MARMER Linda van Rijn-special
MAGAZINE
Nieuwe zomerthriller Viva la France Vijf vragen aan Linda van Rijn Linda van Rijn over Sandrine Jolie EXTRA: kort verhaal
Interviews, columns, portretten en de nieuwste boeken
inhoud Inhoud 4
De nieuwe spannende zomerthriller van Linda van Rijn
6
Vijf vragen aan Linda van Rijn
8
Zomerthrillers van Linda van Rijn
10
Een interview met Linda van Rijn over Sandrine Jolie
14
Winterthrillers van Linda van Rijn
16
Lezersvragen
18
Plek 218
26
Voor de lezers van Linda van Rijn
30
Bloedstollende nieuwe winterthriller De jaarclub
Colofon MARMER MAGAZINE Uitgeverij Marmer De Botter 1 3742GA Baarn www.uitgeverijmarmer.nl @UitgeverijM Facebook.com/UitgeverijMarmer Hebban.nl/p/uitgeverij-marmer
REDACTIE Marc van Gisbergen Chantal de Bie
MARMER Linda van Rijn-special
MAGAZINE
MET DANK AAN: Linda van Rijn
Beste lezer(es),
Terwijl ik dit schrijf, kijk ik uit over een van Curaรงaos mooiste stranden. Vijf jaar geleden zat ik hier ook, met niet meer dan mijn laptop en een idee. En een droom, dat ook. De droom om een thriller te schrijven die zowel spanning als zon in zich zou hebben. Vakantie meets the dark side. Hier op het strand, en in mijn huis op het eiland en, ik geef het toe, in een paar strandtenten onder het genot van een cocktail, schreef ik Last Minute. Toen ontstond de tweede droom: dat het boek uitgegeven zou worden, en meteen ook maar de derde: dat het een succes zou zijn. Inmiddels heb ik negen thrillers en twee minithrillers geschreven en kan ik zelf af en toe nog steeds niet geloven dat die drie dromen zijn uitgekomen. Op deze speciale Linda van Rijn-editie van Marmer Magazine ben ik natuurlijk hartstikke trots. Net als op mijn nieuwe zomerthriller Vive La France. Maar nog veel trotser ben ik erop dat ik nog steeds dagelijks mails krijg van lezers die mijn boeken spannend vinden en die vragen wanneer er weer een nieuwe komt. Dat is mijn vierde droom: deze mooie, enthousiaste reacties blijven ontvangen. Ik hoop dat ik over nog eens vijf jaar kan zeggen dat ook die droom is uitgekomen.
Linda van Rijn
De nieuwe spannende zomerthriller van Linda van Rijn
Vive La France De kampeervakantie van Esther en Rob wordt overschaduwd door zijn vreemde gedrag. Als Esther met haar dochter terugkeert van een dagje Parijs, is alles op slag anders... De gezellige kampeervakantie met het gezin, een gebeurtenis waar Esther de Koning zich enorm op had verheugd en waarvoor ze van alles had uitgezocht, verloopt precies zoals ze had gedacht en gehoopt. Maar als haar man Rob zich na enkele dagen wat vreemd gedraagt, ontstaan er wat irritaties. Die bereiken een hoogtepunt als Rob ineens en zonder reden van camping wil veranderen. Esther probeert de gemoederen te sussen, maar krijgt geen enkele hoogte van Rob. Op de nieuwe camping lijkt het beter te gaan, maar dat is slechts van korte duur. Boos vertrekt Esther met dochter Isa naar Parijs. Wanneer ze terugkeren van het geslaagde moeder-dochter-dagje, zet een dramatische gebeurtenis de hele wereld op zijn kop‌
Vive La France â‚Ź 15,-
Het eerste hoofdstuk alvast lezen? Bekijk hier de eerste pagina's De mooiste boeken zijn van Marmer
5
Vijf vragen aan Linda van Rijn Linda van Rijn werkt in de reisbranche, ze is begonnen als reisleidster op diverse locaties in het buitenland en werkt tegenwoordig als manager bij een grote toeristische organisatie. Met haar succesvolle literaire thrillers Last minute, Piste Alarm, Blue Curaçao, Winter Chalet en de minithriller Vakantievrienden is ze inmiddels een gevestigd auteur in dit genre. Al haar boeken hebben in de bestseller top-60 gestaan. Sandrine Jolie is het pseudoniem van schrijfster Linda van Rijn. Waar Linda van Rijn in haar thrillers leesplezier en een spannend plot voorop stelt, draait het in de boeken van Sandrine Jolie om erotische spanning en stevig politiewerk. De misdaadserie G met undercoveragente Sanne Romeijn in de hoofdrol is inmiddels een enorm succes en verkocht al meer dan 20.000 exemplaren van Soixante Neuf en Under Cover.
