2 minute read

Lekker kokkerellen?

Ons moeder kon ons vijf keer in de week gehakt voorzetten zonder dat wij in de gaten hadden dat het alweer gehakt was. Zelf at ze regelmatig een biefstuk ‘omdat ze aan de lijn deed’. Koken deed zij overigens nagenoeg altijd alleen. De keuken was haar domein, behalve als er afgewassen moest worden. Pa waste meestal af, er waren twee afdrogers en één mocht het droge spul in de kast zetten, de opruimer. Om die laatste functie werd altijd gevochten. Wij hadden een hoop afwas hoor.

Tot zover het bereiden en de nasleep. Was er het eten zelf nog natuurlijk. Voor elke maaltijd werd even gebeden, dan werd er aangevallen. Maar niet als beesten hoor, nee, alles ging volgens de etiquette. Niet met je ellebogen op tafel, met mes en vork eten, met je mond dicht eten en eerst je mond leeg eten voordat je iets mocht zeggen. Dat alles werd nauwlettend in de gaten gehouden. Elleboog op tafel? Tik met het mes van pa op die elleboog. Tenminste, als ie erbij kon. Moeder was ietsje soepeler. Enfin, toen ik zelf een zoon kreeg en die naar de Rubenshof ging sprak ik met een bevriende vader af om met onze kinderen (hij heeft twee dochters) een weekendje te gaan kamperen, maar dan wel zonder de moeders. ‘Hier moet alles wat thuis niet mag’, was het motto. Brood werd met de vingers gesmeerd en een biefstuk werd uitgeknepen om er wat extra jus uit te halen. Mes en vork hadden we niet eens bij ons. Maar wel hadden we een houten lepel. Want dat weekend gingen we afsluiten met een heuse

Een strandje langs de IJssel was de plaats van handeling. Een echt cowboyof indianenpak zou net iets te veel rotzooi geven. Zwembroek was de voorgeschreven dresscode.

In een immense pan werden een stuk of 25 pakken spaghetti gekookt, in een andere enorme pan tomatensaus, erwtjes en blokjes smack. Toen dat alles lekker warm en gaar was even ietsje laten afkoelen. Vervolgens mocht iedereen een greep doen in de spaghetti, die handvol door die rooie prut halen en het gooi- en smijtwerk kon beginnen. Man, was me dat even lekker koken samen met de kinderen. Dit hadden ze nog nooit meegemaakt en wij trouwens ook niet. De haardossen zaten vol met spaghetti en rooie prut. Maar het mooiste effect kregen we wel door de zon en de wind. Want spaghetti droogt onmiddellijk weer uit zodra er wind bij komt. Met z’n allen hadden we een PipiLangkouscoupe.

Toen de hele drek op was, zijn we in ganzenpas toch maar even naar de douches gegaan, want om zo je bed in te duiken leek niemand een goed idee.

En geslapen hebben we en deze western plakt in ieders geheugen net zo hard als die spaghetti. Kortom, vlieg met je kinderen ook eens lekker uit de bocht. Goeie manieren leren ze pas als ze de andere kant ook eens hebben gezien. Het deed verlan

OOK ONLINE TE BESTELLEN IN ONZE WEBSHOP

Burgemeester Verwielstraat 7 5061 JA Oisterwijk

T. 013 - 528 2125

E. webshop@christsmulders.nl

WWW.CHRISTSMULDERS.NL

FACEBOOK.COM/CHRISTSMULDERSOISTERWIJK

© Persbelangen 3 9 8 1 6 6 7 5 2 9 6 7 3 5 4 7 6 2 1 8 9 4

This article is from: