Toeristisch Magazine
Vakantietips 2012
Vlaanderens MOOiste landschap om te kamperen met Vrienden We waren u voor!
Nieuw museum in het stadhuis vertelt over Oudenaarde en de Vlaamse Ardennen Het Muziekbos is een hit!
VOOrwOOrd COLOFON Verantwoordelijke uitgever. toerisme Vlaamse ardennen vzw, luc hoorens, Veemarkt 27, 9600 ronse Concept. schrijfbedrijf kla-4 Redactie. koen lauwereyns Lay-out. kompanie punt k o m m a, 09 384 06 14 Druk. corelio printing Projectbegeleiding. toerisme Vlaamse ardennen vzw Foto’s. david stockman, toerisme Vlaamse ardennen vzw d/2011/0332/25 deze publicatie kwam tot stand met de steun en medewerking van toerisme oost-Vlaanderen vzw en de 17 gemeenten en steden die aangesloten zijn bij toerisme Vlaamse ardennen vzw.
de juiste ontsnapping urenlang kunnen we palaveren over wielrennen. het oneens zijn over wie zich verstopt en wie weer al het werk zal moeten doen, over de sterkte van de tubes en de slapte van de benen en over wie wanneer zal demarreren om in de laatste rechte lijn toch nog ingelopen te worden door de underdog van het peloton. meer nog dan de koers zelf, is erover filosoferen onze geliefde volkssport. en als de wedstrijd dan uiteindelijk gereden is en de winnaar de bloemen in de handen van zijn geliefde drukt, drinken we nog iets, terwijl we uitleggen waarom het toch niet helemaal verlopen is zoals we hadden voorspeld. over één discussiepunt kunnen we het de komende maanden alvast wel roerend eens zijn. de Vlaamse ardennen zijn in bloedvorm. als de renners zich straks weer op gang trekken, zitten ze gegarandeerd in de kopgroep en spelen ze een hoofdrol in de ontknoping van de finale. de ronde van Vlaanderen en de andere klassiekers die zich de komende maanden tussen, over en in onze bergjes en draaibaantjes komen wringen, zullen voor veel mensen weer de aanleiding zijn om met Vlaanderens mooiste landschap kennis te maken. in dit magazine tonen we echter dat u geen wielergod hoeft te zijn om naar dit diepe Vlaanderen af te zakken. misschien bent u eerder een stille genieter, die na een museumbezoek liefst op een terras van een van onze lekkere streekproducten proeft. of een actieve meerwaardezoeker, die geen kilometer wandelweg wil missen. in deze groene regio zit u gegarandeerd in de juiste ontsnapping. telkens zal u merken dat de Vlaamse ardennen niet zomaar onder één slogan te vangen zijn. Volgens radio 1-journalist marc peirs heeft het allemaal met authenticiteit te maken. “de tradities zijn hier in een pure vorm verder blijven leven. het zijn geen commerciële valkuilen voor toeristenbussen.” ik ben geneigd hem te geloven. We verwachten u!
Luc Hoorens Voorzitter toerisme Vlaamse ardennen vzw
toeristisch magazine vlaamse ardennnen – 2012
3
6
OUDENAARDE OPENT MUSEUM MET VERHAAL OVERNACHTEN IN KASTEELSTIJL ELEKTRISCH OVER DE HEUVELS ZORGLOGIES DE PUPITER IS UNIEK
13 14
MARC PEIRS OVER DE TOEPKAPEL, LORETTE EN DE EIFFELTOREN
DE RONDE KOMT AAN IN VLAANDERENS MOOISTE LANDSCHAP
HIER DOEN DE KOEIEN HET LICHT BRANDEN DE VIERHOEKHOEVE DRAAIT ROND HOLLYWOOD AAN DE ZWALM
30 38 40
10
18
29
tijd, we hebben er allemaal te weinig. op vakantie willen we dus tijd inhalen, qualitytime beleven, tijd rekken, vertragen,... stilstaan. om van elk moment te kunnen genieten en voluit te ontspannen. de Vlaamse ardennen hebben alles om de moderne toerist toe te laten het uurwerk te vergeten. meer nog, hier draait de tijd soms terug. als je boven een holle weg uitstijgt en een oude hoeve voorbij wandelt of de oudenaardse wandtapijten bewondert, die eeuwen geleden door snelle handen geweven zijn, sta je oog in oog met een tijd die je verloren had gewaand. neem de tijd om hier op adem te komen. Welkom in de Vlaamse ardennen!
6
oudenaarde opent een museum met een Verhaal
toeristisch magazine vlaamse ardennnen – 2012
7
oudenaarde udenaarde heeft meer dan honderd geklasseergeklasseer de monumenten op zijn grondgebied waarvan het imposante stadhuis ongetwijfeld het meeste in de kijker loopt. de e Franse schrijver victor hugo ugo schreef na zijn bezoek: “in dit fantastische gege bouw is er geen enkel detail dat het niet waard is bekeken te worden”. “samen amen met onze wandtapijtencollectie uit de 16de, 17de en 18de eeuw en onze grote collectie edelsmeedkunst met oudenaards en europees zilverwerk is het stadhuis altijd al een van onze grootste toeristische trekpleisters geweest”, zegt kunsthistorica geertrui van Kerkhoven. “er was echter geen enkele plek in de stad waar mensen de geschiedenis van de stad konden leren kenken nen en waar geïnteresseerden duiding konden krijgen bij al die stille getuigen uit een ver verver leden.”
stepHAN VANFLetereN die leemte wordt voortaan door dit nieuwe museum opgevuld. “de benedenlakenhalle was de perfecte plek om het museum uit te bouwen”, vertelt geertrui. “hier werden vanaf de 15de eeuw de wandtapijten verhandeld die in de stad werden geweven. Plaats genoeg dus om aan de hand van audiovisuele middelen duizend jaar geschiedenis op een bevattelijke manier tot leven te wekken. het verhaal wordt verteld door de ogen van figuren die met een periode uit de geschiedenis van oudenaarde verbonden zijn. terwijl ze hun verhaal doen, word je als bezoeker dankzij een sfeerbepalend geluidsdecor naar het verleden gekatapulteerd. ondertussen krijg je foto’s te zien van stephan vanfleteren. hij geeft met zijn camera een hedendaagse interpretatie van de historische figuur. hoger oger in het stadhuis krijg je als bezoeker dan de zilvercollectie en de wandtawandta pijten te zien in een nieuwe opstelling.”
je kan veel vertellen over het stadhuis van oudenaarde maar niet dat het een nieuwe hotspot van de stad is. het frêle laatgotische bouwwerk op de markt staat er tenslotte al van 1526. dit voorjaar schrijft het gebouw de inleiding van een nieuw hoofdstuk in zijn rijke geschiedenis. Voortaan is dit het stijlvolle onderkomen van een nieuw museum over oudenaarde en de Vlaamse ardennen.
8
MAN bijt HistOrie het historische bad wordt gestructureerd aan de hand van een tijdlijn die start met de geboorte van margaretha van Parma in 1522 en eindigt in de 19de eeuw, met de ontmanteling van de vestingmuren. “mensen die geen boodschap hebben aan de historische data zullen ongetwijfeld geboeid worden door de man Bijt hond-achtige verhaaltjes die we uit historische bronnen hebben gehaald”, zegt geertrui. “zoals het relaas van een drieling waar-van twee kinderen blank waren en een zwart. ze e stierven de dag na hun geboorte en werden bebe graven in de kerk van Pamele. off de klacht van bisschop triest riest die het in de 17de eeuw niet pikte dat in onze kloosters te veel gedanst en gedrongedron ken werd. en n wat te zeggen over het verbod om in de zalen van het stadhuis te urineren.” dat at laatste reglement geldt trouwens nog steeds.
de VerteLLers Het verhaal van Oudenaarde wordt verteld door de ogen van bekende en onbekende mensen die er hebben gewoond of er nog steeds wonen.
bArON jAN VAN pAMeL Baron van Pamel vertelt het verhaal van oudenaarde in de middeleeuwen. hij was in de 14de eeuw een spruit van een van de oudste en invloedrijkste adellijke geslachten. “het verhaal dat we hem laten vertellen is gebaseerd op een renteboek en een huishoudboek dat hij heeft nagelaten”, aldus geertrui van Kerkhoven. “het heeft een goed beeld van de levensstandaard van adellijke figuren. het was tevens een kapstok om meer te vertellen over bijvoorbeeld de belangrijke rol die de schelde toen al speelde. de stroom wordt in de museumruimte gesymboliseerd door een meanderende zinken wand. ook het rijke kloosterleven komt aan bod. op een bepaald ogenblik waren hier vijftien kloosters actief. voor een stad die nooit meer dan 10.000 inwoners telde, is dat niet min.”
MArgAretHA VAN pArMA de renaissance komt tot leven aan de hand van het verhaal van margaretha van Parma, de onechte dochter van Keizer Karel. tijdens de periode
van de godsdiensttroebelen was ze landvoogdes van de nederlanden. ze vertelt over het stadhuis als een van de voornaamste voorbeelden van de burgerlijke architectuur uit die periode. ook de productie van de wandtapijten, de edelsmeedkunst en de duizenden mensen uit de streek die daar hun boterham mee verdienden, komen aan bod. haar grootvader aan moederskant was tenslotte zelf een tapijthandelaar.