6
De mooiste boeken zijn van Marmer
Ben je zelf op alle vakantiebestemmingen geweest waar je over schrijft? Ja, tot nu toe heb ik alleen maar geschreven over bestemmingen waar ik zelf ben geweest. Dat maakt het veel makkelijker om zo’n plaats - en de sfeer ervan - goed neer te zetten. En als ik wil schrijven over een plaats die ik niet ken, is dat natuurlijk een mooi excuus om er eens heen te gaan! Wat is je favoriete vakantiebestemming en waarom? Vroeger was het Curaçao, omdat het zo’n fijn eiland is. Maar nu ik er woon, kan ik dat natuurlijk niet als vakantiebestemming noemen :-) Ik ben een aantal keer in Afrika geweest en hoewel je daar niet heen gaat voor een relax-vakantie, denk ik dat de mooiste plekken op aarde op dat continent liggen. Het landschap, de dieren, de mensen - ik ben nog nooit zo onder de indruk geweest als daar.
Waar haal je de inspiratie vandaan om iedere keer weer een spannend verhaal te schrijven? Dat gaat eigenlijk vanzelf. Ik bedenk eerst een verhaal, en daarna waar zich dat moet afspelen. De verhalen zitten gewoon in mijn hoofd of bedenk ik omdat ik iets meemaak en daar dan op door fantaseer. De voorraad ideeën is gelukkig nog lang niet op. Welk boek is je favoriet en waarom? Moeilijke vraag... Ik hou van al mijn boeken, maar als ik een favoriet moet noemen, is het toch Blue Curaçao. Omdat ik op Curaçao woon en het geweldig was om een boek te schrijven dat zich op ‘mijn’ eiland afspeelde. Ik kwam op het idee doordat ik zelf echt een keer in slaap viel op het strand en bij het wakker worden mijn vriend, die was gaan snorkelen, niet meer zag. Gelukkig spotte ik hem na een paar minuten gewoon in het water. Maar toen ik ging door fantaseren over wat er had kúnnen gebeuren, ontstond het verhaal voor Blue Curaçao. Waarom moeten we Viva España lezen? Omdat je meteen in de Spaanse sfeer zit (wat altijd lekker is, en zeker als het in Nederland koud is) en omdat je wordt meegenomen in een super spannend verhaal, mét onverwachte plotwending!
Viva Espana € 5,-
Voetbalvrouwen € 7,50
Stille nacht € 5,-
Zomerthrillers Linda van Rijn
Hoe een romantische vakantie ineens verandert in een nachtmerrie... Last Minute €5,-
Als haar kersverse echtgenoot tijdens de huwelijksreis spoorloos verdwijnt, staat Hannah voor een raadsel. Hoe goed kent ze eigenlijk de mensen die ze altijd... Blue curaçao €5,-
Voor Heleen en Carlo gaat een langgekoesterde wens in vervulling met hun Italiaanse agriturismo. Het Toscaanse leven lacht hen toe tot een verschrikkelijke gebeurtenis alles op zijn kop zet... Villa Toscane €10,-
Op kampeervakantie in Frankrijk met haar gezin raakt Mieke in de ban van de mysterieuze Ewoud. Al snel loopt de spanning op..
Anne geniet volop van haar relaxte leven als makelaar aan de Spaanse Costa. Een gruwelijke vondst in een van de villa’s zet alles op zijn kop...
Vakantievrienden €5,-
Viva España €5,-
Een interview met Linda van Rijn over Sandrine Jolie Als Linda van Rijn schrijf je al succesvolle vakantiethrillers. Waarom ben je ook nog een ander genre gaan schrijven? ‘Ik geniet heel erg van het schrijven en ik had al langer de ambitie om naast de inmiddels bekende vakantiethrillers ook andere mogelijkheden binnen het thrillergenre te onderzoeken. Ik denk dat het goed is om je als schrijver altijd te blijven ontwikkelen en altijd nieuwe dingen te proberen. Het houd je scherp en voorkomt dat je op de automatische piloot gaat werken. Op zoek naar een nieuwe uitdaging naast de vakantiethrillers, kwam ik op erotische getinte thrillers. Spanning en seks, een betere combinatie is er niet! Omdat de naam Linda van Rijn zo verbonden is met de vakantiethrillers, besloot ik mijn nieuwe uitdaging onder een pseudoniem aan te gaan.’
