Catalogus najaar 2022 by Uitgeverij Podium

Julia Armfield Splinter Chabot Daphne Deckers Akwaeke Emezi Jerry Goossens Ingmar Heytze Annemarie Oster Inge Schilperoord David Sedaris Manon Spierenburg Jip van den Toorn Manuel Vilas

3 Voorwoord Sladjana Labovic

September 30 32

Annemarie Oster Mantelliefde * Jerry Goossens Ingeborg, *

Oktober Julia Armfield Onze vrouwen diep in de zee Inge Schilperoord Het licht in de stad * Manon Spierenburg Doof!

November 36 34 22 14 24 10

Splinter Chabot CONFETTIREGEN cadeau-editie Daphne Deckers Uitwaaien Akwaeke Emezi De dood van Vivek Oji Ingmar Heytze Met wat geluk David Sedaris Happy-go-lucky Jip van den Toorn Crisis

Januari 28

Manuel Vilas Vreugde

* Reeds aangeboden

8 4 18

ij het samenstellen van de eerste brochure als nieuwe uitgever van Podium, dringen zich herinneringen op aan de jaren dat ikzelf aan de ontvangende kant van de aanbieding stond. Herinneringen aan De Wijze Kater in Utrecht. Sinds mijn twintigste stond ik er. Eerst tijdens mijn stage elke dag, daarna sporadisch als er extra handen nodig waren. Drukke dagen vlogen om, rustige uren gaven me de kans hele werelden te ontdekken. Via flapteksten breidde ik mijn algemene kennis uit. Tot op de dag van vandaag kan ik u een hoop vertellen over advaita, over Hildegard von Bingen en over Carl Jung. Een mooie mix met de kennis over Simone de Beauvoir, Germaine Greer en Sappho die ik op dezelfde manier opdeed bij Savannah Bay, de enkele keren dat ik daar op zondagen bijsprong. Ik weet niet of ze veel aan me hadden, maar voor mij was het genieten! Bij elke klant proberen te voorspellen voor welk boek ze zouden gaan en hoeveel boeken ze zouden kopen. Soms kwam er iemand langs van een uitgeverij met een verse brochure en werd er bijgepraat over alles wat er gebeurd was sinds de vorige aanbieding. Jaren gingen voorbij en ik kwam steeds minder en minder in zowel De Wijze Kater als Savannah Bay. Maar de gewoonte om in elke boekhandel boeken recht te zetten bleef. Bij de AKO net voordat ik de trein in spring, in Scheltema of Broese als een ander een boek niet netjes genoeg heeft teruggelegd. Bij mensen thuis houd ik me in. Meestal. In de lente van 2019 las ik op Boekblad dat Leo, eigenaar van De Wijze Kater, zijn boekhandel zou gaan sluiten. Hij vond het mooi geweest en dat was het misschien ook wel. Op de laatste dag ging ik langs. Ik zag hoe de planken leger en leger werden gekocht, hoe zogenaamde winkeldochters kans maakten de winkel eindelijk te verlaten. Ik herkende klanten die al die jaren hier hun antwoorden hadden gezocht en gevonden. Ik pakte een willekeurig boek en liet het inpakken door een ex-collega die mij precies dat had leren doen. Op weg naar de uitgang, schoof ik nog wat laatste boeken recht en liet mijn vingers over wat ruggen gaan. Ooit wilde ik De Wijze Kater overnemen, elke dag met mijn kat in een fietskrat naar de binnenstad fietsen. Maar die droom heb ik niet nagejaagd. Andere dromen dienden zich aan, andere kansen deden zich voor. De meest recente in het rijtje: het opvolgen van Joost Nijsen, één van Nederlands meest markante uitgevers. Het stokje na 25 jaar Podium overnemen. In deze hoedanigheid hoop ik dat we elkaar spoedig treffen bij u in de winkel. Dan vertel ik u graag meer over Julia Armfield, Splinter Chabot, Daphne Deckers, Akwaeke Emezi, Jerry Goossens, Ingmar Heytze, Annemarie Oster, Inge Schilperoord, David Sedaris, Manon Spierenburg, Jip van den Toorn en Manuel Vilas. Als u de koffie zet, leg ik ondertussen stiekem wat boeken recht. •

FICTIE

Inge Schilperoord HET LICHT IN DE STAD

De roman waar iedereen het dit najaar over heeft

anneer de zestienjarige Sophie door een ongeval haar vader verliest, is ze eenzamer dan ooit. Urenlang doolt ze door de grote stad op zoek naar antwoorden. Haar vader verdedigde als strafrechtadvocaat jonge moslimextremisten. Hun geweld, zei hij, heeft niets te maken met hun religie. Maar waarmee dan wel? In een poging dichter bij hem te komen stort Sophie zich op een werkstuk over jihadisme. Ook raakt ze bevriend met haar Afghaanse en islamitische klasgenote Zala. Betoverd door de geheimzinnige schoonheid van Zala’s geloof, doet het steeds meer pijn dat er voor haar geen God is. Sophies zoektocht naar waar ze thuishoort maakt dat ze niet alleen haar vader, maar ook zichzelf in een ander daglicht gaat zien. Met wie voelt ze zich het meest verwant? Met Zala, of toch met Isra, haar vaders ex-cliënte die zich aansloot bij IS? In haar tweede roman neemt Inge Schilperoord de lezer mee in een wereld die voor velen onbekend is. Op basis van jarenlange research naar jihadisme onder Nederlandse jongeren, de belevingswereld van de bekeerling en vanuit haar werk als psycholoog met verdachten op de Terroristen Afdeling van de gevangenis, slaagt ze erin om net als in haar internationaal bejubelde debuut Muidhond fascinerend dicht onder de huid van een niet-alledaags personage te kruipen.

Inge Schilperoord (1973) is werkzaam als forensisch psycholoog, recensent (Trouw) en columnist (Psychologie Magazine). Haar debuutroman Muidhond won de Bronzen Uil 2015 en prijkte op de shortlist van de Libris Literatuur Prijs, ECI Literatuurprijs, Opzij Literatuurprijs, ANV Debutantenprijs, Anton Wachterprijs, Fintro Literatuurprijs, International Dublin Literary Award en de Prix Femina étranger. Ze was nauw

De pers over Muidhond: ‘Een duistere en grootse prestatie.’ ★★★★★ de volkskrant ‘Een tour de force. Dit is een briljante, noodzakelijke roman.’ ★★★★★ de morgen

‘Een boek waar je ogen als magneten aan vastgekleefd blijven zitten.’ ★★★★ nrc ‘Een goed geschreven, zeer beklemmende en verontrustende roman.’ trouw

• Lezingen in de boekhandel • Veel media-aandacht • Online marketingcampagne

• Blow up beschikbaar op aanvraag • Aanwezig op Beste Boeken Live

Paperback 13,5 x 20 cm

NUR 301

Ca. 224 pagina’s

ISBN 978 94 6381 069 2

Ca. € 22,50

E-book beschikbaar

Omslag Rouwhorst + Van Roon

Oktober 2022

betrokken bij de succesvolle verfilming van Muidhond door Patrice Toye. De film won de Publieksprijs op het Filmfestival van Gent in 2019 en van Seoul in 2020.

Auteur aan het woord

‘Verschillende keren tijdens het praten met deze jongeren dacht ik aan mezelf als puber.’

Haar debuut Muidhond knalde vanuit het niets de literatuur binnen en werd een bestseller. In Het licht in de stad komt het allemaal weer samen: Schilperoords schrijftalent, haar kennis van de menselijke psyche en haar inlevingsvermogen.

en niet ondertussen nadenken over zaken. Daarom heb ik de afgelopen jaren steeds periodes van maanden achter elkaar vrij genomen om te schrijven. En blijkbaar werk ik zo dat ik eerst alles helemaal uitschrijf, in dit geval tot meer dan 100.000 woorden, en dan ga schaven en indikken, zodat het geheel met elke ronde korter, en hopelijk scherper wordt, tot ik ontdek wat ik eigenlijk echt wil zeggen, waar het om draait. Kan je ons iets vertellen over de personages? Het hoofdpersonage is Sophie, zestien jaar, een gymnasiaste die recent haar vader heeft verloren. Ze woont bij haar tante. Het is een eenzaam meisje, dat veel door de grote stad doolt, ze zoekt iets of iemand om bij te horen, weg te komen van zichzelf. Al schrijvende kwam ik erachter dat alle andere personages iets in hun leven hebben

waar ze in kunnen verdwijnen en dat dit hetgene is dat Sophie ook zoekt. De anderen hebben hun muziek, of hun werk om in op te gaan. Of hun religie. Dit laatste lijkt vooral het geval voor Isra, een ex-cliënte van haar vader, die Sophie online ontmoet. Haar vader stond in de periode voor hij stierf – het speelt in 2016 – jongeren bij die werden verdacht van jihadistische activiteiten of propaganda, zoals zich aansluiten bij IS in Syrië. Isra was een van hen. Wederom een thema dat gevoelig kan liggen. Hoe ben je op het onderwerp gekomen? Net als Muidhond in eerste instantie via mijn werk als forensisch psycholoog. Ik begon een jaar of vijf geleden met het psychologisch onderzoeken van jonge verdachten op de TA – Terroristen Afdeling – van de gevangenis, ik ontmoette daar de groep met wie de vader van

anderzijds zat er altijd iets van reserve in. Ik bleef overal een buitenstaander. Ik liep ook veel door de stad. Zo ontstond Sophie, die in verschillende aspecten op mij lijkt als tiener. © Keke Keukelaar

Je tweede roman! Was het een heel ander proces dan het schrijven van Muidhond? Ja en nee. Wat anders was, is dat Muidhond in fases ontstond. Eerst was het een kort verhaal, toen een novelle en uiteindelijk werd het toch langer, en langzaamaan werd het een boek. Ik wist dus van tevoren niet welke vorm het zou gaan krijgen. Nu was dat anders, ik begon met het doel een roman te schrijven. Al schrijvende waren ook veel dingen vergelijkbaar, dat zie ik vooral nu achteraf. Ik denk dat ik tijdens het schrijven van mijn nieuwe roman mezelf ook beter heb leren kennen als schrijver. Ik heb hierin een aantal dingen ontdekt. Zoals dat het voor mij niet goed gaat om zowel te werken als forensisch psycholoog en tegelijk als romanschrijver. Het schrijven van non-fictie naast het andere werk gaat wel. Voor een roman moet ik mijn hoofd leeg hebben,

Sophie werkte. Dat was erg intrigerend. Van tevoren had ik zo mijn vooroordelen. Dat dit toch wel heel radicale, vrij gestoorde, mensen moesten zijn. Radicaal zijn ze ook, bezeten van een gedachtegoed, maar over het algemeen verder veel ’normaler’ dan ik had gedacht. Ik sprak er ook verschillende bekeerlingen, die me eveneens fascineerden. Jonge, witte meisjes die het leven voor hun bekering als leeg omschreven. Het kapitalisme, al dat consumeren, gerichtheid op je uiterlijk, het ging ze zo tegenstaan dat ze naar ‘meer’ zochten. Voor hen had de

Islam meer aantrekkingskracht dan het Christelijk geloof, toch door het exotische, spannende dat eromheen hing voor hen. Tegelijkertijd viel het me op dat veel van deze jongeren, die veel bezig zijn met bepaalde aspecten van het geloof, eigenlijk helemaal niet zoveel daadwerkelijke kennis ervan hebben. Verschillende keren tijdens het praten met deze jongeren dacht ik aan mezelf als puber. Ik was ook dolende, zoekende, aan de ene kant nieuwsgierig en ik kon ergens helemaal in opgaan, had ook interesse in religie, terwijl ik nooit religieus ben geweest,

Zou je willen dat het boek bijdraagt aan een debat of aan een geweldige leeservaring? Of allebei? Vooral dat tweede. Ik denk dat dit boek weer gaat over de worstelende mens in algemene zin. Ik vind het wel belangrijk te tonen dat mensen, ook die in de gevangenis, vaak veel complexer en gelaagder zijn dan je soms denkt. Maar dat is zeker niet mijn belangrijkste doel. •

FICTIE

Julia Armfield ONZE VROUWEN DIEP IN DE ZEE

Een beklijvende roman over de onbekende diepten van liefde en van de zee

aandenlang heeft Miri gewacht op de terugkeer van haar vrouw Leah. De diepzeemissie waar Leah onderdeel van uitmaakte was uitgedraaid op een catastrofe: veel langer dan gepland zat Leah met haar twee collega’s vast in een onderzeeër op de bodem van de zee. Wanneer Leah dan eindelijk weer thuis is, hoopt Miri dat ze het normale leven samen weer op kunnen pakken, maar Leah lijkt te zijn veranderd. Wat er precies met haar en haar collega’s gebeurd is weet Miri niet, maar wat het ook is dat Leah heeft meegemaakt, gezien en gevoeld daar in die diepte; ze draagt het ook nu, op land en in hun eigen huis nog met zich mee. Terugkeren naar hun gewone leven lukt niet meer. Miri voelt haar geliefde bij zich wegglippen. Herinneringen aan hun vroegere leven, de kleine momenten die ze met elkaar deelden, dringen zich aan haar op en doen haar al te meer beseffen wat ze aan het verliezen is. Onze vrouwen diep in de zee is een uitzonderlijke, poëtische roman over liefde, verlies, rouw en over al het onbekende dat leeft in de diepe, angstaanjagende zee.

Julia Armfield (1990) studeerde Victorian Art and Literature aan de Royal Holloway University. Ze schrijft fictie en theater en debuteerde in 2019 met de veelgeprezen verhalenbundel salt slow. Armfield ontving de White Review Short Story Prize en

‘Vervreemdend, mysterieus, spannend, triest; een prachtig verhaal over liefde en de oceaan.’ scheltema

Pushcart Prize en werd genomineerd voor de Sunday Times Young Writer of the Year Award. Onze vrouwen diep in de zee is haar debuutroman.

‘Er zit zo’n tederheid in de precisie van deze observaties van langdurige liefde en zo’n griezelige vervreemding wanneer het unheimliche binnendringt. Uiteindelijk smelten de twee sferen samen in de hartveroverende, filmische climax van de roman. Ik zal er nog lang over nadenken.’ the times ‘Julia Armfields debuutroman is scherp, atmosferisch, droogkomisch, verdrietig, uitzonderlijk.’ the irish times

‘Julia Armfield is een van mijn favoriete schrijvers, Onze vrouwen diep in de zee beweegt zich vloeiend tussen horrorverhaal en liefdesverhaal, het prachtige en het groteske. Een hedendaags gothic sprookje, subliem in zijn griezeligheid.’ Florence Welch (Florence and the Machine) ‘Een stemmige en intieme debuutroman, zowel een portret van een huwelijk als een subtiele horrorfantasie (...) betoverend.’ publishers weekly

Oorspronkelijke titel Our Wives Under the Sea

Vertaling Karina van Santen en Martine Vosmaer

Paperback met flappen 13,5 x 20 cm

NUR 302

Ca. 256 pagina’s

ISBN 978 94 6381 154 5

Ca. € 22,99

E-book beschikbaar

Omslag bij Barbara

Oktober 2022

9 789463 811545

NON-FICTIE

Jip van den Toorn CRISIS

De scherpste en meest relevante beeldcolumnist van dit moment

r is niemand die de tijdsgeest zo weet te vangen als Van den Toorn in haar beeldcolumns. Elke dinsdag en zaterdag kijken we reikhalzend uit naar de Volkskrant om te zien hoe scherp en spot on Jip van den Toorn terugblikt op de week. Haar beeldcolumns worden veelvuldig gedeeld op social media en aan elkaar doorgestuurd. Maar kranten zijn vluchtig en de tekeningen en commentaren van Van den Toorn het bewaren waard. En daarom verschijnt dit najaar Crisis, het eerste boek van Van den Toorn met eerder gepubliceerd en nieuw werk. Het overkoepelde thema ‘crisis’ vangt de dingen waarmee te maken krijgen. Van thuiswerkongemakken tot identiteitszoektochten en van pandemieproblemen tot generatieverschillen. Jip van den Toorn staat aan de vooravond van een grote loopbaan als beeldcolumnist en dat trappen we af met dit geweldig geïllustreerde boek.

Jip van den Toorn (1993) is een illustrator uit Amsterdam. Ze illustreert voor Nederlandse en Belgische kranten en tijdschriften zoals de VPRO gids, Het Parool en De Standaard. Ook heeft ze twee keer per week een beeldcolumn in de Volkskrant, waarin ze haar kijk op de maatschappij en de politiek deelt. Daarnaast is ze schrijver en redacteur bij Dit was het nieuws. In 2018 won ze de World Illustration Awards met haar

‘Jip van den Toorn kan waanzinnig tekenen, maar ze is vooral meedogenloos grappig. Mijn favoriete combinatie.’ Peter Pannekoek

• Kerstkaarten voor de boekhandel • Pop-up expo

‘De tekeningen van Jip van den Toorn zijn een begrip: grappig, slim, kritisch en scherp!’ Tim den Besten ‘Hoe voelde de wereld deze week? Dat kan Jip van den Toorn in één beeld zeggen!’ Aaf Brandt Corstius

ongepaste geborduurde kussens en in 2019 won ze de Fiep Westendorp Stimuleringsprijs. In 2020 stond ze op de shortlist van de Inktspotprijs.

Paperback 17 x 23 cm

NUR 370 en 401

Ca. 160 pagina’s

ISBN 978 94 6381 156 9

Ca. € 20,99

November 2022

Boekverzorging Suze Swarte

9 789463 811569

12 Leesfragment

POËZIE

Ingmar Heytze MET WAT GELUK

Geen boekenkast compleet zonder Heytze

et wat geluk is de twaalfde dichtbundel van Ingmar Heytze. De dichter gaat door met dat waar hij het beste in is: zijn eigen leven en fascinaties verdichten in poëzie waarin iedereen zichzelf terug kan vinden. Ingmar Heytze is de vijftig voorbij en tegen zijn zin voorzien van een leesbril. Oude huizen zijn verlaten en nieuwe weer betrokken. De dochters uit De man die ophield te bestaan (2015) en Ik wilde je iets moois vertellen (2018) zijn uit de luiers. In de generatie opa’s en oma’s is het grote sterven begonnen, de wereld zucht onder oorlog, klimaatcrisis en de naweeën van een pandemie. Hoe houd je een acceptabel humeur onder zulke omstandigheden? Hoe ga je goed om met een leven waarin gewone dagen – er gaat immers niets boven een gewone dag – steeds schaarser lijken? Misschien luidt het antwoord wel: met wat geluk.

Maar weinig Nederlandse poëzieliefhebbers zullen nog nooit iets van Ingmar Heytze (1970) hebben gelezen. Van zijn bundels zijn tienduizenden exemplaren verkocht, zijn gedichten sieren vele gevels in Nederland. Bijna al zijn gedichten zijn verzameld in Voor de liefste onbekende (2016). In 2021 verscheen De honderd van Heytze, waarin hij zijn favoriete gedichten uit zijn eigen rijke oeuvre bijeenbracht, voorzien van kleine, persoonlijke essays.

Over De honderd van Heytze: ‘Niet alleen een overweldigende dichtbundel, maar ook een smeuïge en humoristische kijk in het leven van een unieke dichter.’ Ronald Giphart in algemeen dagblad

Paperback 15 x 22 cm

NUR 306

Ca. 48 pagina’s

ISBN 978 94 6381 157 6

Ca. € 20,99

November 2022

Omslag Rob Westendorp

9 789463 811576

Leesfragment

IK WEET WAAR HET GELUK IS

DRIE ADEMTOCHTEN VOOR DE SLAAP

Ik weet waar het geluk is maar ik mag het niet vertellen, aan niemand – niet aan de filosoof die elke vraag heeft ingepikt en opgewreven tot hij glimt van logica en niemand door de schittering kan zien dat-ie geen antwoord geeft.

En voor ik zou gaan slapen dacht ik: waar is het moment dat je het roer uit handen geeft, jezelf op reis stuurt in jezelf zonder te weten wie wat tegenkomt –

Niet aan de socioloog met zijn tabellen waar iedereen wel in past maar geen mens zichzelf herkent. Niet aan het kind dat huilt en niet kan zeggen wat er scheelt. Niet – wat misschien het zwaarste is – aan een dier dat doodgaat zonder dat het weet dat het bestond. Het is mijn plicht om alle geluk van de wereld geheim te houden op straffe van het verdwijnen ervan, volkomen, voorgoed. Zo blijf ik alleen en niet gelukkig. Kon ik u maar iets vertellen. Nu weet ik niet eens of iemand me geloven zou – en dat terwijl het zó voor de hand ligt.

en voordat ik ga slapen, niet alleen, wat alles anders maakt, wetend dat er om me heen drie harten kloppen op hun eigen avontuur onder dezelfde sterren – voordat ik ging slapen wist ik zeker dat ik water zag, een bootje en een overkant, een vuurtje met drie schaduwen erom. Ik stapte in, meerde af, roeide zo geruisloos als ik kon –

NON-FICTIE

Manon Spierenburg DOOF!

Filmrechten verkocht!

En waarom het zo lang duurde voordat ik erachter kwam

anon is een licht neurotische scenarioschrijver. Ze is de afgelopen jaren behoorlijk doof geworden, maar had dat lange tijd niet in de gaten. Steeds vaker verlopen sociale gelegenheden stroef, is het weer eens nodig om excuses te maken omdat ze iets niet goed begrepen heeft. Haar dochter Evi snapt inmiddels dat roepen om papa meer effect heeft dan roepen om mama, en praat op school drie keer harder dan haar klasgenootjes. Maar ze weet niet beter, dus neemt het zoals het komt. Ook Willem, de stoere herder, past zich aan de situatie aan en vangt steken op die Manon laat vallen. Zij leest zijn lichaamstaal en hij de hare. Hij waarschuwt Manon als de bel gaat, als haar dochter huilt, als de telefoon overgaat. Hij is een super nanny voor Evi en redt haar van aanstormende auto’s en van de verdrinkingsdood. Manon wijt de chaos aan stress en de neiging van andere mensen om overal een puinhoop van te maken. Tot op een dag haar man opmerkt: ‘Jij verstaat gewoon niemand meer als het donker wordt.’ Kwartjes beginnen te vallen en een zoektocht begint. Naar oplossingen, naar genezing, naar acceptatie. Het is de liefde voor haar dochter die Manon uiteindelijk over de streep trekt om ‘uit de kast te komen’ over ‘dat doof’. Doof! is een zeldzaam grappig boek vol zelfspot over een wereld die volledig ingericht is op horenden maar waarin ook noise cancelling headphones niet aan te slepen zijn. Over het missen van muziek maar vooral over de schoonheid van stilte.

Manon Spierenburg (1968) is schrijfster en scenarist. Na haar studie Nederlandse Taal- en Letterkunde ging ze scenario’s schrijven, voor o.a. Goede Tijden, Slechte Tijden, Rozengeur & Wodka Lime en Floor Faber. Inmiddels heeft ze tien boeken op haar naam staan, waaronder de kinderserie De vier van Westwijk. In de Volkskrant schreef ze veelgelezen columns over ‘dat doof’. Momenteel schrijft ze mee aan de verfilming van

• Hilarisch, pijnlijk en nog waargebeurd ook • Bekend van columns in de Volkskrant

• In Nederland wonen 1,5 miljoen doven- en slechthorenden

Paperback 13,5 x 20 cm

NUR 320

Ca. 240 pagina’s

ISBN 978 94 6381 158 3

Ca. € 21,99

E-book beschikbaar

Omslag bij Barbara

Oktober 2022

Doof!

9 789463 811583

Leesfragment

‘

utisme’, typte ik in het zoekbalkje van Google. Er verscheen een verontrustend lange reeks zoekresultaten. Je kon je tegenwoordig blijkbaar niet meer uitrekken zonder dat je iemand in zijn gezicht sloeg die autistisch was. Of er een boek over had geschreven. Of er een film over aan het maken was. ‘Autisme bij vrouwen,’ typte ik in. Er verscheen meteen een overzichtelijk rijtje symptomen op het scherm. ‘Oppervlakkig sociaal gedrag,’ las ik. ‘Je kopieert sociaal gedrag, maar dieper inzicht ontbreekt’. ‘Twee. Je bestudeert andere mensen om te kijken hoe ze zich gedragen.’ Ik deed niet anders. Vóór gisteravond dacht ik dat dat was omdat ik onderzoek deed naar mijn personages, inspiratie zocht in mijn omgeving om er vervolgens zelf mooie sier mee te gaan maken, maar het begon tot me door te dringen hoe het echt zat. ‘Drie, je houdt vast aan routines.’ Ik moest wel. Als mijn sleutels een meter naast hun normale plek lagen kon ik ze al niet meer vinden. Evi’s eerste woordje was niet ‘mama’, maar ‘sjosja’, wat een poging was om ‘sleutels’ te zeggen omdat ik daar de hele dag om liep te brullen en Paul de schuld gaf als ik ze kwijt was. ‘Vier. Je bent vaak moe.’ Verslagen keek ik opzij, naar Willem. Vier van de vier. Ik had het dus. Was het dus. De schellen vielen van mijn ogen. Ineens was het zo duidelijk, hoe bestond het dat ik dat al die tijd over het hoofd gezien had. En iedereen om me heen ook. Paul, mijn vrienden, collega’s, Evi. Evi! Het was erfelijk, stond hier. Had ik mijn kind opgezadeld met een aandoening die haar een levenslang sociaal isolement bezorgde? Tegen de tijd dat Paul terugkwam van de sportschool was ik er volledig van overtuigd dat ik autistischer was dan de Rain Man. ‘Ik dacht dat jij naar dat Westwijkding moest?’ ‘Gooi eens een doos tandenstokers op de grond?’ Paul keek me wantrouwend aan. ‘Wedden dat ik in één oogopslag weet hoeveel het er zijn?’ ‘Hoelang ben ik weggeweest?’ vroeg hij zich verbijsterd af, en keek hulpzoekend naar hond Willem om te kijken of hij daar wijzer van kon worden. Willem duwde zich beschermend tegen mijn knie. ‘Dat van gisteravond?’ ‘Ja?’

‘Dat is niet alleen gisteravond. Zo gaat het de hele tijd.’ Paul zag dat ik echt aangedaan was en keek over mijn schouder naar het computerscherm; wat was er gebeurd? Hij zag de autisme-pagina openstaan. ‘Nee, hè? We hadden afgesproken dat je niet meer op medische dingen zou zoeken. De vorige keer was je ervan overtuigd dat je diabetes had. Of een hersentumor.’ ‘Dit is anders.’ ‘We mochten een maand geen brood of suiker.’ Opeens sprongen de tranen in mijn ogen. Ik huil nooit, zelfs niet tijdens de bevalling, dus nu was Paul gealarmeerd. Hij knielde naast me en hield me onhandig vast. Willem legde zijn kop in mijn schoot. ‘Je bent niet autistisch,’ zei Paul. ‘Je bent het tegenovergestelde van autistisch.’ ‘Alles gaat mis,’ zei ik. ‘Ik ben star en moe en alles moet op mijn manier.’ Ik probeerde de paniek te stoppen, maar werd er zo door overspoeld dat ik de controle verloor. ‘En ik moet vanwege die serie de hele tijd lunchen met mensen die ik niet ken. Ze zeggen de raarste dingen. Het kan toch niet zo zijn dat ik de enige normale ben, en zij allemaal gek.’ Nu begon ik pas echt te huilen. ‘Ik kan dit niet. Op mijn werk. Op school. In het zwembad.’ Paul gaf me een doos tissues. ‘Je bent niet star. Als je nog ruimdenkender zou zijn dan dit, dan zouden je hersens uit je schedel vallen.’ ‘Ik bestudeer mensen in plaats van groepjes te vormen. Ik bestudeer mensen die groepjes vormen.’ ‘Dat is je werk. En je wilt niet eens met die mensen. Je hebt al honderd jaar dezelfde vrienden. Die wèl leuk zijn.’ ‘Ik ben moeilijk.’ ‘Maar in elk geval niet saai.’ Ik lachte door mijn tranen heen. Paul voelde de marge. ‘Je bent niet autistisch, oké? Stapelgek, ja. Maar niet autistisch.’ Mijn heilige geloof begon te wankelen. ‘Wat is het dan? Je moet toch toegeven dat dat van gisteren niet best was.’ ‘Jij verstaat gewoon niemand meer als het donker wordt,’ zei Paul.

FICTIE

Akwaeke Emezi DE DOOD VAN VIVEK OJI

Als niemand je ziet, besta je dan wel?

p een middag, in een stad in het zuidoosten van Nigeria, opent een moeder haar voordeur en ontdekt het lichaam van haar zoon, gewikkeld in kleurrijke stof, aan haar voeten. Wat volgt is het tumultueuze, hartverscheurende verhaal van de strijd van een gezin om een kind te begrijpen wiens geest zowel zachtaardig als mysterieus is, wiens gedrag zowel teruggetrokken als flamboyant is. Opgevoed door een afwezige vader en een begripvolle maar overbezorgde moeder, lijdt Vivek aan desoriënterende black-outs. Vivek vindt troost in vriendschappen met de warme, onstuimige dochters van de Nigerwives, in het buitenland geboren vrouwen die getrouwd zijn met Nigeriaanse mannen. Maar Viveks nauwste band is met Osita, zijn zelfverzekerde, vrolijke neef wiens charme ook een beschermingsmechanisme blijkt. Terwijl hun relatie dieper wordt – en Osita worstelt om Viveks drang naar verlossing te begrijpen – rijst in een moment van opwindende vrijheid de vraag wat erger is: sterven of onzichtbaar leven? De dood van Vivek Oji is een wereldwijd bejubelde roman over familie en vriendschap, over gezien willen worden, over het zoeken naar een thuis, over de prijs van jezelf zijn. Een mozaïekroman vol onvergetelijke personages van één van de belangrijkste stemmen uit de hedendaagse literatuur.

Akwaeke Emezi (die/hen/hun, 1987) is de auteur van de New York Timesbestseller The Death of Vivek Oji, die op de shortlist stond voor de Dylan Thomas Prize en in 2022 op de shortlist staat van de Dublin Literary Award. Diens debuut Freshwater werd uitgeroepen tot één van New York Times Notable Books en stond op de shortlist voor prijzen als de PEN/

‘Betoverend en surreëel proza over seksualiteit, spiritualiteit en thuiskomen in jezelf.’ Valentijn Hoogenkamp ‘Opmerkelijk en gedurfd.’ the new york times book review

De uitgave van De dood van Vivek Oji is een samenwerking van uitgeverij Podium

Hemingway Award. Emezi stond op

en Splinter Books. Een label waaronder bijzondere boeken worden gepubliceerd

de cover van Time Magazine als één

die bijdragen aan diversiteit, plezier, debat en vrijheid.

van 2021 Next Generation Leaders.

‘Emezi’s uitzonderlijke proza is vaak even diepzinnig, teder en hartverscheurend als dat wat beschreven wordt.’ the guardian Oorspronkelijke titel The Death of Vivek Oji

Vertaling Adiëlle Westercappel

Paperback 13,5 x 20 cm

NUR 302

Ca. 256 pagina’s

ISBN 978 94 6381 160 6

Ca. € 21,99

E-book beschikbaar

Omslag bij Barbara

November 2022

9 789463 811606

PODIUM VERWELKOMT TROTS

DAVID SEDARIS ‘Een van mijn lievelingsschrijvers.’ Sylvia Witteman ‘Jaloersmakend hoe geweldig David Sedaris tegelijkertijd zowel spottend als liefdevol kan schrijven over zijn familie.’ Martine de Jong ‘Onbetwist de koning van komische verhalen.’ the guardian ‘Het briljante van David Sedaris’ verhalen is dat zijn essentie, zijn aura, door de pagina’s van zijn boeken sijpelt, als een bedwelmende wolk ons hypnotiseert zodat zijn logica de onze wordt.’ the new york times

‘Sedaris is een buitengewoon getalenteerde humorist.’ washington post ‘Zelden heb ik zo gelachen als met David Sedaris in College Tour. Niet alleen is zijn proza hilarisch, vilein en onweerstaanbaar humoristisch, op een podium draait Sedaris zijn publiek pas echt om de vinger. Nu raakt hij de lezer midscheeps met zijn nieuwe verhalenbundel Happygo-lucky. Het titelverhaal over zijn vader die langzaam wegkwijnt in een verpleeghuis is ontroerend, tragikomisch en inclusief weergaloze slotzin.’ Twan Huys

NON-FICTIE

David Sedaris HAPPY-GO-LUCKY

Volgens Time Magazine de grappigste man van Amerika

et staat buiten kijf dat David Sedaris één van de grappigste mensen op de planeet is. Maar nog meer dan zijn humor is het zijn manier van observeren die hem wereldwijd geliefd en veelgelezen maakt. Door zijn ogen wordt een bezoek aan een schietcursus, het ziekbed van zijn vader, een Servische markt of een zomer op het Franse platteland een must-read. Zo ook zijn herkenbare verslagen over het leven tijdens en na de lockdowns (‘Oh nee, ik haat mensen nu meer dan tijdens de lockdown. Ik was voetgangers die appen tijdens het lopen vergeten!’). © Ingrid Christie

Happy-go-lucky is een tijdloze bundel door één van de weinige humoristen wiens werk in elke taal overeind blijft, getuigen de meer dan tien miljoen boeken in meer dan vijfentwintig talen. Als we dan toch in interessante tijden moeten leven, is er niemand die ze beter kan beschrijven dan de onvergelijkbare David Sedaris.

