Blijf van mijn vriendin af! - Very Important Puber

VERY IMPORTANT PUBER BLIJF VAN MIJN VRIENDIN AF!

Very Important Puber Blijf van mijn vriendin af!

Merlien Welzijn Spannend jeugdboek vanaf 12 jaar ISBN 9789461850270 ISBN 9789461850300 ebook 2e druk april 2013 Vormgeving: Marleen Rikkengaa, Eric Jan van Dorp Coverillustratie: Emma Wilson Redactie: Marleen Rikkengaa Uitgeverij Village is een imprint van Uitgeverij VanDorp Educatief Postbus 42 3956 ZR LEERSUM Tel. 0343 469972 info@vandorp.net / www.vandorp.net Copyright©2012 Uitgeverij Village (deze uitgave) Copyright©2012 Merlien Welzijn Niets uit deze uitgave mag worden vermenigvuldigd in welke vorm dan ook zonder uitdrukkelijke en schriftelijke toestemming van de uitgever.

Merlien Welzijn

VERY IMPORTANT PUBER

BLIJF VAN MIJN VRIENDIN AF!

UITGEVERIJ VILLAGE

Very Important Puber

4

Blijf van mijn vriendin af!

INHOUDSOPGAVE Dik aan

7

Timo en Polle

33

Super hot

51

De confrontatie

77

Anna’s moeder

101

De oorbel

121

De rematch

143

5

Very Important Puber

6

Blijf van mijn vriendin af!

DIK AAN Robert had enorm opgezien tegen het etentje bij Nick en Joyce, de vader en stiefmoeder van zijn vriendin Anna.

Dat bleek nergens voor nodig te zijn geweest. Het was een voortreffelijke avond. Ze hadden heerlijk gegeten en ze hadden vreselijk gelachen. Nick was behoorlijk wakker geschud. Dat was aan hem te zien. Hij had ontzettend veel spijt van de brief aan Anna waarin hij had geschreven dat hij niet meer voor haar zou kunnen zorgen.

Wat hem bezield had om de brief überhaupt te schrijven had hij zelf ook niet gesnapt. Nicks nieuwe vriendin, Joyce, had hem van de noodzaak doordrongen om zich aan te melden voor een begeleidingsprogramma om te stoppen met drinken.

“Je bent de laatste tijd wel vaker niet helemaal helder”, had Joyce streng gezegd tijdens het etentje, terwijl ze Anna veelbetekenend aankeek. Die avond had Nick demonstratief laten lopen. Anna had vervolgens de gewraakte brief gepakt en deze letterlijk in vlammen laten opgaan met behulp van de kaars die gezellig in het midden van de tafel stond te branden. Els, de moeder van Anna’s vriend Robert, gaf haar een dikke knipoog.

7

Very Important Puber

Joyce was een leuke vrouw. Knap ook. Ze was een paar jaar jonger dan Nick. Samen zagen ze er intens gelukkig uit. Els keek hen glunderend aan en miste voor het eerst sinds de scheiding een partner aan haar eigen zijde. Een koude rilling trok door haar lichaam. Joyce merkte het op en dacht dat het door de griep kwam die Els net achter de rug had. “Volgens mij ben je nog niet helemaal hersteld van de griep. Ja, Anna vertelde het aan me. Je was behoorlijk beroerd, hè?” Els maakte een wuivend gebaar en zei: “Het gaat wel weer.” Ze wilde de aandacht niet naar zich toe trekken. Dit etentje was Anna’s moment en daar genoot ze met volle teugen van.

Robert voelde een klik met Nick. De hele avond fantaseerde hij erover hoe hij Nick beter zou willen leren kennen en begrijpen, zodat hij zijn eigen vader, Victor, ook beter zou begrijpen. Nick en Victor haden allebei iets eigengereids. En beiden hadden ze de relatie met hun eerste vrouw beëindigd.

Anna voelde zich vrolijk en lachte veel en uitbundig.

Eindelijk zag ze het weer zitten. Er waren geen andere personen zo belangrijk in haar leven als Robert, Els, Nick en Joyce. Met de zelfontspanner op Anna’s camera hadden ze een prachtige foto gemaakt van henzelf. “Het lijkt wel zachtjes een kus op zijn wang drukte.

Els en Robert hadden met een stralende glimlach afscheid 8

Blijf van mijn vriendin af!

genomen van Anna. “Ik ben zo blij voor je”, had Els tegen Anna gezegd toen ze haar liefdevol tegen zich aandrukte. “Je bent lief”, antwoordde Anna met een tedere glimlach. Nooit zou ze vergeten wat Els voor haar gedaan had de afgelopen dagen. Anna vond het zo waardevol en lief van Els dat ze Nick gebeld had nadat die zijn afscheidsbrief geschreven had. Natuurlijk had Joyce ook op Nick ingepraat. Dat had Anna niet verwacht, omdat ze dacht dat haar vader omwille van de relatie met zijn nieuwe vriendin niet meer voor haar wilde zorgen. Maar, dat Els zich zo warm en moederlijk over haar had ontfermd toen ze zo diep in de put zat, vond Anna meer dan bijzonder. En Robert, die lieve Robert. Anna keek hem aan en voelde zoveel warmte in haar lichaam. Ze wist zeker dat ze voor altijd samen zouden zijn.

