leesfragment Aanslagen op Oranje - Arnout van Cruyningen

Page 1

Arnout van Cruyningen

Aanslagen

op Oranje

kokBWaanslagenoporanje.indd 3

23-01-13 12:57


Eerder verschenen van deze auteur: - Het Nederlandse koningshuis: van Willem I tot Willem IV - Prinses Marianne: de biografie van een vrijgevochten Oranjeprinses - Vorsten van Nederland: 2000 jaar stadhouders, koningen en keizers in de Nederlandse geschiedenis

Uitgeverij Omniboek Postbus 13288 3507 LG Utrecht www.uitgeverijomniboek.nl ISBN gedrukte uitgave 978 90 5977 830 6 ISBN e-book 978 90 5977 831 3 NUR 698 Omslagontwerp: Garage BNO, Kampen Alle rechten voorbehouden. Niets uit deze uitgave mag worden verveelvoudigd, opgeslagen in een geautomatiseerd gegevensbestand, of openbaar gemaakt, in enige vorm of op enige wijze, hetzij elektronisch, mechanisch, door fotokopieĂŤn, opnamen, of op enige andere manier, zonder voorafgaande schriftelijke toestemming van de uitgever.

kokBWaanslagenoporanje.indd 4

23-01-13 12:57


Inhoud

•

kokBWaanslagenoporanje.indd 5

23-01-13 12:57


inhoud

Inleiding

1. Vogelvrij

2. Moord in Delft

3. ‘Grouwelijcke conspiratie’

4. ‘Pernicieuze ondernemingen’

5. ‘Zamenspanning’

6. Koninginnedag in Apeldoorn

Dramatis personae / Wie is wie? Bronnen en literatuur

7

kokBWaanslagenoporanje.indd 7

23-01-13 12:57


Inleiding

kokBWaanslagenoporanje.indd 9

23-01-13 12:57


inleiding

Het drama op Koninginnedag 2009 in Apeldoorn heeft de beveiliging van het Koninklijk Huis naar een hoger plan getild en tot een belangrijk onderwerp gemaakt. Sindsdien hebben enkele als verward aan te merken personen bijeenkomsten verstoord waarbij de koningin aanwezig was. Deze lieden kunnen steeds rekenen op een strenge behandeling door justitie. Volgens sommigen wordt er overtrokken gereageerd op incidenten en incidentjes. Anderen stellen dan weer dat de beveiliging van het vorstenhuis blijkbaar ‘zo lek is als een mandje’. Het is interessant om na te gaan met welke bedreigingen de Oranjes in de loop van de geschiedenis te maken kregen. Hoe werd in het verleden op incidenten gereageerd door de bevolking, welke maatregelen trof de overheid en wat deed justitie? Er kwam ‘slechts’ één Oranje om het leven bij een aanslag. In 1584 werd prins Willem I, de ‘Vader des Vaderlands’, in Delft vermoord. Maar afgezien van die beroemde aanslag, die tot op de dag van vandaag voor discussie zorgt, is er in het verleden nog heel wat verzonnen en verijdeld. In 1623, bijvoorbeeld, beraamde een aantal remonstranten, onder wie de zonen van Johan van Oldenbarnevelt, een moordaanslag op prins Maurits. Het plan de stadhouder tussen Den Haag en Rijswijk dood te schieten werd geopenbaard, waarna de meeste samenzweerders konden worden opgepakt. Na de zogenoemde Glorious Revolution werden talloze complotten gesmeed tegen koning-stadhouder Willem III. Willems verdreven schoonvader Jacobus II was daar vaak bij betrokken. Een van de ernstigste samenzweringen was het zogenaamde Turnham Green Plot in 1696: het plan Willem III – in Engeland, na de jacht of na kerkgang – in een hinderlaag te lokken en te vermoorden, waarna een invasiemacht koning Jacobus II op de Engelse troon moest herstellen.

