LANNOO FICTIE Najaar 2017
Beste lezer, Vlaanderen zit vol onversneden schrijftalent. Maar dat talent wordt niet altijd gezien. In deze najaarsbrochure Fictie van Lannoo brengen wij tien toptalenten. Tien boeken die het waard zijn gelezen te worden. Naast alle relevante aanbiedingsinformatie bieden wij u ook wat meer zicht op de schrijfstijl en de persoonlijkheid van elke auteur. Vincent Merckx schreef met De man die niet schoot een absurde en scherpe aanklacht tegen de terreur van de anti-terreur. De Mechelse dichter Angelo Di Berardino debuteert met de parel Het geluk, een bitterzoete roadtrip down memory lane. Dimitri Verbelen kruipt onder je vel met zijn beklijvende roman Bovenhuids over vriendschap en onderlinge verschillen. Bestsellerauteur Anja Feliers schreef met Femme fatale haar meest complexe, ontroerende en sensuele roman ooit. Ook misdaadauteur Piet Baete is back, met het gitzwarte familiedrama Het laatste woord. W.A. Dehairs verweeft in Lockdown op een sublieme manier persoonlijke en nationale trauma’s. Jessica DaniÍls brengt met Floenk of hoe iedereen een wonderland nodig heeft een wondermooi verhaal over de zoektocht van een autistische jonge vrouw. Petra Doom verrast met het eerste deel van een veelbelovende fantasyreeks Overstekers, die de lie ebbers van J.K. owling zeker zal bekoren. Kevin Valgaeren dompelt ons met Blackwell weer onder in de gothic sfeer van het 19de eeuwse Engeland. En we kijken ook al reikhalzend uit naar het ijzersterke debuut van Daan Esch, de indrukwekkende historische roman Stem. Met dit rijkgeschakeerde aanbod wil Uitgeverij Lannoo graag een lans breken voor topauteurs uit Vlaanderen. Wij wensen u een mooie ontdekkingsreis van al dit schrijftalent toe.
Veel leesplezier, Johan Ghysels Directeur-uitgever
Fragment uit De man die niet schoot Voor me strekt het Zuid zich uit, badend in de zon. Het duurt even voor mijn ogen weer gewend zijn aan het directe licht. Het plein en de straten errond liggen er net zo bij als de voorbije weken. Net niet uitgestorven in de greep van het massaproces dat het laatste leven nu helemaal uit de stad heeft weggezogen. Wie opgeroepen is, kampeert nu in het Park Spoor Noord. En de anderen, die wagen zich niet meer buiten. Uiteindelijk is het daar – buiten, bedoel ik dan – waar zich 4.200 niet-schutters ophouden. Je zou wel gek zijn om je daar tussen te begeven. En ja, iedereen kent wel een beklaagde of tien waarvan het vast staat dat ze onschuldig zijn. Maar dan blijven er nog steeds 4.190 over waarvan je geen enkele garantie hebt. (In de verte, ergens achter het stadscentrum, loeit een enkele sirene.) Je zou wel gek zijn.
Roman
Wat als de angst voor een aanslag de wereld alleen maar gevaarlijker maakt? Vincent Merckx confronteert ons keihard met de morele dilemma’s die aanslagen opwerpen Een aanslag zonder aanwijsbare dader toont de onderlinge verdeeldheid die sluimert in een stad Voor de lezers van Haruki Murakami, Ilja Leonard Pfeijffer en Franz Kafka
De Antwerpse Meir, de eerste lentedag van het jaar. Ambulances rijden af en aan, shoppers komen weer tot zichzelf onder isolatiedekens, krantenredacties kiezen hun kop: ‘Opnieuw een nationaal drama’. Maar deze aanslag is niet als de vorige: de dader loste geen schot en is spoorloos verdwenen. Antwerpen wordt op slag onherkenbaar. Het bestuur verbiedt groene petten én Stetsons, complotdenkers zoeken elkaar op, buren vertrouwen elkaar niet meer. Ook Alex en Anders waren die eerste lentedag op de Meir, waar ze elkaar na achttien jaar weer ontmoetten. In een steeds vreemdere context proberen ze de niet-aanslag te plaatsen, maar ze merken dat het verleden alleen maar ongrijpbaarder wordt. Tot het zich herhaalt.
‘Dit is een verhaal van onze tijd. Wat zijn waarheid en herinnering nog waard? Vincent Merckx heeft de bagage om dit verhaal te doorgronden en de soepele pen om het te laten leven.
MARKETING Advertentiecampagne Social media campagne
9 789401 446358
– Rudi Vranckx
Vincent Merckx werkt bij de V T, waar hij als online redac teur van udi Vranck dagelijks te maken krijgt met de reacties op terreur. Korte verhalen en columns van zijn hand verschenen eerder in Tirade en SLANG Magazine. Dit is zijn romandebuut. 3
Vincent Merckx De man die niet schoot 19,99 augustus 2017 paperback 140 215 mm ca. 320 pp. nur 301 S 978 94 014 4635 8 E BOEK: 15,99 S 978 94 014 4669 3
Interview Vincent Merckx
© Koen Broos
10 vragen aan Vincent Merckx
David Lynch of Quentin Tarantino?
Dit is jouw eerste boek. Met welk gevoel hoop je dat de lezer jouw boek zal dichtklappen?
De man die niet schoot is zowat het tegenovergestelde van de cartooneske shoot-outs in Tarantino’s lms. De stad mag dan wel overspoeld worden door wapens, er wordt geen enkel schot gelost. Het Antwerpen uit dit boek zou wel in hetzelfde land kunnen liggen als Lynch’s Twin Peaks, met z’n ongerijmde beelden en gedoseerde surrealiteit.
Herkenning. Verwarring. Een hint van catharsis misschien. Ik heb een momentopname proberen te maken, een schets van onze tijdsgeest. De irrationele angst die daarbij hoort, heb ik wel sterk aangezet. Of na de lezing opluchting volgt, zal vooral a angen van hoe de lezer het einde zelf invult.
4
Interview Vincent Merckx
Het Antwerpen uit dit boek zou wel in hetzelfde land kunnen liggen als Lynch’s Twin Peaks, met z’n ongerijmde beelden en gedoseerde surrealiteit.
Terrorisme en geweld lijken meer dan ooit aanwezig in onze Europese samenleving. Zou jij, als vredelievend persoon, ooit de trekker kunnen overhalen? Ik kan niet schieten en hoop vooral dat ik het nooit zal moeten doen, al houd ik er rekening mee dat dat ijdele hoop kan zijn. Ik ben dit jaar dertig geworden en voor het eerst vrees ik dat er een einde zou kunnen komen aan het vredevolle Europa dat ik altijd gekend heb.
Welke soundtrack speelde er – in jouw hoofd of in het echt – tijdens het schrijven?
Over welke zin in je boek heb je het langst getwijfeld?
Wanneer ik aan het schrijven ben, trek ik het liefst een muur van geluid rond me op. Ik houd van de postrock van Mogwai – zowel hun oudere werk als de soundtrack die ze voor de fantastische tv-reeks Les Revenants gemaakt hebben – het postapocalyptische van Godspeed You! Black Emperor of de WestVlaamse tristesse van Amenra.
‘En pas dan schreeuwen ze eindelijk.’ De laatste zin van het verhaal. De lucht uit de hogedrukpan.
Wat is jouw favoriete hoofddeksel? Mijn haar. Helaas kan ik, zoals de meeste rossige mensen, in de zomer niet zonder een pet.
Mocht je meespelen in jouw eigen thriller, welke ultieme misdaad zou jij dan (n)ooit plegen?
Herkenning. Verwarring. Een hint van catharsis misschien. Ik heb een momentopname proberen te maken, een schets van onze tijdsgeest.
Een kunstroof in plain sight. Geen groots opgezet plan; gewoon in werkmanskleren de Mona Lisa van het haakje lichten en ermee naar buiten wandelen zonder dat iemand iets door heeft.
Zou een heel klein beetje oorlog soms niet beter kunnen zijn?
Je komt uit Gent, waarom koos je Antwerpen als plaats delict?
De maatschappelijke crisis die we nu beleven, is het resultaat van een hele reeks con icten die we nooit aangepakt hebben. IS-sympathisanten en Trumpstemmers hebben meer met elkaar gemeen dan je zou denken. We moeten die mensen onze samenleving weer in sleuren, bij de haren desnoods, en dat zal pijn doen: voor hen én voor ons. De radicale stemmen die het tegenovergestelde beweren, wakkeren de vlammen nog meer aan. Geef mij dus maar, eerder dan een beetje oorlog, een stevige ruzie.
Gent anno 2017 is een fantastisch curiosum. Wil je het Vlaanderen van vandaag vatten, dan moet je elders heen. Naar Antwerpen, waar de macht resideert. Waar je de prachtigste musea en de hipste wijken kan bezoeken. En waar verveelde militairen het station beschermen tegen een dreiging die niemand kan zien.
Zijn alle Merckxen kannibalen? In Gent eten we zo vaak mogelijk vegetarisch.