Nick stapte nog even mee naar buiten en legde zijn hand ferm en warm op Roberts schouder. “Ze praat aan één stuk door over je. Nu begrijp ik waarom. Je bent een geschikte knul. Zorg goed voor mijn meissie.” Robert wilde niets liever dan er voor Anna zijn. Hij vatte de woorden van Nick bemoedigend op.

Het was behoorlijk laat geworden. De volgende ochtend zaten Anna en Robert met kleine oogjes in het klaslokaal bij geschiedenis. Meneer de Vries had de klas verrast met een schriftelijke overhoring van hoofdstuk drie ‘Van Mohammed 9

Very Important Puber

tot Karel de Grote’. Het huiswerk voor de volgende les was hoofdstuk één. Meneer de Vries bleek onvoorspelbaar in de wijze waarop hij door het lesboek hopte en zijn leerlingen verraste met onaangekondigde overhoringen. Het volgende lesuur hadden ze meneer Douwes, leraar Nederlands en conrector van de school. Toen Patrick binnenkwam liep hij met een omweg naar zijn plek achter Robert. Anna zag dat Patrick iets op de tafel van zijn kameraad Gerard legde.

Ze kon alleen niet zien wat het was. Robert had het ook opgemerkt. Hij dacht terug aan de misselijke grap van de week ervoor. Patrick had een dode bebloede rat in zijn jaszak gedaan waarop een heftige vechtpartij gevolgd was. De hele school was ervan op de hoogte.

Toen Robert en Anna die ochtend op het schoolplein aankwamen werden ze omringd door schoolgenoten die lieten blijken dat ze blij waren dat Patrick eens aangepakt werd. Het waren enkele schoolgenoten van Patrick die met hem op de basisschool hadden gezeten. “Toen was hij ook zo’n etter”, had één van de oud-schoolgenoten zich laten ontvallen. Veel tijd om daar meer over te horen was er niet, want ze waren best laat aangekomen. De schoolbel ging al gauw. Terwijl ze naar binnen liepen, voorbij de beveiligingsman en de draaihekjes bedacht Robert zich dat Timo, een ex-vriend van Anna ook verteld had dat Patrick sneaky was. Timo vermoedde dat Patrick zich bezig hield 10

Blijf van mijn vriendin af!

met gestolen goederen. Op zaterdag, als Patricks ouders de hele dag van huis waren, zaten Patrick en Gerard in de schuur bij Patricks huis en was het een komen en gaan van allerlei personen. Robert besloot dat hij eigenlijk wel meer wilde weten over de voorgeschiedenis van zijn rivaal.

Tijdens de pauze checkte Robert zijn e-mail. “Mijn vader is in Zhengzhou aangekomen. Moet je die foto eens zien. Te gaaf!” riep hij uit. “Wauw,” beaamde Anna, “dat is zeker gaaf.

Hoe lang blijft hij daar?” Robert las het e-mailbericht van zijn vader voor. Zijn vader schreef dat Zhengzhou eigenlijk alleen op zijn programma had gestaan om Vera, de vrouw die roet in het huwelijk van hem en Els had gegooid een plezier te doen. Daarna zou Vera terug naar Europa gaan.

Victor wilde alleen zijn. De relatie met Vera vertoonde voor op de eerste bestemming van hun voorgenomen wereldreis waren, in Japan. Nu schreef Victor dat het achteraf misschien nachtelijke uitgaansleven van Tokyo, zich zou gaan bezinnen in het kloosterrijke Zhengzhou. Hij had besloten daar een weken te blijven.

Robert straalde. Hij had het gevoel dat hij echt was doorgedrongen tot zijn vader. Victor had al zeker een half 11

Very Important Puber

jaar geen partneralimentatie aan Els betaald. Door toedoen van Robert had zijn moeder vrij plotseling en helemaal onverwacht een spoedbetaling ontvangen van alle achterstallige alimentatie.

En nu kondigde zijn vader ook nog eens aan dat hij tijd en ruimte voor bezinning zou nemen. Anna keek haar vriend lachend aan: “Na een heftig weekje lijkt letterlijk alles weer op z’n pootjes terecht te komen.” Robert wreef over haar rug. Hij had het gevoel dat alles inderdaad helemaal goed zou komen en dat hij samen met Anna iedere uitdaging aan zou kunnen.

Ineens voelde Robert gefriemel in zijn broekzak. Hij verstijfde.

“Niet schrikken,” zei Anna, “jij mag ons briefje weer hebben.”

Langzaam gleed haar hand weer omhoog. Robert kreeg het er warm van. Toen hij zijn eigen hand in zijn zak stak voelde hij het briefje dat het bewijs van hun liefde was. Net als het hart met hun initialen dat ze samen in de oude wilg bij het meer gekerfd hadden.

Robert vertelde aan Anna dat het hem opviel dat Patrick bij veel kinderen in een slecht blaadje stond. Hij kon zich bijna niet voorstellen dat hij maandag een week geleden overwogen had om met Patrick en zijn kornuiten op te trekken. Onder elkaar hadden die jongens veel plezier. De kameraadschap leek in eerste instantie echt te zijn en ze hielden van gamen. Ook nu stonden ze op een kluitje met hun iPads. Alleen als je niet lid was van hun clubje zag je hun grimmige kant. “Ik zou wel willen weten hoe Patrick precies was op de basisschool en ik 12

Blijf van mijn vriendin af!

ben eigenlijk ook wel benieuwd naar het verhaal wat Timo vertelde. Weet je nog? Over die gestolen dingen.” Anna haalde haar schouders op. “Laat die gasten, toch. Je zei zelf dat Douwes je na de vechtpartij matste als je beloofde om bij Patrick uit de buurt te blijven.” Robert was niet van plan om iets uit te lokken. Wel wilde hij weten wat het verhaal bij Patrick was. Anna had meer interesse om een rondje om het schoolgebouw te lopen, op zoek naar een rustige plek waar ze nog even konden zoenen. Daar had Robert ook wel oren naar.

Het schoolgebouw grensde aan de weg. Aan de achterkant voor kinderen in. Het speelparkje was onderdeel van een woonwijk. Ze zagen al vanuit de verte dat het parkje leeg was. Anna liep in twee stappen de glijbaan op en ging zitten.

“Joehee!” riep ze en gleed omlaag en stak haar duim in haar mond toen ze beneden was. Met haar andere hand draaide ze kinderlijk aan een haarlok. Robert lachte. “Gek dat hier eigenlijk geen bankjes staan”, merkte hij op. “Nou, dan gaan we toch gewoon op de wip zitten wippen”, opperde Anna.

Robert bloosde vanwege haar woordgrapje.

Hij herinnerde zich dat hij zo zenuwachtig was geweest om aan Anna te vertellen dat hij nog niet klaar was voor seks.

Zijn opluchting was dan ook groot toen Anna zei dat ze er ook 13

Very Important Puber

nog niet aan toe was. Sterker nog, het was de reden geweest waarom ze het uit had gemaakt met Timo. Die was een jaar ouder dan Anna en wilde wel seks hebben. Robert kon zich niet voorstellen dat hij op zijn vijftiende (over twee jaar) het al zou doen. Slechts een dikke week geleden zat hij nog in de meisjes-zijn-stom-fase. Dat hij dikke verkering met Anna zou krijgen had hij van te voren niet gedacht. Zoenen vond hij geweldig. Soms schrok hij wel van de hevige reactie van zijn lichaam. Dan schaamde hij zich en verzon een smoes om zich uit de omhelzing van Anna te bevrijden. Ze keek hem soms zo indringend aan dat hij alleen maar zijn ogen kon neerslaan en blozen.

Anna ging op de wipkip zitten en vroeg of Robert achter haar wilde gaan zitten. Dat wilde hij eigenlijk niet, want als hij een erectie zou krijgen, dan wilde hij niet dat Anna dat zou voelen. Ze zou hem vast een viespeuk vinden. Hij lachte en zei: “Als je op mijn brommer wil, dan moet je achterop, anders waaien je haren in mijn gezicht.” Terwijl hij opstapte en de handgreepjes van de wipkip vastpakte riep hij: “Vroem, vroem!” Hij liet het speeltoestel wild van voor naar achteren klappen. Anna hikte van het lachen. “Ik dacht dat ik gek was, maar jij spant de kroon”, gierde ze.

Robert bracht de wipkip in zijn oorspronkelijke positie. Het was te warm om zo wild tekeer te gaan. Anna leunde naar 14

Blijf van mijn vriendin af!

voren. Robert zag dat ze een bh droeg. Dat was hem nooit eerder opgevallen. Hij wist wel dat Anna al borsten had, maar doordat ze altijd slobbertruien droeg wist hij niet hoe groot ze waren. Tijdens het etentje had Anna een mooie witte jurk aan gehad. Aan tafel had hij het voor het eerst goed gezien.

Zijn ogen kon hij bijna niet van haar afhouden. Anna wist niet dat Robert al een paar keer over haar gedroomd had. Één keer was het zelfs een natte droom geweest. Zijn eerste.

Van meisjes wist Robert niet veel af. Zijn seksuele gevoelens zaten hem op een bepaalde manier in de weg. Natuurlijk kon hij er enorm van genieten als ze zoenden, maar steeds vaker voelde hij zich ook ongemakkelijk. “Waar zit je met je gedachten, Robert?” hoorde hij Anna vragen. Robert schrok op. Het kwam wel vaker voor dat hij opging in zijn eigen gedachten en daardoor miste wat er om hem heen gebeurde.

“Ik vroeg of je een zuigzoen wilde.” Speels likte Anna aan zijn oorlel.

Robert durfde zich niet om te draaien om Anna aan te kijken. Ze lag nu helemaal tegen hem aan. Hij voelde heel duidelijk haar borsten tegen zijn rug. Op dat moment liep er een oudere dame langs met haar poedel. Ze keek Robert en Anna geïrriteerd aan: “Wat moet dat hier? Scheer je weg! van die school hier tegenover. Ik zal een klacht indienen.” Ze liep dreigend op het tweetal af. Haar hond kefte zo gevaarlijk 15

Very Important Puber

mogelijk om de woorden van zijn bazin kracht bij te zetten.

Opgelucht stapte Robert van de wipkip af. Nu hoefde hij Anna geen antwoord te geven. “We doen toch niemand kwaad?” vroeg Anna verbouwereerd aan de dame, die nu heel dichtbij stond. Anna zakte door haar knieën en stak de rug van haar hand naar de hond uit. De dame trok met een korte ruk haar poedel naar achteren en waarschuwde: “Dat zou ik maar niet doen, want ze is vals. Wegwezen, jullie!”

