003 revista ff decembro 2013 by lele

Editorial

utono está sendo letal para os técnicos históricos. Se no mes anterior o Erizana destituía a José Estévez, o comezo de novembro servía para despedir a Plácido Cortés López. Cortés é parte do At. Arousana. Con el comezou a historia das amarelas, viviran as primeiras viaxes, as saídas á Donosti Cup, a participación na Copa RFEF, os primeiros títulos na Copa FGF, e aqueles duelos especiais contra o Aguiño … Un día, por unha vía non traumática, o técnico e o club chegaron ao acordo de darse un tempo. O tempo necesario ecesario para que as vilagarciás vila alcanzaran o seu teito deportivo da man de Celso Couso e baixaran a Preferente catro anos despois. No medio da treboada volveu aparecer Cortés. O técnico de Cordeiro, cun equipo que se autoanulara competitivamente, non foi quen de evitar, en dous meses de traballo, unha inercia negativa que rematou co sorprendente descenso, descenso malia que no elenco había nomes sobranceiros como Mo, Bibi, Cárol, Lu Pujol, María Arufe ou as Míriam, Domínguez e Señoráns. Cortés ficou para recompor unha u entidade que, inexplicablemente, non estaba cos mellores equipos galegos, un club que apostaba polo futuro, paralelamente co Orzán, agregando un equipo B. Cortés, sen todos aqueles nomes e con algunhas noviñas, tardou un ano en devolverlle o status ás atléticas. O tempo vai tan veloz que, ao mellor, é un dos factores que, nesta época, enfraquece a memoria. Plácido Cortés López estabilizou deportivamente ás arousás e, nunha campaña de transición na que integran xogadoras con futuro e calidade como Ari (Villestro), illestro), Bárbara ou Alba (Arousana B), e na que as lesións e o baixo número de atletas obrigan a botar máis man do segundo equipo, as dirixentes da entidade deciden decapitar ao seu mentor deportivo, aquel que as fixo crecer e as estaba rexenerando. Marchou Marc Estévez e agora Cortés. A sensación de baleiro b é moito maior. Un histórico como o At. Arousana machucou parte do seu pasado.

Contidos Editorial……………………………. Érase unha vez 1971-1980…..…….. Polo mundo…...………………….... Máis perto………………………….. Ana Buceta, triunfando na elite.…… O mes en imaxes....………………… As estranxeiras galegas….……….... José Mañana; memoria de campión.. A ver se sabes……..…...................... Club de amigos da Revista FF…….. III Campus Vero Boquete………... Os grandes clubs: 1.FFC Turbine Potsdam…………… Resultados de novembro…………...

2 3 6 8 10 14 16 18 22 23 24 25 28

FF Revista do fútbol feminino galego Director: Carlos Castro Pinhão Consello de redación: Carlos Castro Pinhão Óscar Losada Castro Manuel Julián Jiménez Josu Imanol Julián Fandiño Colaboracións: Andrea Martínez Fervenza Foto portada: Patricia Asencio Maquetación: Carlos Castro Pinhão Publicidade: María Isabel Pego Romalde Enderezo electrónico: revistaff@outlook.es

Carlos Castro

FF O tránsito de décadas deixara un pouso verdadeiramente importante como nos lembra a actual técnica do Lavadores, Aurora Feros. Aurora podería facer un percorrido Aurora Feros. no tempo a través das súas © Revista FF vivencias como xogadora do Turista, no 1970, no Mayador, entre 1971 e 1975, no Karbo e, posteriormente, no Celta até o remate da primeira fase histórica do fútbol feminino galego. Coa súa testemuña podemos coñecer que neses comezos dos setenta, Vigo contou cunha liga que inicialmente formaron catorce equipos e que acabaron disputando trece. Nomes como o Turista, o Cíes, o Cividanes, o Mayador se xuntaron a outros da zona de influencia de Vigo para celebrar un campionato organizado. Sabemos pola daquela mediocentro que en Cangas había outro deses conxuntos. É unha testemuña acreditada por José Mañana, quen nos ten falado que na zona de Vigo había moitos equipos, sen poder precisar cantos. A iniciativa non superou a censura da Sección Femenina e foi destruída un ano despois. Non puido impedir, porén, que os clubs, ao abeiro das festas, continuaran organizando partidos e até campionatos galegos oficiosos. O Ferrándiz ferrolán disputou un deses “títulos” contra o Karbo en Cedeira en agosto de 1972. As departamentais viñan de gañar ao Franza por 3-0 pero foran as coruñesas quen ergueron unha copa que aínda conservan, como case todas as gañadas, no colexio.

Érase unha vez 1971-1980 Carlos Castro A nova década ía traer mudanzas, novos aires que se percibían no país. Os rescaldos do maio francés chegaban á sociedade a contagotas. O fútbol feminino europeo comezaba a revirarse contra o establishment, nomeadamente FIFA e UEFA, e contra os gobernos e federacións futbolísticas dos países que impedían o normal desenvolvemento das liberdades. Contra corrente, fanse campionatos mundiais oficiosos en México e Italia. En España, o triángulo formado por Bilbao, Barcelona e Madrid, crean equipos poderosos como o Sondica, a Peña Barcilona e o Oroquieta-Villaverde, que son paradas no itinerario de equipos estranxeiros que visitan a Península. En Galiza, dúas cidades, Ferrol e Vigo, mobilízanse provocando que o réxime coloque o ollo das súas espingardas e canóns sobre elas. Esa franxa litoral é tamén a impulsora do novo rumo que o fútbol feminino quere tomar no cuadrante noroeste. A Coruña, a cidade olívica e a departamental, xunto as súas zonas de influencia, comezan a ter unha actividade regular a través de clubs como o Karbo, o Mayador, o Fontecelta e o Ferrándiz. O corolario, na metade da década, a celebración do primeiro partido da selección galega. Unha empresa de viños xerezanos, a través do seu delegado, Aníbal Iglesias Pardeiro, oficial de infantería no Mérida 44, para máis datos, foi a impulsora para que ese evento histórico acontecera no desaparecido Manuel Rivera. Aníbal Iglesias non é o único nome propio desta época. José Mañana, responsable técnico do Karbo, na Coruña, e Fernando Ferradás, con idéntica función no Mayador, en Vigo, foron persoas decisivas para que o fútbol feminino galego comezara a camiñar con pasos máis determinantes.

S.D. Ferrándiz

Pouco despois volveran retarse os dous equipos en Lugo. O fútbol feminino estaba converténdose en habitual no San Froilán. No vello Ángel Carro resarciran a derrota anterior cun 7-5. O conxunto 3

FF Foi precisamente aí onde José Mañana pescou para a causa coruñesa a unha das mellores xogadoras do fútbol español, e piar imprescindible na selección hispana da década dos oitenta, Inma Castañón. Ao conxunto dos Mallos tamén chegara unha rapaciña cunha calidade técnica espectacular, capaz de encestar, no salón da casa, moitas pelotiñas de papel nas copas gañadas por Rafael Franco, quen fora gran xogador do River Plate e do Deportivo. Lis Franco tamén sería outro dos nomes seminais nesta etapa e, como Inma, habitual na posteriormente creada selección española.

de Esteiro aínda estivo presente polos campos unhas cantas temporadas e foi un dos tres que, no 1975, forneceron de futbolistas á selección galega. Tamén o Mayador saía polo sur de Galiza. O seu poderío facía que as comisións de festas quixeran incluílas nos seus programas. Tui, Tomiño e varias vilas do Condado, así como as da parte norte da ría viguesa, eran frecuentadas polo equipo patrocinado e dirixido pola familia Ferradás. Tampouco foron alleas a saír a Portugal, fundamentalmente a vilas do norte, onde defrontaban con equipos da zona. Igual que no fútbol masculino, Galiza viviu, no feminino, a polarización A Coruña-Vigo que contaban cos mellores equipos. Así, o gran rival do Mayador, foi o Karbo herculino. As colexialas foron as pioneiras na cidade e unha conversa de clase entre alumnos, no 1969, acabou nun equipo tricampión de España nos oitenta. As coruñesas tiveron o seu primeiro partido en Almeiras e a primeira goleadora foi Marina Expósito. Como ela conta, “foi unha xogada estraña. Todas esperábamos o saque da guardarredes. O balón estaba pousado na área e Marina Expósito. ninguén ía por el. Eu © Revista FF estaba perto do árbitro que me dixo: Non queres meter gol? A que esperas?” Marina continuou o relato: “Fun correndo medio campo, todos debían pensar que estaba tola, a guardarredes do outro equipo tamén porque non foi polo balón. Cando cheguei a el chutei e comecei a celebralo como se acabara de gañar a Copa de Europa.” Foi a primeira das varias copas que gañaran naquel verán. Seguirían as de Arteixo e o local, das festas dos Mallos. Lugo carecía de equipos organizados como os citados, pero ademais do torneo de San Froilán, na capital, conseguiu instaurar un trofeo que se volvería habitual na época, o Condesa de Ribadeo, que o Karbo gañou catro veces. O partido acostumaba celebrarse contra un dos equipos asturiáns máis poderosos, o Canisas IKE xixonés.

C.F. Karbo. © Arquivo Colexio Karbo.

O Karbo tiña, xunto ás xogadoras citadas, outras como a veterana Manola (a primeira, arriba, na foto), que antes estivera no Gaiteira e no Fontecelta da súa vila, Pontedeume. A capitá deixou o fútbol con 39 anos. As aurinegras contaban coa poderosísima Geli, posuidora dun dos chuts máis duros e longos do fútbol español. Mañana trouxera do Cee a Elvira, Junquera e Isabel e de Vigo á santiaguesa Aurora. O cadro dos Mallos paseábase comodamente goleando á maior parte dos rivais que se lle presentaban. O Brigantium foi unha das vítimas no Carregal o 2 de maio de 1974. Posteriormente volverían á cidade dos cabaleiros para erguerse co Trofeo San Roque, igual que fixeron cos de Brexo-Lema, Pontedeume e Carral, aquí contra un equipo que, segundo os arquivos do Karbo, era o mesmísimo C.D. Ourense feminino.

FF Os partidos non riba do resultado, só se daban entre foi unha festa. Para UNHA FICHA MOI ESPECIAL a historia outro equipos. Había dato: Lis Franco, tamén outros PARTIDO NÚM. 1 / 1. TROFEO VALDESPINO. SÁBADO 30/08/1975 (19,00) Campo: MANUEL RIVERA que substituíu á súa entre seleccións (Ferrol) (2.500) compañeira de comarcais como GALIZA : 0 - CASTELA : 5 (0-4) equipo, Junquera, o celebrado o 4 GAL : Maricarmen-C.F. Fem. Karbo; Rosa-C.F. Mayador (Ana-S.D. estreouse coa de agosto de Ferrándiz ’), Pichi-C.F. Mayador (Lina-S.D. Ferrándiz ‘), Isabel-C.F. Fem. absoluta con once 1973 en Ribeira. Karbo; Chelo-C.F. Fem. Karbo, Matilde-C.F. Fem. Karbo; JunqueraC.F. Fem Karbo (Lis Franco-C.F. Fem Karbo ‘), Conchi-S.D. Ferrándiz, Nese día, Vigo anos, catro meses e ElviraC.F. Fem. Karbo, Aurora-C.F. Mayador (Viri-S.D. Ferrándiz ’), dezaseis días. venceu a Ferrol Rexach-S.D. Ferrándiz (Mary Luz-S.D. Ferrándiz ’). Sel. José Meses antes do por 6-5. A Mañana-Karbo D. partido volvera a departamental do CAS : Ana María (Benita ‘); Blanca (Medina ‘), Fuertes, Ferrándiz, celebrarse un Maricarmen; Merche (Nena ‘), Milagros (Rocío ‘); Pili, Tere, Rosi, Victoria, Estrella (Ana ‘). Sel. Rafael Muga Ruiz. daqueles Rexach, marcou Goles: 0-1 Rosi 10’; 0-2 Rosi 20’; 0-3 Victoria 23’; 0-4 Victoria campionatos todos os goles da 35’; 0-5 Victoria 45’. galegos oficiosos selección do Árbitro: Permuy Aneiros (Galego-Ferrol). Auxiliares: norte. no que o Mayador Disciplina: Non houbo. derrotou ao Karbo. Insuficientes NOTAS: ‘ Ana María detén un penalti lanzado por ?. Os dous cadros contra os dous de volverían verse as Rosi e Aurora, facianas no III trofeo organizado polas colexiais, ademais dos de Piche e Maica para as do sur. que xogaron en Arteixo (25/05/1975). Na metade da década produciuse en Ferrol a estrea A expansión do fútbol galego parecía ir paralela á da selección absoluta. Aníbal Iglesias, delegado da capacidade de movemento de José Mañana. El firma de viños Valdespino, moveu os fíos para levou ás aurinegras en varias ocasións a torneos en que o partido entre Galiza e a selección española, Asturias, como o de Lugones, tamén en 1975, coa súa figura Conchi Sánchez Freire “Amancio” onde xogaron contra un dos grandes do momento, á fronte, chegara ao Manuel Rivera. o Sondica vasco. No 1977, Pablo Porta, presidente da RFEF, comezou a dar os primeiros pasos para institucionalizar o fútbol feminino e contactou cos principais clubs do estado. Cos novos aires, na Coruña nacía outro club, o Cinco Estrellas, que axiña xogaría contra o Karbo o trofeo San Juan de Guitiriz (24/06/1978). O 8 de setembro Ribadeo acollía un choque de luxo. As de Mañana xogaban contra o ASCB Royan. O 13 e 14 de maio estiveran en Olivet (Francia) nun torneo internacional. 1978 foi o da retirada de Manola e da carralesa Selección galega 1975. © Arquivo Colexio Karbo. Matilde tras oito campañas nos Mallos. A década rematou cun sabor doce. Por fin, na Ao final non foi a española e na aliñación do día primeira reunión da RFEF (outubro-1980) era despois saída na prensa tampouco apareceu recoñecido o fútbol feminino. Conchi Amancio. A expedición, encabezada polo Antes, en xuño, o Karbo ficaba segundo no técnico Rafael Muga Ruiz, foi a selección de “Torneo das sete nacións” de Olivet, onde gañaba Castela, integrada basicamente por futbolistas de ao Manosque (3-2) e St. Gallen (1-0), empataba Madrid. O partido, dividido en dous tempos de sen goles co Amiens e o Olivet, e perdía a final corenta minutos, non tivo cor pero si gran contra o Veithein Winterthur suízo (1-0). expectación. Castela gañou 0-5 e o Inferniño, por 5

FF arredor dela e solicitará á Comisión Nacional dos Dereitos Humanos do seu país que investigue aos que soliciten a verificación de xénero tendo en conta que tratar unha verificación deste tipo é unha grave violación dos dereitos básicos das persoas. A xogadora non foi convocada para a Copa de Asia de 2010 por non estar preparada mentalmente para a competición nese momento. Sen embargo, os seus detractores afirman que foi por non verificar a proba prob de xénero que esixiu China.

