KRİTİK
BİR İNŞAATIN HATIRLATTIKLARI
MESLEKTE 50 YIL Faruk Nafiz Erkal, evinin karşısındaki yapının devam eden inşaat sürecini mesleki hayatındaki anılarıyla destekleyerek anlatıyor
Faruk Nafiz Erkal Y. Mimar
68 ▲ KRİTİK
Öğrencilikte başlayan proje yarışmalarına, (Akademide-D.G.S.A.) son sınıf öğrencisi iken betonarme hocamız rahmetli Prof. Orhan Günsoy’un bürosunda 4 sınıf arkadaşı olarak devam ettik. Yıl 1958. İstanbul Tarihi Yarımadası’nın Zeyrek semtinde (Saraçhane-Unkapanı köprüsü güzergâhı) manifaturacılar çarşısı içinde düzenlenecek kentsel tasarım proje yarışmasını duyumsadık. Arkadaşlarla biz de bu yarışmaya girebiliriz diye düşündük. Okul projesi, büroda yoğun çalışma derken, arta kalan akşamlarda heyecanla yarışma projesine başladık. Konsept, Unkapanı köprüsünden, Aksaray Saraçhane’ye çıkan arterin solunda kalan yarışma alanını, tepede bütün ihtişamı ile duran Süleymaniye Cami’ni yer yer algılatacak şekilde, yapı bloklarını, artere dik gelecek şekilde oluşturarak, arterin sağında yer alan Zeyrek ve ötesi Fatih yerleşkesini bu yerleşim ile irtibatlandırmak üzere, yaya trafiğini arterin (yolun) altına almak ve çarşı yerleşkesinden bir aks ile kademe kademe Süleymaniye’ye ulaşmak şeklindeydi. Projeyi teslime 4 gün kala arkadaşlarım projeyi teslim etmeme ve çalışmayı bırakma eğilimine girmişlerdi. Ben karşı çıkarak, bu hale getirdiğimiz konsepte yazık olacağını, şansımızı denememizi savundum ve arkadaşları ikna ederek sıkı bir çalışmadan sonra projeyi teslim ettik. Ancak öğrenci olduğumuz için imzalarımız yarışma şartlarında geçersiz kaldı. Ne yapalım, hocamıza rica ettik. Mimari yarışmalar mühendislere de açıktı o zamanlarda. Projemiz hocamızın imzası ile yarışmaya katıldı. Okul-büro çalışması gibi günlük işlere geri döndük. Yarışmayı unuttuk. Derken bize bir müjde geldi. Bizim bu ilk yarışma projemiz Mansiyon’a layık bulunmuştu. Öğrenciler olarak ilk deneyimimiz derece alıyordu. Sevindik ve tebrikler aldık. Belki de ilk defa bir mühendis imzalı proje dereceye giriyordu. Jüri raporundan jüride bulunan İtalyan Prof. Piccinato (bu meşhur mimar aynı zamanda İnönü Stadyumu proje müellifi idi) bizim önerimizi beğenmiş ve 1. gelen projeye, bizim yayalar için önerdiğimiz alt geçit fikrini tavsiyede bulunduğunu öğrendik ve gururlandık. Yarışmanın birincisi Doğan Tekeli - Sami Sisa - Metin Hepgüler grubu idi. Emek İnşaat A.Ş.’de başlayan şantiye mimarlığı, İller Bankası, tekrar Emek İnşaat Şirketinde mimarlık ve idarecilik hizmetleri, Kızılay’daki gökdelenle başlayan yüksek blok inşaatları ve en son TÜBİTAK binası kontrollüğü ile serbest büro çalışmaları, 2005 yılına kadar Gazi Üniversitesi Mimarlık ve Şehircilik Bölümleri’ndeki 25 yılı kapsayan öğretim görevliliği de dahil 50 yılı kapsayan mimarlık çalışmalarından sonra kendimi emekliye ayırdım. Bazı sağlık sorunlarına rağmen yaptığım sulu, yağlı boya resimlerle 15’e yakın karma, 5 kişisel sergi açarak ve müzik çalışmalarımla emekliliğimi renklendirmeye ve hayata tutunmaya devam ediyorum.
