Delta TU Delft

TUDELTA.23

DELTA. 23 01-09-2011 weekblad van de technische universiteit Delft

Deze week week Deze in Delta Delta in

Charging down Electric Avenue

Niet meer verdwalen in museum

SCIENCE: 04

NIEUWS: 03

01

LIFESTYLE: 08 INTERNATIONAL: 06

Meer geld voor topsport op TU

INTERVIEW: 10

Plenty of social life in Delft

Erik van den Boom: slim en muzikaal

Corps populairder dan Virgiel Het Delftsch Studenten Corps is dit jaar de populairste studentenvereniging onder eerstejaars in Delft. Afgelopen Owee meldden zich 356 eerstejaars bij het corps. Bijna vijftig meer dan vorig jaar.

Connie van Uffelen Het aantal nieuwe leden bij de drie populairste verenigingen ontloopt elkaar niet zo veel meer als vorig jaar.

Het corps heeft er 356 nieuwe leden bij, Virgiel 342 en roeivereniging Laga 339. Vorig jaar ging het om respectievelijk 307, 376 en 332 nieuwe leden.

Op grote afstand volgen Proteus met 150 (Proteus’ streefgetal) en Sint Jansbrug met 106 nieuwe leden. De Delftsche Studenten Bond heeft 75 nieuwe leden, christelijke studentenvereniging CSR 57 en de Bolk 24.

Het corps verklaart zijn groei uit het feit dat er veel aandacht is gestoken in de ontvangstweek en dat daarbij veel uitleg is gegeven over studenten-

Virgiel heeft bijna tien procent minder nieuwe leden dan vorig jaar regelingen en studeren. Laga is volgens Leslie Nooteboom ‘heel innoverend bezig’. “Wat geholpen heeft is het losmaken van het corps. We hebben nu een grotere markt waaruit we toproeiers kunnen selecteren.” Laga moet dan ook dit jaar weer loten: maximaal 250 aanmelders kan de vereniging aan.

Sint Jansbrug heeft duidelijk te maken met een ‘minder jaar’. Het aantal nieuwe leden daalde met ongeveer een kwart. Dat zou volgens vice-president Frans Bookholt kunnen liggen aan het feit dat er tijdens de Owee een brandje in de keuken van het verenigingspand woedde. “We moesten het pand ontruimen en daardoor hebben we een hele avond gemist. Inschrijvingen komen vooral ’s avonds bin-

nen. Dit zou het kunnen zijn, maar het blijft de vraag.”

Desgevraagd zou Bookholt volgens hem ook kunnen liggen aan de naderende langstudeerregeling of het bindend studieadvies. “Dat zou ik jammer vinden, want we doen als vereniging ons best om studenten te helpen studeren. Je ziet dat ons mentorprogramma helpt: onze eerstejaars van twee jaar geleden hebben iets vaker dan het TU-gemiddelde een positief bindend studieadvies gehaald. De TU had 25 procent afvallers en wij 22 procent.”

Virgiel heeft bijna tien procent minder nieuwe leden dan vorig jaar: 342 tegenover 376. Voorzitter Bram Kool heeft geen idee hoe dat komt. “Het zou gemakkelijk zijn dat af te schuiven op de discussie over het langstuderen, maar technisch gezien speelt dat nu nog niet. Het gaat ook maar om dertig man, het is maar net hoe het kwartje valt. Pas als je onder de driehonderd zit, moet je je als vereniging in deze tijd achter de oren krabben.”

Alle verenigingen geven aan dat ze vooralsnog geen moeite hebben gehad om bestuurs- en commissiefuncties te vervullen. “Nu de regels voor het langstuderen nog niet zijn ingevoerd denken veel studenten: ik ben voor die tijd wel klaar, of: ik ben nog niet uitgelopen als de regels in werking treden”, zegt Proteusvoorzitter Eveline Olivier.

Proteus wil tegen die tijd met de TU afspraken hebben voor de wedstrijdroeiers over een flexibeler studieprogramma en erkende studievertraging.

“Voor bestuurders proberen we afspraken te maken om ze een jaar uit te schrijven, een soort sabbatical”, zegt Olivier. “Dat is nog niet honderd procent rond. Voor eerste- en jongerejaars willen we workshops opstellen om te leren plannen.”

De samenstelling van de maaltijdkratten moet nog maar eens kritisch worden geïnventariseerd voor de volgende Owee. Na de brunch op de laatste dag van de ontvangstweek belandden kilo’s boter, fruit, brood, eieren en beleg onaangeroerd in afvalkratten.

Gescheiden, dat wel. (Foto: Hans Stakelbeek/FMAX) Pagina 12: ‘Ik was verbijsterd’

Digitale borden in collegezalen werken niet goed Een jaar na installatie werken de digitale borden in collegezalen van EWI en 3mE nog steeds niet optimaal. Docenten moeten zich behelpen met losse presentatieschermen.

scherp beeld op het bord. De levertijd was zes weken, maar de plaat kwam twee weken later. Eenmaal gemonteerd bleken er putjes in de coating te zitten. “We hebben die meteen afgekeurd”, zegt van der Leij.

“Vandaag (woensdag, red.) staat de leverancier de beamers af te stellen, om ervoor te zorgen dat 3mE de

Binnen faculteiten gaat het gerucht dat studenten straks – net als vorig jaar- moeten uitwijken naar andere faculteiten en tenten. Wellicht zelfs naar theater De Veste, zoals vorig jaar werd overwogen. Volgens manager frontoffices Facilitair Management & Vastgoed Etty van der Leij is daar echter geen sprake van.

Afgelopen zomer zou in een van de zalen van 3mE een glasplaat worden vervangen. De plaat - waarop docenten schrijven - leverde geen goed

‘We moeten faciliteren, niet irriteren’ zalen kan gebruiken”, zegt Van der Leij. “Zoals in de situatie van voor de zomer.” De TU is er dus niets mee opgeschoten, maar volgens Van der Leij moet het niet gedramatiseerd worden. “De presentatie werkt, de borden werken en de koppeling van schermen tussen zalen werkt.”

Wat niet werkt is dat docenten met een

elektronische pen op de smartboards kunnen schrijven, dit kunnen opslaan en in een andere zaal weer kunnen presenteren op een ander bord. “Dat was een wens, maar bleek technisch gezien een te groot hoogstandje voor een amphizaal van driehonderd man”, zegt Van der Leij.

Besloten is terug te gaan naar de basis: wat hebben docenten nodig?

Zij gaan meepraten in een klankbordgroep.“ We hebben niet gemaakt waar docenten blij van worden, er is iets in de communicatie misgegaan”, geeft Van der Leij toe. “We moeten faciliteren, niet irriteren.”

Donderdag 1 september en vrijdag 2 september kunnen docenten tussen 10.00 en 12.00 uur oefenen met de zaalapparatuur in zaal D van 3mE.

DELTA. 23 01-09-2011

nieuws/column

02

Opening is vol www.delta.tudelft.nl @tudelta delta@tudelft.nl www.facebook.com/ tudelta

delta online Danswedstrijd Goede raad voor promovendi die niet weten hoe ze vrienden en familie moeten uitleggen waarover hun onderzoek gaat: doe gewoon een dansje. Er valt nog geld mee te winnen ook. Gonzo Labs, een site voor wetenschappers en kunstenaars, organiseert de ‘Dance Your Ph.D. Contest’. De winnaars krijgen elk vijfhonderd dollar. De beste van mag naar de TEDx Brussel.

Keurmerk Niet alleen Delft zou deze zomer positief zijn beoordeeld over de kwaliteitsborging binnen de instelling, ook bij de Radboud Universiteit zou de controle op het onderwijs zo goed zijn dat het bestuur er binnenkort een NVAO-keurmerk voor verwacht. Dat bleek deze week bij de opening van het academisch jaar.

Gestolen In Groningen en Maastricht worden bijna tweemaal zoveel fietsen gestolen als in Delft en ongeveer viermaal zoveel als in Rotterdam. Dit blijkt uit misdaadcijfers die het Centraal Bureau voor de Statistiek deze week heeft gepubliceerd. Het gaat alleen om geregistreerde misdaden. In Delft werden vorig jaar tien diefstallen per duizend inwoners gerapporteerd.

Diplomaregister Een diplomaregister waarin van alle Nederlanders staat genoteerd welke erkende diploma’s ze hebben behaald moet per 1 januari 2012 diplomafraude uitbannen. Maar is er wel voldoende nagedacht over privacy, wilde de Eerste Kamer weten. In een kort briefje aan de Eerste Kamer schuift staatssecretaris Zijlstra de laatste bezwaren van de senatoren over het diplomaregister terzijde.

Eetclubjes De Amerikaanse Princeton University verbiedt haar eerstejaars het lidmaatschap van disputen en studentenverenigingen. De sororities en fraternities mogen volgend studiejaar ook geen nieuwe eerstejaars meer werven, meldt The Daily Princetonian. Het sociale leven van Princeton-studenten zou vooral om de colleges en eetclubs moeten draaien, vindt de universiteit.

Kort geding Een groep rechtenstudenten spant een kort geding aan tegen acht universiteiten. Ze eisen dat de kosten voor een tweede masteropleiding rechten voorlopig worden vastgesteld op 5500 euro. Sinds 2010 mogen hogescholen en universiteiten het zogenaamde instellingscollegegeld rekenen voor wie aan een tweede studie begint.

Studenten hebben recht op het volgen van slechts één bachelor en één masteropleiding tegen het lage wettelijke tarief.

Mensen die zich de afgelopen dagen wilden aanmelden voor de opening van het collegejaar van de TU Delft hadden het al gemerkt: dat kan niet meer. De belangstelling is namelijk groter dan het aantal stoelen.

Dinsdagmiddag stond de teller al op 1250 aanmeldingen, terwijl er maar duizend toeschouwers in de aula passen. Voor iedereen die er maandag 5 september niet meer bijpast, is er een uitwijkmogelijkheid: collegerama. Daarop zal de opening van het collegejaar rechtstreeks te volgen zijn. Gewoon thuis op de computer, of op beeldschermen in de foyer van

Fusie de aula. Eén van de sprekers is college van bestuursvoorzitter Dirk-Jan van den Berg. Velen verwachten van hem een mededeling rondom de vermeende fusieplannen met de universiteiten van Leiden en Rotterdam.

collegerama.nl

Medewerkers van de TU Delft vragen de ondernemingsraad (or) de oren van het hoofd over de vermeende fusie tussen de TU en de universiteiten van Leiden en Rotterdam. Dat schrijft de or in een reactie op de berichtgeving hierover gedurende de afgelopen zomer. ‘Is het waar, verdwijnt onze eigen naam TU Delft en wanneer dan’ zijn vragen die de or veel hoort. Antwoorden heeft de ondernemingsraad niet. 'Concrete plannen zijn niet bekend. Het cvb heeft ons beloofd op korte termijn een eerste document te sturen.' De or heeft van haar Leidse en Rotterdamse

tegenhangers begrepen dat ook zij niets weten. De raad zegt nogmaals dat zij niet - bijvoorbeeld bij de opening van het collegejaar - voor een voldongen feit wil worden gesteld. 'Er moet altijd een keuze blijven.'

www.delta.tudelft.nl/23499 www.delta.tudelft.nl/23513

‘Ik ben een industrieman’ Prof.dr.ir. Harrie van den Akker krijgt dit jaar de UfD-Leermeesterprijs van het universiteitsfonds. Hij is sinds 1988 hoogleraar fysische transportverschijnselen bij Technische Natuurwetenschappen.

“Tentamens zijn altijd verrassingen.”

“Binnen mijn groep bouwen we wiskundige modellen die we gebruiken in grootschalige numerieke simulaties en die verifiëren we met zeer gedetailleerde experimenten. Het moet voor mij altijd een combinatie zijn van simulaties en experimenten.”

Tomas van Dijk Volgens het universiteitsfonds bent u een uitstekende docent, een heel goede onderzoeker en iemand die school heeft gemaakt met een groot aantal promovendi en afgestudeerden. Wat is de truc? Hoe houdt u studenten bij de les?

“Tentamens zijn altijd verrassingen.

Studenten krijgen altijd nieuwe problemen voorgeschoteld. Reproduceren is niet aan de orde. In de ingenieurspraktijk krijg je ook altijd met nieuwe problemen te maken. Het vak is wiskundig niet zo moeilijk. Je moet natuurlijk wel differentiaalvergelijkingen kunnen oplossen. Maar het gaat er vooral om dat je in concepten kunt denken.

Dat je het probleem analyseert en tot de hoofdzaak door kunt dringen.

Dat vergt oefening en nog eens oefening.”

Harrie van den Akker: “Wie bij mij promoveert heeft een aardige tijd.”

(Foto: Sam Rentmeester/FMAX)

En promovendi?

“Wie bij mij promoveert heeft een aardige tijd. Ik geef promovendi veel vrijheid en ik daag ze uit om zelf met oplossingen te komen. Ik kan niet uit de voeten met studenten die op maandag vragen wat ze de rest van de week moeten doen.”

Over wat voor wetenschappelijke vragen buigt u zich?

“Ik ben een industrieman. Negentig procent van wat ik doe heeft met industriële processen te maken. Het zijn uiteenlopende vraagstukken. Hoe kun je bijvoorbeeld heel snel lijm aanbrengen op enveloppen? Een envelop-

penfabrikant had me daarvoor benaderd. Hij wilde zijn productie van vijfhonderd enveloppen per uur opvoeren naar duizend enveloppen per uur. Ook heb ik de apotheker van het Haga ziekenhuis in Den Haag geholpen, die kampte met infuuslijnen die verstopt raakten. En een producent van hagel moest wegens een wetswijziging kogeltjes gaan produceren zonder lood erin. Hoe zorg je dat je dan nog steeds mooie ronde en even grote kogeltjes maakt?”

De leermeesterprijs krijgt u ook vanwege je wetenschappelijke aanpak.

Wat is uw aanpak?

Wat zijn voor u nog brandende wetenschappelijke vragen?

“Ik zou graag onderzoek willen doen naar het mogelijk optreden van explosies in turbulent doorstroomde oxidatiereactoren. Explosiegrenzen worden gemeten in bollen zonder stroming.

Hoe die verschuiven in geval van turbulentie is onbekend. Dat is een mooi probleem waar veel fundamentele kanten aan zitten.”

U krijgt vijftienduizend euro voor een sabbatical. Waar gaat u naartoe?

“Misschien wel naar Princeton in de Verenigde Staten, of naar Canada.

Daar gebeurt interessant onderzoek.”

U gaat niet flierefluiten?

“Nee, in een sabbatical neem je afstand van je dagelijkse besognes en ga je ideeën opdoen. Ik ga bedenken waar ik de komende jaren onderzoek naar ga doen. Ik heb nog nooit zo’n periode van bezinning genomen. Maar veel langer dan twee maanden blijf ik niet weg. Ik ben net opa geworden.”

Touw

Padvinder & co Een van de vermakelijkste dingen deze zomer vond ik het te vroeg uitgelekte bericht over een aanstaande fusie tussen Leiden, Delft en Rotterdam, die als mega-universiteit zouden verder gaan onder de naam Leiden University. Breed uitgemeten in de landelijke pers, want het was niet voor niks komkommertijd.

Grappig was vooral de reactie daags na de publicatie in het NRC, toen de TUvoorlichter en de voorzitter over elkaar heen rolden in een poging te laten blijken dat dit bericht wel heel voorbarig was. Want ja: ‘er wordt op dit moment wel gesproken, maar de gesprekken gaan over samenwerking, en alle opties zijn nog open. Het is daarom te vroeg om uitspraken te doen over de vorm van samenwerking, het tijdpad of de naamgeving’. Maar we gaan zeker niet fuseren.

En als we al gaan fuseren, dan gaan we zeker geen Leiden University heten. En als we al zouden gaan fuseren, en Leiden University zouden gaan heten dan zouden we dat onze medewerkers toch niet via de krant willen laten weten. Of dan zouden ze het wel uit de krant kunnen lezen maar pas nadat we eerst tijdens de opening van het academisch jaar officieel hebben verteld dat we gaan fuseren, en Leiden University gaan heten. Haha.