Polo mundo Ada Cruz dá o salto á política Non é unha xogadora intranscendente. Na historia da selección cción chilena, chilena Ada Cruz é a futbolista que marcou o primeiro gol na historia da “roja”. “roja” Era o 28 de abril de 1991 na localidade brasileira de Maringá. O partido correspondía ao triangular clasificatorio para o Mundial de China. No prolongamento, cando o seu equipo perdía 6-0, 0, foi quen de anotar algo máis que un gol da honra. Despois gañaron a Venezuela (1-0), 0), insuficiente para coller o billete a China, pero foi declarada mellor xogadora da fase sudamericana. 22 anos despois, a ex dianteira do Everton, pulou á política para candidatarse como conselleira rexional na área metropolitana de Santiago polo Partido Regionalista de los Independientes, dientes, de ideoloxía centrista. centrista Os resultados foron peores que como xogadora. Obtivo a confianza dun 1,87 por cento dos votantes tes e deberá esperar para poder impulsar o fútbol feminino, como dicía antes do referendo, a unha nova oportunidade.

FIFA estrea páxina de facebook dedicada ao fútbol feminino FIFA amplía a súa actividade no facebook abrindo unha páxina dedicada ao fútbol feminino. A mesma pode verse en seis idiomas e os seus contidos van desde a actualidade que se vai producindo cara c ás fases finais das Copas do Mundo de Canada 2015, a sub’20 de Canadá no 2014 e a sub’17 de Costa Rica 2014. Igualmente dá conta doutros eventos como os planes de divulgación que leva a cabo para o desenvolvemento do fútbol feminino no mundo como Live Your Goals, os festivais para rapazas, o programa Football for Hope e os proxectos de responsabilidade social corporativa. Paralelamente, o máximo organismo futbolístico activou unha conta oficial da Copa do Mundo de 2015 no twitter.

Cuestionado o sexo da mellor xogadora de Corea do Sur Ten 26 anos e é a xogadora máis importante da Liga de Corea do Sur. O seu equipo é o Amazonas de Seul coas que Seul, marcou 19 goles en 22 partidos da edición anterior da Liga. Chámase Park EunEun Seon e en novembro saltou ao primeiro plano porque seis ténicos de equipos rivais ameazaron con boicotear a próxima liga se continúa xogando. Mundialista ista en 2005, o seu club fechou filas

Afganistán verá nacer a súa primeira liga feminina Dezaseis equipos de Kabul disputarán, durante un mes, a primeira Liga feminina de Afganistán. A crecente demanda das mulleres por militaren en equipos da capital, abriu as portas ao proxecto. O perfil das futbolistas di que pertencen ás clases alta e media, teñen unha mentalidade aberta e, inicialmente, non contaron co apoio familiar. 6

São José campión da Libertadores por segunda vez

O Kibi mantense na J. League por penaltis

Era un dos favoritos e cumpriu os prognósticos. O equipo do estado de San Paulo derrotou na final ás colombianas do Formas Íntimas por 3-1. 3 Anteriormente, contabilizaron por vitorias os tres partidos da primeira fase. Na semifinal, logo de rematar empatadas a tres co Colo Colo chileno, defensor do título, pasaron na quenda de penaltis grazas a un espectacular 3-00 desde os once metros. Na final, xogada no estadio ABC, de Foz de Iguazú (Brasil), na fronteira tripartita de Brasil, Arxentina e Paraguai, as brasileiras empataron o gol inicial de Diana Ospina por medio de Priscilinha, Danielli fixo o 2-11 cando só ían 25 minutos e Gislaine fixou o marcador no comezo da reanudación. Co 1-00 a guardarredes colombiana, Sandra Sepúlveda, desviou unha pena máxima.. No segundo tempo as paulistas aguantaron o resultado cunha xogadora menos, logo que Giovânia fora expulsada. O São José recupera o título logo de gañalo, por primeira vez, no 2011.

O Kibikokusaidaigaku Charme mantense na máxima categoría do fútbol xaponés logo de derrotar na eliminatoria atoria de permanencia/ascenso, ao aspirante, Setagaya Sfida. As universitarias do Kibi saíron fortalecidas da d ida, onde gañaron por 0-1 en Setagaya.. O factor campo non determinou a superioridade do titular porque na volta, un gol de Marina Tanaka aos 50 minutos mi igualou o anterior. O partido foi ao tempo extra e á quenda de penaltis. Nela, Kawashaki (Setagaya) mandou ao pau o primeiro dos dez e a serie continuou inmaculada até que Ran Kamata bateu no derradeiro a Kawaguchi, deixando ao Kibi no máximo nivel doo fútbol feminino nipón.

Xa se pode descargar a Full Bloom 2013 Un dos mellores pdf gratuítos sobre fútbol feminino xa se pode descargar da rede. Trátase da edición do 2013 do Full Bloom, unha interesantísima guía do fútbol xaponés relativa ao ano 2012 onde aparecen resultados, planteis, comentarios e entrevistas. 84 páxinas que van gustar os amigos dos os datos, das estatísticas e daa historia deste deporte. Descarga en http://www7.ocn.ne.jp/~debiddo/FullBloom.pdf

São José E.C. © CBF

Comeza a II Mobcast Cup

Semifinais do Brasileiro

O fútbol feminino femin non espera á FIFA e en Xapón comezou o mundial de clubs oficioso. Logo da renuncia dos campións europeo, Wolfsburg, e de sudamericano, São José, cinco c equipos toman parte no evento. Na previa, o campión oceánico, Sydney, derrotou ás xaponesas do Beleza por 1-0. Agora,, as locais do INAC Kobe xogarán a primeira semifinal contra o Colo Colo chileno. O vencedor loitará contra o gañador da outra entre o Chelsea inglés e o Sydney australiano. Os perdedores loitarán polo terceiro lugar.

Logo de ficaren primeiros e segundos dos respectivos grupos de catro, na segunda fase do I Campeonato Camp Brasileiro de Futebol, Futebol Rio Preto e São José por un lado, e Centro Olímpico e Foz Cataratas, polo outro, emparéllanse dese xeito para disputar a fase definitiva do torneo. Son tres res equipos paulistas e un paranaense, o Foz Cataratas. O São José, que acaba de gañar a Libertadores e que en maio se fixera coa Copa derrotando ao Vitória nun dobre partido, é o favorito para facer o triplete. 7

Mais perto

Moisés Campos susbtituto de Plácido Cortés no At. Arousana

Vero entre as mellores da Damallsvenskan 2013

Moisés Campos Maneiro, o técnico de Carril, il, é o novo adestrador do equipo vilagarcián, tras a destitución, o cuarto na historia da entidade, logo das dúas etapas de Plácido Cortés, Celso elso Couso, con quen o equipo xogou a súa única fase de ascenso á máxima categoría, e de Róger Barragáns. Moisés Campos tivo un pasado vinculado ao equipo arousanista cando, nas temporadas 2010/11 e 2011/12, foi o encargado de levar ao At. Arousana B. A destitución stitución de Cortés aconteceu logo dunha fría e brevísima reunión de cinco minutos o pasado día 12. 12 Ao encontro co técnico faltaron tanto a presidenta do club, Arancha Ruiz, como a secretaria e capitá do equipo, Carolina Baños.

Vero Boquete foi incluída no once ideal da liga sueca. A xogadora galega integra un once formado por Helgadóttir na meta, Klingenberg, Fischer, Röddik Hansen e Riley na retaguarda, Ramona Bachmann – a futbolista máis valorada lorada no torneo –, Herder, Seger e a santiaguesa na faixa central, e Mittag, coa mellor artilleira, Press, diante.

Praga de lesións na Milagrosa Xoaquín Blanco debe estar moi aliviado co remate de novembro. O de Santos, foi un mes terrible que deixou unha boa colección de baixas. Carla, Yoli, Luchi, Vicky, Lucía Lucía Sandar. © Revista FF Sandar e Alba tiveron, por diversas razóns, repouso obrigado. O técnico recorreu ás infantís Lucía Pardo, Paula, María e Irene para reparar as ausencias que o levaron a un notable balanzo de dúas vitorias e un empate.

Irina interesa ao Levante Sete partidos en Segunda para acumular 620 minutos de xogo e dous goles, ademais dunha fama gañada traballando nos anos anteriores do Tomiño, serviron a Irina para que o Levante U.D. se interesa por ela. A xogadora do Sárdoma, habitual titular con Toni Pazó, azó, pode ser a seguinte galega en dar o salto a Primeira División. A viguesa, nacida o 4 de xaneiro de 1997, é un dos grandes valores do fútbol galego.

Novembro, mes de Mari Paz A xogadora galega colocouse, ao termo da xornada 10, líder na táboa de goleadoras da Primeira División. Os catro tantos nos tres partidos xogados en novembro, permitíronlle alcanzar once goles que son os mesmos logrados por Erika (Athletic) e Soni (Barcelona). A de Bamio, nesa decena de partidos marcou en sete. Só Esther Sullastres (Transportes Alcaine), Lucía Muñoz (Sevilla) e Cristina Cornejo (R. Sociedad) saíron indemnes do confronto contra a killer valencianista. lencianista.

Marta no Beluso Marta, Aquí ve vese o carácter afeccionado do fútbol feminino. Marta, dúas campañas na primeira eira División (El Olivo 2011/12 e Los Llanos de Olivenza 2012/13) pasou da elite do fútbol español á Segunda División Galega. O Beluso, líder sobranceiro do Grupo III, foi o gran beneficiado e iso que ofertas para xogar nalgún dos nove galegos de Segunda non n lle faltaron. 8

Tomiño busca xogadoras

O Barbadás ficha a Corinne Mazzotta e a Barbi

Acaban de estrearse na Primeira Galega e resístense res a deixala. O Tomiño anda a procura de xogadoras de Segunda División Galega ou de Fútbol 8 “que teñan a ilusión de probar novas experiencias en Primeira”. O club presidido esidido por José Antonio González Gómez é un dos máis prolíficos de Galiza en actividades futbolísticas paralelas ao seu equipo, seguindo a tradición que nos mostraron sempre os conxuntos do Condado e o Baixo Miño.. Na pasada campaña obtiveron os mellores resultados esultados da súa historia e non o queren botar pola borda sen loitalo.

Campionato Galego Seleccións Comarcais

O Barbadás acaba de fichar á estadounidense Corinne inne Mazzotta. Mediacentro centro formada inicialmente no instituto Haddam-Killingworth Killingworth da súa cidade, Haddam (Connecticut), gañou varios títulos zonais nos tres anos de estadía. Despois foi á universidade Penn State-Harrisburg.. No 2009, en 18 partidos, logrou dez goles e deu nove asistencias, conseguindo unha valoración de 29, gañando a North Eastern Athletic Conference (NEAC). O título foi conseguido cun gol seu no partido decisivo contra Keuka (1-0, (1 08/11/2009). Ao final fixo parte do once ideal da Conferencia. Ademais de Marzzotta, o cadro de Fofi incorporou como guardarredes a Bábara Martiñá “Barbi”.

Morreu Claudia García

O proxecto xa ten datas e lugares para a Primeira Fase, ademais de formato para a competición. A FGF porá en marcha, ao longo de decembro, o Campionato Galego de Seleccións Comarcais destinado ás categorías sub’12 e sub’14. As mellores de seis das sete delegacións da FGF poderán mostrar as súas condicións e acabar de convencer aos seleccionadores galegos que poden contar con elas. Só Ourense, pola precariedade no volume de licenzas, non participará. Ferrol e Pontevedra foron as sedes designadas. As datas e o calendario son os seguintes: Grupo Norte. Campo: Javier Gómez Noya (Ferrol). Data: 06/12/20103. Calendario sub ’12 e sub’14: 1. Lugo – A Coruña; 2. Ferrol – Perdedor Lugo/A Coruña; 3. Gañador Lugo/A Coruña – Ferrol. Grupo Sur. Campo: A Xunqueira (Pontevedra). Data: Sub’12.- 06/12/20103; Sub’14.-- 29/12/2013. Calendario sub ’12 e sub’14: 1. Vigo – Pontevedra; 2. Santiago – Perdedor Vigo/Pontevedra; edra; 3. Gañador Vigo/Pontevedra – Santiago. Os dous primeiros de cada grupo xogarán as semifinais do torneo en datas (probablemente maio) e lugares a designar.

