KIJK EN LUISTER
Sinterklaas
Het is pakjesavond. Sjef is samen met mama en Mina bij opa en oma. Het is gezellig. De gordijnen zijn dicht, de lampen aan. Straks komt Sinterklaas. ‘Ik geloof het niet’, zegt opa. ‘Ik geloof niet dat hij komt.’ ‘Jawel. Sinterklaas komt altijd’, zegt Sjef. ‘Ik weet ook zeker dat hij komt’, zegt oma. ‘Als-ie komt, eet ik mijn cadeautje op’, zegt opa. Mama lacht. ‘Dan hoop ik maar dat Sinterklaas iets eetbaars voor je heeft uitgekozen.’ ‘Dat hoop ik ook’, zegt opa. ‘Over eten gesproken: zullen wij eens even wat lekkers pakken, Sjefke?’ ‘Ja! Pepernoten!’ Sjef loopt naar de keuken. Door het keukenraam ziet Sjef dat het sneeuwt. ‘Kijk! Het sneeuwt!!!’ roept hij. De tuin, de planten, de zandbak, het dak van de schuur: alles is wit. En er dwarrelen nog steeds dikke vlokken naar beneden. ‘O nee!’ zegt opa. ‘Dat is vreselijk.’
32 Uit: Opilopi, © Clinty Thuijls. Meer lezen? Klik hier.
Sjef is juist blij. ‘Sneeuw is toch leuk, opa?’ ‘Voor ons wel, maar voor Sinterklaas niet’, zegt opa. ‘Hij kan uitglijden op het dak, of verdwalen in de sneeuwstorm. Nee, ik heb een slecht voorgevoel. Hij komt niet.’ ‘Echt niet?’ Sjef weet het nu ook niet meer zo zeker. ‘Ik hoop van wel.’ ‘We moeten afwachten.’ Opa schudt een zak pepernoten leeg op een schaal. ‘Pak jij nog even de speculaas?’ vraagt hij aan Sjef. ‘Zit in de koektrommel.’
33 Uit: Opilopi, © Clinty Thuijls. Meer lezen? Klik hier.
‘Hé, opa!’ Sjef vindt een briefje in de trommel. Het ligt boven op de speculaas en er staat iets op geschreven. Hij probeert het eerste woord te lezen, maar hij kan niet goed lezen wat er staat. Het zijn krullerige letters en het zijn ook heel veel woorden. Hij geeft de brief aan opa. ‘Wil jij het voorlezen?’ Opa pakt het briefje en leest. Zijn mond valt open. ‘Het is van een Piet!’ ‘Echt?’ vraagt Sjef opgewonden. ‘Wat staat er dan?’ Opa leest hardop voor: ‘Je weet nooit wat de avond brengt, maar ik heb een goed idee: schenk voor je opa een biertje in, en voor jezelf wat Roosvicee.’ ‘Ja, dat zal ik doen, Piet’, roept Sjef. En hij loopt snel naar de Roosvicee. En daar, achter de fles, ligt nóg een briefje. ‘Opa! Hier nog één. Is deze ook van Piet?’ Opa knikt en leest: ‘Pak voor je zusje een rijstekoek, voor mama en oma witte wijn. En voordat je er erg in hebt, zullen wij er zijn.’ ‘Zie je nou wel! Ze komen gewoon!’ Sjef springt van blijdschap op en neer en geeft opa een high five. ‘Hoe komen die briefjes hier nou ineens?’ vraagt opa. ‘Ik heb geen Piet gezien. Hoe doen ze dat?’
34 Uit: Opilopi, © Clinty Thuijls. Meer lezen? Klik hier.
Sjef haalt zijn schouders op. ‘Ik weet ook niet hoe ze het doen, maar ze dóén het.’ Als ze alle glaasjes hebben neergezet, gaan ze zingen. Wel vijf of zes liedjes. Dan ineens wordt er gebonsd. Op de ramen en op de voordeur. Heel erg hard. ‘Cadeautjes-cadeautjes-cadeautjes!’ roept Sjef. Hij rent zo snel hij kan naar de hal, opent de deur en kijkt. Maar wat is dat nou? Er staat helemaal niks. Geen zak, geen mand, geen doos. Niks. Hij ziet wel een paar pepernoten in de sneeuw liggen. ‘Alleen maar pepernoten?’ zegt Sjef beteuterd. ‘Da’s toch lekker?’ zegt opa. ‘Ja, maar de cadeautjes dan?’ vraagt Sjef. ‘Wacht eens even... zie jij wat ik zie?’ Opa kijkt en wijst. ‘Dit is een pepernotenspóór. Zie je, ze liggen netjes achter elkaar in een rijtje. Ze wijzen ons de weg. Ik denk dat als we dit spoor volgen, dat we dan de cadeautjes vinden.’ Mama blijft met oma en Mina binnen. Opa en Sjef doen hun jassen aan en gaan naar buiten. In de sneeuw kunnen ze ook de voetstappen van de Piet zien. Het spoor gaat naar rechts, langs de buren, dan rechts de hoek om en dan weer naar rechts. Nu zijn ze bij het maïsveld, aan de achterkant van de huizen. Het spoor loopt verder over het pad, richting de schutting van opa en oma. Het