Maar nog even die naam. Ik dacht dat wij een krachtig Hollands kennisbolwerk moesten worden? De grootste academische instelling van Nederland, die moet doordringen tot de top van universiteiten wereldwijd? En dat bolwerk noemen wij dan: Leiden University? Op de schaal van 1 tot stoffig scoort dat wel heel erg hoog hoor!

Ik heb zelf allang een veel betere naam bedacht, zo goed dat ik er direct copy-

right op heb aangevraagd. Ook de domeinnamen zijn inmiddels in mijn bezit, dot.com, dot.org, de hele rataplan. Maar ik ben bereid de naam aan ingewijden te onthullen en hem aan de samenwerkende universiteiten te verkopen. En dan krijgen ze niet alleen de naam en de rechten, ze krijgen er ook een merkontwikkelingsplan, een marketingstrategie en een business model bij, vlot bij elkaar gepend door mijn echtgenoot, de heer Padvinder senior. En Padvinder junior, onze eigen technostarter, heeft vanmiddag beloofd er een leuk logootje bij te photoshoppen voor de nieuwe mega-universiteit, zo kan hij in een klap de lening voor zijn nieuwe Macbook pro aflossen. En dat alles hoeft slechts 75 duizend euro te kosten. Echt een prikkie, want als je daar een marketingbedrijf voor inhuurt ben je minstens tien keer zo veel kwijt.

Wij doen hier thuis overigens absoluut niet aan ongewenste verstrengeling.

Nou hooguit heel even, als Padvinder junior de afstandsbediening heeft, en deze niet wil afstaan aan Padvinder senior of aan ondergetekende. Onze hechte samenwerking noemen wij zelf Competentie Valorisatie. En onze eettafel is dan ons Familie Competentie Valorisatie Centrum. Volgens mij kan daar niemand bezwaar tegen maken. En als men er toch bezwaar tegen maakt, dan geeft dat niks. Er is toch alleen de schijn, maar niet het feit.

Ellen Touw is hoofd van de dienst onderwijs- en studentenzaken bij Civiele Techniek en Geowetenschappen en beleidsadviseur internationalisering.

DELTA. 23 01-09-2011

nieuws

Lachen

Armoedebestrijding

The Wall

Live humor voor maar drie euro. Op donderdag 15 september biedt het cultuurcentrum van de TU een buitenkansje voor liefhebbers van stand up comedy. Jan Jaap van der Wal komt dan met andere nog niet nader genoemde comedians van de Comedy Train een voorstelling geven. Tickets zijn te koop aan de balie van het cultuurcentrum aan de Mekelweg.

Hoe kan innovatie helpen bij armoedebestrijding? Die vraag staat centraal deze week tijdens de conferentie ‘Innovation, development and human capabilities’, georganiseerd door het 3TU centre voor Ethics and Development (6 t/m 8 september in Den Haag). Een van de sprekers is de vermaarde filosofe Martha Nussbaum van de Universiteit van Chicago.

Met een ontwerp van een nieuwe stadsmuur rond de Chinese stad Chengdu heeft een team van TUstudenten bouwkunde de tweede prijs gewonnen in de Vertical Cities Asia Competition. De studenten Bart van Lakwijk, Herman Pel en Jasper Nijveldt werkten samen met OMAarchitect Mitesh Dixit. Hun ontwerp, The Wall genaamd, doet denken aan een middeleeuwse stadsmuur, maar biedt ruimte aan tal van functies zoals winkels, kantoren en woningen.

Het ontwerp was een antwoord op het probleem van ongebreidelde groei in Chinese steden en de daarmee

www.snc.tudelft.nl

www.ethicsandtechnology.eu

TU investeert in topsport Meer geld naar sport en cultuur, de aanstelling van een topsportloket en steun aan het project ‘Toproeien Delft’. Dat zijn de gevolgen van de goedkeuring van het businessplan dat de unit sport en cultuur voorlegde aan het college van bestuur.

Jimmy Tigges Collegelid Paul Rullmann maakte dat bekend in de raadsvergadering.

“Steeds meer mensen maken gebruik van de faciliteiten”, onderstreepte Rullmann de sterke overtuiging van het college van bestuur (cvb) van het belang van sport en cultuur, zeker in tijden van oplopende studiedruk als gevolg van bijvoorbeeld de langstudeermaatregelen.

Volgens genoemd businessplan hield de financiële steun geen gelijke tred met het sterk gegroeide gebruik door studenten van de sport- en cultuurfaciliteiten aan de TU. “Dat is nu dus aangepast”, aldus sport & cultuurdirecteur Raymond Browne, “we kunnen nu de deur op dezelfde manier open blijven houden voor het groeiend aantal studenten.”

De aparte notitie ‘Topsport TU Delft’ bevatte twee voorstellen: een samenhangend beleid en gecoördineerde ondersteuning van (erkende) topsportende studenten, wat nu nog ontbreekt, plus steun aan het door de studentenroeiverenigingen Proteus en Laga geïnitieerde project ‘Toproeien Delft’. De bevindingen van ruim anderhalf jaar onderzoek naar de opzet en

mogelijkheden hiervan werden gebundeld in een notitie die inmiddels als het ‘blauwe boekje’ bekend staat. Voor genoemd toproeiproject stelt het college 75 duizend euro beschikbaar voor de komende twee jaar.

Uitgangspunt van beide roeiverenigingen, waarvan deze week opgeteld acht leden deelnemen aan het WK in Slovenië, is het overnemen van de toppositie in de Nederlands roeiwereld. De huidige aanleg van de roeibaan bij Rotterdam, die voldoet aan alle internationale wedstrijdeisen, past perfect bij de plannen. Er is samenwerking gezocht en gevonden met de Rotterdamse studentenroeivereniging Skadi.

Daarnaast wordt met de colleges van Delft, Rotterdam en Leiden gepraat over mogelijke steun en samenwerking, net als (binnenkort) met de nationale roeibond die haar steun aan het plan al heeft toegezegd.

In het kader van het gewenste samenhangend beleid honoreerde het cvb tevens de vraag naar een op te richten topsportloket. Het daarvoor benodigde bedrag op jaarbasis is 40 duizend euro. Een op basis van 0,5 fte aan te stellen topsportcoördinator gaat zich bezighouden met zaken als het toetsen van de criteria van NOC*NSF, het overleggen met de studieadviseur over eventuele RAS-maanden, het ter beschikking stellen van sportfaciliteiten, contact leggen met de sportbonden en het regelen van sponsorovereenkomsten. Tevens zal hij of zij een centrale database aanleggen van de erkende topsportende TU-studenten, waar studieadviseurs, marketing & communicatie en het Valorisation Centre gebruik van kunnen maken.

“De topsportcoördinator moet er per 1 januari zijn”, zegt Browne, “zodat het loket met ingang van volgend studiejaar operationeel kan zijn."

03 Uitproberen gepaard gaande luchtvervuiling. De muur verdicht de stad en beschermt het omliggende landschap. ‘De verschillende functies in de muur zorgen ervoor dat transport in de stad per auto vermindert, wat bijdraagt aan vermindering van de vervuilde lucht’, aldus de ontwerpers. Aan de competitie deden acht universiteitsteams mee uit China, Europa en de Verenigde Staten. Winnaar was het team van ETH Zurich onder leiding van Kees Christiaanse.

Touwklimmen, karate, of toch maar hockey. Voor wie niet weet welke sport hij wil beoefenen, organiseert het sportcentrum van de TU vanaf 5 september twee weken lang introductielessen. Sommige lessen vinden plaats op het sportcentrum zelf, andere bij de verenigingen. Voor deelname is geen sportkaart nodig.

Het introductieprogramma is te vinden op www.sc.tudelft.nl. Daar staat ook meer te lezen over proeflessen op het cultuurcentrum, op 7 september. www.sc.tudelft.nl

Voorleessoftware voor dyslexie Studenten met dyslexie kunnen vanaf komend collegejaar gebruik maken van voorleessoftware om hun studiemateriaal te bestuderen. Dat kan studievertraging voorkomen.

Veel studenten met dyslexie lopen studievertraging op doordat ze moeite hebben met het lezen en begrijpen van lesstof. Het programma Kurzweil leest lesstof hardop voor en kan een woord of zin spellen. De student kan tegelijkertijd meelezen via een cursor op het beeldscherm. Daardoor onthoudt de student de tekst gemakkelijker. Bovendien hoort hij sneller of eigen teksten niet goed lopen.

De afdeling student & career support voerde tussen oktober en juli met de TU Library een pilot uit met het voorleesprogramma. Vijftien studenten met dyslexie deden mee. De bibliotheek scande hun lesstof en zette dit

Ongeveer tien procent van alle studenten aan de TU heeft een functiebeperking om naar een geschikt formaat voor het voorleesprogramma. Via een usb-stick konden studenten de lesstof horen en zien. Bij andere universiteiten en hogescholen die Kurzweil aanbieden, moeten studenten zelf hun studieboe-

ken scannen. Volgens student & career support waren de studenten over het algemeen positief over het voorleesprogramma. Ze merkten dat ze de stof sneller konden lezen, waardoor hun motivatie voor hun studie toenam.

Kurzweil kan ook helpen bij studenten met een andere functiebeperking, zoals ADHD of bij hersenletsel na een ongeval. Ongeveer tien procent van alle studenten aan de TU heeft een functiebeperking.

Studenten die gebruik willen maken van Kurzweil kunnen zich melden bij de balie van onderwijs & studentenzaken en bij studentendecanen. Er zijn geen kosten aan verbonden, wel vraagt de TU een borg voor de usbstick. (CvU)

Man met hond en elektrische fiets bezoekt wielerwedstrijd. Of wil hij alleen maar oversteken? Leden van WTOS organiseerden zondag in de TU-wijk voor het eerst sinds lang een Ronde van Delft. Het aanvankelijk slechte weer had zijn invloed op de publieke belangstelling en het aantal deelnemers dat aan de start verscheen. (Foto: Hans Stakelbeek/FMAX)

Praten, niet preken ’Studeren is [..] een tijd om na te denken over de grote vragen van het leven, over God en de zin van alles. Wil je hierover met iemand van gedachten wisselen, dan zijn we graag bereid tot een gesprek: over de universiteit, over vrienden maken, over ons geloof, over lokale kerken en over jouw plaats in de nieuwe wereld die je binnengaat.’

Was getekend, 26 christelijke docenten aan de TU Delft. Doelgroep: alle nieuwe studenten aan de universiteit. Zij maakten zich vorige week in een advertentie in Delta kenbaar aan de nieuwe studenten in Delft.

Waarom deze coming out?

Dr.ir. Henk Polinder (Elektrotechniek, Wiskunde en Informatica), lid van de club christelijke docenten die sinds vier jaar geregeld bijeenkomt, vertelt dat het idee is komen overwaaien uit Amerika. Daar is het volgens hem veel gebruikelijker om zoiets te doen. “We wilden simpelweg aangeven dat we er zijn.”

De docenten die in de advertentie worden genoemd, hebben niet eerst bij studenten gecheckt of ze wel behoefte hebben aan een gesprek over geloofszaken. “Het is een experiment. Nu kunnen ze ons vinden.”

Polinder wil wel voor zichzelf spreken. “Wat had ik het gaaf gevonden als ik zo’n advertentie als eerstejaarsstudent had gezien. Je komt van een beschermde christelijke middelbare school op de TU en voelt je losgelaten in de grote wereld”, herinnert hij zich. “Onze universiteit is natuurlijk heel nadrukkelijk gericht op aantoonbare wetenschap. Daarmee vallen andere aspecten van het leven weg, aspecten die wel belangrijk zijn.”

Voor Johan Nederend, zelf vierdejaarsstudent werktuigbouwkunde en bestuurslid van de christelijke studentenvereniging CSR, was ‘het ook

wel uitgekomen’ als hij als eerstejaars had geweten welke docenten dezelfde achtergrond hebben als hij. “Het is fijn om te weten dát ze er zijn.

Dan weet je: ik ben niet alleen in de wereld.”

Nederend heeft nu niet meteen een hele set vragen klaar voor de christelijke docenten op zijn eigen faculteit.

“Maar deze advertentie maakt het wel drempelverlagend om met ze te spreken. Het zijn interessante mensen en ik houd ervan om me te laten inspireren. Ik hoor graag hoe ze naar de wereld kijken.”

Polinder wil zijn visie graag met geïn-

teresseerde studenten delen. “Over wat het betekent om christen te zijn op de universiteit bijvoorbeeld. Voor mijzelf is dat, dat er meer in het leven is dan wat meetbaar is. Dat betekent praktisch dat je daar bij het begeleiden van studenten oog voor hebt. Ik wil daarover graag in gesprek gaan, ook tijdens college wel, maar ik ga niet preken hoor.”

Saskia Bonger

DELTA. 23 01-09-2011

science

opinion please

04

Charging down Electric Avenue Range anxiety holds people back from buying electric vehicles.

But what if the road itself would keep the batteries charged?

Jos Wassink

North/South Line extremely precise After three months of invisibility, the tunnel boring machine, named Molly, appeared once again, emerging at exactly the right place in Ceintuurbaan station, one of the stations of the North/South Line in Amsterdam.

The maximum margin was five inches, but in reality, Molly arrived just five millimeters from the exact location, NRC reported last weekend.

Construction delays (the underground railway will not be operational in 2013 as planned, but rather in 2017), cost increases (from 1.4 billion to 3.1 billion), leaks in slurry walls, and collapsing houses: constructing a line running from north to south has seemingly swallowed the city of Amsterdam. It is therefore a relief that Molly did her work properly and on schedule. How is it possible that this part of the North/South Line went so perfectly smoothly?

Lecturer John Baggen (Faculty of Technology, Policy and Management and Faculty of Civil Engineering and Geosciences) attributes it to experience. “Tunnel boring machines have been used during the last decade in the Netherlands, for example to construct tunnels in the Betuweroute and the High-Speed Line South,” he explains. “But it’s the first time this method is being used in Amsterdam. They didn’t dare use it during the 1970s, when the East Line was constructed”.

The East Line was the first underground railway in Amsterdam. It was mainly constructed above the ground, by building big concrete caissons that then had to be sunk. Consequently, a large part of the Nieuwmarktbuurt had to be demolished, which led to protests and even riots in 1975. The city of Amsterdam therefore decided that after completion of the East Line, no new lines would be built, despite the fact that plans drafted in 1968 envisioned connections between all districts in and around the city, with even a North/South Line and two East/ West Lines.

“The design of the North/South Line therefore became more complicated than in the 1970s,” Baggen says. “You might wonder if that’s useful. They took the political decision that no building could be demolished. Therefore, in Ceintuurbaan station, the two tunnels and platforms are constructed above one other, which makes the construction extremely deep at this point [32 metres, ed.]. If you would have removed just a few blocks of houses at one street side, the station would have been a lot cheaper and less complex. Moreover, the houses are a dime a dozen in that area, and in the end two buildings were demolished anyway.”

Digging the tunnels has not caused any delays or overruns until now, according to Michael Jonker, a spokesman for the North/South Line. This is striking because the North/South Line has already doubled in cost. Baggen: “The East Line had also more than doubled in cost, from 400 million to approximately 1 million guilders. This is because politicians are always tempted to reduce the costs of large projects. Otherwise, they would never be started”.

So when the North/South Line is finally completed in 2017, should the original network plan drafted in 1968 still be carried out? Baggen partly thinks so. “Since the East Line opened in 1977, it has been used a lot,” he says. “The North/South line is even more centrally located, so it will become a success, too. Perhaps the next project should be the construction of a West Line.” (DH)

In the laboratory, MSc student Swagat Chopra places his model car above a square coil of electric wire. The car carries a similar but smaller coil below its chassis. Chopra flicks some switches and the voltage over the car’s batteries starts rising. This is magic: power transfer through the air.

The physics is not so different from what happens in any transformer, says Chopra’s supervisor, Professor Pavol Bauer (Electrical Engineering, Mathematics and Computer Science). The only difference is that the primary and secondary coils are not linked by a chunk of iron, but rather by a gap of air. To overcome this obstacle, high frequencies are used (typically 100 kilohertz) and the coils are tuned to the same resonance frequency.