AdriAAN brOuwer genreschilder adriaan Brouwer, die in het begin van de 17de eeuw in oudenaarde werd geboren, richt het woord tot de bezoeker vanuit een oudenaardse kroeg. “als schilder van nogal wat kroegtaferelen, was hij voor ons de geknipte man om het thema bier te belichten,” zegt geertrui, “al willen we hem zeker niet verlagen tot een zwalpende drinkebroer. zijn werk wordt door tijdgenoten als rubens immers hoog aangeschreven. hij belicht echter de ziel van het gewone volk. in zijn tijd komt oudenaarde in een malaise terecht. veel tapijtwevers trekken naar het noorden. tussen 1582 en 1583 verlieten tachtig families de stad. en ook de slag om oudenaarde van 1708 zal zijn sporen nalaten.”
de sCHONe sLAApster in de 19de eeuw gaat de industriële revolutie een beetje aan oudenaarde voorbij. de stad wordt in die tijd beschouwd als een schone slaapster. een postkaartenwand maakt echter duidelijk hoe snel het modernisme zijn stempel op de stad drukte.
de tOekOMst AAN de CreAtiViteit aan de hand van een videowall laten zeventien creatieve inwoners van vandaag hun licht schijnen op hun stad. tenslotte kijken we door de ogen van een tienjarig meisje naar de toekomst van oudenaarde. ze vraagt zich af hoe de stad zal evolueren naarmate ze ouder wordt. Het nieuwe museum van Oudenaarde en de Vlaamse Ardennen is elke dag toegankelijk van 10 tot 18 uur. Museum Oudenaarde stadhuis, 9700 Oudenaarde t: 055 31 72 51 toerisme@oudenaarde.be www.oudenaarde.be
toeristisch magazine vlaamse ardennnen – 2012
9
schoenen uit de kunst een stevig paar stappers komt zeker van pas als je de Vlaamse ardennen wil verkennen. schoenenfabrikant dirk Vanderschueren combineerde zijn levenswerk met zijn passie voor kunst om in kruishoutem shoes or no shoes (sons) te creëren.
naast aast een etnografische etnogra sche collectie vind je er ook een omvangrijke collectie schoenen van ‘s werelds bekendste schoenontwerpers als andré ndré Perugia en salvatore alvatore Ferragamo. ook ok hedendaagse desigdesig ners als christian hristian louboutin ouboutin en manolo Blahnik hebben hier een voetje voor. aardig ardig toetje is de opop merkelijke verzameling afdragertjes van bekende kunstenaars. de e link met moderne kunst en de wereld van de mode maakt van een bezoek aan sons een verrassende belevenis. vanderschueren anderschueren bracht de verzameling onder in het gebouw dat in 1973 ontworpen en geregere aliseerd werd door galerist emile veranneman eranneman en architect christiaan hristiaan vander ander Plaetse. sinds inds de modernisering, met respect voor de originele structuur, werd het een architecturaal pareltje met internationale uitstraling. de e combinatie met het landschap maakt het een kijkbelevenis op zich. Vandevoordeweg 2, kruishoutem, ruishoutem, 09 277 90 80 www.shoesornoshoes.com
logeren in het kasteel Van lozer
“ Een kasteel is niet gemaakt om alleen te wonen� in de paardenstallen van het 18de eeuwse kasteel van lozer serveren de stalknechten al lang geen hooi meer bij het ontbijt. na een grondige restauratie van het gebouw wekt barones della Faille d’huysse de gasten voortaan met verse streekproducten en fruit uit de kasteeltuin. een B&B waar hedendaags comfort en modern design een eerbiedige buiging maken voor de grandeur van het verleden.
toeristisch magazine vlaamse ardennnen – 2012
11
Lekker bij de deur Wie geen zin heeft om na een actieve dag in de vlaamse ardennen het kasteeldomein nog te verlaten, zal niet omkomen van honger of dorst. elisabeth en Bernard della Faille d’huysse verkopen in hun fijnkostwinkel een ruim aanbod aan binnen- en buitenlandse lekkernijen. van wijn en foie gras tot kruiden, specerijen en roomijs en sorbets. “als hier buitenlandse zakenmensen komen logeren en niet op restaurant wensen te gaan, kopen ze iets lekkers in het winkeltje en eten dat op met wat stokbrood.”
alleen lleen de oude bakstenen herinneren zich nog het gehinnik van de paarden en het geknars van hun hoeven. het schots regiment dat hier ooit lolo geerde heeft alleen vergeelde foto’s achtergelaachtergela ten en alleen wie heel goed luistert zal in de oude bomen van het kasteelpark nog de kreetjes van de opgewonden padvinders horen die hier jarenlang hun bivak mochten opslaan. het lot van de riante paardenstallen van het kasteel van lozer is jaren onzeker geweest. er was maar één ding duidelijk: ze zouden nooit meer gebruikt worden voor wat ze destijds gebouwd werden. “het is geleden van voor de eerste Wereldoorlog dat het gebouw nog als paardenstal werd gebruikt”, vertelt elisabeth della Faille d’huysse. “Wij doen onze boodschappen tegenwoordig gewoon met de fiets of met de auto, en om die te stallen heb je niet bepaald zo een ruim gebouw nodig. het deed mijn man en mij jarenlang hartzeer dat het gebouw stond te verkommeren. We hadden al lang plannen om er een B&B van te maken maar dat kon niet zomaar. de stallen zijn net als het kasteel zelf geklasseerd en dan mag je de bestemming niet zomaar wijzigen. het heeft jaren geduurd vooraleer we een compromis konden vinden waar alle partijen zich in konden vinden.”
sMAAkVOLLe reCyCLAge dat compromis mag er gerust zijn. Waar ooit de paarden vastgebonden stonden, werd een ontvangst- en een ontbijtruimte ingericht. een originele bewerkte ijzeren trap brengt de gasten naar de eerste verdieping waar vijf kamers, één suite en een vakantieappartement een eigen gezicht kregen. ze zijn voorzien van wifi en alle hedendaags comfort en stijlvol dooraderd met authentieke accenten. “de restauratie was een werk van lange adem”, aldus de gastvrouw. “onze architect had de opdracht om te restaureren met respect voor het
gebouw en zijn geschiedenis. Bovendien was ik vast van plan om meubelen en familiestukken die decennia op de kasteelzolder hadden liggen wachten, een nieuw leven te gunnen. voor de inrichting van de kamers heb ik mij telkens door één bepaald stuk laten inspireren. in de kamer ‘eiffel’ staat een gietijzeren bed centraal en in ‘Baroque’ komt de achttiende eeuwse kasteelkasteel stijl helemaal tot zijn recht dankzij het hemelbed. voor wie dat allemaal een beetje te overdadig is, raden we ‘zen’ aan, een kamer waar minimalisme overheerst. de murano-kamer staat dan weer in het teken van glas terwijl het boek ‘le rouge et le noir’ van de Franse auteur stendhal tenslotte, kleur geeft aan de suite. ik kon ooit een rode designzetel op de kop tikken, die op het kasteel weliswaar nooit tot zijn recht is gekomen maar die hier de toon zet voor de rest van de kamer.”
Vers gepLukt toch zijn de grootste sfeermakers wellicht de ramen, die vroeger gebruikt werden om de strobalen naar binnen te brengen. vandaag bieden ze de gasten een rustgevend uitzicht op het park. “Kasteeldomeinen zijn gemaakt om veel mensen onderdak te geven, maar dat is niet meer van deze tijd”, zegt elisabeth met de glimlach. “de voorbije jaren had ik vaak het gevoel alleen te zijn op het domein. dankzij de nieuwe onthaalfunctie zal dat niet meer gebeuren. ik hou ervan om de mensen goed te verzorgen en hoe kan ik dat beter doen dan met een heerlijk vers ontbijt. terwijl de gasten ’s morgens in de groene omgeving gaan wandelen of joggen, zet ik zelf gemaakte confituur op tafel, honing uit onze eigen bijenkassen en eieren van onze kippen. elke ochtend ga ik bovendien naar de moestuin om te zien of ik iets plukvers kan serveren. de ene keer zijn dat kerstomaten, de andere keer druiven en vorige zomer kon ik schalen potten frambozen te voorschijn toveren. de mensen appreciëren dat enorm.”
12
met de mmm Van geraardsBergen de Vlaamse ardennen is een huis met veel ingangen. eĂŠn van de deuren om binnen te geraken en meteen een kamerbreed overzicht te krijgen van het toeristisch-recreatief aanbod in de regio is de permanensje in geraardsbergen
toeristisch magazine vlaamse ardennnen – 2012
13
het vroegere manneken-Pismuseum werd samen met het oude infokantoor volledig verbouwd tot een modern toeristisch infokantoor en streekbezoekerscentrum ‘de Permanensje’, dat is streektaal voor ‘permanentie’. hier kan je op een aantrekkelijke, multimediale manier kennismaken met al de troeven van geraardsbergen en de vlaamse ardennen. zo leer je dat geraardsbergen iets heeft met de letter m. die van zijn beroemde muur bijvoorbeeld, waarvan de reputatie die van de stad voorafgaat. de mythische bult heeft er sinds een paar jaar echter een geduchte concurrent bijgekregen: de geraardsbergse m(mmm)attentaart. het gebakje met bladerdeeg en een mengsel van matten, eieren en amandelen is door de europese Unie erkend als streekproduct. tegen de derde m, van manneken-Pis, wordt vaak gezondigd. zij die Brussel spontaan aanduiden als thuisbasis van de kleine wildplasser, vergissen zich. de blaas van het geraardsbergse manneke gaat al 150 jaar langer mee dan die van zijn Brusselse collega. een belangrijk deel van de garderobe van de kleine spuitgast is trouwens nog steeds in de Permanensje te bewonderen.
Onder stroom over de heuvels toegegeven, als je in de Vlaamse Ardennen op twee wielen ergens wil geraken, dan komt er af en toe wat klim- en trekwerk bij kijken. dankzij het e-bike project in geraardsbergen en de ronsese electro-scooters ligt de top van de heuvels echter al een pak dichterbij. FietseN
eLeCtrO-sCOOters
in een fietsstad als geraardsbergen is de electrofiets een uitstekende troef. de hulpmotor geeft je benen een ongeziene kracht. het is daarom een ideale manier om de top van de muur te bereiken en de streek op een ontspannen manier te doorkruisen. Bovendien krijgen ook minder mobiele mensen de kans om de stad te verkennen op een gezonde manier.
in ronse hoef je zelfs helemaal niet meer te trappen. de stad kocht een aantal milieuvriendelijke scooters. ze worden aangedreven door een elektrische motor en maken dus geen lawaai. zo kan je tijdens je rit door groene heuvels, weidse landschappen en pittoreske dorpjes volop genieten van het gekwinkeleer van de vogels en het kleppen van de kerkklok.
de dienst toerisme stelt een aantal elektrisch aangedreven fietsen ter beschikking. ze worden verhuurd in het toerismekantoor de Permanensje op de markt, in provinciaal domein de gavers en in de B&B’s ahthayet, de Wambashoeve, lekkerlby en vakantiewoning Kaekelenberg.
de dienst toerisme heeft drie scooterarrangementen uitgewerkt, gaande van een basic scootertocht tot een geleide rit. al wat je nodig hebt om zelf met een scooter te mogen toeren is, ofwel een a3 brommerrijbewijs of een B-rijbewijs.
