bulten zelf beklimmen. Dat dichters hier hun mooiste superlatieven bovenhalen is volstrekt verschoonbaar. Het samenspel tussen de taaie bodem en de natuurelementen heeft een decor geboetseerd dat tot poëzie dwingt. De getuigenheuvels zijn begroeid met dichte bossen die in de lente een blauw tapijt van boshyacinten uitspreiden. Op de flanken van wandelparadijzen als het Brakelbos, het Kluisbos, het Muziekbos en aan de zoom van het het Lozerbos ligt een lappendeken van akkers. Ze worden doorkliefd door holle wegen, bomenrijen en glinsterende beken waar in de herfst een mysterieuze nevel over hangt. En ook al zie je op een zonnige dag vanop een heuvelrug de pittoreske dorpjes al van ver liggen, je geraakt er pas na heel wat bochtenwerk. Want een knotwilg is hier nog heilig en daar maak je met ontzag een ommetje voor. Enkele goed beheerde natuurreservaten dienen als een soort synthese voor de groene weelde. Het zijn tegelijk heerlijke wandelgebieden. In Herzele verwerft Natuurpunt sinds 1994 stelselmatig nieuwe percelen die intussen zijn samengeklit tot Het Duivenbos. Ook Ename is gezegend met dergelijk pareltje. Het Bos t’ Ename ligt op de steile flank van de Scheldevallei (185 ha). In 2002 werd het bos bekroond met de Vlaamse Monumentenprijs. Als het gaat over ongeschonden stukjes natuur dan staat ook ’t Burreken vooraan in de rij. Het natuurreservaat van 35 ha ligt in de gemeenten Brakel (Zegelsem), Maarkedal en Horebeke en beslaat drie beboste valleitjes, waarvan de bronhoofden op een gemeenschappelijke kouterrug liggen. Zowat alle beboste delen van het complex zijn biologisch zeer waardevol.

7


honger en dorst verboden. Het reliëf van de Vlaamse Ardennen doet wat met een mens. Bergop, bergaf, draaien en keren en af en toe een flinke sprong over een klaterende beek… dat slorpt energie en vreet calorieën. De natuur neemt maar schenkt ook met gulle hand. Aan het firmament van Vlaanderens Mooiste Landschap fonkelen culinaire sterren in alle maten en kleuren. Of je nu in het Centrum Ronde van Vlaanderen een spaghetti Boononaise gaat eten of je kiest voor een gastronomische smakenkermis in het Hof Van Cleve, je zal nooit bedrogen uitkomen. Waar je in de Vlaamse Ardennen ook halt houdt, in de buurt is er steevast een taverne of een brasserie waar je kan proeven van een lekkere, authentieke keuken. Van dorst zal je trouwens ook niet omkomen. Oudenaarde had in de 14de eeuw al een brouwersgilde binnen de muren. De daaropvolgende eeuwen steeg het aantal brouwerijen sneller dan de ophaalbrug over de Schelde. Op een bepaald ogenblik waren in de omgeving meer dan zeventig brouwers actief. Vooral met het Oud Bruin oogsten de ambachtslui succes. Dat is geen toeval, want in het Oudenaardse bronwater zit veel natriumbicarbonaat en weinig calcium. Daardoor krijgt het Oudenaardse bier een zachte, fluwelige smaak. Toen na de Tweede Wereldoorlog de pils aan zijn opgang begon, schrapten heel wat brouwers het Oud Bruin uit hun assortiment, anderen sloten definitief de deuren. Vandaag zijn er nog maar drie brouwerijen: Roman, Liefmans en Cnudde. Alle drie produceren ze nog steeds het bier waarmee de stad van Adriaen (Brouwer) beroemd werd. De smaak ontstaat nog steeds door het gebruik van gebrande of gekaramelliseerde mouten. Het gebruik van fruit of fruitextracten zoals krieken, kersen en frambozen heeft het typische bier alleen maar een nieuwe impuls gegeven.

Krijg de smaak te pakken! Een mens leeft niet van mooie landschappen alleen. De Vlaamse Ardennen verwent alle zintuigen en niet het minst de smaakpapillen. Van deze lijst met streekproducten krijg je beslist de smaak te pakken. Het zal je trouwens niet verbazen dat ze ook opduiken in de gerechten die de topchefs uit de streek op het menu zetten. Geniet!

De Geraardsbergse Mattentaart De Geraardsbergse Mattentaart kreeg als eerste streekproduct in Vlaanderen een Europese erkenning. De Broederschap van de Geraardsbergse Mattentaart draagt de naam en faam van dit uniek streekproduct uit tot over de grenzen. Iedere eerste zondag van augustus wordt de Dag van de Mattentaart gevierd. Broederschap van de Geraardsbergse Mattentaart Schillebeekstraat 85, Geraardsbergen, 054 41 41 72

Geutelingen De geuteling is een soort dikke pannenkoek die in een bakstenen, met wilgenhout heetgestookte oven gebakken wordt. Puur natuur want er komen geen bewaarmiddelen, kleurstoffen of vet bij te pas. Elke eerste zondag na 9 februari loopt Elst (Brakel) warm voor de Geutelingenfeesten. De weken die aan het feest voorafgaan worden in zowat elke antieke oven in de omgeving geutelingen gegoten. www.geutelingen.be

Waterkers In Roborst wordt biologische waterkers gekweekt. Waterkers heeft een pittige smaak en is heel lekker in salades en soepen. Het water waarin de kleinbladige groente groeit, komt uit een bron nabij de Fonteinstraat en is vanwege zijn samenstelling uitermate geschikt voor de teelt. Het waterkersseizoen begint in maart en duurt tot diep in november. Waterkersgrachten Cressana Borstekouterstraat 66, Roborst (Zwalm), 055 49 73 00

Balegemse jenever Boer Jozef De Backer wekte de stokerij Van Damme in 1862 tot geestrijk leven op de plek waar ze nu nog staat: aan Issegem, in de deelgemeente Balegem. De stokerij werkt nog steeds volgens zeer oude distilleermethodes. Stokerij Van Damme Issegem 2, Balegem (Oosterzele), 09 362 50 25 – www.stokerijvandamme.be

Breydelham en Breydelspek Breydelspek is een kruidige smaakmaker in tal van gerechten en een smaakvol alternatief voor gezouten of gerookt spek. De productie gebeurt uitsluitend met grondstoffen van eerste kwaliteit die volledig ambachtelijk verwerkt worden. Breydelham - Breydelspek Legen Heirweg 2, Asper (Gavere), 09 389 69 80 – www.breydel.be

Geitenkaas De Volle Maan Op deze biologische geitenboerderij van Bart De Beck in het landelijke Sint-Lievens-Houtem mekkeren 250 geiten. Dagelijks zorgen ze voor artisanale rauwmelkse geitenkaas die verwerkt wordt in twintig producten. Geitenboerderij De Volle Maan IJshoutestraat 70, Sint-Lievens-Houtem, 09 362 31 55

Koffie Hoorens Koffiebranderij Hoorens brandt nog steeds koffie zoals grootvader Hoorens het in 1928 voordeed. Het resultaat is een ruim aanbod arabica-mélanges. Ambachtelijke Koffiebranderij Hoorens Sint-Hubertusplein 20/1, Elene (Zottegem), 09 360 01 76 – www.hoorenskoffie.be

Lekkies In de Vlaamse Ardennen hebben lekkernijen vaak een religieuze aanleiding. De lekkies zijn een echt bedevaartsnoepje. Wie tijdens de meimaand op bedevaart trekt naar Kerselare zondigt nadien steevast met een stop aan de artisanale suikerbakkerij Jan van Gent. Artisanale suikerbakkerij Jan van Gent Kerselare 98, Kerselare (Oudenaarde), 055 30 49 00

De volledige lijst met streekproducten vind je op www.toerismevlaamseardennen.be

8

Brakelhoen In Brakel scharrelt het glanzende Brakelhoen, een hoendersoort dat volgens historische geschriften hier zijn eerste ei legde en als basis dient voor het Brakelhoenmenu. Hotel-Restaurant Molenwiek Molenstraat 1, Parike (Brakel), 055 42 26 15 – www.molenwiek.be

9


honger en dorst verboden. Het reliëf van de Vlaamse Ardennen doet wat met een mens. Bergop, bergaf, draaien en keren en af en toe een flinke sprong over een klaterende beek… dat slorpt energie en vreet calorieën. De natuur neemt maar schenkt ook met gulle hand. Aan het firmament van Vlaanderens Mooiste Landschap fonkelen culinaire sterren in alle maten en kleuren. Of je nu in het Centrum Ronde van Vlaanderen een spaghetti Boononaise gaat eten of je kiest voor een gastronomische smakenkermis in het Hof Van Cleve, je zal nooit bedrogen uitkomen. Waar je in de Vlaamse Ardennen ook halt houdt, in de buurt is er steevast een taverne of een brasserie waar je kan proeven van een lekkere, authentieke keuken. Van dorst zal je trouwens ook niet omkomen. Oudenaarde had in de 14de eeuw al een brouwersgilde binnen de muren. De daaropvolgende eeuwen steeg het aantal brouwerijen sneller dan de ophaalbrug over de Schelde. Op een bepaald ogenblik waren in de omgeving meer dan zeventig brouwers actief. Vooral met het Oud Bruin oogsten de ambachtslui succes. Dat is geen toeval, want in het Oudenaardse bronwater zit veel natriumbicarbonaat en weinig calcium. Daardoor krijgt het Oudenaardse bier een zachte, fluwelige smaak. Toen na de Tweede Wereldoorlog de pils aan zijn opgang begon, schrapten heel wat brouwers het Oud Bruin uit hun assortiment, anderen sloten definitief de deuren. Vandaag zijn er nog maar drie brouwerijen: Roman, Liefmans en Cnudde. Alle drie produceren ze nog steeds het bier waarmee de stad van Adriaen (Brouwer) beroemd werd. De smaak ontstaat nog steeds door het gebruik van gebrande of gekaramelliseerde mouten. Het gebruik van fruit of fruitextracten zoals krieken, kersen en frambozen heeft het typische bier alleen maar een nieuwe impuls gegeven.

Krijg de smaak te pakken! Een mens leeft niet van mooie landschappen alleen. De Vlaamse Ardennen verwent alle zintuigen en niet het minst de smaakpapillen. Van deze lijst met streekproducten krijg je beslist de smaak te pakken. Het zal je trouwens niet verbazen dat ze ook opduiken in de gerechten die de topchefs uit de streek op het menu zetten. Geniet!

De Geraardsbergse Mattentaart De Geraardsbergse Mattentaart kreeg als eerste streekproduct in Vlaanderen een Europese erkenning. De Broederschap van de Geraardsbergse Mattentaart draagt de naam en faam van dit uniek streekproduct uit tot over de grenzen. Iedere eerste zondag van augustus wordt de Dag van de Mattentaart gevierd. Broederschap van de Geraardsbergse Mattentaart Schillebeekstraat 85, Geraardsbergen, 054 41 41 72

Geutelingen De geuteling is een soort dikke pannenkoek die in een bakstenen, met wilgenhout heetgestookte oven gebakken wordt. Puur natuur want er komen geen bewaarmiddelen, kleurstoffen of vet bij te pas. Elke eerste zondag na 9 februari loopt Elst (Brakel) warm voor de Geutelingenfeesten. De weken die aan het feest voorafgaan worden in zowat elke antieke oven in de omgeving geutelingen gegoten. www.geutelingen.be

Waterkers In Roborst wordt biologische waterkers gekweekt. Waterkers heeft een pittige smaak en is heel lekker in salades en soepen. Het water waarin de kleinbladige groente groeit, komt uit een bron nabij de Fonteinstraat en is vanwege zijn samenstelling uitermate geschikt voor de teelt. Het waterkersseizoen begint in maart en duurt tot diep in november. Waterkersgrachten Cressana Borstekouterstraat 66, Roborst (Zwalm), 055 49 73 00

Balegemse jenever Boer Jozef De Backer wekte de stokerij Van Damme in 1862 tot geestrijk leven op de plek waar ze nu nog staat: aan Issegem, in de deelgemeente Balegem. De stokerij werkt nog steeds volgens zeer oude distilleermethodes. Stokerij Van Damme Issegem 2, Balegem (Oosterzele), 09 362 50 25 – www.stokerijvandamme.be

Breydelham en Breydelspek Breydelspek is een kruidige smaakmaker in tal van gerechten en een smaakvol alternatief voor gezouten of gerookt spek. De productie gebeurt uitsluitend met grondstoffen van eerste kwaliteit die volledig ambachtelijk verwerkt worden. Breydelham - Breydelspek Legen Heirweg 2, Asper (Gavere), 09 389 69 80 – www.breydel.be

Geitenkaas De Volle Maan Op deze biologische geitenboerderij van Bart De Beck in het landelijke Sint-Lievens-Houtem mekkeren 250 geiten. Dagelijks zorgen ze voor artisanale rauwmelkse geitenkaas die verwerkt wordt in twintig producten. Geitenboerderij De Volle Maan IJshoutestraat 70, Sint-Lievens-Houtem, 09 362 31 55

Koffie Hoorens Koffiebranderij Hoorens brandt nog steeds koffie zoals grootvader Hoorens het in 1928 voordeed. Het resultaat is een ruim aanbod arabica-mélanges. Ambachtelijke Koffiebranderij Hoorens Sint-Hubertusplein 20/1, Elene (Zottegem), 09 360 01 76 – www.hoorenskoffie.be

Lekkies In de Vlaamse Ardennen hebben lekkernijen vaak een religieuze aanleiding. De lekkies zijn een echt bedevaartsnoepje. Wie tijdens de meimaand op bedevaart trekt naar Kerselare zondigt nadien steevast met een stop aan de artisanale suikerbakkerij Jan van Gent. Artisanale suikerbakkerij Jan van Gent Kerselare 98, Kerselare (Oudenaarde), 055 30 49 00

De volledige lijst met streekproducten vind je op www.toerismevlaamseardennen.be

8

Brakelhoen In Brakel scharrelt het glanzende Brakelhoen, een hoendersoort dat volgens historische geschriften hier zijn eerste ei legde en als basis dient voor het Brakelhoenmenu. Hotel-Restaurant Molenwiek Molenstraat 1, Parike (Brakel), 055 42 26 15 – www.molenwiek.be

9


De erfgenamen van de beroemde Oudenaardse brouwers

Kerkhofwater houdt ons overeind. In de jaren 50 telde Eine, een deelgemeente van Oudenaarde vijftig cafés. Dat er vandaag nog steeds tien zijn heeft veel te maken met Brouwerij Cnudde. “Ons bier wordt gemaakt met kerkhofwater”, zegt Lieven Cnudde. En daar blijf je blijkbaar lang van leven.

Je moet een beetje zoeken om de brouwerij te vinden. De oude gebouwen met de typische schoorsteen, staan verscholen in een smal straatje. Aan het mooi gerestaureerde station van Eine, op de lijn Gent-Ronse, zal je echter tevergeefs staan wachten tot de eerste vrachtwagen van de brouwerij langsrijdt. Lieven Cnudde bulderlacht bij de gedachte. “Ons wagenpark bestaat uit welgeteld één bestelwagen. Het is een oud beestje waarmee we de cafés hier in de buurt bevoorraden. Een bijzonder stresserende bezigheid is dat niet echt.” De brouwerij vierde vorig jaar zijn negentigste verjaardag. “Drie generaties lang hebben de Cnuddes hier samen met hun personeel voltijds bier gebrouwen. Onze familiezaak bevoorraadde de cafés in de buurt. In elk dorp in Vlaanderen was er toen wel een brouwerij. In Oudenaarde en omgeving struikelde je zowat over de ketels. Door het dalende aantal cafés en de toenemende concurrentie van grote groepen, werd de zaak echter langzaam afgebouwd. Toen mijn vader in 1993 met pensioen ging, besloot ik samen mijn broers Steven en Pieter de zaak in stand te houden. Al had het uiteraard geen zin om te willen concurreren met de grote jongens. Wij wilden gewoon een lekker authentiek product, waar decennia aan gesleuteld was, niet verloren laten gaan.” En zo komt het dat hier, naast de kerk en het

kerkhof, om de paar maanden de brouwketels nog steeds warm worden gestookt. “Alles hangt af van de snelheid waarmee de mensen van ons kerkhofwater drinken”, vertelt Lieven met pretoogjes. “Als onze voorraadkelder leeg is, dan brouwen we. Gemiddeld gebeurt dat zes keer per jaar. Telkens vijfduizend liter.” Ook al hebben de broers intussen een beroep dat helemaal niet meer naar de brouwersstiel verwijst, brouwen zit hen in de genen. “We zijn ermee opgegroeid, we hebben als jonge gasten niets anders gezien. De dag dat er gebrouwen wordt, is het hier steevast feest. De dartelende mussen, stuiven op als de kar met wort de koer oprijdt en de verlaten gebouwen zijn plots weer vol leven. De helpers komen langs en er wordt gegeten en gedronken. Het resultaat van het werk kan je een tijdje later dan weer smaken. Behalve ons bruine bier brouwen we af en toe ook nog Bizon, waarin het typische Oudenaardse bruin vermengd wordt met kriekbier.” “Steevast gaan er ook enkele grote vaten Cnudde naar een café in Helsinki. De uitbater is ooit bij ons verzeild en was meteen gek van ons product. Dat we ooit nog aan de Vikings zouden leveren, mijn vader had het moeten weten.” Fabriekstraat 8, Eine-Oudenaarde, 055 31 18 34

“ Als onze voorraadkelder leeg is, dan brouwen we.” 10

11


De erfgenamen van de beroemde Oudenaardse brouwers

Kerkhofwater houdt ons overeind. In de jaren 50 telde Eine, een deelgemeente van Oudenaarde vijftig cafés. Dat er vandaag nog steeds tien zijn heeft veel te maken met Brouwerij Cnudde. “Ons bier wordt gemaakt met kerkhofwater”, zegt Lieven Cnudde. En daar blijf je blijkbaar lang van leven.

Je moet een beetje zoeken om de brouwerij te vinden. De oude gebouwen met de typische schoorsteen, staan verscholen in een smal straatje. Aan het mooi gerestaureerde station van Eine, op de lijn Gent-Ronse, zal je echter tevergeefs staan wachten tot de eerste vrachtwagen van de brouwerij langsrijdt. Lieven Cnudde bulderlacht bij de gedachte. “Ons wagenpark bestaat uit welgeteld één bestelwagen. Het is een oud beestje waarmee we de cafés hier in de buurt bevoorraden. Een bijzonder stresserende bezigheid is dat niet echt.” De brouwerij vierde vorig jaar zijn negentigste verjaardag. “Drie generaties lang hebben de Cnuddes hier samen met hun personeel voltijds bier gebrouwen. Onze familiezaak bevoorraadde de cafés in de buurt. In elk dorp in Vlaanderen was er toen wel een brouwerij. In Oudenaarde en omgeving struikelde je zowat over de ketels. Door het dalende aantal cafés en de toenemende concurrentie van grote groepen, werd de zaak echter langzaam afgebouwd. Toen mijn vader in 1993 met pensioen ging, besloot ik samen mijn broers Steven en Pieter de zaak in stand te houden. Al had het uiteraard geen zin om te willen concurreren met de grote jongens. Wij wilden gewoon een lekker authentiek product, waar decennia aan gesleuteld was, niet verloren laten gaan.” En zo komt het dat hier, naast de kerk en het

kerkhof, om de paar maanden de brouwketels nog steeds warm worden gestookt. “Alles hangt af van de snelheid waarmee de mensen van ons kerkhofwater drinken”, vertelt Lieven met pretoogjes. “Als onze voorraadkelder leeg is, dan brouwen we. Gemiddeld gebeurt dat zes keer per jaar. Telkens vijfduizend liter.” Ook al hebben de broers intussen een beroep dat helemaal niet meer naar de brouwersstiel verwijst, brouwen zit hen in de genen. “We zijn ermee opgegroeid, we hebben als jonge gasten niets anders gezien. De dag dat er gebrouwen wordt, is het hier steevast feest. De dartelende mussen, stuiven op als de kar met wort de koer oprijdt en de verlaten gebouwen zijn plots weer vol leven. De helpers komen langs en er wordt gegeten en gedronken. Het resultaat van het werk kan je een tijdje later dan weer smaken. Behalve ons bruine bier brouwen we af en toe ook nog Bizon, waarin het typische Oudenaardse bruin vermengd wordt met kriekbier.” “Steevast gaan er ook enkele grote vaten Cnudde naar een café in Helsinki. De uitbater is ooit bij ons verzeild en was meteen gek van ons product. Dat we ooit nog aan de Vikings zouden leveren, mijn vader had het moeten weten.” Fabriekstraat 8, Eine-Oudenaarde, 055 31 18 34

“ Als onze voorraadkelder leeg is, dan brouwen we.” 10

11


12

Iedereen speelt zijn rol en probeert een moord op te lossen. Misschien heeft de butler het gedaan tussen de soep en de patatten. Zorg dat je er uitkomt tegen het dessert.

Geen zorgen. Koffietje in de hand met zicht op het meer petanque spelen of je talent in een andere volkssport bewijzen.

voorzien zodat we ook mensen, die vooraf niet gereserveerd hebben, op hun wenken kunnen bedienen. Stel je bent hier voor een paar dagen op vakantie met het gezin en de kinderen willen ook wel eens iets anders dan een wandeling of een fietstocht, dan willen wij pasklare antwoorden kunnen bieden.” De mogelijkheden zijn nu al redelijk immens maar er liggen nog een paar ambitieuze plannen op het schap. “Zo zijn we een blotevoetenpad aan het uitwerken. In Vlaanderen is er tot nog toe slechts een zo’n pad. Nochtans is het een mooie afwisseling voor mensen die in de streek komen wandelen. Er zijn amper mogelijkheden om dichter met de natuur in contact te komen. Onder impuls van de stad Oudenaarde komt er een BMX-piste die fietsliefhebbers een alternatief zal bieden. Avonturiers kunnen ook al uitkijken naar een death ride van op de top van onze klimtoren naar het onbewoond eiland in de vijver.” “Een van onze stokpaardjes is het watertoerisme. Den Donk leent zich nu al voor kanoën, windsurfen en zeilen maar we dromen van een doorsteek naar de Schelde. Nu moeten we mensen die op de Dender of de Schelde willen kajakken nog met pak en zak tot aan de rivier voeren. Als de doorsteek er komt, kunnen de waterrat-

ANDERS FIETSEN

Sinds 2007 is het Moerashuis aan de oever van de Donk in Oudenaarde het hoofdkwartier voor grote en kleine kinderen die aan hun verblijf in de Vlaamse Ardennen alleen maar avontuurlijk herinneringen willen overhouden. Tenslotte leent het geaccidenteerde terrein zich uitstekend om van de platgetreden paden af te wijken. Klaar? Go!