5
Fragment uit Het geluk Hij werpt een blik op het jonge koppeltje. De waarschijnlijk negentienjarige jongen, het waarschijnlijk achttienjarige meisje. Ze kijken niet naar hem, geen tijd daarvoor. Ze zijn te druk bezig met elkaar in de ogen te kijken, met eeuwige beloftes te doen. Straks beginnen zij ook aan een nieuw leven. Dat is er aan te zien. Ze kennen elkaar nog niet lang, ze hebben elkaar nog vanalles te vertellen, moeten elkaars verhaal nog lezen. En dan zelf een vuistdik boek schrijven. De honderden onbeschreven bladzijden moeten nog ingevuld worden. Maar zoals ze daar zitten, nog embryonaal verliefd, zijn ze niet bang van het lege, witte blad. De kracht van hun jonge, prille liefde drijft ze verder. De inkt smaakt nog zoet en is lichtblauw. Straks, na zoveel pagina's, wordt hij donkerder. [...] Hier en daar zal men iets corrigeren, iets verbeteren. Er zullen wat woorden geschrapt worden, daarna volledige zinnen. De ene zal de andere complete hoofdstukken verwijten. Er zullen vraagtekens geplaatst worden. Bladzijde na bladzijde. En als ze niet opletten, zullen ze plots, onaangekondigd, een finaal punt achter een zin zetten. Zonder dat hun verhaal af is.
Roman
Een hartverwarmende roman over liefde, lijden en het lot Het leven volgens de Vlaamse dichter Angelo Di Berardino Een grappig maar treffend verhaal Voor de liefhebbers van ‘Le fabuleux destin d’Amélie Poulain’ en muziek uit de sixties
Wolf, een succesvolle zestiger, is in zijn nachtblauwe Porsche 911 Carrera 2 onderweg naar Nice. Hij kijkt terug op zijn leven en vraagt zich af of hij ooit echt gelukkig was. Wat hij niet weet, is dat hij binnenkort Magnolia zal ontmoeten. Magnolia, die in 1968 stopte met studeren, in de marginaliteit verzeilde, de hippiebeweging van San Francisco en het voetbaldrama op de Heizel meemaakte – dat alles om op weg naar Nice kennis te maken met Wolf. Het geluk is een ongelofelijk verhaal over liefde, lijden en het lot.
MARKETING Social media campagne
9 789401 446365
Als dichter schreef Angelo Di Berardino een zestal bundels en publiceerde hij in binnen- en buitenlandse literaire tijdschriften en bloemlezingen. n 2012 werd hij onderscheiden met de tweejaarlijkse Julia Tulkens Poëzieprijs. Als reclameman wonnen zijn campagnes prijzen in onder meer Londen, New ork, Cannes en Hollywood. Het geluk is zijn debuutroman. 7
Angelo Di Berardino Het geluk 19,99 september 2017 paperback 140 215 mm ca. 304 pp. nur 301 S 978 94 014 4636 5 E BOEK: 15,99 S 978 94 014 4664 8
Interview Angelo Di Berardino
ŠŠ Koen xx Broos
10 vragen aan Angelo Di Berardino
Je debuteert pas op latere leeftijd, maar je schrijft al lang. Wie is Angelo Di Berardino?
Naar welke auteurs kijk je op? Het begon met Jack Kerouac, Henry Miller Lawrence Ferlinghetti, Hermann Hesse en Walt Whitman. Nadien kwamen daar Charles Bukowski, Michel Houellebec , Jonathan Franzen, Don DeLillo en James Salter bij. En dichter bij huis heb ik nog steeds een zwak voor Hugo Claus en Jeroen Brouwers.
Ex-hippie. Ex-dichter. Ex-reclameman. En nu dus romanschrijver in de dop.
8
Interview Angelo Di Berardino
God? Daar bedank ik voor. De mens heeft op deze aardbol al genoeg voor God gespeeld en te veel dingen naar de bliksem geholpen.
Je andere hoofdpersonage Magnolia volgen we van de sixties tot vandaag, een periode die je zelf beleefde. Zonder al te veel weg te geven: wat is er ‘gebaseerd op waargebeurde feiten’? Misschien is het nu toch tijd om mijn joker in te zetten? Nee, de details geef ik je niet. Het geluk is – gelukkig voor mijn vrouw – niet autobiogra sch. Maar zoals ieder auteur heb ik natuurlijk wel hier en daar wat gejat uit leefwerelden die ik goed ken. Dat schrijft een stuk makkelijker.
Je woont delen van het jaar in Italië en Frankrijk. Zet de zon aan tot schrijven? In het zuiden zit ik elke dag een uur of twee te ploeteren op de ets. Terwijl ik net niet doodga onder de loden zon itsen er nogal eens wat po tische zinnen of zelfs hele verzen door mijn hoofd. In België is het dan weer de regen die me soms bladzijdenlang in mijn schrij amer houdt. De seizoenen houden me in balans.
Het einde van Het geluk is – op z’n zachtst gezegd – verrassend. Met welk gevoel zal de lezer de laatste bladzijde omslaan? Hopelijk met het besef dat hij nú moet leven, zonder te veel te plannen of uit te stellen. Het kan op ieder moment afgelopen zijn. Soms zelfs in het midden van een zin.
Wat is het mooiste woord in de Nederlandse taal?
Dilemma: één dag God zijn of alle dagen gelukkig doorbrengen?
‘Oh!’ (Uitgesproken door een kind.)
God? Daar bedank ik voor. De mens heeft op deze aardbol al genoeg voor God gespeeld en te veel dingen naar de bliksem geholpen. En alle dagen gelukkig zijn? Dat is niet realistisch. Als ik af en toe kan bese en dat er geen reden is om ongelukkig te zijn, ben ik al dik tevreden.
Wat is de ideale soundtrack bij het lezen van dit boek? Bob Dylan, The Beatles, Pink Floyd. En de volledige psychedelic West Coast muziekbeweging uit de sixties.
In Het geluk is Wolf onderweg in een nachtblauwe Porsche 911 Carrera 2 (model 1990). Wat verbeeldt zo’n wagen voor jou?
Wat komt er na Het geluk? Ik heb mijn kleinkinderen beloofd om een kinderboek te schrijven. De grootste uitdaging in mijn leven.
Life in the fast lane. De vlucht naar de vrijheid. Een beetje wat een Harley-Davidson voor een outlaw betekent, of een paard voor een indiaan. Maar alles went. Vandaar dat ik mij tegenwoordig het liefst op mijn ets verplaats.
9
Fragment uit Bovenhuids Net voor hij zijn moeder een kogel door het hoofd jaagt, lijkt het alsof de wereld heel even stil staat. Een fractie maar, nauwelijks waarneembaar voor iedereen die getuige is van dit tafereel. Ze kijkt hem glimlachend aan en knikt kort. Het besef dat ze gaat sterven en dat een paar seconden daarvoor nog in de vorm van tranen over haar wangen stroomde, heeft haar al verlaten. Het primaire moederinstinct neemt het over van de angst. Bij het overhalen van de trekker vallen alle geluiden rondom Murhula, haar jongste zoon, volledig weg. Hij zuigt de brandlucht die hem omringt diep in zijn longen en sluit zijn ogen. Hij opent ze pas opnieuw – instinctief – wanneer de knal uit de Browning de stilte doorbreekt. Murhula zag haar hoofd niet eens achterover slaan. Het lichaam van de vrouw die hem op de wereld heeft gezet, valt opzij op de dorre grond. Het gutsende bloed blust het dwarrelende stof. Haar achterhoofd is grotendeels verdwenen. Waar vroeger de kleine, zachte kroezelkrullen zaten waar hij als peuter zo graag met zijn handen in graaide, gaapt nu een kleine krater. Murhula voelt liefde. Veel liefde. Maar die weegt niet op tegen de pijn van de schuld en het immense verdriet die hem vanaf vandaag zullen verteren.
Roman
Een verhaal over vriendschap en onderlinge verschillen dat onder je vel kruipt Dimitri Verbelen schetst meesterlijk een klein, diepmenselijk verhaal tegen een pijnlijke politieke achtergrond Beklijvende roman tegen de achtergrond van oorlogsmisdaden die nooit ten volle de wereldpers haalden ‘Bovenhuids’ laat de lezer balanceren op de dunne grens tussen nieuwsgierigheid, angst, onbegrip, vriendschap en onderhuids racisme Een kindsoldaat in de Democratische epubliek Congo, waar het land nog steeds vergiftigd wordt door zijn eigen rijkdom. Een zoon van een Belgische NGO-medewerker en een Afrikaanse moeder die zijn studies in België wil afronden. Een Vlaamse jongen op zoek naar een eigen identiteit binnen een licht disfunctioneel gezin. In zijn nieuwe roman kruipt Dimitri Verbelen onder de huid van drie leeftijdsgenoten – Murhala, Dieumerci en onan – die zo verschillend en toch zo gelijk zijn.
MARKETING
VAN DEZELFDE AUTEUR Vrolijke, vrolijke vrienden 19,99 S 978 94 014 2569 8 : 15,99 S 978 94 014 3016 6
9 789401 446372
Social media campagne Dimitri Verbelen
Dimitri Verbelen is schrijver, ‘omdat het hem aan talent ontbreekt om gitaar te spelen’. Hij is de man achter de populaire Facebookpagina ‘Vrolijk relativerende liga ter bestrijding van azijnpis en verzuring (met ruim 35.000 fans) en hij recenseert voor het tijdschrift Cutting Edge. 11
Dimitri Verbelen | Bovenhuids 19,99 november 2017 paperback 140 215 mm ca. 240 pp. nur 301 S 978 94 014 4637 2 : 15,99 S 978 94 014 4665 5
Interview Dimitri Verbelen
© Kristof Ghyselinck
10 vragen aan Dimitri Verbelen
Je schrijft ‘omdat het jou aan talent om gitaar te spelen ontbreekt’. Is jouw schrijven eerder rock-’n-roll, singersongwriter of kleinkunst?
zich voor een deel in Oost-Afrika afspeelt, zit de ontknoping van het verhaal opnieuw verankerd in mijn eigen geboortestreek.
Bovenhuids gaat over migratie en integratie, en de (on)mogelijkheid daarvan. Schaffen wir das, Merkelgewijs?
Een mix van de drie, vrees ik. In mijn chaotische brein klinkt het vaak als rock-'n-roll uit de gloriedagen, terwijl ik eigenlijk steeds een verhaal probeer te vertellen als singer-songwriter. Daarmee bedoel ik: eenvoudig en ontdaan van al te veel tierlantijnen. De kleinkunst zit hem dan weer in het lokale. Hoewel Bovenhuids
Migratie is eigenlijk maar de kapstok waar het grotere thema van het boek aan ophangt: invloeden van buitenaf. Ik heb mij in dit verhaal steeds afgevraagd 12
Interview Dimitri Verbelen
Jouw eerste boek Vrolijke, vrolijke vrienden werd goed onthaald. Wat was de tofste reactie die je op het boek kreeg?
hoe het zit met de balans van ieder mens tussen zijn of haar individualiteit en de omgeving waarin je opgroeit. Hoe kneedbaar is de mens, hoe sterk is hij onderhevig aan de plaats en de omstandigheden waarin hij gevormd wordt?
Het leukste vond ik de spontane golf van mensen die mij foto’s van het boek op reis doorstuurden. Ik kreeg mooie vergezichten toegestuurd van Ierland, Australië, Spanje en Israël waarop de cover van Vrolijke, vrolijke vrienden stond te blinken. Zo geraakte ik, honkvast mens zijnde, ook eens in het buitenland.
Hoe dicht zit de thematiek van Bovenhuids op jouw eigen vel? Hoe dieper ik mij in het thema ben gaan ingraven, hoe meer ik overweldigd raakte door de omstandigheden waarin sommige mensen leven. Verschillende docu’s en boeken openden voor mij een venster op een deel van de wereld dat tot een jaar geleden volledig onbekend terrein was. Ik ben geconfronteerd met zowel de diepste wreedheden als de meest onwaarschijnlijke goedheid die een mens eigen zijn. Ik heb ook moeten vaststellen dat beiden grenzeloos zijn. In beide betekenissen van het woord.
De Kapellekensbaan of De helaasheid der dingen? Toch De helaasheid der dingen. Hoewel ze beiden verankerd zijn in de streek waar ik opgroeide, verkies ik de herkenbaarheid die Verhulst in ons gezicht smeet. Sorry, Ondinneke.
Je hebt de kunst van het relativeren duidelijk onder de knie. Wat kan jou nu nog kwaad maken?
Waarom koos je voor een blanke en een zwarte tiener als hoofdpersonages?
Onverschilligheid. Het is de basis van alles wat slecht is in de wereld. En een trappistenbier van Orval op de grond laten vallen, daar kan ik ook serieus slechtgezind van worden.
Ik denk dat ik als schrijver eens buiten mijn comfortzone wou treden door een protagonist uit een ander deel van de wereld op te voeren. Tijdens het schrijfproces ben ik wel geconfronteerd met de wetenschap dat fantasie en verbeelding niet volstaan om een geloofwaardig personage neer te zetten. Toen ik tot dat besef kwam, ben ik mij als een gek gaan documenteren, wat enorm veel tijd in beslag nam en dat had ik eerlijk gezegd een beetje onderschat.
Welke cd en welke roman neem je ter overleving mee naar een café zonder bier op een onbewoond eiland? The Seeger Sessions van Bruce Springsteen en 1984 van George Orwell. Zowel van de plaat als van de roman ben ik zeker dat ik ze nooit beu word. De kans dat je mij ooit in een vliegtuig richting onbewoond eiland krijgt, is echter aan de kleine kant.
Jouw Vrolijk Relativerende Liga ter Bestrijding van Azijnpis en Verzuring staat vol met heerlijke kwinkslagen. Zie jij de dingen eerder zwart-wit of in vijftig tinten grijs?
Welke steen hoop je met Bovenhuids te verleggen? Ik hoop ergens dat dit boek, ook al is het maar heel miniem, op een positieve wijze de manier van denken van een aantal mensen kan beïnvloeden. Als het verhaal hen raakt, ben ik al in mijn opzet geslaagd.
Van nature zwart wit, vrees ik. Mijn columns en uotes op de Liga zijn een doelbewuste zelftherapie om mijzelf naar de nuance te drijven. Het helpt mij zelf te relativeren wat ik durf op te blazen. Hoewel ik moet zeggen dat het documentatieproces van Bovenhuids op dat gebied de rijkste ervaring ooit was.
13
Fragment uit Femme fatale De deur was dicht. Dat vond ze vreemd. De deur van hun slaapkamer was nooit dicht. Zonder te aarzelen opende ze de deur. Het viel haar meteen op dat de gordijnen niet dicht waren. Ook hier viel het maanlicht de kamer binnen. Ze zag dat het bed onbeslapen was. Ze knipte het licht aan. Het bed was leeg. Op zijn hoofdkussen lag een witte envelop. Ze staarde ernaar. Even bleef ze zo staan. Alsof ze wist dat alles zou veranderen wanneer ze opnieuw in beweging zou komen.
Thriller
Anja Feliers schrijft haar sensueelste verhaal tot nu toe Verlies, liefde, verraad: het verhaal van ‘Femme fatale’ is onweerstaanbaar Van ‘Kwijt’ werden al meer dan 5000 exemplaren verkocht Dit 7de deel in de reeks zal goed in de markt worden gezet June en haar man obbert leven in lu e, maar ze rouwen om hun verloren dochtertje Imke en zijn compleet vervreemd van elkaar. Dan komt Lexi terug in Junes leven, de vrouw met wie ze tijdens haar studententijd een passionele romance beleefde. De gevoelens laaien weer op en doen June helemaal op euren. Maar kan ze haar nieuwe minnares wel vertrouwen? Le i stelt June voor aan psychologe Kathleen Verlinden, die mee op zoek gaat naar wat er met Imke is gebeurd. Alleen blijken de geheimen die Kathleen zelf koestert, minstens zo groot en dreigen ze allemaal uit te komen.
IN DEZELFDE REEKS Lady Killers 9,99 S 978 94 014 4355 5 Kwijt 19,99 S 978 94 014 3778 3 Zuur 12,99 S 978 94 014 2868 2 Vergeef me 12,99 S 978 94 014 3347 1 Vergeet mij niet 12,99 S 978 94 014 2909 2 Laat me los 12,99 S 978 94 014 2908 5 Hou van mij! 12,99 S 978 94 014 2907 8
MARKETING
9 789401 443586
Boekvoorstelling Promofilmpje Social media campagne www.anjafeliers.com Anja Feliers
Anja Feliers is de succesvolste vrouwelijke thrillerauteur van Vlaanderen. Van haar reeks rond Kathleen Verlinden werden al meer dan 20.000 e emplaren verkocht, waarvan Kwijt bijna 5.000 keer over de toonbank ging.
15
Anja Feliers | Femme fatale 19,99 september 2017 paperback 140 215 mm ca. 320 pp. nur 332 S 978 94 014 4358 6 : 15,99 S 978 94 014 4666 2
Interview Anja Feliers
Š xx
10 vragen aan Anja Feliers
Je bent de meest succesvolle vrouwelijke thrillerauteur van Vlaanderen. Wat is volgens jou de sleutel van dat succes?
het zelf voor je ogen ziet en natuurlijk wil ik als vrouw graag een mooie portie erotiek. En als vaste waarde: vrouwen! Op welke manier dan ook. Zowel in het boek als op de cover.
Mmm, dat is meteen een moeilijke. Wanneer ik schrijf, schrijf ik in de eerste plaats een boek dat ik zelf graag zou lezen. Met andere woorden, er moet een stevig stuk psychologische spanning in zitten, veel inlevingsvermogen, emoties zoals alleen vrouwen die beleven. De sc nes moeten lmisch zijn, alsof je
Waar haal je de inspiratie voor je verhalen vandaan? Ik vertrek vanuit een basisgevoel: angst. Angst die ik zelf voel tot in mijn onderbuik. Kerngevoel daarbij
16
Interview Anja Feliers
Femme fatale is in vele opzichten een stapje in het onbekende. Wat denk je dat je trouwe lezers het verrassendst zullen vinden – zonder iets te verklappen, natuurlijk?
is: dit wil ik zelf als vrouw, als moeder, als dochter, als partner, als vriendin… nooit meemaken. Als dat erin zit, voel ik meestal dat het boek goed wordt.
Stijl is belangrijk voor je. Wat is je favoriete kledingstuk en waarom?
Femme fatale stapt over enkele erotische grenzen. Ik vond het boeiend deze scènes te schrijven. Prikkelend en zinderend – hoop ik!
Ik denk een zwarte jas van Elisabetta Franchi waar ik superlang voor gespaard heb. Wanneer ik die jas draag, voel ik me op en top vrouwelijk. En een little black dress, eveneens van Elisabetta. Zwart is sowieso mijn kleur.
Wanneer ik schrijf, schrijf ik in de eerste plaats een boek dat ik zelf graag zou lezen. Er moet een stevig stuk psychologische spanning in zitten, veel inlevingsvermogen, ...
Je bent fulltime lerares, mama van twee tienerdochters en je schrijft minimaal één boek per jaar. Hoe doe je het? Euh, eerlijk? Met heel veel stress. En bijzonder veel migraineaanvallen, wanneer het echt te gek voor woorden wordt. Dat de dagen overvol zijn, vind ik niet erg. Dat ik veel slaaptekort heb wel!
Wat is het gekste dat je al meemaakte in al die jaren als auteur?