Meer info op www.geraardsbergen.be en www.ontdekronse.be
zorglogies de pupiter
“Genieten is hier een hoofdvak” het is niet omdat je in een rolstoel zit of zorg nodig hebt dat je geen recht hebt op vakantie. sinds vorig najaar is de oude gemeenteschool van kwaremont omgebouwd tot een viersterren zorglogies. het eerste in zijn soort. “Wie hier logeert, op een van de mooiste plekjes van de Vlaamse ardennen, moet zijn problemen kunnen vergeten”, zegt directeur marc messiaen.
Uit een onderzoek van toerisme vlaanderen blijkt dat er grote nood is aan toeristische accommodatie voor mensen met een handicap of patiënten die op elk moment een geneesheer moeten kunnen raadplegen.
de aangepaste zorg, werken we samen met de thuisverpleegdiensten. het volstaat dat mensen bij hun reservatie hun wensen kenbaar maken. voor alle onvoorziene situaties staat het medisch en verplegend personeel van het woonzorgcentrum, hier om de hoek, ter beschikking.”
persOONLijke serViCe Op eN tOp geNieteN “heel wat mensen voelen zich om de een of andere reden niet goed in hun vel in het gewone toeristische verblijfsaanbod”, zegt marc messiaen. “soms is dat omdat de toegankelijkheid te wensen overlaat of omdat ze dagelijks aangepaste zorg nodig hebben. aan de kust vind je wel een paar grote instellingen die daarop inspelen maar die zich dan weer vrijwel uitsluitend richten op een enge doelgroep. naar scandinavisch voorbeeld hebben wij echter voor een kleinschalig logies gekozen dat tegemoet komt aan de persoonlijke service die vakantiegangers vandaag verwachten.” ZOrg Op MAAt “Bij ons kan iedereen terecht, ongeacht de leeftijd. We hebben een a+ toegankelijkheidslabel, wat betekent dat rolstoelgebruikers overal drempelloos kunnen komen. ook het sanitair is volledig aangepast. voor het waarborgen van
“in deze stijlvol omgebouwde school zijn vakantie en genieten hoofdvakken”, zegt marc. “vier sterren dat verdienen we niet alleen met onze infrastructuur, die in niets doet denken aan een zorginstelling. We hebben een uitmuntend restaurant, met een chef die er voor zorgt dat mensen die op dieet zijn toch lekkere gerechten aangeboden krijgen. de Pupiter ligt bovendien midden in het pittoreske kunstenaarsdorp Kwaremont en heeft een schitterend uitzicht op de scheldevallei en het Kluisbos. de authentieke kasseiwegen hier, hebben echter ook een nadeel inzake mobiliteit. daarom werken we een aangepast toeristisch pakket uit en een toegankelijkheidsnetwerk dat er moet voor zorgen dat onze gasten weten waar ze in de streek zonder problemen een pint kunnen gaan drinken of wat ze zonder hindernissen kunnen bezoeken.” www.zorghoteldepupiter.be
toeristisch magazine vlaamse ardennnen – 2012
15
in domein de gavers in geraardsbergen is de reigerroute toegankelijk gemaakt voor kinderwagens en rolstoelgebruikers. de route van 6,5 km gaat via de gaverplas en de Poelaertplas naar de oevers van de dender. het traject volgt het jaagpad tot aan het veer en loopt via de kerk van idegem naar het sas. op de voormalige tramlijn gent-geraardsbergen is in herzele een geasfalteerd fiets- en wandelpad van 3 km aangelegd. van hier krijg je een prima panorama op het omliggende landschap met drassige weiden en akkers, vlier- en meidoornhagen, knotwilgen en een gevarieerde fauna.
Vakantie Voor iedereen heel wat organisaties ijveren ervoor om de Vlaamse ardennen toegankelijk te maken voor iedereen. mensen die het moeilijker hebben om zich in het versnipperde landschap te verplaatsen, verdienen daarbij extra aandacht.
van aan domein de ghellinck in WortegemPetegem vertrekt de sneukelfietsroute, die speciaal werd uitgewerkt voor personen met een handicap. het 35 km vlakke parcours combineert de vlaamse ardennen met de scheldestreek in West-vlaanderen. dagtoeristen met sociale, mentale en fysieke beperkingen kunnen voor een belevingsdag terecht in de kleppe in everbeek. Boerderijbeleving en de omgang met dieren staan centraal. als de grondige verbouwingswerken over enkele maanden achter de rug zijn, zullen mensen met een beperking hier individueel of in groep van een meerdaags zorgverblijf kunnen genieten. www.toerismevlaamseardennen.be
16
tWee jeugdherBergen op unieke locaties een paar dagen Vlaamse ardennen boeken, hoeft niet duur te zijn. in jeugdherberg de Fiertel in ronse en ’t schipken in geraardsbergen is iedereen welkom die vakantie gepaard laat gaat met mensen ontmoeten en ongecompliceerd plezier maken.
jeugdherberg ‘t schipken is een authentiek 17de eeuwse hoeve die volledig verbouwd werd tot een comfortabele jeugdherberg aan de oever van de dender en in een rustige hoek van provinciaal domein ‘de gavers’. naast het authentieke gedeelte is er ook een nieuwe vleugel bijgebouwd. in totaal kunnen hier 104 mensen overnachten. Fietsen kan je kwijt in de fietsenstalling of huur je op het provinciaal domein. daar wordt van mei tot september ook gezeild, gesurft, geklommen en gekanood. als je aan de jongste bezoekers vraagt waar ze liefst hun vakantieuren doorbrengen, dan zal de speeltuin en het strand sowieso in de top 3 eindigen. in de cafetaria of het restaurant weten ze raad met honger en dorst. ongeveer 25 km verderop, in ronse, ligt jeugdherberg de Fiertel. die dankt zijn naam aan de jaarlijkse Fiertelommegang ter ere van patroonheilige sint-hermes, die op de zondag na Pinksteren rond de stad trekt. de 32 km lange bedevaart doet onder meer het muziekbos aan, om dan af te dalen naar de voet van de heuvel, waar de jeugdherberg zijn stek gevonden heeft. de schitterende locatie is meteen een van de grote troeven van dit logies. er zijn kamers voor twee, vier en zes personen die uitgerust zijn met comfortabele bedden en modern sanitair. in de ontspanningszalen is plaats te over voor binnenactiviteiten en er is een bar waar de gasten elkaar kunnen ontmoeten. in het hoofdgebouw kunnen 160 mensen logeren. de oude gerestaureerde hoeve, naast de jeugdherberg, biedt plaats aan groepen tot dertien personen die zelf hun potje koken. www.toerismevlaamseardennen.be
toeristisch magazine vlaamse ardennnen – 2012
17
Wortegemsen, het zuurtje dat zoet Binnenloopt om de echte Wortegemsen te proeven moet je in Wortegem-petegem zijn. op een boogscheut van bierstad oudenaarde staat deze wereldberoemde citroenjenever altijd koud.
Wortegemsen is niet zoals de andere citroenjecitroenje nevers vertelt ingrid vanherzeele. ze e heeft net zoals zoveel mensen in de streek zo haar eigen geheime recept om de geestrijke streekdrank op flessen te trekken. “al is de basis heilig”, zegt ze streng. “het grote verschil met de doorsnee citroenjenever is dat ons aloude streekproduct niet op smaak wordt gebracht met citroenschilcitroenschil len maar met citroensap. Uiteraard is het ook essentieel om een goede jonge graanjenever van 30 graden te gebruiken. de verhoudingen waarmee jenever, citroen en suiker tot een zoetzure verleiding worden versneden, is uiteraard bedrijfsgeheim. de een heeft zijn Wortegemsen liever al wat zuurder of zoeter dan de andere. ik drink hem liefst als hij al een tweetal weken op de fles zit, dan is het huwelijk tussen de ingrediënten al wat standvastiger en dan smaakt het resultaat beter door.” omdat er aan de ambachtelijke jenever geen bewaarmiddelen worden toegevoegd, kan je de flessen maximaal vier weken bewaren. snel uitdrinken is dus de boodschap. dankzij een brief van angèle stavies uit 1949 kon de plaatselijke heemkundige Kring Bouveloo achterhalen dat de Wortegemsen in het interbellum zeker al het hart van de Wortegemnaren verwarmde. angèle was dat jaar vanuit de vlaamse ardennen naar amerika geëmigreerd. ze betreurde dat ze de stap niet eerder had gezet maar toen haar eerste nieuwjaar in het buitenland naderde, schreef ze naar het thuisfront:
“ Het zal myn eerste nieuwjaar zyn dat ik niet thuis by Moeder ben, dat zal my aardig doen, maar ik zal my ientje gereed maken met suiker en citroen, om myn zinnen te scherpen, en denken dat ik ginder by hulder zit.” de ambachtelijk versneden citroenjenever kan je proeven in de kroegen van Wortegem-Petegem.
18
“Je bezoekt een streek en je krijgt een gevoel” marc peirs
toeristisch magazine vlaamse ardennnen – 2012
19
radio 1 journalist marc peirs moet niet lang nadenken als we hem vragen wat de Vlaamse ardennen uniek maakt. “op het eerste gezicht gaat het over heuvels en groen. maar meer nog dan die combinatie is de beleving uitzonderlijk. er is geen andere plek in Vlaanderen waar de melancholie naar een redelijk recent verleden nog niet vernield is.” als Polen in het nieuws zit of latijns-amerika brandt, laat marc Peirs daar graag zijn licht over schijnen op radio 1, maar als de microfoon het zwijgen is opgelegd, vervolmaakt hij zich in de kennis over zijn geboortestreek. een paar jaar geleden schreef hij een monografie over de geschiedenis, de cultuur, de economie en de tradities van dit diepe vlaanderen en als het nog eens boekenbeurs is, ligt er van hem een klassieke reisgids op het schap.
eeN MOZAïek “voor veel mensen is het landschap van de vlaamse ardennen het ideale decor om energie bij te tanken. het is wellicht de enige regio in België waar vandaag niet meer mensen wonen dan bij de onafhankelijkheid in 1830. Je komt hier niet voor de verpletterende indrukken maar voor de verregaande rust in een landschap dat toch uitnodigt tot sportiviteit, en voor de mozaïek aan mooie plekjes. die zijn moeilijk in een iconisch beeld te vatten, zoals Parijs dat met zijn eiffeltoren wel kan of londen met Big Ben. zoals dat met verliefdheid gaat, kan je nooit precies de vinger leggen op het kenmerk van je geliefde dat je finaal overstag doet gaan.” “ik ben nogal zot van de kapellen in de streek: de toepkapel, de annovenkapel, kapel lorette. ze liggen op een uitzondering na op een berg. daardoor verdien je de tocht er naartoe tweevoudig terug: je komt terecht in een mooi landschap en aangezien je er meestal alleen bent, kan je genieten van de rust. in het verkavelde vlaanderen is dat een steeds schaarser wordend goed.”