Anna keek Robert verwonderd aan. Ze wilden echter geen van beiden problemen. Zeker niet op school, dus ze liepen van het speelparkje af. “Nou, ja”, bracht Anna uit toen ze uit het zicht van de vrouw liepen, “Het moet niet gekker worden.

We deden toch niets?” Robert deed alsof hij haar verbazing deelde. “Laat zitten. Dat mens spoort niet. Misschien heeft ze de hongerwinter wel meegemaakt. Weet jij veel.” Het klonk best stoer wat hij zei. Het kostte Robert ook geen moeite. Hij had het niet zo met ouderen. Ze zeurden altijd zo.

Toen hij nog in groep vier zat was hij een keer aan het voetballen geweest met Hugo, zijn beste vriend. Ze speelden één tegen één vliegend keep. Robert trapte de bal per ongeluk te hoog en die belandde in de achtertuin van een aangrenzende woning. Ze tuurden naar binnen. Er leek niemand thuis te zijn, dus besloot Robert om over het hekje te klimmen om zijn bal te pakken. Precies op dat moment 16

Blijf van mijn vriendin af!

kwam een oudere man briesend vanuit zijn keukentje de tuin ingelopen en begon te vloeken. Wat waren ze geschrokken.

Robert viel pardoes over het hek. Intussen stak de man met een keukenmes in zijn bal. Sidderend van angst en vol onbegrip waren ze weggerend. Bij Robert liepen de tranen over zijn wangen. Hugo huilde niet. Die riep strijdlustig naar de man: “Wacht maar, ik haal mijn vader erbij!”

Als kind had Robert veel bewondering voor Hugo. Die was stoer en populair. Hun vriendschap was sinds de echtscheiding van Roberts ouders al aan het verwateren.

Des duivels was Robert geweest toen hij na zijn verhuizing erachter kwam dat Hugo nu beste maatjes met Terence was.

Terence, de pestkop van zijn oude buurt. Uiteindelijk bleek Terence wel mee te vallen.

Terwijl Robert en Anna hand in hand terugliepen naar school begon Robert over de game battle van twee weken geleden.

“Ik had trouwens weer een paar berichten van Hugo op Twitter. Hij vraagt wanneer ze eindelijk een rematch krijgen. hebben.” Anna lachte: “Ja, dit weekend hadden we natuurlijk wel even wat anders aan ons hoofd, maar wat mij betreft komen ze volgend weekend langs. Vind je het goed als ik Hugo follow?” Anna keek hem vragend aan. Robert begreep dat hij hier kennelijk een mening over moest hebben. Hij 17

Very Important Puber

vond het wel leuk dat Anna hem om toestemming vroeg.

Het was behoorlijk aan. “Geen bezwaar, hoor,” antwoordde hij zo nonchalant mogelijk, “als je die Timo maar niet gaat followen.” Onopvallend keek hij haar aan van onder zijn wimpers, terwijl hij te hard lachte. Hij was nog steeds jaloers op Timo, omdat hij de ex van Anna was.

Nu keek Anna bedenkelijk. Ze had via Twitter nog regelmatig contact met Timo, maar ze was er nog helemaal niet aan toe gekomen om dat aan Robert te vertellen. Er was ook zoveel, zo snel gebeurd de afgelopen tijd. Eigenlijk stuurde Timo pas weer berichtjes sinds hij Anna met Robert in het skatepark had gezien. Nu ze erover nadacht realiseerde Anna zich dat Timo haar geen berichten meer stuurde toen het bijna een jaar geleden uit ging. Tot een paar dagen geleden. Timo had zijn berichten niet naar Anna’s timeline gestuurd, waar iedereen die haar followde het bericht kon lezen. Hij had haar een paar keer een direct message gestuurd. Anna had ze wel gelezen, maar ze had er niet op gereageerd. Behalve op één bericht. Timo schreef: “Je zag er lekker uit vanmiddag.

Weet je zeker dat Robert niet te jong voor je is?” Anna’s antwoord luidde: “Robert is perfect voor mij. Thnx voor je compliment.”

Anna zat niet zo vaak op internet als Robert. Die had een Blackberry van zijn vader gekregen als afscheidscadeau 18

Blijf van mijn vriendin af!

zodat ze te allen tijden contact met elkaar konden houden.

Anna had een gewone mobiele telefoon. Het enige wat ze daarop deed was bellen en sms’en. Ze had geld genoeg om een smartphone te kopen. Maar dat vond ze zonde van haar geld. Ze gaf het liever uit aan games. Online gamen deed ze ook vaak. De laatste tijd wat minder, omdat ze samen met Robert speelde.

Sinds het etentje van het afgelopen weekend had Anna besloten dat ze ook een deel van haar geld aan leukere kleding wilde besteden. Ze had er enorm van genoten dat Robert haar zo bewonderend had aangekeken. Niet dat hij niet altijd heel lief naar haar keek. Ook als ze haar spijkerbroeken en slobbertruien droeg met sneakers eronder. Maar, zoals hij naar haar had gekeken toen ze een jurk aanhad, dat voelde goed.