Je dochters geven je tips bij het schrijven van je boeken. Wat was hun beste opmerking tot nog toe?
Het gekste? Wel, ik besteed veel aandacht aan de keuze van namen. Puur op het gevoel kies ik. Voor het boek Zuur koos ik Cara als naam voor het hoofdpersonage, dat slachto er werd van een zuuraanval en van wie het gezicht daardoor verminkt was. Toen het boek al een tijdje in de winkel lag, kreeg ik een reactie van een lezer: of ik wist dat Cara in het Spaans ‘gezicht’ betekent? Nee, dat wist ik echt niet! Toeval? Ik was even sprakeloos en kreeg er alleszins koude rillingen van.
Ik overleg veel met mijn dochters over mijn boeken. Vooral met Tara, de jongste (17). Het is moeilijk om te zeggen welke tip belangrijk was. Eigenlijk overleg ik bijna alles met hen. Ook de cover. Die gaat de deur niet uit zonder hun zegen.
Dilemma: aperitief of dessert? Mag een digestief ook? Limoncello dan. Of wacht, crème brûlée is toch wel heel lekker…
Kun je al iets vertellen over je volgende boek?
Kathleen Verlinden is nu al zeven boeken een centraal personage. Wat maakt haar zo interessant?
Ik heb enkele ideeën maar er is nog niets concreet. Ik laat me graag verrassen door mijn buikgevoel. Wait and see!
Ik denk vooral haar menselijkheid. Dat zij iemand is zoals jij en ik. Ze is een vrouw die geleid wordt door haar gevoel, maar een gemis uit haar verleden maakt haar kwetsbaar. Zij is niet de onfeilbare psychologe die alleen maar analyseert. Dat Kathleen verkeerde keuzes maakt en eigenlijk beter zou moeten weten… Kennen we dat niet allemaal
17
Fragment uit Het laatste woord Half zes ’s avonds. Het lijkje van Willem lag in de keuken op de grond naast de koelkast. Maarten zag hoe zijn vader snel de gordijnen sloot van het raam dat uitkeek op de tuin en met de moed der wanhoop zuurstof blies in de longen van zijn morsdode zoon. Hartmassage, zuurstof. Hartmassage, zuurstof. Minutenlang ging zijn vader door, maniakaal hijgend, terwijl het zweet op zijn rood aangelopen hoofd alle kanten uitspatte. Hartmassage, zuurstof. […] Vanuit een ooghoek zag Patrick zijn jongste zoon Maarten aan het einde van de keuken bij de achterdeur staan, zijn armpjes achter zijn rug. […] Patrick gaf het op. Het was zinloos. Hij draaide zich van Willem weg en ging uitgeput op de grond met zijn rug tegen de muur zitten. Minuten verstreken. De koelkast zoemde zacht. Hij kon het nog steeds niet geloven. Hoe was het mogelijk dat zijn zoon daar nu zo lag? Dood? Nee toch. […] Maar Willem bleef liggen. De eeuwige blosjes op zijn wangen uitgedoofd. Willem was dood en hij zou ook dood blijven, drong het tot Patrick door. Het was echt. Hij was dood. Willem was echt dood. Maar dit mocht niemand weten. Patrick zou het lijk doen verdwijnen. Hij zou er eigenhandig voor zorgen dat alles niet nog erger werd dan het al was. Dit hoefde niemand te weten, zo peperde hij zichzelf in met een overtuiging die zo sterk groeide dat hij rechtveerde en zichzelf tot kalmte aanmaande. ‘Rustig, rustig! Denk!’
Thriller
Baete is back. En hij heeft het laatste woord. Bijna vijftien jaar na de moord op het kind volgt de mysterieuze dood van de vader: wat is hier gebeurd? In deze zaak zit iedereen op het verkeerde spoor, zelfs de speurders Filmisch en met veel gevoel zet Baete zijn personages neer
Politie-inspecteur Patrick Van Dijk wordt dood aangetro en in zijn slaapkamer met vier messteken in de onderbuik. Er zijn geen sporen van braak. Troch en Delbeek, doorgewinterde inspecteurs van de federale politie, ontdekken al gauw dat er een intern tuchtonderzoek naar Van Dijk wordt gevoerd. Een typische afrekening met een corrupte ik, of speelt het verleden toch een rol Bijna vijftien jaar geleden werd Patricks zoontje vermoord, een onopgeloste zaak die nu opnieuw wordt opgedolven. Wie was de schuldige? Troch en Delbeek onderzoeken systematisch alle sporen, en ontdekken de ware toedracht. Of dat denken ze toch.
VAN DEZELFDE AUTEUR Wie niet weg is 19,99 S 978 94 0143 739 4 : 15,99 S 978 94 014 3839 1
MARKETING
‘Piet Baete misleidt met verve. Figuren springen uit hun vel, het zijn klootzakken die de lezer op de proef stellen. Goddelijk.’
Boekvoorstelling Social media campagne Piet Baete
9 789401 446389
– De Morgen
Piet Baete is schrijver en scenarist. Hij schreef eerder onder andere de roman Wie niet weg is en de thrillers Poker, Wacht maar tot ik wakker word en Vrijdag de 14de.
19
Piet Baete | Het laatste woord 19,99 oktober 2017 paperback 140 215 mm ca. 320 pp. nur 332 S 978 94 014 4638 9 : 15,99 S 978 94 014 4667 9
Interview Piet Baete
© Indra Laenens
10 vragen aan Piet Baete
Waarom keer je na vijf jaar weer terug naar ‘de plaats van de misdaad’, met een moordverhaal?
Typecast jezelf in 1 woord. Gedreven.
Wanneer en waar heb je besloten om schrijver te worden?
Hoe ouder ik word, hoe meer ik weet wie ik ben en wat voor schrijver ik ben. Het antwoord is simpel. Ik ben gefascineerd door misdaad en dan vooral door moorden, zeker als die gepleegd zijn door mensen die zomaar je buren zouden kunnen zijn. Uiteindelijk keer je altijd terug naar je grootste liefde.
n de zomer van 1996 maakte mijn eerste lie e het met me uit, aan de oevers van Lac de Serre Ponçon in de Provence. Ik was er kapot van, want zij was de vrouw met wie ik oud wilde worden! Ik herinner me
20
Interview Piet Baete
Ik denk dat mijn stijl altijd vrij visueel is geweest. Ik beschrijf wat ik zie. Daarnaast houd ik van dialogen, ook heel belangrijk in scenario’s.
dat ik op een rots zat in het donker, terwijl in de verte de gezangen van een feest weerklonken. Toen heb ik o cieel besloten: ik word schrijver.
Je volgde in de States een opleiding als scenarist en schreef ook heel wat scenario’s, onder meer voor Professor T. en Aspe. Heeft het scenariowerk jou anders leren schrijven? Ik denk dat mijn stijl altijd vrij visueel is geweest. Ik beschrijf wat ik zie. Daarnaast houd ik van dialogen, ook heel belangrijk in scenario’s. Dankzij projecten als Professor T. heb ik die talenten aangescherpt. Ik zie veel auteurs die op gevoel schrijven. Ik bekijk het technischer, maar laat de personages ook op me inpraten. Ook zij bepalen de inhoud van het boek. Ze leven in me.
in gedachten nog altijd. En ik vind het vreselijk dat ze de dader nooit hebben gevonden. Idem voor de zaak So e Muylle.
Je houdt van feestjes. Wat ga je doen als Het laatste woord een bestseller wordt? Een es champagne drinken met mijn vrouw in het bijzijn van mijn (dan) pasgeboren dochter. Nog harder werken. En goed zijn voor de mensen die me onderweg hebben geholpen. Ik ben een loyaal iemand. Ik vergeet nooit wat iemand voor me gedaan heeft. Dat probeer ik altijd terug te betalen, op welke manier dan ook.
Wat maakt een spannend boek onhoudbaar spannend? De betrokkenheid van de lezer bij de personages. Betrokkenheid is alles. Vergelijk het met voetbal. Stel, ik kijk naar de titelwedstrijd tussen twee ploegen uit Burkina Faso. Interesseert me niet, dus niet spannend. Maar de titelwedstrijd tussen mijn favoriete Belgische ploeg en de grote rivaal: onhoudbaar
Er is al menig misdadiger aan jouw creatieve brein ontsproten. Wat heb je met criminelen? Ik zou geen enkele misdadiger willen zijn, omdat het me vreselijk lijkt voortdurend op de vlucht te moeten zijn voor de politie en – als je dat al hebt – je geweten. Ik zou wel elke dader van elk misdrijf willen kennen: wie Maddie heeft ontvoerd, JFK doodgeschoten of So e Muylle op het strand van Knokke heeft gewurgd. k wil het weten.
Dilemma: een belangrijke literaire prijs winnen of verfilmd worden? Mensen raken. Dat is het mooiste wat er is. Laatst zei er iemand me dat hij een passage uit mijn laatste boek in zijn toilet had opgehangen, zodat iedereen het zou kunnen lezen. Mensen raken is altijd mensen helpen. k houd van dat gevoel.
Wat wordt het laatste woord in Het laatste woord?
Cold cases lijken jou te fascineren. Welke zaak heeft jou al het meest geïntrigeerd?