Contactless Power Transfer (CPT) has many advantages over socket charging, Prof. Bauer explains. Not only is the technology more convenient and safer, CPT also offers the opportunity of charging vehicles wait for the traffic lights by means of embedded coils in the street. Equip motorways with such power antennas and cars could

Swagat Chopra with his model car. (Photo: Tomas van Dijk)

be charged while driving down ‘Electric Avenue’.

What’s more: it would be better for the batteries as well. The Li-ion bat-

CPT offers the opportunity of charging vehicles wait for the traffic lights by means of embedded coils in the street tery model that MSc student Long Lam developed shows that short charging and discharging cycles prolong battery life. Lam’s model for Li-ions batteries reveals that it would be better to recharge the batteries at every traffic light than to fast-charge it to the brim

and drive home without recharging.

Clearly, CPT offers the opportunity to provide specially adapted vehicles with easy small recharges.

So what’s holding back the introduction? Apart from the obviously large investments needed to electrify the roads, there are also doubts as to the system’s efficiency. Although the energy transfer between the coils reached 91 percent efficiency, the overall efficiency got stuck at 83.2 percent, due to losses in the power electronics, which transfer direct currents to high frequency AC and back. Prof.

Bauer’s group however is determined to improve the CPT’s overall efficiency.

Stretchable and flexible journal Nano Letters, Shou-En Zhu showed that graphene films have very fast thermal responses, and he demonstrated their application in micro actuators and micro heaters. That the material is very flexible is widely known.

“You can stretch it up to 12 percent without it losing its electrical conductivity,” he says. So far no one has ever tried making a stretchable display with graphene – or at least there is no published work available about this subject. Shou-En Zhu believes the reason for this is that graphene is still a relatively new material. “Graphene has been rising as a scientific star ever since the publication of research

Shou-En Zhu: "I like materials that are stretchable." (Photo: Tomas van Dijk)

It’s the dream of every computer manufacturer: being able to cheaply produce a flexible and stretchable display. ShouEn Zhu believes this is possible using graphene.

“I really like materials that are stretchable and flexible,” says Shou-En Zhu, while fiddling with a little piece of silicone which, if all goes well, will one day form the backside of a display.

On top of the silicone the PhD student wants to place a delicate structure of graphene and a layer of thermochromic dye. Each little graphene structure

can function as a micro heater, causing the dye on top to change color, when electrical power is applied.

This is all still theory. Yet ShouEn Zhu, who works at the faculty of Mechanical, Maritime and Materials Engineering, believes he can soon demonstrate that his idea works. He will do so with the help of a grant he has just received from the Delft Centre for Materials, called the ‘Young Wild Ideas’ prize. This initiative is aimed to stimulate research in the field of materials science and engineering.

BSc, MSc and PhD students can obtain financial support of up to 10,000 to develop their ideas, which should be innovative and involve high-risk research.

In a paper published last year in the

‘I must determine the relation between temperature and input power’ conducted by Professor Geim and Dr Novoselov in 2004, for which they received the Nobel Prize in 2010.

“There are several steps for me to proceed with this proposal,” says the researcher. “First, I must determine the relation between temperature and input power. Also, I will have to determine the maximum operating power of grapheme. Finally, I will apply the dye and integrate the graphene with silicone. The display will show fantastic, versatile colorful images.” (TvD)

DELTA. 23 01-09-2011

science

05

short news science Genetics talkshow

Waterbar

Dutch mountain

Foldable container

Elastic DNA

The Delft iGEM (genetically engineered machine) team kicks off the new season with a talkshow on Thursday 1 September. Dirk Stemerding from the Rathenau Institute will host the session and talk with labour politician Gill’ard (PvdA), Prof. Luuk van der Wielen (B-Basic) and Frans Blom (Rathenau). Prior to the talkshow (9 PM) there will be a series of talks on the various aspects of synthetic biology, starting at 6:30 PM.

During the opening of the academic year next Monday, visitors will be offered drinks of their liking at the Waterbar. This sustainable drinks facility has been developed by Delft start-up, Project Helder, together with the Sustainable Dance Club. The bar made its debut at the Lowlands Festival. The Waterbar uses tapwater, cools and filters it, adds some vibes (with a speaker) and lemonade.

“Using local water is more sustainable,” designer Esther Blase explains.

Skepticism turned into hope for many of the approximately 50 participants at the Dutch mountain assembly that was held Tuesday. The original idea for a 1 kilometre high and 5 kilometre wide mountain stems from Thijs Zonneveld, ex-cyclist and journalist for De Pers newspaper. At the meeting two engineering companies met with Dutch skiing and climbing associations to create a feasibility plan. If you are involved, let us know at delta@ tudelft.nl

The foldable container developed

by Delft start-up Holland Container Innovations (HCI) has passed the Container Safety Convention test programme. During the test the 40-feet steel container was loaded with double the maximum weight and hoisted into the air. It held. “It carried 60 tonnes, the weight of a fully loaded Boeing 737,” said HCI director Simon Bosschieter. HCI aims to bring its container, which can be folded to a quarter of its volume, to the market next year.

DNA seems to behave like the safety belt of a car. It gives when you pull gently, but if you jerk it, it ‘blocks’.

Or so Delft researchers of the faculty of Applied Sciences found out. They quantified the molecular elasticity of DNA with the help of a neutron scattering spectrometer. Their findings were published this month in the scientific journal Physical Review Letters. Knowledge about the elasticity of DNA is fundamental to our understanding of its biological functions.

2011.igem.org

www.drinkwaterbar.com

www.diebergkomter.nl

bit.ly/DNAjerk

Sea legs testing the waters The Delft start-up companies 3Delft and BMO Offshore tested a model of an anemometer tower for its seaworthiness at Deltares’ Atlantic basin last week.

Jos Wassink BMO Offshore is a start-up company, which offers wind and wave measurements on location to prospecting wind park developers. BMO developed the so-called FlexMetMast to perform the measurements at sea. Instead of hammering a steel monopile 30 metres into the ground, BMO developed a set of sea legs for the mast. After adding ballast, the sea legs will sink 4 to 5 metres into the soil. After the measurements, the whole structure can be lifted, removed and reused elsewhere.

Traditionally, the scalemodels for such tests are made of steel in a long, labour-intensive process Last week, a 1:50 model of the FlexMetMast was tested in the Atlantic basin at Deltares. “We will test the structure with waves equivalent to 19 metres,” says Tim Raaijmakers (MSc), from Deltares. Such waves on the Atlantic correspond to a once in a hundred years’ storm. The running up of the waves onto the structure is measured, just as

Hans van Toor (left) and Jan Verschoor testing the anemometer tower.

(Photo: Tomas van Dijk)

are the impact and the erosion at the structures’ feet. “The combination of waves and current can wash away the sand around the pillars,” Raaijmakers explains.

Traditionally, the scale-models for such tests are made of steel in a long, labour-intensive process – just take a look at the details of the mast. This model, or at least the difficult parts of it, was made through 3D printing by another start-up: 3Delft. Alumnus Hans van Toor (MSc) explains that 3D printing offers a more efficient way of model building. The tower and the conical feet have been made by 3D printing of nylon. The straight tubes were bought and cut to size. Lead ballasts, both in the feet and the plat-

form, correct both the mass and the centre of gravity. “People say skilled labourers are hard to come by,” says Van Toor. “We say: just have your parts and forms 3D-printed. Even functional metal parts can be 3D printed these days.”

BMO’s Dr Bart Ummels quickly lists the benefits of 3D printing of scale models: “It’s a fast, flexible and precise technique. And it’s quicker and cheaper than conventional model making.”

His 3Delft colleague Jan Verschoor MSc. recalls that 3D printing has a history of already thirty years. “The first prints were made in plaster, which became a horrible mess pretty soon afterwards”, he says. Printed objects would fall apart at the least touch. “Nowadays, we have Rapid Manufacturing”, says Verschoor. Functional objects can be printed from various materials including metals.

“People have printed functional hinges and moving gear wheels within a closed volume. 3D printing offers huge opportunities for designers.”

Chajoong Kim: “People complain about soft usability problems like touch, shape and colour.” (Photo: Tomas van Dijk)

Soft problems Name: Nationality: Supervisor: Subject: Thesis defence:

Read also: ‘The printed world’ www.economist.com/node/14299512

cover Dr Marijke Melles (Industrial Design Engineering) created the cover together with her partner Robert Morcus.

Melles searched the internet for a strong image that would capture people’s attention.

“Most nurses you’ll find on the internet are mindlessly smiling on promotional folders or happy websites. These I found too unreal. And then of course you’ll also find the fantasy nurses from the adult industry. That was also not what I was looking for.” The nurse that Melles did come up with is sort of sexy in a retro kind of way. She looks straight into the camera with a captive yet humorous glance.

halfway

“I wanted to show the human side of the healthcare professional,” Melles explains. “In the intensive care unit especially, nurses have to deal with seriously ill patients. Nurses are often in the doctor’s shadow – I wanted to put them at center stage. That also applies to the design of their working space, which should better support nurses in all aspects of their job.”

(JW)

Marijke Melles, ‘Role-based support for intensive care nursing – a designer’s perspective’, PhD supervisor Professor Huib de Ridder, 14 June 2011.

Chajoong Kim (37) South Korean Dr Henri Christiaans (Faculty of Industrial Design) Usability problems: The influence of user diversity Next year

“Despite the enormous progress over the last decades in technology and design, consumers are complaining more and more about electronic products. Not about technical problems, but rather they complain about what I call ‘soft usability’ problems. People don’t like the touch, shape, colour, slow reaction or complexity of their phone, for instance, or the fact that it heats up while they’re using it.

Consequently, they return seemingly flawless products to the store. And sometimes they’re so disappointed that they pledge to never ever buy a product from that particular manufacturer again. These are called ‘no failure found products’.

It seems people have become spoiled.

But there is more to it than that. The user diversity has increased. A long time ago the mobile phone was only used by the army. Now everybody uses it, from tribal people in Africa, monks and business men, to young children and the elderly.

Yet still, many companies design their products as if a single type of consumer will use it. They focus on simple aspects of human nature while designing their products. Everybody for instance likes easy to use appliances. But there are many aspects that are culture-related that should also be taken into account. I investigated the cultural differences between Dutch, South Koreans and Americans in how they experience soft usability problems.

I performed experiments with 23 Americans, 33 South Koreans and 22 Dutch people. The participants had to individually operate two electronic consumer products: a radio alarm clock, as a representative of simple and less emotionally intimate electronic products, and an mp3 player, as representative of more complex and emotionally intimate electronic products.

The South Koreans, Dutch and Americans complained about very different things.

The South Koreans didn’t like the shape of the alarm clock - it was round and therefore looked like a toy to them. The Dutch and Americans were annoyed by the buttons and found the clock too complicated to operate. I believe South Koreans are much more respectful towards technological devices; they say to themselves, ‘Ok, this is a complex product and so I need to have some patience’.

Americans and Dutch people view products as if they were individuals that do not want to cooperate. Dutch people can on occasion say that a computer is stupid.

Someone from South Korea would never say that. The South Koreans complain more about sensations, such as touch, while the Americans hardly complained about those things - they were the least sensitive. But this is not just an amusing story; hopefully my study can help designers make products more satisfactory to consumers.” (TvD)

DELTA. 23 01-09-2011

international students

06

Delft beyond academics Delft has lots to offer in terms of academics, but a lesser known fact is that there’s plenty of social life here as well.

RAGHUVEER RAMESH Consistently ranked among the top 20 technical schools in Europe, TU Delft has a fine, well-earned reputation for its graduate programs, but besides imparting academic knowledge, the TU also puts in a lot of effort to make the students feel at ease. As new students will have noticed by now, the university takes special care in introducing fresh graduate and undergraduate students to their new atmosphere, and this is important, as for many international students this marks the first time that they’ve left their home countries.

When asked about her first experiences in Delft, a new MSc computer engineering student from Vietnam, Du Nguyen

Hoang Anh, said: “The people are very nice – I’ve been offered help even without asking for it. Even the small shopkeepers try to comprehend what you want and help you. Life should be wonderful here“. About partying, Nguyen says: “I’m a reserved person. I don’t go clubbing or to parties much.

But once I came to Delft, I made lots of friends from many countries. Maybe life will change. I’m now looking forward to many house parties and movie nights.”

Although Delft enjoys a fine academic reputation, it also has a reputation as

'The male-female ratio is very poor, but the beer is very good' a nerdy little town. Old-time residents might view Delft as a sleepy hamlet, but what do the fresh faces that have been here for just a week or two say about this? “Partying is certainly a forte for Delft,” says Ajay Sharma, a

what's cooking?

BSC engineering student from India.

“The only thing I’ve been doing so far is partying. The male-female ratio is very poor, but the beer is very good!”

True, life definitely does change after one gets a taste of Delft. The university’s skewed boy-girl ratio makes it harder for a guy to find a girl, but new guys to Delft need not despair, as there are plenty of opportunities here for meeting members of the opposite sex.

Salsa parties, held frequently in several places around Delft, are good places to meet new people. Weekend parties at Marcushof are also great places to make new friends. Students should keep an eye out for notices about such events at the university’s Sports Centre and also on student residence notice boards. The TU’s Culture Centre also offers Salsa lessons at special students rates.

Meanwhile, Dutch students talk of a secret recipe to offset this skewed boy-girl ratio: go to Leiden, a student city close to Delft, famed for its student parties, where the skewed boygirl ratio goes the way and the guys are spoilt for choices.

A wonderful thing about Delft is that it has something for everyone. For party lovers, there’s a vibrant nightlife. For nature lovers, there’s beautiful countryside just outside Delft on the bike paths to Den Hague or Rotterdam. An early morning or late evening bike trip with friends is a perfect getaway. For those souls keen to engage in interesting dinner table conversation while also making new friends, Ifes-Delft hosts intercultural evenings once a month, where the focus is on bringing together students from different cultures over a free meal. And for shopaholics, Saturday markets in Delft are ideal for finding truly Dutch stuff, while Saturday markets in Den Haag offer plenty of Asian foodstuffs.

As the new arrivals to Delft will have already noticed by now, if you spend your time right, the only thing you’ll never here find is boredom.

San Diego-style fish tacos

(Photo Devin Malone)

One of my favorite things about the United States is the way cuisines of different cultures collide to give us new food – pizza is a good example; while hardly recognizable to Italians (just try asking an Italian what they think of Hawaiian pizza), pizza in the US comes in hundreds of varieties, and several regional styles (contrary to what you find in the Dutch frozen foods section, there is no such thing as “American” pizza). In many parts of the US, Mexican-inspired fare is really popular. Fish tacos originated in Baja Mexico, but their popularity soon moved north, and today you can find a wide variety in California, Washington, and Oregon. This recipe is for a style common to San Diego, perhaps the fish taco capital of the USA. Some ingredients can be tricky to find, so I’ve listed a Dutchfriendly version. Even if you don’t have everything here, these can still turn out amazing – it’s hard to screw up a fish taco.

A word on ingredients – especially for those of you who think you don’t like seafood. Fresh food always beats processed schlock, but this is especially important when it comes to fish. Buy fresh. I’m from Alaska, and I’ve converted many people who supposedly “hate seafood” by serving up fresh Alaskan salmon.

According to chef and seafood aficionado Barton Seaver, “90% of cooking good seafood is buying good seafood. If you don’t buy a good piece of fish, there is no recipe, trick, or tip that will ever make up for that lack of quality.”

For fish tacos, you can use pretty much any white fish, but in general wild fish beats farmed fish. If you buy farmed fish, buy certified organic, because not only is this better for the planet but the fish will be of a higher quality – they’ll have healthier diets and won’t contain hormones or antibiotics. In terms of sustainability for wild fish, Pacific cod (but not Atlantic), pollack, and European sea bass are all good choices and should be available locally.

In the Americas, the leafy part of the coriander plant is called cilantro, although in Europe it’s coriander. Lime and cilantro are staples of Mexican-style cooking, and are so natural together that it wouldn’t have surprised me to find them growing on the same plant, had I not grown cilantro myself without producing a single lime. It might seem strange to have both ground and fresh coriander in here, but the ground coriander tastes nothing like its leafy parent. Gently aromatic and somehow citrusy, it adds a bright flavor to Mexican dishes, and is an especially delicious companion to cumin. (DeM) For those who’d like to try making San Diego-style fish tacos, go to www.delta.tudelft.nl for the online version of this article and follow the simple step-by-step instructions.