Anna wilde Robert net vertellen dat ze Timo nog in haar lijst met followers had staan. Maar toen hoorden ze de schoolbel gaan. Het was tijd voor maatschappijleer. “Hallo tortelduifjes”, begroette meneer van den Broek hen terwijl hij streng naar hun ineengevlochten vingers keek. Snel liet Robert Anna los. De wandeling in de nazomerse zon had hen even helemaal van de wereld gehaald. Het zat Anna dwars dat Robert haar zo resoluut had losgelaten. Ze probeerde er niets achter te zoeken. Immers, ze wist zeker dat Robert honderd 19

Very Important Puber

procent gek op haar was. Hij had al meermalen laten zien dat hij haar held was. Een echte prins op het witte paard. Maar soms was hij ook zo kortaf tegen haar. Bijvoorbeeld als ze aan het zoenen waren. Veel tijd om die gedachte na te jagen was er niet, want van den Broek kondigde een groepsdiscussie aan.

Na schooltijd stond Els zoals altijd dubbel geparkeerd te wachten. Snel stapten ze in. Anna stelde voor om naar hun favoriete stek te gaan bij de oude wilg. “Oh, ik kan jullie daar ook wel afzetten, hoor”, stelde Els voor. Robert wilde niet.

Sinds hij Anna in haar jurk gezien had reageerde hij nog heftiger dan anders op haar aanrakingen en zoenen. Hij was er bang voor dat ze bij de oude wilg weer zou willen zoenen.

Het was niet dat hij niet wilde, maar meer dat hij het moeilijk had met zijn eigen gevoelens. “Ik ben kapot, man. Het was een kort nachtje en de Vries begon meteen met een toets.

Moet echt effe bijkomen”, antwoordde Robert. Hij streelde zachtjes door Anna’s haar en keek haar zo vermoeid mogelijk aan. Anna was een beetje teleurgesteld, maar ze begreep het wel. “Ja, eigenlijk ben ik ook best moe,” antwoordde ze, “maar nooit te moe om te gamen!” Uitdagend keek ze Robert aan. “Mij best. We moeten ons op het weekend voorbereiden, Het zal dit keer niet zo gemakkelijk zijn om te winnen, denk ik.”

20

Blijf van mijn vriendin af!

Anna was blij dat ze in ieder geval samen zouden zijn.

Intussen lichtte er een rood lichtje op uit Roberts jaszak.

“Je Blackberry”, Anna wees naar zijn jaszak. “Ja, ik voelde al wat.” Robert keek in zijn scherm. “Kijk, nou, ik heb een follow verzoek van Timo.” Robert hield zijn scherm in de richting van Anna zodat ze het kon zien. “Hij heeft me zeker opgezocht.” Robert accepteerde het follow verzoek, keek aan. “Hé, Timo heeft zijn tweets niet beschermd. Je kunt hem zo followen”, merkte Robert op. Intussen waren ze thuis aangekomen. De Blackberry verdween dit keer in zijn schooltas. Anna kreeg het warm. Nu moest ze Robert heel snel gaan vertellen hoe het zat met Timo, voordat hij er zelf achter zou komen en er misschien raar van zou op kijken.

“Zullen we eerst het huiswerk voor Nederlands maken?” vroeg Robert. “Misschien is dat wel slim”, antwoordde Anna, “het is niet veel. Alleen de hoofdgedachte uit de voorbeeldteksten halen.” Robert knikte: “In één zin moest het, toch? Dus, ja, dan hebben we eigenlijk maar vijf zinnen huiswerk.” Anna de huiswerkopdracht. Ze wist niet hoe ze moest beginnen en ze was een beetje bang voor de reactie van Robert. Els kwam twee kopjes thee brengen en eierkoeken. “Is het zo ingewikkeld?” vroeg ze, terwijl ze Anna over haar rug aaide.

“Je zit zo te fronsen.” Anna antwoordde dat het wel mee viel.

21

Very Important Puber

Els liep weer naar beneden. Eigenlijk wilde Anna Els om advies vragen. Zij kende haar zoon het beste.

Toen ze aan de tweede tekst wilden starten excuseerde Anna zich: “Ik moet even naar het toilet,” loog ze, “ik kom zo.”

Beneden liep ze het toilet voorbij. Anna liep meteen door met een diepe frons in haar voorhoofd zei ze: “Els, ik heb een probleem. Je moet me echt helpen.” Els keek verbaasd.

“Ik ben nooit een ster in Nederlands geweest, maar ik zal m’n best doen. Zal ik mee naar boven lopen?” Els maakte aanstalten om op te staan. “Nee, ik bedoel, ik wil je hier even “Jeetje, Anna, er is toch niet weer iets thuis?” vroeg Els bezorgd. “Nee”, Anna lachte breed om Els gerust te stellen.

“Thuis gaat het lekker. Er is iets anders. “Kom je nog?” klonk het van boven. “Nou, het was toch niet zo belangrijk. Het kan wel wachten”, zei Anna en ze rende gauw weer de trap op. Els maakte zich lichtjes zorgen ondanks de geruststelling van Anna. Als er thuis niets was, wat was er dan?

De avond duurde eindeloos. Voor Anna omdat ze niet wist hoe ze Robert over Timo moest vertellen. Haar adviesvraag aan Els was mislukt. Ze zou het dus pas ’s avonds aan Joyce kunnen vragen. Voor Robert duurde de avond lang omdat hij dolgraag toch met zijn moeder wilde praten over zijn 22

Blijf van mijn vriendin af!

romantische gevoelens. Vorige week nog had hij de poging van zijn moeder om met hem over de bloemetjes en bijtjes te praten, afgekapt met de smoes dat zijn vader hem alles al verteld had. Maar, nu zat er niets anders op. Zijn vader zat in Zhengzhou en het onderwerp was toch iets te intiem om zomaar over de mail te doen.

Ten slotte had ook Els last van een tergend langzaam vooruit kruipende secondewijzer, omdat zij zich afvroeg wat er toch aan de hand was met Anna. Els wist dat ze het niet kon vragen als ze aan tafel zouden gaan om te eten. Anna was niet zomaar naar Els toegekomen terwijl Robert boven was. En, ze wist niet hoe snel ze weer naar boven moest toen Robert haar riep. Er was al een keer eerder gebleken dat Anna goed was in het verhullen van problemen. Zoals die keer dat ze geslagen was door haar vader. Els zuchtte en keek wederom op de klok.

Tijdens het eten was het stil aan tafel. Iedereen was verzonken in gedachten. “Volgens mij zijn we vandaag allemaal een beetje moe”, merkte Els op. Anna en Robert glimlachten licht. “Ik voel het nu echt. Mijn benen zijn gewoon stram en mijn ogen voelen dik aan”, zei Anna en ze keek naar Robert.

“Valt wel mee,” zei hij, “maar ik voel het nu ook, hoor. Ik had het na schooltijd al.” Els concludeerde dat ze er maar vroeg in moesten.

23

Very Important Puber

Anna en Robert namen kort maar innig afscheid voor de deur. Robert sloot de voordeur en tussendeur en liep naar de woonkamer. Daar leunde hij tegen de deurpost aan. Zijn moeder keek hem aan. Robert zag dat ze moe was, maar ze keek ook vastberaden. “Is er iets met Anna?” vroeg Els meteen op de man af. Robert keek verrast: “Hoezo?” Zijn moeder vertelde dat Anna naar beneden was gekomen om iets te vragen. Ze had ernstig gekeken. “Toen je haar riep zei ze ineens dat het niet zo belangrijk was en ging ze meteen naar boven.” Er verscheen een frons op Roberts voorhoofd: “Ik weet niet beter of ze ging naar het toilet.” Hij keek zijn moeder vragend aan. “Zal wel niets zijn”, denk ik. Er viel een korte stilte.

“Mam”, zei Robert, “terwijl hij de woonkamer in liep en naast zijn moeder op de bank ging zitten, ”je wilde vorige keer met me praten over seks, en zo.” Robert pauzeerde even, slikte zijn zenuwen weg en hervatte moed. Els keek hem met volle aandacht aan, haar adem lichtjes ingehouden. “Je zei dat je vader je alles al verteld had.” Robert knikte. “Ik loog”, gaf hij toe. “Pap heeft me niets verteld. Hij heeft me een keer een pakje condooms gegeven. Dat was het enige.” Els sprong als door een adder gebeten van de bank af: “Wat?” riep ze vol ongeloof. “Een pak condooms? Hoe bedoel je niets verteld? Hij zou dat voor zijn rekening nemen, zei hij.”

Robert herpakte zich: “Maak je geen zorgen, mam, ik heb ze 24

Blijf van mijn vriendin af!

aan Hugo gegeven. Die vond het interessant en loopt er stoer mee te doen. Ik heb ze niet nodig.” Els plofte weer neer op de bank en leek binnensmonds te vloeken. “Die vader van jou…”, begon ze, maar ze kon haar zin niet af maken, want Robert onderbrak haar. “Ik vraag me af of het normaal is dat ik telkens een stijve krijg. Vooral als Anna me zoent.”

Daar. Hij had het gezegd. Nu kroop hij weg in zijn kraag en tuurde naar de grond. Zijn moeder zou hem vast een maniak vinden. Zijn vastberadenheid maakte plaats voor spijt om wat hij gezegd had en schaamte.

Zijn moeder schoof iets dichter naar hem toe en aaide over zijn krullen. “Dat is hartstikke normaal, jongen. Hartstikke normaal. Zal ik je eens wat geks vertellen?” Zonder het antwoord van Robert af te wachten vertelde ze verder. “Toen je nog maar een baby was had je al erecties. Ik schrok me dood, omdat ik geen idee had of dat zo hoorde. Als volwassen vrouw associeerde ik een erectie met lustgevoelens. Op een gegeven moment ben ik naar de huisarts gegaan. Ik zat daar in tranen en liet jouw kleine piemeltje aan de huisarts zien en zei wat de klachten waren. Ken je mevrouw de Windt nog?” Robert was rechtop gaan zitten. Hij bereidde zich er op voor dat zijn moeder hem nu zou gaan vertellen dat hij een geboren afwijking aan zijn piemel had. “Ja, die ken ik nog”, antwoordde Robert. De spanning bouwde zich verder op in zijn lichaam. “Nou,” ging Els verder, “ze lachte hartelijk en 25

Very Important Puber

zei dat er helemaal niets mis was met jou of met je piemeltje.

Haar conclusie was dat alle spiertjes in je lichaam goed werkten en dat je dat gewoon liet zien.”

