Kyokushin – pełnokontaktowa sztuka walki, rodzaj karate, stworzona przez Masutatsu Ōyamę. Jest to także sport walki.
Etymologia Nazwy Nazwa kyokushin pochodzi od japońskich słów:
kyoku – biegun, ekstremum, najwyższa ranga;
shin – prawda, prawdziwość, rzeczywistość.
Słowo „kyokushin” tłumaczone jest najczęściej jako ekstremum prawdy, dążenie do poznania prawdy, zaś nazwa Kyoku-shin-kai oznaczastowarzyszenie na rzecz poznania ostatecznej (najwyższej) prawdy[1]. W wolnym tłumaczeniu również droga ku prawdzie.
Historia Założycielem stylu był urodzony 27 lipca 1923, Koreańczyk, Choi Yeong-Eui, który po przybyciu do Japonii przybrał imię Masutatsu Ōyama. Stworzona przez niego Międzynarodowa Organizacja Karate Kyokushin-kaikan (International Karate Organization Kyokushin-kaikan, w skrócie IKO) była do momentu jego śmierci w 1994 r. największą organizacją sztuk walki na świecie. Po śmierci Masutatsu Ōyamy ogłoszono, że na mocy testamentu sukcesorem zmarłego i nowym liderem światowego kyokushin jest Akiyoshi Shōkei Matsui. Nie wszyscy uczniowie uznali sukcesora za godnego następcę Masutatsu Ōyamy, w związku z czym w latach 1994-2004 następowały kolejne rozłamy w IKO. Kolejni uczniowie Ōyamy obwoływali się jego sukcesorami i otwierali kolejne Międzynarodowe Organizacje Kyokushin-kaikan Karate uznając jednocześnie siebie za tych właściwych sukcesorów legendarnego twórcy stylu. W ten sposób powstawały kolejne IKO 2, 3, 4, 5 itd. Nie bez znaczenia dla podziałów w środowisku kyokushin pozostał fakt, że sukcesor Masutatsu Ōyamy zarejestrował International Karate Organization Kyokushin-kaikan jako własne przedsiębiorstwo w Stanach Zjednoczonych. Uczynił to jednocześnie rejestrując nazwy: Kyokushin, Kyokushin-kaikan, Kancho Kyokushin oraz znaki stylu: kanji i kanku jako swoje własne znaki towarowe. Na mocy
udzielonych praw do znaków towarowych Shokei Matsui pozbawił możliwości używania tychże znaków i nazw część reprezentantów innych IKO lub też zmusił ich do wybrania innych oznaczeń. Istotnym dla przyszłości stylu okazał się spór sądowy, jaki toczył Akiyoshi Shokei Matsui z rodziną zmarłego Masutatsu Ōyamy (obecnie reprezentowaną przez jego córkę Kikuko Oyama). Ostatecznie system sądowniczy w Japonii uznał zasadność roszczenia rodziny Ōyama o przywrócenie im wszelkich praw do własności intelektualnej Masutatsu Ōyamy, w tym do stworzonego przez niego stylu karate. Sąd w Tokio uznał rzekomy testament mistrza Ōyamy za ewidentnie sfałszowany i przez to od początku nieważny. Ponieważ różne organizacje Kyokushin nadal posługiwały się skrótem „IKO”, po procesie przyjęto ich numerację: IKO1, IKO2, IKO3 itd. Rodzina twórcy stylu, chcąc podkreślić swoje prawa do dziedzictwa posługuje się dla odróżnienia nazwą IKO Sosai Group. Obecnie istnieje więc wiele mniejszych od pierwotnego IKO organizacji.
Kata
kihon sono ichi/ni/san/yon/go/roku podstawowe
taikyoku sono ichi/ni/san (podstawowe)
sokugi sono ichi/ni/san
pinan sono ichi/ni/san/yon/go
sanchin
tsuki no kata
gekisai dai/sho
saifa
yantsu
kanku /kanku dai
seienchin
garyu
seipai
tensho
sushiho
bassai dai
tekki sono ichi/ni/san
ju kata
Trening Trening karate kyokushin opiera się głównie na pięciu elementach:
kihon – techniki podstawowe. (patrz: Lista technik w Kyokushin). Kihon ma na celu nauczenie adepta sztuki karate prawidłowej techniki uderzeń, kopnięć oraz bloków. W trakcie kihon ćwiczący stoją w rzędach w kolejności posiadanych stopni. Techniki wykonuje się po podaniu komendy przez prowadzącego ćwiczenia.
ido geiko – poruszanie się
kata – formalne układy obrony i ataku. Kata są tradycyjnym sposobem przekazywania wiedzy o karate. W średniowiecznej Okinawie, skąd wywodzi się karate, wprowadzono przepis zabraniający chłopom posiadania wszelkiej broni – nawet noży i siekier, zabroniono także uprawiania sztuk walki. Aby obronić się, Okinawczycy wymyślali więc różne układy walki, czyli kata, które umożliwiały ćwiczenie w samotności (w obawie przed donosicielami). Kata wykonuje się podobnie jak kihon – w rzędach, według posiadanych stopni, po komendzie prowadzącego ćwiczenia.
kumite – wolna walka. Kumite jest kwintesencją kyokushin karate. Masutatsu Ōyama twierdził, że karate bez walki jest tylko tańcem. W trosce o zdrowie ćwiczących w trakcie walk sportowych wyłączono możliwość ataku na kolana, kręgosłup czy głowę (na głowę można stosować większość technik nożnych).
iken – trening technik wywodzących się z chińskiego stylu wushu yiquan. Uprawiany głównie w Japonii i Brazylii. Zasadniczym trzonem treningu Iken jest wykorzystanie treningu mentalnego, praca nad „jednością umysłu i ciała”, sprężystością ruchów i perfekcyjnym opanowaniem równowagi i zrównoważeniem szybkości i tempa w walce. Charakterystyczne dla Iken są tzw. eksplozywne uderzenia, techniki shi-li, trening pozycji statycznych.
Ostatecznym celem treningu karate jest rozwój duchowy ćwiczącego. Dokonuje się on poprzez wymagające ćwiczenia fizyczne – w trakcie treningu adept karate pokonuje swoją słabość, nieśmiałość i niezdecydowanie, dzięki temu może stać się lepszym człowiekiem. Każdy adept kyokushin karate powinien znać przysięgę (dojo kun) oraz etykietę dojo.
Organizacje 1. Kyokushinkaikan (IKO Sosai) – IKO, które założył twórca stylu Masutatsu Oyama (10. dan), odziedziczone przez jego córkę Kuristinę Oyamę i przez nią kierowane przy pomocy swego partnera życiowego kancho Yoshikazu Suzuki (9. dan) oraz przez shihan Susumu Miyake. W Polsce, w latach 1994-2008, formalnym reprezentantem IKO pozostawał
reprezentant wyznaczony przez Masutatsu Oyamę, jednak nie pełnił on swojej funkcji w tej organizacji. W związku z tym, w 2009 roku, Kierownictwo IKO powołało nowego przedstawiciela w Polsce i jednocześnie ustanowiło go Branch Chief (Kierownikiem Oddziału IKO) w Polsce. Został nim sensei Maciej Misiak (2. dan) z Warszawy. Aktualnie w Polskiej Organizacji Karate Kyokushin "IKOK Sosai" znajdują się autonomiczne kluby : Warszawa(P.Strefner), Góra Kalwaria(A.Gazda), Jasło(T.Krygowski), Biecz(L.Ptak). Na obecną chwilę nie ma wyznaczonego przez Honbu reprezentanta krajowego. 2. Kyokushinkaikan (IKO1 – tzw. Matsui Group) – największa i najbardziej licząca się organizacja karate kyokushin skupiająca największą ilość ćwiczących, klubów i krajów w świecie, kierowana przez kancho Shokei Matsui (8. dan). W Polsce obecnie kierowane przez dwóch Branch Chief: shihan Jacek Czerniec (5. dan) z Lublina oraz shihanEugeniusz Dadzibug (5. dan) z Sosnowca – obaj również jako wiceprezesi PFKK.Ponadto istnieją niezależni Dojo Operatorzy m.in. Jan Gruba (5. dan) z Warszawy, Andrzej Manecki (5. dan) z Siemianowic Śląskich, Roman Woźniak (5. dan) z Krosna, Paweł Juszczyk (4. dan) z Otwocka, Włodzimierz Weselski (4. dan) z Zakopanego, Wiesław Orzoł (4. dan) z Ostrołęki, Jan Mazurkiewicz (4. dan) z Włocławka, Rafał Tomala (4. dan) z Warszawy, Agnieszka Sypień (3. dan) i Sylwester Sypień (3. dan) z Wrocławia, czy Maciej Marszałek (3. dan) z Gliwic – pełniący również funkcję prezesa PFKK – Polskiej Federacji Karate Kyokushinkai. Ważną rolę w organizacji IKO pełni również pochodzący z Polski shihan Lesław Samitowski (6. dan) – Branch Chief Chicago – trener kadry narodowej Stanów Zjednoczonych. 