Van de boeken van David Sedaris (1956) zijn wereldwijd ruim tien miljoen exemplaren verkocht. In Nederland brak hij definitief door met de bundel Van je familie moet je het hebben. Sedaris is meester van de satire en een scherpe observator van zijn medemens, zichzelf en de wereld om hem heen. Hij publiceert met regelmaat in de The New Yorker en in 2019 is hij toegelaten tot de American Academy of Arts and

• Auteursbezoek in 2023 • Advertentie in landelijke krant • Auteur beschikbaar voor interviews

Oorspronkelijke titel Happy-Go-Lucky

Vertaling Irving Pardoen

Paperback 13,5 x 20 cm

NUR 320

Ca. 288 pagina’s

ISBN 978 94 6381 162 0

Ca. € 21,99

E-book beschikbaar

Omslag bij Barbara

November 2022

Letters.

9 789463 811620

FICTIE

Manuel Vilas VREUGDE

Een hoopvolle zoektocht naar levensvreugde

ankzij het overweldigende succes van zijn laatste roman is de hoofdpersoon op wereldtournee. De reis kent echter twee gezichten. Er is het openbare, waarin de man zijn lezers ontmoet en zijn succes viert, en er is het intieme en verborgene, waarin hij zich hult in eenzaamheid en gravend in zijn herinneringen op zoek gaat naar zijn eigen waarheid. Een waarheid die aan het licht komt na de dood van zijn ouders, zijn echtscheiding en zijn leven met een nieuwe vrouw; een leven waarvan zijn kinderen de hoeksteen worden waarop de behoefte rust om geluk te vinden. In poëtische taal vertelt Vilas een verhaal dat terugkijkt op zijn verleden en hem lanceert richting een nog onbekende toekomst. Een hoopvolle zoektocht naar vreugde. Manuel Vilas (1962) is dichter en

‘Een lofzang in proza met de betovering van poëzie. […] ontwapenend en ontroerend.’ el país

schrijver. Hij wordt gerekend tot een van de belangrijkste schrijvers van zijn generatie in Spanje. Met zijn romans

‘De terechte doorbraak voor Manuel Vilas […] Vilas’ heldere verteltoon trekt je moeiteloos mee.’ de morgen

Ordesa en Vreugde beleeft Vilas zijn grote internationale doorbraak.

• Bekroond met de Premio Planeta • Opvolger van de internationale bestseller Ordesa

Pers over Ordesa: ‘Vilas weeft een scherp persoonlijk portret van Spanje.’ ★★★★ nrc

‘Wie zich mee wil laten voeren naar de krochten van Vilas’ ziel, vindt in zijn meanderende, melancholieke zinnen een diep roerend verhaal over rouw en (verlangen naar) liefde.’ het parool

Oorspronkelijke titel Alegría

Vertaling Trijne Vermunt

Paperback 14 x 21 cm

NUR 302

Ca. 400 pagina’s

ISBN 978 94 6381 165 1

Ca. € 23,99

E-book beschikbaar

Omslag bij Barbara

Januari 2023

9 789463 811651

NON-FICTIE

Annemarie Oster MANTELLIEFDE

Een goudeerlijk en uniek portret van de liefde van later

nnemarie Oster, ooit grande dame van de Nederlandse theater- en televisiewereld, populaire columniste en schrijfster, ontmoette rond haar zestigste een ietwat brutale, zelfverzekerde, charmante man. Ze vallen voor elkaar, gaan samenwonen en vijftien jaar later trouwen ze. Tijdens hun huwelijksreis begint de gezondheid van de echtgenoot te verslechteren. Al tijdens de wittebroodsweken is hij afhankelijk van haar mantelzorg. Maar wat de schijn heeft van een ongelukkige start ontwikkelt zich tot een bijzonder liefdesverhaal. Een verhaal waarin de plagerige macho die haar nu eens gelukkig, dan weer minder gelukkig maakte, geleidelijk verandert in een zachtaardige levensgezel. Dankzij deze mantelzorg werd hij haar grootste liefde. Annemarie Oster (1942) begon haar

Mantelliefde is een boek vol zelfspot, affectie, scherpte, harde woorden en zachte gevoelens. Een uniek verslag van een late liefde.

carrière als radio-omroepster bij de VPRO, werkte met Van Kooten, De Bie en Ton van Duinhoven aan het satirische televisieprogramma Hadimassa en stond op de planken met cabaret Lurelei. Ze schreef theaterrecensies voor HP/de Tijd, columns voor de Volkskrant, publiceerde in diverse tijdschriften en schreef onder andere de boeken Een

• Interviews op televisie • Aandacht in (dag)bladen

• Beschikbaar voor boekhandelsbezoek

moeder van niks, Sjans, Een vrouw om achterna te reizen, Hoe moet je kijken en Mooi geweest. Oster is benoemd tot Ridder in de Orde van Oranje-Nassau.

Hardcover 12,5 x 20 cm

NUR 320

Ca. 144 pagina’s

ISBN 978 94 6381 150 7

Ca. € 17,99

E-book beschikbaar

Omslag Vincent Steinmetz

September 2022

9 789463 811507

FICTIE

Jerry Goossens INGEBORG,

Een roman op het snijvlak van feit en fictie

ijftien jaar nadat Ingeborg Lariby op 9/11 als enig Nederlandse slachtoffer omkwam bij de aanslag op de Twin Towers, ontdekt haar neef Jerry Goossens dat Ingeborgs nagedachtenis door complotdenkers wordt gegijzeld. Hij besluit haar postuum te redden door een boek over haar leven te schrijven. En passant hoopt hij daarmee ook zijn huwelijk en zijn gefnuikte literaire carrière te reanimeren. Eenmaal in New York lopen alle sporen naar Ingeborg dood. De stad blijkt bevolkt door leugenaars, fantasten en andere schimmige figuren. Dolend door Manhattan komt Jerry vooral zichzelf tegen. Zijn zicht op de werkelijkheid wordt verder belemmerd door nóg een fantoom uit het verleden. Als puber doodde hij tijdens een noodlottig spel zijn beste vriend. Hij heeft dat altijd voor de buitenwereld verborgen gehouden, maar kan, op zichzelf teruggeworpen, niet langer aan de herinnering ontsnappen. Langzaam verliest hij grip op de realiteit. Wat is werkelijkheid en wat fictie? Zit er misschien toch een kern van waarheid in die complottheorieën? Bestaat hij zelf eigenlijk wel? Radeloos wendt hij zich tot de nagedachtenis aan Ingeborg voor antwoorden. In Ingeborg, bedelft Goossens de lezer onder een eruptie van (non)fictie, (auto)biografie, anekdotes, sterke verhalen en ogenschijnlijk willekeurige terzijdes. Uit die taalexplosie doemen de contouren van twee vervlochten levens op. Humoristisch, aangrijpend en overdonderend. Een post truth-roman voor de 21e eeuw.

Jerry Goossens (1965) is auteur van fictie en non-fictieboeken, een bekende journalist en een veelgelezen columnist voor onder andere het Algemeen Dagblad. Zijn meest recente non-fictieboek Het grote ouwelullenboek werd een instant bestseller. Goossens woont en werkt in Utrecht. In zijn vrije tijd poogt hij de gitaar te bedwingen. Ingeborg, is zijn vijfde en beste roman.

• Populaire columnist bij AD • Auteur van Het grote ouwelullenboek, 15.000 exemplaren verkocht

Paperback 14 x 21 cm

NUR 301

Ca. 384 pagina’s

ISBN 978 94 6381 121 7

Ca. € 22,99

E-book beschikbaar

Omslag Moker Ontwerp

September 2022

9 789463 811217

NON-FICTIE

Daphne Deckers UITWAAIEN

Uitwaaien tijdelijk voor een Hollandse cadeauprijs

e bestseller Uitwaaien heeft velen door de eentonige dagen van de pandemie gesleept. We ontdekten hoe mooi ons eigen land is, hoeveel er op een paar kilometer nog te ontdekken viel. En we zijn nog lang niet uitgekeken op ons eigen land! In het rijk geïllustreerde feelgoodboek neemt Daphne Deckers ons mee op een inspirerende reis door Nederland. Op aanstekelijke wijze verhaalt ze over allerlei zaken die typisch Nederlands zijn: van een verjaardagskalender op het toilet tot bitterballen bij de borrel. Uitwaaien beschrijft de unieke schoonheid van onze bossen en stranden en het internationale succes van Dutch design. In een boek dat is doorspekt met persoonlijke verhalen vertelt Deckers hoe je rust kunt vinden in deze onrustige tijd en waarom Nederland kan bogen op de meest gelukkige kinderen ter wereld. Laat je inspireren tot een leven in een lagere versnelling maar met een hoger geluksquotiënt, met fietsen, schaatsen, bloemen, veel family time en natuurlijk de Nederlandse keuken: wars van franje, maar mét een kuiltje jus.