Last week’s ‘Beach Party’ was one of many recent student parties around Delft.

(Photo: Raghuveer Ramesh)

MOTSYK

Grandmother’s summer “Old woman’s summer is the term used in Russian to describe the period of post-holiday, early fall when the sun is still warm and the skies are cloudless, when the midsummer heat has moved on, ushered out by the gentle autumn breeze, when crowds of noisy children and their busy parents have moved back into their schools and offices, and the grandmas and grandpas can peacefully enjoy summer’s last sunrays on their front porches.

That’s the way I’ll always remember my grandma: squinting, her head tilted to catch the afternoon sunrays, on her front porch, watching the chickens feed, smiling at passersby. Sadly, she won’t catch this year’s warm autumn, having passed away two weeks before the end of summer. I was sad to see her go. As the last of my grandparents, her passing opened a new chapter in my life. As my father put it, from now on I’m no longer the-granddaughter-of, but the-daughter-of. Grandparents go away, leaving us grandchildren to make new grandparents of our parents. Sad as it may be, death is an everyday, beautiful part of life, just like the changing of the seasons.

As summer changes into autumn, people love to complain about the weather. It’s the type of suffering we all have in common and

is impersonal enough for us to open up about. It’s also something no one has any control over, so by lamenting the weather we unite against a common enemy without putting the blame on anyone in particular.

‘Everything ok?’ I ask my dentist during my regular checkup. ‘Everything’s fine, except the awful weather!’ ‘Yeah, but it’s almost autumn, isn’t it?’ ‘Autumn? We haven’t had any summer yet!’

People tend to take for granted and omit from memory the occasional warm sunny days of summer. The truth is, irrespective of how you spent it, summer will pass and autumn will set in, bringing colder, darker days, leaving you to look back at the wasted summer warmth with regret.

The changing of seasons, however, brings more than just melancholy nostalgia; every ending is the beginning of something new.

In the past week Delft has been a hub of the new and exciting: I’ve witnessed the wedding of a friend, the first-year students getting to know each other during the Owee, the fresh internationals cautiously probing new ground at the Aula, clearly recognizable by their colorful welcome-to-Delft backpacks.

Last weekend, while buying headphones, I found myself in line

with half a dozen new students with their vacuum cleaners, tostimakers and coffee machines - the electronic essentials of a student life. And old students are returning to Delft, too, meeting old flatmates and catching up over coffee.

Returning to the TU campus after my summer vacation also filled me with the hopes of a first-year student. The gargantuan wall of books towering over visitors to the TU library brought back memories of sweaty palms and ambitions, the excitement of a new school year.

For better or worse, the changing of seasons will always be part of life. If you’re still not too happy about returning to university life after your summer break, take the time to soak up the changing season’s rich flavors on a Beestenmarkt café terrace, where you can squint in the last rays of the summer sun and think of all the awesome things you’re going to do during the coming year.”

Olga Motsyk is an MSc aerospace engineering student from Kiev, Ukraine. She can be reached at olgamotsyk@gmail.com

DELTA. 23 01-09-2011

international students

07

Master of new knowledge As TU Delft says goodbye to recent grads and hello to a new crop of internationals, Edmundo Molina Pérez, one of the academic stars of the departing class of 2010-11, reflects on the secrets of his success during his years at TU Delft.

DHARIYASH RATHOD Edmundo Molina Pérez, 26, from Mexico, studied MSc in Engineering and Policy Analysis at the Technology, Policy and Management Faculty.

Before joining TU Delft, he earned a BSc degree in Civil Engineering at the Universidad Nacional Autónoma de México (Unam), and then worked in the private sector for three years before deciding to continue his studies at TU Delft.

During his tenure at TU Delft, he specialized mainly in renewable energies resources and technology policy analysis, graduating cum laude and obtaining an 8.5 for his MSc thesis, while also pursuing a research track. As a TU

‘The learning process in the classroom was exciting and adventurous’ student, he also found time to participate in the prestigious Harvard National Model United Nations (HNMUN), as one of only three delegates from TU Delft.

Following his stellar academic career at TU Delft, Molina Pérez has recently moved on the Pardee Rand Graduate School (PRGS), in Santa Monica, California, where he will pursue a PhD degree. Founded in 1970, PRGS is unique in US higher education, as one of the original eight graduate programs in public policy and the only one based at a public policy research

institute — the Rand Corporation, an independent, nonprofit institute that helps improve policy and decisionmaking through research and analysis, while featuring a research staff consisting of some of the world’s preeminent minds, including numerous Nobel Prize winners both past and present.

Rand’s focal points include key global issues, such as health, education, national and international security, and the environment.

Molina Pérez believes his studies at TU Delft were an important “breaking point” in his academic career. “I was lucky enough to study in a vibrant faculty in which multi-disciplinary analysis was the rule,” he says of his years spent at the TU’s faculty of Technology, Policy and Management (TPM). “During my TU Delft studies I enriched my understanding of technology policy issues by systematically analyzing these problems from a social, economical and an environmental perspective. In addition, I joined a class of extremely talented students - almost all had scholarships - with multiple cultural and technical backgrounds, which made the learning process in the classroom exciting and adventurous.”

He firmly believes that the quality of teaching, academic life and the student environment at TPM are top quality at the international level: “I feel very proud of having studied at a faculty that is doing pioneering research in technology policy analysis.”

Molina Pérez attributes a great proportion of success in the classroom to the environment at TU Delft itself.

“However, I’d also add that support from family and friends are vital elements to be immersed 100% in academic work,” he adds. “In addition, I believe that passion for knowledge is also a key element for success. I liked getting good grades, but to be honest, grades are meaningless. True reward and motivation comes from mastering new knowledge, and from using this knowledge to challenge our views of our world, to critically gain new insights. After some time at TU

Delft, I realized my main motivation was to pursue new knowledge, to look for lectures and research projects that were appealing and challenging enough for me.”

He also says that being able to learn ways for solving environmental and social problems was also a vital element his success at TU Delft. “Simply put, I felt that through my studies I was doing something that could help to make a difference for the better in this world.”

As for his future plans, during his PhD program in policy analysis at PRGS, he

news in brief Asylum-seekers The Dutch public broadcasting company, VPRO, is stirring controversy with its new television quiz show, Weg van Nederland, in which five asylum seekers who have been denied residence permits in the Netherlands can win cash to build a new life back in their home countries. The title of the show, Weg van Nederland, can be translated into English as either ‘Leave the Netherlands’ or ‘Wild about the Netherlands’, depending on one’s interpretation. The winner will receive 4,000 euros for building a new life in his or her home country, but to win, the winning asylum seeker must first correctly answer questions about Dutch culture and language. The contestants include a Slavic languages student from Chechnya and an aviation technology student from Cameroon, both of whom will soon be deported. A VPRO spokesman said that the show is merely a “way that these people can use their knowledge to earn money before they leave the country.”

'I believe that passion for knowledge is also a key element for success' intends to continue learning ways in which sustainable energy technologies can be implemented on a large scale to fight climate change. “More specifically, I’ll work on developing new analytical methods to provide useful long term analysis for developing countries in these issues. I’d like to consolidate a career as a technology policy researcher.”

As for any recommendations to improve TU Delft, Molina Pérez says only that “all students at TU Delft must understand that this university offers high quality education. I can personally compare the education offered at TU Delft with some of the best universities in the United States and Mexico, and I can proudly say that the infrastructure, the resources and the teaching are at equiparable levels. It’s up to students to make sure they exploit these resources, which in many places of the world are scarce or actually inexistent.”

Smartboards A year after installing smartboards in lecture halls at the faculties of Electrical Engineering, Mathematics and Computer Sciences and 3mE (Mechanical, Maritime and Materials Engineering), the smartboards are still not functioning properly. Teachers have been forced to use other boards, although students have not had to attend lectures in tents or at other faculties.

Leermeester Prize Professor Harrie van den Akker (Applied Sciences) received the 2011 Leermeester Prize from the Delft University Fund. The Leermeester Prize is awarded annually to an educator who has made an outstanding contribution to education and research, and who has been a source of inspiration to those around him/her. Prof. Van den Akker has been Professor of Multi-Scale Physics since 1988, firstly with the (former) Faculty of Applied Physics and later the Faculty of Applied Sciences. His posts include that of Director of Kramers Applied Physics Laboratory and Director of the National Research School for Process Technology (OSPT). The prize consists of a silver medal, a certificate and a cash prize to spend a sabbatical leave abroad intended for making new contacts and giving guest lectures as required. The UfD Leermeester Prize 2011 will be presented on Monday 5 September during a meeting prior to the Opening of the 2011-2012 Academic Year.

Multiculturalism According to research conducted by the Dutch monthly magazine, J/M voor Ouders, non-immigrant, ethnic Dutch people say that they do want their children to grow up in a multicultural society, but that they would actually prefer their own children to live in a white neighbourhood and go to a non-mixed school. The survey interviewed some 588 Dutch parents. The survey also found that approximately 80 percent of these parents acknowledged the advantages of growing up in a multicultural society, although a further 57 percent of the parents expressed concern about the social position their white children would have in such a mixed-race society.

Dyslexia Students who suffer from dyslexia can make use of Kurzweil software, with which their study books can be read aloud. This may help to prevent delays in their study progression, because students are able to read the text simultaneously on their computers. TU Delft Library scans their study books and offers students an USB-stick on the premises for using the software. Students can subscribe at Education & Student Affairs or ask their university student counselors about the software program.

Child prodigy So Leila

One event during the TU’s Introduction Programme for new international students was the ‘Delft City Rally’, held on August 21. Students formed teams and were instructed by their coaches on how to solve various riddles by visiting checkpoints around the city. Students were also asked to take photos during the city rally and post them for a photo competition called the ‘City Rally Photo Contest’, which was won by Pavel Zhuravlov, a first-year MSc aerospace engineering student from the Ukraine, whose winning photo was titled ‘Run Leila run’. “The girl in the picture – Leila - was very eager to win, and besides that, she turned out to be a very funny, energetic and charismatic person, so I found it amusing to watch her finding her way - and leading us – through the city like this,” Zhuravlov says. “I think I managed to capture the overall mood of the rally represented by one person. And when my teammates saw the picture, they all said: This is so Leila!” (Photo: Pavel Zhuravlov)

Dutch wonder boy and TV personality, Erik van den Boom, will join the TU lectures at the faculty of Applied Sciences next week. Just as his friends go to school, Erik will attend his university lectures and then bike back home at the end of the day. Erik (now 13 years old) did his secondary school in only three years and wrote his thesis on Bell’s theorem in quantum mechanics, which was awarded as this year’s best paper. Erik has appeared in almost every Dutch newspaper, radio and television outlet. The light-spirited student has embarked on a physics study, but he hopes for a future in music production. Last summer he prepared the launch of his first house EP, called ‘Take It’.

DELTA. 23 01-09-2011

lifestyle

08

Plattegrond voor Boijmans In musea kun je eindeloos verdwalen op zoek naar dat mooie, maar onvindbare schilderij. IO-studente Emma Haagen (22) maakt daar een eind aan met een inventieve zakplattegrond voor museum Boijmans Van Beuningen in Rotterdam.

Robert Visscher Een Spaanse familie met twee kinderen loopt ontredderd langs een wit beeld van een vrouw. Ze slaan amper acht op de lade die kunstenaar Salvador Dalí uit haar lichaam liet komen.

De vader met ringbaardje schiet coördinator beveiliging Ron Kern aan.

“We zijn de weg kwijt”, zegt hij in het Engels. Vliegensvlug haalt Kern een plattegrond uit zijn jaszak. “Wat wilt u zien?” “Alles”, zegt de man. Kern legt vervolgens met behulp van de plattegrond uit, waar ze zijn en nog naar toe kunnen. Tot slot geeft hij de plattegrond mee, die de man dankbaar en verrast in ontvangst neemt.

Van een kleine afstand kijkt vierdejaarsstudent Emma Haagen glunderend toe. “Zag je hoe de bezoeker mee keek over de schouder van de beveiliger?

Hij voelde zich er direct bij betrok-

ken”, zegt ze trots terwijl de familie richting de zalen met oude meesters loopt. Haagen bedacht de uitvinding voor het vak exploring interactions van de masteropleiding design for interaction. Museum Boijmans Van Beuningen was zo enthousiast over haar idee, dat het is uitgevoerd.

Alle beveiligers van Boijmans hebben daarom sinds kort de plattegrond van Haagen in hun binnenzak. Ze wijzen de weg door de route op de plattegrond uit te tekenen en deze vervolgens mee te geven. “Het is een even bril-

‘Met mijn zakplattegrond breng ik de bezoekers en beveiligers dichter bij elkaar op een plezierige manier’ jant als simpel idee”, zegt Kern. “Het werkt fantastisch. Ons wordt meerdere keren per dag de weg gevraagd. In een museum met veel zalen en gangen is het vaak lastig aan te geven waar bezoekers heen moeten.”

Dat veel bezoekers na het vragen van de weg toch verdwaalden, merkte Haagen zelf toen ze onderzoek deed voor haar plattegrond. Ze sloop mensen achterna die net de weg hadden gevraagd. “Meestal wisten ze al snel niet meer waar ze heen moesten.”

Tegelijkertijd hoorde de studente van

Dankzij Emma Haagen hoeft niemand meer te verdwalen in Boijmans.

(Foto: Hans Stakelbeek/FMAX)

beveiligers dat ze het contact met bezoekers het meest waarderen. “Dat is opmerkelijk. Omdat veel mensen de beveiligers juist als star en stijf zien.

Dat is natuurlijk nergens voor nodig.

Met mijn zakplattegrond breng ik de bezoekers en beveiligers dichter bij elkaar op een plezierige manier, dat was ook het doel van het vak van IO. De beveiliger houdt niet alleen toezicht, maar helpt en geeft mensen wat mee.”

Kern vindt dat het werk leuker is geworden. “We hebben nu beter en langer contact. Het ijs is direct gebroken. En we merken dat het gewaardeerd wordt.” Dat beaamt collega Nathalie van Ruiven. Ze staat voor een schilderij van een stervende zwaan van Jan Weenix uit 1716. “Ik grijp gemiddeld vier keer per dag naar de plattegronden. De meeste mensen zijn verbaasd en daarna blij. Maar er is ook wel kritiek van ouderen dat de letters te klein zijn. En sommige bezoekers vinden dat er te weinig herkenningspunten op staan.”

Het oorspronkelijke ontwerp van Haagen had ook meer herkenningspunten. Zoals de opvallende lamp van het restaurant. Maar grafisch bureau Mijksenaar van het museum wilde de kaart vereenvoudigen. “Ik weet niet precies waarom. Ik vind het jammer, maar helemaal geen probleem.

Mijksenaar is een toonaangevend bureau en ik ben er alleen maar trots op dat ze zoveel van mijn ontwerp hebben overgenomen. Zoals een kledinghanger met rood en witte stippen eromheen. Dat geeft de zwevende garderobe aan.”

Haagen kwam op haar idee voor de plattegrond, omdat ze beveiligers vaak slapend op een krukje zag. Of nurks voor zich uitstarend. “Hopelijk is dat nu verleden tijd.” Hoe lang de beveiligers de plattegrond op zak houden is nog onduidelijk. Kern: “Maar als het aan ons ligt gaan we er nog heel erg lang mee door. Ik zou niet meer zonder willen.”

www.boijmans.nl

time out

Alleen voor zeebenen Rotterdam stormt af op woelige wateren: de Wereld Havendagen zijn één groot maritiem feest van drank, muziek, wetenschap - en bootjes natuurlijk.