Dat woord wordt wellicht het woord ‘woord’. Maar niks staat al in steen gebeiteld... : )
De moord op ngrid Caeckaert in een appartement aan het Heldenplein in Heist, de plek waar ik ben opgegroeid. Als tienjarige jongen heb ik het bloedspoor van de dader gevolgd tot op de plek waar hij in zijn auto is gestapt. Dikke druppels bloed op het trottoir in een zijstraat. Ik zie het nog voor me; ik sta er
21
Fragment uit Lockdown Ergens, ver weg, klonk een luide knal. Niet luid genoeg om een explosie te zijn, wel luid genoeg om een pistoolschot te zijn. Het kostte me moeite om deze stad te herkennen als de mijne, de stad waar ik al twintig jaar woonde, de stad waar ik een leven had opgebouwd samen met Caroline. Maar net daarom was ik hier vanavond, om dat leven te redden, misschien wel terug aan elkaar te lijmen. Ik was hier niet als journalist, maar als, ja, als wat eigenlijk? Geestenjager? Ik schudde de twijfels van me af en klopte nog eens op mijn binnenzak, waar ik de brieven en de postkaart had bewaard. Ik was hier om de losse schroeven onder mijn leven weer vast aan te draaien. Ik was hier om Claire te zien.
Thriller
Wat als een persoonlijk en een nationaal trauma in elkaar opgaan? Een vergeten spoor van de Bende van Nijvel naar de aanslagen in Brussel Een man probeert zich zijn verdrongen verleden weer te herinneren In een beklemmende stijl beschrijft W.A. Dehairs hoe zijn personage omgaat met de blokkades in Brussel, en in zijn eigen hoofd
Op een dag krijgt journalist Chris Kooi een brief, van zichzelf. Het is een brief die hij 30 jaar geleden verstuurde aan zijn grote vlam Cath, die plots uit zijn leven verdween. Later volgen nog twee brieven en dan een postkaart: Hotel Falsta , Brussel, zondag, 22 uur. Ge ntrigeerd trekt Chris naar de hoofdstad, waar uit vrees voor een terroristische aanslag een ‘lockdown’ aan de gang is. Deze afspraak in surreële omstandigheden brengt bij Chris verdwenen herinneringen naar boven. Wat hij ontdekt, heeft implicaties voor zijn eigen leven, maar ook voor de toekomst van het land.
MARKETING Social media campagne
9 789401 446396
Naast schrijver is W.A. Dehairs ook ex-journalist (voor een krant in Luxemburg), ex-onderzoeker (aan de universiteit van Wenen) en ex-drummer (klopt niet, maar hij wilde indruk maken op de meisjes). Nu is hij leraar en, volgens ingewijden, ook een erg goede danser op verlaten dansvloeren. Hij heeft schrijfwedstrijden gewonnen en schrijfwedstrijden verloren, al herinnert hij zich niets meer van die laatste. Hij houdt van goede boeken, taliaanse ko e en wandelingen in de regen. Lockdown is zijn debuut. 23
W.A. Dehairs Lockdown 19,99 oktober 2017 paperback 140 215 mm ca. 320 pp. nur 305 S 978 94 014 4639 6 : 15,99 S 978 94 014 4670 9
Interview W.A. Dehairs
Š Koen Broos
10 vragen aan W.A. Dehairs
Dit is je eerste boek, wat verwacht je ervan?Â
Het verhaal begint met een brief. Wat is de vreemdste of mooiste brief die je ooit kreeg?
Grote oplages, krijsende fans en urenlange signeersessies lijken me geen slecht begin.
De ex-vriend van mijn toenmalige vriendin heeft me ooit een mail geschreven met daarin een opsomming van al haar tekortkomingen. Hij wilde ervoor zorgen dat ik haar verliet en dat ze naar hem terugkeerde. Ik heb hem bedankt, schreef terug dat hij een onuitstaanbare eikel was en vroeg haar niet veel later ten huwelijk. Ze zei ja. 24
Interview W.A. Dehairs
Waarom nog een boek over terreur, hebben de mensen daar niet langzamerhand hun buik van vol?
om verlossing smekende zielen. Geen trauma van het Silence of the Lambs-niveau misschien, maar toch voldoende om een zesjarige enkele slapeloze nachten te bezorgen.
Ik schrijf om orde en structuur te scheppen in de wereld om me heen en daar maakt terreur helaas een vast onderdeel van uit. Maar het verhaal dat ik wil vertellen, gaat verder dan alleen terreur. Ik verbind
Brussel speelt een belangrijke rol in jouw boek, waarom? Welke plek zou je graag eens aan Donald Trump tonen? Brussel is mijn raam waardoor ik naar de buitenwereld kijk. Dat raam is vaak vies en smerig, maar soms ook helder en transparant. Het zijn die contrasten die Brussel voor een schrijver interessant maken. Aan Donald Trump zou ik Manneke Pis tonen: een wereldberoemd ventje met een kleine piemel dat iedereen wil tonen hoe ver hij kan plassen. Moet hem vertrouwd in de oren klinken, toch?
Brussel is mijn raam waardoor ik naar de buitenwereld kijk. Dat raam is vaak vies en smerig, maar soms ook helder en transparant.
Wat is jouw favoriete nachtmerrie?
plaatsen, gebeurtenissen en tijdstippen die op het eerste zicht niets met elkaar te maken hebben. Het is mijn job als schrijver om die verbindingen zo realistisch mogelijk weer te geven. En om de lezer na a oop verbaasd en verbluft achter te laten.
Figureren in een lm van David Lynch zou een verrukkelijke nachtmerrie zijn.
Welk boek heeft zo’n onvergetelijke indruk op jou nagelaten dat je er hele zinnen uit van buiten kent?
Je schrijft heel filmisch, welke regisseur mag jouw boek verfilmen?
‘The woods are lovely, dark and deep, But I have promises to keep And miles to go before I sleep, And miles to go before I sleep.’
Erik Van Looy of Jakob Verbruggen mogen mij altijd opbellen. nternationaal zou ik geen nee zeggen tegen Denis Villeneuve of Christopher Nolan.
Jouw hoofdpersonage heeft een aantal persoonlijke trauma’s verdrongen. Welke gebeurtenis in jouw leven zou je liever voorgoed vergeten?
Geen boek, maar een gedicht van obert Frost dat ik leerde kennen toen ik Engels studeerde aan de universiteit. Vooral de laatste vier verzen hebben een onuitwisbare indruk op me nagelaten. Ze vertolken de lokroep van een andere, donkere wereld; een wereld die ik altijd weer betreed, wanneer ik aan het schrijven ben.
Vroeger kwam de uitgebreide familie nog jaarlijks samen in het huis van mijn oma. Daarnaast woonde een oom, die een hele reeks varkensstallen had. Toen ik vijf of zes was, namen mijn oudere neven en nichten me mee om in het huis van die oom naar Nightmare on Elm Street te kijken. Om daar te raken, moesten we wel door de varkensstallen lopen. Op de heenweg klonk het gegil van die beesten al licht verontrustend. Op de terugweg, twee uur en een verkillende lmervaring later, zwol hun gekrijs in de donkere stallen aan tot een koor van gekwelde,
Je bent leerkracht en in je boek komen veel jonge mensen voor. Wat zou jij doen om jongeren wat meer te laten lezen? Betere boeken schrijven.
Wat mag er op jouw grafsteen staan? Volzet. Gelieve elders te zoeken. 25
Fragment uit Floenk Het flatpact is door ons allebei ondertekend precies 1 jaar en 20 dagen geleden. Dat kan ik uitrekenen omdat de datum van ondertekening boven onze handtekeningen staat. Lees het, zeg ik. Ze zegt dat ze het godverdomme uit haar hoofd kent. Ik zeg dat ze het dan nog maar eens moet lezen en tik 3 keer op het stijve papier. Dat spijt me meteen, want nu zit er een kreuk in. Ze maakt een onsmakelijk keelgeluid en leest hardop: Regel nummer drie! Geen onaangekondigd bezoek! Elke bezoeker wordt uiterlijk achtenveertig uur van tevoren gemeld en goedgekeurd door beide flatgenoten. Haar stem klinkt als die van Moeder als ze op haar troon in de rechtbank zit. Ik zeg dat ze hier dus niet zonder Afspraak met een Gita kan aankomen. Ze zegt dat ze het wel van tevoren gemeld heeft. Dinsdagavond na de mindfullness. En dat zij daar stond en ik hier. Ik kijk het zelf na in mijn Innerlijk Archief van Recente Gebeurtenissen terwijl Sara verder praat.
Roman
Wonderlijk, maar beklemmend: Floenk laat je autisme van binnenuit beleven Personages die ‘niet normaal’ zijn en toch onder je huid gaan zitten, een avontuur dat out of this world en toch compleet geloofwaardig is Met verbeelding en humor behandelt Jessica Daniëls thema’s als autisme, vriendschap en de liefde ‘The Curious Incident of the Dog in the Night-Time’ meets ‘Alice in Wonderland’
Een atpact * Een Innerlijk Basisarchief 48 basisemoties (waarvan 31 negatieve) Eva is eenentwintig en heeft een manier gevonden om te leven met haar ‘label’. Of dat dacht ze. Wanneer haar steunpilaren Ben en Sara dreigen weg te vallen komt Eva terecht in een Alice in Wonderlandachtig universum. Geholpen door bizarre en toch vertrouwde guren onderneemt ze een ueeste die haar doet inzien dat onderdrukte gevoelens niet zomaar verdwijnen. Kan Eva uiteindelijk terugkeren naar de realiteit – en zit die nog wel op haar te wachten?
‘Herkenbaar! Ik las Floenk en voelde me ontroerd, ontspannen, geboeid en nieuwsgierig naar het einde.’
MARKETING Social media campagne
– Stinne Schaerlaecken, Vlaamse Vereniging Autisme
9 789401 444071
Jessica Daniëls verkocht haar bedrijf en trok de natuur in, met eenvoud als haar meest waardevolle bezit. In de zomer vind je haar ergens onderweg op de ets. De winter brengt ze het liefst door in Lapland, want schrijven doet ze in het donker. De inspiratie voor Floenk kwam toen ze stage liep bij organisaties voor mensen met autisme. 27
Jessica Daniëls Floenk of hoe iedereen een wonderland nodig heeft 19,99 oktober 2017 paperback 140 215 mm ca. 224 pp. nur 301 S 978 94 014 4407 1 : 15,99 S 978 94 014 4663 1
Interview Jessica Daniëls
© Koen Broos
10 vragen aan Jessica Daniëls
Waar komt jouw drive om te schrijven vandaan?
Van welk boek wenste je dat je het zelf had geschreven?
Schrijven begint bij mij met een personage. De verhaallijn groeit er pas later omheen. Tijdens de lange etsreizen met mijn vriend ontsnap ik vaak wekenlang aan afspraken, e-mails of to-dolijstjes en krijgt het verhaal tijd en ruimte om te rijpen. Ik visualiseer de plotlijnen tot ik ze als een lm voor me zie. Vooraleer ik de eerste letter op papier zet, heb ik het verhaal dus al helemaal beleefd.
Eender welk boek van Terry Pratchett. Hoewel zijn werk onder het fantasygenre valt, schrijft hij in de eerste plaats satires op de mensheid en de geschiedenis. Verpakt in absurde, droge humor, neemt hij onze beschaving op de korrel en laat hij zware levensvragen de revue passeren. Net omdat humor en fantasie zo ver van de werkelijkheid staan, stellen ze ons beter in staat om vanop een afstand naar onze dwaasheid te kijken. 28
Interview Jessica Daniëls
‘Floenk’ vinden we niet terug in Van Dale. Wat betekent het?
Floenk zit vol knotsgekke personages en situaties. Welke ideeën hebben het boek niet gehaald?
Wanneer Eva op een gekke manier reageert, doet ze voor haar vrienden gewoon oenk. Dat woord dekt veel beter de lading dan het label ‘autisme’, vind ik. Autisme klinkt als een handicap, terwijl elke vorm van anders zijn ook een groot potentieel in zich draagt. Zelf denk ik bij het woord oenk aan vreemd, maar origineel en zelfs een beetje grappig'. Helemaal Eva dus.
Er zijn een aantal alternatieve eindes de revue gepasseerd en enkele randpersonages gesneuveld. Maar ik wil hierover niet in detail treden. Als ik zelf een boek lees of een lm bekijk, wil ik geloven dat ooit, ergens, dit verhaal zich écht heeft afgespeeld. In de extra's op een dvd zie je vaak geknipte scènes, soms zelfs totaal andere verhaallijnen. Dat verknoeit die illusie.
Wat is je favoriete sprookje en waarom? Blauwbaard vind ik een prachtige metafoor voor het volwassen worden. Als kind geloven we alles wat ons verteld wordt en worden we vaak afgeschermd van gevaar. Pas wanneer we verder opgroeien, komt ook de vrijheid om gretig van het leven te proeven. Achteraf gezien, zouden we sommige van onze ontdekkingen misschien graag vergeten en terugkeren naar die kinderlijke naïviteit. Toch zijn het vaak de pijnlijke ervaringen waaruit we het meeste kunnen groeien. En ook dat is het thema van Floenk.
Wat hoop je dat dit boek teweeg zal brengen? Bij autisme dacht ik vroeger aan overdreven rationaliteit, een abnormaal hoog IQ en ongevoeligheid. Ik was dan ook verbaasd toen ik voor het eerst als vrijwilliger meeging op kamp met een vereniging voor mensen met autisme. De meeste mensen waren net zeer warm en gevoelig, al werd er ook wel eens geroepen of ruzie gemaakt, bijvoorbeeld als de planning in het honderd liep. Hoe langer ik met hen optrok, hoe meer ik hun manier van denken begon over te nemen en me zelfs begon af te vragen of het niet eerder de 'normale' wereld is die raar is. Wat me vooral trof, was hoe veel makkelijker het voor hen was om zich uit te drukken en zichzelf te zijn wanneer ze zich veilig en gewaardeerd voelden. Doordat de lezer met Eva meeleeft en zich gaandeweg misschien ook kan inleven, hoop ik iets van mijn ervaring met autisme door te geven.
Jij reist veel. Is Floenkland geïnspireerd op een van je bestemmingen? In zekere zin wel. Vroeger vertrok ik met mijn rugzak op zoek naar avontuur. Maar de laatste jaren zoek ik, vanuit een behoefte aan innerlijke rust, steeds vaker de natuur en de eenvoud op. eizen is ook een proces geworden dat zich binnenin mezelf afspeelt. Bij Eva verbeeldt Floenkland haar lang verwaarloosde binnenwereld. Er zijn dus wel gelijkenissen tussen haar reis en die van mezelf.
Zou je vanaf nu enkel nog willen schrijven? Broodschrijver zou ik nooit willen worden. Als ik meer moet schrijven dan mij lief is, of over zaken die me niet interesseren, wordt schrijven een sleur. Vroeger wilde ik absoluut van mijn passie mijn beroep maken, maar ik heb van mijn fouten geleerd. Ik heb tien jaar lang een bedrijf gehad dat ik van de grond had opgebouwd rond één van mijn passies. In het begin was dat heel spannend, maar hoe beter het draaide, hoe minder ik ervan genoot. Schrijven is voor mij een kleine schat, een parel, die ik zo lang mogelijk wil koesteren en beschermen. Op dit moment deel ik mijn tijd in als volgt: een half jaar werken om van te leven, een half jaar schrijven en een half jaar reizen. Dankzij onze nomadische levensstijl hoeven mijn vriend en ik niet meer voltijds te werken en kunnen we het merendeel van onze tijd besteden aan wat we graag doen. En dat willen we zo lang mogelijk volhouden.
Wat wil je voor je verjaardag: een chic dinertje of een parachutesprong? Tien jaar geleden had ik zonder twijfelen voor de parachutesprong gekozen. Maar ondertussen is de drang naar adrenaline wat afgevlakt. Als iemand mij tijdens één van mijn bezoeken in België wil trakteren op een dinertje in een sterrenzaak, zeg ik dus niet nee!
Zit er iets van jezelf in Eva? Ik heb zeker inspiratie voor Eva's eigenaardigheden gevonden bij mezelf. Zo kan ik bijvoorbeeld ook niet werken onder tl-lampen. Mijn hersenen vallen dan stil en mijn ogen dicht. Tijdens één van mijn allereerste jobinterviews kon ik mijn ogen nauwelijks openhouden omdat ik recht onder een tl-lamp zat. Ik heb toen gevraagd of het licht uit mocht. Voor de job heb ik uiteindelijk bedankt, want het hele bedrijf hing vol met tl-buizen. 29
Fragment uit Overstekers ‘Ik heb vanochtend van een contact bij de politie gehoord dat er een moordslachtoffer gevonden is,’ zei Hasten. Ik fronste mijn wenkbrauwen en sloeg mijn armen over elkaar. ‘Een Oversteker?’, vroeg ik. Hasten schudde zijn hoofd. ‘Waarschijnlijk niet. Of toch geen met zichtbare fysieke kenmerken. Maar er is een goeie kans dat de moordenaar dat wel is.’ Het was even stil terwijl we dat tot ons lieten doordringen. Tot nog toe waren Overstekers erin geslaagd om onder de radar te blijven. De menselijke wetenschap is ons heel behulpzaam met haar haast om schijnbaar onverklaarbare dingen te verklaren. Het enige wat wij moeten doen, is afwachten tot ze dat hebben gedaan. Meestal dan.
Urban fantasy
De wonderlijke wereld van Petra Doom laat geen fantasyfan onberoerd Het eerste deel in de ‘Overstekers’-reeks: wat als faunen, incubussen, vormveranderaars en daimonen in ons midden leefden? Fantasy van vandaag: Mirabel bemiddelt tussen gewone stervelingen en Overstekers uit Aeterna Voor de liefhebbers van J.K. Rowling, J.R.R. Tolkien, Terry Brooks en Kim Harrison
Vijf jaar geleden kwam Mirabel van de magische wereld Aeterna naar de aarde om er een nieuw leven te beginnen, een stap die vele zogenaamde ‘Overstekers’ wagen. Samen met haar huisgenoot – vormveranderaar Terya – runt ze een biologisch fruitbedrij e. Maar o cieus heeft ze een tweede baan: met haar bemiddelingstalent blust ze brandjes wanneer Overstekers in con ict raken met elkaar of, vervelender, met mensen. Maar dan wordt Mirabels leven in de war geschopt. Ze krijgt onverwacht bezoek uit Aeterna en moet bemiddelen in een zeer ingrijpende zaak. Er is namelijk een moord gepleegd…
MARKETING
9 789401 446280
Social media campagne
Petra Doom begon als kind al fantasy te schrijven. Vandaag geeft ze creatieve workshops waarin ze onderzoekt welke waarde mythologische verhalen nog hebben in de 21ste eeuw: een grote, zo blijkt. Overstekers is haar veelbelovende debuut. 31
Petra Doom | Overstekers Een kracht ontwaakt 19,99 september 2017 paperback 140 215 mm ca. 320 pp. nur 334 S 978 94 014 4628 0 : 15,99 S 978 94 014 4662 4
Interview Petra Doom
© Koen Broos
10 vragen aan Petra Doom
Petra, jij debuteert! Hoe zou je jezelf omschrijven in 3 adjectieven?
Je bent een grote fan van fantasyboeken. Wie zijn jouw helden in het genre?
Empathisch, leergierig, standvastig.