Daphne Deckers (1968) schreef meer dan twintig boeken waarvan Uitwaaien het meest recente succes is. Ze is ook bekend als presentatrice van diverse televisieprogramma’s, actrice en als populaire columniste voor De Telegraaf. Ze is getrouwd met voormalig toptennisser Richard Krajicek, met wie ze twee kinderen heeft.

‘Een vrolijk boek over rust vinden in onrustige tijden, vol weetjes en tips over alles wat leuk, mooi en interessant is aan Nederland.’ margriet

‘400 pagina’s vol over hoe leuk Nederland is, vol foto’s, illustraties en fijne weetjes.’ de telegraaf ‘Een lekker vrolijk en positief boek over alles wat mooi en bijzonder is aan Nederland.’ libelle

• Van 1 november t/m 31 december 2022 voor € 17,50!

• Al ruim 30.000 exemplaren verkocht! • Cadeautip

Hardcover 14,6 x 21 cm

NUR 320

400 pagina’s

ISBN 978 94 6381 000 5

€ 17,50

E-book beschikbaar

Boekverzorging Villa Grafica

Reeds verschenen

9 789463 810005

FICTIE

Splinter Chabot CONFETTIREGEN

Een limited cadeau-editie van Chabots bestseller

Sinds verschijnen in maart 2020 is CONFETTIREGEN uitgegroeid van bestseller tot everseller, met een enorme impact. Het boek werd verkozen tot nummer 1 in de Regenboog Top 100 en Chabot ontving de Winq Culture Award, de Jillis Bruggeman Penning en de Bob Angelo Ster van de Toekomst, onderscheidingen voor personen die zich vanuit hun publieke rol hebben ingezet om de positie van lhbti’ers te verbeteren. CONFETTIREGEN wordt verfilmd door Michiel van Erp en het boek is geselecteerd voor de Grote Lijsters op middelbare scholen. CONFETTIREGEN is een bijzonder en belangrijk boek dat mensen generaties lang zal laten huppelen.

‘Een prachtig, hartverscheurend boek. Ongelooflijk mooi opgeschreven.’ Matthijs van Nieuwkerk ‘Op je 24ste verjaardag een debuutroman uitbrengen, alom lof oogsten en vervolgens maandenlang in de bestsellerlijst staan. Het is niet elke schrijver gegeven. Splinter Chabot kreeg het voor elkaar, dankzij zijn onmiskenbare talent.’ trouw

‘Chabot [neemt] hier ook de regie in eigen handen, door te tonen hoe je met een krachtige overtuiging en de steun van je omgeving je eigen weg kunt volgen.’ nrc ‘Dit boek is een de zoektocht naar identiteit en je plaats in de wereld. Laat het voor iedereen die daar weleens over twijfelt een roze hart onder de riem zijn. Je bent niet alleen!’ Rik van de Westelaken

Om het succes te vieren verschijnt Chabots geroemde debuut dit najaar in een bijzondere, gelimiteerde cadeau-editie.

ONFETTIREGEN is een prachtig, ontwapenend en ontroerend verhaal over een jongen genaamd Wobie die opgroeit in een warme en veilige omgeving. Als in een sprookjeswereld. Eenmaal op school komt hij erachter dat zijn enthousiasme volgens sommigen gekooid moet worden, dat sommige kleren alleen voor meisjes bestemd zijn en dat verliefdheid ingewikkelder is dan een hartje tekenen. Aan de hand van drie bepalende ontmoetingen in zijn jeugd, komt Wobie steeds meer over zichzelf te weten. Naarmate hij ouder wordt ontdekt hij langzaam maar zeker dat hij anders is dan zijn broers, anders dan zijn meeste klasgenoten, anders dan wie hij dacht te zijn. Anders dan wie hij wilde zijn. Langzaam sluipt er een grijze mist in zijn leven, en begint hij iets te ontdekken dat eerst genegeerd, vervolgens gevreesd, maar uiteindelijk gevierd wordt. Splinter Chabot (1996) is schrijver, politicoloog, programmamaker en presentator. Zijn debuutroman CONFETTIREGEN (2020) stond op de shortlist van de Hebban Debuutprijs en het Beste Boek voor Jongeren. Uit de vele reacties is Roze Brieven ontstaan, een dialoog tussen de lezers en de schrijver. In 2021 was Chabot een van de schrijvers van het geschenk van de Boekenweek van Jongeren. Het jaar daarop verscheen de roman als de Hemel genoeg ruimte heeft, over het verlangen naar vrijheid en onvoorwaardelijke vriendschap.

Hardcover met kleur op snee 14 x 21,5 cm

NUR 320

344 pagina’s

ISBN 978 94 6381 167 5

€ 22,99

E-book beschikbaar

Omslag Anton Corbijn/DPS Online

November 2022

9 789463 811675

PODIUM & SPLINTER CHABOT DANKEN ALLE BOEKHANDELS VOOR EEN GEWELDIGE BOEKENWEEK! • Wekenlang in de Bestsellerlijsten • Ontmoetingen met boekhandelaren en honderden lezers • Duizenden boeken gesigneerd

EN DE CONFETTITREIN DENDERT DOOR! • Twaalfde druk! • Ruim 70.000 exemplaren verkocht • Verkozen tot nummer 1 in de Regenboog top 100 aller tijden! • Winnaar winq Culture Award 2022 – ‘Het boek dat een beweging werd’ • Aandacht tijdens Pride Amsterdam

Reacties: ‘Dit boek biedt alle ruimte om er vriendschap mee te sluiten of om er verliefd op te worden.’ Frits Spits

‘Ik heb nog nooit zo hard moeten huilen om een boek en ik heb het idee dat er geen woorden genoeg zijn om te beschrijven wat dit verhaal met me heeft gedaan.’ Ezra ‘Dit was zo mooi en zo breekbaar. Splinter schrijft geweldig, alle woorden zijn met zo veel zorg gekozen. Dit is een boek waar ik nog vaak aan zal denken, bij terug zal komen en nieuwe geheimpjes in zal ontdekken.’ Jinke

‘Door de manier waarop Splinter schrijft heeft alles een betekenis. Elk detail komt tot leven en je hebt niet eens een mega brede fantasie nodig om dit boek als een soort film in je hoofd te zien.’ Noah (booktok)

‘Splinters schrijfstijl is wederom prachtig. Het is literatuur op een luchtige, poëtische manier. Alles wordt zo mooi omschreven, er worden fijne metaforen gebruikt en daar is ruimte voor, zonder dat het langdradig wordt!’ Sarina

ETALAGE

Joeri Boom IK WIL WEG

ournalist Joeri Boom wilde breken met zijn bestaan als oorlogsverslaggever en besloot als correspondent met zijn gezin naar Zuid-Azië te gaan. In de verzengende hitte van India en de landen daaromheen bleek hij echter een nog onstuimiger bestaan tegemoet te gaan. Boom is getuige van bomaanslagen, aardbevingen, brandende dorpen en de terreur van moslimextremisten en hindoeradicalen. Ook in zijn persoonlijke leven wordt hij niet gespaard. Na een echtscheiding verliest Boom zijn gezin; zijn boezemvriend, fotograaf Jeroen Oerlemans, wordt gedood door een sniper van Islamitische Staat. Hij worstelt met eenzaamheid, de psychische gevolgen van aardschokken en oorlogen en wordt wegens een onwelgevallige reportage op een haar na India uitgezet. In een weergaloos verslag schrijft Boom niets verhullend over de achterkant van het correspondentenbestaan en de persoonlijke prijs die hij daarvoor heeft moeten betalen ‘Een goed geschreven, heel persoonlijk verhaal over Booms verblijf in India.’ trouw

Marion Bruinenberg NIEUWELING

imone woont in een donker dorp diep in de bergen, dat al decennia geen nieuwe inwoners meer kent. Want wie wil er wonen op een plek waar de zon haast nooit schijnt? Na het overlijden van haar vader slijt Simone haar dagen met lezen en drinken. Ze leeft volgens een vaste structuur om de verveling maar niet op de hielen te zitten. Maar dan is daar ineens Eveline. Stralende, vrolijke Eveline, die onderzoek komt doen naar planten in de schaduwrijke omgeving. Met haar levenslust schudt ze het ingedutte dorp wakker. Maar langzaamaan ontstaan er ook scheurtjes in hun vriendschap.