In de Wijnhaven, Oude Haven en Leuvehaven kun je komend weekend niet om de Wereld Havendagen heen. Elke dag rond 13.00 uur zingen Shantykoren zeemansliederen tijdens het Shanty Festival. Een mooiere manier om het feestgedruis in te stappen is er niet. Hoewel, de Nacht van de Kaap op zaterdag is ook een goeie: een muzikale kroegentocht door Rotterdams meest roemruchte wijk Katendrecht. Die was ooit hét zeemanskwartier en uitgaansgebied van de stad. Dit jaar staat de Nacht in het teken van Chinees eten, want precies honderd jaar geleden meerden de eerste Chinezen aan op Katendrecht, om hier voorgoed een stempel op de keuken te drukken.

Sowieso speelt eten een belangrijke rol deze Havendagen, in het kader van het thema ‘De haven smaakt naar meer’. Dat gaat wel iets verder dan culinaire hoogstandjes alleen; tijdens het festival is van alles te zien over de op- en overslag van

voedselproducten en de verwerking ervan.

Wat je noemt lekker leerzaam. Net als ‘Havengasten’ trouwens, een wetenschap- en technieklezing in de vorm van een talkshow, in het laadruim van binnenvaartschip MS Anna. Hoogleraren, professoren en experts praten over de meest uiteenlopende onderwerpen, van tropische ziektes tot veiligheid rondom industriële gebieden. CiTG-hoogleraar Tiedo Vellinga gaat in op het thema ‘Maasvlakte 2: industrie of ecosysteem?’. Hoe voorkom je dat de aanleg van de nieuwe haven gevolgen heeft voor plant en dier?

PhD-student biomechanical engineering Tim Vercruyssen vertelt over de Galatea-robot. De onderwaterrobot heeft geen propellers, maar is geïnspireerd op de vinnen van een rog om zich voort te bewegen. Stevige kost. Maar het zou Rotterdam niet zijn als de boel niet werd afgesloten met een knallend feestje, dus is er aansluitend een afterparty in de Cruise Terminal. (JH) Wereld Havendagen, van vrijdag 2 tot en met zondag 4 september in de Rotterdamse havens. www.wereldhavendagen.nl Havengasten, op vrijdag 2 september van 18.30 tot 20.30 uur op de MS Anna aan de Westerkade. Aanmelden: www.brainsatwork.nl, tot uiterlijk 1 september. Deelname gratis.

sport

De deelnemers aan de Ronde van Delft draaien vanuit de Jaffalaan de Rotterdamseweg op. (Foto: Hans Stakelbeek/FMAX)

Bij de door leden van WTOS nieuw leven ingeblazen Ronde van Delft verscheen zondag zowel bij de amateurs als bij de elite/belofterijders een vijftigtal coureurs aan de start van het over de Leeghwaterstraat, Jaffalaan, Rotterdamseweg en Cornelis Drebbelweg uitgezette parkoers. Van het trio dat zich in die laatste categorie een paar ronden voor het eind van de 80-kilometerrace losmaakte van de kopgroep van zeven, bleek TU-student Malaya van Ruitenbeek het sterkst in de eindsprint. WTOS-favoriet Jos Koop was een van de vele afvallers onderweg.

“Het parkoers was moeilijker dan gedacht”, verklaarde organisatievoorzitter Martin Janssen die massale uitval. “Er werd voortdurend in linten gereden. De hoge gebouwen, zoals de InHolland-faculteit, zorgden voor een aparte wind.”

Wouter Been was de enige renner in het shirt van WTOS die de finish haalde. Hij werd veertiende. Bij de amateurs won Marc de Bruin van de Groningse studentenwielerclub Tandje Hoger de eindsprint. Dirk Jonker was met zijn derde plaats de hoogst eindigende WTOS’er.

Net als de wielrenners hadden ook de rugbyers zondag last van de herfstachtige weersomstandigheden die maar langzaam omsloegen naar droog en rustig weer.

Op sportpark Biesland waren zij in felle strijd verwikkeld om de felbegeerde Delft Bokaal. De drie deelnemende studententeams van DSR-C, Thor en Virgiel lukte het niet om burgerclub RC Delft van de winst af te houden. De damestak van Thor had meer succes. Hun twee duels met de vrouwen van RC Delft werden beide gewonnen door de studentenploeg. “De RC Delft-dames gaven goede weerstand”, hemelde Thor-speelster Fanny Ruter de eigen prestatie extra op. Volgens haar had haar team ondanks die goede weerstand geen moeite met het vinden van gaten in de vijandelijke verdediging. “Een aantal vrouwen speelden hun allereerste wedstrijd, maar dit heeft de kwaliteit van ons spel zeker niet naar beneden gehaald.”

Net als de rugbyers hielden ook de handballers van Torius in het weekend hun jaarlijkse seizoensvoorafje. Traditiegetrouw wijdde men zich op het strand van Hoek van Holland aan een met feest omlijst beachhandbaltoernooi. En, o wonder, ook zij hadden te kampen met herfstachtige weersomstandigheden.

“Ondanks alle regen hebben we gelukkig nog veel mooie momenten gekend”, verzekerde echter Torius-voorzitter Jimmy Kimman. Zowel bij de dames als de heren zegevierde de Tilburgse studenten van Camelot. Torius zelf werd in beide categorieën vierde. (JT)

Tips? Jimmy.tigges@hetnet.nl

Stephan

DELTA. 23 01-09-2011

lifestyle

09

Chillen bij de barbecue

apps

Lekker loungen op doorgezakte banken en slap ouwehoeren met backpackers van over de hele wereld. Het gebeurt allemaal in Jorplace, het eerste Delftse hostel.

Speeltjes voor techneuten Je bent techneut en je speelt wat. En voor je het weet heb je twee apps die niet alleen heel geinig, maar eigenlijk ook best handig zijn.

Martine Zeijlstra Lee Oosterbaan (32) en Jordy Koningh (37) waren meteen verliefd op de drie aftandse pandjes aan de Voldersgracht.

Ze wisten meteen: dit wordt het perfecte Delftse hostel. “Een nieuwbouwpand heeft totaal geen sfeer”, zegt Oosterbaan. “Deze panden wel. Ze zitten vol oude details, hebben een leuke kamerindeling, kortom: gezellig.”

Dat zou niet iedereen roepen bij het zien van de huizen. Want binnen waren ze totaal vervallen. “Ze hadden twee jaar leeg gestaan en de vorige eigenaar had er al jaren niks mee gedaan. Ik denk dat de meeste mensen gillend waren weggelopen als ze hier naar binnen waren gestapt,” zegt Oosterbaan.

Alle muren waren roze, het behang liet los en overal was waterschade.

“Gelukkig kan ik daar wel doorheen kijken omdat ik timmerman ben”, zegt Oosterbaan. Het tweetal stak de handen uit de mouwen en sloeg aan het opknappen en verven. De meeste kamers zijn nu af. “Maar over vijf jaar zijn we pas helemaal klaar, we pakken het kamer voor kamer aan.”

De eerste reizigers zijn ook al binnen.

De kamers staan vol met stapelbedden en de open geritste tassen zijn van backpackers van over de hele wereld.

“Ze komen overal vandaan. Er zijn twee meiden uit Italië, mensen uit Spanje, Griekenland, Bulgarije, Engeland en Duitsland”, somt Oosterbaan op. Maar er zijn ook veel internationale studenten. “Ze zijn hier allemaal tegelijkertijd gekomen. Overdag studeren ze Nederlands en ’s avonds gaan ze naar feestjes van mensen die ze tijdens de Owee hebben leren kennen. Ons hostel is ideaal voor ze om een kamer te zoeken.”

Toch is het geen komen en gaan van grote groepen jongeren, zegt Oos-

“Als bezoekers een kamer hebben gevonden, komen ze toch nog vaak hierheen.

(Foto: Hans Stakelbeek/FMAX)

terbaan. “Als ze een kamer hebben gevonden, komen ze toch nog vaak hierheen. Want de kamer die ze gevonden hebben is vaak klein en ze hebben hier hun vrienden gemaakt omdat ze de hele dag met elkaar optrekken.”

Dat vinden Oosterbaan en Koningh erg fijn, want hun hostelideaal is een plek waar iedereen zich thuis voelt.

“We hebben een huiskamer gemaakt

hostel was in Bells Beach in Australië. Het is een klein hostel met zestig, zeventig bedden, vlak bij het strand.

Na het surfen staken we de barbecue aan, pakten een biertje en zaten we aan grote banken te bunkeren. Of we volleybalden in de tuin met allerlei nationaliteiten. Met sommige mensen uit die tijd heb ik nog steeds contact.

Ik hoop dat ons Delftse hostel ook zo laid back wordt.”

‘Ons hostel is ideaal voor internationale studenten die een kamer te zoeken’ met doorgezakte loungebanken waar ze lekker kunnen chillen. Veel Europese hostels zitten vol kenaus die constant de regels in de gaten houden en waar je niets mag laten slingeren.

Daar houden wij helemaal niet van. Ze hoeven niet bang te zijn als ze een glas omgooien. Net kwamen er twee internationale studenten aan die hun jas over hun stoel zwiepten en meteen weer wegliepen. Niemand die ervan op of omkijkt. Zolang het maar niet al te gek en vies wordt.”

Oosterbaan hoopt dat Jorplace een gezellige hangplek in Delft woont voor backpackers, (internationale) studenten en Delftenaren. “Jordy en ik hebben zelf vroeger ook veel gereisd en in hostels gelogeerd. Mijn favoriete

Oké, niet te voorbarig: de app SignalGuru voor iPhone is er nog niet echt.

Aan jou de schone taak om te zorgen dat daar verandering in komt, want de onderzoekers aan MIT en Princeton bouwden de software in de hoop dat iemand anders hem doorontwikkelt tot app. Het idee: plaats je iPhone met SignalGuru op het dashboard van je auto, en hij voorspelt wanneer stoplichten op groen springen.

Gewoon met behulp van je camera en langsrijdende voertuigen – want die laatste zijn wel noodzakelijk. Aan de hand daarvan berekent hij de wachttijd, tot op één seconde nauwkeurig, beloven de onderzoekers. Geinig, na een flitspalendetector kun je nu dus ook crossen voor het rood wordt. Maar dát is nou net niet de insteek van de

wetenschappers. Als je rustig en ruim van tevoren uitrolt voor het stoplicht, omdat je weet dat het voorlopig toch niet op groen springt, kun je tot twintig procent besparen op je brandstof.

Nog net niet zo economisch als hardlopen. En daar bedachten de Nederlandse makers van FigureRunning wat grappigs mee: zij maken van hardlopen letterlijk een kunst. Met deze app gaat het niet om tijden en afstanden, maar om het lopen van een leuk figuurtje op de plattegrond. GPS helpt je om je figuurtje uit te tekenen. Vervolgens kun je hem delen via alle social media.

Hartstikke handig. Want heb je door al dat geren je college gemist? Dan vertel je met al je vrienden dat je wél heel zinnig een ‘DNA-strengetje’ hebt gelopen. (JH)

FigureRunning Leuk ***** Handig ***** Bediening ***** Prijs € 1,59 Platform iPhone, iPod Touch

www.jorplace.nl

buitenlandstage

Rollercoaster Siemens-Parijs “Het was een achtbaan”, zegt IO-masterstudente Suze Gehem (25) over haar stage bij Siemens in Parijs. “Vier reizen in zes maanden. Lange werkdagen. Veel dingen buiten mijn comfortzone: de taal, mijn taken en veel verantwoordelijkheden. én ik wilde het maximale halen uit mijn leven in Parijs.”

De Unitech-stage van Suze Gehem was heftig. Unitech is een internationaal uitwisselingsprogramma van universiteiten en multinationals. “Het idee is verbreding voor vooral techniekstudenten om in het management aan de slag te kunnen. Je krijgt een apart diploma naast je masterdiploma.” Het bestaat uit studie op diverse buitenlandse universiteiten plus een stage.

Al tijdens de studie liet Gehem haar oog vallen op Siemens. Ze wilde liefst naar een

Suze Gehem tijdens haar bezoek aan het Iterterrein (Foto: Suze Gehem)

exotisch oord - ‘Singapore, Argentinië, Brazilië’ - maar koos voor Parijs. Daar had ze via Unitech gestudeerd en was ze gevallen voor de stad. Nu viel Gehem voor de uitdaging.

“Ik kon werken voor de plaatsvervangend algemeen directeur en hij had twee heel mooie projecten.”

De eerste was Iter, een kernfusieproject. “Ik

werd de schakel tussen de directeur en Iter.

Van alle offertes voor onderdelen van Iter moest ik beoordelen of Siemens kennis had om die in te vullen, eventueel met andere bedrijven.” Vervolgens moest ze contacten leggen en overleggen over de kansen en mogelijkheden. “Niet erg IO, wel op heel hoog niveau strategisch denken”, schetst Gehem. “Je maakt mee hoe in een directie van een multinational keuzes worden gemaakt voor de toekomst van zo’n groot bedrijf.”

Daarnaast mocht Gehem organisatorisch en inhoudelijk een congres voorbereiden voor het wetenschappelijk netwerk binnen Siemens. Tijdens de stage kwam daar een project bij voor nieuwbouw en renovatie van stadions voor het EK voetbal in 2016.

Gehem kreeg veel verantwoordelijkheid en mocht zelfstandig opereren. Dat kwam mede doordat haar directeur heel weinig tijd had en Gehem proactief ideeën en voorstellen lanceerde. “Hij zei: ga maar, doe maar.”

Zo reisde ze naar Porto, Lyon, Genève en Monaco voor congressen, conferenties en presentaties. “Mijn zelfstandigheid werd op de proef gesteld, maar ik dacht nooit:

dit gaat mis.” Intensief was het wel, want Gehem wilde zich óók verdiepen in de cultuur van Parijs en Frankrijk én genieten van het leven in deze wereldstad. Ze woonde in het centrum. “Ik pakte er zo mijn leventje weer op. Je hebt al een bankrekening, opent een telefoonrekening en je zit.” Het lukte het werk op kantoor in St-Denis te houden.

“Als ik vrij was, woonde ik dus echt in Parijs.

Cinema om de hoek. Met je fietsje de stad in...” Zo werd het een ‘rollercoaster’, waar Gehem met tegenzin uit stapte. “Ik heb leren vertrouwen op eigen kunnen, kan mijn competenties inzetten in diverse settings.

Ik ben klaar om aan het werk te gaan.”

Het was niet louter halleluja. Zo verlangt Gehem niet terug naar de metro. “Een nachtmerrie. Zo vol in de spits, zo warm.

Nooit meer elke dag opgepropt in lijn 13.”

Ze worstelde soms met de cultuur, bijvoorbeeld de omgang op de werkvloer. “Hier zijn we informeel. Ik kwam er achter dat daar de afstand pas na een tijdje kleiner kan worden. Maar, ik heb nu wél drie echte Franse vriendinnen! Dat was tijdens de studie niet gelukt.” (EH)

DELTA. 23 01-09-2011

interview

10

DELTA. 23 01-09-2011

interview

11

‘Ik ben niet zo serieus’ Nederlands jongste wonderkind Erik van den Boom stapt volgende week in de collegebanken bij technische natuurkunde (TNW). Zoals zijn vriendjes naar school fietsen, zo gaat hij naar college. En ’s middags weer naar huis.

Heb je daar straks nog wel tijd voor?

“Ik ga de eerste week natuurlijk veel leren - dat zal wel wennen zijn. Daarna ga ik het een beetje combineren denk ik.”

Jos Wassink Maandag was je bij de opening van de Owee week. Hoe was dat?

“Ik vond het heel leuk. Het was anders dan ik had gedacht - allemaal heel groot en iedereen ging liedjes zingen. Ik vond het wel heel leuk en ik had ook meteen een klik met die mensen.”

Was je op de middelbare school veel tijd kwijt aan je huiswerk ?

“Nee, haha. Ik deed niet alles, maar wat ik deed, daar was ik niet veel tijd mee kwijt. Ik ben niet zo serieus. Alleen voor mijn examen natuurlijk wel.”

Werd je herkend?

“Niet dat mensen naar me toe kwamen en zeiden: ‘Hé ben jij dat jongetje?’ Dat gebeurt normaal altijd wel. Alleen als ik met mensen praatte bleek dat ze eigenlijk al alles over me wisten van De Wereld Draait Door. Maar ze zeiden het niet uit zichzelf.”