De combinatie van vier schietproeven (boogschieten, karabijnschieten, blaaspijpschieten, kruisboogschieten) en een aperitiefje. Nadien kan je reserveren voor een gezellige maaltijd in Den Dronk.

Een recreatiedomein met een wateroppervlak van 40 ha – onbewoond eiland inbegrepen – omzoomd met bossen en moerasgebieden. Voor Hendrik Vandermarliere van The Outsider was dit te mooi om waar te zijn. “Sinds 1988 zijn wij aan de slag als organisator van allerhande buitenactiviteiten. Vanuit onze hoofdzetel in Kluisbergen hebben we in heel het land centra opgericht. Het kon niet uitblijven dat we ook in onze eigen prachtige streek een vaste uitvalsbasis zouden uitbouwen. In 2007 hebben we aan de oever van de Donk het Moerashuis gebouwd.” Het mooie gebouw, dat opgetrokken werd in harmonie met de groene omgeving, biedt onderdak aan een jeugdverblijfcentrum en aan taverne Den Dronk. Op een paar jaar tijd is dit uitgegroeid tot een broeinest voor avontuurlijke activiteiten. “We beschouwen het als onze taak om een avontuurlijke en vooral creatieve dimensie te geven aan de regio”, zegt Hendrik. “We zoeken daarom voortdurend naar originele invalshoeken om Vlaanderens Mooiste Landschap te ontdekken. We hebben ons de voorbije jaren vooral toegelegd op het uitwerken van arrangementen voor groepen, maar nu Het Moerashuis er staat willen we ook veel meer aandacht besteden aan individuele vakantiegangers. Het is onze bedoeling om in de vakantieperiodes een permanentie te

VOLKSSPORTEN

Hier ligt het avontuur op de loer.

MOORDDINERS

Het Moerashuis aan de Donkvijvers in Oudenaarde

De Scheldemeersen, een natuurreservaat vol verdronken weides, zijn de ideale plaats voor deze spannende nachtelijke tocht. Stafkaart in de hand probeer je het droog te houden. Als dat echt niet meer kan, moeten de kajaks soelaas brengen. De fakkels maken van dit alles een griezelig feest.

APERITIEF SHOOTING

De Donkvijver leent zich uitstekend voor kajak- zeiltochtjes. De bootjes zijn te huur in het Moerashuis.

NACHTTOCHT

Het Moerashuis ligt op een boogscheut van het centrum van Oudenaarde. Met een stadsrally leer je de stad, zijn cultuur en gastronomie op een spannende manier kennen.

KAJAK, ZEILEN

Een klimparcours gebouwd rond een 9 meter hoge klimtoren. Als een evenwichtskunstenaar zoek je een weg naar boven. Wie valt… hangt vast aan een leeflijn.

STADSSPEL

De touwenpiste is gemaakt op drie niveaus. Er is een initiatieniveau op 6 meter, een tussenverdiep op 8 meter en het hoogste op 10 meter. Zo kan iedereen op zijn niveau de aap uithangen.

VIA FERRATA

HOGE TOUWENPISTE

MOERASPISTE Een avontuurlijke tocht doorheen het moeras. Over de wiegelbrug, balanceren op de houten paaltjes en wie een paaltje mist, … mag hopen dat hij een reservepak heeft meegebracht.

Er staan vijftig fietsen zonder versnelling op stal. Je zal er de Koppenberg niet mee oprijden, maar ze zijn ideaal om een rustige tocht mee af te malen. Voor wie het liever horizontaal houdt, zijn er ook ligfietsen ter beschikking. Voor off road fanaten staan een vijftiental mountainbikes vertrekkensklaar.

ten van aan het Moerashuis op eigen houtje vertrekken.” “We denken ook aan de hondenliefhebbers. De Donk is de ideale plek om de hond eens uit te laten zonder dat hij voortdurend aan de leiband moet blijven. De Newfoundland Reddingsclub heeft de troeven van het terrein ontdekt en zal hier de komende maanden op zondagvoormiddag zijn trainingen organiseren. We denken er aan om naast Den Dronk een paar hondenhokken te voorzien zodat baasjes na de wandeling nog op een comfortabele manier een pintje zullen kunnen drinken. Taverne Den Dronk moet voor mij de plek zijn waar een soort après-skisfeer heerst, ook al is er geen vlok sneeuw te bespeuren. En omdat iets drinken of eten onder vrienden ook best een avontuurlijk belevenis mag zijn, hopen we tegen de zomer de vergunning op zak te hebben om op de vijver een drijvend terras te installeren. De drankjes zullen met een walkietalkie moeten besteld worden en worden dan netjes met een bootje afgeleverd. De telegeleide dienbladen zullen in een eerste fase immers nog niet beschikbaar zijn (lacht).” Vzw Het Moerashuis Donkstraat 50, Oudenaarde, 055 20 70 30 info@outsider.be, www.outsider.be

13


12

Iedereen speelt zijn rol en probeert een moord op te lossen. Misschien heeft de butler het gedaan tussen de soep en de patatten. Zorg dat je er uitkomt tegen het dessert.

Geen zorgen. Koffietje in de hand met zicht op het meer petanque spelen of je talent in een andere volkssport bewijzen.

voorzien zodat we ook mensen, die vooraf niet gereserveerd hebben, op hun wenken kunnen bedienen. Stel je bent hier voor een paar dagen op vakantie met het gezin en de kinderen willen ook wel eens iets anders dan een wandeling of een fietstocht, dan willen wij pasklare antwoorden kunnen bieden.” De mogelijkheden zijn nu al redelijk immens maar er liggen nog een paar ambitieuze plannen op het schap. “Zo zijn we een blotevoetenpad aan het uitwerken. In Vlaanderen is er tot nog toe slechts een zo’n pad. Nochtans is het een mooie afwisseling voor mensen die in de streek komen wandelen. Er zijn amper mogelijkheden om dichter met de natuur in contact te komen. Onder impuls van de stad Oudenaarde komt er een BMX-piste die fietsliefhebbers een alternatief zal bieden. Avonturiers kunnen ook al uitkijken naar een death ride van op de top van onze klimtoren naar het onbewoond eiland in de vijver.” “Een van onze stokpaardjes is het watertoerisme. Den Donk leent zich nu al voor kanoën, windsurfen en zeilen maar we dromen van een doorsteek naar de Schelde. Nu moeten we mensen die op de Dender of de Schelde willen kajakken nog met pak en zak tot aan de rivier voeren. Als de doorsteek er komt, kunnen de waterrat-

ANDERS FIETSEN

Sinds 2007 is het Moerashuis aan de oever van de Donk in Oudenaarde het hoofdkwartier voor grote en kleine kinderen die aan hun verblijf in de Vlaamse Ardennen alleen maar avontuurlijk herinneringen willen overhouden. Tenslotte leent het geaccidenteerde terrein zich uitstekend om van de platgetreden paden af te wijken. Klaar? Go!

De combinatie van vier schietproeven (boogschieten, karabijnschieten, blaaspijpschieten, kruisboogschieten) en een aperitiefje. Nadien kan je reserveren voor een gezellige maaltijd in Den Dronk.

Een recreatiedomein met een wateroppervlak van 40 ha – onbewoond eiland inbegrepen – omzoomd met bossen en moerasgebieden. Voor Hendrik Vandermarliere van The Outsider was dit te mooi om waar te zijn. “Sinds 1988 zijn wij aan de slag als organisator van allerhande buitenactiviteiten. Vanuit onze hoofdzetel in Kluisbergen hebben we in heel het land centra opgericht. Het kon niet uitblijven dat we ook in onze eigen prachtige streek een vaste uitvalsbasis zouden uitbouwen. In 2007 hebben we aan de oever van de Donk het Moerashuis gebouwd.” Het mooie gebouw, dat opgetrokken werd in harmonie met de groene omgeving, biedt onderdak aan een jeugdverblijfcentrum en aan taverne Den Dronk. Op een paar jaar tijd is dit uitgegroeid tot een broeinest voor avontuurlijke activiteiten. “We beschouwen het als onze taak om een avontuurlijke en vooral creatieve dimensie te geven aan de regio”, zegt Hendrik. “We zoeken daarom voortdurend naar originele invalshoeken om Vlaanderens Mooiste Landschap te ontdekken. We hebben ons de voorbije jaren vooral toegelegd op het uitwerken van arrangementen voor groepen, maar nu Het Moerashuis er staat willen we ook veel meer aandacht besteden aan individuele vakantiegangers. Het is onze bedoeling om in de vakantieperiodes een permanentie te

VOLKSSPORTEN

Hier ligt het avontuur op de loer.

MOORDDINERS

Het Moerashuis aan de Donkvijvers in Oudenaarde

De Scheldemeersen, een natuurreservaat vol verdronken weides, zijn de ideale plaats voor deze spannende nachtelijke tocht. Stafkaart in de hand probeer je het droog te houden. Als dat echt niet meer kan, moeten de kajaks soelaas brengen. De fakkels maken van dit alles een griezelig feest.

APERITIEF SHOOTING

De Donkvijver leent zich uitstekend voor kajak- zeiltochtjes. De bootjes zijn te huur in het Moerashuis.

NACHTTOCHT

Het Moerashuis ligt op een boogscheut van het centrum van Oudenaarde. Met een stadsrally leer je de stad, zijn cultuur en gastronomie op een spannende manier kennen.

KAJAK, ZEILEN

Een klimparcours gebouwd rond een 9 meter hoge klimtoren. Als een evenwichtskunstenaar zoek je een weg naar boven. Wie valt… hangt vast aan een leeflijn.

STADSSPEL

De touwenpiste is gemaakt op drie niveaus. Er is een initiatieniveau op 6 meter, een tussenverdiep op 8 meter en het hoogste op 10 meter. Zo kan iedereen op zijn niveau de aap uithangen.

VIA FERRATA

HOGE TOUWENPISTE

MOERASPISTE Een avontuurlijke tocht doorheen het moeras. Over de wiegelbrug, balanceren op de houten paaltjes en wie een paaltje mist, … mag hopen dat hij een reservepak heeft meegebracht.

Er staan vijftig fietsen zonder versnelling op stal. Je zal er de Koppenberg niet mee oprijden, maar ze zijn ideaal om een rustige tocht mee af te malen. Voor wie het liever horizontaal houdt, zijn er ook ligfietsen ter beschikking. Voor off road fanaten staan een vijftiental mountainbikes vertrekkensklaar.

ten van aan het Moerashuis op eigen houtje vertrekken.” “We denken ook aan de hondenliefhebbers. De Donk is de ideale plek om de hond eens uit te laten zonder dat hij voortdurend aan de leiband moet blijven. De Newfoundland Reddingsclub heeft de troeven van het terrein ontdekt en zal hier de komende maanden op zondagvoormiddag zijn trainingen organiseren. We denken er aan om naast Den Dronk een paar hondenhokken te voorzien zodat baasjes na de wandeling nog op een comfortabele manier een pintje zullen kunnen drinken. Taverne Den Dronk moet voor mij de plek zijn waar een soort après-skisfeer heerst, ook al is er geen vlok sneeuw te bespeuren. En omdat iets drinken of eten onder vrienden ook best een avontuurlijk belevenis mag zijn, hopen we tegen de zomer de vergunning op zak te hebben om op de vijver een drijvend terras te installeren. De drankjes zullen met een walkietalkie moeten besteld worden en worden dan netjes met een bootje afgeleverd. De telegeleide dienbladen zullen in een eerste fase immers nog niet beschikbaar zijn (lacht).” Vzw Het Moerashuis Donkstraat 50, Oudenaarde, 055 20 70 30 info@outsider.be, www.outsider.be

13


Marijn Devalck

“Het landschap verandert hier constant.”

Dialect “Het dialect van de streek varieert van vallei tot vallei maar de basis is overal hetzelfde. Waar ik ook ben, ik hoor al van ver de mensen die uit het zuiden van Oost-Vlaanderen afkomstig zijn. Het is alsof ik familie tegenkom. Ik heb jaren dictie gegeven aan de academie van Ninove. Veel ouders leerden hun kinderen een soort ‘skoon’ Vlaams praten. Zonde is dat. Het is gemakkelijker om kinderen die dialect spreken een correcte uitspraak bij te brengen dan wanneer ze al mismeesterd zijn. Het dialect is een rijkdom die we niet moeten wegmoffelen.”

220 km voor mountainbikers met pit.

Zwarte van Brakel “Ook al speelde ik als jonge gast voetbal in Brakel, ik ben niet zo een sportliefhebber. Brakelaar Peter Van Petegem heeft van mij een koersliefhebber gemaakt. Ik kende hem niet tot ik ooit samen met Johny Voners uitgenodigd was op de Omloop Het Volk en aan hem werd voorgesteld. ‘Dit is nu de Zwarte van Brakel’, zegden ze mij. Die koosnaam had ik al gehoord maar ik had de link niet gelegd met het zuiders aandoende type dat plots voor mij stond. Op slag zag ik de trekken van zijn ouders in zijn gezicht. Mensen die ik al van kleinsaf kende maar die ik door de kronkels van het leven uit het oog was verloren. Toen hij samen met die andere streekgenoot Serge Baguet afscheid nam als profwielrenner, heb ik hen tijdens hun laatste rit begeleid op de motor.”

Bloso tekende in de Vlaamse Ardennen twaalf bewegwijzerde mountainbikeroutes uit in Kluisbergen, Wortegem-Petegem, Oudenaarde, Brakel en Ronse-Maarkedal. Er zijn lussen voor zowel de beginnende als de sportieve mountainbiker. Op initiatief van de Burensportdienst werden verbindingsroutes uitgewerkt zodat er een 220 km lange speeltuin is ontstaan voor al wie zweert bij een fiets met stevige banden. De verbindingen zijn uniform bewegwijzerd met de gele Blosopijlen. Op elke startplaats staat een bijkomend aankondigingsbord met de overzichtkaart van alle routes. Stevig trappen, blijven ademen en de modder ontwijken moet je zelf doen. Startplaatsen Wortegem-Petegem 1. Domein ‘De Ghellinck’, Kortrijkstraat 74, Wortegem-Petegem (Elsegem) 2. Ooikeplein, Wortegem-Petegem (Ooike) Startplaats Oudenaarde Recrean, Sportcentrum, Rodelos, Oudenaarde Startplaats Kluisbergen Camping ‘Panorama’, Boskouter 24, Kluisbergen Startplaatsen Ronse-Maarkedal 1. The Loft Sportcentre, Gefusilleerdenlaan 15, Ronse 2. De Fiertel, Ruddersveldstraat 7, Ronse Startplaatsen Brakel 1. Watertoren Elst, Twaalfbunderstraat, Brakel 2. Kerk Elst, St.-Apolloniaplein, Brakel 3. Industriepark, Industrielaan, Brakel www.bloso.be

14

Marijn Devalck De ambassadeur van de Vlaamse Ardennen. Marijn Devalck is door toedoen van zijn alter ego Balthazar Boma niet alleen de patroonheilige van de vleesindustrie, hij is constant op diplomatieke missie om zijn Vlaamse Ardennen te promoten. Op zijn gsm heeft hij een fotoalbum verzameld om mensen te overtuigen eens naar het diepe Vlaanderen af te zakken. “Ik heb hier mijn aarding,” zegt de ambassadeur. “Als ik hier niet ben, haal ik mijn voltage niet.”

Godin “Als ik ’s nachts thuiskom van een optreden of een opname dan stap ik uit de auto en ga ik aan de overkant van de straat tegen een boom plassen. Om mijn terrein af te bakenen. Als je hier woont, leef je bijna automatisch dichter bij de natuur. Ik snuif de lucht, ik voel de zon en de regen en de wind. Dat is ronduit genieten. Voor mij is de natuur mijn god. Wat zeg ik? Mijn godin, want het is beslist een vrouw. Het doet deugd als je er aankomt en ze ruikt naar zoete seringen. Ik kan mij daar echt in verliezen. Kijk daar naar die rij populieren die tegen de grijze herfstlucht een ballet opvoeren. Dit is de Vlaamse Ardennen op zijn mooist.”

ik gek was om zo ver te rijden, terwijl ik geboren was op de mooiste plek van de wereld. Ik heb toen de beslissing genomen dat ik zo snel mogelijk een huis in de Vlaamse Ardennen zou kopen om altijd op vakantie te kunnen zijn. Kort daarna vond ik een oud huis in Zegelsem. Ik heb er nog geen dag spijt van gehad dat ik het gekocht heb. Als ik boodschappen ga doen dan rij ik opzettelijk om. Dat is dan mijn toeristische excursie. En ik leer nog steeds nieuwe baantjes kennen.” Kapelletjes “Ik ben zot van kapelletjes die hier zomaar aan de kant van de weg staan. Hier een beetje verder op de Kleine Gastenhoek staat een mariakapel waar mijn moeder vaak naartoe kwam. Ik ga daar bijna dagelijks met de hond wandelen. Voor mij is dat de ideale plek om nog eens met haar te praten. De kijkers van FC De Kampioenen zouden mij daar moeten zien staan. Boma, de Worst van Vlaanderen, die vroom staat te wezen. Hier kan ik echt mezelf zijn.” Landschap “Het landschap verandert hier constant. Als ik met de hond ga wandelen door de holle wegen dan moet ik nog steeds zoeken naar herkenningspunten. Zonder dat je het in de gaten hebt laat een kronkelend pad je het noorden verliezen. De kerktoren die daarnet nog daar stond, is nu verdwenen. Als je nog elke dag verrast wordt door een landschap, dan moet dat landschap toch wel de moeite waard zijn. Soms zou ik in een helikopter willen zitten om vanuit de lucht te zien hoe die wegjes en beekjes en heuveltjes in elkaar gedraaid zijn, want vanop de grond, geraak je er moeilijk aan uit.”

Lekker “Ik nodig geregeld mensen uit om de streek te komen verkennen met de motorfiets. Dan spreek ik nogal graag af in aan de kapel van Kerselare. Daar eten we dan een lekkere omelet om de dag stevig te beginnen. Waar je ook komt, achter elke draai kom je wel een klein cafeetje of een restaurantje tegen waar je iets lekkers kan eten of drinken. Ik hou het meest van de eenvoudige gerechten uit grootmoeders keuken met een lekker streekbiertje erbij.” Dansen “Ik heb gisteren nog opgetreden in Het Genot op den Berg in Maarkedal, door Knack Weekend uitgeroepen tot een van Vlaanderens mooiste terrassen. Het was al donker toen ik met mijn vrouw danste, tegen een achtergrond van kleine lichtjes die in de verte het landschap aftekenden… Ik zou graag uitleggen hoe mooi het daar is, maar ik vind er niet meteen woorden voor. Beginnen dansen met iemand die je graag ziet, lijkt het gevoel nog het beste uit te drukken.” Bossen “Bossen zijn altijd mijn speeltuin geweest. We trokken met de KSA naar het D’Hoppebos om daar te ravotten. Deze streek is nooit grijs, zelfs al regent het dagen aan een stuk.” “Ik weet niet meer hoe oud ik was maar ik herinner mij wel nog dat ik als kleine jongen plots besefte dat ik hier nooit meer zou weggaan. Pakweg 45 jaar later kan ik dat gevoel nog steeds oproepen en ik ben sindsdien nog niet van gedacht veranderd, mijn gedacht.”

Vakantie “Als jonge kerel mocht ik met de buren op vakantie naar hun Spaanse buitenverblijf. Een schitterende plek aan een verlaten baai. Omdat ik niet van de vriendelijkheid van die mensen wilde profiteren, had ik een hotelkamer gehuurd. Doffe ellende want niets marcheerde. Ik kreeg zelfs de rolluiken niet naar omhoog om naar buiten te kunnen kijken. Op de terugweg heb ik mij gerealiseerd dat

15


Marijn Devalck

“Het landschap verandert hier constant.”

Dialect “Het dialect van de streek varieert van vallei tot vallei maar de basis is overal hetzelfde. Waar ik ook ben, ik hoor al van ver de mensen die uit het zuiden van Oost-Vlaanderen afkomstig zijn. Het is alsof ik familie tegenkom. Ik heb jaren dictie gegeven aan de academie van Ninove. Veel ouders leerden hun kinderen een soort ‘skoon’ Vlaams praten. Zonde is dat. Het is gemakkelijker om kinderen die dialect spreken een correcte uitspraak bij te brengen dan wanneer ze al mismeesterd zijn. Het dialect is een rijkdom die we niet moeten wegmoffelen.”

220 km voor mountainbikers met pit.

Zwarte van Brakel “Ook al speelde ik als jonge gast voetbal in Brakel, ik ben niet zo een sportliefhebber. Brakelaar Peter Van Petegem heeft van mij een koersliefhebber gemaakt. Ik kende hem niet tot ik ooit samen met Johny Voners uitgenodigd was op de Omloop Het Volk en aan hem werd voorgesteld. ‘Dit is nu de Zwarte van Brakel’, zegden ze mij. Die koosnaam had ik al gehoord maar ik had de link niet gelegd met het zuiders aandoende type dat plots voor mij stond. Op slag zag ik de trekken van zijn ouders in zijn gezicht. Mensen die ik al van kleinsaf kende maar die ik door de kronkels van het leven uit het oog was verloren. Toen hij samen met die andere streekgenoot Serge Baguet afscheid nam als profwielrenner, heb ik hen tijdens hun laatste rit begeleid op de motor.”