11

kokBWaanslagenoporanje.indd 11

23-01-13 12:57


aanslagen op oranje

In de negentiende eeuw werd in het Wetboek van Strafrecht van het Koninkrijk der Nederlanden de doodstraf gesteld op een ‘aanslag of zamenzwering tegen het leven en den persoon des Konings’. Eventuele samenzweringen werden in die tijd ook na ontdekking liever stilgehouden. Hoe vaak personen op grond van de desbetreffende wetsartikelen werden vervolgd, verdient nader onderzoek. Bekend is in ieder geval een zaak uit 1844. Ene Machiel van der Linden greep in juni 1844 de teugel van het paard van koning Willem II beet en overhandigde de vorst een verzoekschrift; Van der Linden werd aangeklaagd voor ‘een aanslag op het leven of den persoon des Konings’; het strenge optreden van justitie leidde tot kritiek in de pers. Bij de verjaardag van koning Willem II later dat jaar werden naar aanleiding van het incident strenge veiligheidsmaatregelen genomen, die volgens velen zwaar overdreven waren. (Hier lijkt de geschiedenis zich inderdaad te herhalen.) Tijdens de regering van koningin Wilhelmina deden vooral in buitenlandse media geruchten de ronde over dreigende of gepoogde aanslagen. Daadwerkelijke, meestal vrij onschuldige incidenten deden zich met name op Prinsjesdagen in Den Haag voor. In de jaren dertig en veertig wemelde het van nazi-complotten, althans van geruchten of theorieën daaromtrent, onder andere naar aanleiding van een mysterieus auto-ongeluk van prinses Juliana in Oostenrijk. Daar komt nog bij het onlangs gepubliceerde bericht over een mogelijke moordaanslag op prins Bernhard in een fabriek in Engeland tijdens de Tweede Wereldoorlog. In 1975 zorgden plannen van Molukse extremisten om Paleis Soestdijk binnen te vallen en koningin Juliana te gijzelen voor beroering. En in 2000 had de toenmalige BVD aanwijzingen voor een mogelijke Molukse aanslag op koningin Beatrix tijdens de Nationale Dodenherdenking in Amsterdam.

12

kokBWaanslagenoporanje.indd 12

23-01-13 12:57


inleiding

Een incident tijdens de rijtoer bij het huwelijk van prins Willem-Alexander in 2002 stelde niet zoveel voor, in tegenstelling tot de bizarre actie van Karst Tates in 2009, die als aanslag op de koninklijke familie kan worden beschouwd. In 2010 zorgde de zogeheten ‘Damschreeuwer’ voor een ernstige verstoring van de Nationale Herdenking op 4 mei in Amsterdam. Op Prinsjesdag 2010 gooide een man die het opvolgingsrecht van de koninklijke familie betwist een waxinelichthouder naar de Gouden Koets. En in september 2011 verstoorde een verwarde man een door de koningin bijgewoond concert in Amsterdam. Reageert Nederland in de eenentwintigste eeuw overspannen op dergelijke incidenten of is er werkelijk reden tot zorg? Blikken in het verleden stellen ons wellicht in staat zowel de ernst van de hedendaagse bedreigingen als de gestrengheid van de justitiële reactie te relativeren. Vroegere Oranjes stonden aan grotere gevaren bloot en onverlaten werden gestraft op manieren die nu ondenkbaar zijn.

