INLEIDING Het volgende heb je zelf vast wel eens meegemaakt. Je praat weer eens bij met een vriend die je al een poosje niet gezien hebt en hij vertelt je dat hij inmiddels al vier maanden ziek thuis zit. ‘Burn-out,’ zegt hij, ‘ik ben echt helemaal leeg. Ik trok het allemaal niet meer. Ik werd helemaal gek van mijn werk.’ Hij vertelt over een aantal problemen op zijn werk: ‘We kregen nieuwe computers en dat was echt compleet kut: agenda’s die niet meer te delen waren, uploaden van documenten duurde opeens drie minuten. Er was gewoon niet mee te werken. Ik vertelde het aan mijn baas, maar het leek wel alsof hij mijn problemen niet serieus nam, hij zei: “Maak er maar een melding van bij de IT-servicedesk.” Jaah, Jezus, alsof mijn collega’s en ik dat niet allang gedaan hadden. We hingen potverdomme iedere dag allemaal soms wel een halfuur met die klote-IT-servicedesk aan de telefoon, maar ze kregen de problemen niet opgelost. En die klootzak van een manager van ons zat notabene in de nieuwe-werkplekstuurgroep. Nou, wat hij daar deed, weet ik niet, maar in ieder geval niet onze problemen bespreken.’ INLEIDING | 5