Bloso tekende in de Vlaamse Ardennen twaalf bewegwijzerde mountainbikeroutes uit in Kluisbergen, Wortegem-Petegem, Oudenaarde, Brakel en Ronse-Maarkedal. Er zijn lussen voor zowel de beginnende als de sportieve mountainbiker. Op initiatief van de Burensportdienst werden verbindingsroutes uitgewerkt zodat er een 220 km lange speeltuin is ontstaan voor al wie zweert bij een fiets met stevige banden. De verbindingen zijn uniform bewegwijzerd met de gele Blosopijlen. Op elke startplaats staat een bijkomend aankondigingsbord met de overzichtkaart van alle routes. Stevig trappen, blijven ademen en de modder ontwijken moet je zelf doen. Startplaatsen Wortegem-Petegem 1. Domein ‘De Ghellinck’, Kortrijkstraat 74, Wortegem-Petegem (Elsegem) 2. Ooikeplein, Wortegem-Petegem (Ooike) Startplaats Oudenaarde Recrean, Sportcentrum, Rodelos, Oudenaarde Startplaats Kluisbergen Camping ‘Panorama’, Boskouter 24, Kluisbergen Startplaatsen Ronse-Maarkedal 1. The Loft Sportcentre, Gefusilleerdenlaan 15, Ronse 2. De Fiertel, Ruddersveldstraat 7, Ronse Startplaatsen Brakel 1. Watertoren Elst, Twaalfbunderstraat, Brakel 2. Kerk Elst, St.-Apolloniaplein, Brakel 3. Industriepark, Industrielaan, Brakel www.bloso.be

14

Marijn Devalck De ambassadeur van de Vlaamse Ardennen. Marijn Devalck is door toedoen van zijn alter ego Balthazar Boma niet alleen de patroonheilige van de vleesindustrie, hij is constant op diplomatieke missie om zijn Vlaamse Ardennen te promoten. Op zijn gsm heeft hij een fotoalbum verzameld om mensen te overtuigen eens naar het diepe Vlaanderen af te zakken. “Ik heb hier mijn aarding,” zegt de ambassadeur. “Als ik hier niet ben, haal ik mijn voltage niet.”

Godin “Als ik ’s nachts thuiskom van een optreden of een opname dan stap ik uit de auto en ga ik aan de overkant van de straat tegen een boom plassen. Om mijn terrein af te bakenen. Als je hier woont, leef je bijna automatisch dichter bij de natuur. Ik snuif de lucht, ik voel de zon en de regen en de wind. Dat is ronduit genieten. Voor mij is de natuur mijn god. Wat zeg ik? Mijn godin, want het is beslist een vrouw. Het doet deugd als je er aankomt en ze ruikt naar zoete seringen. Ik kan mij daar echt in verliezen. Kijk daar naar die rij populieren die tegen de grijze herfstlucht een ballet opvoeren. Dit is de Vlaamse Ardennen op zijn mooist.”

ik gek was om zo ver te rijden, terwijl ik geboren was op de mooiste plek van de wereld. Ik heb toen de beslissing genomen dat ik zo snel mogelijk een huis in de Vlaamse Ardennen zou kopen om altijd op vakantie te kunnen zijn. Kort daarna vond ik een oud huis in Zegelsem. Ik heb er nog geen dag spijt van gehad dat ik het gekocht heb. Als ik boodschappen ga doen dan rij ik opzettelijk om. Dat is dan mijn toeristische excursie. En ik leer nog steeds nieuwe baantjes kennen.” Kapelletjes “Ik ben zot van kapelletjes die hier zomaar aan de kant van de weg staan. Hier een beetje verder op de Kleine Gastenhoek staat een mariakapel waar mijn moeder vaak naartoe kwam. Ik ga daar bijna dagelijks met de hond wandelen. Voor mij is dat de ideale plek om nog eens met haar te praten. De kijkers van FC De Kampioenen zouden mij daar moeten zien staan. Boma, de Worst van Vlaanderen, die vroom staat te wezen. Hier kan ik echt mezelf zijn.” Landschap “Het landschap verandert hier constant. Als ik met de hond ga wandelen door de holle wegen dan moet ik nog steeds zoeken naar herkenningspunten. Zonder dat je het in de gaten hebt laat een kronkelend pad je het noorden verliezen. De kerktoren die daarnet nog daar stond, is nu verdwenen. Als je nog elke dag verrast wordt door een landschap, dan moet dat landschap toch wel de moeite waard zijn. Soms zou ik in een helikopter willen zitten om vanuit de lucht te zien hoe die wegjes en beekjes en heuveltjes in elkaar gedraaid zijn, want vanop de grond, geraak je er moeilijk aan uit.”

Lekker “Ik nodig geregeld mensen uit om de streek te komen verkennen met de motorfiets. Dan spreek ik nogal graag af in aan de kapel van Kerselare. Daar eten we dan een lekkere omelet om de dag stevig te beginnen. Waar je ook komt, achter elke draai kom je wel een klein cafeetje of een restaurantje tegen waar je iets lekkers kan eten of drinken. Ik hou het meest van de eenvoudige gerechten uit grootmoeders keuken met een lekker streekbiertje erbij.” Dansen “Ik heb gisteren nog opgetreden in Het Genot op den Berg in Maarkedal, door Knack Weekend uitgeroepen tot een van Vlaanderens mooiste terrassen. Het was al donker toen ik met mijn vrouw danste, tegen een achtergrond van kleine lichtjes die in de verte het landschap aftekenden… Ik zou graag uitleggen hoe mooi het daar is, maar ik vind er niet meteen woorden voor. Beginnen dansen met iemand die je graag ziet, lijkt het gevoel nog het beste uit te drukken.” Bossen “Bossen zijn altijd mijn speeltuin geweest. We trokken met de KSA naar het D’Hoppebos om daar te ravotten. Deze streek is nooit grijs, zelfs al regent het dagen aan een stuk.” “Ik weet niet meer hoe oud ik was maar ik herinner mij wel nog dat ik als kleine jongen plots besefte dat ik hier nooit meer zou weggaan. Pakweg 45 jaar later kan ik dat gevoel nog steeds oproepen en ik ben sindsdien nog niet van gedacht veranderd, mijn gedacht.”

Vakantie “Als jonge kerel mocht ik met de buren op vakantie naar hun Spaanse buitenverblijf. Een schitterende plek aan een verlaten baai. Omdat ik niet van de vriendelijkheid van die mensen wilde profiteren, had ik een hotelkamer gehuurd. Doffe ellende want niets marcheerde. Ik kreeg zelfs de rolluiken niet naar omhoog om naar buiten te kunnen kijken. Op de terugweg heb ik mij gerealiseerd dat

15


Frederik Backelandt leerde fietsend van de Vlaamse Ardennen houden

“ Verdwalen is de beste manier om je weg te vinden.”

Voor klimmers en dalers. Er zijn twee soorten fietsers: zij die de Vlaamse Ardennen bij voorkeur van de onderkant bekijken en zij die liever bovenaan gaan staan. Ze ontmoeten elkaar ergens halverwege de berg. De ene kreunt en steunt en vloekt en beukt en de andere slaakt een langgerekte kreet om de kriebels in de buik mee te bedwingen en de vliegjes weg te jagen.

Fietsers hebben iets met de Vlaamse Ardennen. De streek is elk jaar het sfeervolle decor voor tal van wielerwedstrijden. Van in het vroege voorjaar trekken de pelotons kleurrijke linten over dit unieke landschap. Ze pakken de groene heuvels en de beloken dalen in als een cadeautje, zorgvuldig weggestopt in het zuiden van Oost-Vlaanderen. Het wielerseizoen bereikt een tussentijdse apotheose met de Ronde Van Vlaanderen. De mythische wedstrijd op de eerste zondag van april doorbreekt met een virtuoze knal de rust in dit unieke stukje Vlaanderen. Vlaanderens Mooiste die Vlaanderens Mooiste Landschap innig omhelst. Het kan niet anders of daar moeten bijzonder leuke kindertjes van komen.

Beweren dat Frederik Backelandt zijn volk leerde fietsen is misschien wat overtrokken maar hij is wel aardig op weg om hen te leren lezen over fietsen. Zijn eindverhandeling over Karel Van Wijnendaele, de geestelijke vader van de Ronde van Vlaanderen, is als ‘Koarle!’ gepromoveerd tot standaardwerk en met zijn reportages in ‘Grinta!’ en ‘Stap Af’ verleidt hij steeds meer mensen om te gaan fietsen. “Maar niet op kasseien,” zegt hij, “ik haat kasseien.”

Bij duizenden zijn ze. Geïnspireerd door hun grote voorbeelden geselen ze de smalle kronkelbaantjes. Kromgebogen over hun stuur dokkeren ze over elke top en werpen ze zich vervolgens weer in het dal op zoek naar een nieuwe grens, een persoonlijke overwinning. Ze lezen het knoertige landschap met hun strakke billen, kassei na kassei en bocht na bocht. Maar je hoeft geen Flandrien te zijn om je met behulp van twee wielen in de Vlaamse Ardennen te ontspannen. Een veeleisend landschap van bulten en heuvels bestaat slechts bij de gratie van de dalen. De hardheid van een kassei voel je het best in de overgang naar een lekker lopende asfaltweg. Het fietsknoopnetwerk Vlaamse Ardennen is gemaakt voor klimmers én voor dalers. Van de zestien uitgetekende lusvormige fietsroutes zijn er meer dan de helft vlak tot zacht glooiend. Terwijl de klimfanaten verder labeuren, zitten de koningen van de bergaf hen vanop een terras of van tussen de sanseveria’s van een authentiek cafeetje gade te slaan. Met het schuim van een van de veertig streekbieren op de lippen. Jihaaa!

16

Tijdens het WK voor journalisten won Frederik de voorbije twee jaar het tijdrijden. De druk om dit jaar minstens evengoed te doen, is bijzonder groot. “Na Frankrijk en Slovenië wordt het WK dit jaar in Lierde gereden. Vlak aan mijn deur. Ik ben het mijzelf verplicht om in bloedvorm te zijn, al is het deelnemersveld wellicht niet van de poes. De aantrekkingskracht van de Vlaamse Ardennen en de link met Vlaanderens Mooiste is bij mijn schrijvende en fietsende collega’s uit heel de wereld immers bijzonder groot.”

“ Het is het verschil tussen de Pyreneeën en de Alpen.”

“De Vlaamse Ardennen is met geen enkele andere regio te vergelijken. In le plat pays van Jacques Brel is het landschap van de Vlaamse Ardennen een speciaal geval. Die koppige bergen vind je nergens terug. Soms denk ik dat het Hageland met onze streek in competitie zou kunnen gaan, maar dat is dan weer zonder onze heroïsche kronkelwegen gerekend. Die zijn veel ruwer. Het is het verschil tussen de Pyreneeën en de Alpen. Ik heb als verwoed fietser al een aardig stuk van de wereld op twee wielen verkend en ook buiten ons land vind ik geen vergelijk.” Terwijl hij daar voor de zekerheid toch nog even over nadenkt, lepelt hij zijn chocolademousse leeg die we als amuse-gueule, bij de koffie kregen. “Zottegem is lekker

zoet”, zegt hij. Hij is er geboren en getogen, dus hij zal het wel weten. “Het is de ideale uitvalsbasis om fietsend de streek te verkennen. Het was eigenlijk Frank Vandenbroucke die mij van de fiets heeft leren houden. Ik was als jonge gast zwaar onder de indruk van de manier waarop hij tijdens de Ronde Van Vlaanderen op de Bosberg naar Peter Van Petegem ging. Ik denk dat ik niet de enige ben die door Vlaanderens Mooiste met een fietsmicrobe werd opgezadeld. En ik heb er nog een moment spijt van gehad. Ik ben intussen een semi-prof die zich wekenlang kan opladen om deel te nemen aan een internationale wedstrijd, zoals de Marmot of Dolomieten Marathon. Het gevarieerde landschap is hier ideaal om op

17


Frederik Backelandt leerde fietsend van de Vlaamse Ardennen houden

“ Verdwalen is de beste manier om je weg te vinden.”

Voor klimmers en dalers. Er zijn twee soorten fietsers: zij die de Vlaamse Ardennen bij voorkeur van de onderkant bekijken en zij die liever bovenaan gaan staan. Ze ontmoeten elkaar ergens halverwege de berg. De ene kreunt en steunt en vloekt en beukt en de andere slaakt een langgerekte kreet om de kriebels in de buik mee te bedwingen en de vliegjes weg te jagen.

Fietsers hebben iets met de Vlaamse Ardennen. De streek is elk jaar het sfeervolle decor voor tal van wielerwedstrijden. Van in het vroege voorjaar trekken de pelotons kleurrijke linten over dit unieke landschap. Ze pakken de groene heuvels en de beloken dalen in als een cadeautje, zorgvuldig weggestopt in het zuiden van Oost-Vlaanderen. Het wielerseizoen bereikt een tussentijdse apotheose met de Ronde Van Vlaanderen. De mythische wedstrijd op de eerste zondag van april doorbreekt met een virtuoze knal de rust in dit unieke stukje Vlaanderen. Vlaanderens Mooiste die Vlaanderens Mooiste Landschap innig omhelst. Het kan niet anders of daar moeten bijzonder leuke kindertjes van komen.

Beweren dat Frederik Backelandt zijn volk leerde fietsen is misschien wat overtrokken maar hij is wel aardig op weg om hen te leren lezen over fietsen. Zijn eindverhandeling over Karel Van Wijnendaele, de geestelijke vader van de Ronde van Vlaanderen, is als ‘Koarle!’ gepromoveerd tot standaardwerk en met zijn reportages in ‘Grinta!’ en ‘Stap Af’ verleidt hij steeds meer mensen om te gaan fietsen. “Maar niet op kasseien,” zegt hij, “ik haat kasseien.”

Bij duizenden zijn ze. Geïnspireerd door hun grote voorbeelden geselen ze de smalle kronkelbaantjes. Kromgebogen over hun stuur dokkeren ze over elke top en werpen ze zich vervolgens weer in het dal op zoek naar een nieuwe grens, een persoonlijke overwinning. Ze lezen het knoertige landschap met hun strakke billen, kassei na kassei en bocht na bocht. Maar je hoeft geen Flandrien te zijn om je met behulp van twee wielen in de Vlaamse Ardennen te ontspannen. Een veeleisend landschap van bulten en heuvels bestaat slechts bij de gratie van de dalen. De hardheid van een kassei voel je het best in de overgang naar een lekker lopende asfaltweg. Het fietsknoopnetwerk Vlaamse Ardennen is gemaakt voor klimmers én voor dalers. Van de zestien uitgetekende lusvormige fietsroutes zijn er meer dan de helft vlak tot zacht glooiend. Terwijl de klimfanaten verder labeuren, zitten de koningen van de bergaf hen vanop een terras of van tussen de sanseveria’s van een authentiek cafeetje gade te slaan. Met het schuim van een van de veertig streekbieren op de lippen. Jihaaa!

16

Tijdens het WK voor journalisten won Frederik de voorbije twee jaar het tijdrijden. De druk om dit jaar minstens evengoed te doen, is bijzonder groot. “Na Frankrijk en Slovenië wordt het WK dit jaar in Lierde gereden. Vlak aan mijn deur. Ik ben het mijzelf verplicht om in bloedvorm te zijn, al is het deelnemersveld wellicht niet van de poes. De aantrekkingskracht van de Vlaamse Ardennen en de link met Vlaanderens Mooiste is bij mijn schrijvende en fietsende collega’s uit heel de wereld immers bijzonder groot.”

“ Het is het verschil tussen de Pyreneeën en de Alpen.”

“De Vlaamse Ardennen is met geen enkele andere regio te vergelijken. In le plat pays van Jacques Brel is het landschap van de Vlaamse Ardennen een speciaal geval. Die koppige bergen vind je nergens terug. Soms denk ik dat het Hageland met onze streek in competitie zou kunnen gaan, maar dat is dan weer zonder onze heroïsche kronkelwegen gerekend. Die zijn veel ruwer. Het is het verschil tussen de Pyreneeën en de Alpen. Ik heb als verwoed fietser al een aardig stuk van de wereld op twee wielen verkend en ook buiten ons land vind ik geen vergelijk.” Terwijl hij daar voor de zekerheid toch nog even over nadenkt, lepelt hij zijn chocolademousse leeg die we als amuse-gueule, bij de koffie kregen. “Zottegem is lekker

zoet”, zegt hij. Hij is er geboren en getogen, dus hij zal het wel weten. “Het is de ideale uitvalsbasis om fietsend de streek te verkennen. Het was eigenlijk Frank Vandenbroucke die mij van de fiets heeft leren houden. Ik was als jonge gast zwaar onder de indruk van de manier waarop hij tijdens de Ronde Van Vlaanderen op de Bosberg naar Peter Van Petegem ging. Ik denk dat ik niet de enige ben die door Vlaanderens Mooiste met een fietsmicrobe werd opgezadeld. En ik heb er nog een moment spijt van gehad. Ik ben intussen een semi-prof die zich wekenlang kan opladen om deel te nemen aan een internationale wedstrijd, zoals de Marmot of Dolomieten Marathon. Het gevarieerde landschap is hier ideaal om op

17


alle disciplines te trainen. De voorbije jaren heb ik de wirwar van kleine wegjes op mijn duim leren kennen. Verdwalen bleek de beste manier om mijn weg te vinden. Ik had ook een gps kunnen meenemen, maar ik hou niet zo van al die metertjes. Ik ben tenminste wat dat betreft nog een oude Flandrien. Hoeveel kilometer ik al door de Vlaamse Ardennen gereden heb, weet ik dus niet maar ik kom toch makkelijk aan twintig uur per week. Je moet een beetje gek zijn, denk ik. Auteur Tim Krabbé heeft het mooi verwoord in zijn roman De Renner: ‘Niet wielrennen: de leegheid van die levens, schokt me’. Het klinkt cru, maar iedereen die verslaafd is aan fietsen zal zich in die woorden herkennen.”

“Fietsen is niet alleen iets wat mijn lichaam nodig heeft, het zet ook mijn geest op scherp. Ik krijg al fietsend ideeën voor nieuwe reportages of invalshoeken. Soms ben ik zodanig in gedachten verzonken dat ik een beetje op automatische piloot verder trap en dan constateer ik keer op keer dat ik door Elst rij. Het geutelingendorp is zo een beetje mijn schakelpunt. Dat en het huis van mijn droomvrouw, dat spreek voor zich. Afstappen doe ik tijdens een fietstocht zelden, al moet ik toegeven dat ik het heerlijk vind om na kilometers door het stille land in Oudenaarde voorbij te komen. De bedrijvigheid die daar heerst, geeft mij altijd een tweede adem.”

“ In ‘le plat pays’ van Jacques Brel is het landschap van de Vlaamse Ardennen een speciaal geval.”

Het Ronde van Vlaanderengevoel van Frederik In de Vlaamse Ardennen kan je evenveel fietsroutes uittekenen als er fietsers zijn. Frederik Backelandt verklapt ons een van zijn favoriete tochtjes. 56 km lang, met start en aankomst in Zottegem. Niet voortdurend over de platgereden wegen van de Ronde van Vlaanderen maar toch met een uitgesproken Ronde van Vlaanderengevoel. En… met alleen in de finale een kasseistrook!

Rij zonder een kassei. “ Dat gedaver op kasseien, dat is niets voor mijn billen en armen”, zegt Frederik. “Ik hou van een vriendelijke ondergrond. Ik heb bijgevolg een van mijn favoriete kasseiloze tochtjes uitgestippeld. Het brengt recreatieve fietsers tot in het hart van de Ronde van Vlaanderen, maar dan zonder dat ze er een pijnlijk achterwerk aan zullen overhouden.” De fietsrouteplanner vind je op www.toerismevlaamseardennen.be

SMS en go. Geen tijd om een fietstocht grondig voor te bereiden en toch grote goesting om je longen vol gezonde lucht te trappen? Dan is een fietsroute opvragen met je gsm de ideale oplossing. Op een veertigtal punten langs de fietsnetwerken zijn fietsrinrijpunten, voorzien van een parking waar je je auto kwijt kan en een infobord. Je stuurt een sms met daarin het woord ‘fiets’ gevolgd door het nummer dat op het infobord staat vermeld en het aantal kilometer dat je wenst af te leggen. Na enkele seconden krijg een sms terug met daarin een opsomming van de te volgen knooppunten. De toegestuurde route vertrekt en eindigt vlakbij het infobord, zodat je een mooie lus kan fietsen op de knooppunten. Je kan zelfs kiezen in welke richting je vertrekt. Voeg gewoon de eerste letter van de windrichting (N, Z, O, W) aan je sms toe. Je hoeft dus geen kaart meer mee te brengen, maar enkel je gsm: handig en snel. Een sms versturen en ontvangen kost 0,5 euro. Dat betekent dat je voor 1 euro een route ontvangt op je gsm.

18

50 meter kinderkopjes

Jij kan dat zelf ook aan de hand van de fietsrouteplanner van Toerisme Vlaamse Ardennen. Klik op de kaart op de plek waar je wil vertrekken en vervolgens op de plaatsen die je wil aandoen. De computer berekent de mooiste route en het aantal kilometer. Vind je dat te veel of te weinig, dan kan je dat met een paar keer slepen en klikken met de muis aanpassen. Je kan behalve een vertrekpunt ook een aantal kilometer intikken waarna de computer je een route zal voorstellen.

Poort van de Vlaamse Ardennen

Via Horebeke en Mater duik ik terug naar de Zwalmvallei. De Molenberg is een naam als een klok maar ik haal er mijn neus voor op. Doe mij maar de parallelweg: geen kasseien, even pittig en net zo rustig. Zottegem komt nu dichterbij. De Paddestraat vermijd ik maar bij het binnenrijden van Velzeke wacht wel een kort stukje Lippenhovestraat. Even doorbijten op dat strookje kinderkopjes. Twee kilometer verder arriveer ik bij het startpunt

Startpunt is Zottegem, mijn woonplaats. Aan het Kasteel van Egmont en vlakbij het monument dat Zottegem moet voorstellen als ‘de Poort van de Vlaamse Ardennen’. Een betere uitvalsbasis is amper denkbaar.

Ken je de Pottenberg? Via het grondgebied van Strijpen, Erwetegem, Sint-Goriks-Oudenhove en Rozebeke beland ik in de heuvelzone van de Ronde van Vlaanderen. Vlakbij ligt de Berendries maar die laat ik letterlijk links liggen. En nee, ik kies ook niet voor het gedokker van de Haaghoek of een passage over de Leberg. Al eens de Pottenberg geprobeerd?

Elst is thuiskomen Elst is een beetje thuiskomen. Mijn vader is afkomstig van het Geutelingendorp. Niet onlogisch ook dat ik er vaak met de fiets langskom. De smalle wegen, de pittige knikjes, het draaien en keren: je vindt het hier allemaal op een zakdoek. Het vergt soms wat behendigheid en lef op de fiets maar dat maakt het net zo boeiend.