13

kokBWaanslagenoporanje.indd 13

23-01-13 12:57


kokBWaanslagenoporanje.indd 14

23-01-13 12:57


1

Vogelvrij

•

kokBWaanslagenoporanje.indd 15

23-01-13 12:57


vogelvrij

De man die Nederlanders doorgaans aanduiden als ‘Willem van Oranje’ werd op 24 april 1533 geboren als graaf van Nassau in Dillenburg (gelegen in de huidige Duitse deelstaat Hessen). Zijn familie had toen overigens al veel langer een band met de Nederlanden. Graaf Engelbrecht I van Nassau trouwde in 1404 met de rijke erfdochter Johanna van Polanen en door dit huwelijk had het Huis Nassau talrijke bezittingen en heerlijkheden in Holland, Zeeland, Utrecht, Henegouwen en Brabant verworven, waaronder de baronie van Breda. Hun nazaat René erfde niet alleen de Nederlandse bezittingen maar via zijn moeder Claudia van Chalon ook het soevereine vorstendom Orange in Zuid-Frankrijk. Toen René in 1544 kinderloos overleed, gingen bezit en titels naar zijn jonge neef in Dillenburg. Die erfenis maakte van de 11-jarige Willem van Nassau ‘de Prins van Oranje’ en een van de belangrijkste edelen in de Nederlanden. Aan de aanvaarding van de nieuwe status verbond de Habsburgse heerser Karel V wel de voorwaarde dat Willem in rooms-katholieke zin zou worden opgevoed. De gelovige ouders van Willem, Willem (de Rijke) van Nassau en Juliana van Stolberg, waren namelijk ‘min of meer luthers’. De religieuze scheidslijnen leken nog niet zo duidelijk getrokken in die vroege hervormingstijd, maar sympathie voor de leer van Luther was onmiskenbaar aanwezig bij de bewoners van kasteel Dillenburg. Willem werd door het keizerlijk hof dan ook beschouwd als de ‘zoon van een ketter’, die aan de lutherse invloeden moest worden onttrokken. Hoewel het de ouders zwaar viel, stemden zij uiteindelijk toe in het vertrek van hun oudste zoon naar de Nederlanden, om er ‘onder roomse leiding’ te worden gevormd. Keizer Karel V wilde hiermee een Nederlands, rooms-katholiek Huis Oranje scheiden van een Duits, protestants Huis Nassau. Dat het zou uitlopen op de stichting van een Nederlands, protestants Huis Oranje-Nassau kon hij niet bevroeden.

17

kokBWaanslagenoporanje.indd 17

23-01-13 12:57


aanslagen op oranje

Willem I, Prins van Oranje (gravure H. Bary, zeventiende eeuw).

18

•

kokBWaanslagenoporanje.indd 18

23-01-13 12:57


Dramatis personae

•

kokBWaanslagenoporanje.indd 179

23-01-13 12:58


dramatis personae

Wie is wie? • Aerssens, Cornelis (1545-1627), griffier van de Staten-Generaal; maakte aantekening van laatste woorden van prins Willem I – hoofdstuk 2. • Anjou, François Hercule, Hertog van (1555-1584), Hertog van Alençon; 1581 Hertog van Brabant enz.; zoon van koning Hendrik (Henri) II van Frankrijk; was ‘soeverein’ van de Nederlanden ten tijde van aanslag op prins Willem I van Oranje in Antwerpen 1582 – hoofdstuk 1-2. • Barclay, Sir George (1636-1710), Schotse legerofficier, aanvoerder van de samenzwering tegen koning-stadhouder Willem III – hoofdstuk 4. • Bentinck, Hans Willem (1649-1709), 1e Graaf van Portland; Nederlands militair en diplomaat; vertrouweling van koningstadhouder Willem III; was nauw betrokken bij het oprollen van het complot tegen Willem III in 1696 – hoofdstuk 4. • Bernhard (1911-2004), Prins der Nederlanden, Prins van Lippe-Biesterfeld, gemaal van koningin Juliana – hoofdstuk 5. • Charlotte de Bourbon (1546/1547-1582), derde gemalin van prins Willem I; verpleegde haar man na aanslag J. Jaureguy 1582 – hoofdstuk 1. • Emma (1858-1934), Koningin der Nederlanden (gemalin van koning Willem III), Prinses van Waldeck en Pyrmont; Regentes 1890-1898 – hoofdstuk 5. • Farnese, Alexander/Alessandro (1545-1594), Prins van Parma, 1586 Hertog van Parma; landvoogd der Nederlanden 15781592; zoon van Margaretha van Parma en Ottavio Farnese; publiceerde in opdracht van Filips II ban tegen prins Willem I – hoofdstuk 1. • Filips II (1527-1598), Koning van Castilië enz., Hertog van

181

kokBWaanslagenoporanje.indd 181

23-01-13 12:58


aanslagen op oranje

• •

• •

• • •

• •

Brabant enz.; deed prins Willem I in de ban; verhief familie moordenaar in de adelstand; (Spaans: Felipe) – hoofdstuk 1-2. Foreest, Pieter van (1521-1597), stadsgeneesheer van Delft; verrichtte sectie op lichaam prins Willem I – hoofdstuk 2. Grandval, Bartholomy de Linière, chevalier de (geëxecuteerd 1692) Frans militair, werd in 1691/1692 aangezocht om koning-stadhouder Willem III tijdens veldtocht in Vlaanderen te vermoorden – hoofdstuk 4. Gérard, Balthazar (1557-1584), moordenaar van prins Willem I; (Nederlands: Balthazar Gerards) – hoofdstuk 2. Jacobus (James) (1670-1734), Hertog van Berwick; onwettige zoon van koning Jacobus II; complotteerde tegen koningstadhouder Willem III – hoofdstuk 4. Jacobus II (James II) (1633-1701), Koning van Engeland, Schotland en Ierland 1685-1688; verdreven door ‘Glorious Revolution’; was op de hoogte van plannen om zijn schoonzoon Willem III te vermoorden – hoofdstuk 4. Jaureguy, Jean (1562-1582), pleegde in 1582 een aanslag op prins Willem I van Oranje – hoofdstuk 1. Juliana (1909-2004), Koningin der Nederlanden 1948-1980; dochter van koningin Wilhelmina – hoofdstuk 5. Malderé, Jacques de (overleden 1617), stalmeester van prins Willem I; ving prins op na aanslag in 1584; oorgetuige van zijn laatste woorden – hoofdstuk 2. Marnix van St. Aldegonde, Filips van (1540-1598), raadsman van prins Willem I – hoofdstuk 1. Mary II (1662-1694), Koningin van Engeland, Schotland en Ierland 1689-1694; dochter van koning Jacobus II; gemalin van koning-stadhouder Willem III – hoofdstuk 4. Maurits (1567-1625), Graaf van Nassau, 1618 Prins van Oranje; stadhouder van Holland en Zeeland enz.; zoon van Willem I,

182

kokBWaanslagenoporanje.indd 182

23-01-13 12:58


dramatis personae

• •

• • • •

Prins van Oranje en Anna van Saksen – hoofdstuk 1-3. Oldenbarnevelt, Reinier van (1588-1623), zoon van Johan van Oldenbarnevelt; complotteerde tegen prins Maurits en werd onthoofd – hoofdstuk 3. Oldenbarnevelt, Willem van (1590-1638?), zoon van Johan van Oldenbarnevelt; complotteerde tegen prins Maurits – hoofdstuk 3. Slatius, Hendrick Danielsz (1585-1623), remonstrants predikant; complotteerde tegen prins Maurits en werd onthoofd – hoofdstuk 3. Tates, Karst (1971-2009), pleegde aanslag op koninklijke familie in Apeldoorn – hoofdstuk 6. Villiers, Pierre l’Oyseleur de (ook geschreven als Loyseleur de Villier) (1530-1590), hofprediker en adviseur van prins Willem I; schreef mee aan Apologie en verslagen van aanslagen op prins Willem I – hoofdstuk 1-2. Wilhelmina (1880-1962), Koningin der Nederlanden 18901948; dochter van koning Willem III en Emma van WaldeckPyrmont – hoofdstuk 5. Willem I (1533-1584), Graaf van Nassau, 1544 Prins van Oranje; stadhouder van Holland en Zeeland enz. – hoofdstuk 1-2. Willem I (1772-1843), Koning der Nederlanden 1815-1840 – hoofdstuk 5. Willem II (1792-1849), Koning der Nederlanden 1840-1849, zoon van koning Willem I – hoofdstuk 5. Willem III (1650-1702), 1689 Koning van Engeland, Schotland en Ierland, Prins van Oranje; stadhouder van Holland en Zeeland enz.; zoon van prins Willem II en Mary Stuart – hoofdstuk 4. Willem III (1817-1890), Koning der Nederlanden 1849-1890, zoon van koning Willem II – hoofdstuk 5.

183

kokBWaanslagenoporanje.indd 183

23-01-13 12:58


Turn static files into dynamic content formats.

Create a flipbook
Issuu converts static files into: digital portfolios, online yearbooks, online catalogs, digital photo albums and more. Sign up and create your flipbook.