3. Shinkyokushinkai WKO – druga organizacja nawiązująca do spuścizny Masutatsu Oyamy – kierowana przez shihan Kenji Midori (7. dan) Zrzesza 80 krajów i ponad 70 tys. zarejestrowanych członków – W Europie działa jako EKO pod kierownictwem shihan Koen Sharrenberg (5.dan) z Holandii , EKO zrzesza 29 krajów europejskich i jest najliczniejszą organizacją kyokushin na starym kontynencie. W Polsce reprezentantem krajowym jest sensei – Jacek Baranowski (4. dan). Organizacja skupia ponad 100 prężnie działających klubów, innymi liderami są: Wiesław Gwizd (5. dan) z Tarnowa, Remigiusz Karpiński (5. dan) z Ełku, Mariusz Godoś (5.dan) z Opola, Bogusław Jeremicz(5.dan) z Gdańska, Krzysztof
Borowiec (5. dan) z Kielc, Mariusz Mazur (4. dan) z Warszawy, Tomasz Basiak (4. dan) z Grodziska Mazowieckiego. 4. IFK Kyokushinkai – kierowana przez Steve Arneil (10. dan) – szefem w Polsce jest Dariusz Struski (3. dan) z Lewina Brzeskiego 5. Kyokushin Kaikan (IKO3 – Matsushima Group) – kierowana przez Yoshikazu Matsushima (9. dan) w Polsce kieruje organizacją Robert Wyciszkiewicz (3. dan) z Szydłowca. Znaczącą postacią w tej organizacji, często goszczącą na seminariach w Polsce, jest Branch Chief Wielkiej Brytanii shihan Roman Kucfir (5.dan) 6. Kyokushin Kai Kan Tezuka Group (IKO4) – kierowana przez Toru Tezuka (9. dan) – szefem w Polsce jest Eugeniusz Stanisławek (5. dan) z Wałbrzycha 7. All Japan Kyokushin Union (IKO5) – organizacja kierowana rotacyjnie, która ma charakter związku niezależnych organizacji, dojo, szkół poszczególnych shihan i sensei. Najważniejsze postacie tej organizacji to: Kazuyuki Hasegawa, Shigeru Tabata, Jun Miwa, Shigenori Sakamoto, Daigo Oishi, Toshikazu Setto, Yasuo Takahashi, Yukio Okada, Yasuhiro Kuwajima, Yasuhiro Shichinohe, Koi Yoshikazu, Peter von Rotz. Polskim członkiem tej organizacji jest Śląski Klub Karate Kyokushin, któremu szefuje sensei Krzysztof Brzozowski (4. dan) 8. Kyokushinkan (IKO6) – kierowana przez Hatsuo Rōyama (9. dan) – w Polsce obecnie brak funkcji Country Representivea liderami są m.in. Daniel Gorczyca (3. dan), Jan Bierowiec (3. dan), Wiesław Więckowski (3. dan), Mamuka Khuroshvili (2. dan), Marek Aleszko (2. dan) Przedstawicielami władz organizacji są: Tsuyoshi Hiroshige, Akio Koyama,Hiroto Okazaki, José Millán i Jacques Sandulescu 9. IBK Kyokushin – International Budokai Kan Kyokushin, na świecie kierowana przez Jona Bluminga (10. dan kyokushin, 9. dan judo). Honorowym prezydentem organizacji jest Kenji Kurosaki (10. dan) z Japonii. W Polsce kierowana jest przez Tomasza Olejnika (7. dan) z Poznania 10. Kyokushin World Federation (KWF) – Kierowana przez Shihan Loek’a Hollandera (9. dan) z Holandii oraz shihan Antonio Pinero (8. dan) z Hiszpanii – w Polsce szefem jest shihan Andrzej Drewniak (8. dan) z Krakowa 11. World Kyokushin Union (WKU) – kierowana przez hanshi Flemming Schroter (8. dan) z Danii, w Polsce przedstawicielem jest Jasielski Klub Karate Kyokushin kierowany przez shihan Tadeusza Krygowskiego (5. dan) oraz shihan Adam Gazda (5.dan) z Góry Kalwarii oraz Tarnobrzeg kierowany przez shihan Ryszarda Kipera (5. dan) 12. Internationale Budo Kai – kierowana przez Gerard Gordeau (9. dan) w Polsce jako Polska Federacja Instytut Budokai Karate (IBK) – którego szefem jest shihan Artur Więzowski (6. dan) z Ciechanowca i shihan Zbigniew Szkopiak (5. dan) z Siewierza Style wywodzące się z kyokushin:
13. Ashihara Karate – założone przez Hideyuki Ashiharę (10. dan), obecnie istnieją dwie organizacje, które nauczają stylu Ashihara, tj. – Ashihara International Karate Organisation (AIKO) – na której czele stoi hanshi Dave Jonkers – (9. dan) i shihan Semmy Schilt z Holandii; oraz Ashihara Karate International (AKI) której liderem jest KaichoHoosain Narker (8. dan) z RPA; w Polsce autoryzowanym reprezentantem obu tych organizacji jest sensei Dariusz Winiarski (4. dan – Ashihara Karate, 5. dan – Ju Jitsu, 2. dan – Kobudo) z Darłowa 14. Enshin Karate – stworzony przez kancho Joko Ninomiya z Denver w USA. W Polsce organizacją kieruje Radosław Kulikowski (3. dan) z Warszawy 15. Oyama Karate – twórcą którego jest Soshu Shigeru Ōyama (10. dan) – oddzieliła się od głównej organizacji jeszcze za życia Matsutatsu Oyamy. Po zamknięciu dojo i wycofaniu się z kierowania organizacją przez Shigeru Ōyama, Dyrektorem Organizacji (OYAMA International Karate Federation) został hanshi Jan Dyduch (8. dan) z Krakowa, który również jest liderem polskiej organizacji. Polska organizacja jest obecnie najliczniejsza jeśli chodzi o liczbę uprawiających styl Oyama i liczbę klubów w świecie. 16. Seidō-kaikan – założone w 1980 roku przez Kazuyoshi Ishiiego 17. Seidō-juku – założone i kierowane przez kaicho Tadashi Nakamurę (9. dan) – główne Dojo znajduje się w Nowym Jorku. W Polsce głównym ośrodkiem są Wadowice, a szefem jun shihan Bogdan Czapla (6. dan) 18. Shidōkan Karate – założone i kierowane przez kancho Yoshiji Soeno (10. dan), w Polsce szefem jest Mariusz Radliński (4. dan) z Katowic 19. Tsu Shin Gen autorski styl shihan Davida Cooka (9. dan) w Polsce przedstawicielem jest sensei Emil Waszak (3. dan) z Żar 20. Kudo Daido Juku – założone i kierowane przez sensei Takashi Azuma (8. dan), w Polsce liderem jest sensei Piotr Masiąg (1. dan) z Lublina 21. Sei Budokai – Na jej czele stoi hanshi Leonardo Voinescu (8. dan Sei Budokai, 4. dan Judo) z Rumunii. Prezydentem honorowym jest hanshi Dave Jonkers (9. dan Sei Budokai, 9. dan Ashihara Karate, 5. dan Judo) z Holandii, a funkcję honorowego dyrektora technicznego pełni shihan Semmy Schilt (6. dan Ashihara Karate, 6. dan Sei Budokai) z Holandii. Przedstawicielem na Polskę jest shihan Jan Sznajder (5. dan Sei Budokai) z KędzierzynaKoźle
System pasów
Stopnie uczniowskie (Kyū) W IKO Sosai Stopnie senior (wiek powyżej 14 lat)
zawodnik bez stopnia kyū – biały pas
10. kyū – pomarańczowy pas
9. kyū – pomarańczowy pas z niebieskim pagonem
8. kyū – niebieski pas
7. kyū – niebieski pas z żółtym pagonem
6. kyū – żółty pas
5. kyū – żółty pas z zielonym pagonem
4. kyū – zielony pas
3. kyū – zielony pas z brązowym pagonem
2. kyū – brązowy pas
1. kyū – brązowy pas z czarnym pagonem Stopnie junior (wiek poniżej 14 lat – wprowadzone po 1994 r.)