‘De verhalen zitten gewoon in mijn hoofd of bedenk ik omdat ik iets meemaak en daar dan op door fantaseer.’
De mooiste boeken zijn van Marmer
11
Is het moeilijk om in een nieuwe rol te kruipen als je een pseudoniem neemt? ‘Ik geloof dat je als schrijver voortdurend in nieuwe rollen kruipt. Voor mij geldt dat ik alleen een goed boek kan schrijven, als ik helemaal in de rol van de hoofdpersoon kruip. Bij elk boek dat ik schrijf, heb ik een aantekeningenboek vol met informatie over de hoofdpersoon, die in het uiteindelijk boek soms helemaal niet wordt genoemd. Waar heeft die persoon op school gezeten, wat zijn haar hobby’s, hoe is de band met haar ouders? Een hoofdpersoon gaat voor mij pas leven, als het echt een persoon is, met een verleden, een heden en een toekomst. Dus het inleven in een rol, dat deed ik al. Van een hoofdpersoon naar een pseudoniem is dan nog maar een kleine stap. Het is ook nodig om me echt in te leven in het pseudoniem. De Sandrine Jolie-boeken moeten een eigen stijl hebben, een eigen gezicht.’
persoon om te infiltreren bij zaken waar erotiek en seks om de hoek komen kijken. Zo gaat ze undercover in een seksclub of bij een internetdating-site.’
Waar gaan de boeken van Sandrine Jolie over? ‘De G-serie waar ik momenteel aan werk, draait om undercoveragente Sanne Romeijn.Zij werkt bij een speciale afdeling van de recherche die als het nodig is, infiltreert in organisaties en bedrijven om ingewikkelde zaken op te lossen. Soms kan de politie een dader alleen maar pakken door van binnenuit te opereren. Sanne is, anders dan haar overwegend mannelijke collega’s, de aangewezen
Hoe kom je op de ideeën voor de boeken? ‘Die kunnen overal vandaan komen. Soms verzin ik ze zelf, soms word ik getriggerd door een berichtje in de krant of op internet. Dat kan iets heel kleins zijn. Ik las bijvoorbeeld op internet over een vrouw die via internetdating een man had leren kennen die niet bepaald goede bedoelingen had. Het was een klein en vrij algemeen berichtje. Daarop verder denkend, heb ik het verhaal voor Stille Nacht gecreërd.’
12
De mooiste boeken zijn van Marmer
Hoe heb je Sanne gecreërd? ‘Ik wilde een hoofdpersoon die stoer en onafhankelijk is, anders zou ze niet geschikt zijn voor het werk dat ze doet. Tegelijkertijd wilde ik iemand die menselijk is - Sanne maakt ook fouten en niet onfeilbaar. Soms laat Sanne zich misschien wat te veel meeslepen in haar ambitie om criminaliteit te stoppen, maar dat siert haar alleen maar. En gelukkig is er Rudi, haar baas en mentor, van wie ze leert waar de grenzen liggen.’
‘Ik wilde een hoofdpersoon die stoer en onafhankelijk is, anders zou ze niet geschikt zijn voor het werk dat ze doet.’
‘Spanning en seks, een betere combinatie is er niet!’
Hoeveel Sanne Romeijn-boeken gaan er nog komen? ‘Voorlopig is Sanne nog niet klaar met haar undercover-werk, dus ik ga nog een hele tijd met haar door. Het is mijn ambitie om als Sandrine Jolie daarnaast nog andere boeken te schrijven. Hetzelfde genre, erotische thrillers, maar op zichzelf staande boeken, zonder Sanne.’ Eerst verscheen Soixante Neuf, toen Under Cover. Wat is de juiste volgorde van lezen? ‘Under Cover is de later verschenen prequel van Soixante Neuf. Wat aan Soixante Neuf vooraf ging. Je kunt Under Cover eerst lezen, dan is het chronologisch. Maar je kunt het ook daarna lezen, je hebt de kennis uit het ene boek niet nodig om het andere te begrijpen.’
van spanning en erotiek zie je veel in films, en ik denk dat de insteek van een undercoveragent absoluut tot een spannende film zou kunnen leiden.’
‘Voorlopig blijf ik me richten op thrillers, zowel als Linda van Rijn als Sandrine Jolie.’ Ga je ook romans schrijven, of houd je het bij thrillers? ‘Voorlopig blijf ik me richten op thrillers, zowel als Linda van Rijn als als Sandrine Jolie. Ik heb immers nog zoveel ideeën, die ik allemaal nog wil uitwerken! Maar zoals ik al zei: je moet je als schrijver altijd blijven ontwikkelen. Dus wie weet in de toekomst!’
Gaan de boeken ook verfilmd worden? ‘Op dit moment liggen daarvoor nog geen concrete plannen, maar ze zouden zich er zeker voor lenen. De combinatie De mooiste boeken zijn van Marmer
13
Winterthrillers
Tijdens een skivakantie in Kirchberg verdwijnt de kleine Marius. De lokale politie staat voor een raadsel... Piste Alarm â‚Ź5,-
Vier vriendinnen genieten van een skivakantie in het Oostenrijkse skioord Kirchberg. De moord op een van hen stelt iedereen voor een raadsel... Winter Chalet â‚Ź5,-
Linda van Rijn
Vier stellen gaan op skivakantie naar Saalbach. Als een van hen ten val komt bij het off-pisteskiën ontdekt de rechercheur dat het geen ongeluk is geweest… Off Piste €10,-
De wintersportreis van Nienke heeft alles weg van een droom, zeker als twee reisgenoten avances maken. Maar de meeste dromen zijn bedrog… Ski Resort €15,-
Lezersvragen aan Linda van Rijn Hoe heb je je eerste boek opgezet? Heb je een totaallijn of komt dat schrijvende?
Het idee voor het verhaal kwam eigenlijk gewoon in me op. Wat als je je verleden hebt verzwegen tegenover je partner en het zich dan zomaar aan je opdringt? Dat vond ik spannend gegeven voor een thriller. Vervolgens ben ik dat verder gaan uitwerken en heb ik geplaatst tegen de achtergrond van zonnig Egypte, want reizen zit me in het bloed en ik wilde graag een vakantiethriller gaan schrijven. Voor al mijn boeken geldt dat ik eerst het verhaal en de plot uitdenk en dan pas begin met schrijven.
Hoe lang doe jij gemiddeld over het schrijven van een boek?
Zo’n drie maanden. Hoeveel ik per dag doe, verschilt. De ene dag schrijf ik een heel hoofdstuk in één keer, de andere dag zit ik eindeloos te zwoegen op een klein stukje.
Waar schrijf jij je boeken, is dat in de woonkamer of heb je echt een plek waar jij heerlijk kunt zitten schrijven?
Ik heb een heel fijne werkkamer, maar liever zit ik buiten aan de tuintafel (en dat kan hier op Curacao gelukkig 365 dagen per jaar) of onder de palappa (zo’n rieten overkapping) in de tuin. Ook ga ik graag de deur uit om bijvoorbeeld met mijn laptop op het strand of op een terras (van een strandtent of in Willemstad) te gaan zitten. En als ik op reis ben of in Nederland, heb ik ook altijd mijn laptop bij me. Ik kan eigenlijk overal schrijven.
De mooiste boeken zijn van Marmer
17
Zomerverhaal Linda van Rijn
Plek 218
Annika’s hand voelde warm in de hare. Marieke kneep erin. Ze keek alleen maar vooruit en liep door. Het zand van de onverharde weg kroop in haar open schoenen. Ze merkte het niet eens echt. Het was vroeg, net aan half negen. De zon stond nog niet hoog, maar toch was het warm. Ook dat had ze nauwelijks in de gaten. Ze kon maar aan één ding denken. Doorlopen. Weg. Zo snel mogelijk, zo ver mogelijk. Hoelang was het nu geleden? Een uur? Misschien wel. Ze had daarna nog even staan kijken. Besluiteloos, terwijl ze tegelijk precies wist wat ze moest doen. Hoelang had dat geduurd? Een kwartier? Ze had geen gevoel meer voor tijd. Het enige wat ze kon doen, was haar ene voet voor haar andere zetten. En Annika’s hand zo stevig vasthouden, dat het leek alsof ze die nooit meer zou loslaten. In de verte hoorde ze sirenes. Aan de andere kant van het zonnebloemenveld zouden de auto’s van de gendarme nu vast over de asfaltweg scheuren. Richting de camping. Plek 218, aan de bosrand. Marieke vroeg zich af wie hem had gevonden. Michel waarschijnlijk, de bakker die elke ochtend om kwart voor acht stipt drie croissants en een stokbrood kwam brengen. De eerste dag hing de witte zak nog vastgeknoopt aan een scheerlijn van de voortent, de vier dagen daarna had hij zijn aanwezigheid duidelijk kenbaar gemaakt en elke dag was het praatje waar hij duidelijk om verlegen zat, een beetje langer geworden. Marieke had de rits van de tent open laten staan. Wie naar binnen keek, zag genoeg. Ze was zelf verbaasd over de rust waarmee ze dat had gedaan. Het was geen fout, het was uitgedacht. Hij moest toch gevonden worden. Dan maar snel. Zij zou toch gepakt worden. Ze had alleen één ding te doen. Daarna zou ze desnoods zelf naar de politie gaan. Ze mochten haar arresteren. Opsluiten. Ze zou meteen bekennen.
De mooiste boeken zijn van Marmer
19
‘Mama?’ Ze keek naar Annika. ‘Ja?’ ‘Denk je dat papa...’ ‘Sst.’ Marieke kneep weer. ‘Je hoeft geen vragen te stellen. Je weet wat er is gebeurd.’ Haar dochter knikte. Marieke keek weg. Acht jaar, en al zo wijs. Ze voelde pijn, vanbinnen, om wat haar dochter meemaakte en nog zou meemaken. En al had meegemaakt. Dat laatste maakte haar misselijk. Niet aan denken, nu. Later. Ze keek naar de zonnebloemen. Vijf dagen geleden hadden ze die bewonderd vanuit de auto. ‘Kijk, pap’, had Annika gezegd. ‘Mooi, hè?’ ‘Prachtig’, was het antwoord van Thom geweest. ‘Laten we daar morgen een mooie wandeling maken.’ De reactie van Annika kon ze zich niet herinneren. Een onbeduidend gesprekje, meer was het niet geweest. Tot vandaag. Nu was niks meer onbeduidend. Vragen tuimelden over elkaar heen in haar hoofd. Vragen aan Thom, die ze niet meer kon stellen. Vragen aan Annika, die ze niet wilde stellen. Haar telefoon piepte kort. Twee keer. Ze haalde hem uit haar zak. Haar moeder. Ze slikte. Geen vragen, alleen één woord: Oké. Ze kon op haar rekenen. Natuurlijk kon ze op haar rekenen. Ze stapte over een halfuur in de trein naar Parijs. Marieke liet haar adem ontsnappen. Het was geen opluchting wat ze voelde. Hooguit werd de beklemming wat minder. Ze keek naast zich. Annika’s blonde staart danste heen en weer. Op haar rug de rugzak van One Direction, die ze zo graag voor haar verjaardag wilde. Thom vond het vreselijk, Marieke moest er wel om lachen. Annika kon uren dansen op de muziek van de boyband. Marieke herinnerde zich
20
De mooiste boeken zijn van Marmer
precies het gejuich toen Annika haar cadeau had uitgepakt. Ze huiverde als ze dacht aan de lugubere inhoud van de tas. Ze dwong zichzelf voor zich te kijken. Door te lopen. Annika’s hand nog steeds stevig in die van haar. De hand die ze nooit meer wilde loslaten. Nog meer stappen, verder weg van de camping. Ze telde haar passen en begon elke keer opnieuw bij honderd. Hoe vaak ze de honderd bereikte, hield ze niet bij. Uiteindelijk kwam de zandweg uit in het dorp. Marieke wierp een vlugge blik op haar horloge. Iets na half tien, bijna twee uur nadat ze van de camping weg was gegaan. Minstens een uur sinds ze politiesirenes had gehoord. Ze zouden haar nu zoeken, dat wist ze zeker. De zandweg kwam uit in het dorp. Alles in Marieke wilde daar weg, maar ze moest erheen. Het kon niet anders. Voor Annika. Het was rustig. De straatjes lagen er vredig bij, precies zoals twee dagen geleden toen ze hier rondgelopen hadden. Twee dagen... Het leek twee levens. In haar hoofd hoorde ze Annika’s vrolijke gekwebbel, de onbenullige grapjes tussen haarzelf en Thom, de ontspannen vakantiesfeer waarvan ze had genoten. Zorgeloos. Het was nog stil in het dorp. De terrakleurige huizen lagen soezend in het zonlicht, veel luiken gesloten. Hier en daar schuifelde iemand over straat. Marieke zag drie oude vrouwtjes. Ze knikte wat. Niet opvallen, dat was belangrijk. Op het centrale plein waren de koffietentjes al open. Drie tafeltjes in de schaduw waren bezet. Mannen op leeftijd die discussieerden over onderwerpen waarvan Marieke slechts flarden opving. De deuren van de cafeetjes stonden open. Ergens stond een televisie aan. Ze hoorde snelle zinnen in rap Frans. Onopvallend keek ze naar binnen. Ze stokte. Daar, op de flatscreen, zag ze haar eigen foto.
De mooiste boeken zijn van Marmer
21
Afkomstig van de iPhone van Thom. De foto die hij zag als zij hem belde. Een grote kop erboven. In het Frans, maar automatisch vertaalde ze de woorden. Nederlandse man vermoord op camping. De conclusie was al getrokken. Natuurlijk. Drie steekwonden in zijn rug. De onderkop liet ook geen ruimte voor twijfel. Echtgenote met dochter voortvluchtig. De foto ernaast benam haar de adem. Thom, half liggend op het zeil, half op het bed van Annika. Een grote, rode vlek om hem heen. Hij was door de politie afgedekt met een wit laken. Zijn armen en benen kwamen eronder vandaan. Hij lag op zijn buik, zijn gezicht tegen het zeil, zijn benen op Annika’s slaapzak. Hij had nog geprobeerd weg te kruipen, maar was niet ver gekomen. Het beeld veranderde. Haar foto bleef staan, die van Thom werd vervangen door een foto van de buitenkant van hun tent. Vervolgens kwam er iemand van de politie in beeld. Marieke verstond niet wat hij zei, maar dat was niet moeilijk te raden. Ze hadden Thom gevonden. En ze zochten haar. ‘Mama?’ Annika trok aan haar hand. Marieke keek naar haar dochter. ‘We moeten gaan, lieverd. Je weet wat er gaat gebeuren, hè. Je moet in de trein blijven zitten, heel lang.’ Ze slikte. ‘Jij krijgt mijn telefoon. En als oma jou belt, moet je uitstappen. In Parijs.’ Annika knikte. ‘Maar ga jij...’ ‘Sst’, maande Marieke haar dochter opnieuw tot stilte. ‘Het komt wel goed.’ Ze trok Annika mee. ‘We moeten verder.’ ‘Naar de trein?’ ‘Zo meteen.’ Marieke keek het cafeetje in. De uitbater stond achter de bar en poetste het koffieapparaat. Hij zag haar niet, herkende haar evenmin. De tv was slechts achtergrondgeluid. De plaatselijke zender interesseerde hem niet.
22
De mooiste boeken zijn van Marmer
Misschien straks, als hij door had wat het belangrijkste nieuws was. ‘Kom mee.’ Ze trok aan Annika’s hand. ‘We gaan.’ Ze stak het plein over. Het station lag een paar straten verderop, maar eerst moest ze nog iets anders doen. Ze sloeg linksaf. Vaag hoorde ze het ruisen van het water al. Naarmate ze verder liep, zwol het geluid aan. Om de bocht lag de brug. Er was niemand. Bovenop bleef ze stil staan, Annika naast haar. Haar dochter keek vragend naar haar. ‘Hier?’ Marieke haalde de rugzak van Annika’s rug en ritste hem open. ‘Ja, hier.’ Ze keek naar het water, dat onder de brug door stroomde. Grote keien zorgden voor omtrekkende bewegingen in de koers. Er dreef een stok voorbij, ze volgde hem met haar blik. Het water stroomde hard. Smeltwater, had ze gelezen. Aangevoerd vanuit de bergen waar de sneeuw nog maar net was verdwenen. Duizenden, tienduizenden liters passeerden. Voorlopig zou de rivier niet droog komen te staan. En als dat wel gebeurde, zou het al lang weg zijn. Marieke voelde de stugge stof van de rugzak in haar hand. Annika kon hem niet houden. Ze zou een nieuwe voor haar kopen. Ooit. Misschien moest ze haar moeder vragen dat te doen. De komende tijd zou zij degene zijn die voor Annika zorgde. Weken, maanden, misschien wel langer. Ze vermande zich. ‘We moeten het weggooien’, zei ze, nog meer tegen zichzelf dan tegen haar dochter. Zonder nog langer na te denken, haalde ze het voorwerp uit de rugzak. Ze voelde weer hoe zwaar het was. De scherpe kant van het lemmet was bedekt met rood. Ook op het heft zaten spetters. Geronnen bloed, net als aan de binnenkant van de rugzak. Marieke keek er nog één keer naar. Ze blokkeerde de beelden die op haar netvlies verschenen, ze blokkeerde de emoties die daarbij hoorden. Ze haalde diep adem en gooide.