Valkenberg is scherprechter De Valkenberg ligt in hartje Brakel en is de voorbije jaren al enkele keren een belangrijke scherprechter in de Ronde gebleken. Dit is de venijnigste bult uit de route. In de Twaalfbunderstraat vind je niet alleen het onooglijke en stokoude volkscafeetje ‘In Den Hengst’ maar ook het charmante restaurant ‘Hof Ten Bunder’. Hier kom ik met de familie geregeld een hapje eten. De trainingsriem hoeft niet altijd gespannen te staan.

19


alle disciplines te trainen. De voorbije jaren heb ik de wirwar van kleine wegjes op mijn duim leren kennen. Verdwalen bleek de beste manier om mijn weg te vinden. Ik had ook een gps kunnen meenemen, maar ik hou niet zo van al die metertjes. Ik ben tenminste wat dat betreft nog een oude Flandrien. Hoeveel kilometer ik al door de Vlaamse Ardennen gereden heb, weet ik dus niet maar ik kom toch makkelijk aan twintig uur per week. Je moet een beetje gek zijn, denk ik. Auteur Tim Krabbé heeft het mooi verwoord in zijn roman De Renner: ‘Niet wielrennen: de leegheid van die levens, schokt me’. Het klinkt cru, maar iedereen die verslaafd is aan fietsen zal zich in die woorden herkennen.”

“Fietsen is niet alleen iets wat mijn lichaam nodig heeft, het zet ook mijn geest op scherp. Ik krijg al fietsend ideeën voor nieuwe reportages of invalshoeken. Soms ben ik zodanig in gedachten verzonken dat ik een beetje op automatische piloot verder trap en dan constateer ik keer op keer dat ik door Elst rij. Het geutelingendorp is zo een beetje mijn schakelpunt. Dat en het huis van mijn droomvrouw, dat spreek voor zich. Afstappen doe ik tijdens een fietstocht zelden, al moet ik toegeven dat ik het heerlijk vind om na kilometers door het stille land in Oudenaarde voorbij te komen. De bedrijvigheid die daar heerst, geeft mij altijd een tweede adem.”

“ In ‘le plat pays’ van Jacques Brel is het landschap van de Vlaamse Ardennen een speciaal geval.”

Het Ronde van Vlaanderengevoel van Frederik In de Vlaamse Ardennen kan je evenveel fietsroutes uittekenen als er fietsers zijn. Frederik Backelandt verklapt ons een van zijn favoriete tochtjes. 56 km lang, met start en aankomst in Zottegem. Niet voortdurend over de platgereden wegen van de Ronde van Vlaanderen maar toch met een uitgesproken Ronde van Vlaanderengevoel. En… met alleen in de finale een kasseistrook!

Rij zonder een kassei. “ Dat gedaver op kasseien, dat is niets voor mijn billen en armen”, zegt Frederik. “Ik hou van een vriendelijke ondergrond. Ik heb bijgevolg een van mijn favoriete kasseiloze tochtjes uitgestippeld. Het brengt recreatieve fietsers tot in het hart van de Ronde van Vlaanderen, maar dan zonder dat ze er een pijnlijk achterwerk aan zullen overhouden.” De fietsrouteplanner vind je op www.toerismevlaamseardennen.be

SMS en go. Geen tijd om een fietstocht grondig voor te bereiden en toch grote goesting om je longen vol gezonde lucht te trappen? Dan is een fietsroute opvragen met je gsm de ideale oplossing. Op een veertigtal punten langs de fietsnetwerken zijn fietsrinrijpunten, voorzien van een parking waar je je auto kwijt kan en een infobord. Je stuurt een sms met daarin het woord ‘fiets’ gevolgd door het nummer dat op het infobord staat vermeld en het aantal kilometer dat je wenst af te leggen. Na enkele seconden krijg een sms terug met daarin een opsomming van de te volgen knooppunten. De toegestuurde route vertrekt en eindigt vlakbij het infobord, zodat je een mooie lus kan fietsen op de knooppunten. Je kan zelfs kiezen in welke richting je vertrekt. Voeg gewoon de eerste letter van de windrichting (N, Z, O, W) aan je sms toe. Je hoeft dus geen kaart meer mee te brengen, maar enkel je gsm: handig en snel. Een sms versturen en ontvangen kost 0,5 euro. Dat betekent dat je voor 1 euro een route ontvangt op je gsm.

18

50 meter kinderkopjes

Jij kan dat zelf ook aan de hand van de fietsrouteplanner van Toerisme Vlaamse Ardennen. Klik op de kaart op de plek waar je wil vertrekken en vervolgens op de plaatsen die je wil aandoen. De computer berekent de mooiste route en het aantal kilometer. Vind je dat te veel of te weinig, dan kan je dat met een paar keer slepen en klikken met de muis aanpassen. Je kan behalve een vertrekpunt ook een aantal kilometer intikken waarna de computer je een route zal voorstellen.

Poort van de Vlaamse Ardennen

Via Horebeke en Mater duik ik terug naar de Zwalmvallei. De Molenberg is een naam als een klok maar ik haal er mijn neus voor op. Doe mij maar de parallelweg: geen kasseien, even pittig en net zo rustig. Zottegem komt nu dichterbij. De Paddestraat vermijd ik maar bij het binnenrijden van Velzeke wacht wel een kort stukje Lippenhovestraat. Even doorbijten op dat strookje kinderkopjes. Twee kilometer verder arriveer ik bij het startpunt

Startpunt is Zottegem, mijn woonplaats. Aan het Kasteel van Egmont en vlakbij het monument dat Zottegem moet voorstellen als ‘de Poort van de Vlaamse Ardennen’. Een betere uitvalsbasis is amper denkbaar.

Ken je de Pottenberg? Via het grondgebied van Strijpen, Erwetegem, Sint-Goriks-Oudenhove en Rozebeke beland ik in de heuvelzone van de Ronde van Vlaanderen. Vlakbij ligt de Berendries maar die laat ik letterlijk links liggen. En nee, ik kies ook niet voor het gedokker van de Haaghoek of een passage over de Leberg. Al eens de Pottenberg geprobeerd?

Elst is thuiskomen Elst is een beetje thuiskomen. Mijn vader is afkomstig van het Geutelingendorp. Niet onlogisch ook dat ik er vaak met de fiets langskom. De smalle wegen, de pittige knikjes, het draaien en keren: je vindt het hier allemaal op een zakdoek. Het vergt soms wat behendigheid en lef op de fiets maar dat maakt het net zo boeiend.

Valkenberg is scherprechter De Valkenberg ligt in hartje Brakel en is de voorbije jaren al enkele keren een belangrijke scherprechter in de Ronde gebleken. Dit is de venijnigste bult uit de route. In de Twaalfbunderstraat vind je niet alleen het onooglijke en stokoude volkscafeetje ‘In Den Hengst’ maar ook het charmante restaurant ‘Hof Ten Bunder’. Hier kom ik met de familie geregeld een hapje eten. De trainingsriem hoeft niet altijd gespannen te staan.

19


Fiets- en wieleruitvluchten. De Ronde van Vlaanderen op 4 april werkt inspirerend voor een hele resem evenementen waarbij de fiets centraal staat. Het zijn stuk voor stuk gedroomde uitvluchten om een verblijf in de Vlaamse Ardennen aan te koppelen. De fietsvriendelijke logies zullen u met open armen ontvangen. Ze kregen van Toerisme Vlaanderen een label dat onder meer garandeert dat ze op een boogscheut van een fietsroute liggen. De accommodatie biedt voldoende ruimte om uw eigen fiets te parkeren en zo nodig te herstellen. Noteer volgende data alvast in uw agenda. Omloop Het Nieuwsblad op zaterdag 27 februari Nokere Koerse op woensdag 17 maart Omloop Passage Fitness op zaterdag 20 maart E3 Prijs Harelbeke op zaterdag 27 maart E3 Prijs Harelbeke voor wielertoeristen op zondag 28 maart 3-daagse De Panne-Koksijde van dinsdag 30 maart tot donderdag 1 april De Ronde van Vlaanderen op zondag 4 april (Pasen) Peter van Petegem Classic op zaterdag 17 april Ename Classic op zaterdag 24 april

3 x de Ronde van Vlaanderen. Voor wie de kracht in zijn benen wil testen en de strijd wil aangaan met de echte wielerkampioenen werden drie fietstochten uitgestippeld. De drie lussen zijn geënt op het parcours van de Ronde van Vlaanderen.

Brigitta Callens

De blauwe lus is 80 km lang en is de minst lastige van de drie, hoewel, je krijgt een aantal stevige kasseistroken onder de wielen geschoven.

“ De natuur is mijn apotheek, mijn goeroe, mijn lief.”

De oranje lus van 72 km is ondanks de vlakke start via de scheldevallei niet voor doetjes. Eenmaal boven op de Kluisberg, volgen de verschillende hellingen zich in sneltempo op. De groene lus brengt je over 114 km naar de aankomst in Ninove-Meerbeke en voert onder andere naar de grijnzende Muur van Geraardsbergen.

Brigitta Callens heeft het gewoel achter zich gelaten en vond haar vaste stek in haar geboortestad Oudenaarde. Al gebruikt ze zelf liever de koosnaam ‘Oude Aarde’ omdat die toepasselijk is op het yoga- en relaxatiecentrum dat ze de voorbije jaren heeft uitgebouwd.

Ronde van Vlaanderen voor Oldtimers op zondag 25 april De Superklassieker op zaterdag 1 mei De Gouden Flandrien op zondag 16 mei Ladies Fun Ride op zondag 30 mei RegioTour Vlaamse Ardennen op zaterdag 12 juni De RetroRonde van Vlaanderen op zondag 27 juni Word Flandrien op zondag 4 juli GP stad Zottegem op dinsdag 17 augustus Zomertoeren op zondag 22 augustus WK voor Journalisten van donderdag 16 tot zondag 19 september De lijst met fietsvriendelijke uitbatingen vind je op www.toerismevlaamseardennen.be

De strafste wielercafés. De mooiste zeges, na de meest heroïsche ontsnappingen, in de meest ellendige weersomstandigheden worden aan de cafétoog gewonnen. De Vlaamse Ardennen is gezegend met een aantal legendarische wielercafés. De muren zijn er behangen met foto’s van helden op twee wielen en een onuitputtelijk aantal sterke verhalen. Er zijn cafés van oud-renners, cafés van wielerverenigingen, supporters- en wielertoeristenclubs, de cafés langs de parcoursen van de klassiekers en zenuwcentra van kermiskoersen, met aankomst en vertrek voor de deur. Op volgende locaties zal je eigen wielerverhaal beslist niet misstaan. Café De Oude Oven (Supporterslokaal Robbie Mc Ewen), Maandagstraat 5, Brakel (Everbeek) ‘t Hemelrijck (Bovenop de muur), Oudeberg 2, Geraardsbergen Café Koppenberg (bruine kroeg in de buurt van de Koppenberg), Berchemweg 228, Oudenaarde Brasserie De Flandrien (Wielerkroeg van het Centrum Ronde van Vlaanderen), Markt 45, Oudenaarde Café In Den Trap Op (Waar over de koers gesproken wordt), Heerweg 45, Horebeke Café ‘t Sportpaleis (Heiligdom voor ex-wielrenner Arthur ‘El Toro’ Decabooter) Kerkplein 6, Zingem Taverne De Moriaan (Bruine kroeg langs de kasseien van de Paddestraat), Paddestraat 154, Zottegem (Velzeke)

20

“Ik geef geen schoonheidsmassages en ben geen volgeling van een of andere wellness-modetrend. Mensen komen hier voor diepgaande en meditatieve relaxatiebehandelingen. Daarvoor moet je tijd nemen, ontspannen en naar de diepte willen reizen om zo te herbronnen en jezelf terug te vinden. Het natuurtoerisme waar onze streek voor bekendstaat, sluit mooi aan bij wat ik doe. Diepgaande relaxatie en een wandeling in de natuur is immers een gedroomde combinatie. Mensen die van de natuur houden, zitten vaak op dezelfde golflengte als ik.” “De Vlaamse Ardennen is veel meer dan het mooie plaatje. Ik ben hier opgegroeid en heb hier school gelopen. Het is ook hier dat ik verliefd ben geworden op de natuur. Het landschap is zo rustgevend dat je er haast een gesprek mee kan voeren. Het is ook de streek waar ik mijn passie voor fotografie heb ontdekt. Het hele jaar door staat mijn statief binnen handbereik en probeer ik momenten vast te leggen.”

“Ik ben ik elke dag buiten. Liefst bij zonsopgang of zonsondergang. Om te fotograferen en yoga te beoefenen. Ik heb mijn camera en yogamat altijd en overal mee. Verder organiseer ik met een paar vrienden ook wandeltochten. Doel is in eenvoud, rust en vrede te zoeken, gelijkgestemden ontmoeten, filosoferen, of gewoon omarmd te worden door de natuur.” “Ik heb niet echt een favoriete plek. Het is de volledige regio die een sfeer uitstraalt die zeer authentiek is. Hier is de natuur op veel plaatsen ook nog wat ze hoort te zijn: ongerept. De natuur is mijn apotheek, mijn goeroe en mijn lief. Een paradijsje dat mensen verleidt om te sporten of om gewoon in alle stilte wat op een heuvel te gaan zitten. Ik associeer de streek met zuivering.” “Het risico bestaat dat je de schoonheid van een plek als vanzelfsprekend gaat beschouwen als je er woont. Maar als ik ‘s ochtends vroeg merk

dat ik nog steeds tranen in de ogen krijg terwijl ik een foto neem, dat ben ik ervan overtuigd dat dit bij mij niet het geval is. Daarvoor betekent deze streek veel te veel voor mij.” “Het is geen toeval dat ik een woning heb gezocht op de hoogste verdieping van de oude wolspinnerij La Lainière De l’Escaut, met zicht op de Koppenberg, een van de mythische bulten van de Vlaamse Ardennen. Ik geniet van het gewoel als de renners en de supporters in het voorjaar de streek overspoelen, al ben ik evenzeer blij als de rust weerkeert.” “Ik hou van gebouwen met een geschiedenis. De loft in deze voormalige wolspinnerij is heel ruim en licht en heeft een zeer krachtige bezieling. Ik vind het heel belangrijk om een hele dag van het unieke licht te kunnen genieten. De lucht en het licht hebben hier iets magisch. Van hier sta ik bovendien op een paar minuten boven op een heuvel.”

21


Fiets- en wieleruitvluchten. De Ronde van Vlaanderen op 4 april werkt inspirerend voor een hele resem evenementen waarbij de fiets centraal staat. Het zijn stuk voor stuk gedroomde uitvluchten om een verblijf in de Vlaamse Ardennen aan te koppelen. De fietsvriendelijke logies zullen u met open armen ontvangen. Ze kregen van Toerisme Vlaanderen een label dat onder meer garandeert dat ze op een boogscheut van een fietsroute liggen. De accommodatie biedt voldoende ruimte om uw eigen fiets te parkeren en zo nodig te herstellen. Noteer volgende data alvast in uw agenda. Omloop Het Nieuwsblad op zaterdag 27 februari Nokere Koerse op woensdag 17 maart Omloop Passage Fitness op zaterdag 20 maart E3 Prijs Harelbeke op zaterdag 27 maart E3 Prijs Harelbeke voor wielertoeristen op zondag 28 maart 3-daagse De Panne-Koksijde van dinsdag 30 maart tot donderdag 1 april De Ronde van Vlaanderen op zondag 4 april (Pasen) Peter van Petegem Classic op zaterdag 17 april Ename Classic op zaterdag 24 april

3 x de Ronde van Vlaanderen. Voor wie de kracht in zijn benen wil testen en de strijd wil aangaan met de echte wielerkampioenen werden drie fietstochten uitgestippeld. De drie lussen zijn geënt op het parcours van de Ronde van Vlaanderen.

Brigitta Callens

De blauwe lus is 80 km lang en is de minst lastige van de drie, hoewel, je krijgt een aantal stevige kasseistroken onder de wielen geschoven.

“ De natuur is mijn apotheek, mijn goeroe, mijn lief.”

De oranje lus van 72 km is ondanks de vlakke start via de scheldevallei niet voor doetjes. Eenmaal boven op de Kluisberg, volgen de verschillende hellingen zich in sneltempo op. De groene lus brengt je over 114 km naar de aankomst in Ninove-Meerbeke en voert onder andere naar de grijnzende Muur van Geraardsbergen.

Brigitta Callens heeft het gewoel achter zich gelaten en vond haar vaste stek in haar geboortestad Oudenaarde. Al gebruikt ze zelf liever de koosnaam ‘Oude Aarde’ omdat die toepasselijk is op het yoga- en relaxatiecentrum dat ze de voorbije jaren heeft uitgebouwd.

Ronde van Vlaanderen voor Oldtimers op zondag 25 april De Superklassieker op zaterdag 1 mei De Gouden Flandrien op zondag 16 mei Ladies Fun Ride op zondag 30 mei RegioTour Vlaamse Ardennen op zaterdag 12 juni De RetroRonde van Vlaanderen op zondag 27 juni Word Flandrien op zondag 4 juli GP stad Zottegem op dinsdag 17 augustus Zomertoeren op zondag 22 augustus WK voor Journalisten van donderdag 16 tot zondag 19 september De lijst met fietsvriendelijke uitbatingen vind je op www.toerismevlaamseardennen.be

De strafste wielercafés. De mooiste zeges, na de meest heroïsche ontsnappingen, in de meest ellendige weersomstandigheden worden aan de cafétoog gewonnen. De Vlaamse Ardennen is gezegend met een aantal legendarische wielercafés. De muren zijn er behangen met foto’s van helden op twee wielen en een onuitputtelijk aantal sterke verhalen. Er zijn cafés van oud-renners, cafés van wielerverenigingen, supporters- en wielertoeristenclubs, de cafés langs de parcoursen van de klassiekers en zenuwcentra van kermiskoersen, met aankomst en vertrek voor de deur. Op volgende locaties zal je eigen wielerverhaal beslist niet misstaan. Café De Oude Oven (Supporterslokaal Robbie Mc Ewen), Maandagstraat 5, Brakel (Everbeek) ‘t Hemelrijck (Bovenop de muur), Oudeberg 2, Geraardsbergen Café Koppenberg (bruine kroeg in de buurt van de Koppenberg), Berchemweg 228, Oudenaarde Brasserie De Flandrien (Wielerkroeg van het Centrum Ronde van Vlaanderen), Markt 45, Oudenaarde Café In Den Trap Op (Waar over de koers gesproken wordt), Heerweg 45, Horebeke Café ‘t Sportpaleis (Heiligdom voor ex-wielrenner Arthur ‘El Toro’ Decabooter) Kerkplein 6, Zingem Taverne De Moriaan (Bruine kroeg langs de kasseien van de Paddestraat), Paddestraat 154, Zottegem (Velzeke)

20

“Ik geef geen schoonheidsmassages en ben geen volgeling van een of andere wellness-modetrend. Mensen komen hier voor diepgaande en meditatieve relaxatiebehandelingen. Daarvoor moet je tijd nemen, ontspannen en naar de diepte willen reizen om zo te herbronnen en jezelf terug te vinden. Het natuurtoerisme waar onze streek voor bekendstaat, sluit mooi aan bij wat ik doe. Diepgaande relaxatie en een wandeling in de natuur is immers een gedroomde combinatie. Mensen die van de natuur houden, zitten vaak op dezelfde golflengte als ik.” “De Vlaamse Ardennen is veel meer dan het mooie plaatje. Ik ben hier opgegroeid en heb hier school gelopen. Het is ook hier dat ik verliefd ben geworden op de natuur. Het landschap is zo rustgevend dat je er haast een gesprek mee kan voeren. Het is ook de streek waar ik mijn passie voor fotografie heb ontdekt. Het hele jaar door staat mijn statief binnen handbereik en probeer ik momenten vast te leggen.”

“Ik ben ik elke dag buiten. Liefst bij zonsopgang of zonsondergang. Om te fotograferen en yoga te beoefenen. Ik heb mijn camera en yogamat altijd en overal mee. Verder organiseer ik met een paar vrienden ook wandeltochten. Doel is in eenvoud, rust en vrede te zoeken, gelijkgestemden ontmoeten, filosoferen, of gewoon omarmd te worden door de natuur.” “Ik heb niet echt een favoriete plek. Het is de volledige regio die een sfeer uitstraalt die zeer authentiek is. Hier is de natuur op veel plaatsen ook nog wat ze hoort te zijn: ongerept. De natuur is mijn apotheek, mijn goeroe en mijn lief. Een paradijsje dat mensen verleidt om te sporten of om gewoon in alle stilte wat op een heuvel te gaan zitten. Ik associeer de streek met zuivering.” “Het risico bestaat dat je de schoonheid van een plek als vanzelfsprekend gaat beschouwen als je er woont. Maar als ik ‘s ochtends vroeg merk

dat ik nog steeds tranen in de ogen krijg terwijl ik een foto neem, dat ben ik ervan overtuigd dat dit bij mij niet het geval is. Daarvoor betekent deze streek veel te veel voor mij.” “Het is geen toeval dat ik een woning heb gezocht op de hoogste verdieping van de oude wolspinnerij La Lainière De l’Escaut, met zicht op de Koppenberg, een van de mythische bulten van de Vlaamse Ardennen. Ik geniet van het gewoel als de renners en de supporters in het voorjaar de streek overspoelen, al ben ik evenzeer blij als de rust weerkeert.” “Ik hou van gebouwen met een geschiedenis. De loft in deze voormalige wolspinnerij is heel ruim en licht en heeft een zeer krachtige bezieling. Ik vind het heel belangrijk om een hele dag van het unieke licht te kunnen genieten. De lucht en het licht hebben hier iets magisch. Van hier sta ik bovendien op een paar minuten boven op een heuvel.”

21


Slalommen tussen de bergen.

De Notelaar kreeg als eerste bed & breakfast het Groene Sleutel-label

Eeuwigdurende vakantie in harmonie met de natuur.

Het is een fabeltje dat alleen geoefende fietsers in de bergzone aan hun trekken komen. De valleien van de Schelde, Dender en Zwalm leggen de rode loper uit voor recreatieve fietsers. Voor wie liever uitbolt dan trapt en het klimmen liever aan iemand anders overlaat, hebben we zestien lusvormige tochten uitgestippeld. Aan de hand van het fietsroutenetwerk zijn links en rechts alternatieven mogelijk.