‘Droomdebuut. (…) Er verschijnen zelden Nederlandse debuten die zo secuur en gelaagd de menselijke geest verkennen. Knap werk.’ ★ ★ ★ ★ ★ elsevier weekblad ‘Nieuweling is de geweldige debuutroman van Marion Bruinenberg.’ mezza ad ‘Bruinenberg verstaat de kunst om in enkele pennenstreken de gekwelde gemoedstoestand van haar hoofdpersoon op te roepen, een ontluikende vriendschap te schetsen en de schoonheid van de natuur te beschrijven.’ de telegraaf

ETALAGE

Rebecca Solnit HERINNERINGEN AAN MIJN ONZICHTBAARHEID

n 1981 gaat de dan negentienjarige Rebecca Solnit voor het eerst op zichzelf wonen. Ze huurt een eenkamerappartement in San Francisco, dat voor de komende vijfentwintig jaar haar thuis zal blijven. In die kwart eeuw ontwikkelt Solnit haar denken en schrijverschap. Solnit beschrijft hoe haar eigen ervaringen met intimidatie en geweld tegen haar als vrouw niet op zichzelf staan. Ze maken onderdeel uit van een systeem waarbinnen niet iedereen een stem heeft, niet naar iedereen wordt geluisterd, niet iedereen zichtbaar is. Herinneringen aan mijn onzichtbaarheid laat overtuigend en meeslepend zien hoe Solnit haar stem vond en aangespoord werd die te gebruiken. ‘Verrukkelijk zijn de passages over haar volwassen worden in het San Francisco van de jaren tachtig. (…) Deze terugblik doet het goed als introductie, vol koekjes van het deeg dat zij in al haar bundels staat te kneden.’ ★ ★ ★ ★ ★ nrc

Rebecca Solnit MANNEN LEGGEN ME ALTIJD ALLES UIT 3 druk e

ebecca Solnit is uitgegroeid tot een van de invloedrijkste en meest toonaangevende denkers en essayisten van het moment. Haar vele essays en artikelen op het gebied van feminisme, kunst, milieu en politiek zijn van grote invloed op ons hedendaags denken. In Mannen leggen me altijd alles uit maakt Rebecca Solnit duidelijk hoe onze samenleving nog altijd is doortrokken van ongelijkheid tussen de seksen. In het titelessay introduceert ze het verschijnsel dat inmiddels bekendstaat als ‘mansplaining’. Waarom gaan mannen ervan uit dat ze alles weten? En, vraagt Solnit zich af, waarom laten vrouwen zich zo vaak de mond snoeren? Met een voorwoord van Marja Pruis. ‘Scherpzinnige, eigentijdse reflecties over de ongelijkheid tussen mannen en vrouwen.’ the new york times

ETALAGE

Thomas van Aalten VOORSTAD

iet iedereen is blij met de komst van het gloednieuwe appartementencomplex Nieuw Babylon. De bewoners van de laagbouw in ‘oud’ Babylon moeten straks tegen twee zandkleurige torenflats aankijken, en de bewoners van de chique vooroorlogse Bomenwijk zien met lede ogen aan hoe de stad in handen valt van nieuw geld uit vreemde werelden. Als in de snikhete zomer de voorstad ook nog eens wordt geteisterd door een wespenplaag, vervaagt de scheidslijn tussen beschaving en ondergang. Geestig, wrang en grotesk: Van Aaltens verbazing over de moderne mens culmineert in een ultiem epos.

ETALAGE

Peter Swanborn ONDER HET LUCHTSPOOR

‘In zijn tiende roman zet Thomas van Aalten de actualiteit overtuigend naar zijn hand [...] Het zit ergens tussen satire en Houellebecq in: licht komisch en mild venijnig.’ het parool

rend Zwart, een beginnend kunstfotograaf, keert na een aantal afgebroken studies terug naar zijn geboortestad. Terwijl hij pogingen doet om aan woonruimte te komen, brengt hij de avonden door in cafés. Daar ontmoet hij een aantal jonge kunstenaars, samen met hen kraakt hij een leegstaand pand. Het pand verkeert in slechte staat, maar het is groot genoeg voor zowel Arend als de getalenteerde Barbara. In de jaren die volgen dromen zij van een toekomst als succesvol kunstenaar, het nachtleven eist echter zijn tol. Dan komt het bericht dat de gemeente het pand gaat verkopen. Onder het Luchtspoor is een roman over de verspilling van talent, over een groep jonge kunstenaars verstrikt in het web van bijstand, woningnood en jeugdwerkeloosheid. Tegelijk is het een subliem tijdsbeeld van de jaren tachtig.

‘Voorstad is een typische “Van Aalten”: verontrustend en vermakelijk tegelijk.’ de telegraaf

‘Peter Swanborn schetst in deze fijne roman met vaste hand een ontroerend portret van de gestrande jeugd in de jaren tachtig.’ trouw

Mieko Kawakami BORSTEN EN EITJES

Edwin Winkels XIRINGUITO

p een hete zomerdag ontmoeten we in Tokio drie vrouwen: de dertigjarige Natsuko, haar oudere zus Makiko en Makiko’s tienerdochter Midoriko. Makiko overweegt in Tokio haar borsten te laten vergoten, haar dochter is recentelijk gestopt met praten en worstelt met zichzelf en haar veranderende lichaam als jonge vrouw. Acht jaar later ontmoeten we Natsuko opnieuw. Terwijl ze haar langverwachte tweede roman zou moeten schrijven, koestert ze de wens om moeder te worden. Borsten en eitjes volgt Natsuko en de vrouwen in haar leven terwijl zij vorm proberen te geven aan een leven als schrijver, zus, moeder, vriendin: als vrouw – met of zonder kind.

‘Kawakami beent zéér overtuigend de rol van vrouwen en vrouwenlichamen in het moderne Japan uit.’ ★ ★ ★ ★ nrc ‘Adembenemend.’ Haruki Murakami ‘De eigenzinnige Natsuko fascineert: je wilt horen wat ze te zeggen heeft.’ het parool ‘Mieko Kawakami beleeft stilaan – en eindelijk – een internationale doorbraak.’ de morgen

arcelona, 1991. De stad maakt zich op voor de Olympische Spelen. Een gebeurtenis die de metropool voorgoed zal veranderen en op de toeristische wereldkaart zal zetten. Maar de inwoners weten dat nog niet terwijl zij al jarenlang zuchten onder de grondige renovatie. Tot de slachtoffers van de modernisering behoren de twintig xiringuito’s van Barceloneta. De populaire eettentjes aan het strand van de oude, smoezelige visserswijk worden opgeofferd voor een nieuwe boulevard. Zo ook Cal Pepe, al vijftig jaar in handen van dezelfde familie, waar de dreiging van de sloophamers tot grote onzekerheid en spanningen leidt binnen het gezin van de eigenaren Pepe en Montse. ‘Edwin Winkels woont en werkt al decennialang in deze stad en dat merk je. Alles in Xiringuito ademt zijn grote liefde voor Barcelona.’ de volkskrant

ETALAGE

Dorthe Nors LANGS DE KUSTLIJN

n haar karakteristieke, vloeiende taal voert Dorthe Nors ons mee langs de westkust van Denemarken: turend naar de woeste zee, over eeuwenoude paden, door adembenemende landschappen, onder een ijzig grijze lucht. Die ruige kustlijn van bijna duizend kilometer begint bij Skagen in het noordelijkste puntje van Jutland in Denemarken en loopt tot aan de Nederlandse Waddenzee. Deze kustlijn volgend in haar kleine Toyota vertelt Nors in een meanderend en gevoelig verhaal over de plekken waar ze langskomt: de mensen die er wonen, de taal en geschiedenis, haar eigen herinneringen die zich daar afspelen en de wonderlijke kracht van de natuur. Ze volgt de paden die door het landschap snijden en toont tegelijkertijd de warmte en schoonheid van de literatuur.