O pasado día 18, debido a un paro cardiorespiratorio, faleceu a internacional mexicana Claudia Erika García Mercado. A súa sona como futbolista futb comezou no Apertura do país aztecaa no 2007. Os seus 19 goles servíronlle para comandar a táboa de goleadoras. Despois subiu á selección sub’19 e á sub’20. Claudia García, malia súa pequena estatura, tiña unha calidade técnica e unha velocidade notables notab que lle permitiron marcar numerosos goles ao longo da súa traxectoria. García estivo a piques de fichar polo Compostela na temporada 2011/12. Fixo a pretemporada co equipo de Miguel Gómez, substituído antes do comezo do torneo por Manolo Buján, pero non no puido estrearse por un problema administrativo. O club santiagués trouxéra raa xunto á guardarredes Balbina Treviño e a dianteira Verónica Pérez. Na presente campaña o Erizana de José Estévez tentou traela de novo ao fútbol galego pero o equipo de Baiona nonn conseguiu definir unha proposta segura para que a mexicana se incorporara ás vermellas. 9

FF Un título e unha presenza mundialista poderían ser os novos marcos xeográficos de Ana Buceta.

Ana Buceta, triunfando na elite

Que significa o fútbol na túa vida? Para min, a palabra fútbol é algo máis que un simple xogo entre rapaces que lle dan patadas a un balón. É a miña ilusión de cada día, o que me permitiu vivir algún dos momentos máis felices da miña vida.

Desde pequena leva a paixón polo fútbol, pola competición e por superar permanentemente retos. Un espírito grande, propio das que axiña se lles queda sen recunchos o espazo que habita. As ligas escolares de Moaña acabaron por mostrala como unha futbolista diferente, capaz de competir, nesas idades, con futbolistas deses aos que, pouco despois, o Celta, o Alondras ou o Pontevedra lles acaba botando o ollo. Pequena ficou tamén a lexislación que impedía a esa futbolista precoz demostrar que o hábitat máis natural para a súa formación era o segundo chanzo do fútbol español. Preclara desde sempre, a súa pulsión competitiva levábaa a discutir cos seus primeiros técnicos aspectos tácticos do xogo. Baixar un chanzo agrandou a súa personalidade reflectido noutro concepto que está deixando de ser frecuente na vida: compromiso. Un ano no purgatorio compensoulle para obter a súa primeira Copa oficial e que se lle abriran as portas ao mellor equipo galego dos últimos tempos. En Vigo se lle abriron outras portas, as de xogar para gañar calquera partido e as de Europa a través da selección española sub’19. En Vigo gozou da dozura dun ascenso histórico á Primeira División e foi capaz de sobrevivir nas antípodas do éxito. No fondo, a expiación dun ano de derrotas tiña que pagar con réditos a frustración de reprimir a arte do jogo bonito. O Levante non deixou pasar a oportunidade. Agora dous nomes marcan a súa vida: Valencia e As Rozas. Quereda quere tela perto porque sabe que o talento da galega continúa a crecer.

Comezas en Moaña, a túa vila, como todas as rapazas, en equipos mixtos de base. A verdade é que eses anos foron realmente bos. Estaba rodeada dos meus amigos e compañeiros de clase que me trataban moi ben. Pero axiña chega o interese do Bértola por ti. Como foi o de ir ao equipo de Vilaboa? Meu pai é de Vilaboa e coñecía ao presidente do Bértola, que me mirou xogar co Moaña algúns partidos. Sempre lle dicía que eu tiña que ir para alí e así foi. En calquera caso, vas e atopas o primeiro obstáculo: a idade. Si, iso foi unha cousa que me amolou bastante porque me perdín varios partidos importantes por culpa da idade. Eu pensaba que podía xogar con trece anos se cumpría os catorce nese mesmo ano, pero non foi así. Malia todo, te estreas na Segunda. Lémbrache algo o nome de Zaida? Lémbrome ben dese nome. Tiven que usar a súa ficha ata que cumprín os catorce anos. Vamos con outro nome da época: Jesús Bujía. Sendo unha novata parece que tes tido algunha discordancia. Con que non concordabas da súa metodoloxía? Tivemos as nosas discrepancias dentro do terreo de xogo xa que, en varias ocasións, tiñamos maneiras diferentes de pensar, pero foi un 10

FF adestrador do que aprendín algunhas cousas importantes. Por que baixa o Bértola na temporada 2006/07? O Bértola non era un equipo con grandes axudas económicas o que obrigaba, na maioría das veces, a viaxar no día. Chegabamos limitadas aos partidos, sen poder descansar ben. Ese foi un factor que afectou bastante. O descenso do equipo e a túa progresión daban para pensar que buscarías outro equipo na Segunda. Malia todo, segues no equipo celeste e branco en Preferente. Si, a verdade é que ofertas non me faltaron, pero eu estaba moi a gusto no Bértola e optei por quedarme un ano máis na busca do ascenso.

En El Olivo supoño que atopas moitas cousas diferentes. Fai unha valoración sobre estes tres puntos: a) José Estévez; b) mellor artilleira, empatada con Anair, con quince goles; c) Terceiras, por debaixo de Oviedo Moderno e Reocín. Estévez era un adestrador moi esixente que vivía demasiado cada partido, o que en moitas ocasións provocaba que se alterase un pouco máis da conta, pero era un adestrador coas ideas claras. Sempre acostumo marcar bastantes goles, pero non son dianteira. Marcar os mesmos goles que Anair produciume unha gran satisfacción. Ese terceiro posto tivo un sabor bastante agridoce xa que na primeira volta comezaramos gañándolle ao Oviedo na casa. Foi unha fase da Liga na que estivemos primeiras durante moitas xornadas. Penso que non mereciamos quedar nesa terceira posición.

27/04/2008. En Santiago, contra o Orzán, xogades o ascenso co cartaz de favoritas. Ao final, 3-1 para as coruñesas. Que foi máis decepcionante, o descenso do ano anterior ou ficar ás portas do ascenso nese partido? Para min foi máis decepcionante o quedarme ás portas do ascenso porque non cumprimos o obxectivo que era subir, e máis vendo que o outro equipo non era tan superior como reflectiu o resultado. Dous meses despois, en Conxo, o primeiro título. Copa FGF e final contra o Galicia Gaiteira. Como o viviches? Pois igual que calquera que chega a unha final, cunhas ganas enormes de xogar e vencer nunha final.

Estando en Vigo recibes as primeiras chamadas á selección española sub’19. Estando no Bértola xa tiña ido a algunha Din que por ti seguirías no Bértola pero os teus concentración de adestramentos coa sub-17, pero pais foron determinantes para que marcharas a ata que cheguei a El Olivo non El Olivo. conseguira estrearme coa selección. Meus pais sempre me apoiaron e Ana Buceta Rodríguez nesa ocasión fixeron o mesmo. Eu Moaña, 04/12/1992 Chegas, adestras e convences: o Centrocampista sabía que se quería mellorar e máximo ao que podes optar con seguir crecendo como futbolista esa idade é xogar dous europeos, 2004/08: tiña que buscar un equipo en C.F. Bértola 2010 en Macedonia e 2011 en Nacional. Xa coñecía algunhas 2008/12: Italia. Sempre caedes na primeira compañeiras de El Olivo por ter Fed. Peñas Rec. El Olivo fase. Entrar nas fases finais era o 2012/ : xogado con elas na selección máis ao que España podía Levante U.D. galega, o que fixo que me acoplara aspirar? rápido ao equipo. Sentinme moi Internacional sub’19 2010/11: Xoguei dous europeos sub ‘19 e, ben alí. España como ti dis, non pasamos da 11

FF duro perder unha fin de semana tras outra, e máis cando ves de gañalo todo.

primeira rolda. España podía optar a máis. Tíñamos un equipo bastante bo tanto no 2010 como no 2011, pero a sorte non estaba do noso lado.

Malia o descenso, tres xogadoras logrades, noutros equipos, a continuidade na Primeira División, Carlota Zabaleta e Marta de la Torre, no Llanos de Olivenza e ti, que vas a un histórico como o Levante. Esperábalo? Eu sabía que había algunha posibilidade que algún equipo da Superliga se fixara en min, pero non esperaba que fora un club como o Levante, que é un dos históricos do fútbol feminino.

Houbo algunha xogadora contra as que xogaches naqueles torneos que te sorpendera pola súa calidade excepcional? Había futbolistas realmente boas, con moitísima potencia física, algo que nesas idades se volve moi determinante. Tal vez foi iso polo que a capitá de Macedonia (refírese a Natasa Andonova, Negotino (MKD), 04/12/1993, na actualidade no Turbine Potsdam), no 2010, me chamara a atención. Tiña moitísima calidade, levaba o balón moi pegado ao pé e salientaba por riba de todas as súas compañeiras.

Había outra xogadora de gran nivel que ficou coas olivas, Anair Lomba. Como é a guardesa futbolisticamente? Anair é unha xogadora realmente boa, é moi rápida, pelexa cada balón ao cento por cento e ten unha condición física moi boa, así como gran acerto de cara ao gol.

En Vigo xogas dúas fases de ascenso que representan, paradoxalmente, as saídas dos técnicos. Por que cres que non se lle deu continuidade nin a Estévez nin a Edu González? Supoño que o que fixo que non continuasen foi a busca de melloras para o equipo.

Levas máis dun ano coas granotas, é o teu terceiro ano na elite e, polo tanto, cremos que tes unha bagaxe suficiente para facer a análise de por que Galiza non ten un nivel competitivo máis alto. Onde cres que están as razóns? Pouco a pouco, Galicia vai avanzando, pero moi pouco a pouco. Un dos grandes erros que frean ese avance é a inexistencia de sección feminina nos grandes clubs galegos como o Celta e o Deportivo.

Como é, desde dentro do vestiario, o equipo galego hexemónico desde hai case unha década? Pois basicamente é un equipo sinxelo, formado por xente bastante nova que sempre loita por gañar. Con El Olivo te estreas na Primeira División. Acostumadas a gañar case sempre, como se sobrevive a unha temporada na que desde o comezo erades candidatas ao descenso? Claramente, o noso obxectivo era a permanencia desde un primeiro momento, pero non me esperaba que as cousas nos foran a ir como foron. Sabiamos que a categoría era difícil pero houbo resultados excesivos para o equipo que tiñamos. Eu, persoalmente, paseino moi mal xa que era moi

Unha vez que chegas ao equipo levantino, que cousas che chaman máis a atención ao nivel deportivo e social? O que máis me sorprendeu foi o ambiente que hai no vestiario e o fácil que foi adaptarme ás miñas compañeiras. Tamén chámame moito a atención a esixencia de cada adestramento. 12

FF talento goleador. É unha xogadora á que lle gusta xogar de costas e protexe moi ben o balón.

Como é un Levante-Valencia? O derbi é un dos partidos máis agardados pola afección. Todas afrontamos ese partido pletóricas de moral e gañas, e iso vese reflectido no terreo de xogo. Para min, o mellor derbi foi o vivido esta temporada, xa que os equipos chegaban moi igualados na clasificación e había moitísima xente nas bancadas.

Case no final, falemos da Liga. Cal é o obxectivo do Levante? O primeiro obxectivo que se marca o Levante é clasificarnos para a Copa e mellorar o conseguido o ano anterior. Clásicos como Espanyol e At. Madrid cometeron demasiados erros no arranque. Cada ano a Liga é máis igualada? Si, parece que este ano a Liga esta bastante igualada, aínda que destaca o Barcelona un pouco por riba do resto malia estar xogando Champions. O Barcelona gañou as dúas últimas ligas e acaba de converterse no primeiro equipo do campionato español que chega aos Cuartos de final da Champions. O equipo catalán é tan superior ao resto? O Barcelona está nun momento realmente bo, pero calquera equipo pode gañarlle e dar a sorpresa, como xa o vimos co empate ante o Oviedo.

Nesta temporada estás dentro das dúas primeiras concentracións da selección española absoluta. Nacho Quereda dinos que fixeches un bo traballo na sub’19 e queren ver a túa progresión periodicamente. Decepcionoute non estar nas dúas convocatorias para os partidos da fase de clasificación da Copa do Mundo? Non, a verdade non me decepcionou para nada, o nivel é moi alto e sei que é moi difícil chegar a ser convocada para os partidos. O non estar nesas convocatorias indica que necesito mellorar, que é o que tento facer día a día.

Para rematar, imaxínaste en Canadá 2015? Chegar a xogar coa absoluta sería cumprir un soño. Un obxectivo que teño é poder chegar a estar en Canadá 2015, pero é algo que está moi complicado.

Es unha xogadora moi competitiva, con personalidade e gran condición técnica. Que máis precisas para chegar á selección española absoluta? Creo que necesito mellorar a miña condición física, que é o meu punto máis débil, e coller un pouco máis de experiencia.

Fotos: F.P.R. El Olivo-C.D. San Gabriel F.P.R. El Olivo-F.C. Barcelona © Revista FF Valencia C.F.-F.P.R. El Olivo © Camilo de la Torre. Levante U.D.: © Patricia Asencio.

Vero, Mari Paz e ti sodes os referentes do fútbol galego. Dános a túa opinión sobre elas. Vero, sen dúbida, é a mellor xogadora de España ata o momento, ten unha gran potencia e moito manexo de balón, así como acerto cara ao gol. A respecto de Mari Paz, o que destaca dela é o seu 13

O mes en imaxes Xr. 5 (03/11). O Alivio, Tomiño – Guardesa: 1-2. © C.U.D. Guardesa.

