Textielstad

De Museumfabriek. Het is nu meer een familie- en beleefmuseum geworden. Er is weinig meer te zien van het textielverleden.

Gelukkig worden er ook initiatieven genomen om de oude textielstad in ere te herstellen.

Zo tracht Annemieke Koster (Oprichter Enschede Textielstad) de textiel van Enschede tot leven te wekken, een stad die tot de jaren 1970 een centrum was van de Europese textiel. Zo zijn er meer mensen en organisaties in Enschede die zich richten op onderzoek naar het textielverleden van Enschede, zoals het Archief Twentse Textielfamilies op het Landgoed Zonnebeek: met archieven van ondermeer Van Heek en Blijdenstein, familienamen die nauw verbonden zijn met Twente en haar textielgeschiedenis.

Hoewel Enschede zich sterk ontwikkeld en er meer is dan textiel, blijft haar geschiedenis nauw verbonden met de haat liefde verhouding met het textielverleden en het is daarom ook belangrijk om attributen, verhalen, archiefmateriaal en gebouwen die hier aan herinneren te behouden voor het nageslacht. Want wat eenmaal verloren gaat, keer niet meer terug. Men zal dan ontdekken dat het leven van de textielfabrikanten en hun familie gevarieerder is dan men denkt.

Mijn naam is Ronald Wilfred Jansen en ik heb meerdere artikelen/boeken gepubliceerd over de Twentse textielindustrie in het algemeen en die van de familie Blijdenstein in het bijzonder. Recentelijk heb ik een vuistdikke boek over de geschiedenis van de fotografie in Enschede gepubliceerd, getiteld “Fotografie in Enschede 1840-1910” ( ISBN 9789490482459). Tijdens mijn onderzoek in het gemeentearchief van Enschede bleek dat sommige textielfabrikanten en hun familieleden graag familiefoto’s maakten. Ik zou iedereen aanmoedigen eens in de archieven te duiken van de geschiedenis van Enschede en zelf eens een wandeling te maken (met gids) om de stille getuigen van Enschede te beleven.