de sFeer “als je de streek al wandelend of fietsend leert kennen, ontdek je een nostalgische, melancholische sfeer, die zeer bepalend is maar die je moeilijk als verkoopsargument kan omschrijven. het heeft met authenticiteit te maken. als je hier in een mistig landschap langs een hoeve loopt, dan hoef je weinig fantasie te hebben om je in een roman van streuvels te wanen. een beetje mysterieus is dat. de tradities zijn hier bovendien in een pure vorm verder blijven leven. het zijn geen commerciële valkuilen voor toeristenbussen. de Fiertel zal elk jaar rond ronse blijven trekken als er geen mensen met fototoestellen aan de kant staan. en de jaarmarkt van sint-lievens-houtem of de geitekeuring van zulzeke blijven levendige gebeurtenissen, ook als er geen Japanners op afkomen. dat is een meerwaarde waar we zeer zorgzaam mee moeten omgaan.”
een streek met smaak het reliÍf van de Vlaamse ardennen doet wat met een mens. Bergop, bergaf, draaien en keren ‌ dat slorpt energie en vreet calorieÍn. aan het firmament van Vlaanderens mooiste landschap fonkelen gelukkig grote en kleine culinaire sterren.
off je nu in het centrum ronde van vlaanderen een croque met Boononaisesaus eet of je kiest voor een gastronomische smakenkermis in het hof van an cleve, je zal nooit bedrogen uitkomen. Waar je in de vlaamse ardennen ook halt houdt, in de buurt is er steevast een taverne of een brasbras serie waar je kan proeven van een lekkere, auau thentieke keuken. hier is de mattentaart thuis, worden in het vroege voorjaar de geutelingen gegoten, trekt Jan van gent ter ere van maria lekkies aan den haak en is het bronwater zo zuiver dat tussen maart en november de waterkers spontaan opschiet. van dorst zal je ook niet omkomen. oudenaarde heeft niet voor niets de reputatie van bierstad. op een bepaald ogenblik waren in de omgeving meer dan zeventig brouwers actief. vandaag zijn er nog drie brouwerijen die nog steeds het bruin bier brouwen waarmee de stad van adriaen (Brouwer) beroemd werd.
eeN weekeNd kAMpereN iN de VLAAMse ArdeNNeN uitneemBaar
een weekendje uitblazen, dat wilden we dringend nog eens doen. en bijpraten, want het was al veel te lang geleden dat sarah en ik onze studievrienden eveline en peter nog hadden gezien. het werk, de kindjes,... druk, druk, druk. je kent dat.
“Waarom zouden we niet nog eens een paar dagen gaan kamperen, zoals vroeger”, hoorde ik eveline opgewonden door de telefoonhoorn roepen. “op een plek met veel natuur, een evenredige portie avontuur en voor onze harmonie ook een scheut cultuur”, antwoordde mijn sarah. ze houdt ervan de dingen van bij het begin duidelijk te omschrijven en dat is goed want zoekrobot google wist perfect raad met haar zoekwoorden. de vlaamse ardennen, stond bovenaan de resultatenlijst. vlaanderens mooiste landschap was precies wat we zochten: dichtbij huis en mogelijkheden zat om een paar dagen te ontspannen. “een van de weinige plekken waar je in vlaanderen nog eens tot aan de horizon enkel groen en bomen kan zien”, zei sarah poëtisch. “dat komt omdat je daar gegarandeerd altijd op een heuvel of in een
dal staat”, zei de wijsneus in mij. sarah bekeek mij indringend en vroeg dan bezorgd: “nicolas, je gaat toch niet heel dat weekend van die flauwe moppen tappen...”
eeN igLO iN de gAVers drie weken later parkeerden we onze auto aan de ingang van recreatiepark de gavers in geraardsbergen. de tijd dat we met de fiets het hele land doorkruisten, ligt al een paar jaar achter ons. Peter en eveline hadden hun fietsen achterop de auto gemonteerd ... maar wij hebben niet eens een fiets meer. “zo makkelijk kom je er niet vanaf”, zei Peter lachend. “We vinden voor jullie in een oude schuur wel nog ergens een fiets van een opaatje en een
omaatje.” maar omdat ik hem dat plezier niet wou gunnen, had ik voor sarah en mij een fiets geregeld bij een lokale verhuurder. de plaats voor onze twee tentjes hadden we met gemak op de website van het recreatieoord kunnen boeken. het provinciaal domein beschikt over een erkende viersterrencamping, waar je een korte periode, een seizoen of een gans jaar kan verblijven, maar avonturiers als wij stelden ons tevreden met twee plaatsjes op de trekkersweide. dat we niet meer zo routineus waren inzake avontuur bleek bij het opzetten van onze iglotjes. zodra de luchtmatrassen echter goed en wel waren opgeblazen en de slaapzakken waren uitgerold, konden we in de laatste zon en bij een lekkere frisse Kriek van liefmans plannen beginnen te maken.
een WeeKend KamPeren in de vlaamse ardennen
“ dichtbij huis en mogelijkheden zat om te ontspannen”
Ga voor de Gavers
in domein de gavers in geraardsbergen kan je onbekommerd binnen en buiten zwemmen, ravotten en sporten. Het eigentijdse sport- en speelpark maakt van de gavers een uniek recreatiedomein. Zo uniek zelfs dat velen hier voor enkele dagen wil verblijven. het provinciaal domein beschikt over een erkende viersterrencamping van 15 ha groot. er zijn sanitaire blokken met toiletten, was- en douchecabines, wasplaatsen voor baby’s, wasmachines en droogautomaten, er is plaats voor het lozen van een chemisch toilet, er zijn verschillende speeltuintjes en er is dagelijks kinderanimatie tijdens het hoogseizoen. in het hoogseizoen en tijdens de weekends kan je in de campingwinkel je boodschappen doen. in de bungalows voor 4, 6 en 8 personen is televisie ter beschikking, dvd, eigen kookgelegenheid afzonderlijke slaapruimtes, badkamer met ligbad, terras met tuinmeubelen en eigen parkeergelegenheid. een trekkershut boek je als je enkel een slaapplek zoekt voor de nacht. elke hut is voorzien van een tafel, stoelen, vier bedden en een eenvoudige kookgelegenheid. dat biedt het grote voordeel dat je geen tent, slaapmatjes of kookstel hoeft mee te nemen als je bijvoorbeeld op fietsvakantie bent. in elke hut is er verwarming aanwezig zodat je ook in het tussenseizoen comfortabel kan logeren. de maximumverblijfsduur in een trekkershut is drie opeenvolgende nachten. Je kan gebruik maken van de sanitaire voorzieningen op de camping, die vlakbij gelegen zijn. www.degavers.be
NOg Meer kAMpereN kampeerders die tevreden zijn met enkel de basisfaciliteiten, kunnen in de Vlaamse ardennen ook terecht op de camping van Visvijvers nukerke. je zet je tent neer naast de woonkamer van de vissen, in een plooi van het landschap die verscholen ligt in het groene maarkedal. Van hier sta je op 20 minuten wandelen in het muziekbos. Wil je je uitvalsbasis liever dichter bij het kluisbos, dan is camping panorama een aanrader. je wordt wakker in de schaduw van het bos en gaat slapen met de zon die ondergaat boven de scheldevallei. de camping ligt bovendien op een boogscheut van het recreatieoord kluisbos, met drie zwembaden en een polyvalent sportcentrum.
Meer op www.toerismevlaamseardennen.be klik op ‘overnachten’
wANdeLeN VAN kNOOp tOt kNOOp volgens Peter had het hoe-ge-naamd geen zin om nog langer in onze tent te blijven liggen. hij bedoelde dat zijn luchtmatras omstreeks 2 uur volledig was leeggelopen. nadat het ding weer was opgeblazen, had hij geen oog meer dichtgedaan. met alle mogelijke middelen had hij ons vervolgens overhaald om vroeg op pad te gaan. “de vlaamse ardennen moeten veroverd worden,” fluisterde hij voortdurend. “We moeten gaan waar niemand ooit is geweest.” tot hij zijn zin kreeg, we in het sanitaire blok een kattenwasje gingen doen en vervolgens met onze wandelschoenen half gestrikt naar de auto sloften. eveline had via de site van toerisme vlaamse ardennen de wandelkaart getuigenheuvels vlaamse ardennen gekocht en aan de hand daarvan zouden
wANdeLNetwerk getuigeNHeuVeLs VLAAMse ArdeNNeN het wandelnetwerk getuigenheuvels Vlaamse ardennen was het eerste wandelnetwerk in oost-Vlaanderen. aan de hand van knooppunten bepaal je zelf waar je tocht begint, hoelang je wandelt en waar je eindigt. in de vierhoek kluisbergen-oudenaarde-Brakel-ronse werden 300 km wandelwegen bewegwijzerd met knooppuntenpaaltjes. ze dienen als bakens waarlangs wandelaars hun eigen traject kunnen samenstellen, afhankelijk van de tijd die ze hebben, de stramheid van hun benen en hun interesses.