Xr. 5 (03/11). Anexo Sinde, O Val – Milagrosa: 4-5. Ana (M) e Paula (V). © Revista FF

Xr. 8 (10/11). Santa Isabel, Compostela – Mareo: 0-4. Sophia (C) e Laurina (M). © Revista FF

Xr. 8 (10/11). Santa Isabel, Compostela – Mareo: 0-4. © Revista FF

Xr. 8 (10/11). Víctor Fernández Alonso, Victoria – Sárdoma: 1-1. Susú (V) e Joana (S). © Revista FF

Xr. 6 (10/11). A Bouza, Umia – Tomiño: 1-0. © Umia C.F.

FF inesgotable. A actual seleccionadora galega é, a diferenza das anteriores, unha estranxeira circunstancial. Naceu en Londres e a cultura deportiva que preside a súa vida levouna ao fútbol e ao balonmán. Foi campioa de España co Karbo e coa selección galega, pero tamén pasou polo Maravillas e polo Brigantium, equipos que participaron nos campionatos galegos federados da década dos Pili Neira. © Karbo oitenta. No Karbo-Deportivo e na selección campioa de España de Quinocho tamén estivo outra caraqueña, Lucía Abreu. Coa galega xogou tres partidos e marcou un gol, o primeiro oficial das da franxa celeste no 2-0 fronte a Biscaia en Elviña (12/05/1985). Se nas orixes o número é reducido, nos últimos sete anos, e entre os equipos galegos que chegaron ao segundo ou primeiro chanzo do fútbol español contabilízanse até vinte xogadoras. A primeira xogadora que constatamos militaba na época 2005/06 no Erizana. Suíza de Zúrich, Cris Noya, formada no Gondomar de fútbol sala, vivíu anos eufóricos en Baiona, nun equipo que pasou desde o fútbol autonómico ao estatal durante o lustro no que alí andou. O Pontevedra foi, durante un ano, a súa seguinte estación para, despois, irse ao C.C.A.R. Valladares, onde continúa. Na temporada 2006/07, temporada na que comeza de xeito máis rigoroso o noso censo, detectamos á defensa Jimena Álvarez, unha uruguaia de Montevideo que foi pasando por todos os equipos compostelás na medida que se refundaban con nomes novos, Ciudad de Santiago, Pedras de Santiago e Compostela. Foi unha traxectoria paralela á da caraqueña Cárol Sánchez, malia que esta deixou a S.D. co remate do pasado exercicio mentres que Jimena sigue. Marlén Caicedo é unha defensa colombiana que o seu pasado no Independiente de Cali e a súa profisión, levárona ao Friol de Geluco Villar. Aínda en activo, vinculada ás amarelas, na pasada temporada o traballo impediulle disfrutar de minutos tanto en Liga como na Copa FGF. No Sp. San Mateo detectamos a Lorena Tellado, unha lausanense formada no Amicizia Rihen de Basilea (Suíza) até os doce anos. Antes de estar un ano en El Olivo

As estranxeiras galegas A nova concepción do mundo como aldea global relativiza moito máis do que antes a presenza de xogadoras doutras latitudes en clubs galegos. Obviamente, a presenza de estranxeiras nos nosos equipos, salvo casos moi contados, se debe a circunstancias alleas ao deporte, futbolistas que veñen estudar a centros galegos e son captadas por algún equipo, becarias que cumprimentan traballos necesarios para complementar titulacións, son os motivos principais, ademais das procedentes de familias emigrantes retornadas que, malia seren galegas, naceron noutros países. Desde antes que o fútbol entrara a formar parte ordinaria da estrutura da RFEF houbo xogadoras estranxeiras nos equipos galegos. Na década dos setenta constatamos dúas por riba do resto, ambas venezolanas. A máis nova de todas, integrante da primeira selección galega, foi Lis Franco. Nacida en Caracas, foi presentada ao Karbo polo seu pai, o entón técnico do Racing de Ferrol, Rafael Franco. Lis acabou facendo parte da selección española dirixida por Teodoro Nieto durante as primeiras convocatorias, incluída a do partido que puxo en marcha a historia da vermella, un amigable na Guarda contra Portugal. A dianteira non xogou máis coa absoluta hispana pola súa aversión aos avións. Pouco despois da chegada de Lis Franco, o cadro dos Mallos incorporou a Carmencita en maio de 1976. Carmen Rodríguez Redondo amaba o fútbol desde pequena, deporte que compaxinaba co baloncesto. Segundo contaba nunha entrevista que lle fixo o colaborador de El Ideal Gallego, Vico, idealizaba futbolisticamente a Cruyff, pero sobre todo a Pirri (07/07/1976, p. 18). Estivera nos adestramentos previos á convocatoria da primeira irmandiña da historia, pero finalmente caíu do grupo de dezaseis, perdéndose o partido do Manuel Rivera. Unha persoa que fixo historia no fútbol español é Pili Neira. Chegou ao Karbo máis tarde pero a súa carreira no mundo do deporte, até o día de hoxe, é 16

FF temporada participou nalgúns partidos coa Milagrosa e nesta mudou de cidade, fichando polo Victoria coruñés. Ademais traballa como sicóloga. A entrada no Compostela de Antonio Quinteiro, con negocios en México, e a conversión do Pedras de Santiago en S.D. Compostela cando acababan de subir a Segunda, derivou nun comezo de temporada 2011/12 moi convulso. Destitución do técnico en agosto e vinda de tres xogadoras mexicanas, dúas delas internacionais: Balbina Treviño (guardarredes), Verónica Pérez (defensa) e Claudia García. Sen papeis, sen permisos, só a primeira se estrea no comezo de Liga contra o Erizana, que reclama. Logo do 3-3, danlle o partido gañado ás de Baiona. As xogadoras acabaron regresando meses despois ao seu país. Infelizmente, Claudia Pérez acaba de morrer na parte final de novembro. En agosto, cando José Estévez dirixía ao Erizana, tratou de reforzarse con ela. Norteamericana, pero de Fort Lauderdale (Estados Unidos), formada futbolisticamente na universidade de Jacksonville, é Vanessa Illanes, que só xogou co Orzán 31 minutos nos dous primeiros partidos de Liga dese exercicio. A dianteira volveu inmediatamente ao seu país. Cunha única convocatoria contra o Gijón, e sen chegar a disfrutar de minutos, está Adelina de Oliveira, rapaciña portuguesa do Victoria, que tivo máis presenza na Liga de Ferrol de Fútbol 8 co equipo B das negro e brancas. En categorías autonómicas, estreándose na estatal na campaña seguinte, estaban Laudith Cañón, defensa nacida en Cali (Colombia), foi formada no Carlos Sarmiento antes de chegar ao Racing de Castrelos de onde pasou ao seu actual club, Erizana, e Sophia Moreira, venezolana do Vista Alegre que desde hai dous anos está no Compostela. Xogadora polivalente que xogou de defensa, media e, agora, guardarredes no cadro da capital. Vanessa Golas Weichselbraun foi a novidade da pasada campaña. Defensa do Victoria nacida en Suíza, acumulou quince partidos entre Liga e Copa FGF no equipo de David Barca. A última en chegar fíxoo nos últimos días de novembro a Barbadás. A mediocentro estadounidense, Corinne Mazzotta, naceu en Haddam. Hai catro anos, cando estaba na Penn State University, foi unha das mellores da North Eastern Athletic Conference (NEAC), Liga que gañou o seu equipo cun gol dela na final.

pasou por O Condado de Preferente. Até a pasada campaña, e durante catro, volvera a Ponteareas para ficar na S.D. Na época 2007/08, Friol mantivo a súa tradición de contar con estranxeiras. Desta vez foi a central de Montevideo Vicky Vigo, que continúa na escadra luguesa na actualidade. No curso 2008/09, coa subida do Orzán á antiga Primeira División, unha brasileira defendeu durante dezaseis partidos a meta aurinegra. Ana Jung, paranaense de Francisco Beltrán, procedía do balonmán pero un feito luctuoso, a morte do seu técnico, devolveuna ao fútbol. Filla da emigración, nacida en Berna (Suíza), é Cris Oreiro. Logo de varias campañas no Pastoriza, desde a 2011/12 leva sendo titular habitual co Victoria. Berna tamén é o lugar onde viu a luz Diana Dapena e foi o Victoria o seu primeiro equipo na 2009/10. Un ano despois marchou ao seu arquiinimigo, Orzán, onde puido se estrear na categoría estatal. Non foi a única guardarredes suíza nesa temporada porque en El Olivo entrou a meta de Sorengo, Melissa Rodrigues. Un ano antes de Diana, Estefanía Pabst, unha mexicana do D.F., abría a entrada das norteamericanas nos clubs galegos formando parte dun Orzán, onde segue, que acabaría regresando ao segundo nivel. A entrada do Barbadás no fútbol estatal aparella un reforzo belga, Melissa Cauchi, que sempre viviu máis acomodada no fútbol sala. O de Barbadás foi como probar unha experiencia diferente. Xogara desde os trece no Cidade das Burgas e, tras un ano nos Carrís, volveu aos pavillóns envolvida no Valdetires de Ferrol. Nesa 2010/11, hai unha fichaxe intencionada. De novo é o Friol, pioneiro nestes avances, en contacto con Javi López (Axencia Atlántico Sport), ex técnico do C.D. Lugo, na época traballando nun proxecto na universidade de Anahuac, acordan a viaxe de Mabel Ramos, internacional mexicana nas categorías de base. As luguesas acababan de regresar á Segunda División e dan outro paso para organizar un equipo competitivo. A centrocampista de Oaxaca, procedente dun dos equipos máis importantes do país azteca, as Celestes, pasou dous anos coas de Mabel Ramos. © Revista FF Geluco Villar. Na pasada 17

FF E o colexio, como o tomou, foi unha sorpresa para eles? (Responde Marina). Non. Para entendelo, hai que ter en conta quen fundou o colexio. Ramón Carrasco e Maria del Carmen Borrego tiñan un pasado moi liberal. Carmen estivera traballando na embaixada de España en Bremen, na antiga Alemaña Federal e todos sabemos do papel da muller no deporte alemán a través dos logros internacionais en diferentes especialidades. Anteriormente estiveran en Madrid dando aulas na escola de idiomas Berlins, até que por razóns particulares decidiron vi á Coruña e fundar o Karbo, Carrasco e Borrego, transformando, pola moda anglosaxona da época, o “C” e “K”.

José Mañana: memoria de campión Se o fútbol galego pode representarse nunha persoa no que se sumen o soño, a realidade e a perspectiva presente sobre o pasado, enfeitado cunhas doses emocionais contaxiosas, esa é José Mañana. Cada vez que falamos co arteixán, mesmo con prolongadas intermitencias, desde hai catro anos, nos contaxiamos do fútbol dos anos sesenta e setenta. El é, xunto María del Carmen Borrego, a alma do Karbo, das orixes estruturadas do fútbol feminino galego e da selección irmandiña. Pasaron case trinta anos desde que deixou paso a Quinocho pero para el, rememorar esas épocas, é tan especial, que nunca, en varios pasaxes das súas lembranzas, é capaz de reprimir bágoas que, na irisación do sol, nos mostran imaxes en cor de títulos, de viaxes, de risas e de sacrificios, ao abeiro dun colexio que ía varios pasos por diante na España de finais dos sesenta.

A “Sección Femenina”, non vos puña impedimentos? (Continúa Marina). Claro. A Sección Femenina dicía que o fútbol non era un deporte para as mulleres. No colexio, lembro a incredulidade da miña profesora de francés, que nin era capaz de asumir mentalmente que xogáramos a fútbol, nin que o responsable técnico fora un home. Para ela era un drama sicolóxico o tema da menstruación. Conteille que o pai dunha xogadora era médico e tamén estaba con nós para cuidarnos. Pouco a pouco funlle mostrando que a prática deste deporte non tiña que ser diferente dos outros. Pasado o tempo, foi modificando a súa percepción até o punto de preguntarme, cada vez que ía xogar un partido, unicamente polo resultado e por se o fixéramos ben. Foi igual que co público, que ao principio nos chamaba desde putas a marimachos até que acabou aplaudíndonos co paso do tempo, contento co noso fútbol. Lembras aquel día en Cerceda, Mañana? Comezaron insultándonos e, ao final, non crían que puidéramos ter xogado así.

Jose, como comezou todo aquelo? Non o vas crer. Foi nunha conversa nunha clase no ano 1969. (Aí aparece Marina Expósito, unha histórica do equipo, para ampliar). “Si, estabamos nunha clase de administrativo, porque o colexio tamén era unha pasantía. Debiamos de estar unhas sete alumnas. A todas nos gustaba o fútbol, moitas éramos socias do Deportivo e pensábamos que o fútbol non só tiña que ser un deporte de homes, igual que non o eran o baloncesto ou o voleibol. Nesa tarde decidimos organizarnos, presentarlle a idea ao colexio e poder xogar no patio.” Entón, Jose que fai no medio de todo isto? Eu tamén estaba naquela clase. Conectei inmediatamente coa idea, pareceume unha cousa moi bonita. Era o único que estaba vinculado directamente no fútbol pois xogaba no Vioño. Era unha oportunidade que non se podía perder e, como era, entre todos os que estábamos, o que tiña máis coñecementos por ser xogador, ofrecinme para ser o técnico.

