YAKA RESMİ
Prof. Dr. Afife Batur’un Anısına 1933 – 2018 20. yüzyılın ikinci yarısı, mimarlık kadar siyasal, sosyal, kültürel bakımdan da anılmaya değer olaylar, isimler, yapıtlarla doludur. Bu dönemde İTÜ Mimarlık Fakültesi Mimarlık Tarihi Anabilim Dalı üyesi Afife Batur ile 60’lı yıllardan bu yana süren dostluğumuz, sınıf arkadaşım Selçuk Batur’un eşi olarak da çok daha yakın şekilde süre gelmiştir. Özellikle hocalarımız Sabahattin Eyüboğlu, Doğan Kuban’ın bu ilişkilerdeki rolü unutulamaz. Onlarla yapılan iki ayrı Anadolu gezisi yaşamımın en güzel anıları arasında yer alır. 1961’de öğrenci, 1963’te asistan olarak katıldığım bu gezilere kısaca değinmek isterim. Fakülte döneminde Doğan Kuban önderliğinde yaptığımız Bursa’dan başlayan yolculuk Urfa’ya kadar uzanmıştı. Sabahattin Eyüboğlu yönetiminde, Afife Batur, Selçuk Batur, Erdoğan Elmas asistan olarak öğrencileri İznik ve Bursa’dan başlayarak Afrodisyas, Priene, Efes, Bodrum’a kadar götürdük. Bu geziler hocalarımızın da katkısıyla aramızdaki dostluğu, arkadaşlığı çok sıcak olarak bugünlere taşımıştır. Afife Batur, öncelikle çok çalışkan, çok üreten bir insandı, hiçbir görevden kaçmaz, hepsini büyük bir heyecanla sürdürüp sonuçlandırırdı. Sayısız kitaplarını, basılır basılmaz imzalayıp getirirdi. Kitaplığımın rafları onun devasa eserleri ile doludur. Son kitabı “İstanbul- sıra evleri” baskı aşamasında olup, onu da sevgili kızı Ayşe bana imzalayacaktır.
Soldan Nihat Toydemir, Gürkan Gezim, Erdoğan Elmas, Şoförümüz Hakkı Bey, Doğan Kuban, Özgen Aktüre, Tülin Damar, Ayda Arel, alt sıra Feyyaz Kuğu, Selçuk Batur, Afife Batur.
Aynı dönemde Selçuk, Afife ve arkadaşlarının çıkardığı “Çevre” dergisini de anmak isterim. Ben de Ankara temsilciliğini severek yapmıştım. Afife’nin akademisyenliği yanında büyük bir özveri ile yaptığı Mimarlar Odası görevleri de vardır. Tam bir “Odacı” olarak çalışmış, unutulmaz katkılarda bulunmuştur. O dönemde hangi mimari etkinliğe baksanız (Koruma Kurulları, seminer, konferanslar, sergiler) onu görürsünüz, hep öndedir, her şeyi üstlenmiştir, hiç yakınmaz çalışır çalışır, üretir üretirdi. Diğer bir büyük savaşı da üç arkadaşı (Erol Kulaksızoğlu, Yıldız Sey, Zeynep Ahunbey) ile Taşkışla’yı Özal’ın (otel yapılması isteniyordu) elinden kurtarıp İTÜ Mimarlık Fakültesi’ne kazandırmasıdır. Afife onca işi arasında “Mimarlık Anıları 1962-2012” kitabıma da çok güzel bir önsöz yazmış, her satırını okuyup incelemiştir.
Soldan Afife Batur, Sabahattin Eyüboğlu, Erdoğan Elmas, Selçuk Batur, öğrenciler.
Onun klasik müzik sevgisi de paylaştığımız ortak tutkularımızdı. Her konseri kar-kış demeden izlemeye çalışırdı. 2000’li yıllardan bu yana aylık sınıf yemeklerine (2004’e kadar Selçuk ile) hiç aksatmadan katılır, soframıza zenginlik katardı. Son olarak, bize geldiği zaman (Zekeriyaköy) terasta oturup karşı ormanın bin bir yeşilini izlerken büyük bir haz duyardı. Onu hiç unutamayız, gittiğine inanamayız, o hep yanımızda, hep kalbimizde olacak. Erdoğan Elmas, Mimar, İTÜ İstanbul, 20 Ocak 2019
Afife, Zafer, Güngör, Erdoğan, Arif, Yüksel
Sevinç, Afife, Ayşe, Erdoğan
18 | Serbest Mimar