Meer info op www.vlaamseardennen.be
we ons een weg banen door vlaanderens mooiste landschap. letterlijk, want aangezien we de streek niet kenden, had ze op de knooppuntenkaart blindweg een route uitgestippeld van 24,8 km. “het ziet er vrij vlak uit”, was de enige duiding die we daarbij hadden gekregen en ik was zo naïef om haar te geloven. We vertrokken aan knooppunt 86, aan de zoom van het livierenbos in Brakel, waar de dauw van tussen de stammen leek te komen. de eerste kilometers van onze dagtocht liepen over onverharde paden, richting Brakelbos en het charmante kerkje van dhoppe. in het Bos ter rijst aten we de rest van de ontbijtkoeken op die we ‘s morgens hadden gekocht. op onze picknickplaats, naast een klaterend beekje, stond een hutje waar alle ogenblikken een oud vrouwtje uit tevoorschijn kon komen. de versterking kwam net op tijd want, had de streek zich tot nog toe vooral rustig en pittoresk voorgedaan, verderop richting schorisse en nog verder naar maarke-Kerkem en horebeke toe kregen we koppige hellingen en pittige afdalingen voor de voeten. na de middag hielden we onze tweede grote stop op een plek die onze inspanningen meer dan waard was. sarah doopte het natuurreservaat het Burreken fluks tot “de mooiste plek op aarde”, al vond Peter, die antwerpse roots heeft, dat enigszins overdreven. op de terugweg kwamen we aan de verrebeekmolen voorbij. als de blauwe wimpel wappert is de molenaar thuis en kan je hier vers gemalen bloem kopen. met gemalen graan alleen was onze honger en vooral onze goesting echter niet meer te stillen. de laatste twee kilometers wogen het zwaarst, maar het idee dat we straks op de terras van domein de ghellinck in WortegemPetegem vier terrasstoelen en een tafel hadden gereserveerd hield ons op de been. hoe we die avond opnieuw in onze tent zijn terechtgekomen, is mij niet geheel duidelijk. ik herinner mij alleen nog dat ik eveline tijdens het dichtritsen hoorde zeggen: “en morgen gaan we fietsen”. ik moet vervolgens meteen in slaap gevallen zijn. naast sarah, maar eerlijk is eerlijk, wel met de smaak van een andere blondje op de lippen. eentje van ename.
NAtuurreserVAAt Het burrekeN
ONZe bOsseN sCHereN HOge tOppeN
het Burreken is een biologisch zeer waardevol gebied van ongeveer 35 ha, op de grens van Brakel, horebeke en maarkedal. het beslaat drie beboste valleitjes, waarvan de bronhoofden op een gemeenschappelijke kouterrug liggen. het natuurreservaat heeft een uitgesproken reliëf met hagen, knotwilgenrijen en een zeldzame vegetatie.
de getuigenheuvels van de Vlaamse ardennen zijn begroeid met dichte bossen die in de lente een blauw tapijt van boshyacinten uitspreiden. het Brakelbos, het kluisbos, het muziekbos, het Bos ter rijst en het lozerbos zijn de klassieke hotspots van de streek. intussen zijn echter ook enkele goed beheerde natuurreservaten uitgegroeid tot heerlijke wandelgebieden.
sinds de terugtrekking van de zee is het landschap van het Burreken gevormd door bronnen en beekjes. de valleien zijn hierdoor zeer scherp ingesneden waardoor de wandelaar soms hellingen van 20 procent en meer voor de voeten geschoven krijgt. over het hele gebied komen ook zeer veel wilde diersoorten voor. schrik ook niet als je hier plots oog in oog staat met een kudde galloway koeien. zij moeten de voormalige akkers, die bij het reservaat werden gevoegd, omvormen tot een mozaïek van korte grazige stukken, struweel en bos.
de VerrebeekMOLeN het heeft geen haar gescheeld of van de Verrebeekmolen was geen spoor meer te vinden. de bewogen geschiedenis van de windmolen begon omstreeks 1800 met bouwheer jan Baptist Van damme. de man had in 1938 alleen nog schulden over om te malen. het duurde tot 1972 vooraleer rafaël de moor de ruïne kocht en voorlopige herstellingswerken liet uitvoeren. om bouwtechnische redenen besloot het echtpaar de moor-lecluse echter in 1996 om het monument af te breken en weer op te bouwen in zijn originele vorm. de stenen windreus, met een gevlucht van 24,40 meter, beheerst sindsdien opnieuw de Verrebeekkouter en maalt weer als vanouds. de molen is heel het jaar open op de laatste zondag van de maand, tussen 14 en 18 uur.
in herzele verwerft natuurpunt sinds 1994 stelselmatig nieuwe percelen die intussen zijn samengeklit tot het duivenbos. ook ename is gezegend met dergelijk pareltje. het Bos t’ ename ligt op de steile flank van de scheldevallei. in 2002 werd het bos bekroond met de Vlaamse monumentenprijs.
een WeeKend KamPeren in de vlaamse ardennen
“ We hielden het erop dat het vooral de Vlaamse ardennen waren die ons veroverd hadden.�
dOMeiN de gHeLLiNCk domein de ghellinck in Wortegem-Petegem is een natuurpark van 28 ha aan de schelde, met heel wat wandelmogelijkheden langs paadjes en hooivlaktes. een dagje vissen is mogelijk aan de oude scheldearm en golfspelers kunnen terecht bij de buren van de golf & country club oudenaarde. naar het kasteel van het geslacht de ghellinck zal je echter tevergeefs zoeken want een brand vernielde het gebouw in 1973. het koetshuis bleef echter bewaard en werd volledig omgebouwd tot restaurant en tearoom. in de zomer is het er heerlijk vertoeven op het grote terras, terwijl de kinderen zich amuseren in de speeltuin of de zandbak.
Op wANdeL Met je sMArtpHONe Op ZOek NAAr (L)iets de volgende ochtend vroegen we ons af wiens idee het eigenlijk was geweest om in een iglotent te slapen. het leek alsof iemand mijn lichaam had geradbraakt en ik te moe was geweest om daarvan wakker te worden. “en zeggen dat hier een paar tientallen meter verder comfortabele bungalows staan”, zei dramaqueen eveline gemaakt dromerig. tijdens het pakken bereikten we ongewoon snel een compromis over het omgooien van onze plannen. “in plaats van een hele dag te fietsen moeten we misschien deze namiddag een kleine fietstocht maken in de buurt van het Kluisbos”, stelde ik voor. Peter zei dat hij de tocht die hij op het fietsnetwerk had uitgestippeld perfect kon inkorten met de fietsrouteplanner. daardoor zou de voormiddag open liggen om de spieren zachtjes te laten wakker worden. ik dacht aan een mattentaartje op een terras maar sarah wou meer. “samen met die van geraardsbergen mogen ook de mattentaarten uit lierde de naam geraardsbergse
mattentaart dragen”, zei mijn allerliefste wijsneuzerig. “en dat komt goed uit, want dan kunnen we meteen op zoek gaan naar hiloné liets.” er viel een stilte. “... hiloné wie?” “hiloné liets”, zei sarah. “de man die in 1953 zijn messen ging slijpen en daarna spoorloos verdween. een variatie op tot straks zoetje, ik ga sigaretten kopen. in lierde hebben ze daar een digitale wandeling van 7 km rond gemaakt. met je smartphone in de hand wandel je langs plekjes die in het gerechtelijk onderzoek belangrijk waren. onderweg krijg je filmpjes te zien die de speurtocht reconstrueren.” dat leek ons wel wat. en zo kwam het dat we tegen de middag in café de Kartuizer nog wat zaten na te praten over wat er met de brave man kon gebeurd zijn. het was Peter die de debriefing verliet en even later terugkwam in een vlekkeloze fietsoutfit. “tijd om te gaan”, zei hij. “We moeten nog de fietsen van sarah en nicolas afhalen.”
de digitale wandeling in het pittoreske sint-maria-lierde is opgebouwd rond de mysterieuze verdwijning van hiloné liets, op 17 mei 1953. hiloné kwam uit een voorname familie en het dorp was dan ook jarenlang in de ban van de gebeurtenis. meer dan een halve eeuw na de feiten suggereert misdaadauteur Bavo d’hooge enkele mogelijke scenario’s van wat er die dag gebeurd is. ze werden door stijn de moor verfilmd tot een spannend verhaal in zeven scènes. je krijgt ze tijdens je wandeling door het heden en het verleden van het dorp op het scherm van de smartphone te zien. de hoofdrollen worden gespeeld door onder meer anton cogen, hein Blondeel en leen persijn. toestellen voor de digitale wandelroute in lierde zijn te reserveren via de bibliotheek van lierde en zijn gratis. t. 055 42 84 34 openingsuren: dinsdag: 15.30u tot 19.30u Woensdag: 14.00u tot 18.00u zaterdag: 10.00u tot 12.00u info over andere digitale routes op www.route42.be
een WeeKend KamPeren in de vlaamse ardennen
de gerAArdsbergse MAtteNtAArt de geraardsbergse mattentaart werd op 15 februari 2007 als eerste streekproduct in vlaanderen beschermd met het europees label ‘Beschermde geografische aanduiding (Bga)’. enkel de op originele manier bereide taarten uit geraardsbergen en lierde mogen de naam geraardsbergse mattentaart dragen. het goudgele, sympathieke taartje heeft doorgaans een doorsnede van 8 tot 10 cm en een bruingeel krokante hoed. het is onafscheidelijk verbonden met de cultuur en de geschiedenis van de streek. Uit een lied uit de dertiende eeuw blijkt dat toen alvast één troubadour verzot was op de lekkernij. aangezien een doorsnee boer geen ijskelder had, liet hij het teveel aan volle rauwe melk schiften in ‘matten’ en wei. de melk werd gekookt, gestremd door toevoeging van zure karnemelk en uitgelekt. de uitgelekte wrongel werd gemalen en gemengd met suiker, eidooiers en eventueel een kleine hoeveelheid amandelen. de mattenbrij werd uitgespreid op een vierkant deeglapje, dat vervolgens werd gevouwen, ingeknipt en gebakken in een oven. door het luchtgat in het deeg kwamen de matten naar adem happen. een procedé dat de streekbakkers vandaag nog steeds toepassen.