E para a organización de partidos? (Jose Mañana retoma a palabra). Había que moverse. Os dous primeiros anos basicamente os dedicamos a adestrar. Nesa época realizamos unha 18

FF captación de rapazas e chegaron tantas que podiamos construír dous equipos. Algunha vez xogamos unhas contra outras. Os partidos, sobre todo, se xogaban entre a primavera e o outono, nas épocas de festas dos pobos. Primeiro buscabamos nós os equipos e despois o campo para xogar. Xeralmente non tiñamos que pagar unha cantidade fixa. Os clubs dos arredores da Coruña nos cobraban unha porcentaxe da venda das entradas que, case sempre, eran numerosas.

Asturias, de Ferrol, ía un taxi a recollelas. Era o menos que podiamos facer. Ás veces falabamos con algún xefe para poder telas en partidos nos que lles coincidía traballar, para acomodar o seu horario. Outras veces non o conseguiamos, como en xullo de 1982, cando fomos convidadas ao torneo do Boavista, no Porto. Geli, unha das nosas xogadoras importantes, saía do traballo, ía ao partido e volvía ao traballo. O torneo foi de venres a domingo e así andou todo o tempo.

En pouco tempo fixestes un equipazo. Si. Tíñamos un gran interese por facer as cousas ben. Vimos que as xogadores que formaban o equipo tiñan moi boas cualidades. Foi todo un conxunto de cousas positivas que nos axudaron a crecer. Nós íamos gañando unha imaxe pública e as futbolistas coñecían o equipo. Xogabamos contra outras e, se viamos algunha futbolista boa, falabamos con ela para traela.

Esa foi outra das características que facía ao Karbo diferente. As viaxes, algunha convertida en pequena xira dunha semana. Sobre todo naquelas viaxes de finais da década dos setenta a Francia. Unha das veces foi tremendo porque saímos cara a San Sebastián para xogar, creo que co Añorga, despois subimos a Royan, dalí ao torneo en Orleans, despois a ParísDe volta á Península fomos xogar a Barcelona e, durante o periplo, a selección de Castela pediunos xogar contra elas en Toledo. Tiñamos previsto, despois do choque contra o Peña Barcelonista Barcilona, dormir na cidade Condal pero, sobre a marcha, cancelamos a estancia, collimos uns bocadillos e saímos no autobús cara a Toledo para aproveitar o tempo da noite. Desde alí regresamos á Coruña.

Un deses casos foi o da que posteriormente, nos anos oitenta, foi considerada mellor futbolista española: a asturiana Inma Castañón. Si. Inma era noviña. Tamén facía piragüismo en Candás. Foi en Ribadeo, naqueles trofeos Condesa de Fenosa que disputábamos contra o Camisas IKE de Xixón. Gustoulle o noso nivel de actividade, o que estábamos representando, o ambiente que as nosas xogadoras creaban. Esas viaxes non eran simples vacacións, competíades e vos facíades respectar. En 1978 fomos convidados polo Royan. Este era un equipo moi activo, que permanentemente estaba procurando partidos internacionais. A España viñan a Barcelona, a Bilbao para xogar congtra o Sondica, a Zaragoza, a Madrid contra o Villaverde… Eu teño cartas do seu presidente, Paul Hockard, no que se pode comprobar esta incansable actividade. Nunha ocasión xogamos

Hoxe hai xogadoras de Primeira e de Segunda División que cobran. Daquela teríaslles que pagar para estar na Coruña. Non, cada vez que falaba con algunha xogadora nunca ofrecín diñeiro. As competicións, polo menos até que comezou nos anos oitenta a Liga, eran torneos amigables. Como dicía, xogabamos nun período de ano concreto, cara ao verán. Iso sí, ás xogadoras se lles prometía que nunca ían poñer nada do seu peto. Se tiñan que vir de Vigo, de 19

FF Barcilona, María Teresa Andreu. Tanto, que foi a primeira responsable do fútbol feminino na Federación Española. Nós tamén tiñamos moi boa relación con ela. Estivo varias veces aquí recoñecendo a calidade do noso equipo. Ela tamén foi impulsora do primeiro torneo importante en Tarragona.

contra elas en Ribadeo. Daí saíu un contacto moi fluído grazas ao que fomos dúas veces ao torneo de Olivet. Alí había equipos de sete países. Competimos moi ben nas dúas ocasións. Na segunda, a de 1980, perdimos a final contra o Veithein Winterthur, un equipo suízo habitual alí, moi competitivo, que sempre estaba entre os favoritos. De feito, era como unha selección do país helvético. Temos programas daqueles torneos nos que se poden ver, nalgúns casos, nomes de futbolistas importantes da época.

A Copa “Reina Sofía”? Realmente foi o primeiro campionato de España, malia que non se etiquetou posteriormente coa categoría de oficial. As rapazas ficaron campioas. De aquí estaba tamén convidado A Pallota, de Pontevedra, que finalmente non acudiu. O torneo xogouse en catro sedes. Os campións xogaban as semifinais. Na final, no campo do Nàstic, gañámoslle ao Ricard canario. Saímos no Marca, no As, en El Mundo Deportivo e, por suposto, na prensa galega.

E coa filosofía que tíñades, recollendo boas xogadoras, non se vos ocorreu fichar algunha estranxeira? Xa tíñamos xogadoras estranxeiras, futbolistas que vivían na Coruña, como Carmencita ou Lis Franco. Xa, pero Lis, por exemplo, era española nacida en Caracas, non é? Non exactamente. Non lembro agora se tiña dobre nacionalidade. O que si sei é que, cada vez que íamos ao estranxeiro, no caso dela debíamos cumprimentar trámites administrativos consulares. Malia todo, e volvendo ao que preguntabas, podo dicirte que no Royan había unha xogadora negra, creo que xamaicana, á que lle botamos o ollo. Era bastante boa.

Prensa. Hoxe o fútbol feminino case nin aparece. A selección española acaba de chegar a Cuartos de Final na Eurocopa e só había un correspondente hispano. Dedicábavos espazo a prensa? A prensa da Coruña sempre nos tratou moi ben, en La Voz de Galicia, en El Ideal Gallego, sempre saían os nosos partidos, incluso até dúas e tres veces metían noticias previas aos mesmos cos horarios e o lugar. Na radio igual. Persoas como Manolo Castelo ou José Gerardo Fernández, na Coruña, se preocupaban nos seus programas do que faciamos. É moi importante que o fútbol feminino teña presenza nos medios. Conquistar ese espazo determinará outro factor de crecemento para este deporte. Non sei se é o fútbol quen ten que avanzar máis ou son os medios quen lles teñen que dar esa oportunidade ao feminino. Pero os medios son fundamentais para calquera deporte. Ás veces, chegábamos tarde dalgunha viaxe. As xogadoras estaban cansas pero eu sempre lles pedía ese engadido, que se as chamaban sempre atenderan aos xornalistas. Se antes de ir para a casa había que pasar por algún xornal antes que fecharan as redaccións, debían facelo. Os xornalistas eran agradecidos con nós e nós tiñamos que corresponderlles facilitándolles as cousas. Hai un mes estaba escoitando á presidenta do At. Madrid, Lola Romero, e as cousas son tan claras neste sentido como ela as ve.

Inma, Luis Suárez, Lis Franco e José Mañana. © Arquivo Colexio Karbo.

Estás meténdote nos oitenta. Nesa época a RFEF comeza a tomar o fútbol feminino en serio. Era a época na que Pablo Porta estaba de presidente. Desde finais dos setenta comezaron a existir movementos. Non sei se celebraron reunións, a nós chamáronnos para pedirnos opinións puntuais e algunha suxestión desde Madrid e desde a Federación Galega. Houbo unha persoa moi importante na hora de dar ese paso. A que fora presidenta da Peña Barcelonista 20

FF penaltis. O que me sorprendeu foi a facilidade que tivemos para gañarlle a final ao Porvenir por 7-0.

Antes de seguir avanzando… Tamén foste o primeiro seleccionador galego. No ano 1975 había moita actividade tamén en Ferrol. O director comercial da empresa de viños Valdespino creo que estaba vinculado ao Ferrándiz. Fixera algún torneo previo e se lle ocorreu, aproveitando a sona de Conchi Amancio, facer un partido entre a selección galega e a selección española (na realidade foi a selección de Castela). Convoquei a xogadoras de Vigo, de Ferrol e da Coruña, que eran os núcleos máis vivos, con máis e mellores xogadoras. Fixemos unha preselección, adestramentos previos, pero en Madrid levaban varios anos de vantaxe, nos setenta fixeran algunha Liga entre os equipos que había e, como era previsible, nos gañaron.

1983/84: Integración no Deportivo. Positivo ou negativo? Foi un momento no que o Mayador foi integrado no Celta e o Karbo no Deportivo. Tal vez as circunstancias do fútbol galego convertiron aquelo nunha consecuencia lóxica. A curto prazo foi prexudicial porque todo iso durou tres ou catro anos máis. Os equipos de fútbol estaban pasando por moitas dificultades económicas e o fútbol feminino pagou as consecuencias. Cando o Karbo se integra na estrutura do Deportivo eu continúo malia que desde había tempo estaba procurando alguén que me substituíra. Quinocho ía con frecuencia aos partidos e aos adestramentos, así que recolleu, no remate desa temporada, a testemuña.

En menos de dez anos, esas diferenzas non só se recurtan, sodes mellores que ninguén no estado español. Gañamos moitos partidos a equipos de varios lugares pero cando ficou patente foron nos Campionatos de España.

E marchas como os grandes, cunha nova Liga galega e o segundo título de campión de España. (José Mañana emociónase lembrando o momento). Durante eses anos tivemos grandes equipos, podiamos aspirar a todo con aquelas xogadoras. Penso que aquí non volveremos ter unha xeración de futbolistas, coincidindo no mesmo equipo, tan completas. Había unha columna de tres futbolistas marabillosas. Geli, para min, se non a mellor, a máis completa, cun golpeo de balón durísimo, que nos daba moitos metros. Inma era extraordinaria, foi a mellor xogadora de España e iso o fala todo. Lis Franco era a máis técnica de todas. Con elas, o resto do equipo, xogadoras rápidas, traballadoras e eficaces. Seis delas eran habituais coa selección española de Teodoro Nieto.

O primeiro, o de 1983. Antes había que xogar o campionato galego. Había equipos bos como o Santo Cristo de Padrón, o Salnés de Vilagarcía e A Pallota de Pontevedra, pero a chave para gañar estaba nos dous partidos contra o Mayador de Vigo. Gañamos o campionato e metímonos na eliminatoria de clasificación da fase final do Campionato de España. Sorpendeunos, dentro do pouco coñecemento que tíñamos dalgún rival, que o País Vasco estivera representado polo Txorri Erri. Gañamos os dous encontros e marchamos á fase final de Xetafe. Os equipos fortes eran o que nos tocou en semifinais (segundo a nosa documentación foi o Barcilona) e o Porvenir de Madrid. Os problemas foron no primeiro encontro que empatamos e resolvimos a

Hai un mes recebestes, coa celebración do Teresa Herrera feminino, o recoñecemento público dunha cidade. Foi moi emocionante e inesperado. Xa pasou tanto tempo daqueles logros do Karbo que non imaxinaba que alguén se lembrara de nós. Estamos moi agradecidos por que nos tiveran convidado a esa celebración.

A ver se sabes …

a) Barcelona; b) Athletic; Athletic c) Levante; d) At. Madrid; e) Añorga.

1. Copa do Mundo

4.2. Un equipo estremeño gañou unha vez a Liga. Cal destes o logrou? logrou

1.1. Nos seis Mundiais celebrados, cantos países ficaron campións unha ou máis veces?

a) Irex Puebla; b) Los Llanos de Olivenza; Olivenza c) Cáceres; d) Extremadura; Extremadura e) Ciconia Negra.

a) Un; b) Dous; c) Tres; d) Catro; e) Cinco. 5. Fútbol galego 1.2. .2. Cantos países xogarán a fase final en Canadá 2015?

5.1. Na década dos noventa houbo unha Liga non oficial que disputaron equipos galegos e portugueses. Chamouse Liga…

a) 8; b) 12; c) 16; d) 24; e) 32.

a) Minhota; b) Portugalicia; Portugalicia c) do Condado; d) Auriense; e) Nunca unca houbo esa Liga. Liga

2. Eurocopa 2.1. Aconteceulle catro veces. Que país viviu máis veces a derrota nunha final?

5.2. A maior goleada favorable á galega absoluta foi 7-1. 1. Quen foi o rival? rival

a) Italia; b) Alemaña; c) Suecia; d) Dinamarca; Dinamarca e) Noruega.

a) Asturias; b) Baleares; Baleares c) Cantabria; d) Madrid; e) Valencia.

2.2. E cal destes chegou a perder cinco semifinais?

6. Actualidade

a) Italia; b) Dinamarca; c) Noruega; d) Suecia; e) Inglaterra.

6.1. Quen é o técnico da selección española sub’17?

3. Copa de Europa

Pérez c) Teodoro Nieto; a) Ángel Vilda; b) Ángel Pérez; d) Ginés Meléndez; e) Jorge Vilda. Vilda

3.1. Que equipo perdeu as semifinais da pasada edición contra o O. Lyonnais?

6.2. Contra quen errou Vero Boquete o seu último penalti nun partido oficial? oficial

a) Arsenal; b) Juvisy;; c) Rossiyanka; d) Frankfurt; e) Torres.

a) Malmö almö; b) Romenia; c) P.S.G.; d) Chequia; Chequia e) Örebro.