zawodnik bez stopnia kyū – biały pas
10.1 kyū – pomarańczowy pas z czerwonym pagonem
10.2 kyū – pomarańczowy pas z dwoma czerwonymi pagonami
10.3 kyū – pomarańczowy pas z trzema czerwonymi pagonami
9.1 kyū – pomarańczowy pas z niebieskim pagonem i czerwonym pagonem
9.2 kyū – pomarańczowy pas z niebieskim pagonem i dwoma czerwonymi pagonami
9.3 kyū – pomarańczowy pas z niebieskim i trzema czerwonymi pagonami
8.1 kyū – niebieski pas z czerwonym pagonem
8.2 kyū – niebieski pas z dwoma czerwonymi pagonami
8.3 kyū – niebieski pas z trzema czerwonymi pagonami
7.1 kyū – niebieski pas z żółtym i czerwonym pagonem
7.2 kyū – niebieski pas z żółtym i dwoma czerwonymi pagonami
7.3 kyū – niebieski pas z żółtym i trzema czerwonymi pagonami
6.1 kyū – żółty pas z czerwonym pagonem
6.2 kyū – żółty pas z dwoma czerwonymi pagonami
6.3 kyū – żółty pas z trzema czerwonymi pagonami
5.1 kyū – żółty pas z zielonym i czerwonym pagonem
5.2 kyū – żółty pas z zielonym i dwoma czerwonymi pagonami
5.3 kyū – żółty pas z zielonym i trzema czerwonymi pagonami Przekład stopni junior na stopnie senior
Stopień junior 10.3 kyū, = Stopień senior 10 kyū,
Stopień junior 9.3 kyū = Stopień senior 9 kyū,
Stopień junior 8.3 kyū = Stopień senior 8 kyū,
Stopień junior 7.3 kyū = Stopień senior 7 kyū,
Stopień junior 6.3 kyū = Stopień senior 6 kyū,
Stopień junior 5.3 kyū = Stopień senior 5 kyū,
W IKO Matsui Group, IKO Tezuka Group oraz Kyokushin-kan
biały pas – zawodnik bez stopnia kyū
pomarańczowy pas – 10 kyū
pomarańczowy pas z czerwonym pagonem – 10.1 kyū
pomarańczowy pas z dwoma czerwonymi pagonami – 10.2 kyū
pomarańczowy pas z niebieskim pagonem – 9 kyū
pomarańczowy pas z niebieskim pagonem i czerwonym pagonem – 9.1 kyū
pomarańczowy pas z niebieskim pagonem i dwoma czerwonymi pagonami – 9.2 kyū
niebieski pas – 8 kyū
niebieski pas z czerwonym pagonem – 8.1 kyū
niebieski pas z dwoma czerwonymi pagonami – 8.2 kyū
niebieski pas z żółtym pagonem – 7 kyū
niebieski pas z zółtym pagonem i czerwonym pagonem – 7.1 kyū
niebieski pas z żółtym pagonem i dwoma czerwonymi pagonami – 7.2 kyū
żółty pas – 6 kyū
żółty pas z czerwonym pagonem – 6.1 kyū
żółty pas z dwoma czerwonymi pagonami – 6.2 kyū
żółty pas z zielonym pagonem – 5 kyū
żółty pas z zielonym pagonem i czerwonym pagonem – 5.1 kyū
żółty pas z zielonym pagonem i dwoma czerwonymi pagonami – 5.2 kyū
zielony pas – 4 kyū
zielony pas z czerwonym pagonem – 4.1 kyū
zielony pas z dwoma czerwonymi pagonami – 4.2 kyū
zielony pas z brązowym pagonem – 3 kyū
zielony pas z brązowym pagonem i czerwonym pagonem – 3.1 kyū
zielony pas z brązowym pagonem i dwoma czerwonymi pagonami – 3.2 kyū
brązowy pas z czerwonym pagonem – 2 kyū
brązowy pas z czerwonym pagonem i czarnym pagonem – 1 kyū
W IKO Midori Group/ WKO Shinkyokushinkai oraz Kyokushin Union
biały pas – zawodnik bez stopnia kyū
czerwony pas z dwoma czarnymi pagonami – 10 kyū
czerwony pas z czterema czarnymi pagonami – 9 kyū
niebieski pas – 8 kyū
niebieski pas z czarnym pagonem – 7 kyū
żółty pas – 6 kyū
żółty pas z czarnym pagonem – 5 kyū
zielony pas – 4 kyū