De mooiste boeken zijn van Marmer
23
Samen keken ze over de rand van de brug. Het scherpe, zware mes werd onmiddellijk door het water meegevoerd. Schoongespoeld. Het zou vast wel eens worden gevonden, kilometers verderop en zonder sporen. Marieke gooide de rugzak erachteraan. Die wachtte hetzelfde lot. ‘Kom.’ Marieke pakte Annika’s hand weer. Ze zeiden niks toen ze naar het station liepen. De trein kwam net binnen, een explosie van geluid in het doodstille dorp. Piepend en puffend kwam die tot stilstand. Marieke gaf Annika haar telefoon, het treinkaartje dat ze net had gekocht en een stapel papiergeld. Annika keek op, zowel paniek als berusting in haar blik. ‘Kun je niet mee, mama?’ Marieke schudde haar hoofd. ‘Nee, lieverd. Maar ik kom zodra ik kan.’ Annika knikte. De paniek verdween, de berusting bleef. Acht jaar, en zo wijs. Marieke slikte. Zo veel wijzer dan gisteren, toen alles anders was. ‘Je moet het onthouden, lieverd’, zei ze nog één keer, met schorre stem. ‘Ik was het.’ Annika knikte. Ze sloeg haar armen om de middel van haar moeder en drukte haar hoofd in haar buik. Al haar kracht zat in die omhelzing. ‘Ja mama’, zei ze tegen de stof van Mariekes T-shirt. ‘Jij was het.’ Annika liet los. Ineens was het koud. Ze ging de trein in, nog één keer keek ze om. Marieke wilde zwaaien, maar ze leek niet meer te kunnen bewegen. Met alles wat ze in zich had, wilde ze haar dochter terughalen. Bij haar houden. Samen op de vlucht. Het enige wat ze hadden was elkaar, en dat was ook het enige wat ze nodig hadden. Samen tegen de rest van de wereld. Ze waren sterk genoeg. Maar ze deed het niet. Ze bleef staan, stil. Voor Annika. Ze keek de trein na. Daarna kwam ze houterig in beweging. Het zou niet lang duren voordat ze haar hadden gevonden. Misschien moest ze
24
De mooiste boeken zijn van Marmer
teruggaan naar het plein, zodat zoveel mogelijk mensen haar zagen. Op haar netvlies verschenen de beelden. Ze liet ze toe, één keer. Annika, met het mes in haar hand. Het lemmet in de rug van Thom, de doodsbange blik in de ogen van haar dochter. De snel groter wordende bloedvlek. De andere steekwonden. Diepe wonden, aangebracht met zoveel meer kracht dan ze haar dochter had toegedicht. Alles stond erin te lezen. De pijn, de angst, de woede. Het geheim dat ze al te lang met zich meedroeg. Marieke wist niet hoelang. Maanden? Jaren? De avonden dat Thom later naar bed was gegaan dan zij. Hoeveel waren dat er geweest? Vele tientallen, honderden. Zou hij elke keer...? Dat ze nooit iets had gemerkt was een gegeven waarmee ze moest leren leven. Ze rechtte haar schouders en liep door. Het was een gegeven waarvoor ze boete zou doen. Vandaag en de komende tijd. Ze zou precies vertellen wat er was gebeurd. Hoe ze het mes had gepakt en geen moment had geaarzeld. Hoe ze haar man had betrapt en haar dochter had beschermd. Het was niet eens echt gelogen. Ze had haar dochter beschermd. Het enige wat kon bewijzen dat ze niet de waarheid sprak, lag schoongespoeld van vingerafdrukken in het ruisende water. Toen ze het plein naderde, zag ze de politieauto’s al staan. Kalm liep ze erop af.
Dit verhaal van Linda van Rijn verscheen eerder in Flair.