3.2. Poderías dicir cal foi o primeiro equipo español que participou na competición na 2001/02?

Solucións no próximo número.

a) Barcelona; b) Levante; c) At. Madrid; Madrid d) Athletic; e) San Gabriel.

Solucións do número 2: 1.1. a; 1.2 d; 2.1. a; 2.2. d; 3.1. e; 3.2. d; 4.1. e; 4.2. b; 5.1 b; 5.2. d); 6.1. d; 6.2 e.

4. Liga española 4.1. Quen é, con catro títulos, o equipo que máis Ligas leva gañadas? 22

Revista FF

Club de amig@s

Queres unha publicaci贸n que fale do f煤tbol feminino galego? Forma orma parte do Club de amig@s da Revista FF Axuda xuda economicamente este proxecto. proxecto Fai a t煤a doaz贸n escribindo a revistaff@outlook.es PRECISAMOS DE TI PARA CONTINUAR!! CONTINUAR 23

III Campus Vero Boquete Santiago de Compostela terá, por terceiro ano consecutivo, o Campus Vero Boquete. A xogadora compostelá aproveita o remate da Liga sueca e dos partidos oficiais coa selección española durante 2013, para organizar o seu campamento de Nadal. Nadal O cadro técnico que presenta como directora a Uxía Parcero e como coordinador nador a Rafael Devesa,, contará cunha monitora de fútbol sala e sete treinadores para cada un dos os grupos sobre os que se estrutura o traballo. A actividade terá lugar no complexo deportivo de Santa Isabel (campo de fútbol e pavillón), e nos campos das Cancelas e do Sergas. Vai dirixido a rapaces e rapazas de 6 a 18 anos. As datas escollidas son o 26, 27 e 28 de decembro. Información: www.campusveroboquete.com campusveroboquete@gmail.com Tels.: 629 423 964 // 650 606 405

Na edición do 2011 houbo 156 inscritos. Na edición de 2012 arredor de 125.

FF empresa e tiña a potestade de ofrecer vivendas e traballos ás xogadoras que contrataba, gañaron o campionato do distrito. A Liga da Alemaña Oriental non comezou até 1979 pero ficaron ás Primeiro escudo do Turbine. portas da final nas dúas primeiras prim edicións. En 1981, coa fase final celebrándose en Potsdam, o Turbine conseguiu a primeira das súas seis Oberligas. Cos triunfos chegaron os convites para xogar torneos no estranxeiro, sempre mal mirados polo goberno. As poucas veces que o fixeron sempre pre ían controladas por membros da policía política tal e como acontecía noutros deportes. A caída do muro de Berlín provocou problemas infraestruturais en moitas empresas do leste. O compañía da luz non puido seguir patrocinando ao equipo que, o primeiro de xaneiro de 1990 transformouse en Turbine Potsdam SSV. Como se fosen as épocas da fundación do equipo, no momento da integración dos mellores equipos da Oberliga dentro da 1. Bundesliga, o Turbine ficou terceiro polo que foi incluído na Segunda División. Os fracasos deportivos learon a Schröder a deixar o club pero o seu substituto, Peter Raupach, non o fixo mellor. Tivo que ser na 1993/94, logo dunha vitoria sobre o Wattenscheid 09 por 3-2, 3 con Frank Lange no banco, cando o equipo de Potsdam alcanzou a máxima categoría. A estrea na 1. Bundesliga foi un mazazo, no primeiro partido houbo derrota por 0-11 0 contra o Rumeln-Kaldenhausen, Kaldenhausen, no último partido do ano, logo dunha nova derrota contra o Rheine, Schröder, na súa función de xerente, despediu a Lange no medio da rolda de prensa posterior ao encontro. Sabine Seidel levou ao equipo á salvación pero, rematada a campaña, foi substituída por Lothar Müller, un berlinés occidental que serviu de chave para que o Turbine abrira a porta a xogadoras da parte oeste, principalmente defensas do Tennis Borussia Berlín, que proporcionaron unha campaña tranquila á entidade. Na temporada 1997/98 a Liga alemá se volve máis profesional. Muda o formato a unha Primeira División de grupo único. único Para o Turbine repetiuse a historia. a. A todas veulles a lembranza das dúas primeiras Oberligas ás portas da final e a da integración no campionato unificado coas de Potsdam terceiras cando había que ser segundas.

Os grandes clubs

1. FFC Turbine Potsdam O Turbine de Potsdam é o único emblema procedente da República Democrática Alemá que foi quen de gañar unha competición de clubs en categoría absoluta logo da reunificación. É probablemente, o conxunto feminino con máis seareiros na nova Alemaña e representa, fronte ao poder do capital emblematizado polo Frankfurt, o traballo dunha canteira inesgotable. As orixes deste conxunto, que nace co remate do século XX, se remontan aos anos setenta e parten dunha nota rodeada de certo misterio nun momento no que as críticas sobre o equipo de homes se volvera volve insoportable. Un nome, unha data e unha mensaxe.. A historia xurde no día de ano vello de 1970. A nota mudará para sempre a vida de quen a le, Bernd Schröder, o ex guardarredes do equipo e, na altura, traballador da ESR, a compañía de luz que patrocinaba ao club desde 1955 e abastecía toda a Bernd Schröder. rexión de Brandemburgo. Brande O © Wikipedia. texto, escrito nun trociño de papel, foi colocado na lousa da empresa. A mensaxe dicía que o fútbol feminino comezaría no club o día 5 de marzo de 1971. Nunca se soubo quen deixara aquilo alí. O certo é que, na data sinalada, Schröder tamén estaba para converterse no primeiro técnico do Turbine Potsdam BSG feminino. Un ano despois, cun equipo cada vez máis forte,, sobre todo porque Schröder crecera na 25

FF que a xuíz de liña levantaba a bandeiriña e que o colexiado, Güntner, invalidaba o tanto. O desquite tardou un ano, coincidindo coa chegada á presidencia de Günther Baaske. Foi unha campaña excepcional, co equipo ganándoo todo, Liga, Copa e Copa de Fútbol Indoor, ademais de clasificarse por primeira vez para a Champions’. A Liga foi unha vinganza en toda regra do acontecido na sesión anterior. Chegaban a Frankfurt, na derradeira xornada, con dous puntos de vantaxe pero cun xogo demoledor, arrasaron ás arquiinimigas por 2-7. Na Final da Copa tamén derrotaron ás do oeste por 3-0. O ingreso en Europa serviu para mudar o pasado. Foi chegar e bicar o santo. Á parte do inevitable que na primeira Campioas de Europa 2004/05. © 1.FFC Turbine Potsdam. edición da Copa de Europa o campión vai ser sempre un estreante, o Turbine converteuse, descontando esa situación, no primeiro club que gañaba a máxima competición europea de clubs coincidindo coa súa primeira participación. Pasaron directamente á Segunda Rolda na que venceron nos tres partidos: Montpellier (6-0), AZS Wroclaw (4-1) e Torres (7-5). Nos Cuartos empataron en Rusia contra o Energy Voronezh (1-1), derrotándoo en Alemaña por 4-1. En Semifinais foron superiores as norueguesas do Trondheims-Ørn (4-0 no Karl Leibknecht e 1-3 no Lerkendal) e na Final repetiron dobre triunfo contra Djurgården, 0-2 en Estocolmo e 3-1 en Potsdam. A hexemonía ligueira do Turbine volvería a recuperala entre a 2008/09 e a 2011/12. Nese período conseguiran o segundo cetro continental na única Final decidida por penaltis. No Alfonso Pérez de Xetafe, logo dun partido sen goles, derrotaron na quenda ao Bianca Schmidt. O. Lyonnais por 7-6, marcando © Wikipedia Schmidt o decisivo. Antes, nas Semifinais, desfixéranse polo mesma vía do Duisburg. Na pasada temporada ficaron subcampioas de Liga por cuarta vez, subcampioas de Copa por terceira vez e o Arsenal botounas da Champions’ en Oitavos de Final.

Para entrar no grupo único debían ser, cando menos, cuartas. Acabaron quintas mais forzando un partido de desempate que lles deu a vida para quebrar as frustracións de 1979, 1980 e 1991. Para competir na elite absoluta do fútbol alemán o equipo de Potsdam fichou a Eckart Düwiger, pero a quebra da empresa patrocinadora levouno á dimisión logo que o club non puidera pagarlle o salario. Schröder volveu aos bancos para deixar ao Turbine no sexto lugar. Durante esa sesión contrataran á dianteira Conny Pohlers, procedente do TuS Niederkirchen. O reforzo, importante, unido ao troco de actitude da gran fichaxe da pretemporada, Ariane Hingst, permitiulles dar un pequeno pulo de calidade. Así, na campaña seguinte ficaron cuartas ademais de seren semifinalistas da Copa. 1999 ten unha significación determinante. En primeiro lugar, como pasou noutras entidades, o equipo feminino precisa independizarse do SSV porque quere crecer. A secesión toma carta administrativa o primeiro de abril, data oficial do nacemento do 1. Frauen-Fussball Club Turbine Potsdam. En segundo termo porque nesa temporada colocouse a semente da rivalidade contra o Frankfurt. No partido de Liga, o equipo do oeste vencía por 4-0 ao descanso. Tras o descanso as de Schröder apelaron á épica. David enfrontouse a Goliat e a contenda rematou cun inesperado empate a catro. No derradeira temporada do século dúas circunstancias máis van marcar o devir do club nun dos grandes. Schröder dá a capitanía do equipo a Hingst, procurando unha maior implicación, e o equipo xuvenil comeza a aportar xogadoras de alto nivel como Viola Odebrecht. O Turbine fica tres anos subcampión pero de todos, o máis duro foi o último. Na temporada 2002/03, cun equipazo formado por xogadoras como Hingst, Odebrecht, Pohlers, Angerer, Mittag, Omila ou Wimbersky, chegaron á última xornada dous puntos por debaixo do Frankfurt (56-54), ao que recibían como locais no Karl Liebknecht, e a quen xa gañaran na primeira volta por 2-3. O 15 de xuño parecía que, ao abeiro de 7.900 seareiros, poderían ser quen de reverter o acontecido nas dúas Ligas anteriores. O encontro, televisado para todo o país, chegou sen goles até o minuto 89, xusto cando Petra Wimbersky lograba colocar o balón na meta visitante defendida pola holandesa Marleen Wissink. Todos comezaron a celebrar sen reparar 26

FF Historial

Plantel

Nome completo: 1. Frauen-Fußball-Club Turbine Potsdam 71 e. V. Fundación: 1999 Campión Liga de Alemaña (6): 2003/04,2005/06, 2008/09, 2009/10, 2010/11, 2011/12. Campión Copa de Alemaña (4): 2004, 2005, 2006. Campión Copa UEFA (2): 2004/05, 2009/10. Enderezo: Am Luftschiffhafen 2, Haus der Vereine. 14471 Potsdam (Deutschland) Tel.: 0331 951 38 41 E-Mail: gs@turbine-potsdam.de

Guardarredes: 32. Ann-Katrin BERGER 1. Laura Kristin ENGLER 24. Anna Felicitas SARHOLZ Defensas: 4. Johanna ELSIG 22. Stefanie DRAWS 21. Tabea KEMME 8. Wibke MEISTER 20. Stefanie MIRLACH 18. Alex SINGER 15. Inka WESELY 14. Jennifer ZIETZ Centrocampistas: 31. Pauline BREMER 11. Jennifer CRAMER 19. Antonia GÖRANSSON 5. Maren MJELDE 17. Asano NAGASATO 10. Julia SIMIC 3. Lia WÄLTI 7. Ingrid WELLS

Campo: Karl Liebknecht – 9.254 espectadores. Presidente: Günther Baaske.

Dianteiras: 16. Nataša ANDONOVA 6. Genoveva AÑONMA 25. Lisa EVANS 9. Ada HEGERBERG 23. Lidija KULIŠ Técnico: BERND SCHRÖDER * En escuro as internacionais absolutas.