De spanning in Roberts’ lichaam ontlaadde zich via een harde bulderlach. De tranen sprongen in zijn ogen van het lachen.

Het was zo aanstekelijk dat ook Els in lachen uitbarstte. “Dat heb je me nooit verteld”, hikte Robert tussen twee lachsalvo’s door. Toen hun gelach enigszins bedaarde ging Els verder, op serieuze toon: “Je bent nu allang geen baby meer. Nu krijg je erecties als je opgewonden raakt. Het is volkomen normaal dat je lichamelijk reageert op een mooie meid als Anna. Zeker als ze je aanraakt. De vraag is alleen hoe je er zelf mee omgaat?” Els keek naar opzij. Robert verklaarde dat Anna en hij niet klaar waren voor seks. “Maar,” vervolgde Robert, “ik ben zo bang dat ze een keer mijn erectie opmerkt en dat ze dan denkt dat ik alleen maar zèg dat ik geen seks wil, terwijl ik het wèl wil.” Robert zuchtte. Hij voelde zich opgelucht omdat hij zijn zorgen met zijn moeder kon delen.

Het gesprek liep eigenlijk heel leuk. Dat had hij niet verwacht.

Els vertelde dat het belangrijkste van een relatie was om met elkaar te praten. “Weet, je, Robert, als ik het over kon doen met je vader, dan zou ik veel vaker tegen hem gezegd hebben wat mij dwarszat en wat ik moeilijk vond. Dan konden we het uitpraten en elkaar helpen. Mijn opvliegerige karakter 26

Blijf van mijn vriendin af!

heeft me vaak in de weg gezeten. Ik hoef het je niet uit te leggen. Je weet zelf hoe ik van het ene op het andere moment van poeslief naar pisnijdig kan gaan.” Els tuurde naar een punt in de verte. “Je moet samen overal over kunnen praten, Robert. Als je dat niet doet, dan wordt het niets.”

Els trok haar benen op en sloeg haar armen om haar knieën.

Ze keek verdrietig. “Misschien krijg je nog de kans om het over te doen”, sprak Robert bemoedigend. Zijn moeder trok één mondhoek op en liet die weer slap omlaag vallen. “Je vader is nu met Vera, jongen”, zuchtte ze. Robert realiseerde zich dat hij door alle drukte van de afgelopen tijd nog helemaal geen tijd had gehad om zijn moeder te vertellen dat Vera uit beeld was. “Mam, Vera is teruggegaan. Pap zit nu alleen in Zhengzhou.” Els keek haar zoon verward aan. “Hoe weet jij dat nou weer?” vroeg ze. “Pap heeft me een mailtje gestuurd.

Ik las het vanmiddag op het schoolplein. Hij schreef dat hij een poosje in Zhengzhou blijft om na te denken. De relatie met Vera heeft hij op de klippen laten lopen.” Robert merkte een glinstering op in de ogen van zijn moeder. Haar beide mondhoeken trokken nu lichtjes omhoog. “Heeft hij spijt, dan?” Els’ ogen schoten vol verwachting en hoop. “Ik denk het”, antwoordde Robert. “Ik denk het, mam.”

Samen staarden ze naar de televisie die niet aan stond. Els zag Roberts weerspiegeling in het scherm. Ze merkte op dat 27

Very Important Puber

hij nu echt volwassen aan het worden was. “Anna is ook niet van gisteren”, zei Els, “en ze is dol op je. Dat ziet iedereen. Ze zal vast heel begripvol reageren.” Robert kuste zijn moeder welterusten en ging naar boven. In de badkamer bekeek hij zijn lichaam. Het begon steeds meer op dat van zijn vader te lijken. Hij wilde Anna nog voordat hij zou gaan slapen spreken. Anders zou hij blijven piekeren.

Robert rende naar beneden om zijn Blackberry uit zijn schooltas te halen. Terwijl hij weer naar boven racete riep hij nog eens welterusten naar zijn moeder. Hij zag nog snel dat ze in een fotoalbum aan het bladeren was. Het paarse album. Van de trouwerij. Robert plofte op zijn bed neer en belde Anna. Haar stem klonk slaperig toen ze opnam. “Sliep je al?” vroeg Robert. “Hoe kan ik nu slapen als ik nog geen telefoonkus heb gehad?” lachte Anna. Het was waar. Ook al hadden ze elkaar even tevoren gezien, ze belden elkaar toch altijd nog een keer op als ze op bed lagen om nog even welterusten te kussen.

“Ik heb mijn moeder net om raad gevraagd”, begon Robert.

“Oh. Waarover?” vroeg Anna. Ze had Els niets verteld over Timo, dus Robert kon van zijn moeder niets gehoord hebben.

Had hij misschien een bericht van Timo gehad? Allerlei vragen spookten in een paar seconden tijd door Anna’s hoofd. Ze ging rechtop zitten en legde haar hoofdkussen 28

Blijf van mijn vriendin af!

onder haar benen en kneep erin. “Mijn moeder zei dat we alles met elkaar moeten kunnen bespreken in een relatie.”