Op hun zoektocht naar een geschikte locatie kwamen de WestVlamingen Bart en Els samen met hun kinderen Flor en Jasper in Zwalm terecht. Van de oude hoeve De Notelaar, op een zucht van de prachtig gerestaureerde IJzerkotmolen, maakten ze een fietsvriendelijke bed & breakfast. Die kreeg als eerste in zijn soort het Groene Sleutel-label opgespijkerd.

“Tien jaar geleden waren we vast besloten om ergens in de buurt van Opwijk of Meise te gaan wonen”, zegt Bart. “Dat we een bed & breakfast gingen beginnen stond vast. Geen haar op ons hoofd dat er aan dacht om dat in de Vlaamse Ardennen te doen, we wisten niet eens dat die streek bestond. We hadden al maanden in de buurt van Brussel gezocht maar een betaalbare hoeve vinden bleek een hopeloze zaak. We zijn uiteindelijk hier beland via een boodschap op het internet. En ja, wat kan je daar over zeggen… het was liefde op het eerste gezicht. Iedere keer dat ik thuiskom ervaar ik nog steeds datzelfde wauw-gevoel van toen we hier voor het eerst via kronkelige baantjes aankwamen.”

“ Zwalm ligt strategisch tussen de bergzone van de Ronde van Vlaanderen en de Scheldevallei waar je op twee wielen vooruitgaat als door boter.” 22

De romance met de streek is alleen maar heviger geworden. “Ik heb al tien jaar het gevoel op vakantie te zijn’, zegt Els. ‘Ik hou vooral van de authenticiteit die de streek uitstraalt. Net als wij destijds opmerkten, krijgen we van onze gasten steevast te horen dat de mensen er hier in geslaagd zijn om te leven en te werken in harmonie met de prachtige groene omgeving. Bart en ik zijn dol op de trage wegen die de streek doorkruisen. Aan de hand daarvan ontdekken we nog altijd nieuwe plekjes. Het is pas onlangs dat we op die manier in Zegelsem in ’t Burreken zijn terechtgekomen. Dat is sindsdien zowat mijn favoriete plekje geworden.” Na een paar jaar van verbouwingen is De Notelaar intussen uitgerust met twee ultra-

Scheldevalleiroutes 1, 2 en 3 De Scheldevallei is een groen lint dat zich uitstrekt tussen Gent en Kluisbergen. Hier zijn drie vlakke routes uitgestippeld van respectievelijk 30 km, 35 km en 30 km. moderne kamers. “We wilden al het modern comfort voorzien zonder te moeten tornen aan het karakter van de hoeve. We hebben nog plannen om onze capaciteit uit te breiden, maar voorlopig zijn die twee kamers ideaal te combineren met onze job.” De gasten van De Notelaar brengen vaak hun fiets mee. “Zowel voor de sportieve fietser als de recreant die al moe wordt als hij in de verte de heuvels ziet liggen, is Zwalm een gedroomd vertrekpunt”, zegt Els. “Een tijd geleden spoelden hier twee Nederlanders aan die op een paar dagen alle bergen van de Ronde van Vlaanderen aan hun fietspalmares wilden toevoegen. De avond van hun eerste fietsdag kwamen ze echter voorzichtig polsen of we toch geen traject kenden waar het wat minder op en af ging. Ze schrokken dat we meteen een tiental routes konden voorleggen. Veel mensen gaan ervan uit dat de Vlaamse Ardennen een langgerekte klim is, nochtans is het tegendeel waar. Zwalm ligt strategisch tussen de bergzone van de Ronde van Vlaanderen en de Scheldevallei, waar je op twee wielen vooruitgaat als door boter.” “We vonden het vanzelfsprekend dat we onze accommodatie zouden uitrusten met alles waar actieve fietsers nood aan hebben. Het fietsvriendelijke label was daar het gevolg van. Als mensen met het openbaar vervoer naar hier willen komen, gaan we ze ophalen aan het station. We hebben bovendien behoorlijk wat kennis verzameld over mooie fietsroutes en vooral ook over de plekken waar je onderweg ook de in-

nerlijke mens kunt verwennen. De streek is gezegend met fantastische kroegen en restaurants. We maken er zelf een punt van om ze systematisch te bezoeken. Een mens moet als uitbater van een b&b toch met een beetje autoriteit advies kunnen geven.” ’s Morgens zorgt Els voor een uitgebreid ontbijt. “Ik heb een opleiding als kok en diëtiste achter de rug en geef intussen zelf les. De gasten verzorgen is een van mijn favoriete bezigheden. Ik hoop in de nabije toekomst nog meer werk te kunnen maken van onze eigen groenten- en kruidentuin, al gebruik ik nu al de fantastische bioproducten uit de streek. Het gebeurt vaak dat we ’s avonds afspreken wanneer het ontbijt geserveerd wordt maar dat de gasten uiteindelijk op zich laten wachten. Veel mensen laten zich verrassen door de stilte die hier heerst met het zalige gevolg dat ze zich verslapen.’ Bart heeft als ingenieur een passie voor duurzame energie. ‘Bij de verbouwing van ons landhuis hebben we alle mogelijke maatregelen genomen om ervoor te zorgen dat het huis ook ecologisch in harmonie met de natuur zou staan. Toen ik vernam dat er voor campings en hotels een label bestond dat die inspanningen honoreerde, heb ik een inspecteur om uitleg gevraagd. Voor we het wisten hadden we als eerste bed & breakfast ook het Groene Sleutel-label aan de deur hangen. Het vraagt van ons het engagement om te blijven investeren in groene maatregelen, maar dat is intussen een leuke hobby geworden.’

Laat je beetnemen door de stilte. Verslaap je op www.toerismevlaamseardennen.be Doorklikken op ‘overnachten’.

Rodelandroute 1 en 2 In het licht heuvelende en agrarische Land van Rhode zijn twee recreatieve routes aangeduid. Ze lopen langs oude steenbakkerijen, molens en bunkers in de buurt van Gavere, Oosterzele en Sint-Lievens-Houtem. Gulden Eiroute Kruishoutem, tussen de valleien van Schelde en Leie, ligt in een zacht glooiend landschap dat doorkliefd wordt door beekjes en bezaaid is met stemmige dorpjes en kastelen. Kouterroute Op deze vlakke tot zacht glooiende route tussen Schelde en Leie zorgt de Bergstraat voor de uitzondering die de regel bevestigt. Het park van Domein de Ghellinck is echter een ideale rust- en stopplaats waar je de klim weer snel vergeet. Paterroute De zacht glooiende fietsroute verbindt de brouwerij van het streekbier ‘Pater Lieven’ in Sint-Lievens-Esse met de kartuizersite Sint-Maartens Bos in Lierde.

23


Slalommen tussen de bergen.

De Notelaar kreeg als eerste bed & breakfast het Groene Sleutel-label

Eeuwigdurende vakantie in harmonie met de natuur.

Het is een fabeltje dat alleen geoefende fietsers in de bergzone aan hun trekken komen. De valleien van de Schelde, Dender en Zwalm leggen de rode loper uit voor recreatieve fietsers. Voor wie liever uitbolt dan trapt en het klimmen liever aan iemand anders overlaat, hebben we zestien lusvormige tochten uitgestippeld. Aan de hand van het fietsroutenetwerk zijn links en rechts alternatieven mogelijk.

Op hun zoektocht naar een geschikte locatie kwamen de WestVlamingen Bart en Els samen met hun kinderen Flor en Jasper in Zwalm terecht. Van de oude hoeve De Notelaar, op een zucht van de prachtig gerestaureerde IJzerkotmolen, maakten ze een fietsvriendelijke bed & breakfast. Die kreeg als eerste in zijn soort het Groene Sleutel-label opgespijkerd.

“Tien jaar geleden waren we vast besloten om ergens in de buurt van Opwijk of Meise te gaan wonen”, zegt Bart. “Dat we een bed & breakfast gingen beginnen stond vast. Geen haar op ons hoofd dat er aan dacht om dat in de Vlaamse Ardennen te doen, we wisten niet eens dat die streek bestond. We hadden al maanden in de buurt van Brussel gezocht maar een betaalbare hoeve vinden bleek een hopeloze zaak. We zijn uiteindelijk hier beland via een boodschap op het internet. En ja, wat kan je daar over zeggen… het was liefde op het eerste gezicht. Iedere keer dat ik thuiskom ervaar ik nog steeds datzelfde wauw-gevoel van toen we hier voor het eerst via kronkelige baantjes aankwamen.”

“ Zwalm ligt strategisch tussen de bergzone van de Ronde van Vlaanderen en de Scheldevallei waar je op twee wielen vooruitgaat als door boter.” 22

De romance met de streek is alleen maar heviger geworden. “Ik heb al tien jaar het gevoel op vakantie te zijn’, zegt Els. ‘Ik hou vooral van de authenticiteit die de streek uitstraalt. Net als wij destijds opmerkten, krijgen we van onze gasten steevast te horen dat de mensen er hier in geslaagd zijn om te leven en te werken in harmonie met de prachtige groene omgeving. Bart en ik zijn dol op de trage wegen die de streek doorkruisen. Aan de hand daarvan ontdekken we nog altijd nieuwe plekjes. Het is pas onlangs dat we op die manier in Zegelsem in ’t Burreken zijn terechtgekomen. Dat is sindsdien zowat mijn favoriete plekje geworden.” Na een paar jaar van verbouwingen is De Notelaar intussen uitgerust met twee ultra-

Scheldevalleiroutes 1, 2 en 3 De Scheldevallei is een groen lint dat zich uitstrekt tussen Gent en Kluisbergen. Hier zijn drie vlakke routes uitgestippeld van respectievelijk 30 km, 35 km en 30 km. moderne kamers. “We wilden al het modern comfort voorzien zonder te moeten tornen aan het karakter van de hoeve. We hebben nog plannen om onze capaciteit uit te breiden, maar voorlopig zijn die twee kamers ideaal te combineren met onze job.” De gasten van De Notelaar brengen vaak hun fiets mee. “Zowel voor de sportieve fietser als de recreant die al moe wordt als hij in de verte de heuvels ziet liggen, is Zwalm een gedroomd vertrekpunt”, zegt Els. “Een tijd geleden spoelden hier twee Nederlanders aan die op een paar dagen alle bergen van de Ronde van Vlaanderen aan hun fietspalmares wilden toevoegen. De avond van hun eerste fietsdag kwamen ze echter voorzichtig polsen of we toch geen traject kenden waar het wat minder op en af ging. Ze schrokken dat we meteen een tiental routes konden voorleggen. Veel mensen gaan ervan uit dat de Vlaamse Ardennen een langgerekte klim is, nochtans is het tegendeel waar. Zwalm ligt strategisch tussen de bergzone van de Ronde van Vlaanderen en de Scheldevallei, waar je op twee wielen vooruitgaat als door boter.” “We vonden het vanzelfsprekend dat we onze accommodatie zouden uitrusten met alles waar actieve fietsers nood aan hebben. Het fietsvriendelijke label was daar het gevolg van. Als mensen met het openbaar vervoer naar hier willen komen, gaan we ze ophalen aan het station. We hebben bovendien behoorlijk wat kennis verzameld over mooie fietsroutes en vooral ook over de plekken waar je onderweg ook de in-

nerlijke mens kunt verwennen. De streek is gezegend met fantastische kroegen en restaurants. We maken er zelf een punt van om ze systematisch te bezoeken. Een mens moet als uitbater van een b&b toch met een beetje autoriteit advies kunnen geven.” ’s Morgens zorgt Els voor een uitgebreid ontbijt. “Ik heb een opleiding als kok en diëtiste achter de rug en geef intussen zelf les. De gasten verzorgen is een van mijn favoriete bezigheden. Ik hoop in de nabije toekomst nog meer werk te kunnen maken van onze eigen groenten- en kruidentuin, al gebruik ik nu al de fantastische bioproducten uit de streek. Het gebeurt vaak dat we ’s avonds afspreken wanneer het ontbijt geserveerd wordt maar dat de gasten uiteindelijk op zich laten wachten. Veel mensen laten zich verrassen door de stilte die hier heerst met het zalige gevolg dat ze zich verslapen.’ Bart heeft als ingenieur een passie voor duurzame energie. ‘Bij de verbouwing van ons landhuis hebben we alle mogelijke maatregelen genomen om ervoor te zorgen dat het huis ook ecologisch in harmonie met de natuur zou staan. Toen ik vernam dat er voor campings en hotels een label bestond dat die inspanningen honoreerde, heb ik een inspecteur om uitleg gevraagd. Voor we het wisten hadden we als eerste bed & breakfast ook het Groene Sleutel-label aan de deur hangen. Het vraagt van ons het engagement om te blijven investeren in groene maatregelen, maar dat is intussen een leuke hobby geworden.’

Laat je beetnemen door de stilte. Verslaap je op www.toerismevlaamseardennen.be Doorklikken op ‘overnachten’.

Rodelandroute 1 en 2 In het licht heuvelende en agrarische Land van Rhode zijn twee recreatieve routes aangeduid. Ze lopen langs oude steenbakkerijen, molens en bunkers in de buurt van Gavere, Oosterzele en Sint-Lievens-Houtem. Gulden Eiroute Kruishoutem, tussen de valleien van Schelde en Leie, ligt in een zacht glooiend landschap dat doorkliefd wordt door beekjes en bezaaid is met stemmige dorpjes en kastelen. Kouterroute Op deze vlakke tot zacht glooiende route tussen Schelde en Leie zorgt de Bergstraat voor de uitzondering die de regel bevestigt. Het park van Domein de Ghellinck is echter een ideale rust- en stopplaats waar je de klim weer snel vergeet. Paterroute De zacht glooiende fietsroute verbindt de brouwerij van het streekbier ‘Pater Lieven’ in Sint-Lievens-Esse met de kartuizersite Sint-Maartens Bos in Lierde.

23


Tussen de plooien gevallen. Vier charmante stadjes die zich nestelen in de plooien van het landschap en zich gulzig laven aan het water dat door hun aderen stroomt. De rijkdom die het land voortbracht werd geïnvesteerd in architectuur en kunst. Vandaag oogsten Geraardsbergen, Oudenaarde, Ronse en Zottegem de charme die ze eeuwen zaaiden. Vier ambassadeurs wandelen door hun stad...

Ronse

Een nestje tussen de heuvels. In Ronse gaan we holderdebolder op stap met Rosalie, een personage uit de kinderboeken van Brigitte Minne. Brigitte kent het schattige eendje uiteraard heel goed en weet perfect waarom Rosalie zo van Ronse houdt.

oudenaarde

zegt Rosalie. “Supermooi is dat! In de zomer is het er koel onder de hoge bomen. In de herfst hebt je dan weer een tapijt van ritselende blaadjes om in te rennen en prachtige kleuren en heel veel paddenstoelen... In de winter ga ik er sleeën.”

Ben je met de kinderen op stap in Ronse, loop dan zeker langs in het toeristisch informatiekantoor aan de Hoge Mote. Het is het startpunt van een kinderzoektocht met Rosalie. De olijke eend neemt nieuwsgierige spruiten mee op sleeptouw en vraagt hen te helpen bij het verzamelen van stempeltjes. Leuk meegenomen: de toeristische dienst verhuurt een ‘holderdebolderkar’ om rugzakjes en kleine kindjes die moe worden te vervoeren.

Brigitte Minne, de geestelijke moeder van Rosalie, heeft ook enkele tips voor de mama’s en de papa’s. “Doe mee met de kinderen aan de speurtocht van Rosalie om zo samen Ronse ontdekken. Maak er een leuke dag van en neem de tijd om een fikse wandeling in het Muziekbos te maken. Daarna kan je terug naar de stad om er te struinen en te genieten van een lekker kopje Hermeskoffie met een Hermespralientje of een vers gebakje met een Ronsische Tripel.’ Brigitte is ook gek op het bloemenwinkeltje in de Sint-Martensstraat.

Rosalie heeft heel veel lievelingsplekjes die ze graag aan de kinderen wil tonen, zoals de Sint-Hermeskerk en de crypte of de mooie huizen. Wist je trouwens dat enkele van haar beste vriendinnen vertoeven in de gracht rondom de Hoge Mote. Daar gaat ze vaak snateren. Rosalie is niet alleen gek op de stad, maar ook op het Muziekbos niet ver van het centrum vandaan. “In de lente bloeien daar blauwe kousjes (boshyacinten)”,

Om eerlijk te zijn, het romantische huis van Brigitte bovenop de heuvels mag ook best gezien worden. U kan in haar bed and breakfast logeren of van een theetje met zoetigheden genieten in haar supergezellig theehuisje. “Ik hou ervan om elk weekend hotelierstertje en madamtje van de winkel en het theehuisje te spelen”, zegt ze. “Je leest het goed: speel. Ik deed dat als klein meisje ook al zeer graag.”

Nog meer ronse. Art deco architectuur / De Markt met zijn gezellige cafés / Het Bruulpark en het Must (textielmuseum) / Picturale. Tweejaarlijkse tentoonstelling met prachtige tekeningen uit kinderboeken, kindertheater, voorlezen, tekenen en boetseren met echte kunstenaars / Het Malanderpark / De iWalk, een virtuele gids om de stad te ontdekken

24

Vlaanderens mooiste stadhuis.

Dienst toerisme, Hoge Mote, De Biesestraat 2, Ronse, 055 23 28.16 www.ronse.be

Nog meer oudenaarde. Oudenaardse wandtapijten / Centrum Ronde van Vlaanderen / Kerselare, pelgrimroute / Mullem, pittoresk dorpje / Restauratieatelier wandtapijten (Huis de Lalaing) Dienst Toerisme, Glazen Huis, Hoogstraat, Oudenaarde, 055 31 72 51, www.oudenaarde.be alle dagen open behalve op 1/11, 2/11, 11/11, 24/12, 25/12, 26/12, 31/12, 1/01, 2/01

Stadsgids en ceremoniemeester Joris De Jaegher is wat fier op zijn stadhuis. “Eén van de mooiste van het land”, zegt hij zonder aarzelen. “Als je Oudenaarde bezoekt, is een verkenning van het gotische stadhuis een must, temeer omdat je niets extra betaalt voor de deskundige uitleg van de gids. Tijdens het toeristische seizoen kan je dagelijks om 11 of 15 uur aansluiten bij een rondleiding. Je betaalt alleen je entreegeld van het stadsmuseum waar je een unieke collectie middeleeuwse wandtapijten en de grote zilververzameling De Boever-Alligoridés kunt bewonderen. “Het leuke aan Oudenaarde is dat op korte afstand van elkaar, heel veel monumenten toegankelijk zijn voor het publiek. Behalve het stadhuis is er binnen een straal van vijfhonderd meter de Sint-Walburgakerk, het Begijnhof, het restauratieatelier Huis de Lalaing en de O.L.V. van Pamelekerk.” Bier hier “We zijn echter niet alleen een cultuurstad, maar ook een bierstad, en die twee kunnen we perfect combineren tijdens een wandeling”, zegt Johan De Jaegher. “We nemen je mee op een heuse kroegen- en brouwerijentocht waar je niet alleen streekbieren, maar ook streekgerechten kunt proeven. Oudenaarde bezit twee grote ambachtelijke brouwerijen die wereldwijd verspreide bieren produceren. Een stevige pint bier van Liefmans of Roman maakt de tongen los. Dat is trouwens iets wat Oudenaardisten in het algemeen graag doen: vertellen. We gaan soms volkse figuren opzoeken die allerlei volkse verhalen uit hun hoed toveren.” Johan De Jaegher verklapt nog een geheim van Oudenaarde: “De ligging van de stad ten opzichte van het mooie landschap van de Vlaamse Ardennen is bijzonder. Oudenaarde telt heel wat pittoreske dorpjes op een boogscheut van de stad. Je kan met de bus of de fiets tot aan de mythische plekken van de Ronde van Vlaanderen. Want ook dat is Oudenaarde.”

25


Tussen de plooien gevallen. Vier charmante stadjes die zich nestelen in de plooien van het landschap en zich gulzig laven aan het water dat door hun aderen stroomt. De rijkdom die het land voortbracht werd geïnvesteerd in architectuur en kunst. Vandaag oogsten Geraardsbergen, Oudenaarde, Ronse en Zottegem de charme die ze eeuwen zaaiden. Vier ambassadeurs wandelen door hun stad...

Ronse

Een nestje tussen de heuvels. In Ronse gaan we holderdebolder op stap met Rosalie, een personage uit de kinderboeken van Brigitte Minne. Brigitte kent het schattige eendje uiteraard heel goed en weet perfect waarom Rosalie zo van Ronse houdt.

oudenaarde

zegt Rosalie. “Supermooi is dat! In de zomer is het er koel onder de hoge bomen. In de herfst hebt je dan weer een tapijt van ritselende blaadjes om in te rennen en prachtige kleuren en heel veel paddenstoelen... In de winter ga ik er sleeën.”

Ben je met de kinderen op stap in Ronse, loop dan zeker langs in het toeristisch informatiekantoor aan de Hoge Mote. Het is het startpunt van een kinderzoektocht met Rosalie. De olijke eend neemt nieuwsgierige spruiten mee op sleeptouw en vraagt hen te helpen bij het verzamelen van stempeltjes. Leuk meegenomen: de toeristische dienst verhuurt een ‘holderdebolderkar’ om rugzakjes en kleine kindjes die moe worden te vervoeren.

Brigitte Minne, de geestelijke moeder van Rosalie, heeft ook enkele tips voor de mama’s en de papa’s. “Doe mee met de kinderen aan de speurtocht van Rosalie om zo samen Ronse ontdekken. Maak er een leuke dag van en neem de tijd om een fikse wandeling in het Muziekbos te maken. Daarna kan je terug naar de stad om er te struinen en te genieten van een lekker kopje Hermeskoffie met een Hermespralientje of een vers gebakje met een Ronsische Tripel.’ Brigitte is ook gek op het bloemenwinkeltje in de Sint-Martensstraat.

