Değil mi?

Ömür baştan başa, beşikten kabre Hayatın sevinci, gamı değil mi? Ölüm bir ömürlük ızdırapların Ağrı nın, acının tümü değil mi? Manevi dünyaya kalkıp yücelmek Kanatlı duyguya kısmettir ancak. Böyleyse, ömürden, günden kam 1 almak Herkesin arzusu, kamı değil mi? Geçiyor makamlar günde yüz elden Hangi gizli eldir bozan, düzelten Senin güvendiğin dünya ezelden Ekilen, biçilen zemi2 değil mi? Ayaklar altında yer oldu taptak3 Sırrını, özünü bilmedik ancak. Taptak ettiğimiz bu kara toprak Ebedi menzilin damı değil mi? Damımız üstünde gezer, hep gezer, Herkes öz zevkiyle evini süsler. Toprağı sormaktan etmedik hazer, Bu da aklımızın kemi4 değil mi? Bu geçici evde kader hükmeder, Kimimiz bal içer, kimimiz zeher, Bu ebedi evde hepsi bir nefer Bir nefer kendi de hepsi değil m i ?

22 Şubat 1986, Yesuntuki

1 kanı: zevk ! zenıi: ıarla � ıapıak: basa basa düzelen yer 4 kem: azlık

Yücelikde Tenhalık 108