Toen Robert zichzelf dit hardop hoorde zeggen was hij niet helemaal tevreden. “Ik bedoel,” zo ging hij verder, “dat wist ik zelf natuurlijk ook wel, maar, ja, ik dacht dat je me een viezerik zou vinden.” Anna volgde het niet meer. “Waar heb je het over, Robert? Vertel nou. Draai er niet omheen. Je maakt me gek van de zenuwen.”

Robert wond er geen doekjes meer omheen en vertelde aan Anna dat hij sinds het begin van hun relatie merkte dat hij erecties kreeg en dat het hem onzeker maakte. Hij zei ook dat hij bang was dat Anna zou denken dat hij juist wel seks wilde, en alleen maar zei van niet om niet pusherig over te komen. “Is dat het, schatje?” antwoordde Anna. “Ik ben zo ontzettend blij dat je me dit vertelt. Ik begon al te denken dat je me misschien toch meer aardig dan aantrekkelijk vond. Soms als ik je omhels dan krijg ik het idee dat je een smoes verzint om me niet langer te hoeven vasthouden. En gister toen ik die jurk aanhad kon je je ogen juist weer niet van me afhouden. Ik had me al voorgenomen om minder slobbertruien te dragen en om meer jurkjes te kopen. En, en…”, Robert begon te lachen. “Wat een stel zijn wij, zeg.”

Anna bloosde aan de andere kant van de lijn. “Je moeder heeft gelijk, schatje, we moeten alles met elkaar bespreken.

Nu hebben we ons allebei zorgen gemaakt om niets.” Robert 29

Very Important Puber

zei dat hij wou dat Anna nu bij hem was, zodat hij haar nog een echte kus kon geven.

Anna zuchtte een paar keer diep en zei: “Robert, ik moet je ook iets belangrijks vertellen. Over Timo.” De vreugde in zijn lichaam maakte direct weer ruimte voor spanning. “Weet je nog dat we Timo samen tegen kwamen in het skatepark?”

Robert humde. Zijn hart klopte nadrukkelijker. “Ik heb het bijna een jaar geleden met hem uitgemaakt. We zouden vrienden blijven. Ik stuurde hem in het begin nog wel eens een bericht, maar hij antwoordde niet of pas na weken. Als we elkaar in het skatepark zagen dan zeiden we eigenlijk alleen maar gedag. Verder niet zoveel. Maar, sinds we hem samen zijn tegengekomen stuurt hij me weer berichtjes via Twitter. Ik heb hem laten weten dat het tussen ons dik aan is. Maar, toen jij vanmiddag zei dat je hoopte dat ik niet met Timo zou followen, schrok ik even.” Opgelucht zweeg Anna.

Het voelde zo goed om de waarheid te vertellen.

Robert voelde een stevige hoofdpijn opkomen. Hij wilde net zo lief en begripvol reageren als Anna. Maar, hij voelde boosheid. Hij had gedacht dat Timo cool was, maar achter zijn rug om zond hij berichtjes aan Anna. Op de één of andere manier zag Robert Timo al meteen vanaf het begin als een concurrent. Timo had al een snorretje en droeg hele toffe kleding en hij was de ex van Anna. “Ben je er nog?”

30

Blijf van mijn vriendin af!

vroeg Anna. “Ja, ja, natuurlijk. Ik dacht dat je nog niet klaar was. Nee, maak je niet druk. Wij zijn toch samen. Timo is niet belangrijk.”

Het lukte Robert niet om ook op dit vlak eerlijk aan Anna te vertellen wat zijn gevoelens waren. Hij vond niet dat Anna iets verkeerd had gedaan. Het was meer dat hij woede richting Timo voelde. Die sprak gezellig en vriendelijk als ze elkaar tegenkwamen, maar kennelijk kon hij het toch niet hebben dat Anna hem gedumpt had en dat Robert nu met haar ging. “Nou, gelukkig”, gaapte Anna. “Ik heb me zo’n zorgen gemaakt. Ja, ik weet niet, maar ik dacht dat je Timo niet zo trok, of zo.” Robert herhaalde dat Anna zich geen zorgen hoefde te maken. Ze kusten elkaar welterusten via de telefoon en konden niet wachten om elkaar de volgende ochtend weer te zien.

31

Very Important Puber

164

Blijf van mijn vriendin af!

OVER DE SCHRIJFSTER Merlien Welzijn is auteur van de in beperkte kring verIn het dagelijks leven is Merlien moeder van Zariene en Romani. Samen met Mario, haar partner en vader van hun kinderen, wonen zij in de wereldbruggenstad Rotterdam.

Merlien studeerde Engelse Taal en Letterkunde aan de universiteit van Leiden. Zij werkte als leidinggevende bij enkele telecommunicatiebedrijven. Daarna maakte zij de overstap naar woningcorporaties, waar zij ook diverse leidinggevende functies bekleedde. Na een dubbele burnout hervond zij haar passie voor woorden.

Met ‘Very Important Puber’ heeft Merlien Welzijn de ambitie om een jeugdboekenreeks te schrijven. Elk deel moet echter ook op zichzelf staand gelezen kunnen worden. Telkens beschrijft de auteur een hectische week uit het leven van de dertienjarige, hoogsensitieve Robert. Blijf van mijn vriendin af! is het tweede deel uit de reeks en werd voorafgegaan door Tijd voor nieuwe vrienden.

Twitter: @VIPuber Website: http://www.veryimportantpuber.nl email: info@veryimportantpuber.nl

165