Rosalie heeft heel veel lievelingsplekjes die ze graag aan de kinderen wil tonen, zoals de Sint-Hermeskerk en de crypte of de mooie huizen. Wist je trouwens dat enkele van haar beste vriendinnen vertoeven in de gracht rondom de Hoge Mote. Daar gaat ze vaak snateren. Rosalie is niet alleen gek op de stad, maar ook op het Muziekbos niet ver van het centrum vandaan. “In de lente bloeien daar blauwe kousjes (boshyacinten)”,

Om eerlijk te zijn, het romantische huis van Brigitte bovenop de heuvels mag ook best gezien worden. U kan in haar bed and breakfast logeren of van een theetje met zoetigheden genieten in haar supergezellig theehuisje. “Ik hou ervan om elk weekend hotelierstertje en madamtje van de winkel en het theehuisje te spelen”, zegt ze. “Je leest het goed: speel. Ik deed dat als klein meisje ook al zeer graag.”

Nog meer ronse. Art deco architectuur / De Markt met zijn gezellige cafés / Het Bruulpark en het Must (textielmuseum) / Picturale. Tweejaarlijkse tentoonstelling met prachtige tekeningen uit kinderboeken, kindertheater, voorlezen, tekenen en boetseren met echte kunstenaars / Het Malanderpark / De iWalk, een virtuele gids om de stad te ontdekken

24

Vlaanderens mooiste stadhuis.

Dienst toerisme, Hoge Mote, De Biesestraat 2, Ronse, 055 23 28.16 www.ronse.be

Nog meer oudenaarde. Oudenaardse wandtapijten / Centrum Ronde van Vlaanderen / Kerselare, pelgrimroute / Mullem, pittoresk dorpje / Restauratieatelier wandtapijten (Huis de Lalaing) Dienst Toerisme, Glazen Huis, Hoogstraat, Oudenaarde, 055 31 72 51, www.oudenaarde.be alle dagen open behalve op 1/11, 2/11, 11/11, 24/12, 25/12, 26/12, 31/12, 1/01, 2/01

Stadsgids en ceremoniemeester Joris De Jaegher is wat fier op zijn stadhuis. “Eén van de mooiste van het land”, zegt hij zonder aarzelen. “Als je Oudenaarde bezoekt, is een verkenning van het gotische stadhuis een must, temeer omdat je niets extra betaalt voor de deskundige uitleg van de gids. Tijdens het toeristische seizoen kan je dagelijks om 11 of 15 uur aansluiten bij een rondleiding. Je betaalt alleen je entreegeld van het stadsmuseum waar je een unieke collectie middeleeuwse wandtapijten en de grote zilververzameling De Boever-Alligoridés kunt bewonderen. “Het leuke aan Oudenaarde is dat op korte afstand van elkaar, heel veel monumenten toegankelijk zijn voor het publiek. Behalve het stadhuis is er binnen een straal van vijfhonderd meter de Sint-Walburgakerk, het Begijnhof, het restauratieatelier Huis de Lalaing en de O.L.V. van Pamelekerk.” Bier hier “We zijn echter niet alleen een cultuurstad, maar ook een bierstad, en die twee kunnen we perfect combineren tijdens een wandeling”, zegt Johan De Jaegher. “We nemen je mee op een heuse kroegen- en brouwerijentocht waar je niet alleen streekbieren, maar ook streekgerechten kunt proeven. Oudenaarde bezit twee grote ambachtelijke brouwerijen die wereldwijd verspreide bieren produceren. Een stevige pint bier van Liefmans of Roman maakt de tongen los. Dat is trouwens iets wat Oudenaardisten in het algemeen graag doen: vertellen. We gaan soms volkse figuren opzoeken die allerlei volkse verhalen uit hun hoed toveren.” Johan De Jaegher verklapt nog een geheim van Oudenaarde: “De ligging van de stad ten opzichte van het mooie landschap van de Vlaamse Ardennen is bijzonder. Oudenaarde telt heel wat pittoreske dorpjes op een boogscheut van de stad. Je kan met de bus of de fiets tot aan de mythische plekken van de Ronde van Vlaanderen. Want ook dat is Oudenaarde.”

25


Geraardsbergen

“ Een stad om MMM... tegen te zeggen.” Geraardsbergen wordt sinds vorig jaar geschreven met drie hoofdletters M. Je zal de ietwat aparte spelling niet terugvinden in het woordenboek maar in het fonkelnieuwe bezoekerscentrum De Permanensje verneem je er alles over.

Vraag aan gelijk wie waarmee ze de stad associëren en 80 procent zal ‘de Muur’ antwoorden. De mythische bult werd wereldberoemd als scherprechter in de Ronde van Vlaanderen. Maar ook zonder renners is dit een adembenemende plek. De top van de kasseistrook ligt op 110 meter en is bijgevolg de uitgelezen locatie voor een overzichtspanorama over de Vlaamse Ardennen. De Muur heeft er sinds een paar jaar echter een geduchte concurrent bij gekregen. De Geraardsbergse Mattentaarten zijn door de Europese Unie erkend als streekproduct. Het gebakje met bladerdeeg en een mengsel van matten, eieren en amandelen staat voor de tweede M. Tegen de derde M wordt doorgaans gezondigd: de M van Manneken-Pis. Het oudste Manneken straalt immers niet in Brussel maar op de Markt van de Oudenbergstad. De kleine spuitgast met de grote blaas is meer dan 150 jaar ouder dan zijn Brusselse collega en bijgevolg mag Geraardsbergen

met recht en reden het eigendomsrecht van die derde M opeisen. Water “Wij hebben iets met die letter”, zegt stadsgids Marcel Nevraumont. “Er is namelijk ook nog de mariakapel bovenop de Oudenberg en de Marbol op de markt en aan het oud hospitaal. Maar de stad heeft evenzeer iets met water. De twee stadssymbolen, MannekenPis en de Marbol, zijn fonteinen. De Marbol diende in de middeleeuwen als waterreservoir. De stad dankt haar rijkdom bovendien voor een groot deel aan de Dender, de rivier die erdoor stroomt. De voormalige luciferfabriek Union Match en de Mattentaarten hebben een nauwe band met de rivier. In de meersen werden populieren aangeplant voor de fabricage van de lucifers die in Geraardsbergen werden gemaakt en de koeien die in de meersen langs de Dender grazen, produceren de melk en het stremsel waarvan de Mattentaarten worden gemaakt.”

Altijd iemand thuis Al de facetten van de stad komen uitgebreid aan bod in het pas geopende infokantoor. Er is altijd iemand thuis, het werd niet voor niets ‘De Permanensje’ (de permanentie) gedoopt. Geraardsbergen maakt bovendien zijn titel als ‘poort van de Vlaamse Ardennen’ waar. In het streekbezoekerscentrum kan je immers ook terecht voor informatie en verblijfsadvies over de andere gemeenten van de Vlaamse Ardennen. Je kan hier in een aantrekkelijke interactieve tentoonstelling kennismaken met de troeven van de streek: de landschappen, de recreatiemogelijkheden, de cultuur en het erfgoed, de streekspecialiteiten en de volksverhalen. Markt z/n, 054 43 72 89, www.geraardsbergen.be – Alle dagen open met uitzondering van 25, 26 en 27 december en 1, 2, 3 en 4 januari

26

Zoetegem Zottegem ontleent zijn naam aan het Germaanse stamhoofd Sotto”, vertelt Danny Lamarcq. “Dat moet een erg lieve man zijn geweest, want Sotto is een koosnaam voor Swoto. Normaal had de naam moeten evolueren van Swoto naar Soeto en zaten we vandaag niet met ‘Zottegem’ opgezadeld, maar luidde de naam van onze stad Zoetegem.”

Zottegem

Een stad die je vertroetelt... Historicus Danny Lamarcq is helemaal in de ban van Lamoraal graaf van Egmont, je weet wel, van ‘Egmont en Hoorn’, de twee edellieden die in opstand kwamen tegen Filips II en onthoofd werden in Brussel. Het was de periode van de grote omwenteling in de Nederlanden. Net als zijn grootvader, moeder, vrouw en twee kinderen werd Lamoraal begraven in de kerk van Zottegem. De Egmonts erfden er in 1530 een comfortabel kasteel.

richting gegeven aan de stadsontwikkeling. Egmont is vandaag prominent aanwezig met twee identieke standbeelden die later ook model hebben gestaan voor een kopie die naar Nederland is overgebracht. Er bestaan nu drie identieke standbeelden van de Lamoraal in de Benelux.”

De belangstelling voor Egmont is niet altijd even groot geweest, maar vandaag kan je er in Zottegem niet meer omheen. Wie Zottegem aandoet, moet een bezoek brengen aan de grafkelder, het Egmontkasteel, de raadzaal van het stadhuis waar een halswervel van Egmont in een reliekschrijn wordt tentoongesteld en waar twee markante schilderijen getuigen over Egmont.

Art deco & nouveau “Het straatbeeld van Zottegem wordt echter grotendeels bepaald door laat 19de-eeuwse en interbellumarchitectuur. Met de komst van het station in 1868 veranderde het stratenplan grondig en werd Zottegem een belangrijke en rijke industriestad. Dat zie je vandaag nog aan de talrijk aanwezige art nouveau en art-decogebouwen. Als je Ronse bezoekt omwille van zijn art decoarchitectuur, zet dan zeker ook Zottegem op je bestemmingslijstje. Onze stad staat boordevol unieke villa’s uit die periode.

“Het Egmontpatrimonium van de stad Zottegem is echt wel de moeite waard”, zegt Danny Lamarcq. “De aanwezigheid van de heren van Zottegem is bepalend geweest voor de configuratie van de stad. De inplanting van het kasteel en de aanleg van de grote laan van het kasteel naar de kerk heeft

En als je hier dan bent, ga ook even langs in Velzeke. Vandaag een charmant dorpje, maar ten tijde van de Romeinen een belangrijk handelscentrum en knooppunt van Romeinse wegen. Wist je trouwens dat in Velzeke ook de oudste kerk van Vlaanderen staat?”

Nog meer Zottegem. Raadzaal van het stadhuis / Botanische park Domein Breivelde / Folkloremuseum / Provinciaal Archeologisch Museum / Sint-Martinuskerk / Jan de Lichtepad

Nog meer Geraardsbergen. Musea: het Lucifermuseum, het Chantilly-kantmuseum, het Brouwerijmuseum, het Pijpenkabinet, het Sigaren-museum en Museum ‘t Aloam / Abtenhuis en abdijpark / Middeleeuwse steegjes en de gedichtenroute / Krakelingen en Tonnekensbrand /Processie van Plaisance

Regionaal infokantoor / VVV-kantoor, Stadhuis, benedenverdieping Markt 1, Zottegem 09 364 64 64, www.zottegem.be Open van maandag tot vrijdag, van 1 mei tot 15 september ook open op zaterdag en zondagvoormiddag.

27


Geraardsbergen

“ Een stad om MMM... tegen te zeggen.” Geraardsbergen wordt sinds vorig jaar geschreven met drie hoofdletters M. Je zal de ietwat aparte spelling niet terugvinden in het woordenboek maar in het fonkelnieuwe bezoekerscentrum De Permanensje verneem je er alles over.

Vraag aan gelijk wie waarmee ze de stad associëren en 80 procent zal ‘de Muur’ antwoorden. De mythische bult werd wereldberoemd als scherprechter in de Ronde van Vlaanderen. Maar ook zonder renners is dit een adembenemende plek. De top van de kasseistrook ligt op 110 meter en is bijgevolg de uitgelezen locatie voor een overzichtspanorama over de Vlaamse Ardennen. De Muur heeft er sinds een paar jaar echter een geduchte concurrent bij gekregen. De Geraardsbergse Mattentaarten zijn door de Europese Unie erkend als streekproduct. Het gebakje met bladerdeeg en een mengsel van matten, eieren en amandelen staat voor de tweede M. Tegen de derde M wordt doorgaans gezondigd: de M van Manneken-Pis. Het oudste Manneken straalt immers niet in Brussel maar op de Markt van de Oudenbergstad. De kleine spuitgast met de grote blaas is meer dan 150 jaar ouder dan zijn Brusselse collega en bijgevolg mag Geraardsbergen

met recht en reden het eigendomsrecht van die derde M opeisen. Water “Wij hebben iets met die letter”, zegt stadsgids Marcel Nevraumont. “Er is namelijk ook nog de mariakapel bovenop de Oudenberg en de Marbol op de markt en aan het oud hospitaal. Maar de stad heeft evenzeer iets met water. De twee stadssymbolen, MannekenPis en de Marbol, zijn fonteinen. De Marbol diende in de middeleeuwen als waterreservoir. De stad dankt haar rijkdom bovendien voor een groot deel aan de Dender, de rivier die erdoor stroomt. De voormalige luciferfabriek Union Match en de Mattentaarten hebben een nauwe band met de rivier. In de meersen werden populieren aangeplant voor de fabricage van de lucifers die in Geraardsbergen werden gemaakt en de koeien die in de meersen langs de Dender grazen, produceren de melk en het stremsel waarvan de Mattentaarten worden gemaakt.”

Altijd iemand thuis Al de facetten van de stad komen uitgebreid aan bod in het pas geopende infokantoor. Er is altijd iemand thuis, het werd niet voor niets ‘De Permanensje’ (de permanentie) gedoopt. Geraardsbergen maakt bovendien zijn titel als ‘poort van de Vlaamse Ardennen’ waar. In het streekbezoekerscentrum kan je immers ook terecht voor informatie en verblijfsadvies over de andere gemeenten van de Vlaamse Ardennen. Je kan hier in een aantrekkelijke interactieve tentoonstelling kennismaken met de troeven van de streek: de landschappen, de recreatiemogelijkheden, de cultuur en het erfgoed, de streekspecialiteiten en de volksverhalen. Markt z/n, 054 43 72 89, www.geraardsbergen.be – Alle dagen open met uitzondering van 25, 26 en 27 december en 1, 2, 3 en 4 januari

26

Zoetegem Zottegem ontleent zijn naam aan het Germaanse stamhoofd Sotto”, vertelt Danny Lamarcq. “Dat moet een erg lieve man zijn geweest, want Sotto is een koosnaam voor Swoto. Normaal had de naam moeten evolueren van Swoto naar Soeto en zaten we vandaag niet met ‘Zottegem’ opgezadeld, maar luidde de naam van onze stad Zoetegem.”

Zottegem

Een stad die je vertroetelt... Historicus Danny Lamarcq is helemaal in de ban van Lamoraal graaf van Egmont, je weet wel, van ‘Egmont en Hoorn’, de twee edellieden die in opstand kwamen tegen Filips II en onthoofd werden in Brussel. Het was de periode van de grote omwenteling in de Nederlanden. Net als zijn grootvader, moeder, vrouw en twee kinderen werd Lamoraal begraven in de kerk van Zottegem. De Egmonts erfden er in 1530 een comfortabel kasteel.

richting gegeven aan de stadsontwikkeling. Egmont is vandaag prominent aanwezig met twee identieke standbeelden die later ook model hebben gestaan voor een kopie die naar Nederland is overgebracht. Er bestaan nu drie identieke standbeelden van de Lamoraal in de Benelux.”

De belangstelling voor Egmont is niet altijd even groot geweest, maar vandaag kan je er in Zottegem niet meer omheen. Wie Zottegem aandoet, moet een bezoek brengen aan de grafkelder, het Egmontkasteel, de raadzaal van het stadhuis waar een halswervel van Egmont in een reliekschrijn wordt tentoongesteld en waar twee markante schilderijen getuigen over Egmont.

Art deco & nouveau “Het straatbeeld van Zottegem wordt echter grotendeels bepaald door laat 19de-eeuwse en interbellumarchitectuur. Met de komst van het station in 1868 veranderde het stratenplan grondig en werd Zottegem een belangrijke en rijke industriestad. Dat zie je vandaag nog aan de talrijk aanwezige art nouveau en art-decogebouwen. Als je Ronse bezoekt omwille van zijn art decoarchitectuur, zet dan zeker ook Zottegem op je bestemmingslijstje. Onze stad staat boordevol unieke villa’s uit die periode.

“Het Egmontpatrimonium van de stad Zottegem is echt wel de moeite waard”, zegt Danny Lamarcq. “De aanwezigheid van de heren van Zottegem is bepalend geweest voor de configuratie van de stad. De inplanting van het kasteel en de aanleg van de grote laan van het kasteel naar de kerk heeft

En als je hier dan bent, ga ook even langs in Velzeke. Vandaag een charmant dorpje, maar ten tijde van de Romeinen een belangrijk handelscentrum en knooppunt van Romeinse wegen. Wist je trouwens dat in Velzeke ook de oudste kerk van Vlaanderen staat?”

Nog meer Zottegem. Raadzaal van het stadhuis / Botanische park Domein Breivelde / Folkloremuseum / Provinciaal Archeologisch Museum / Sint-Martinuskerk / Jan de Lichtepad

Nog meer Geraardsbergen. Musea: het Lucifermuseum, het Chantilly-kantmuseum, het Brouwerijmuseum, het Pijpenkabinet, het Sigaren-museum en Museum ‘t Aloam / Abtenhuis en abdijpark / Middeleeuwse steegjes en de gedichtenroute / Krakelingen en Tonnekensbrand /Processie van Plaisance

Regionaal infokantoor / VVV-kantoor, Stadhuis, benedenverdieping Markt 1, Zottegem 09 364 64 64, www.zottegem.be Open van maandag tot vrijdag, van 1 mei tot 15 september ook open op zaterdag en zondagvoormiddag.

27


Zien en beleven

Kunst- en stapwerk. De kunstwereld krijgt steeds meer aandacht voor het landschap of de evolutie van het landschap in de Vlaamse Ardennen. Dat blijkt uit de vele hedendaagse kunstprojecten en evenementen die jaar na jaar worden georganiseerd.

De schoonheid van het landschap prikkelt niet alleen de toerist, maar ook de filosoof en de kunstenaar. Deze laatste is gezegend met de vaardigheid om wat hij ziet en voelt te verwerken in een eigen verhaal. De Vlaamse schilder Valerius De Saedeleer (1867-1941) woonde en werkte lange tijd in Etikhove. Hij legde het landschap van de Vlaamse Ardennen vast op doek en toonde de grilligheid ervan. Ook vandaag schuilen kunstenaars in de schaduw van de Vlaamse Ardennen. Johan Tahon woont en werkt in Zwalm, één van zijn beelden pronkt op de Kleine Markt van Oudenaarde. Dat het landschap inspirerend werkt, weet ook Patrick Merchaert, zelf conceptueel kunstenaar en één van de organisatoren van Kunst & Zwalm. Hij trekt om de twee jaar met een groepje kunstenaars het Zwalmse landschap in en biedt hen een forum om met dat landschap aan de slag te gaan. “Wij zijn als kunstenaar te gast in dit landschap”, zegt Patrick. “Het is niet de bedoeling dat de kunstenaar het landschap domineert, maar dat zijn werk geïntegreerd wordt in de omgeving, ermee communiceert. We hebben geen vaste expositieruimte, maar zijn met dit kunstproject te gast in de streek. Daarom selecteren we ook geen kunstwerken, wel kunstenaars die een interessante invulling geven aan het concept en de streek.” Kunst & Zwalm is een biënnale die voor het eerst plaatsvond in 1997. De volgende editie gaat door in 2011. www.kunst-en-zwalm.be

Voor doorstappers en fashionista’s Een stevig paar stappers komt zeker van pas als je de Vlaamse Ardennen wil verkennen. Schoenenfabrikant Dirk Vanderschueren van de schoenengroep Cortina zal dat ongetwijfeld beamen. Hij combineerde zijn levenswerk met zijn passie voor kunst om in Kruishoutem Shoes Or No Shoes (SONS) te creëren, een tempel met internationale allure voor het kledingsstuk dat het overal het hardst te verduren krijgt. SONS is het resultaat van een samenwerking met vrienden die een even grote liefde voor de schoen koesterden dan Dirk zelf. In de voormalige kunstgalerij Veranneman brachten ze hun omvangrijke privécollecties samen, waardoor de bezoeker op kousenvoeten een reis kan maken door de geschiedenis. Een tijdreis die uitmondt in een exploratietocht naar afgelegen etnische culturen en volkeren. En dat allemaal aan de hand van een voorwerp waarmee we heel ons leven de vloer aanvegen. Een paar maanden na de opening zijn de reacties lovend. De link met moderne kunst en de wereld van de mode maakt van een bezoek aan SONS een verrassende belevenis. Naast de etnografische collectie vind je er ook een omvangrijke collectie schoenen van ‘s werelds bekendste schoenontwerpers. Er zijn unieke exemplaren van ontwerpers als André Perugia en Salvatore Ferragamo tot hedendaagse designers als Christian Louboutin en Manolo Blahnik. Aardig toetje is de opmerkelijke verzameling afdragertjes van bekende kunstenaars.

De Kaaihoeve De Kaaihoeve, aan de oude scheldearm in Zwalm, is een gedroomde uitvalsbasis voor een actieve uitstap. Binnen kan je inspiratie opdoen in het natuurdocumentatiecentrum en buiten doet de waardevolle natuurtuin zin krijgen om in de omgeving op zoek te gaan naar meer.

Er is nog een reden om SONS te bezoeken. Vanderschueren bracht de verzameling onder in het gebouw dat in 1973 ontworpen en gerealiseerd werd door galerist Emile Veranneman en architect Christiaan Vander Plaetse. Sinds de modernisering, met respect voor de originele structuur, werd het een architecturaal pareltje met internationale uitstraling. De combinatie met het landschap maakt het een kijkbelevenis op zich.

Het provinciaal domein beschikt over een uitgebreid documentatiecentrum met natuurspelen, video’s en cd-roms om kinderen voor te bereiden op een ontdekkingstocht in de natuur. Naast de permanente en tijdelijke tentoonstellingen zijn de materiaalkisten en de rugzakjes een succesformule bij gezinnen met jonge kinderen. Het zijn attributen waarmee je zelf aan de slag kan in de omliggende Kaaimeersen. Dit verborgen paradijsje van 7 hectare maakte deel uit van het overstromingsgebied van de Bovenschelde. Sommige plaatsen komen ‘s winters onder water te staan en vormen aantrekkelijke biotopen voor allerhande planten, water- en weidevogels. Dit gebied is enkel toegankelijk voor wandelaars. Er werd een knuppelpad aangelegd en het bestaande wandelpad langs de oude scheldearm werd meer naar binnen verplaatst om oeverzones met riet, lisdodde en zegge meer kansen te geven. Een stuk van dit pad is trouwens niet toegankelijk in de winter wegens het hoge waterpeil. Op die manier worden broedende vogels minder gestoord. Voor de vogelliefhebbers is echter een vogelkijkhut aangelegd.