FF (1-0 Pacy 74’) Parquesol – El Olivo: 1-2 (0-1 Natalia 43’; 1-1 Alicia 51’; 1--2 Sarita 56’) Friol – At. Arousana: 6-1 0 Andrea Carid 31’; 3-0 3 Fany Varela 59’; 4-0 (1-0 Nere Carballo 9’; 2-0 Fany Varela 70’; 5-0 0 Nere Carballo 86’; 5-1 5 Alba 88’; 6-1 Pincho 89’)

Resultados Novem Novembro

Xornada 8 (10/11/2013) Ponferrada – Friol: 1-3 (0-1 Tamy 18’; 0-2 Fany Varela rela 19’; 1-2 1 Lorena 37’; 1-3 Fany Varela 85’) Victoria – Sárdoma: 1-3 (0-1 Joana 38’; 0-2 Joana 52’; 0--3 Joana 60’; 1-3 Eva 70’(p)) Erizana – Salamanca: 1-2 (0-1 Rebe 21’; 1-1 Lara 29’; 1-2 2 Puerto 62’) Compostela – Mareo: 0-4 (0-1 Laurina 5’; 0-2 Belén 36’; 0-3 3 Señas 61’; 0-4 0 Candi 72’) Gijón – Bértola: 2-2 (1-0 Paloma 10’; 1-1 Loló 22’; 2-1 1 Paloma 43’; 2-1 2 Leticia 83’) El Olivo – Barbadás: 6-1 (1-0 Mo 18’(pp); 1-1 1 Catu 33’(pp); 2-1 2 Anair 40’; 3-1 Sarita 61’(p); 41 Anair 67’; 5-1 1 Natalia Sánchez 70’; 6-1 6 Anair 78’) At. Arousana – Parquesol: 1-6 (0-1 Culé 7’; 1-1 Míriam 25’; 1-2 2 Culé 56’; 1-3 1 Maca 72’; 1-4 Laura 86’; 1-5 Nerea Fidalgo 87’; 1-6 6 Maca 89’)

España 1ª División Xornada 8 (03/11/2013) R. Sociedad – Valencia: 0-0 Granada – Collerense: 3-4 Espanyol – Sevilla: 2-0 Rayo Vallecano – Sp. Huelva: 1-1 Oviedo Moderno – San Gabriel: 0-0 Trans. Alcaine – At. Madrid: 0-2 Levante Las Planas – Barcelona: 0-3 Levante – Athletic: 0-4

Xornada 9 (17/11/2013) Ponferrada – Victoria: 0-5 (0-1 Noelia 20’; 0-2 Pau 50’; 0-3 3 Cris 55’; 0-4 0 Alba 79’; 0-5 Lucía 85’) Sárdoma – Erizana: 5-2 (1-0 Marta 4’; 2-0 Raquel 35’; 2-1 1 Tania 54’; 3-1 3 Irina 66’(p); 4-1 Joana 67’; 4-2 Tania 79’; 5-2 2 Anita 89’) Salamanca – Compostela: 2-1 (1-0 Ana 52’; 2-0 Nuria 88’; 2-1 1 Raquel 89’) Mareo – Gijón: 1-3 1 Irene 40’; 1-2 1 Paloma 59’; 1-3 Paloma 79’) (1-0 Eva Cachón 5’; 1-1 Bértola – El Olivo: 0-4 (0-1 Natalia 7’; 0-2 Natalia 11’; 0--3 Natalia 20’; 0-4 Carolina 69’(p)) Barbadás – At. Arousana: 4-3 (1-0 Emma 24’; 2-0 0 Emma 25’; 2-1 2 Alba 33’; 2-2 Bárbara 48’; 2-3 Alba 55’; 3-3 Maite 58’; 4-3 3 Marta 76’) Friol – Parquesol: 2-0 (1-0 Fany Varela 86’; 2-0 0 Andrea Carid 88’)

Xornada 9 (10/11/2013) R. Sociedad – Granada: 3-0 Collerense – Espanyol: 2-1 Sevilla – Rayo Vallecano: 1-2 Sp. Huelva – Oviedo Moderno: 1-0 San Gabriel – Trans. Alcaine: 2-2 At. Madrid – Levante Las Planas: 5-0 Barcelona – Levante: 21/12 Valencia – Athletic: 3-0 (2-0 Mari Paz 47’; 3-0 Mari Paz 81’) Xornada 10 (17/11/2013) Granada – Valencia: 1-5 (1-1 Mari Paz 57’; 1-3 Mari Paz 81’) Espanyol – R. Sociedad: 2-1 Rayo Vallecano – Collerense: 3-0 Oviedo Moderno – Sevilla: 1-0 Trans. Alcaine – Sp. Huelva: 1-1 Levante Las Planas – San Gabriel: 2-0 Levante – At. Madrid: 1-1 Athletic – Barcelona: 1-2

1. El Olivo, 27; 2. Friol, 24; 3. Barbadás, 19; 4. Salamanca, 18; 5. Parquesol, 17; 6. Bértola, 14;; 7. Mareo, 11; 8. Sárdoma, 11; 9. Gijón, 11; 10. Victoria, 10; 11. At. Arousana, Arousana 9; 12. Ponferrada, 6; 13. Erizana, 2; 14. Compostela, 1. 1 Mellor marcadora: Fany Varela (Friol) 10 goles. Guardarredes menos batida: Tatiana (Friol) 4 g./ 8 p (0,5).

1. Barcelona, 25 (9); 2. Valencia, 22; 3. Athletic, 21; 4. At. Madrid, 20; 5. Levante, 20 (9); 6. Rayo Vallecano, 18; 7. San Gabriel, 15; 8. R. Sociedad, 13; 9.. Sp. Huelva, 10; 10. Collerense, 12; 11. Espanyol, 11; 12. Sevilla, 10; 13. Levante Las Planas, 7; 14. Oviedo Moderno, 6; 15. Transportes Alcaine, 6; 16. 6. Granada, 6. 6 Mellor marcadora: Erika (Athletic), Soni (Barcelona), Mari Paz (Valencia) 11 goles. Guardarredes arredes menos batida: Ràfols (Barcelona) 2 g./ 8 p. (0,25).

1ª Galega – Grupo upo I Xornada 5 (03/11/2013) O Val – Milagrosa: 4-5 Villestro – Aguiño: 4-1 Orzán – Monte Forte: 9-2 ACRD Boiro – Pastoriza: 1-1 Xornada 6 (10/11/2013) Aguiño – O Val: 1-4 Monte Forte – Villestro: 0-7 Pastoriza – Orzán: 3-4 Val do Ulla – ACRDBoiro: 2-2

2ª División – Grupo I Xornada 7 (03/11/2013) Sárdoma – Ponferrada: 0-3 (1-0 Joana 30’; 2-0 Irina 86’) Obs.: O resultado foi invalidado por aliñación indebida das locais, locais que gañaran 2-0. Salamanca – Victoria: 2-1 (0-1 Mabel 24’; 1-1 Nuria 55’; 2-1 Perdi 57’) Mareo – Erizana: 0-0 Bértola – Compostela: 1-1 (1-0 Fátima 65’; 1-1 Raquel Barreiros 85’) Barbadás – Gijón: 1-0

Xornada 7 (17/11/2013) Milagrosa – Aguiño: 7-0 O Val – Monte Forte: 4-3 Villestro – Pastoriza: 6-1 Orzán – Val do Ulla: 2-0 Xornada 8 (24/11/2013) Monte Forte – Milagrosa: 3-3

FF Pastoriza – O Val: 0-3 Val do Ulla – Villestro: 3-4 ACRD Boiro – Orzán: 1-4

2ª Galega – Grupo II

1. Orzán, 21 (8); 2. Villestro, 16 (7); 3. O Val, 15 (7); 4. Milagrosa, 11 (7); 5. Pastoriza, 10 (7); 6. ACRD Boiro, 7 (7); 7. Val do Ulla, 5 (7); 8. Aguiño, 2 (7); 9. Monte Forte, 2 (7).

Xornada 8 (03/11/2013) Sárdoma B – Tyde: 2-1 Alertanavia – El Olivo B: 0-2 San Miguel – Goyán: 7-1 Racing Vilariño – Moledo: 2-5 Xornada 9 (10/11/2013) Sp. San Mateo – Sárdoma B: 4-2 Tyde – Alertanavia: 0-3 El Olivo B – San Miguel: 1-0 Vila do Corpus – Racing Vilariño: 3-0

1ª Galega – Grupo II Xornada 5 (03/11/2013) Tomiño – Guardesa: 1-2 Ponteareas – Umia: 4-2 CCAR Valladares – At. Arousana B: 8-0 Telmo Peluqueros – Atlántida Matamá: 0-0 Choco – Lavadores: 1-1

Xornada 10 (17/11/2013) Alertanavia – Sp. San Mateo: 2-1 San Miguel – Tyde: 8-0 Racing Vilariño – Goyán: 4-1 Moledo – Vila do Corpus: 4-0

Xornada 6 (10/11/2013) Guardesa – Choco: 0-0 Umia – Tomiño: 1-0 At. Arousana B – Ponteareas: 1-4 Atlántida Matamá – CCAR Valladares: 0-2 Lavadores – Telmo Peluqueros: 4-1

Xornada 11 (24/11/2013) Sárdoma B – Alertanavia: 5-3 Sp. San Mateo – San Miguel: 1-10 El Olivo B – Racing Vilariño: 8-1 Goyán – Moledo: 0-6

Xornada 7 (17/11/2013) Guardesa – Umia: 3-1 Tomiño – At. Arousana B: 6-1 Ponteareas – Atlántida Matamá: 3-2 CCAR Valladares – Lavadores: 4-2 Choco – Telmo Peluqueros: 3-0

1. El Olivo B, 25 (9); 2. San Miguel, 21 (9); 3. Alertanavia, 19 (9); 4. Moledo, 17 (9); 5. Sárdoma B, 14 (9); 6. Vila do Corpus, 13 (9); 7. Tyde, 9 (9); 8. Sp. San Mateo, 8 (9); 9. Racing Vilariño, 4 (9); 9. Goyán, 0 (9).

Xornada 8 (24/11/2013) Choco – Umia: 6-3 At. Arousana B – Guardesa: 0-4 Atlántida Matamá – Tomiño: 2-0 Lavadores – Ponteareas: 7-2 Telmo Peluqueros – CCAR Valladares: 0-3

2ª Galega – Grupo III Xornada 8 (03/11/2013) Concello de Mos – Amanecer: 7-0 At. Arousana C – Salcedo: 2-1 Beluso – Bueu: 2-0 Cdad. Pontevedra – Portonovo: 3-3 O Grove – Noalla: 0-6

1. CCAR Valladares, 21; 2. Guardesa, 19; 3. Choco, 16; 4. Atlántida Matamá, 14; 5. Lavadores, 13; 6. Ponteareas, 13; 7. Umia, 9; 8. Tomiño, 6; 9. Telmo Peluqueros, 4; 10. At. Arousana B, 0.

Xornada 9 (10/11/2013) Dena – Concello de Mos: 0-5 Amanecer – At. Arousana C: 4-0 Salcedo – Beluso: 0-1 Bueu – Cdad. Pontevedra: 2-0 Portonovo – O Grove: 0-2

2ª Galega – Grupo I Xornada 4 (03/11/2013) 981 – Orzán B: 0-10 Sar – Tordoia: 0-11 Conxo – Rúa Valdeorras: 1-1 Torre – Victoria B: 1-1

Xornada 10 (17/11/2013) At. Arousana C – Dena: 5-1 Beluso – Amanecer: 7-1 Cdad. Pontevedra – Salcedo: 6-4 O Grove – Bueu: 0-8 Noalla – Portonovo: 3-5

Xornada 5 (10/11/2013) At. Melide – 981: 4-0 Orzán B – Sar: 5-3 Tordoia – Conxo: 5-1 Rúa Valdeorras – Torre: 6-2

Xornada 11 (24/11/2013) Concello de Mos – At. Arousana C: 0-1 Dena – Beluso: 0-7 Amanecer – Cdad. Pontevedra: 1-8 Salcedo – O Grove: 6-0 Bueu – Noalla: 8-0

Xornada 6 (17/11/2013) Sar – At. Melide: 2-1 Conxo – Orzán B: 1-0 Torre – Tordoia: 0-4 Victoria B – Rúa Valdeorras: 4-2

1. Beluso, 28 (10); 2. Bueu, 22 (10); 3. 3. Cdad. Pontevedra, 20 (10); 4. Portonovo, 18 (10); 5. Salcedo, 16 (10); 6. Noalla, 16 (10); 7. Concello de Mos, 13 (9); 8. O Grove, 12 (10); 9. At. Arousana C, 6 (9); 10. Dena, 3 (10); 11. Amanecer, 3 (10).

Xornada 7 (24/11/2013) 981 – Sar: 0-3 At. Melide – Conxo: 2-1 Orzán B – Torre: 2-0 Tordoia – Victoria B: 6-0 1. Tordoia, 21 (7); 2. Rúa Valdeorras, 13 (6); 3. Victoria B, 13 (6); 4. Orzán B, 12 (6); 5. Sar, 9 (7); 6. At. Melide, 6 (6); 7. Conxo, 5 (6); 8. Torre, 2 (6); 9. 981, 0 (6).