Je wilde wiskunde en natuurkunde gaan studeren. Is dat nog steeds zo?

“Ik ga alleen natuurkunde doen. Ik twijfelde tussen een van de twee of allebei. Maar met twee studies kan ik niks anders meer doen. Dan ben ik alleen met die studies bezig.”

Is dat handig dat mensen weten wie je bent?

“Soms wel. Ik vind het ook wel leuk dat ik op straat word aangesproken.”

Dat is ook een beetje jammer.

“Precies. Ik vond allebei wel erg leuk, maar heb voor natuurkunde gekozen omdat het breder is.

En er komt veel wiskunde bij kijken - iets van zestig procent of zo. Daarom leek natuurkunde me net iets leuker.”

Veel studenten gebruiken de Owee om andere mensen, de stad en verenigingen te leren kennen. Hoe is dat voor jou?

“Ik ga niet bij een vereniging - dat is voor mij niet echt handig.”

Vertel eens.

“Daar gaan ze feesten en dat soort dingen. Ik ga vooral naar Delft voor de colleges. Mijn vrienden wonen in Schiedam en zijn ook dertien of veertien jaar oud. Daarom ga ik niet bij een vereniging. Maar ik wil wel naar de Owee om mensen te leren kennen. Ik twijfelde of ik woensdag ook nog zou gaan, maar ik heb het nog te druk met de muziek.”

En met muziek bedoel je je eigen muziek?

“Ja, mijn EP die binnenkort uitkomt.”

Daarover later meer. De meeste studenten die nu op de Owee rondlopen zijn op zoek naar kamers, maar dat is voor jou anders. Jij blijft gewoon bij je ouders wonen?

“Ja, sommigen vragen wel of ik op mezelf ga wonen, maar dat gaat natuurlijk niet echt. Het is trouwens maar een half uurtje fietsen. Dat is geen probleem. Er zijn mensen op het gymnasium die elke dag drie kwartier moesten fietsen uit Maasland. Dus dan kan ik wel in een half uurtje naar Delft.”

Even een grote stap terug. Wanneer merkte je voor het eerst dat je slimmer was dan de rest? De term ‘wonderkind’ wordt gebruikt - zie je jezelf ook zo?

“Niet echt. Ik voel me niet anders of zo.”

Maar je bent wel anders. Wanneer kwam je daar achter?

“Ik denk dat het heel geleidelijk is gegaan. In het begin merkte ik wel dat ik dingen sneller begreep. Dan zei m’n moeder: ‘Misschien kunnen zij weer andere dingen beter.’ Toen heb ik groep drie overgeslagen. Mensen vonden dat bijzonder.

Daarna ben ik de wiskunde van de middelbare school erbij gaan doen. In groep acht zat ik al vierde klas wiskunde te doen. Toen kwam ik er een beetje achter, in de loop van de basisschool eigenlijk.”

Je hebt op de basisschool één jaar ingelopen, maar op het gymnasium ging het wel heel hard.

Dat heb je in de helft van de tijd gedaan.

“Klopt. Toen had ik ook wel door dat er iets aan de hand was.”

Zou ook dom zijn als je dat niet begreep. Dat betekent volgens mij twee dingen: dat je altijd de slimste bent in een gezelschap, en ook vaak de jongste. Hoe is het om altijd de slimste te zijn?

“Dat is niet ongemakkelijk of zo. Meestal maken we er een geintje van. Als ik met mijn vrienden afspreek merk je er ook niks van want we hebben dezelfde belevingswereld. Ik voel me dan niet anders dan andere veertienjarigen.”

En dan houd je nog wat tijd over voor je muziek?

“Zeker en het contact met mensen - dat is ook wel leuk om te doen.”

Wie is Erik van den Boom?

Zijn eerste dierentekening in de kleuterklas bestond uit bizarre zwevende vormen met in blokletters daarbij geschreven ‘PLANKTON’. De juf wist niet wat het was. Het pientere knaapje, geboren op 4 augustus 1997, sloeg op de lagere school een klas over en ging op elfjarige leeftijd met Cito-score 547 naar het Stedelijk Gymnasium Schiedam. Daar bracht hij slechts drie jaar door. In 2010 nam hij deel aan de finale van de wiskunde olympiade.

Zijn profielwerkstuk ‘Entanglement and Bell’s inequality’ over de compleetheid van de quantummechanica, dat hij met medewerkers van prof.dr.ir. Leo Kouwenhoven schreef, werd dit jaar beloond met de Wynand Wijnenprijs voor het beste vwo profielwerkstuk. Van den Boom begint een bekende Nederlander te worden. Hij verscheen in Hart van Nederland, Jeugdjournaal en bij TV Rijnmond. De Telegraaf schreef over hem, het AD, de Volkskrant, het NRC, het Parool en de Metro. Hij kwam op de radio bij 3FM, Q-music, Radio-1 en Radio-2. Maar zijn optredens in De Wereld Draait Door waren toch wel zijn doorbraak. Toen werd bekend dat Van den Boom niet alleen buitengewoon slim is, maar ook erg muzikaal. Binnenkort verschijnt zijn eerste EP ‘Take It’ met clubrepertoire.

(Foto's: Sam Rentmeester/FMAX)

Je hoeft je niet in te houden? Ik kan me voorstellen dat jij aan een half woord genoeg hebt om iets te begrijpen en dat je dan op anderen moet wachten.

“Op school is dat soms wel zo. In de wiskundelessen vooral. Met het leren van lesstof heb ik dat, dan merk ik een verschil natuurlijk. Maar als ik buiten voor de lol een potje ga voetballen dan heb ik dat niet.”

De andere kant van het verhaal is dat je vaak ook de jongste bent in een gezelschap. Dat was de afgelopen jaren zo, en de komende tijd is dat zeker het geval. Is dat lastig?

“Het blijft altijd een beetje raar dat ik vijf jaar jonger ben dan de rest. Maar het viel eigenlijk wel mee, want ik kan gewoon met ze praten. Net als met m’n zus die ook achttien is, daar ga ik ook normaal mee om. Als ik met ze in de les zit is het gewoon normaal. Daarna ga ik naar mijn leeftijdgenoten toe.

Dus dat is verder geen probleem. Je hoort wel eens van mensen dat ze gepest worden omdat ze iets anders zijn, maar ik ben zoveel jonger dat ze er geen probleem mee hebben.”

Dus al er een leeftijdverschil is, dan meteen maar een flink verschil?

“Ja, want dan weet iedereen: Erik is vijf jaar jonger en we accepteren dat hij er ook is. Maar als ze net iets ouder zijn, is het net of ik het kleintje ben.

Snap je?”

Leuke theorie. Zit de pienterheid bij jullie in de familie?

“Nou mijn vader is vooral creatief. Hij is kunstenaar en maakt van die abstracte schilderijen. Mijn moeder is wel slim, maar niet heel erg. Die is jurist.”

Daar moet je toch wel slim voor zijn. Maar over de wiskunde en de muziek waar jij dan in uitblinkt hoor ik niets.

“Ja, mijn moeder speelt goed piano, ze heeft ook eerst conservatorium gedaan, maar componeren daar houdt ze zich niet mee bezig. Dat doet niemand uit de familie.”

Dus waar dat vandaan komt weet niemand. Even wat meer over de muziek. Dat je heel slim in wiskunde bent, dat weten de meesten wel. Maar wat doe je met muziek?

“Ik componeer zelf in verschillende stijlen: pop en voor de EP vooral house muziek - dat is muziek die bedoeld is voor in een club. Binnenkort komt die op de markt met zes nummers die ik gemaakt heb. Dan ben ik officieel artiest. Ze gaan een promo uitsturen zodat alle grote dj’s zoals Armin van Buuren en Tiësto het kunnen beluisteren. Als ze het leuk vinden kunnen ze het downloaden om te draaien natuurlijk.”

Is het allemaal feestmuziek?

“De clubmuziek heeft een echte opbouw om op te dansen. Maar ik maak ook pop en klassiek.

Eigenlijk doe ik dat allemaal en ik hiphop ook een beetje voor de raps.”

Helpt het dan dat je een bekende naam hebt om je muziek onder de aandacht te brengen?

“Hier in Nederland wel. Maar ik praatte met de baas van Armada, Maykel Piron, en vertelde dat ik in Nederland best bekend was. Hij zei toen dat Nederland zo klein was dat die beroemdheid niks uitmaakt. In Amerika weten ze niks van mij. We hebben drie uur met hem zitten te praten over de introductie van mijn EP.”

Laten we aannemen dat je nominaal studeert.

Tegen de tijd dat je afstudeert ben je dan achttien. Net zo oud als je jaargenoten nu. Heb je al ideeën wat je daarna gaat doen?

“Niet echt. Hopelijk dat het hard gaat met de muziek en dat ik daarmee door kan. Anders zou ik niet weten wat een beroep voor mij zou zijn.

Maar daar heb ik nog de tijd voor.”

Je mag er nog vijf jaar over nadenken. Je hebt intussen wel mensen uit de muziek ontmoet, je hebt Nobelprijswinnaars Paul Crutzen en Marinus Veltman ontmoet en KNAW-voorzitter Robert Dijkgraaf. Denk je dat je ooit moet kiezen tussen de muziek en de wetenschap?

“Ik weet niet. Dat is nog zover weg. Je kunt geen twee banen hebben, denk ik. Dan wordt het ene je baan en het andere je hobby, maar ik zou niet weten wat ik dan zou moeten kiezen. Ik zie het wel. Ondertussen zeggen mensen uit de muziek tegen me: je moet stoppen met die studie en muziek gaan maken en omgekeerd natuurlijk ook.”

Omdat er heel weinig mensen zijn die het alle twee doen.

“Klopt. Iemand van DWDD zei ook tegen me: ‘Als je alleen zo slim was, hadden we je niet in de uitzending gevraagd.’ Dat vond ik wel een compliment.”

Wie weet waar het op uitdraait. Ken je voorbeelden van mensen die goed waren in muziek en wiskunde?

“Niet dat ze echt in beide werelden werken. Er is wel een trance dj die ook heel slim schijnt te zijn, maar hij werkt niet in de wetenschap. Albert Einstein kon leuk muziek maken, maar hij heeft er niet zijn carrière van gemaakt.”

DELTA. 23 01-09-2011

reportage

12

‘Ik was verbijsterd’ De Owee is afgelopen. De verenigingen hebben weer goed geboerd. Maar hoe hebben de aankomende eerstejaars studenten om wie het allemaal draait de ontvangstweek beleefd? “Dit had ik niet verwacht. Het uitgaan, de sfeer, super.”

SASKIA BONGER

Vieze boel

Rick van ’t Hof (18), werktuigbouwkunde Vereniging: DSB Rick van ’t Hof trilt nog na van de spanning als hij enthousiast komt aanlopen voor een laatste update van zijn Owee-belevenissen. “Je vroeg naar het hoogtepunt van de afgelopen week. Nou, ik heb een nieuw hoogtepunt: bungyjumpen! Heel gaaf, geweldig.

Ik dacht: dat moet ik doen, voor maar vijftien euro.”

Een uur eerder moest Van ’t Hof langer nadenken over de vraag wat het meeste indruk op hem heeft gemaakt de afgelopen Owee. Met een banaan in de hand vertelt hij dat slapen in de sportzaal al heel prettig was, na de ‘vieze boel’ op het introductieweekend van zijn studie. “We hadden wel heel weinig luxe. We moesten naar de wc op Dixi's een heel stuk verderop.”

Van ’t Hof hoeft voorlopig geen eigen kamer in Delft. Thuis in Ridderkerk staat een blokhut in de achtertuin. “Ik woon daar op kamers”, zegt hij tevreden. De aankomende student denkt dat hij wel bij anderen kan slapen als het laat wordt in Delft.

Al pratend komt Van ’t Hof dan toch nog op een hoogtepunt, dat hem is bijgebleven van een week feesten: een hele avond in café De Klomp met een groep mensen van wie hij er eigenlijk maar eentje kende. “Heel erg gezellig.”

Verbijsterd

Rishvan Soman (19), luchtvaart- en ruimtevaarttechniek Vereniging: Misschien Ariston ‘80 Met zijn groepje slentert Rishvan Soman langs de grote tent op het festivalterrein van de Owee. Op de vraag hoe hij het de afgelopen week heeft gehad, zegt hij niet ‘leuk’, zoals de meest anderen, maar is hij even stil. En dan: “Ik was verbijsterd. Wat wordt hier veel bier gedronken. Ik woon vlakbij Rotterdam en ga heus wel uit met mijn vrienden, maar wij drinken echt niet zo veel.”

Soman zag studenten ladderzat worden. “Bier vind ik niet te drinken. Ik drink af en toe een bacootje. Maar na twee drankjes ben ik wel weer klaar. Ik zou niet eens zo veel kunnen drinken als studenten hier doen. Ik ben best wel een rustige jongen.”

De aankomende student wil niet meteen lid worden van een studentenvereniging het eerste jaar. “Gezelligheid is altijd leuk, maar ik denk dat ik nu alleen ga voetballen. Ik ga ook nog niet in Delft wonen. Maar ik vind het hier wel leuker dan verwacht. Gelukkig zijn er meer die niet zoveel drinken.”

Grote stap

Wouter Tuls (20), vliegtuigtechnologie bij InHolland Vereniging: Misschien volgend jaar Wouter Tuls, die is volgeplakt met Virgiel-stickers, gaat niet aan de TU studeren, maar bij InHolland. Hij denkt dat dat voor zijn Owee-ervaring geen verschil maakt. Niemand ziet immers aan hem dat hij hbo-student is. Tuls komt van het mbo. “Dat is een behoorlijk grote stap, is me verteld. Dus begin ik rustig en word ik niet meteen lid bij een studentenvereniging.”

Tuls was blij verrast door de drukte op de Owee. “Dat had ik niet verwacht. Het uitgaan, de sfeer, super.” De aankomende student bracht veel tijd door bij Virgiel en bezocht ook af en toe het Delftsch Studenten Corps. Toch heeft hij er Delft niet heel goed door leren kennen, zo blijkt. Staande op de plek waar ooit de faculteit Bouwkunde stond, bekent hij geen idee te hebben waar hij is.

Dat zal snel moeten veranderen, want Tuls vertelt dat hij juist die ochtend de sleutel van zijn nieuwe kamer heeft gekregen. “Zondag mag ik erin. Gelukkig net op tijd, want ik kom uit Giessen. Dat is twee uur rijden. Rijden? Ja, ik heb wel een auto.”

Brand

Merel Molenaar (18), werktuigbouwkunde Vereniging: Misschien volgend jaar Merel Molenaar was aan het feesten bij Sint Jansbrug toen in de nacht van woensdag op donderdag iedereen naar buiten moest. “Er was brand in de keuken.” Paniek was er niet, weet ze nog, maar het feestje was wel afgelopen. Dus was de aankomende studente werktuigbouwkunde nog redelijk op tijd thuis: om vier uur. De nacht ervoor was het zes uur, dus dat viel mee.

Molenaar vond het vele uitgaan het leukst aan de Owee. Toch vindt ze lid worden van een vereniging niet echt iets voor haar. Al sluit ze voor volgend jaar niks uit. De studente kan nog net vertellen dat ze via een instemming een kamer heeft gevonden in Delft. Dan breekt in de tent op het festivalterrein een hels kabaal los en wordt praten onmogelijk.

DELTA. 23 01-09-2011

Meer geloof

reportage

Liesbeth van Alebeek (22), technische informatica Vereniging: CSR Een beetje nerveus staat Liesbeth van Alebeek in de rij voor het bungyjumpen op de slotdag van de Owee. “Ze hebben me overgehaald”, verklaart ze. “Het is ook een mooie kans, ik heb alleen hoogtevrees”, lacht ze.

Vorig jaar woonde ze in Eindhoven, maar kwam ze al veel in Delft.

Van Alebeek begon zonder veel verwachtingen aan de Owee. Nu de week bijna achter de rug is, denkt ze dat ze toch wel veel nieuws heeft ontdekt. Zoals waar ze lid wil worden. Bij de CSR. “Ik wil meer met mijn geloof doen. Bij de CSR voel ik me heel erg op mijn gemak. Ik heb er veel leuke gesprekken gevoerd.”