Vandevoordeweg 2, Kruishoutem, 09 277 90 80 www.shoesornoshoes.com

Provinciaal natuureducatief centrum De Kaaihoeve Oude Scheldestraat 16, Zwalm, 055 49 67 96

Arpia #1

Hedendaagse Kunst in de Vlaamse Ardennen Ename Actueel In 2004 lanceerde het Provinciaal Archeologisch Museum in Ename een nieuw initiatief: hedendaagse kunst in confrontatie met de archeologische site, het museum en de dorpsomgeving. Ook dit is kunst in relatie met het landschap. Sinds 2009 is Ename Actueel ook een biënnale. De volgende editie vindt plaats in 2011. www.pam-ename.org

Ook het Provinciaal Archeologisch Museum (pam) in Velzeke heeft iets met hedendaagse kunst. Stichting Herman De Croo organiseert alternerend met Kunst & Zwalm en Ename Actueel een kunstbiënnale waarvan het actieterrein hoofdzakelijk in Velzeke, Zottegem en Brakel ligt. De kunstwerken zijn minder geïnspireerd op het landschap, maar het parcours is wel gesitueerd langs een toeristisch traject dat met de fiets wordt afgelegd. Deze tentoonstelling vindt plaats in de zomer van 2010. www.hedendaagsekunstindevlaamseardennen.be

28

Versus

Sculptour 2010

In dezelfde lijn, dezelfde periode en daarom ook in samenwerking met Kunst & Zwalm en Ename Actueel ligt Versus, een biënnale over hedendaagse kunst en architectuur in Oudenaarde. Of: kunst in een stedelijk landschap.

‘Sculptour’ is een jaarlijks weerkerende artistieke rondgang in de grote landschappelijke tuin van Galeries Beukenhof. Bezieler van dit project is landschapsschilder Piet Willequet. Hij selecteert elk jaar nieuw werk van verschillende beeldhouwers.

www.kunstadstroom.be

www.beukenhof.com

In Herzele gingen mensen uit de kunst, cultuur, architectuur en landschapszorg rond de tafel zitten om plannen te smeden voor een heel nieuw hedendaags kunstproject ‘met’ het landschap. Mede dankzij Europese ondersteuning wordt er vanaf dit jaar een ambitieus landartproject opgestart in het zuiden van de gemeente, een gebied dat sterk aansluit bij het typische Vlaamse Ardennen landschap. Het gaat opnieuw om een kunstenparcours dat te voet of met de fiets kan afgelegd worden. In de rand van de tentoonstelling worden ook workshops, wandelingen, concerten en voordrachten georganiseerd. www.landscapes.be

29


Zien en beleven

Kunst- en stapwerk. De kunstwereld krijgt steeds meer aandacht voor het landschap of de evolutie van het landschap in de Vlaamse Ardennen. Dat blijkt uit de vele hedendaagse kunstprojecten en evenementen die jaar na jaar worden georganiseerd.

De schoonheid van het landschap prikkelt niet alleen de toerist, maar ook de filosoof en de kunstenaar. Deze laatste is gezegend met de vaardigheid om wat hij ziet en voelt te verwerken in een eigen verhaal. De Vlaamse schilder Valerius De Saedeleer (1867-1941) woonde en werkte lange tijd in Etikhove. Hij legde het landschap van de Vlaamse Ardennen vast op doek en toonde de grilligheid ervan. Ook vandaag schuilen kunstenaars in de schaduw van de Vlaamse Ardennen. Johan Tahon woont en werkt in Zwalm, één van zijn beelden pronkt op de Kleine Markt van Oudenaarde. Dat het landschap inspirerend werkt, weet ook Patrick Merchaert, zelf conceptueel kunstenaar en één van de organisatoren van Kunst & Zwalm. Hij trekt om de twee jaar met een groepje kunstenaars het Zwalmse landschap in en biedt hen een forum om met dat landschap aan de slag te gaan. “Wij zijn als kunstenaar te gast in dit landschap”, zegt Patrick. “Het is niet de bedoeling dat de kunstenaar het landschap domineert, maar dat zijn werk geïntegreerd wordt in de omgeving, ermee communiceert. We hebben geen vaste expositieruimte, maar zijn met dit kunstproject te gast in de streek. Daarom selecteren we ook geen kunstwerken, wel kunstenaars die een interessante invulling geven aan het concept en de streek.” Kunst & Zwalm is een biënnale die voor het eerst plaatsvond in 1997. De volgende editie gaat door in 2011. www.kunst-en-zwalm.be

Voor doorstappers en fashionista’s Een stevig paar stappers komt zeker van pas als je de Vlaamse Ardennen wil verkennen. Schoenenfabrikant Dirk Vanderschueren van de schoenengroep Cortina zal dat ongetwijfeld beamen. Hij combineerde zijn levenswerk met zijn passie voor kunst om in Kruishoutem Shoes Or No Shoes (SONS) te creëren, een tempel met internationale allure voor het kledingsstuk dat het overal het hardst te verduren krijgt. SONS is het resultaat van een samenwerking met vrienden die een even grote liefde voor de schoen koesterden dan Dirk zelf. In de voormalige kunstgalerij Veranneman brachten ze hun omvangrijke privécollecties samen, waardoor de bezoeker op kousenvoeten een reis kan maken door de geschiedenis. Een tijdreis die uitmondt in een exploratietocht naar afgelegen etnische culturen en volkeren. En dat allemaal aan de hand van een voorwerp waarmee we heel ons leven de vloer aanvegen. Een paar maanden na de opening zijn de reacties lovend. De link met moderne kunst en de wereld van de mode maakt van een bezoek aan SONS een verrassende belevenis. Naast de etnografische collectie vind je er ook een omvangrijke collectie schoenen van ‘s werelds bekendste schoenontwerpers. Er zijn unieke exemplaren van ontwerpers als André Perugia en Salvatore Ferragamo tot hedendaagse designers als Christian Louboutin en Manolo Blahnik. Aardig toetje is de opmerkelijke verzameling afdragertjes van bekende kunstenaars.

De Kaaihoeve De Kaaihoeve, aan de oude scheldearm in Zwalm, is een gedroomde uitvalsbasis voor een actieve uitstap. Binnen kan je inspiratie opdoen in het natuurdocumentatiecentrum en buiten doet de waardevolle natuurtuin zin krijgen om in de omgeving op zoek te gaan naar meer.

Er is nog een reden om SONS te bezoeken. Vanderschueren bracht de verzameling onder in het gebouw dat in 1973 ontworpen en gerealiseerd werd door galerist Emile Veranneman en architect Christiaan Vander Plaetse. Sinds de modernisering, met respect voor de originele structuur, werd het een architecturaal pareltje met internationale uitstraling. De combinatie met het landschap maakt het een kijkbelevenis op zich.

Het provinciaal domein beschikt over een uitgebreid documentatiecentrum met natuurspelen, video’s en cd-roms om kinderen voor te bereiden op een ontdekkingstocht in de natuur. Naast de permanente en tijdelijke tentoonstellingen zijn de materiaalkisten en de rugzakjes een succesformule bij gezinnen met jonge kinderen. Het zijn attributen waarmee je zelf aan de slag kan in de omliggende Kaaimeersen. Dit verborgen paradijsje van 7 hectare maakte deel uit van het overstromingsgebied van de Bovenschelde. Sommige plaatsen komen ‘s winters onder water te staan en vormen aantrekkelijke biotopen voor allerhande planten, water- en weidevogels. Dit gebied is enkel toegankelijk voor wandelaars. Er werd een knuppelpad aangelegd en het bestaande wandelpad langs de oude scheldearm werd meer naar binnen verplaatst om oeverzones met riet, lisdodde en zegge meer kansen te geven. Een stuk van dit pad is trouwens niet toegankelijk in de winter wegens het hoge waterpeil. Op die manier worden broedende vogels minder gestoord. Voor de vogelliefhebbers is echter een vogelkijkhut aangelegd.

Vandevoordeweg 2, Kruishoutem, 09 277 90 80 www.shoesornoshoes.com

Provinciaal natuureducatief centrum De Kaaihoeve Oude Scheldestraat 16, Zwalm, 055 49 67 96

Arpia #1

Hedendaagse Kunst in de Vlaamse Ardennen Ename Actueel In 2004 lanceerde het Provinciaal Archeologisch Museum in Ename een nieuw initiatief: hedendaagse kunst in confrontatie met de archeologische site, het museum en de dorpsomgeving. Ook dit is kunst in relatie met het landschap. Sinds 2009 is Ename Actueel ook een biënnale. De volgende editie vindt plaats in 2011. www.pam-ename.org

Ook het Provinciaal Archeologisch Museum (pam) in Velzeke heeft iets met hedendaagse kunst. Stichting Herman De Croo organiseert alternerend met Kunst & Zwalm en Ename Actueel een kunstbiënnale waarvan het actieterrein hoofdzakelijk in Velzeke, Zottegem en Brakel ligt. De kunstwerken zijn minder geïnspireerd op het landschap, maar het parcours is wel gesitueerd langs een toeristisch traject dat met de fiets wordt afgelegd. Deze tentoonstelling vindt plaats in de zomer van 2010. www.hedendaagsekunstindevlaamseardennen.be

28

Versus

Sculptour 2010

In dezelfde lijn, dezelfde periode en daarom ook in samenwerking met Kunst & Zwalm en Ename Actueel ligt Versus, een biënnale over hedendaagse kunst en architectuur in Oudenaarde. Of: kunst in een stedelijk landschap.

‘Sculptour’ is een jaarlijks weerkerende artistieke rondgang in de grote landschappelijke tuin van Galeries Beukenhof. Bezieler van dit project is landschapsschilder Piet Willequet. Hij selecteert elk jaar nieuw werk van verschillende beeldhouwers.

www.kunstadstroom.be

www.beukenhof.com

In Herzele gingen mensen uit de kunst, cultuur, architectuur en landschapszorg rond de tafel zitten om plannen te smeden voor een heel nieuw hedendaags kunstproject ‘met’ het landschap. Mede dankzij Europese ondersteuning wordt er vanaf dit jaar een ambitieus landartproject opgestart in het zuiden van de gemeente, een gebied dat sterk aansluit bij het typische Vlaamse Ardennen landschap. Het gaat opnieuw om een kunstenparcours dat te voet of met de fiets kan afgelegd worden. In de rand van de tentoonstelling worden ook workshops, wandelingen, concerten en voordrachten georganiseerd. www.landscapes.be

29


Romain Haelterman is de peetvader van een speciaal ras wandelaars

Op zoek naar het wauw-gevoel. Er is geen pad in de Vlaamse Ardennen of Romain Haelterman heeft er op gelopen. Nadat hij al eens vijftien wandellussen in een gids had gebundeld was hij de ideale man om de Streek-GR Vlaamse Ardennen op de kaart te zetten. Volg even, maar trek eerst uw wandelschoenen aan want het kan modderig worden.

“GR-wandelaars zijn een speciaal ras”, zegt Romain en hij lacht daarbij een beetje als een duiveltje in een wijwatervat. “We zijn allergisch voor asfalt en beton en zoeken steevast onverharde wegen op. Mensen die geregeld samen met mij gaan wandelen, weten wat dat wil zeggen. Heb je weer een nieuwe modderstrook gevonden, vragen ze dan. Maar ik heb niet de indruk dat ze daardoor afgeschrikt worden, want ze komen elke keer terug. Ik ben een enorme fan van vergeten wegels. Als ik er eentje weet liggen dat helemaal overgroeid is geraakt, dan neem ik eens een groep wandelaars op sleeptouw om daarlangs te passeren. Dan is het pad meteen ook weer voor individuele wandelaars toegankelijk. Wie de echte Vlaamse Ardennen wil ontdekken mag niet bang zijn voor een beetje modder of hindernissen. Alleen op die manier kom je tot bij de mooiste pareltjes.” Romain kent elke pareltje. Elke week trekt hij er op uit voor een wandeling van een twintigtal kilometer. Hij was bijgevolg de geknipte man om, op basis van de bestaande lange afstandpaden die de streek aandoen, een nieuw lusvormig traject uit te stippelen. “Aan de hand van de stafkaar-

ten en mijn ervaring heb ik samen met een paar vrienden gezocht naar de meest idyllische paadjes die de wandelaar de mooiste vergezichten garanderen”, zegt hij. “In de Vlaamse Ardennen schuilen die achter elke bocht. Daarom hou ik ook zoveel van holle wegen. Telkens wanneer je hoofd boven de maailijn uitkomt, openbaart zich een nieuw schilderij. Het is dat wauw-gevoel dat ik bij de mensen wil opwekken. Als je dan in de verte nog een kerkklok hoort luiden of er hangen wat slierten nevel over de velden, dan kan je niet anders dan verliefd worden op deze streek.” Elk jaar trekt hij er met een paar potten verf en een borstel op uit om de signalisatie tussen Geraardsbergen en Aspelare van een nieuw laagje te voorzien. “Meestal is dat werk voor de winter, al speelt de vochtigheid mijn dan vaak parten. Verf pakt niet op een natte ondergrond. Nattigheid is bovendien niet zonder gevaren. Een van mijn collega’s is eens uitgegleden over natte bladeren terwijl hij op een smal pad een kenmerk aanbracht op een boom. Zijn pot rode en zijn pot witte verf zijn helemaal open gespat en hij belandde er middenin. Je ziet er nog de sporen van.”

Streek-GR Vlaamse Ardennen

Voor wandelaars met grote goesting. We willen je waarschuwen voor het te laat is: de Vlaamse Ardennen zijn verslavend. Wie een keer van Vlaanderens Mooiste Landschap heeft geproefd, kan er niet meer genoeg van krijgen. Er moest dus dringend een meerdaagse wandeling komen die wandelaars met grote goesting de meest verrassende kantjes liet zien. De Streek-GR Vlaamse Ardennen van Grote Routepaden komt tegemoet aan die vraag. De lusvormige route van 157 km verbindt de mooiste passages van de vier lange-afstandspaden die de Vlaamse Ardennen doorkruisen. Wandelaars die een beetje officieel willen doen, starten in Oudenaarde. De rood-witte en geel-rode streepjes brengen hen vervolgens langs de Koppenberg, via Kluisbergen en Ronse richting Geraardsbergen, om daarna langs Sint-Lievens-Esse, Rozebeke en Maarkedal terug te keren naar de bierstad. De Streek-GR is een aanleiding voor een gezonde vakantie midden in de natuur. Als je de cirkel volledig rond wil maken ben je snel een week op weg en rijg je de vergezichten aan elkaar. De GR komt voorbij tal van gezellige logies en eetgelegenheden waar je vermoeide spieren tot rust kunnen komen en de innerlijke mens wordt verwend. Ze bieden wandelaars de mogelijkheid om hun tocht helemaal te kneden volgens hun eigen mogelijkheden. Bij The Outsider in Oudenaarde helpen ze je graag op weg om je verblijf zo comfortabel mogelijk te maken en je overnachtingen te boeken. Zo je dat wil, kan je je bagage laten overbrengen naar je volgende overnachtingsplek zodat je je energie volledig kan gebruiken om van het unieke landschap te genieten. The Outsider Hoogbergstraat 7 Kluisbergen 055 20 70 30 en kies dan voor optie ‘Expeditions’ www.incomingvlaamseardennen.be

30

31


Romain Haelterman is de peetvader van een speciaal ras wandelaars

Op zoek naar het wauw-gevoel. Er is geen pad in de Vlaamse Ardennen of Romain Haelterman heeft er op gelopen. Nadat hij al eens vijftien wandellussen in een gids had gebundeld was hij de ideale man om de Streek-GR Vlaamse Ardennen op de kaart te zetten. Volg even, maar trek eerst uw wandelschoenen aan want het kan modderig worden.

“GR-wandelaars zijn een speciaal ras”, zegt Romain en hij lacht daarbij een beetje als een duiveltje in een wijwatervat. “We zijn allergisch voor asfalt en beton en zoeken steevast onverharde wegen op. Mensen die geregeld samen met mij gaan wandelen, weten wat dat wil zeggen. Heb je weer een nieuwe modderstrook gevonden, vragen ze dan. Maar ik heb niet de indruk dat ze daardoor afgeschrikt worden, want ze komen elke keer terug. Ik ben een enorme fan van vergeten wegels. Als ik er eentje weet liggen dat helemaal overgroeid is geraakt, dan neem ik eens een groep wandelaars op sleeptouw om daarlangs te passeren. Dan is het pad meteen ook weer voor individuele wandelaars toegankelijk. Wie de echte Vlaamse Ardennen wil ontdekken mag niet bang zijn voor een beetje modder of hindernissen. Alleen op die manier kom je tot bij de mooiste pareltjes.” Romain kent elke pareltje. Elke week trekt hij er op uit voor een wandeling van een twintigtal kilometer. Hij was bijgevolg de geknipte man om, op basis van de bestaande lange afstandpaden die de streek aandoen, een nieuw lusvormig traject uit te stippelen. “Aan de hand van de stafkaar-

ten en mijn ervaring heb ik samen met een paar vrienden gezocht naar de meest idyllische paadjes die de wandelaar de mooiste vergezichten garanderen”, zegt hij. “In de Vlaamse Ardennen schuilen die achter elke bocht. Daarom hou ik ook zoveel van holle wegen. Telkens wanneer je hoofd boven de maailijn uitkomt, openbaart zich een nieuw schilderij. Het is dat wauw-gevoel dat ik bij de mensen wil opwekken. Als je dan in de verte nog een kerkklok hoort luiden of er hangen wat slierten nevel over de velden, dan kan je niet anders dan verliefd worden op deze streek.” Elk jaar trekt hij er met een paar potten verf en een borstel op uit om de signalisatie tussen Geraardsbergen en Aspelare van een nieuw laagje te voorzien. “Meestal is dat werk voor de winter, al speelt de vochtigheid mijn dan vaak parten. Verf pakt niet op een natte ondergrond. Nattigheid is bovendien niet zonder gevaren. Een van mijn collega’s is eens uitgegleden over natte bladeren terwijl hij op een smal pad een kenmerk aanbracht op een boom. Zijn pot rode en zijn pot witte verf zijn helemaal open gespat en hij belandde er middenin. Je ziet er nog de sporen van.”

Streek-GR Vlaamse Ardennen

Voor wandelaars met grote goesting. We willen je waarschuwen voor het te laat is: de Vlaamse Ardennen zijn verslavend. Wie een keer van Vlaanderens Mooiste Landschap heeft geproefd, kan er niet meer genoeg van krijgen. Er moest dus dringend een meerdaagse wandeling komen die wandelaars met grote goesting de meest verrassende kantjes liet zien. De Streek-GR Vlaamse Ardennen van Grote Routepaden komt tegemoet aan die vraag. De lusvormige route van 157 km verbindt de mooiste passages van de vier lange-afstandspaden die de Vlaamse Ardennen doorkruisen. Wandelaars die een beetje officieel willen doen, starten in Oudenaarde. De rood-witte en geel-rode streepjes brengen hen vervolgens langs de Koppenberg, via Kluisbergen en Ronse richting Geraardsbergen, om daarna langs Sint-Lievens-Esse, Rozebeke en Maarkedal terug te keren naar de bierstad. De Streek-GR is een aanleiding voor een gezonde vakantie midden in de natuur. Als je de cirkel volledig rond wil maken ben je snel een week op weg en rijg je de vergezichten aan elkaar. De GR komt voorbij tal van gezellige logies en eetgelegenheden waar je vermoeide spieren tot rust kunnen komen en de innerlijke mens wordt verwend. Ze bieden wandelaars de mogelijkheid om hun tocht helemaal te kneden volgens hun eigen mogelijkheden. Bij The Outsider in Oudenaarde helpen ze je graag op weg om je verblijf zo comfortabel mogelijk te maken en je overnachtingen te boeken. Zo je dat wil, kan je je bagage laten overbrengen naar je volgende overnachtingsplek zodat je je energie volledig kan gebruiken om van het unieke landschap te genieten. The Outsider Hoogbergstraat 7 Kluisbergen 055 20 70 30 en kies dan voor optie ‘Expeditions’ www.incomingvlaamseardennen.be

30

31


Wandelbox Stap Door!

Vier arrangementen. Toerisme Vlaamse Ardennen heeft op basis van de Streek-GR trouwens ook vier thematische wandelarrangementen gemaakt.

Maar zelfs als je de volledige Streek-GR hebt afgewandeld, ben je nog niet klaar met de Vlaamse Ardennen. De ‘Stap Door!’ wandelbox doet er nog eens tien uitdagende wandelroutes bovenop. 1. Bierbrouwer wandelroute (2 x 12 km) 2. Cotthem wandelroute (12,5 km) 3. Geuzenhoek wandelroute (14 km) 4. Kartuizer wandelroute (14 km) 5. Muziekbos wandelroute (11 km) 6. Omer Wattez wandelroute (12 km) 7. Panorama wandelroute (15 km) 8. Stiltepad Dender-Mark (2 x 6,7 en 12 km) 9. Waterkersgrachten wandelroute (11 km) 10. Zwalmbronnen wandelroute (9 km) Kostprijs: 9 euro Te koop via www.toerismevlaamseardennen.be, Fnac, Standaard Boekhandel en in de toeristische infokantoren.