De mooiste boeken zijn van Marmer
25
Voor de lezers van Linda van Rijn
Deel 1 in nieuwe serie spannende detectives die spelen in het hart van de Utrechtse provincie Afspraak met het noodlot Sanne de Vecht Esther Kromkamp is het Utrechtse antwoord op Jules Maigret en Appie Baantjer. Ze is jong, dynamisch en voor de duvel niet bang. Toch komt ze regelmatig in de problemen, niet in de laatste plaats door haar eigen gedrag. Maar problemen zijn er om te worden opgelost, en dat is wat Esther doet. Afspraak met het noodlot is het eerste deel in een nieuwe reeks thrillers, geschreven door de Utrechtse Sanne de Vecht. De heldin begeeft zich in deze thriller in een web van internetdating, van bdsm en van Johan, die de liefde van haar leven lijkt te zijn. Tot hij iemand anders blijkt te zijn dan Esther dacht.
Over de auteur: Sanne de Vecht (1972) is psychologe en auteur. Ze woont in het dorpje Bunnik onder de rook van Utrecht. Ze bedacht en schreef een serie rond privĂŠ-detective Esther Kromkamp, een jonge vrouw die voor de duvel niet bang is, en daardoor regelmatig in de problemen komt. Afspraak met het noodlot is deel 1 in een serie die zich kan meten met de Baantjer-reeks. Maar dan voor de vrouwelijke lezer.
Overspel Clarice Janzen Overspel is een bijzonder en aangrijpend verhaal over lust en verlangen, en over de diepe gevoelens van liefde. In een mooie pakkende stijl voert Clarice Janzen de lezer mee naar een zeer verrassende ontknoping. Maurits is getrouwd en gelukkig met Eva. Als Eva hem voorstelt om eens in de zoveel weken vreemd te gaan, maar dan met elkaar, is Maurits wat afwachtend. Maar hij besluit mee te gaan in het spel. Maurits ziet zijn afspraakjes met CĂŠline als spannende dates, tot hij haar de eerste keer ontmoet en dan ineens bevangen wordt door het gevoel dat hij echt overspel pleegt. Wie is die vrouw die als twee druppels water lijkt op zijn eigen vrouw? Celine, de vrouw als wie Eva zich voordoet, is Eva, maar toch ook weer niet. De welbespraaktheid van Celine komt Maurits vreemd voor, net als de wijze waarop ze Maurits verleidt: daadkrachtig, subtiel en vol onbekende spanning. Niets aan haar is als Eva, en toch is ze Eva. Als Maurits thuiskomt na een opwindende hotelnacht is Eva ineens verdwenen.
Over de auteur: Clarice Janzen is journaliste. Na succesvol te zijn geweest met enkele korte spannende verhalen debuteerde ze met haar eerste literaire thriller Overspel. Verloren is haar tweede thriller.
Verloren Clarice Janzen Kunsthistoricus Philip Meijerdaal heeft zijn vrouw Lotte al enkele maanden niet meer gezien. Lotte verblijft in een ggzinstelling omdat zij haar man wilde vermoorden. Als hij haar een keer in de kliniek gaat bezoeken, spreekt hij met de behandelend arts van Lotte. Deze wil weten wat er vooraf is gegaan aan Lottes poging tot doodslag en of er gebeurtenissen zijn die haar merkwaardige gedrag van de laatste tijd verklaren. Philip vertelt zijn verhaal hoe Lotte en hij in Portugal woonden omdat hij kunsthistorisch onderzoek moest doen voor een boek, en over zijn zoektocht naar een verdwenen tegeltableau. Philip vertelt ook over de dood van hun pasgeboren dochter Lizanne en hun terug keer naar Nederland. Enkele weken na het gesprek met de arts doet Philip een onverwachte vondst. Hij besluit om terug te gaan naar Portugal, waar hij op dramatische wijze wordt geconfronteerd met het verleden. En met de waarheid. Want wat heeft Lotte ertoe bewogen hem te willen doden? In deze psychologische thriller vertelt Clarice Janzen het verhaal van de liefde tussen Philip en Lotte, die door de mysterieuze dood van hun pasgeboren baby hevig op de proef wordt gesteld en uitmondt in een drama als Lotte probeert Philip te vermoorden. Op ingenieuze wijze ontvouwt Clarice Janzen het antwoord op de vraag: waarom?
Verloren verschijnt mei 2015
De mooiste boeken zijn van Marmer
29
Bloedstollende nieuwe winterthriller 2015 De jaarclub van Dominique besluit tot een reis naar het winterse Wenen. Eenmaal daar komen de herinneringen boven van een fatale vakantie van tien jaar geleden. De jaarclub verschijnt 18 november 2015