een probleem is, baby’s met driemaandenkoliek… vaak is het KiSSsyndroom de boosdoener. De term KiSS staat voor het Duitse letterwoord ‘Kopfgelenk - Induzierte Symmetrie - Störung’ en verwijst naar een pijnlijke spanning in de hoge nekregio bij zuigelingen en de gevolgen daarvan voor hun latere ontwikkeling. Die spanning wordt veroorzaakt door een irritatie van de hals tijdens de geboorte. De symptomen van het KiSS-syndroom zijn bijzonder complex en bijgevolg niet altijd op het eerste gezicht herkenbaar. De auteur schetst in dit boek een duidelijk kader, benoemt de belangrijkste symptomen en illustreert hoe hij manuele behandelingstechnieken verfijnd heeft. Biedermann behandelde de laatste 25 jaar meer dan 40.000 zuigelingen en peuters, zowel in Duitsland als in België en Nederland. In dit boek wil hij zijn ervaringen en inzichten delen, niet alleen met medische en paramedische hulpverleners, maar ook met ouders.
Heiner Biedermann is orthopedisch chirurg en manueelgeneeskundige. Hij werkt in Keulen.
Heiner Biedermann • Kinderen met KISS-SYNDROOM
Huilbaby’s, kinderen met reflux, kinderen voor wie borstvoeding
Heiner Biedermann
Kinderen met
KISS-SYNDROOM
Oorzaken, gevolgen en manueeltherapeutische benadering
9
789033 468896
Kijken met een nieuwe bril
Toen ik 20 jaar geleden een boek “Manuele therapie bij kinderen” wilde schrijven, had ik ongeveer 50 baby’s behandeld en leek alles mij glashelder. Voor elk probleem had ik een pasklaar antwoord. Gelukkig kwam er van dit project niets in huis! De jaren vlogen voorbij, steeds meer kinderen vonden de weg naar mijn praktijk en met elk behandeld kind slonk mijn oorspronkelijke zelfzekerheid een beetje meer. Nieuwe patiënten zorgden voor nieuwe uitdagingen en het bijstellen van oude zekerheden. Rechtlijnig zijn de zaken zelden. Nadat ik 4000 kinderen behandeld had was het in 1996 tijd om een eerste balans op te maken. Dankzij de toenemende praktijkkennis en de verfijning van de behandelingstechnieken werd het mogelijk diverse symptomen, die tot nu toe niet of nauwelijks met elkaar in verband waren gebracht, als een samenhangend geheel te zien.
KIJKEN MET EEN NIEUWE BRIL
1.
Aanvankelijk werden de baby’s vooral voor hun gefixeerde, starre houding naar mijn praktijk doorverwezen. Wat volgt, is het resultaat van een moeizame zoektocht naar de oorzaken van deze typische houding en de hiermee gepaard gaande problemen. De vaststelling dat bij de meeste kinderen de hoge halsgewrichten voor problemen zorgden bood een eerste houvast. De Duitse term ‘Kopfgelenk’ betekent de overgangszone tussen de schedelbasis en de halswervelkolom, dus de hoge nekregio. Met het Duitse ‘Kopfgelenkinduzierte Symmetriestörung’, letterlijk vertaald ‘door de hoofdgewrichten geïnduceerde storingen in de symmetrie’ of nog ‘functionele asymmetrische stoornissen’, kortweg KiSS,1 verwijzen we naar een pijnlijke spanning in de hoge nekregio (of hoge nekwervelkolom, het gebied van de schedel, de eerste en de tweede nekwervel) bij zuigelingen en de gevolgen hiervan voor hun sensomotorische ontwikkeling. Met dit boek willen we een antwoord geven op de vraag wat het KiSS-syndroom is en hoe dit nieuwe concept een aantal klassieke
13
KIJKEN MET EEN NIEUWE BRIL
14
diagnoses kan verfijnen of zelfs helemaal vervangen. KiSS biedt een eenvoudiger alternatief voor de bestaande therapieën. De discussie rond dit thema is het onderwerp van dit boek.
1.1a.
1.1b.
1.1c.
1.1d.
Figuur 1.1a-d. Deze vier babyfoto’s zien er allemaal vrij “onschuldig” uit. Pas als je ze naast elkaar legt, valt op dat de kindjes allemaal ‘scheef’ liggen. Elke baby neemt deze houding wel eens aan, dat is niet abnormaal. Als je kind echter moeilijk uit zo’n gefixeerde houding raakt, is er iets mis..
KISS-SYMPTOMEN
7.1a.
7.1b.
86
Figuur 7.1a-b. Schedelasymmetrie. Dit is extreme asymmetrie. Al is dat ook bij ons eerder zeldzaam, toch gaat het nog steeds over een kleine 10% van de patiënten of één KISS-baby per dag. 99% van de schedelasymmetrieën zijn een symptoom van functiestoornissen en de gevolgen ervan. Als je die problemen wegneemt, herstelt de symmetrie zich spontaan (zie figuur 5.5 p. 62).