Terry Pratchett staat bovenaan. Zijn humor is fantastisch en ik ken niemand – binnen of buiten het genre – die menselijke hebbelijkheden zo raak kan typeren. Daarnaast heb ik grote bewondering voor Patrick othfuss vloeiende taal en de weldoordachte ontknopingen van Brandon Sanderson.
Ben je een ochtendmens of een avondmens? Een echte nachtuil! Behalve in de eindfase van een project. Dan word ik om 8 uur s morgens wakker, mijn hoofd overlopend van ideeën, en móét ik eraan beginnen. 32
Interview Petra Doom
Wordt er te weinig fantasy geschreven en uitgegeven in Vlaanderen en Nederland?
Wanneer stond je voor het laatst op een podium?
Veel te weinig!
Tijdens een vertelavond, waar ik samen met een pianiste een van mijn korte verhalen bracht. Aansluitend was er een workshop over de symbolen in sprookjes, een onderwerp dat mij enorm boeit.
Overstekers. Een kracht ontwaakt is jouw eerste boek, maar het leest buitengewoon vlot. Hoe ontdekte en ontwikkelde je jouw schrijftalent?
De Overstekers in Westpoort hebben bijna allemaal een eigen kracht. Welke kracht zou je zelf willen hebben?
Een zangeres met wie ik aan liedteksten werkte, zei eens tegen mij: ‘Jij hebt allemaal verhaaltjes in je hoofd.’ Ik kan me niets anders herinneren. Het begon op school: ik mocht steevast mijn opstelletjes voorlezen. Afschuwelijk, want ik was heel verlegen. Het schrijven zelf daarentegen… Of het nu een verjaardagskaartje was, een gedichtenwedstrijd of een sollicitatiebrief voor iemand, ik greep elke
Telekinese heeft altijd tot mijn verbeelding gesproken. Maar teleportatie is toch wel erg handig… Oh wacht, genezende kracht! Moet ik echt kiezen?
Wat zal het eerste zijn dat je doet, wanneer je het eerste exemplaar van je boek in handen hebt? Het doorbladeren van begin tot eind en proberen te geloven dat het echt is. Terwijl ik iemand in de buurt heel hard knijp (vrienden en kennissen zijn bij dezen gewaarschuwd).
Ik mocht steevast mijn opstelletjes voorlezen. Afschuwelijk, want ik was heel verlegen. Het schrijven zelf daarentegen…
Overstekers wordt een reeks. Op welke manier zal die evolueren? Hoofdpersonage Mirabel denkt dat ze weet wat ze heeft achtergelaten om naar de mensenwereld te komen, maar ze overziet maar een stukje van het geheel. In het vervolg van de reeks zal dat steeds duidelijker worden. Ze is heel loyaal aan haar nieuwe thuis, en daar duiken nieuwe problemen op die ze niet zomaar kan negeren.
gelegenheid aan en maakte er een verhaal van. Ik leerde het dus vooral door te doen en te blijven doen.
Je maakt in Overstekers veel verwijzingen naar de mythologie. Vanwaar komt je interesse daarin? Mijn moeder had een oudoom die pastoor was, en heel goed kon vertellen. Veel Bijbelse verhalen natuurlijk, maar ‘nonkel Toor’ haalde ook mythen en sagen boven waarin hij leerzame deugden zag. Ik was gefascineerd door de vormveranderende goden, monsters met slangenhaar en dappere helden. En ik zal ook nog wel een deugd of twee opgepikt hebben. Hopelijk.
33
‘Seance bevat verrassende wendingen en roept overtuigend een tijd op waarin wetenschap nog iets gewichtigs was, en de scheidslijn tussen spiritualiteit en volksbedrog dun.’ - Juryrapport van de Harland Awards
Fragment uit Blackwell Heel even meent hij in de contouren van de slapende gedaante iemand te herkennen. Maar dan bekruipt hem het gevoel dat de persoon in kwestie helemaal niet slaapt. Nog even en dan is hij dicht genoeg genaderd om de gestalte te herkennen. Is dat bloed? ‘Mr Blackwell.’ Hij negeert de stem, wil een antwoord vinden op zijn vragen, maar wordt gewaar dat het einde van zijn droom nadert, dat de vereiste concentratie hem op onbetamelijke wijze wordt ontnomen door iemand die geen deel uitmaakt van zijn door opium gecreëerd universum. ‘Jericho Blackwell.’ De stem klinkt deze keer luider en zijn blikveld begint te trillen, alsof iemand hem bij de schouders heeft gegrepen en hem respectvol doch dwingend door elkaar schudt. De rode avondzon licht fel op en het tafereel van een naderende onthulling wordt hem ontnomen. Alsof zijn bewustzijn aan de draden van een poppenspeler is bevestigd, wordt hij plots uit een overbelicht decor getrokken en ontwaakt hij in zijn slaapkamer. Hij is niet langer alleen.
Historische thriller
Een legendarisch schip. Een gruwelijk geheim. Een duister verleden. Huiveringwekkend verhaal, geïnspireerd op de mythe van de Vliegende Hollander Winnaar van de Schaduwprijs voor het spannendste debuut. Genomineerd voor de Harland Award Romanprijs voor beste fantastische boek. Een gothic novel in de traditie van Anne Rice en Carlos Ruiz Zafón
1891. Tijdens de mistige nacht van Pasen slaat een schip tegen de klippen in het vissersdorpje Whitby. Aan boord geen levende ziel. Jericho Blackwell, vooraanstaand lid van de Society for Psychic Investigation and Education, wordt teruggeroepen uit zijn met opium doordrenkte kluizenaarsbestaan om het ongeval te onderzoeken. Samen met de zenuwachtige archivaris John Dawkins ontdekt hij dat er zeker één iemand aan boord was, iemand die al tweehonderd jaar dood had moeten zijn. Wanneer een reeks beestachtige moorden een spoor trekt van Whitby richting Londen, beginnen Blackwell en Dawkins aan een verwoede achtervolging.
VAN DEZELFDE AUTEUR Seance 19,99 S 978 94 014 3264 1 : 15,99 S 978 94 014 3427 0
MARKETING Social media campagne
‘Seance is een mooi voorbeeld van een gothic novel zoals ze in onze taal niet vaak geschreven worden.’
9 789401 445825
– **** Het Nieuwsblad
Kevin Valgaeren won met De Ziener de Schaduwprijs voor het spannendste Nederlandstalige debuut. Zijn bovennatuurlijke thriller Seance haalde de shortlist van de Harland Award omanprijs. Blackwell is zijn vierde roman. 35
Kevin Valgaeren Blackwell 19,99 januari 2018 paperback 140 215mm ca. 352 pp. nur 335 en 305 S 978 94 014 4582 5 : 15,99 S 978 94 014 4672 3
Interview Kevin Valgaeren
Š Eveline Werck
10 vragen aan Kevin Valgaeren
Blackwell is je vierde boek. Wordt schrijven makkelijker of net moeilijker?
Wanneer was je voor het laatst echt bang? Vijf minuten geleden. Ik ben bijna altijd bang.
Schrijven wordt moeilijker omdat de lat steeds hoger ligt, maar het wordt tegelijkertijd ook prettiger.
Jij bent naast auteur ook boekhandelaar. Denk je dat dat een invloed heeft op de boeken die je schrijft? Nee, niet echt. Mocht dat wel het geval zijn, dan had ik waarschijnlijk misdaadverhalen geschreven met een lijk op pagina 1 en de introductie van een
36
Interview Kevin Valgaeren
rechercheteam op pagina 2. ulke boeken blijven nu eenmaal het best verkopen.
verklaren dat het vroeger niet beter was — zoals men zo graag beweert — maar wel mooier. Veel mooier.
Seance was genomineerd voor de Harland Awards Romanprijs, die is opgericht om het fantastische genre te promoten. Hoe komt het dat dit genre wat onderbelicht blijft?
Wat vind je het vervelendst aan auteur zijn? Het vervelendste voor mij is die keer dat je, vlak voor het ter perse gaan van een boek, het manuscript voor de laatste keer leest. Dat is altijd die keer te veel.
Daar kan je paginalange analyses over schrijven, maar het komt erop neer dat in de literaire kringen van de
In Blackwell verwijs je naar de mythe van de Vliegende Hollander. Wat betekent dat verhaal voor jou?
Schrijven wordt moeilijker omdat de lat steeds hoger moet, maar het wordt tegelijkertijd ook prettiger.
Ik word aangetrokken door personages die worstelen met hun eindigheid en koste wat het kost de eeuwigheid willen trotseren. De kapitein van de Vliegende Hollander was zo iemand. Ikzelf worstel
Als iemand me komt vertellen dat hij of zij een nachtje heeft doorgelezen, wat weleens gebeurt, dan is mijn missie geslaagd.
Lage Landen nog steeds de verkeerde consensus heerst dat alle genreliteratuur minderwaardig is ten opzichte van literaire ctie. Het fantastische genre, en dan vooral de griezelliteratuur, bengelt helemaal onder aan de lijst van literatuur voor mensen met een goede smaak, en dat is jammer omdat het niet correct is. Bovendien werkt het ook behoorlijk discriminerend, omdat je op basis van enkele slechte boeken een hele soort literatuur uitsluit. Gelukkig is daar binnen academische kringen de afgelopen vijf jaar wat verandering in aan het komen.
ook met mijn eindigheid, maar de eeuwigheid trotseren zit er wellicht niet in.
Hoofdpersonage Jericho Blackwell is haast onuitstaanbaar mysterieus. Is hij op een bestaand iemand geïnspireerd?