35 Uit: Opilopi, © Clinty Thuijls. Meer lezen? Klik hier.
houdt op bij hun huis. Sjef doet de schuttingdeur open en ziet het spoor door de tuin lopen, weer terug naar het huis. Sjef kijkt. Ziet hij dat goed? De deuren van de woonkamer staan open, het gordijn wappert naar buiten. ‘De Piet is naar binnen gegaan!’ roept hij, en hij rent zo hard als hij kan het huis in. ‘Piet! Waar ben je?’ roept Sjef. Mama en oma kijken verbaasd. ‘Hebben jullie cadeautjes gevonden?’ vraagt oma. ‘Hebben jullie een Piet gezien?’ vraagt Sjef opgewonden. ‘Hij is hier naar binnen gegaan.’ ‘Hier?’ Mama en oma kijken verschrikt de kamer rond. ‘Niks gezien.’ ‘Het pepernotenspoor ging hiernaartoe.’ Ze kijken alle drie naar de grond. En jawel, hier liggen óók pepernoten. Het spoor gaat verder het huis in. Het loopt naar de keuken. Sjef rent erheen. En wat hij dan ziet is zo mooi. Daar op de grond liggen de pepernoten gestrooid in de vorm van een grote pijl. De pijl wijst naar de deur van de bijkeuken. De deur is dicht. ‘Opa!’ roept Sjef. Opa is ook binnengekomen. Hij heeft sneeuw op zijn hoofd. ‘De Piet zit in de kast!’ Sjefs hart bonkt. Mama heeft Mina op haar arm. Ze staan nu met z’n vijven voor de deur. Wat een spannend moment.
36 Uit: Opilopi, © Clinty Thuijls. Meer lezen? Klik hier.
‘Poepie?’ zegt Mina. Iedereen moet lachen. Ze snapt nog niks van Sinterklaas. ‘Ik ga je zo verschonen’, zegt mama tegen haar. ‘Durf jij de deur open te maken, Sjefke?’ vraagt opa. ‘Tuurlijk.’ Sjef loopt naar de deur. Voorzichtig maakt hij hem open. Hij kijkt naar binnen. ‘Nee hè’, zegt Sjef teleurgesteld. ‘Niks.’ ‘Niks?’ vraagt oma verbaasd. ‘Geen Piet’, legt opa uit. ‘Maar wel cadeautjes?’ vraagt oma. ‘Jaha!’ roept Sjef dan ineens blij. ‘Moet je zien wat een grote zak!’ Opa sleept de zak naar de kamer. ‘Ik zei het toch, opa’, zegt Sjef tevreden. ‘Sinterklaas komt altijd.’ ‘Natuurlijk’, zegt oma. ‘En daarom moet opa zijn cadeautje opeten.’ Sjef krijgt een heleboel mooie dingen: een rugzak, toverstiften, een heel mooie muts, Supermansokken, en het laatste cadeau is wat hij heel
37 Uit: Opilopi, © Clinty Thuijls. Meer lezen? Klik hier.
graag wilde hebben: een houten dino die je zelf in elkaar moet zetten en die kan bewegen. Opa krijgt ook een paar sokken, een stropdas, een trui en een boek. ‘Wat ga je opeten, pap?’ lacht Sjefs moeder. ‘Dat boek krijg je niet gekauwd met jouw gebit, dus dan maar de nieuwe sokken?’ Maar net als opa een hap van zijn sok wil nemen, vindt oma gelukkig nog een pakje in de zak. Een chocoladeletter ‘O’. ‘Is die voor mij?’ vraagt oma zich af.
38 Uit: Opilopi, © Clinty Thuijls. Meer lezen? Klik hier.
‘Voor Opilopi’, zegt Sjef. En hij geeft het pakje snel aan opa, zodat die zijn sokken niet hoeft op te eten. Want dat vindt Sjef zielig. ‘En wat heb je hier nou van geleerd?’ vraagt oma aan opa. Opa smikkelt van de chocolade en zegt smakkend: ‘Sjef had gelijk. Sinterklaas komt altijd.’
39 Uit: Opilopi, © Clinty Thuijls. Meer lezen? Klik hier.
Colofon © 2016 Clinty Thuijls en Uitgeverij Marmer BV Redactie: Esmé Wekker Illustraties: Argibald Omslagontwerp: Studio Jan de Boer Zetwerk: V3-Services Foto auteur: www.hadewychveys.nl Drukwerk: Ten Brink Eerste druk maart 2016 Tweede druk september 2016 ISBN 978 94 6068 356 5 E-ISBN 978 94 6068 798 3 NUR 281 Niets uit deze uitgave mag verveelvoudigd en/of openbaar gemaakt worden door middel van druk, fotokopie, microfilm, of op welke wijze dan ook, zonder voorafgaande schriftelijke toestemming van Uitgeverij Marmer BV. uitgeverij
M marmer
M m a r m er
M marmer
M
Uitgeverij Marmer BV De Botter 1 3742 GA BAARN T: +31 649881429 I: www.uitgeverijmarmer.nl E: info@uitgeverijmarmer.nl www.clintythuijls.nl www.facebook.com/opilopi.boek