Ook het eerstejaarsweekend van haar studie is goed bevallen, vertelt Van Alebeek. “Al waren er maar zes meisjes. Op de faculteit zullen er ook maar weinig meisjes zijn. Goed dat we elkaar alvast kennen.”

Overal langs

Anish Bisnajak (18), industrieel ontwerpen Vereniging: Misschien volgend jaar Nog even maakt Anish Bisnajak met zijn telefoon een foto van het bungyjumpen op het Owee-festivalterrein. Aarzelend begint hij te vertellen over zijn ervaringen de afgelopen week. Wat van de grote hoeveelheid indrukken is blijven hangen, is vooral hoe gezellig zijn groepje is. “We zijn overal langs geweest, maar ik denk niet dat ik ergens lid word. Misschien volgend jaar. Ik wil eerst kijken hoe het met de studie gaat. Het is allemaal nieuw.”

Bang dat hij straks geen leuke mensen kent is Bisnajak niet. Hij heeft niet alleen zijn mentorgroepje, ook veel vrienden van de middelbare school zijn naar Delft gegaan. De aankomend student industrieel ontwerpen komt namelijk uit de buurt, uit Oud-Beijerland.

Bisnajak denkt er wel over bij een sportvereniging te gaan. Thuis heeft hij gebasketbald, dat zou kunnen. Maar hij zit ook te denken aan thaiboksen.

13

Op zolder

Margriet Vlot (18), technische natuurkunde Vereniging: CSR Margriet Vlot staat met haar groepje buiten op het Owee-festivalterrein zonder veel omhanden. Vlot is blij dat de zon schijnt.

Dan kan ze haar geliefde zonnebril op. De aankomende studente natuurkunde heeft deze week veel tijd doorgebracht op zolder bij de Koornbeurs. “Daar kun je gezellig zitten. Het is leuk als je een beetje kunt praten.” Delft is niet nieuw voor haar, want haar zus studeert hier ook. Dus hoefde ze niet zo nodig iedere avond de verenigingen af te lopen.

Bovendien wist ze al op voorhand dat ze niet bij het corps wilde, maar bij een christelijke studentenvereniging. CSR lijkt haar de leukste. Vlot denkt dat ze misschien via de vereniging aan een kamer kan komen. Anders gaat ze instemmingen lopen. Voorlopig zal ze op en neer moeten reizen tussen Hardinxveld-Giessendam en Delft. “Dat is een reis van drie kwartier, dat valt dus wel mee.”

Doorweekt

Joop Aué (18), technische informatica Vereniging: Virgiel Joop Aué wist één ding zeker toen hij aan de Owee begon: hij zou lid worden bij een vereniging. Hij ontdekte dat het Virgiel moest worden. “DSC is niet leuk, de mensen liggen me niet. En ook bij DSB en Jansbrug zit niet mijn soort mensen. Elke avond kwamen we weer bij Virgiel uit.”

Aué zit met zijn Owee-groepje in de tent op het festivalterrein te brunchen. Op het podium maakt een bandje zich op voor een optreden. Aué’s groepje is luidruchtig, maar alleen hij wil vertellen over zijn week. Over het hoogtepunt hoeft hij niet lang na te denken. “De cantus. Iemand begon met bier te gooien, toen volgde iedereen. Totdat we helemaal doorweekt waren.”

De aankomende student is nog op zoek naar een kamer. Hij deed afgelopen zomer vier instemmingen. “Ik had meer moeten doen, maar ik heb een hekel aan vroeg opstaan. Delft is te ver van Nunspeet, waar ik vandaan kom. Ik hoop nu op een Virgielhuis. Dat zou heel mooi zijn.”

(Foto's: Hans Stakelbeek/FMAX)

DELTA. 23 01-09-2011

TUdelta.23 > Jaargang 43 Delta is het informatie- en opinieblad van de TU Delft, verzorgd door een journalistiek onafhankelijke redactie.

> Redactie Frank Nuijens, (hoofdredacteur), Katja Wijnands, Dorine van Gorp, (eindredactie), Saskia Bonger, Tomas van Dijk, Connie van Uffelen, Jos Wassink (verslaggeving). > Medewerkers Willemijn Dicke, Patrick van der Duin, Robbert Fokkink, Jorinde Hanse, Dap Hartmann, Auke Herrema, Erik Huisman, David McMullin, Jeroen Peters, Merel Segers, Ionica Smeets, Jimmy Tigges, Stephan Timmers, Ellen Touw, Robert Visscher. > Foto‘s Sam Rentmeester/ Hans Stakelbeek (FMAX).(info@fmax.nl) > Vormgeving & Lay-Out

Liesbeth van Dam

> Mededelingen Martin Kers (m.kers@tudelft.nl) > Redactieraad dr. B.B. Scholtens (voorzitter), G.K. Berghuijs, MSc, prof.dr. M.J. van den Hoven, mr. J.J.M. Kok, R.H.G. Meijer, T. Niks, ir. M. Persson, prof. dr. B.J. Thijsse, dr.ir. C.A.J.R. Vermeeren > Redactie-adressen

Universiteitsbibliotheek Kamer 0.18-0.28 Prometheusplein 1 2628 ZC Delft Postbus 139 2600 AC Delft Tel. 015-278 4848 E-mail: delta@tudelft.nl www.delta.tudelft.nl

> ISSN 0169-698x > Druk Wegener Nieuwsdruk Twente, Enschede > Oplage 12.000 > Advertenties H&J uitgevers Postbus 101 2900 AC Capelle aan den IJssel Tel. 010-451 55 10 Fax 010-451 53 80 E-mail:delta@henjuitgevers.nl www.linkmagazine.nl

mededelingen

Agenda

Announcements

Zondag 4 september International Student Church 11.30 hrs - Students of all denominations are invited to our ecumenical service every Sunday at Raamstraat 78, followed by tea/coffee. The services are led by the chaplains Reverend W. Stroh and Father Avin, and are supported by student leaders. More information on www.iscnetherlands.nl.

Dinsdag 6 september Wetenschapsagenda • 10.00 uur - Customizable Memory Schemes for Data Parallel Accelerators. Promotie van C. Gou, MEng. Promotor: prof.dr.ir. H.J. Sips.

• 12.30 uur - Peer-to-Peer System Design: A Socioeconomic Approach. Promotie van R. Rahman, MSc. Promotor: prof.dr.ir. H.J. Sips.

• 15.00 uur - Wireless Sensor Networks - Coexistence Capability Modeling and Enhancement. Promotie van ir. W. Yuan. Promotor: prof.dr.ir.

I.G.M.M. Niemegeers.

Woensdag 7 september Wetenschapsagenda • 12.30 uur - Determining the influence of molecular structure on the physical

properties of complex events.

Promotie van C.S. Schacht, Diplom-Ingenieur. Promotor: porf.dr.-ing. J. Gross.

Donderdag 22 september Kivi Niria Students Delft 18.45-21.00 uur - Vanavond verzorgt Anjo Travaille in de TU Delft Library een presentatie over de werking van het brein, besluitvorming en beïnvloeding. Bijwonen van de lezing is kosteloos. Registratie is verplicht via www.kns-delft.nl.

Delftse Werkgroep Homoseksualiteit/Outsite 20.00-22.00 uur - DWH// Outsite start een nieuwe kennismakingsgroep voor homoseksuele, biseksuele en lesbische jongeren uit Delft en omgeving. Meisjes en jongens tot 28 jaar kunnen zich hiervoor aanmelden. Op acht avonden praat je over leuke en serieuze onderwerpen: comingout, verliefdheid, vriendschap, uitgaan, acceptatie, discriminatie, seks enzovoorts.

De bijeenkomsten worden op donderdagavond gehouden bij de DWH, Lange Geer 22, Delft.

Meedoen kost niets en is vrijblijvend. Je kunt je aanmelden of meer informatie krijgen door een mailtje te sturen naar kennismakingsgroep@homodelft.nl.

J. van Beierenlaan 233 2613 JG Delft T 015-285 3718 M 06-5188 0994

itgevers 101

aan den IJsel

451 55 10 451 53 80 Neem contact op met Hennie de Ruyter of Mireille van Ginkel voor nadere informatie. @henjuitgevers.nl

ntact op met Hennie de Ruyter of eille van Ginkel voor nadere informatie

Delta Inleveren kopij Bijdragen van faculteiten, diensten en overigen voor de rubriek 'Agenda' in Delta ontvangt de redactie graag per e-mail: delta@tudelft. nl. Bijdragen dienen zo beknopt mogelijk te zijn.

De redactie behoudt zich het recht voor om in te korten. Aanleveren vóór vrijdag 14.00 uur.

Alle promoties, intree- en afscheidsredes genoemd in deze agenda vinden, tenzij anders vermeld, plaats in de Aula van de TU, Mekelweg 5, Delft.

native docenten kleine groepen privé-lessen elk niveau gratis parkeren

info@inetlingua.com of www.inetlingua.com

Delta is het

weekblad van de TU

T (010) 451 55 10 F (010) 451 53 80 E delta@henjuitgevers.nl

EWI Course Course code WI3150TU and WI4150TU (partial differential equations I and II): students who (still) have to do these courses, are encouraged to enroll as soon as possible. The first lecture of the course WI3150 will be given tuesday, September 13th.

ENGELS, FRANS voor kinderen

onafhankelijke

vertenties bel met:

Interfacultair Feest 22.00 uur - De vijf studieverenigingen Froude, Christiaan Huygens, de Electrotechnische Vereeniging, Life en de Mijnbouwkundige Vereeniging organiseren het jaarlijkse Interfacultair Feest. Kaarten zijn verkrijgbaar bij de studieverenigingen.

SPAANS, ENGELS, FRANS

> HOP Delta werkt samen met het Hoger Onderwijs Persbureau Hein Cuppen, Bas Belleman, Marijke de Vries Tel. 071-523 6151 Fax 071-523 2138 E-mail hop@xs4all.nl

H & J Uitgevers Postbus 101 2900 AC evers_2x70_zw-w 14-05-2004 Capelle aan den IJssel

Students

Taalcursussen bij INETLINGUA

Een abonnement kost 37,50 en kan elk moment ingaan.

Voor advertenties bel met:

Donderdag 29 september

Project1:Opmaak 1 24-08-11 11:06 Pagina 1

> Abonnement

> Copyright Delta Auteursrecht voorbehouden. Het is verboden zonder schriftelijke toestemming van de hoofdredacteur artikelen, schema‘s of illustraties geheel of gedeeltelijk over te nemen en/of openbaar te maken, in enigerlei vorm of wijze.

14

Delft, Delft Integraal/ Outlook is 1het 14:02 Pagina wetenschappelijk magazine van de TU Delft dat naar alumni en externe relaties wordt verzonden.

International Student Chaplaincy Looking for a home away from home, trying to make new friends, interested in intercultural and interfaith activities, needing some inner peace, searching for more than academic challenges?

Check the website of the International Student Chaplaincy, www. iscnetherlands.nl, to learn about their wide range offer.

Student and Career Support The student psychologists and the central student and careers counselors are located at Jaffalaan 9A. There is some English career information and a vacancy wall in the information centre.

Office hours: Monday-Friday from 9.00-17.00 hrs. You can direct your inquiries or make an appointment at the Front Office or by phone: 015-2788004. For an initial appointment with one of the student psychologists you should first come to one

of the open office hours: every day from 11.30-12.30 hrs. The open office hours of the Student counselors are on Tuesdays from 11.30-12.30 hrs and the Career counselors are on Tuesdays and Thursdays from 11.30-12.30 hrs.

More information on www.studentandcareersupport.tudelft.nl or http://careercentre.tudelft.nl.

International Office The International Office, Jaffalaan 9a/visitor’s entrance at Mekelweg, office opening times Monday to Friday 9.00–17.00 hrs.

Appointments and enquiries can be made by email: internationaloffice@tudelft.nl or by phone: 015-2788012.

Aankondigingen Officieel Het College van Bestuur van de Technische Universiteit Delft heeft het Bestuurs- en beheersreglement TU Delft (BBR) gewijzigd, in verband met een naamswijziging van een opleiding (offshore and dredging engineering) en ten aanzien van de taakomschrijving van de Raad van Toezicht.

De wijziging van het BBR is vastgesteld in de vergadering van 14 juni 2011 en goedgekeurd door de Raad van Toezicht op 22 juni 2011.

De wijziging van de regeling treedt in werking met ingang van 1 juli 2011.

De regeling wordt geplaatst op de website van de TU Delft.

D.J. van den Berg Voorzitter

Studenten Online huurprijs check Is jouw huurprijs redelijk?

Check www.huurcommissie. nl voor meer informatie en om helderheid te krijgen over huren en geschillen tussen huurder en verhuurder.

Gemeente Testteam Bereikbaarheid De gemeente zoekt Delftse vrijwilligers voor het Testteam Bereikbaarheid. Dit team test met regelmaat de bereikbaarheid en bewegwijzering in de stad. Leden van het testteam gaan regelmatig de straat op – te voet, op de fiets of met de auto – om te onderzoeken hoe aangebrachte omleidingen functioneren en hoe veilig die zijn. Een test neemt ongeveer twee uur in beslag. Als vrijwilliger word je circa éénmaal per maand gevraagd om mee

te doen. Meld je aan met een e-mail naar bdwit@delft.nl met je naam, adres, tel. nr. op, en de reden waarom je mee wilt doen.

Rugby meiden gezocht Heb je een gezonde hoeveelheid lef? Zoek je een nieuwe sport en/of houd je van een uitdaging? Dan is rugby misschien wel dé sport voor jou!

De rugby meiden van SRC Thor zijn op zoek naar nieuw talent!

Groot of klein, sterk of snel, voor iedere lichaamsbouw bestaat er een perfecte positie.

Nog nooit van rugby gehoord?

Dat geeft niet! Er zijn zoals elk jaar weer nieuwe meiden die komen kijken in de wereld van de ovale bal, tackelen en rugbyfeestjes. Interesse of meer weten? Kijk op www.srcthor. nl voor de (gratis!) introductie trainingen of mail naar captaindames1@srcthor.nl.

Student and Career Support Student and Career Support is een onderdeel van de dienst Onderwijs en Studentenzaken.

Het omvat de diensten van de studentendecanen, de studentenpsychologen, en het Career Centre met studiekeuzeadviseurs en loopbaanadviseurs en het informatiecentrum. Het informatiecentrum in de hal op de begane grond is geopend op werkdagen van 9.00–17.00 uur.

Er is documentatie beschikbaar over onder andere WO- en HBOopleidingen, arbeidsmarkt, studie- en beroepskeuze, buitenlandse studies, en promoveren.

Ook is er een vacaturewand. Bij de balie of telefonisch kun je afspraken maken met een van de medewerkers.

Voor de studentenpsychologen geldt dat het eerste contact loopt via het inloopspreekuur

dagelijks van 11.30-12.30 uur.

De studentendecanen houden een inloopspreekuur op dinsdag van 11.30-12.30 uur, de loopbaanadviseurs en de studiekeuzeadviseur houden een inloopspreekuur op dinsdag en donderdag van 11.30-12.30 uur.

Bezoekadres: Jaffalaan 9a (ingang Mekelweg); tel. 0152788004. E-mail: studentandcareersupport@tudelft.nl; careercentre@tudelft.nl; studiekeuzevragen@tudelft.nl.

Website: www.studentandcareersupport.tudelft.nl; http:// careercentre.tudelft.nl.

International Office Het International Office, Jaffalaan 9a, is op werkdagen geopend van 9.00-17.00 uur.

Je kunt ook vragen stellen via internationaloffice@tudelft.nl of telefonisch (015-2788012) een afspraak maken.

Studium Generale Het bureau Studium Generale, Jaffalaan 5, is van maandag t/m donderdag geopend van 9.00–17.00 uur. Je kunt ook vragen stellen via studiumgenerale@tudelft.nl of telefonisch een afspraak maken via 015-2783258.

Delta Inleveren kopij Bijdragen van faculteiten, diensten en overigen voor de rubriek 'Agenda' in Delta ontvangt de redactie graag per e-mail: delta@tudelft. nl. Bijdragen dienen zo beknopt mogelijk te zijn.