de FietsrOutepLANNer de fietsrouteplanner laat sportieve en recreatieve fietsers toe om een eigen tocht uit te stippelen op het fietsroutenetwerk Vlaamse Ardennen. surf naar www.toerismevlaamseardennen.be en open de knooppuntenkaart. Klik op de plek waar je wil vertrekken en vervolgens op de plaatsen die je wil aandoen. de computer berekent de mooiste route en het aantal kilometer. vind je dat te veel of te weinig, dan kan je dat met een paar keer slepen en klikken met de muis aanpassen. Je kan behalve een vertrekpunt ook het aantal kilometer intikken dat je wil fietsen, waarna de computer je een route zal voorstellen. rest je alleen nog het resultaat af te printen of op te slaan. stel je eigen route samen op www.toerismevlaamseardennen.be/routeplanner
die stonden netjes op ons te wachten op de oprit van Jowan Bike technology, aan de voet van de Kluisberg. de naam van eddy merckx op het frame zien staan, gaf mij een enorme energieboost. toen Peter meteen een sprintje aantrok richting Kluisbos, ging ik er zonder aarzelen achteraan maar amper een halve kilometer verder moest ik voet aan de grond zetten. het tochtje dat Peter via de fietsrouteplanner van toerisme vlaamse ardennen had ingekort was maar “dik 20 km” had hij gezegd. hij had er weliswaar niet bij verteld dat het meteen met een flinke klim begon, waar mijn stramme spieren zich niet aan hadden verwacht. ik kreeg kramp toen ik zag hoe soepel sarah en eveline mij achterlieten, op zoek naar de koploper. aan de ingang van het Kluisbos stonden ze mij op te wachten met een grijns op hun gezicht. Peter had echter goed nieuws: “We zitten zowat op het hoogste punt van onze tocht. vanaf nu is het min of meer bergaf.” die “min of meer” klonk mij nog steeds vrij bedreigend in de oren maar hij hield
woord. We reden dwars door het Kluisbos en vervolgens langs de ronde van vlaanderenstraat richting Patersberg. We bereikten de bovenkant van de kuitenbijter echter via een zachtlopend ommetje, zodat we boven de Pater van het schitterende uitzicht konden genieten, zonder een trap te veel te moeten geven. van op dat punt doken we in sneltempo de scheldevallei in. via het fietspad op het oude spoorwegtraject, waarlangs tot voor enkele jaren de brandstof voor de elektriciteitscentrale van ruien werd aangevoerd, keerden we terug naar ons vertrekpunt. de laatste kilometers van onze ronde van vlaanderen voor beginners hebben we gemijmerd of we in ons opzet geslaagd waren om de vlaamse ardennen te veroveren. ook toen we die avond in geraardsbergen een smakelijk einde, met een schitterend uitzicht op de oudenbergstad, breiden aan een heerlijk actieve tweedaagse, waren we er nog niet echt uit. We hielden het erop dat het vooral de vlaamse ardennen waren die ons veroverd hadden.
“ Vanaf nu is het min of meer bergaf”
Fiets HureN? op verschillende plaatsen in de vlaamse ardennen kan je een fiets huren. handig, want zo hoef je je eigen tweewieler niet mee te sleuren met het openbaar vervoer of achterop je auto. vaak hebben logiesuitbaters ook een paar fietsen die ze ter beschikking stellen van hun gasten. de adressen van de lokale fietsverhuurders vind je op www.vlaamseardennen.be.
toeristisch magazine vlaamse ardennnen – 2012
29
de streep ligt in oudenaarde de eerste zondag van april zijn de bergen van de Vlaamse ardennen weer het decor voor de finale van de ronde van Vlaanderen. Voor het eerst komt Vlaanderens mooiste aan in oudenaarde.
de finale behoudt de traditionele ingrediënten van de ronde: nijdige hellingen en kasseistroken in het hart van de vlaamse ardennen. oudenaarde ligt centraal in dat decor met zijn historisch centrum, zijn prachtige stadhuis, zijn meer dan honderd beschermde monumenten en zijn uniek belevingsmuseum ‘centrum ronde van vlaanderen’. de stad is een draaischijf voor vele fietsroutes en ademt wielerpassie voor vele wielertoeristen en fietsliefhebbers. het nieuwe eindtraject is maximaal toegankelijk. na een gebalde finale van 75 km, gebouwd rond drie passages over de oude Kwaremont en de Paterberg, in combinatie met de Koppenberg en de Kruisberg, zal de winnaar gekroond worden op een boogscheut van de grote markt. de plaatselijke ronden maken het mogelijk dat de wielerliefhebbers de apotheose van de klassieker onder de klassiekers optimaal zullen kunnen beleven, zonder zich te hoeven verplaatsen. de supporters kunnen het peloton in de beslissende fase voelen en ruiken vanop de eerste rij. het volksfeest langs het parcours belooft daardoor nog intenser te worden. Meer info op www.crvv.be
CeNtruM rONde VAN VLAANdereN Wielerwedstrijden zijn zoals tomaten: seizoensproducten. tomaten in de winter, dat is water met een vel rond en dus zit er voor fijnproevers niets anders op dan geduldig te wachten tot de zon weer haar werk doet. om de koers voor de wielerliefhebbers echter een heel jaar lang fris en smaakvol te houden, hebben ze in oudenaarde een fantastische oplossing gevonden: het centrum ronde van Vlaanderen. dit is het hoogaltaar voor alles wat in Vlaanderen en daarbuiten hard op de trappers kan duwen. Behalve de ideale plek om je fietstocht te beginnen en te eindigen, is het vooral ook een belevings- en bezoekerscentrum waar met multimediale middelen duidelijk wordt gemaakt hoe belangrijk wielrennen voor deze regio wel is. Markt 43, 9700 Oudenaarde www.crvv.be
in B&B de Bronne zorgt Boerin inge Voor een gul onthaal
help, er hangen pootjes uit de koe!� in de Vlaamse ardennen zijn er B&B’s in alle maten en kleuren. in de Bronne in herzele moet je zijn voor een hoevevakantie pur sang. opstaan met de kippen om de kalfjes melk te geven, daarna zelf smullen van het ovenverse brood van boerin inge lapage om er vervolgens op uit te trekken tussen weiden en akkers. Voel de aarde, ruik de frisse lucht en kom thuis in dit warme nest.
toeristisch magazine vlaamse ardennnen – 2012
31
Je hoeft niet lang te zoeken om te achterhalen waar mathieu athieu en inge de inspiratie voor de naam van hun B&B hebben gehaald. hun un melkvee- en akkerbouwbedrijf ligt verscholen in een plooi van het landschap, aan het eind van een doodlopend straatje waar Pumba de hond de tijd ziet voorvoorbijgaan. voor oor de ingang van de vierkantshoeve stroomt sinds mensenheugenis helder bronwabronwa ter in een klein bekken. “a “als de kippen stoppen met eieren leggen, de koeien geen melk meer willen geven en de fruitbomen geen appels en peren meer produceren, dan zullen we hier alal tijd nog wel water kunnen drinken”, zegt inge lachend.
eeN rOMANtisCH idee vijf jaar geleden besloot het landbouwgezin met twee kinderen, 65 melkkoeien en 70 stuks jongvee om in de vierde zijde van hun vierkantshoeve vier ruime kamers, elk voor vier tot vijf personen, een ontbijtruimte en een gemeenschappelijke ruimte met keuken in te richten. de gang waar de kamers op uitgeven zweeft in het gedeelte dat nog als stroschuur en garage voor de landbouwvoertuigen wordt gebruikt. dankzij de strategisch aangebrachte spiekgaten is het alsof je in de schuur logeert. “het is begonnen als een romantische idee tijdens een motorvakantie in engeland”, vertelt inge. “drie maanden later was alles geregeld om onze oude schuur annex varkensstallen grondig aan te pakken. tot dan werkte ik als laborante. ik had echter geen zin in halfslachtige oplossingen of deeltijds werk. ik heb bijgevolg ontslag genomen om mij volledig met de B&B te kunnen bezighouden. de eerste twee jaar had ik tijd over en kon ik mijn man nog meehelpen op de boerderij maar vandaag heb ik de handen vol met de zorg voor de gasten en onze twee kleine kinderen.”
Vers brOOd inge doet dan ook meer dan de gasten verwelkomen en het ontbijt serveren. “de gasten appreciëren het enorm dat ik hen steevast verschillende soorten vers zelfgebakken brood en broodjes serveer. na het ontbijt zijn de broodmandjes gegarandeerd leeg, terwijl er altijd wel een paar ontbijtkoeken, die ik gewoon in de oven afbak, blijven liggen. ik beschouw dat als het mooiste compliment dat ik kan krijgen. ik zorg ook altijd voor zelfgemaakte confituur en zuivelproducten van onze melkerij. de honing die
in B&B de Bronne zorgt Boerin inge Voor een gul onthaal
wij HebbeN kOeieN die Het LiCHt dOeN brANdeN B&B de Bronne mag dit jaar het duurzaamheidslabel de groene sleutel aan de poort hangen. Vorig jaar werd een kleinschalige biogasinstallatie in gebruik genomen die het hele bedrijf en het gastenverblijf van energie voorziet. “eerder hadden we al zonnepanelen geïnstalleerd”, aldus inge. “die konden echter alleen in het verbruik van ons gezin voorzien. door de biogasinstallatie is het hele bedrijf nu klimaatneutraal. de mest van onze koeien wordt gebruikt als grondstof voor het aanmaken van elektriciteit en warmte, zonder dat we nog bijkomend organisch materiaal moeten aanvoeren. de warmte die als bijproduct ontstaat, gebruiken we voor het sanitaire water in de gastenkamers.”
op tafel staat, komt van een bevriende imker en het fruit plukken we tijdens het seizoen in onze eigen boomgaard. verwacht bij het opstaan dan ook geen sinaasappelsap, want voorlopig groeien hier nog geen appelsienbomen. Bij ons word je wakker met appelsap van onze eigen appeltjes.”
“dOLLe pret!”
dat at wakker worden gebeurt in de Bronne doorgaans tussen 7 en 8, al is de dag van inge dan al een tijdje bezig.