FF FA Women’s Cup – Copa de Inglaterra

Alemaña

Terceira Eliminatoria (03-10/11/2013) ( Boldon – Peterlee St. Francis: 1-3 1 Chester-Le-Street Town – Kader: 10-1 Leeds City Vixens – Withley Bay: Bay 2-2 / 1-3 Brighouse Town – City of Manchester: 8-8 / 5-4 Tranmere Rovers – Wakefield: 6-0 6 Chorley – Morecambe: 2-1 Huddersfield Town – Stockport County: 2-1 Liverpool Feds – Malet Lambert: 3-0 (np) Sheffield Utd. Com. – Cheadle Heath Nomads: 3-2 Hull City – Curzon Ashton: 4-2 Arnold Town – Loughborough Foxes: Foxes 0-1 Raunds Town – TNS: 3-3 / 3-4 Walsall – Sandiacre Town: 1-4 Loughborough Students – Leafield Ath.: 7-2 Leicester City Ladies – Leicester City Women: 2-2 / 3-2 Reedswood – Mansfield Town: 3-2 3 Copsewood Coventry – Long Eaton Utd.: 7-0 Cambridge Women’s – Lowestoft Town: 5-1 Barking – Leverstock Green: 1--4 KIKK Utd. – Luton Town: 2-2 2 / 3-1 3 Norwich City – Peterborough Northern Star: 7-1 C&K Basildon – Brentwood Town: 4-0 Ebbsfleet Utd. – Ipswich Town: 5-3 Leighton Utd. Vixens – Milton Keynes Dons: Dons 2-2 / 2-4 Enfield Town – St. Albans City: 6-2 Dunstable – Denham Utd.: 1-5 Billericay Town – Bedford: 0-0 0 / 4-5 4 Rusthall – Univ. of Porsmouth:: 1-3 Bracknell Town – Crystal Palace: Palace 2-2 / 2-4 Maidenhead Utd. – Fulham Compton: 2-1 Oxford City – Queens Park Rangers: Rangers 0-5 Westfield – London Corinthians: 4-1 Chichester City – Wimbledon Developement: 8-0 Truro City – Plymouth Argyle: 0-8 0 Swindon Spitfire – Cheltenham Town: 3-2 St. Nicholas – Basingstoke Town: 3-2 Swindon Town – Forest Green Rovers: Rovers 0-3 Keynsham Town Developement – Larkhall Ath.: 1-2 Gloucester City – Southampton Saints: 1-0 Exeter City – Parley: 6-0 Tynedale – Middlesborough: 2--6 Blackpool Wren Rovers – Mossley Hill: 4-2 Nettleham – Rotherham Utd.: 3--1 Shanklin – Gosport Borough: 0-1 0

1. Frauen-Bundesliga Xornada 7 (03/11/2013) Bayer Leverkusen – Wolfsburg: 0-4 Freiburg – Turbine Postdam: 1-2 Bayern – Jena: 5-0 Frankfurt – Sindelfingen: 12-0 Cloppenburg – Duisburg: 2-2 Essen-Schönebeck – Hoffenheim: 5-1 Xornada 8 (10/11/2013) Sindelfingen – Bayern: 1-1 Jena – Bayer Leverkusen: 2-0 Wolfsburg – Freiburg: 11/12 Turbine Postdam – Essen-Schönebeck: 21/12 Hoffenheim – Cloppenburg: 2-4 Duisburg – Frankfurt: 0-5 1. Frankfurt, 20 (8); 2. Turbine Postdam, 17 (7);; 3. Bayern, 17 (8); 4. Wolfsburg, 15 (7); 5. Essen, 11 (7); 6. Jena, 11 (8); 7. Freiburg, 9 (7); 8. Cloppenburg, 9 (8); 9. Hoffenheim, 7 (8); 10. Bayer Leverkusen, 6 (8); 11. Duisburg, 4 (8);; 12. Sindelfingen, 1 (8). Mellor marcadora: Šašić (Frankfurt) 12 goles.

DFB-Pokal / Copa de Alemaña Oitavos de Final (16/11/2013) Bayer Leverkusen – Cloppenburg: 1-2 Sand – Duisburg: 6-0 Essen – Saarbrücken: 4-2 Meppen – Jena: 1-2 Frankfurt – Wolfsburg: 1-0 Köln – Bayern: 2-0 Freiburg – Leipzig: 7-0 Werder – Bochum: 3-1

Francia D1 Feminine

Italia

Xornada 1 (10/11/2013) Montpellier – Saint-Étienne: 3-1 Xornada 8 (03/11/2013) Guingamp – Hénin-Beaumont: 4-1 Montpellier – Juvisy: 1-2 Soyaux – Muretaine: 4-1 Rodez – Arras: 1-2 Yzeure – O. Lyonnais: 0-1 Paris St.-Germain – Saint-Étienne: 5-0 Xornada 9 (17/11/2013) Juvisy – Guingamp: 2-1 Muretaine – Montpellier: 0-6 Hénin-Beaumont – Paris St.-Germain: 11/12 O. Lyonnais – Soyaux: 5-0 Arras – Yzeure: 2-0 Saint-Étienne – Rodez: 0-2 *1. O. Lyonnais, 36; 2. Juvisy, 30; 3. Montpellier, 30; 4. Paris St.Germain, 29 9 (8); 5. Guingamp, 23; 6. Soyaux, 20; 7. Arras, 19; 8. Rodez, 17; 9. St.-Étienne, 16; 10. Hénin-Beaumont, Beaumont, 16 (8); 11. Yzeure, 13; 12. Murertaine, 10. Mellor marcadora: Thiney (Juvisy) 10 goles. * Partido gañado,, 4 pts; empatado, 2 pts.; perdido, 1 pto.

Serie A Xornada 6 (02/11/2013) AGSM Verona – Valpo Pedemonte: 4-2 Inter – Torres: 0-3 Tavagnacco – Mozzanica: 3-2 Perugia – Como: 2-2 Napoli – Firenze: 1-1 Res Roma – Pordenone: 1-0 Riviera di Romagna – Chiasiellis: 3-2 Scalese – Brescia: 0-9 Xornada 7 (09/11/2013) Brescia – Inter: 7-0 Chiasiellis – Tavagnacco: 0-8 Valpo Pedemonte – Perugia: 2-0 0 Firenze – Scalese: 4-1 Pordenone – AGSM Verona: 0-3 3 Mozzanica – Como: 5-0 Res Roma – Riviera di Romagna: 0-0 Torres – Napoli: 2-0 Xornada 8 (16/11/2013) AGSM Verona – Chiasiellis: 0-1 Como – Brescia: 0-4

Inglaterra 30

FF Inter – Res Roma: 1-1 Tavagnacco – Firenze: 5-0 Perugia – Mozzanica: 0-5 Napoli – Pordenone: 0-0 Riviera di Romagna – Torres: 1-3 Scalese – Valpo Pedemonte: 0-1 Xornada 9 (23/11/2013) Chiasiellis – Perugia: 0-0 Valpo Pedemonte – Brescia: 2-4 Firenze – Como: 5-1 Pordenone – Scalese: 4-2 Mozzanica – Inter: 3-1 Res Roma – AGSM Verona: 0-1 Riviera di Romagna – Napoli: 2-0 Torres – Tavagnacco: 2-1 Xornada 10 (30/11/2013) AGSM Verona – Torres: 1-1 Brescia – Mozzanica: 1-0 Como – Valpo Pedemonte: 2-1 Inter – Riviera di Romagna: 2-3 Tavagnacco – Pordenone: 7-0 Perugia – Firenze: 0-3 Napoli – Res Roma: 1-0 Scalese – Chiasiellis: 1-1 1. Torres, 28; 2. Tavagnacco, 27; 3. Brescia, 27;; 4. AGSM Verona, 20; 5. Mozzanica, 18; 6. Riviera di Romagna, 16; 7. Pordenone, 14; 8. Res Roma, 13; 9. Valpo Pedemonte, 10; 10. Firenze, 10; 11. Chiasiellis, 10; 12. Como, 9; 13. Napoli, 8; 14. Perugia, Perugia 6; 15. Scalese, 5; 16. Inter, 4. Mellor marcadora: Mason (AGSM Verona),, Parisi (Tavagnacco), Sabatino (Brescia) 11 goles.

UEFA Women’s Champions League – Copa de Europa Oitavos de Final – Volta (13-14 14/11/2013) Zürich (SUI) – Barcelona (ESP):: 1-3 Neulengbach (AUT) – Konak (TUR): 3-0 Tyresö (SWE) – Fortuna Hjørring (DEN): 4-0 Torres (ITA) – Rossiyanka (RUS): 2-0 O. Lyonnais (FRA) – Turbine Postdam (GER): (GER) 1-2 Birmingham City (ENG) – Zorkiy (RUS): 5-2 Wolfsburg (GER) – Malmö (SWE): 3-1 Glasgow City (SCO) – Arsenal (ENG): (ENG) 2-3

Améérica do Sur Copa Libertadores 2013 Semifinais 04/11: Colo Colo (CHI) – São José (BRA): 1-1 / 0-3 Formas Íntimas (COL) – Mundo Futuro (BOL): 4-1 Terceiro e cuarto lugares 07/11: Colo Colo (CHI) – Mundo Futuro (BOL): 6-3 Final 07/11: São José (BRA) – Formas Íntimas (COL): 3-1

Copa do Mundo

Portugal

Canadá 2015 Europa Grupo 1 23/11: Eslovaquia – Alemaña: 0--6 27/11: Croacia – Alemaña: 0-8 1. GER, 15 (5); 2. IRE, 7 (3); 3. RUS, RUS 3 (2); 4. SVK, 3 (5); 5. SVN, 3 (3); 6. CRO, C 1 (4). Mellor marcadora: Marozsán (GER) 8 goles. Grupo 2 23/11: España – Romenia: 1-0 27/11: España – Chequia: 3-2 1. ESP, 12 (4); 2. ITA, 6 (3); 3. ROM, ROM 4 (4); 4. CZE, 4 (3); 5. EST, 3 (3); 6. MKD, MKD 0 (3). Mellor marcadora: Soni (ESP) 5 goles. Grupo 3 24/11: israel – Serbia: 3-1 Malta – Dinamarca: 0-5 DEN 4 (3); 1. SUI, 9 (3); 2. ISR, 6 (2); 3. DEN, 4. ICE, 3 (2); 5. SRB, 1 (4); 6. MAL, MAL 0 (2). Mellor marcadora: Crnogorčević, čević, Bachmann (SUI) 4 goles. Grupo 4 23/11 Irlanda do Norte – Polonia: 0-3 1. SCO, 12 (4); 2. SWE, 9 (3); 3. POL, 6 (4); 4. NIR, 1 (3); 5. BOS, 1 (3); 6. FAR, FAR 0 (3). Mellor marcadora:Ross Ross (SCO) 6 goles. Grupo 5 23/11: Holanda – Grecia: 7-0 1. NOR, 9 (3); 2. NED, 9 (4); 3. BEL, BEL 9 (4); 4. POR, 3 (3); 5. ALB, 3 (4); 6. GRE, GRE 0 (4). Mellor marcadora: Miedema (NED NED) 7 goles. Grupo 6 23/11: Montenegro – Gales: 0-3 28/11: Turquía – Montenegro: 3--1 1. ENG, 12 (4); 2. WAL, 6 (3); 3. UKR, 3 (1); 4. BLR, 3 (3); 5. TUR, 3 (3); 6. MON, MON 0 (4). Mellor marcadora: Duggan (ENG) 5 goles. Grupo 7 23/11: Hungría – Cazaxistán: 4-1 1 Bulgaria – Francia: 0-10 28/11: Francia – Bulgaria: 14-0 1. FRA, 12 (4); 2. FIN, 9 (3); 3. AUT, 6 (4); 4. HUN, 6 (3); 5. KZJ, 1 (5); 6. BUL, BUL 1 (5). Mellor marcadora: Thiney (FRA) 10 goles.

Nacional Xornada 2 (29/09/2013) Setúbal – F. Benfica: 1-7 Albergaria – Boavista: 1-2 Xornada 4 (13/11/2013) Boavista – Valadares Gaia: 1-0 Xornada 6 (03/11/2013) A-dos-Francos – At. Ouriense: 1-0 F. Benfica – Vilaverdense: 2-1 Boavista – Cesarense: 2-1 Albergaria – 1º Dezembro:2-1 Setúbal – Valadares Gaia: 0-5 Xornada 7 (10/11/2013) A-dos-Francos – F. Benfica: 2-1 Vilaverdense – Boavista: 1-1 Cesarense – Albergaria: 1-4 1º Dezembro – Setúbal: 1-2 At. Ouriense – Valadares Gaia: 2-1 Xornada 8 (17/11/2013) At. Ouriense – F. Benfica: 0-2 Boavista – A-dos-Francos: 1-3 Albergaria – Vilaverdense: 0-1 Setúbal – Cesarense: 0-4 Valadares Gaia – 1º Dezembro: 7-1 Xornada 9 (24/11/2013) F. Benfica – Boavista: 29/12 A-dos-Francos – Albergaria: 1-2 Vilaverdense – Setúbal: 2-1 Cesarense – Valadares Gaia: 0-5 1º Dezembro – At. Ouriense: 1-6 1. A-dos-Francos, 24; 2. At. Ouriense, 21; 3. F. Benfica, 20; 4. Boavista, 19; 5. Albergaria, 16; 6. Vilaverdense, 13; 7. Valadares Gaia, 12; 8. Cesarense, 4; 9. Setúbal, 3; 10. 1º Dezembro, 2. Mellor marcadora: Sousa (A-dos-Francos) 13 goles.

Europa 31

Natalia – Nere Carballo – Chama – Carolina – Irina – Anair Virginia – Plácido Cortés – Loló – Son on– protagonistas cada domingo ninguén sabe os Arufe seus Angy – Covi –pero Anita – María – Mónica – nomes. Carminha –Queremos Jimenaque –o fútbol Lau feminino – Fany Varela – teña outra dimensión dimensión. Geluco Villar –Catu Catu – Luchi – Mabel – Zaira – Este é un proxecto para editar House – Xeila – Fofi Martínez – Mo – Vanesa – en papel que, polo momento, en pdf. Sara Pita – Tania –está Andrea Mirón – José Estévez Queremos estar moito tempo pero – Sophia – Luci – Tamy – Karen – Otegui – Pau precisamos axuda financeira – Lu Pujol –SeMsana – Dama – Sara Mougán – queres facer a túa doazón porque che e gusta que facemos, Ofi – Pincho – Vicky – oToni Pazó – Mayte – forma orma parte do Club de amig@s Lucía Sánchez – Carla – Helena – Andrea – Tere da Revista FF – Katy – Nuria a –Escríbenos Marcosa Canle – Sarita – revistaff@outlook.es e dinos Flavia – EvaconLago Míriam – Olga – Yoli – canto –desexas colaborar para que poidamos seguir. Rosi – Camisón – Charly seguir García – Laura – Alejandra – Joana – Rosado – Graciela – Iban López – Anny – Desi – Claudia – Bárbara – Emma – Ove – David Iglesias – Roci – Eva Láuzara – Tatiana Tatian – Drus – Yaiza – Nere Cao – Ari – Pacy – Pachi – Cristina –Kily Kily – Andrea Carid – Loreto – Marta – Susú – Beli – Bibi – Sandra – Antía – Lara – Uxía – Sheila – Pauleta