De redactie behoudt zich het recht voor om in te korten. Aanleveren vóór vrijdag 14.00 uur.

Gezocht:

studentlid redactieraad Delta en Delft Integraal/Outlook De redactieraad van Delta en Delft Integraal/Outlook controleert het redactionele en journalistieke beleid van beide uitgaven, is een klankbord voor de redactie en bespreekt de uitgekomen nummers. De redactieraad vergadert vier keer per jaar.

De raad heeft negen leden. Per direct is er een vacante plaats in de redactieraad voor een student.

Journalistieke interesse is wenselijk. Lees het redactiestatuut op www.delta.tudelft.nl/redactiestatuut, in het bijzonder artikel 5. De zittingstermijn voor studentleden is twee jaar. Internationale studenten zijn van harte welkom om te reageren, maar een goed begrip van het Nederlands is noodzakelijk.

Aanmeldingen en informatie voor maandag 26 september 2011 bij de hoofdredacteur van Delta, Frank Nuijens, f.w.nuijens@tudelft.nl.

DELTA. 23 01-09-2011

Eindelijk echt

tijd

gevonden

opinie

Is wiskunde de moeite waard?

Aan het einde van zijn carrière probeert G.H. Hardy in zijn ‘Apologie van een wiskundige’ twee vragen te beantwoorden.

Is wiskunde de moeite waard? En waarom doet hijzelf wiskunde? Het levert een openhartig zelfportret op.

Ionica Smeets

Buddy Netwerk zet zich in voor mensen met een ernstige, chronische en/of levensbedreigende ziekte, zoals kanker, MS of Hart-en Vaatziekten. De impact van de ziekte op iemands sociale en emotionele leven is groot, soms te groot.

Word nu buddy en vergroot de wereld van een ander en ook die van jezelf. Simpelweg door er eens per week een paar uur voor de ander te zijn.

Word ook buddy ! www.buddynetwerk.nl of bel 070-3649500

Kijk ook op: www.delta.tudelft.nl

De verdediging van Hardy begint somber: ‘Voor iemand die werkzaam is als wiskundige is het een weemoedig stemmende gewaarwording om óver wiskunde te schrijven.’ Hij beschrijft dat wiskundigen dezelfde minachting voelen voor degenen die hun werk uitleggen als schilder voor hun critici.

‘Verklaring, kritiek, beoordeling: het is werk voor tweederangs denkers’, aldus Hardy.

Dat de 63-jarige Hardy toch besluit om over wiskunde te schrijven, komt doordat hij gelooft dat zijn hoogtijdagen als wiskundige achter hem liggen. Sterker nog, hij denkt dat wiskunde überhaupt alleen voor jonge

Hardy denkt dat wiskunde alleen voor jonge mensen is Goed, Hardy heeft het steeds alleen over mannen als hij over wiskundigen schrijft, maar veel wiskundigen zouden in onze tijd zelfde doen. Hardy vertelt aanstekelijk wat wiskunde voor hem zo aantrekkelijk maakt. Hij doet dat met een mix van eerlijkheid en zelfingenomenheid. Soms is hij wel erg tevreden met zichzelf en uit het (overigens zeer goedgeschreven) voorwoord van C.P. Snow komt Hardy eigenlijk veel sympathieker over dan in zijn eigen tekst.

Hardy probeert op verschillende

Over school- en andere borden

College geven op straat: het toekomstbeeld voor TU-studenten?

(Foto: Bendiks Jan Boersma)

last van de gemeente de borden verwijderd zijn na de stormachtige julimaand. Het volgende debacle van de afdeling vastgoed is ook al in de maak, de samenvoeging van de acht kanti-

van het boek concludeert Hardy dat zijn leven misschien minder futiel is dan dat van bijvoorbeeld een notaris.

Hij heeft immers nooit iets nuttigs gedaan. Arme Hardy, hij kon natuurlijk niet voorspellen dat priemgetallen in de cryptografie allerlei toepassingen zouden vinden.

Gelukkig voor hem wordt hij vooral herinnerd om zijn andere ideeën: nog steeds denken de meeste wiskundigen dat hun vak alleen voor jonge mensen is en dat nut een overschat begrip is. Alleen daarom is ‘Apologie van een wiskundige’ het al waard om nog steeds gelezen te worden.

mensen is. ‘Ik ken geen voorbeeld van een belangrijke wiskundige ontwikkeling die in gang is gezet door iemand van boven de vijftig. Als een man op gevorderde leeftijd zijn belangstelling voor wiskunde verliest en iets anders gaat doen, is dat waarschijnlijk geen groot verlies voor de wiskunde of voor hemzelf.’

Hardy schreef ‘Apologie van een wiskundige’ in 1940 en zijn tekst is verbazingwekkend weinig gedateerd.

brieven

Een paar jaar geleden ontstond een discussie over de kwaliteit van de collegezalen bij de faculteit 3ME. De bankjes waren nog uit de jaren vijftig en de studenten waren inmiddels veel groter. Pen en papier waren uit en de laptop was in. Er werd dus besloten het meubilair te vervangen.

De TU-organisatie zag de kans schoon om het in hun ogen stoffige imago van colleges aan te pakken. De schoolborden en de verduisteringsschermen werden verwijderd, de demonstratietafels en de gas-, water- en persluchtaansluitingen moesten er aan geloven ten faveure van youtube, facebook en twitter.

Dit werd in de zomer van 2010 doorgevoerd met een uiterst bedroevend resultaat en massaal wegblijvende studenten. Mooi voorbeeld hiervan: een wiskundedocent die een volledig wit scherm projecteerde met powerpoint en vervolgens met zelfgekochte whiteboard markers op de grote glazen plaat ging schrijven. Een collega ging met een houten bezemsteel als aanwijsstok college geven.

Na alle klachten zou je verwachten dat men terug zou gaan naar het oude vertrouwde systeem. Niets was minder waar. Men bleef halsstarrig investeren in de nieuwe technologie, want ja, het geld moet rollen. Met als resultaat dat de grote zaal van 3mE aan het begin van het collegejaar onbruikbaar is en het eerste halfjaar niet ingeroosterd kan worden. Door alle missers moeten de zeshonderd eerstejaars nu misschien uitwijken naar een andere faculteit, een tent of Theater de Veste.

Gelukkig hebben we inmiddels een nieuw bewegwijzeringssysteem op de campus, dus is het voor de studenten eenvoudig om de weg te vinden naar de juiste plek. Ware het niet dat op

15

nes, of toch misschien het nieuwe werken?

Bendiks Jan Boersma, faculteit 3ME.

manieren wiskunde te rechtvaardigen. Hij laat bijvoorbeeld het eeuwenoude bewijs zien dat er oneindig veel priemgetallen bestaan. Maar hij nuanceert vooral het verschil tussen nut en toepassing. Nuttige wiskunde zal op min of meer korte termijn een bijdrage leveren aan de welvaart van de mensheid. Hardy vindt nuttige wiskunde vaak maar triviaal en saai.

Toegepaste wiskunde zegt iets over de echte wereld, maar hoeft geen enkel nut te hebben. Aan het einde

‘Apologie van een wiskundige’, G.H. Hardy, Uitgeverij Nieuwezijds, 142 blz, €16,95.

Puinhoop in wetenschapstad Zet alle knappe koppen ter wereld bij elkaar in een dorp en laat ze wetenschappelijke experimenten doen op het gebied van de quantummechanica, donkere materie en kernfusie. Wat gebeurt er dan? Dat zie je in de Amerikaanse televisieserie Eureka.

Dat kan natuurlijk niet goed gaan.

Geef wetenschappers de vrije hand en ze experimenteren er op los met grote gevolgen. Voortdurend is het hommeles in Eureka. Hoofdpersoon is Jack Carter. De kijker volgt hem als de nieuwe sheriff in town. Jack wacht de taak om de rotzooi die wordt veroorzaakt door de experimenten tot een minimum te beperken.

Dat is lastiger dan gedacht. In vrijwel elke aflevering zijn er flinke steekvlammen, explosies die auto’s door de lucht laten slingeren en dikke muren doormidden breken. Natuurlijk zijn de wetenschappelijke experimenten te sterk aangezet met deze Hollywoodeffecten. Maar het maakt de serie aantrekkelijk voor een groot publiek en het leverde een prestigieuze Emmy Award nominering op voor outstanding visual effects.

Niet alleen de explosies zijn wat overdreven, de onwaarschijnlijke ontdekkingen zijn dat ook. Zoals de wetenschapper die alles in goud verandert.

Toch levert het onderhoudende televisie op, omdat de theorie van de experimenten altijd goed wordt uitgelegd.

Maar bovenal omdat de onbedoelde gevolgen van uitvindingen in een geloofwaardige verhaallijn zijn gegoten.

Eureka brengt de bètawetenschappen dichter bij de televisiekijkers.

Wie op de hoogte is van de laatste wetenschappelijke ontwikkelingen kijkt misschien af en toe hoofdschuddend toe. Wie desondanks meegaat in de verhalen wordt beloond met goed geschreven afleveringen over fascinerende onderwerpen.

Hoogtepunten zijn de dialogen tussen Jack en zijn dochter Zoe. Zij is opstandig en straatwijs, in tegenstelling tot de andere inwoners van Eureka. Ook

‘Eureka’ brengt de bètawetenschappen dichter bij de televisiekijkers het huis waarin Jack woont, een bunkerwoning van de toekomst, is bijzonder sterk gevonden. Het huis bepaalt voortdurend wat goed is voor Jack en zijn dochter en gaat vaak in tegen hun eigen wil. Het zijn dat soort overtuigende, onbedoelde gevolgen van uitvindingen van goedbedoelde wetenschappers waardoor Eureka slaagt.

De eerste drie seizoenen verschenen op dvd. Inmiddels is in de Verenigde Staten een vijfde seizoen in de maak.

(RV) ‘A Town Called Eureka’, dvd, seizoen 1-3, vanaf 12,50 euro per seizoen.

DELTA. 23 01-09-2011

lifestyle

16

fietsenmakers

Blik op de weg Binnenspiegel, buitenspiegel, dode hoek. Iedereen met een rijbewijs kent de riedel. Maar de gevaren op de weg zie je als beginnende bestuurder vaak niet. Kun je zulk ‘scannend kijkgedrag’ trainen? Boudewijn van Sambeek (24), Thomas Vlaar (22), Johannes van Ginkel (22) en Jan-Willem Damsteeg (22) zochten het uit.

Het prachtige grachtenpand aan de Koornmarkt staat op dit moment in de steigers.

De tien bewoners, jongens en meisjes, van Virgiel en DSC, vinden het allemaal behoorlijk lastig. In het pand bevinden zich drie koelkasten en een defecte bierkoelkast. Daarom staat er in een koelkast ook een klein vaatje bier en wat flesjes Amstel. Dit is de koelkast met het mooiste verhaal. Deze koelkast is de opvolger van de koelkast die ooit door een huisgenoot in een baldadige dronken bui is opgetild en door de keuken gegooid. Volgens Paldo en Sjorsch (huisnamen) is het verder een schat van een jongen die beresterk was maar ook een kruidentuintje hield. Mocht iemand nog een koelkast over hebben; de bewoners van dit huis zijn nog steeds op zoek naar een koelkast voor hun biervoorraad. (Foto: Hans Stakelbeek/FMAX)

De Koelkast fokkink

Dogredenen Vanwege de algehele beursmalaise praat ik met Geweven V. Snijbrander, vermaard econoom en voorzitter van de Vereniging van Hondenbezitters. “Fokkens, de zaak is simpel”, zegt hij, zijn sigaar uitdrukkend in een marmeren asbak van de Wassenaarse hondenrenbaan Let’s Whippet.

“Het begon met de afwaardering van 2007. Goedwillende hondenbezitters die hadden geïnvesteerd in een gepedigreerde teckel bleken opgescheept met een vuilnisbak en moesten duizenden euro’s afwaarderen. De verkoop van rashonden stagneerde, het aandeel Bonzo ging onderuit en dit domino-effect leidde onvermijdelijk tot de ondergang van Lehman Brothers.” Achteraf gezien zo klaar als een klontje, maar Snijbrander had de crisis ruim van tevoren voorspeld in het Sallands Dagblad. Hondenbezitters rond Zwolle zijn hem nog steeds dankbaar.

Hoe moet de eurocrisis volgens Snijbrander worden opgelost? “De hondenbelasting moet omlaag om de handel te bevorderen. Of misschien moet die juist wel omhoog, om de algemene middelen te vergroten. In ieder geval moeten politici daadkracht tonen in plaats van die eeuwige besluiteloosheid.” Omlaag of omhoog, dat is nog eens helder.

Een hele rij economen staat klaar met allerlei uiteenlo-

Terwijl je zoekt naar de juiste versnelling, rode stoplichten nauwkeurig in de gaten houdt en let op al het verkeer van rechts, ontgaat het je: twintig meter verderop komt een jongetje aanrennen. De auto naast je probeert je nog snel even in te halen. Linke soep, die iedereen met een jaar of wat rijervaring wel in de smiezen heeft. Maar met je roze pasje koud op zak, is ‘scannend kijkgedrag’ een vaardigheid die vrijwel altijd ontbreekt. Zou het niet handig zijn die alvast te trainen tijdens de rijopleiding?

“Er is ongelooflijk veel onderzoek gedaan naar autorijden”, ontdekte werktuigbouwkundestudent Boudewijn van Sambeek. “Kijkgedrag werd al in 1970, 1980 geanalyseerd. We hebben dus eerst een gigantisch literatuuronderzoek moeten doen voordat we ons onderzoek zelfs maar konden afbakenen.

Oefening baart kunst, Daar zijn we wel een kwart jaar mee maar de bestuurders bezig geweest.” De begeleider van het staken weinig op van de viertal wilde graag dat ze ‘iets deden’ met een eyetracker – die meet waar kijktraining iemand naar kijkt – en een rijsimulator. Van Sambeek: “Nou, toen wilden wij onderzoeken hoe je dat scannend kijkgedrag dan aanleert.”

De studenten ontwierpen een training in de rijsimulator waarbij de bestuurder tijdens het rijden balletjes in het scherm moet weg kijken. Een nieuwigheidje, want tot nu toe was de eyetracker alleen gebruikt om achteraf te zien waar proefpersonen naar gekeken hebben. “We lieten de proefpersonen vier trainingsritten doen en daarna een retentierit om te kijken of ze er echt wat van geleerd hadden.

Doordat we ze direct een score konden geven, konden ze zich verbeteren.” Tegenvaller: dat bleek voor de proefpersonen weinig uit te maken. “Maar dat geloofden we dus niet”, aldus Van Sambeek. Alleen, de tijd was op. “Wij denken dat als je de training herhaalt, hij wel degelijk effect heeft.” Daar gaat een promovendus op de TU nu mee verder. “Misschien kan de ANWB de eyetracker uiteindelijk inzetten in de rijopleiding. Natuurlijk is het jammer om het onderzoek niet zelf voort te zetten”, vindt de student, “maar het was niet ons eigendom. Bovendien hebben wij alle vier nog een master te halen.” (JH)

pende adviezen, maar politici blijven twijfelen en boren op die manier de AEX de grond in.

Wat is er volgens Snijbrander te verwachten van Amerika en China? “Obama gaf zijn dochters een Portugese waterhond. Toch heeft hij de val van het kabinet Socrates niet kunnen afwenden. Amerikaanse hondenrassen zijn gewoon verbasterde Angelsaksen. Lassie was een Schotse collie.”

Ook over China is Snijbrander negatief. “China doet niet aan innovatie en levert enkel namaak. Het is de vraag of schoothondjes als de Chowchow en de Pekinees wel raszuiver zijn. Naar mijn mening zijn het opgeschaalde marmotten.” Alles hangt dus af van Europa. Beleggers houden hondenshows nauwlettend in de gaten.

Boudewijn van Sambeek: “Wij hebben de eyetracker als eerste real-time gebruikt.”

(Foto: Sam Rentmeester/FMAX) Onderzoek: ‘Het aanleren van scannend kijkgedrag bij onervaren bestuurders’ Eindcijfer: 7

kriep