“de e mensen kijken hier soms werkelijk de ogen uit hun hoofd”, lacht inge. “err zijn er die als ze net zijn aangekomen eens gaan piepen in onze koeienstal en dan in paniek komen melden dat er pootjes uit de koe haar achterste komen. voor ons is een koe die moet kalven dagelijkse kost maar mensen die in de stad leven, hebben dat vaak nog nooit meegemaakt. dolle pret, echt waar! een en andere attractie is steevast onze melkmelkrobot, die zonder enige menselijke tussenkomst de koeien op vaste uren melkt. het is al vaak gege beurd dat onze gasten zich op een stoel zetten
“err komen heel vaak gezinnen en families bij ons logeren”, zegt inge. nge. “als “ ls er kinderen bij zijn, zit iedereen doorgaans al om 8 uur aan tafel. vooraleer ik het ontbijt serveer, geef ik echter eerst de kalfjes eten. het gebeurt vaak dat ik daar hulp bij krijg van de kinderen van onze gasten. ze zetten dan voor ze naar bed gaan hun wekker om op tijd in de stal te kunnen zijn.”
het et is moeilijk om hier als gast het contact met het actieve boerenleven te mislopen. en dat heeft nog weinig te maken met de clichés uit de vlaamse films van weleer.
om dan gebiologeerd naar het vreemde schouwschouw spel te kunnen kijken.” “err is hier altijd wel iets te beleven. ’s zomers steken de gasten geregeld een handje toe bij het binnenhalen van de oogst of zo. en dan zitten we samen tot laat in de avond buiten te babbelen met een streekbier in de hand… all zijn er ook die door dat boerderijleven aanvankelijk toch wat afaf geschrikt worden. We hadden hier ooit een kopkop pel op bezoek dat onverwachts en via via bij ons was terechtgekomen. het was een herfstdag en ze kwamen aan op het ogenblik dat we maïs aan het inkuilen waren. de e straat zat onder de modmod der, het regende zachtjes en de tractoren reden af en aan. het et was pas toen haar echtgenoot naar binnen was gekomen dat de mevrouw geloofde dat de B&B echt wel oké was en uitgerust met alle comfort.”
toeristisch magazine vlaamse ardennnen – 2012
33
textiel als rode draad het diepe zuiden van oost-Vlaanderen heeft al eeuwen iets met textiel. terwijl oudenaarde een bloeiende wandtapijtennijverheid kende tussen de 15de en 18de eeuw, schoten in de 19de eeuw de textielfabrieken uit de grond in ronse. het textielverleden loopt als een rode draad door enkele tentoonstellingen en bezienswaardigheden.
in n het gloednieuwe Provinciaal erfgoedcentrum rfgoedcentrum in ename name loopt nog tot en met 24 juni de tentoontentoon stelling ‘afgestoft’, fgestoft’, waar de evolutie van de sector uit de doeken wordt gedaan. Je kan van de gelegele genheid gebruik maken om in het opmerkelijke gebouw ook het erfgoeddepot te bezoeken. hier vindt cultureel en archeologisch erfgoed uit de provincie tijdelijk onderdak. van an op de bovenste verdieping heb je trouwens een prachtig zicht op de funderingen van de middeleeuwse abdij van ename. het mUst – museum voor textiel in ronse onse toont aan de hand van meer dan veertig weefgetouwen hoe de sector hier bleef evolueren. Uniek is dat elke spoelmolen, scheermolen en elk weefgetouw nog werkt. daarna kan je een textielwandeling maken waarbij je zowel langs de steegjes met arbeiderswoningen voorbijkomt als aan de statige villa’s waar de textielbaronnen destijds aan de touwtjes trokken. in oudenaarde is een bezoek aan de prestigieuze collectie wandtapijten uiteraard ook de moeite waard. de meeste dateren uit de 16de en 17de eeuw. Meer info op www.toerismevlaamseardennen.be
34
duBBel zoVeel muziekBos het muziekbos, de groene long van ronse, is vorig jaar in oppervlakte verdubbeld. het toegenomen milieubewustzijn van de voorbije jaren zorgt er bovendien voor dat planten en dieren zich hier meer dan ooit thuisvoelen, zegt regiobeheerder xavier coppens van het agentschap voor natuur en Bos.
door oor de aankoop van het sint-Pietersbos int-Pietersbos is het publiek toegankelijke gedeelte van het muziekbos, in het zuidoosten van ronse, onse, vandaag 107 hectare groot. het et nieuwe deel is bijzonder waarwaar devol. Wandelaars komen er oog in oog te staan met een collectie oude zomereiken, beuken en essen die tot 150 jaar oud zijn, en dat is hier op de top van de muziekberg eerder ongewoon. in de eerste erste Wereldoorlog werd het bos immers zo goed als kaalgekapt. sommige ommige essen hebben op borsthoogte echter een omtrek van vier meter. ideaal deaal om het bijvoorbeeld de boomklever naar de zin te maken.
rAVOtteN Hier het agentschap voor natuur atuur en Bos heeft de voorbije jaren de krijtlijnen uitgestippeld om rere creatie hier hand in hand te laten gaan met een doordacht natuurbeleid. “het komt erop neer dat we een beleidplan hebben uitgewerkt waardoor recreatie en natuurontwikkeling elkaar niet in de weg lopen”, vertelt regioneheerder Xavier coppens. “het muziekbos beschikt nu al over een uitgebreid netwerk aan wandel-, fiets- en ruiterpaden, waardoor we bepaalde gevoelige gebieden van het bos kunnen ontzien. de accommodatie wordt intussen nog verder uitgebouwd. naast café-restaurant Boekzitting, in het centrum van het bos, zullen kleine kinderen binnenkort in een speelzone op aangepaste speeltuigen kunnen ravotten. Wat verderop, in een jong bos dat een tiental jaar gege leden werd aangeplant, krijgen jeugdbewegingen ruimte om aangepaste activiteiten te ontwikkelen. daar komt dit jaar ook de eerste zone voor paalkamperen in de vlaamse ardennen.”
toeristisch magazine vlaamse ardennnen – 2012
35
Op Het reCHte pAd Je hoeft niet bang te zijn dat je in het muziekbos uziekbos verloren zal lopen. “We vinden het heel belangrijk dat er voldoende infoborden en wegwijzers worden aangebracht die de wandelaar of de fietser wegwijs maken in het grote domein”, benadrukt Xavier. “Uit steeksteek proeven en enquêtes hebben we immers geleerd dat de aantrekkingskracht voor dit bos heel groot is. elk lk jaar komen hier tienduizenden mensen uit een heel ruime regio in vlaanderen en Wallonië om hier te ontspannen. het et is aan ons om hen goed te informeren over de mogelijkheden en de waardevolle elementen waarmee ze hier kunkun nen kennismaken. de uitbreiding met het sintintPietersbos is dan ook een goede zaak om de recreatiedruk, met respect voor de ecologische waarde van het bos, in goede banen te leiden.” de nieuwe infoborden in en rond het muziekbos zijn uitgerust met een Qr-code. Wie een smartphone heeft kan de informatie inlezen en meteen de uitgebreide info over fauna en flora op www. natuurenbos.be/muziekbos raadplegen. er worden bovendien ook onthaalpoorten ingericht aan jeugdherberg de Fiertel, in het dorpje louiseouisemarie en op de veemarkt in ronse. hier ier zullen wandel- en fietstoeristen vlot kunnen parkeren en via aangename paden hun bostocht kunnen beginnen.
paalkamperen wildkamperen in een bos of natuurgebied mag niet in Vlaanderen maar sinds februari 2009 wordt daar een uitzondering op gemaakt. Voortaan kunnen trekkers hun tent opzetten in aangeduide bivakzones voor ‘paalkamperen’. deze plekjes mogen niet bereikbaar zijn met een gemotoriseerd voertuig. een daarvan vind je in het muziekbos maar ook aan het Blarewater in zwalm en op de schamperij, op de grens tussen horebeke en maarkedal, wordt binnenkort een paalkamping voorzien. het woord paalkamperen slaat op de paal waarrond een paar tentjes kunnen opgezet worden. de paal in kwestie is doorgaans een waterpomp waarmee drinkbaar water uit een grondwaterput kan opgepompt worden. het is meteen het enige comfort waar je als paalkampeerder recht op hebt. of toch niet, er zijn binnen een straal van tien meter ook houten platforms voorzien waarop maximaal drie tentjes kunnen opgezet worden. avontuur, puur natuur en een minimale ecologische voetafdruk zijn de basiswaarden van paalkamperen. ieder tentje mag maximaal 48 uur in de zone blijven staan en de capaciteit is beperkt tot maximum tien personen. vuur maken, is verboden maar genieten van de pure natuur mag met volle teugen.
36
de leden Van het Bosorkest de Muziekberg (150 meter) maakt deel uit van de beboste getuigenheuvels die zich uitstrekken van Noord-Frankrijk tot diest. drie miljoen jaar geleden lagen deze heuvels nog als zandbanken aan de kust van een ondiepe en tropische zee. Š raeyen e.
na de kaalslag in Woi speelden beuken de eerste viool in het muziekbos. hun aansluitende bladerdak laat bijzonder weinig licht door waardoor ondergroei zo goed als uitgesloten is. in het voorjaar, als de jonge blaadjes de zon nog vrijspel geven, zien de wilde hyacint, de kleine maagdenpalm en de daslook echter hun kans schoon om een schitterend bloementapijt uit te rollen. het agentschap voor natuur en Bos voert de jongste tijd gerichte dunningen en kappingen in het muziekbos uit om bepaalde zones de kans te geven zich langzaam om te vormen tot een gemengd loofbos. dit type bos, met beuk, kers, eik en es, laat een gevarieerde struiklaag en een rijke ondergroei toe, wat de soortenrijkdom ten goede zal komen.
Š national geographic
het muziekbos biedt nu echter al onderdak aan heel wat verschillende diersoorten. de boomklever is een vaste gast. hij schuift langs de stammen omhoog en omlaag op het ritme dat de bonte specht op een afgestorven stam roffelt. aan de rand van het bos, hoog in de lucht, houdt de buizerd de situatie in de gaten. hij heeft de wegvluchtende ree meteen gezien. zelfs fladderen vlinders als de gehakkelde aurelia, dagpauwoog en bont zandoogje ontsnappen niet aan zijn blik.
toeristisch magazine vlaamse ardennnen – 2012
37
Hier
Werden de ‘Vlaamse ardennen’ geBoren de geuzentoren is een mysterieuze toren in ijzerzandsteen die op het hoogste punt in het muziekbos staat. je verwacht dat tussen de kantelen elk moment het gezicht van een verbannen prinses zal verschijnen.
het et waren hoe dan ook romantische gedachten die m. scribe in 1864 inspireerden om het be be-vreemdende bouwwerk op te trekken. twintig twintig jaar later was de plek een ontmoetingsplaats voor kunstenaars. onder meer kunstschil kunstschilder valerius de saedeleer aedeleer en auteur herman erman teirlinck eirlinck kwamen hier inspiratie opdoen. ook ok omer mer Wattez, die later de eerste toeristische am ambassadeur van de streek zou worden, kwam hier met zijn antwerpse ntwerpse literaire vriend Pol de m mont ont van de natuur genieten. op p een van hun tochten beklommen ze de trap van de uitkijktoren die toen nog boven de boomtoppen uitstak, waarop de mont ont uitriep: ‘d ‘dat at zijn hier precies de vlaamse laamse ardennen…!’ op p een boogscheut van de geuzentoren euzentoren vind je een prehistorische grafheuvel uit het Bronstijdperk. in n de grafkamer werden twee urnen met verbrande beenderen van een man en een vrouw gevonden.
de VierhoekhoeVe
proeF, Voel en BeleeF het BuitenleVen de Vierhoekhoeve in gijzenzele mag dan al verwijzen naar een meetkundige figuur die niet bekend staat voor zijn wendbaarheid, het erf zelf draait als een vliegwiel. hier moet je zijn om het gezonde boerenleven aan den lijve te ondervinden.