zielony pas z czarnym pagonem – 3 kyū
brązowy pas – 2 kyū
brązowy pas z czarnym pagonem – 1 kyū Stopnie mistrzowskie (dan)[edytuj | edytuj kod]
czarny pas ze złotym pagonem – 1 dan
czarny pas z dwoma złotymi pagonami – 2 dan
czarny pas z trzema złotymi pagonami – 3 dan itd. aż do 10 dan
W Polsce posiadacz wyższego pasa nosi miano Sempai, posiadacz czarnego pasa nosi miano Sensei, a od 5 dana wzwyż Shihan, 10 dan – Sosai. Przewodniczący organizacji nosi tytuł Kancho. Według nomenklatury japońskiej, Sempai to zawodnicy posiadający 1-2 dan, Sensei to ćwiczący 3-4 dan, zaś 5 dan i powyżej to Shihan. Nazewnictwo japońskie różni się zatem od stopni stosowanych w Polsce. W niektórych federacjach kolorystyka pasów może różnić się od podanej wyżej. Zobacz też stopnie w karate w innych stylach.
Przysiega Dojo 1. Będziemy ćwiczyć nasze serca i ciała dla osiągnięcia pewnego i niewzruszonego ducha. 2. Będziemy dążyć do prawdziwego opanowania sztuki karate, aby kiedyś nasze ciało i zmysły stały się doskonałe. 3. Z głębokim zapałem będziemy starać się kultywować ducha samowyrzeczenia. 4. Będziemy przestrzegać zasad grzeczności, poszanowania starszych oraz powstrzymywać się od gwałtowności. 5. Będziemy spoglądać w górę ku prawdziwej mądrości i sile, porzucając inne pragnienia. 6. Będziemy wierni naszym ideałom i nigdy nie zapomnimy o cnocie pokory. 7. Przez całe nasze życie, poprzez dyscyplinę karate, dążyć będziemy do poznania prawdziwego znaczenia drogi, którą obraliśmy. Niektóre wersje językowe Przysięgi Dojo nieco różnią się od siebie, czasem w tłumaczeniu, czasem w formie. Przykładowo w polskim IKO1 dodaje się jeszcze jeden punkt, nieistniejący w wersji japońskiej: Nie będziemy stosować i rozpowszechniać sztuki karate poza dojo. Oryginał z japońskiego: 1. Hitotsu, ware ware wa, shinshin o renmashi kakko fubatsu no shingi o kiwameru koto. 2. Hitotsu, ware ware wa, bu no shinzui o kiwame, ki ni hasshi, kan ni bin naru koto. 3. Hitotsu, ware ware wa, shitsujitsu goken o mot-te, jiko no seishin o kanyo suru koto.
4. Hitotsu, ware ware wa, reisetsu o omonji, chojo o keishi, sobo no furumai o tsutsushimu koto. 5. Hitotsu, ware ware wa, shinbutsu o totobi, kenjo no bitoku o wasurezaru koto. 6. Hitotsu, ware ware wa, chisei to tairyoku to o kojo sase, koto ni nozonde ayamatazaru koto. 7. Hitotsu, ware ware wa, shogai no shugyo o karate no michi ni tsuji, Kyokushin no michi o mat-to suru koto.
Karate Kyokushin w kulturze Gry wideo Jin Kazama z serii gier Namco – Tekken, używa sztuki Karate Kyokushin w grze Tekken 3, Tekken 4, Tekken 5, Tekken 5: Dark Resurrection i Tekken 6. Możemy go ujrzeć praktykującego Yantsu i Pinan Sono Yon kata w demonstracjach w serii Tekken. Kyokushin pojawia się również w innych postaciach serii Tekken z rodziny Kazama i Mishima.ICHIGEKI z seri playstation Programy telewizyjne W roku 2004 powstał oparty na historii życia Sosai Masutatsu Oyama film Fighter in the Wind. Karate Kyokushin zostało zaprezentowane w amerykańskim programie Fight Quest jako przykład sztuki walki pochodzącej z Japonii.