I-AAAAAAA! U weet hoe dat gaat, wandelen met kleine kinderen. Gaan ze stappen of doen we de alle-terrein-buggy mee? En is die wandeling van 5 km niet te kort, ware het niet dat die van 10 km te lang zal zijn. Tenzij we koekjes meedoen als beloning, natuurlijk. En we mogen de drankjes niet vergeten, de fopspeen, de knuffels… Misschien moeten we toch

Wandel de Ronde van Vlaanderen Je wandelt langs de bekende hellingen van de Ronde van Vlaanderen. De start ligt in Oudenaarde en via Leupegem trek je naar de beruchte Koppenberg. Via Nukerke, de Kortekeer en Zulzeke gaat het naar Kwaremont met zijn Oude Kwaremont. Voorbij de bokkige bult trek je verder via het Kluisbos naar het Muziekbos naar het noordelijke gedeelte van de route waar grote namen uit het wielerjargon opdoemen: de Boigneberg, Varent, Kapelleberg, Eikenberg, Ladeuze. Het hart van de Ronde van Vlaanderen en dus ook van de Vlaamse Ardennen. Natuurontdekking Op dit traject volgen de prachtige locaties elkaar op, met als hoogtepunt het pittoreske natuurgebied ‘t Burreken in Zegelsem. Na de betovering van de natuur en het kruisen van Schorisse, het geboortedorp van Omer Wattez, is het terug zwe-

ten geblazen tijdens de beklimming van de Foreest. Het Bos Ter Rijst brengt even verpozing. Nadien maak je via Louise-Marie de verbinding met het zuidelijke deel van de GR en dwars je het Brakelbos. Literair Ja wandelt vanuit Brakel richting Geraardsbergen. Na de afdaling van de Muur trek je via de noordflank van de Bosberg richting Voorde en Sint-Antelinks. Prachtige locaties volgen elkaar dan op: het Duivenbos, het Parkbos in Erwetegem en het Kloosterbos in Sint-Maria-Oudenhove. ’s Avonds liggen er in elk logies boeken te wachten die je ’s anderendaags kan meenemen op de route. Maar eerst slaap je een romantische nacht op een literaire kussensloop. Bij het arrangement hoort ook een boekje met teksten en gedichten die bij de route passen of ernaar verwijzen.

Streekbieren Dit arrangement is een Bourgondische variatie op de Literaire tocht. De wandelaars krijgen weliswaar ook een boekje mee: eentje waarin alle cafés op de route staan opgesomd. Ze allemaal aandoen, valt weliswaar af te raden als je ‘s avonds nog op tijd wil zijn om een biermenu te degusteren. Laat het een troost wezen dat je op de overnachtingsplaats nog een streekbiertje als slaapmuts krijgt. Een nauwkeurige routebeschrijving en gedetailleerde kaarten vind je in de bijhorende Topogids Streek-GR Vlaamse Ardennen. De wandelgids bevat ook zes dagstappers (luswandelingen van 20 à 25 km). De gids kost 9 euro en is online te koop via www.groteroutepaden.be en bij de diensten van toerisme in de Vlaamse Ardennen.

maar de draagzak meenemen. De draagzak en de buggy? Kunnen we overal door met de

Flirten met de grens. Op sommige plekken is de tijd blijven stilstaan in het diepe Vlaanderen. De oude hoeven die lukraak over het landschap lijken uitgestrooid en de mooie industriële gebouwen die in de steden zijn bewaard, getuigen van een rijk verleden en lijken soms zo uit een Vlaamse film weggelopen. Een van de grote troeven van deze streek is dat ze ondanks alle maatschappelijke evoluties haar roots niet heeft verloochend en haar authenticiteit niet is verloren. Ook fysiek is dit het diepste punt van Vlaanderen, al trekt het landschap zich niets aan van de taalgrens met Wallonië die hier in 1963 werd getrokken. De Vlaamse Ardennen gaan zonder communautaire problemen over in het al even schitterende Pays des Collines. Dit grensgebied is aanleiding voor een reeks van zeven wandelingen die werden uitgetekend in het kader van een Europees project, in samenwerking met het Waalse Maison du Tourisme du Tournaisis en Toerisme Vlaamse Ardennen. De routes, die verzameld zijn in een mapje, flirten voortdurend met de taalgrens en vormen een buitenbeentje in het ruime wandelaanbod. Wie ze allemaal uitprobeert zal merken dat de taalgrens steevast de hoogste toppen van de getuigenheuvels volgt, wat voor de wandelaar fantastische panorama’s oplevert en een uniek zicht op het begin en het einde van twee grote taalgebieden.

buggy? Misschien moeten we gewoon thuis blijven. Kijk, daar hebben ze in de 18de eeuwse b&b Giteane in Schorisse iets op gevonden. Deze mooie vierkantshoeve op een van de hoogste toppen van de Vlaamse Ardennen is niet alleen voor mensen een gedroomde locatie voor een vakantie, ook dieren voelen zich hier in hun sas. Er is onder meer plaats voor zeventien ezels. Verblijven in Giteane gebeurt dan ook op het ritme van de langoren. De jongste aanwinsten Tanguy en Louis vinden het immers maar al te fijn wanneer kinderen meehelpen bij het voederen en verzorgen. Je doet hen echter het meeste plezier door met hen te gaan wandelen. Een paar uur, naar het Bos Ter Rijst bijvoorbeeld, een halve dag richting natuurreservaat ’t Burreken en zelfs voor een dagtocht naar D’Hoppe en het Brakelbos zeggen ze luidkeels I-AAAA. Ze kun-

T1 ‘Tussen Ruien en Orroir’ start aan het Maison des Randonneurs in Orroir (9 km).

nen kinderen tot 40 kg dragen, de picknick,

T2 ‘Tussen Kwaremont en Amougies’ start aan de Vierschaar in Ruien (9 km).

… de knuffels. De buggy kan gerust thuis

T3 ‘Tussen de Muziekberg en Mont d’Ellezelles’ start aan Groepsverblijf De Fiertel in Ronse (12 km).

blijven (de ezelstochten kan je ook reserve-

T4 ‘Tussen D’Hoppe en Bos ter Rijst’ start aan kapel La Caplette in D’Hoppe-Flobecq (14 km).

ren als je niet in Giteane logeert). Vergeet de

T5 ‘In het Brakelbos’ start op dezelfde plek (7,5 km). T6 ‘Tussen Everbeek-Boven en het Livierenbos’ start aan de kerk in Everbeek-Boven (Brakel) (9,5 km). T7 ‘Tussen Dender en Mark’ start aan de kerk van Overboelare (Geraardsbergen) (15,5 km).

wortelen niet! A. Odevaertstraat 5, Maarkedal (Schorisse), 055 45 67 53 www.giteane.be

32

33


Wandelbox Stap Door!

Vier arrangementen. Toerisme Vlaamse Ardennen heeft op basis van de Streek-GR trouwens ook vier thematische wandelarrangementen gemaakt.

Maar zelfs als je de volledige Streek-GR hebt afgewandeld, ben je nog niet klaar met de Vlaamse Ardennen. De ‘Stap Door!’ wandelbox doet er nog eens tien uitdagende wandelroutes bovenop. 1. Bierbrouwer wandelroute (2 x 12 km) 2. Cotthem wandelroute (12,5 km) 3. Geuzenhoek wandelroute (14 km) 4. Kartuizer wandelroute (14 km) 5. Muziekbos wandelroute (11 km) 6. Omer Wattez wandelroute (12 km) 7. Panorama wandelroute (15 km) 8. Stiltepad Dender-Mark (2 x 6,7 en 12 km) 9. Waterkersgrachten wandelroute (11 km) 10. Zwalmbronnen wandelroute (9 km) Kostprijs: 9 euro Te koop via www.toerismevlaamseardennen.be, Fnac, Standaard Boekhandel en in de toeristische infokantoren.

I-AAAAAAA! U weet hoe dat gaat, wandelen met kleine kinderen. Gaan ze stappen of doen we de alle-terrein-buggy mee? En is die wandeling van 5 km niet te kort, ware het niet dat die van 10 km te lang zal zijn. Tenzij we koekjes meedoen als beloning, natuurlijk. En we mogen de drankjes niet vergeten, de fopspeen, de knuffels… Misschien moeten we toch

Wandel de Ronde van Vlaanderen Je wandelt langs de bekende hellingen van de Ronde van Vlaanderen. De start ligt in Oudenaarde en via Leupegem trek je naar de beruchte Koppenberg. Via Nukerke, de Kortekeer en Zulzeke gaat het naar Kwaremont met zijn Oude Kwaremont. Voorbij de bokkige bult trek je verder via het Kluisbos naar het Muziekbos naar het noordelijke gedeelte van de route waar grote namen uit het wielerjargon opdoemen: de Boigneberg, Varent, Kapelleberg, Eikenberg, Ladeuze. Het hart van de Ronde van Vlaanderen en dus ook van de Vlaamse Ardennen. Natuurontdekking Op dit traject volgen de prachtige locaties elkaar op, met als hoogtepunt het pittoreske natuurgebied ‘t Burreken in Zegelsem. Na de betovering van de natuur en het kruisen van Schorisse, het geboortedorp van Omer Wattez, is het terug zwe-

ten geblazen tijdens de beklimming van de Foreest. Het Bos Ter Rijst brengt even verpozing. Nadien maak je via Louise-Marie de verbinding met het zuidelijke deel van de GR en dwars je het Brakelbos. Literair Ja wandelt vanuit Brakel richting Geraardsbergen. Na de afdaling van de Muur trek je via de noordflank van de Bosberg richting Voorde en Sint-Antelinks. Prachtige locaties volgen elkaar dan op: het Duivenbos, het Parkbos in Erwetegem en het Kloosterbos in Sint-Maria-Oudenhove. ’s Avonds liggen er in elk logies boeken te wachten die je ’s anderendaags kan meenemen op de route. Maar eerst slaap je een romantische nacht op een literaire kussensloop. Bij het arrangement hoort ook een boekje met teksten en gedichten die bij de route passen of ernaar verwijzen.

Streekbieren Dit arrangement is een Bourgondische variatie op de Literaire tocht. De wandelaars krijgen weliswaar ook een boekje mee: eentje waarin alle cafés op de route staan opgesomd. Ze allemaal aandoen, valt weliswaar af te raden als je ‘s avonds nog op tijd wil zijn om een biermenu te degusteren. Laat het een troost wezen dat je op de overnachtingsplaats nog een streekbiertje als slaapmuts krijgt. Een nauwkeurige routebeschrijving en gedetailleerde kaarten vind je in de bijhorende Topogids Streek-GR Vlaamse Ardennen. De wandelgids bevat ook zes dagstappers (luswandelingen van 20 à 25 km). De gids kost 9 euro en is online te koop via www.groteroutepaden.be en bij de diensten van toerisme in de Vlaamse Ardennen.

maar de draagzak meenemen. De draagzak en de buggy? Kunnen we overal door met de

Flirten met de grens. Op sommige plekken is de tijd blijven stilstaan in het diepe Vlaanderen. De oude hoeven die lukraak over het landschap lijken uitgestrooid en de mooie industriële gebouwen die in de steden zijn bewaard, getuigen van een rijk verleden en lijken soms zo uit een Vlaamse film weggelopen. Een van de grote troeven van deze streek is dat ze ondanks alle maatschappelijke evoluties haar roots niet heeft verloochend en haar authenticiteit niet is verloren. Ook fysiek is dit het diepste punt van Vlaanderen, al trekt het landschap zich niets aan van de taalgrens met Wallonië die hier in 1963 werd getrokken. De Vlaamse Ardennen gaan zonder communautaire problemen over in het al even schitterende Pays des Collines. Dit grensgebied is aanleiding voor een reeks van zeven wandelingen die werden uitgetekend in het kader van een Europees project, in samenwerking met het Waalse Maison du Tourisme du Tournaisis en Toerisme Vlaamse Ardennen. De routes, die verzameld zijn in een mapje, flirten voortdurend met de taalgrens en vormen een buitenbeentje in het ruime wandelaanbod. Wie ze allemaal uitprobeert zal merken dat de taalgrens steevast de hoogste toppen van de getuigenheuvels volgt, wat voor de wandelaar fantastische panorama’s oplevert en een uniek zicht op het begin en het einde van twee grote taalgebieden.

buggy? Misschien moeten we gewoon thuis blijven. Kijk, daar hebben ze in de 18de eeuwse b&b Giteane in Schorisse iets op gevonden. Deze mooie vierkantshoeve op een van de hoogste toppen van de Vlaamse Ardennen is niet alleen voor mensen een gedroomde locatie voor een vakantie, ook dieren voelen zich hier in hun sas. Er is onder meer plaats voor zeventien ezels. Verblijven in Giteane gebeurt dan ook op het ritme van de langoren. De jongste aanwinsten Tanguy en Louis vinden het immers maar al te fijn wanneer kinderen meehelpen bij het voederen en verzorgen. Je doet hen echter het meeste plezier door met hen te gaan wandelen. Een paar uur, naar het Bos Ter Rijst bijvoorbeeld, een halve dag richting natuurreservaat ’t Burreken en zelfs voor een dagtocht naar D’Hoppe en het Brakelbos zeggen ze luidkeels I-AAAA. Ze kun-

T1 ‘Tussen Ruien en Orroir’ start aan het Maison des Randonneurs in Orroir (9 km).

nen kinderen tot 40 kg dragen, de picknick,

T2 ‘Tussen Kwaremont en Amougies’ start aan de Vierschaar in Ruien (9 km).

… de knuffels. De buggy kan gerust thuis

T3 ‘Tussen de Muziekberg en Mont d’Ellezelles’ start aan Groepsverblijf De Fiertel in Ronse (12 km).

blijven (de ezelstochten kan je ook reserve-

T4 ‘Tussen D’Hoppe en Bos ter Rijst’ start aan kapel La Caplette in D’Hoppe-Flobecq (14 km).

ren als je niet in Giteane logeert). Vergeet de

T5 ‘In het Brakelbos’ start op dezelfde plek (7,5 km). T6 ‘Tussen Everbeek-Boven en het Livierenbos’ start aan de kerk in Everbeek-Boven (Brakel) (9,5 km). T7 ‘Tussen Dender en Mark’ start aan de kerk van Overboelare (Geraardsbergen) (15,5 km).

wortelen niet! A. Odevaertstraat 5, Maarkedal (Schorisse), 055 45 67 53 www.giteane.be

32

33


Taverne De Zandvlooi Passionistenstraat 48 Kruishoutem

34

Te koop Stap Door wandelbox Topogids Trap Door fietsbox Fietsnetwerkkaart

€9 €9 € 12 €6

Niet in de Vlaamse Ardennen.

We gaan nog niet naar huis.

1 l WATER, 25 cl JENEVER

GROENER AAN DE OVERKANT?

Meer info over paardvriendelijke routes vind je op www.toerismevlaamseardennen.be

PRACHTIG ZICHT

Kruishoutem is van oudsher de gemeente van het ei, en dus van de kip. Maar de gemeente houdt minstens evenveel van paarden. Leegstaande boerderijen werden de jongste jaren systematisch opgekocht door paardenliefhebbers. Dit is dan ook de ideale uitvalsbasis voor toeristen die samen met hun paard van de Vlaamse Ardennen willen proeven.

We zijn er geweest, we komen er terug.

Op het ritme van de hoeven.

Baron Bernard della Faille d’Huysse moet je alvast niet overtuigen. Hij is schepen van Toerisme in Kruishoutem. Een groot deel van de ruiter- en menroutes lopen door zijn landerijen. “Het gebeurt zelden dat privébossen in Vlaanderen publiek toegankelijk zijn”, zegt hij. “Bij ons is dit echter wel het geval. In een openbaar onderzoek hebben we gepolst naar de behoeftes van ruiters en menners en met deze bevindingen hebben we bij het uittekenen van de routes terdege rekening gehouden.” Taverne de Zandvlooi aan de rand van het Lozerbos is een gedroomde startlocatie voor zowel een men- als een ruiterroute. “Er is parkeergelegenheid voor vrachtwagens en paardenliefhebbers hebben hier alle faciliteiten om hun paarden klaar te maken voor de wandeling”, aldus de baron. “De Lozerbos ruiterroute van 6,5 km is uitgetekend in vooral langs de zoom van het bos. Je moet nooit een grote weg over. De Zijldegemkouter menroute is 24 km lang en doet de pittoreske dorpjes van Wannegem, Lede, Huise en Mullem aan. Onderweg kom je voorbij heerlijke vergezichten en tal van horecazaken die je verleiden om even halt te houden. Het circuit is nauwkeurig aangeduid zodat je gerust de kaarten thuis kan laten.” “Ook het Cross-country-ruiterpad (16 km) en het Bouvelo mennerspad (38 km) zijn twee lusvormige routes die onze gemeente aandoen. De routes leiden voorbij kasteelparken en historische hoeven en het mennerspad doet het idyllische dorpje Moregem aan. Het ruiterpad start in Waregem en loopt door naar Nokere en Wortegem-Petegem.” “We hebben in de gemeente de gewoonte om afspraken te maken met de landbouwers. Op het ogenblik dat de gewassen geoogst zijn, houden ze aan de rand van de weg steevast een strook beschikbaar voor ruiters. In de toekomst willen we die samenwerking nog uitbreiden. Ik zou bijvoorbeeld werk willen maken van het aaneenrijgen van de erosiestroken, waarmee landbouwers het afspoelen van de teelaarde tegengaan. Dit zou meteen een heel nieuw netwerk van paardvriendelijke routes doen ontstaan.” Ook mensen die zelf geen paard hebben kunnen in Kruishoutem van paardenkracht gebruikmaken. “Er zijn in de gemeente twee particulieren die koetsenwandelingen organiseren. Marc Verbeeck en Jos De Seranno zijn fantastische menners, die bovendien ook heel levendig kunnen vertellen over de streek. Een tocht met de koets of de huifkar is een ideale manier om op het ritme van de natuur op zoek te gaan naar de pareltjes die in ons gevarieerde landschap verborgen zijn.”

Gratis Fietsmagazine Stapaf

Alles te verkrijgen via

www.toerismevlaamseardennen.be of in de toeristische infokantoren in de Vlaamse Ardennen. ook de gratis REGIOPOCKET!

35


Taverne De Zandvlooi Passionistenstraat 48 Kruishoutem

34

Te koop Stap Door wandelbox Topogids Trap Door fietsbox Fietsnetwerkkaart

€9 €9 € 12 €6

Niet in de Vlaamse Ardennen.

We gaan nog niet naar huis.

1 l WATER, 25 cl JENEVER

GROENER AAN DE OVERKANT?

Meer info over paardvriendelijke routes vind je op www.toerismevlaamseardennen.be

PRACHTIG ZICHT

Kruishoutem is van oudsher de gemeente van het ei, en dus van de kip. Maar de gemeente houdt minstens evenveel van paarden. Leegstaande boerderijen werden de jongste jaren systematisch opgekocht door paardenliefhebbers. Dit is dan ook de ideale uitvalsbasis voor toeristen die samen met hun paard van de Vlaamse Ardennen willen proeven.

We zijn er geweest, we komen er terug.

Op het ritme van de hoeven.

Baron Bernard della Faille d’Huysse moet je alvast niet overtuigen. Hij is schepen van Toerisme in Kruishoutem. Een groot deel van de ruiter- en menroutes lopen door zijn landerijen. “Het gebeurt zelden dat privébossen in Vlaanderen publiek toegankelijk zijn”, zegt hij. “Bij ons is dit echter wel het geval. In een openbaar onderzoek hebben we gepolst naar de behoeftes van ruiters en menners en met deze bevindingen hebben we bij het uittekenen van de routes terdege rekening gehouden.” Taverne de Zandvlooi aan de rand van het Lozerbos is een gedroomde startlocatie voor zowel een men- als een ruiterroute. “Er is parkeergelegenheid voor vrachtwagens en paardenliefhebbers hebben hier alle faciliteiten om hun paarden klaar te maken voor de wandeling”, aldus de baron. “De Lozerbos ruiterroute van 6,5 km is uitgetekend in vooral langs de zoom van het bos. Je moet nooit een grote weg over. De Zijldegemkouter menroute is 24 km lang en doet de pittoreske dorpjes van Wannegem, Lede, Huise en Mullem aan. Onderweg kom je voorbij heerlijke vergezichten en tal van horecazaken die je verleiden om even halt te houden. Het circuit is nauwkeurig aangeduid zodat je gerust de kaarten thuis kan laten.” “Ook het Cross-country-ruiterpad (16 km) en het Bouvelo mennerspad (38 km) zijn twee lusvormige routes die onze gemeente aandoen. De routes leiden voorbij kasteelparken en historische hoeven en het mennerspad doet het idyllische dorpje Moregem aan. Het ruiterpad start in Waregem en loopt door naar Nokere en Wortegem-Petegem.” “We hebben in de gemeente de gewoonte om afspraken te maken met de landbouwers. Op het ogenblik dat de gewassen geoogst zijn, houden ze aan de rand van de weg steevast een strook beschikbaar voor ruiters. In de toekomst willen we die samenwerking nog uitbreiden. Ik zou bijvoorbeeld werk willen maken van het aaneenrijgen van de erosiestroken, waarmee landbouwers het afspoelen van de teelaarde tegengaan. Dit zou meteen een heel nieuw netwerk van paardvriendelijke routes doen ontstaan.” Ook mensen die zelf geen paard hebben kunnen in Kruishoutem van paardenkracht gebruikmaken. “Er zijn in de gemeente twee particulieren die koetsenwandelingen organiseren. Marc Verbeeck en Jos De Seranno zijn fantastische menners, die bovendien ook heel levendig kunnen vertellen over de streek. Een tocht met de koets of de huifkar is een ideale manier om op het ritme van de natuur op zoek te gaan naar de pareltjes die in ons gevarieerde landschap verborgen zijn.”

Gratis Fietsmagazine Stapaf

Alles te verkrijgen via

www.toerismevlaamseardennen.be of in de toeristische infokantoren in de Vlaamse Ardennen. ook de gratis REGIOPOCKET!

35


STREEK-GR VLAAMSE ARDENNEN

2009 - 2010

WANDELARRANGEMENTEN Ronde Van Vlaanderen Streekbieren Natuurontdekking Literair

De brochure is gratis verkrijgbaar via www.toerismevlaamseardennen.be De arrangementen kunnen geboekt worden bij The Outsider. Telefoneer naar +32 (0)55 20 70 30 en kies dan voor optie “Expeditions” Of surf naar www.incomingvlaamseardennen.be

1

ANTWERPEN

OOSTENDE

GENT

VLAANDEREN BRUSSEL HASSELT

Regiocoördinatie Vlaamse Ardennen De Biesestraat 5, 9600 Ronse Tel: +32 (0)55 20 76 81 (toeristische info) Tel: +32 (0)55 38 86 35 (administratie) toerisme.vlaamseardennen@oost-vlaanderen.be www.toerismevlaamseardennen.be Deze regiopocket kwam tot stand met de steun en medewerking van Toerisme Oost-Vlaanderen en de 17 gemeenten en steden die aangesloten zijn bij Toerisme Vlaamse Ardennen vzw.

WALLONIË

BELGIË


Turn static files into dynamic content formats.

Create a flipbook
Issuu converts static files into: digital portfolios, online yearbooks, online catalogs, digital photo albums and more. Sign up and create your flipbook.