het gemengde landbouwbedrijf van rita en etienne de sutter begon in 1991 aan een nieuw hoofdstuk. de varkens gingen de deur uit en hun stal werd omgebouwd tot een modern verblijf voor kinderen die met de klas aan landbouweducatie willen doen. t twintig jaar later hebben al meer dan honderdduizend kinderen uit gans vlaanderen een onvergetelijke boerderijklas beleefd op de vierhoekhoeve. aan het roer staat hilde de sutter. ze werd in 2004 verkozen tot de schoonste Boerin van vlaanderen maar is behalve dat vooral de motor achter een plek die altijd gonst van de bedrijvigheid.
de HArteNkLOp VAN de LANdbOuw “We kunnen hier 94 kinderen en hun begeleiders laten logeren”, zegt hilde. “ze staan ’s morgens op met de kippen en gaan koeien melken of mee de dieren voederen. overdag verdag leren ze dan de hartenklop van een actieve boerderij kennen. ze kunnen kiezen uit een dertigtal ateliers: van kaas maken tot natuurtochten ondernemen of bezoebezoe ken brengen aan collega landbouwers. als ls ze hier na een paar dagen weer weggaan, hebben ze een realistischer beeld van wat de landbouwlandbouw sector vandaag voorstelt.”
beLLA bOe maar niet alleen het kleine grut kan hier zijn hart ophalen. de vierkanthoeve is in het weekend en tijdens de vakantieperiodes ook de zoete inval geworden voor wandelaars en fietsers. “in 2006 zijn we hier begonnen met de hoevewinkel ‘Bella Boe’ waar we behalve zelf gedraaid ijs ook desserts, confituren en kaas van eigen makelij verkopen. op onze twee terrassen kunnen bezoekers even tot rust komen terwijl ze genieten van onze lekkere ambachtelijke hoeveproducten of een streekbiertje proeven. om de kinderen hoeven ze zich ook geen zorgen te maken. ze kunnen de stallen verkennen, konijnen aaien in de knuffelboerderij, ravotten op de speeltuin of een wandeling maken in de geurentuin.”
Feest! na a twintig jaar boerderijklassen en met de vierde generatie aan het roer is het tijd voor iets nieuws. voortaan laten we ook families en bedrijven kenken nismaken met onze boerderij. Babyborrels, origiorigi nele meetings, verjaardagsfeestjes, kooksessies met hoeveproducten… alles is hier mogelijk. Boerderij en terras zijn in het zomerseizoen elk weekend open, ook op enkele feestdagen en op afspraak. op p de website vindt u hierover de rere centste informatie. www.vierhoekhoeve.be
toeristisch magazine vlaamse ardennnen – 2012
39
‘allez, eddy!’ met in de hooFdrol dikkele en roBorst
hollyWood aan de zWalm op de zwalmse deelgemeenten dikkele en rozebeke kan je niet alleen labels als ‘authentiek’, ‘idyllisch’, ‘liefelijk’ en ‘romantisch’ kleven, voortaan moet daar ook bij: ‘bekend van de film’. de dorpjes speelden vorige zomer een hoofdrol in de nieuwe langspeelfilm ‘allez, eddy!’ die dit voorjaar in première gaat. tOeristeN eN set jetters zwalm is al decennia een geliefde pleisterplek voor toeristen die komen uitblazen in de vlaamse ardennen. dat had tot nog toe vooral te maken met de vele watermolens die de loom stromende zwalm geregeld doen opbruisen tot een wild water. de kans is groot dat de wandelaars en fietsers op de zwalmse terrassen voortaan hun streekbier zullen drinken naast de set jetters die filmlocaties van ‘allez, eddy!’ komen zoeken. regisseur gert embrechts (die van de serie ‘Kinderen van dewindt’ op eén) vond in zwalm immers de gedroomde locaties om zijn bitterzoete komedie te situeren.
opening organiseert de supermarkt immers een wielerwedstrijd met als hoofdprijs: een meet and greet met eddy merckx. We zijn halfweg de jaren ’70 en merckx heeft net de status van god bereikt. een tiener heeft minder nodig om opgewonden te geraken. slager andré vindt het echter maar niets dat zijn zoon met de vijand heult. doch hoe gaat dat met tieners, ze zijn voor dat soort rede niet vatbaar. en gelukkig maar, want door zijn deelname aan de race gaat er voor Freddy en alle mensen om hem heen een nieuwe wereld open. en hebben wij weer een warme gezinsfilm om naar uit te kijken.
eeN CAdeAutje eeN Nieuwe wereLd ‘allez, eddy!’ gaat over het elfjarige wielertalent Freddy. hij is de zoon van slager andré en hij bekijkt de wereld vanuit de slaapkamervenster. zijn geïsoleerde leventje wordt volledig overhoop gehaald wanneer het eerste grootwarenhuis in het dorp de deuren opent. niet zozeer omdat zijn vader zich vreselijk opjaagt in een supermarkt met sterallures die zijn eigen nering komt bedreigen, maar wel omdat het voor Freddy onvermoede perspectieven opent. ter gelegenheid van de
het is geen wonder dat gert embrechts zijn regisseursoog op dit uithoekje van zuid-oostvlaanderen heeft laten vallen. om redenen van authenticiteit is het uitzicht van rozebeke en dikkele ergens in de loop van de voorbije decennia gestopt met nog te veranderen. op zoek naar de locaties van ‘allez, eddy!’ rij je bijgevolg door het gave natuur- en cultuurlandschap van de vlaamse ardennen en parkeer je kosteloos in een tijd die ergens is blijven stilstaan. voor iemand die graag verhalen in sprookjesachtige decors neerborstelt, heet dat een cadeautje.
toeristisch magazine vlaamse ardennnen – 2012
41
Allez,
! y Edd een scenario
Gert Emb
va n
rechts
langs de paddenstraat de paddenstraat in de zottegemse deelgemeente Velzeke is een van de vele typische baantjes in de Vlaamse ardennen. in het voorjaar wil elke wielrenner hier bewijzen dat hij harder is dan de kinderkopjes op de grond en sierlijker dan de wilgentakken die langs de kant van de weg staan te wuiven. er valt hier het hele jaar door iets te beleven.
geNieteN te pAArd Paardenkracht en vlaamse ardennen gaan doorgaans niet goed samen. tenzij die geproduceerd wordt door een paard, natuurlijk. Brakel, herzele, Kruishoutem, Kluisbergen en oudenaarde leggen de paardenliefhebbers extra in de watten met mooie menroutes. veel kans dat zoetekauwen er voor kiezen om naar zottegem te rijden. aan taverne de moriaan start immers een 13 km lange menroute met de verleidelijke naam zoetegem. die is afkomstig van sotto, otto, de germaanse stamvader van de stad maar kon evengoed verver wijzen naar het landschap waar je volop van kan genieten. de vroegere taverne de moriaan in de overbekende Paddestraat in velzeke is de startplaats maar je kan je ros ook inspannen op alteralter natieve startplaatsen zoals het egmontkasteel in zottegem en de zwalmmolen walmmolen in zwalm. in n uurwijzerzin gaat het naar de zottegemse deelgemeenten strijpen trijpen en sint-goriks-oudenhove.
op de grens van zottegem, zwalm en Brakel ligt op de zwalmbeek en vlak aan het mijnwerkerspad de Boembekemolen. vandaar gaat het naar de pittoreske zwalmse deelgemeenten rozebeke en roborst, bekend omwille van de waterkersgrachten. info nfo over huifkarrentochten en andere paardpaard vriendelijke routes vind je op: www.toerismevlaamseardennen.be
rOMeiNeN VAN VLees eN bLOed verderop erderop in de Paddenstraat brengt het Provinciaal archeologisch rcheologisch museum velzeke het romeinse verleden van deze site in herinnering. nog tot en met 15 juni loopt hier een tentoonsteltentoonstel ling over het romeinse plattelandsleven. de e streek tussen noordzeekust en schelde stond in de romeinse tijd bekend als het stamgebied van de menapii. de e tentoonstelling ‘over ‘ vlees lees
en Bloed: gallo-romeinse boeren en soldaten in noordelijk vlaanderen’ belicht diverse aspecten uit de landelijke bewoning tijdens de eerste twee eeuwen van onze jaartelling. Betekenisvolle vondsten, kaarten, (reconstructie)tekeningen en foto’s brengen de wereld van de menapische boer opnieuw tot leven. vanaf de late 2de eeuw n. chr. raakt deze marginale regio echter meegezogen in de onrust en crisis die gans het romeinse rijk op zijn grondvesten deed beven. een en tweede luik van de tentoonstelling staat stil bij enkele militaire sites uit noordelijk menapië. deze eze versterkingen illustreren de dramatische teloorgang van de vroegere rust en vrede binnen het rijk. Meer info op www.pam-velzeke.be
Bestel ooK onze andere gratis BrochUres (de brochures zijn gratis. Wel wordt een bijdrage gevraagd in de portkosten)
via www.toerismevlaamseardennen.be, toerisme. vlaamseardennen@oost-vlaanderen.be of telefonisch: +32(0)55 20 76 81
toeristische gids 2012 toeristische kaart 2012
te KooP stap door wandelbox topogids trap door fietsbox Fietsnetwerkkaart
€9 €9 € 12 €6
Alles te verkrijgen via
www.toerismevlaamseardennen.be of in de toeristische infokantoren in de vlaamse ardennen.
Bestel nU: de wandelnetwerkkaart ‘getuigenheuvels Vlaamse Ardennen’ via www.toerismevlaamseardennen.be kostprijs: 6 euro er is ook een applicatie voor de smartphone beschikbaar. gratis downloadbaar op layar. zo kan je het wandelnetwerk ontdekken met je smartphone.
ANTWERPEN
OOSTENDE
GENT
VLAANDEREN BRUSSEL HASSELT
Regiocoördinatie Vlaamse Ardennen Veemarkt 27, 9600 ronse tel: +32 (0)55 20 76 81 (toeristische info) tel: +32 (0)55 38 86 35 (administratie) toerisme.vlaamseardennen@oost-vlaanderen.be www.toerismevlaamseardennen.be deze kaart kwam tot stand met de steun en medewerking van toerisme oost-Vlaanderen en de 17 gemeenten en steden die aangesloten zijn bij toerisme Vlaamse ardennen vzw.
WALLONIË
BELGIË