Jouw boeken spelen zich vaak af in het Engeland van de 19de eeuw. Had je graag geleefd in die tijd?
Wie zal het zeggen?
Nee, maar als ik geen keus zou hebben, dan enkel als een man van goede komaf. Voor vrouwen was het leven sowieso bikkelhard, en als je arm was — wat de meeste mensen waren — dan kon je het gewoon vergeten.
Wat is het mooiste compliment dat je al kreeg van een lezer? Ik ben best trots op mezelf wanneer mijn verhalen lezers van hun nachtrust beroven. Als iemand me komt vertellen dat hij of zij een nachtje heeft doorgelezen, wat weleens gebeurt, dan is mijn missie geslaagd.
Voor jouw boeken doe je steevast veel research. Wat is het interessantste dat je daarbij al ontdekte? De interessantste dingen verwerk ik natuurlijk in mijn boeken, maar ik kan na al die research formeel
37
Eerder aangeboden
Š Koen Broos
10 vragen aan Daan Esch
Waarom koos je voor jouw debuut voor een historische roman als genre?
Gendervervaging of -verwarring is een belangrijk leidmotief in jouw boek, wat fascineert jou daaraan?
Als de lm Farinelli me niet zo geĂŻrriteerd had door het stereotype beeld dat erin opgehangen wordt van castraten, was ik nooit gaan schrijven. Ik wilde de achterkant van dat verhaal vertellen. Aan de hand van een minder succesrijke jongen die, buiten zijn wil om, in dat hele circus wordt meegesleurd. Dat ik daarvoor terug moest in de tijd, vond ik een leuke extra uitdaging.
Gendervervaging is van alle tijden en lokt nog steeds extreme reacties uit. In de barok liep het publiek storm voor castraten, terwijl geen rechtschapen mens er ook maar over peinsde zijn eigen zoon te gaan ontmannen. Prince, David Bowie en Michael Jackson wekken bij de ene hysterie op, vervreemding bij de ander. Het androgyne fascineert omdat het onze 38
Eerder aangeboden
clichés over de seksen op losse schroeven zet. Daar worden we volgens mij alleen maar beter van.
Welk personage uit de wereldliteratuur zou je graag eens een dag willen zijn?
Je hebt een hele tijd in de wereld van de klassieke muziek gewerkt, heeft deze ervaring jou geholpen bij het schrijven van dit boek?
Ik zou geen seconde willen ruilen met de tragische helden die ik zo graag gelezen heb. Maar een dagje in de huid van Garp (personage uit The World According to Garp) kruipen, lijkt mij een onvergetelijke ervaring.
En of! Ik heb als dramaturg heel wat opgestoken over barok en opera, leerde zelf zingen en ken de coulissen als mijn broekzak. Daardoor kan ik me probleemloos in het hoofd, hart en lijf van een zanger verplaatsen. Dat was een enorme troef bij het schrijven.
Op de cover staat een close-up van een figuur op een schilderij van Caravaggio. Wie stelt dit voor? Misschien is het de castraat Montoya. Anderen houden het op Caravaggio s minnaar. Wie zal het zeggen? Er circuleren drie versies van dit doek, waarop telkens andere sleutelattributen worden afgebeeld. Feit blijft dat de mysterieuze luitspeler zo knap geschilderd is dat je hem haast kunt horen zingen.
Stem is opgebouwd als een barokopera, hoe heb je die vertaalslag gemaakt? Het boek is gebouwd volgens het raamwerk van een opera in vier bedrijven. Ook de stijl is schatplichtig aan de barok, met z’n knipogen naar de typische afwisseling tussen recitatief en aria. Je ziet het ook in de lyrische spreektaal, de contrastwerking en het gebruik van metaforen. Verder zitten er heel wat muzikale knipogen in het verhaal verborgen.
Jouw roman is heel zintuiglijk geschreven. Wat inspireert jou? k schrijf zoals ik het leven aanvoel. echt vanuit mijn buik. Geluiden, beelden en gedachten die in de ruimte hangen, kunnen op mij een diepe indruk maken. Dat wilde ik vatten in een eigen stijl die anders is dan wat ik tot dusver bij anderen heb gelezen.
Welk gevoel wil je met jouw meeslepende verhaal van meer dan 700 bladzijden op de lezer overbrengen?
Wat is de mooiste stem die je ooit gehoord hebt?
Dit boek leest als een opera seria, een caleidoscoop van aria’s waarin telkens één concreet gevoel wordt uitvergroot. Aangezien er 36 delen zijn, krijg je evenveel a ecten voorgeschoteld. Barok draait om emoties, in al hun facetten. Die lijken de personages steeds verder van zichzelf te verwijderen, maar voeren hen uiteindelijk terug naar hun authentieke kern.
Die van spelende kinderen op een erf in Afrika.
9 789401 444033
Bij het boek komt ook een podcast, die in samenwerking met Klara wordt gemaakt. Wat ga je verklanken? De podcast is een staalkaart van een aantal stijlregisters die in het boek worden opengetrokken. En het biedt een gedroomd excuus om de lezer te laten kennismaken met mijn all time favourites.
39
Daan Esch Stem 24,99 reeds aangeboden hardcover 150 230 mm ca. 720 pp. nur 301 S 978 94 014 4403 3 : 19,90 S 978 94 014 4527 6
Verschijningslijst TITEL
AUTEUR
VERSCHIJNING
De man die niet schoot
Vincent Merckx
augustus 2017
PG 2
Het geluk
Angelo Di Berardino
september 2017
6
Femme Fatale
Anja Feliers
september 2017
14
Overstekers: Een kracht ontwaakt
Petra Doom
september 2017
30 38
Stem
Daan Esch
september 2017
Het laatste woord
Piet Baete
oktober 2017
18
Lockdown
W.A. Dehairs
oktober 2017
22 26
Floenk of hoe iedereen een wonderland nodig heeft
Jessica Daniëls
oktober 2017
Bovenhuids
Dimitri Verbelen
november 2017
10
Blackwell
Kevin Valgaeren
januari 2018
34
Marketing & Communicatie Hoofd Marketing & Communicatie Mieke Deprez mieke.deprez@lannoo.be
Verkoop binnendienst Jasper Kelderman T +31 (0)30 3000 440 verkoop@terralannoo.nl
UITGEVERIJ LANNOO Kasteelstraat 97 8700 Tielt T 0032 (0)51 42 42 11 F 0032 (0)51 40 11 52 info@lannoo.be www.lannoo.com Uitgeverij Lannoo @Lannoo
VERKOOPPLOEG VLAANDEREN Commercieel directeur Katrien Beeusaert katrien.beeusaert@lannoo.be B2B & Special sales Britt Stuyts britt.stuyts@lannoo.be
Sales Manager Helga Scheerlinck GSM 0473/43 43 84 Helga.scheerlinck@lannoo.be Key Account Manager Buitenboekhandel Dirk Meulemans GSM 0032 (0)496 59 87 64 dirk.meulemans@lannoo.be Account Manager West- en Oost-Vlaanderen Bart Van Averbeke GSM 0032 (0)497 59 35 01 bart.vanaverbeke@lannoo.be Account Manager Antwerpen & Oost-Vlaanderen Goel Lauwers GSM 0032 (0)496 59 87 57 goel.lauwers@lannoo.be
Retailmarketing Valerie Callens valerie.callens@lannoo.be
Account Manager Vlaams-Brabant & Limburg Ann Van Hulle GSM 0032 (0)497 42 27 92 ann.vanhulle@lannoo.be
Verkoop binnendienst Dorine Vankeirsbilck Ann Verbeke Tine Deforche Jonathan Vandenbogaerde T 0032 (0)51 42 42 72 boekbestellingen@lannoo.be
Product Management Importfondsen Manager Operations Sabine Froyman sabine.froyman@lannoo.be
Retours Ann Torck boekretours@lannoo.be
Hilde Snauwaert hilde.snauwaert@lannoo.be Stefanie De Craemer stefanie.decraemer@lannoo.be Eva Van Ootegem eva.vanootegem@lannoo.be Laurence Deschout laurence.deschout@lannoo.be Lien Vanden Bossche lien.vandenbossche@lannoo.be
VERKOOPPLOEG NEDERLAND Uitgeverij TerraLannoo Papiermolen 14–24 3994 DK Houten Postbus 97 – 3990 DB Houten T +31 (0) 30 300 04 00 F +31 (0) 30 799 83 98 info@terralannoo.nl www.terralannoo.nl terra publishing @TerraLannoo terrapublishing
Hilde Snauwaert hilde.snauwaert@lannoo.be Nadine Algoet nadine.algoet@lannoo.be
De samenstelling van deze catalogus werd afgesloten op maandag 29 mei 2017. Prijzen, omvang en verschijningsdata worden onder voorbehoud meegedeeld. Artikelnummer catalogus: 03496
Karina Walsemann T +31(0)30 3000 441 verkoop@terralannoo.nl Boekhandel Sales- en Marketing Manager Jenneke van Mourik T +31 (0) 6 54 36 89 42 jenneke.vanmourik@terralannoo.nl Special salesmanager & e-books Willemijn van de Ven T + 31 (0) 6 21 86 69 09 willemijn.vandeven@terralannoo.nl Vertegenwoordigers Rayon Noord-Nederland Hans ter Laak T +31 (0) 6 11 02 21 22 hans.terlaak@terralannoo.nl Rayon Zuid-Nederland Mirjam Cornelis T +31 (0) 6 29 29 97 11 mirjam.cornelis@terralannoo.nl Marketing & promotie Françoise Parlevliet T +31 (0) 30 265 06 18 francoise.parlevliet@terralannoo.nl