ETALAGE

Daphne Deckers DE ZORGEN ZIJN VOOR MORGEN 2 druk e

ltijd succesvol, altijd raak. Na vijf jaar eindelijk weer een columnbundel van Daphne Deckers. Columns over de liefde, seks en relaties, opvoeden en afzien en antwoorden op vragen waarvan je niet wist dat je ze had: waarom heeft iedereen op tv van die witte tanden, wat is een kwarrel en moet je nu wel of niet je vagina stomen tegen een ‘ingedutte muts’? In deze bundel, met de allerbeste columns van de afgelopen jaren, reflecteert Daphne op het dagelijks leven. Als moeder van twee kinderen, als echtgenote en als vrouw van de wereld. Met de zelfspot die we van haar kennen en zonder schroom dingen aan te kaarten die haar opvallen. ‘ Het thema dit keer is optimisme, daar kun je nooit genoeg van hebben, toch?’ Daphne Deckers

‘Een meesterwerk.’ dagbladet information

Paul Teunissen MOEDER WIST NIET BETER

at als je jeugd zorgeloos was maar in je volwassen leven alle schijn wegvalt en de gebreken van je ouders niet meer te ontkennen zijn? In Moeder wist niet beter lezen we het verslag van een zoon die niet meer met de alcoholverslaving van zijn moeder kan omgaan. Hij besluit één laatste brief te schrijven waarin hij eerlijk vertelt over de zware wissel die zijn liefde voor haar op hem trekt. En dan verbreekt hij het contact. Kort na de brief overlijdt zijn moeder. Zoveel onuitgesproken latend. Opgejaagd door herinneringen gaat hij op zoek naar antwoorden. Wat is er gebeurd? Wílde zijn moeder dood? Kan hij door zijn verleden wel een goede vader voor zijn zoontje te zijn? Had het anders kunnen lopen? Met als resultaat een rijke, zeldzaam openhartige autobiografische roman over rouw en berouw, over jezelf verliezen en hervinden, over de dood en de liefde, maar bovenal een weemoedig stemmende ode aan de moeder.

Maarten van den Biggelaar KOOK!

ook! is volgens ondernemer Maarten van den Biggelaar ‘geen kookboek, maar een boek over koken’. Het is ook geen receptenboek, al staan veel van zijn favoriete recepten erin. Van den Biggelaar wil de lezer met Kook! aanmoedigen vaker in de keuken te staan. Waarom zou je meer tijd besteden aan het kijken naar kookprogramma’s dan zelf in de keuken staan? En waarom is het wel normaal tijd te stoppen in een mindfulnessapp, maar wordt het snijden van een uitje gezien als tijdsverspilling? Kook! is Een rijk geïllustreerd boek met aanstekelijke recepten, gebed in een aangenaam verhaal over eten en koken en een pleidooi voor speels en makkelijk koken. Een boek om met goed eten het leven vrolijker, liefdevoller en gezonder te maken.

ETALAGE

Joost Nijsen UITGEVERSGELUK

erda Blees, Ronald Giphart, Johan Harstad, Arjen Lubach en Kluun zijn maar enkele van de honderden auteurs die Joost Nijsen bij Podium uitgaf. Het bracht deze uitgever veel geluk, maar niet alleen vanwege hun succes. Want uitgeversgeluk gaat wat de schrijver van dit boek betreft verder dan louter het realiseren van rendement. De uitgever is volgens Nijsen ook een baken: de schrijvers die hij in het licht geeft, leveren ook een bijdrage aan cultuur en samenleving. Het geheim van de uitgever wordt in Uitgeversgeluk stap voor stap blootgelegd, met als slot de ‘grande finale’, waarin onderzocht wordt wat de missie van een uitgever zou moeten zijn en welke vormen daarbij heden en straks het best passen. Nijsen werd in Vrij Nederland door collega-uitgevers uitgeroepen tot beste uitgever van Nederland. Uitgeversgeluk markeert zowel het 25-jarig jubileum van Podium als zijn afscheid.

Gerda Blees WEEK

en moeder spreekt tot haar ongeboren kind. Buiten woelt de wereld, binnen in haar buik groeit het leven, dat blijdschap en mooie toekomstdromen brengt, maar ook angst, zorgen en ongemak. Met verwondering en zelfrelativering laat de dichter zien hoe het aanstaande moederschap haar lichaam en leven verandert. Gedurende haar zwangerschap bleef Gerda Blees schrijven: iedere week een gedicht. Het resultaat is het even komische als kwetsbare, even lichtvoetige als liefdevolle Week. Niet eerder werd het begin van een mensenleven zo gedocumenteerd. (...) en dan nu / weer even iets lichts, een vriend van vroeger schrijft dat dat regelmatige / bewegen wat je doet de hik is, ik denk er het mijne van, je wordt / een van die zeldzame mannen die in de maat kunnen dansen.

ETALAGE

Aurora Venturini DE NICHTJES

e nichtjes vertelt het verhaal van een familie in een achtergesteld milieu in de jaren veertig in La Plata, een stad nabij Buenos Aires. De verteller is Yuna, een meisje dat worstelt met een leerachterstand, terwijl haar zusje zwaar gehandicapt is. Yuna probeert haar milieu, waarin misbruik en geweld aan de orde van de dag zijn, te begrijpen en te ontstijgen. Haar stem is ontwapenend, volledig eigen en onvergetelijk: zo trekt ze je haar kolkende wereld in. De nichtjes is Venturini’s meesterwerk dat haar al grote bekendheid in eigen land bracht en waarmee ze postuum nu ook internationaal doorbreekt. Met een voorwoord van Mariana Enríquez. ‘Een roman van verdorven genialiteit.’ Enrique Vila-Matas

Huib Modderkolk HET IS OORLOG MAAR NIEMAND DIE HET ZIET 17 druk e

nderzoeksjournalist Huib Modderkolk deed jarenlang onderzoek naar de digitale wereld. Hij begon als leek, maar won steeds meer het vertrouwen van bronnen, die hem de schaduwkant van de moderne wereld toonden. Modderkolk beschrijft stapsgewijs hoe groot onze afhankelijkheid van technologie is en welke risico’s daarmee gepaard gaan. Vijandige regimes dringen ongezien Nederlandse organisaties binnen en overheden en bedrijven slurpen data. Iedere ontdekking roept nieuwe vragen op. Wie leest mee met onze appjes? Hoe ver reiken de tentakels van de Nederlandse veiligheidsdiensten? En hoe kunnen we onszelf beschermen? ‘Een briljante pageturner van een van Nederlands beste onderzoeksjournalisten.’ Rutger Bregman ‘Modderkolks oorlogsboek leest als een thriller.’ nrc ‘Wie vroeger de wereld wilde begrijpen, las de Bijbel. Wie de wereld van nu wil begrijpen, leest dit boek.’ Arjen Lubach ‘Dit is nog beter dan John le Carré, want het is waar.’ Matthijs van Nieuwkerk

ETALAGE

Roelof Smit DE VERKEERDE KLEUR

olgens zijn eigen planning had hij op deze leeftijd allang minister moeten zijn. Toch blijft Huib Jansen al vele jaren steken in de provinciale politiek. Hij raakt ervan overtuigd dat hij geen eerlijke kans krijgt, omdat zijn partij meer oog heeft voor diversiteit. Om het tij te keren verhuist Huib samen met zijn ‘first lady’ Marijke van de Randstad naar Zeeland. Daar liggen de gedroomde kandidaten voor zijn partij niet voor het oprapen, zo heeft hij een laatste kans om op te vallen. In de Zeeuwse fractie krijgt hij echter gezelschap van Nigisti Yohannes, een jonge zwarte vrouw die de politiek in is gegaan uit liefde voor Nederland. Ambitie, populisme en identiteitspolitiek buitelen over elkaar heen in de nieuwe roman van Roelof Smit. De verkeerde kleur is een actuele politieke roman die de tijdgeest vangt in pijnlijke herkenbaarheid.

Krogerus & Tschäppeler DOEN

e kennen allen dat heerlijke gevoel dat je krijgt als je iets hebt afgemaakt, een taak hebt volbracht, iets op je to-dolijst kunt doorstrepen. Dit geweldige nieuwe boekje van Mikael Krogerus en Roman Tschäppeler bevat eenenveertig handigheidjes (zoals de eigen ‘Pomodoro-techniek’ en de ‘Vijf-seconden-regel’) die helpen om dingen niet meer voor je uit te schuiven maar uit te voeren. Minder praten en meer doen. Toch prediken Krogerus en Tschäppeler geen calvinistische arbeidsmoraal. Doen gaat niet om het optimaliseren van productiviteit, maar leert hoe je je concentratie gevestigd kan houden op het doen van de dingen die waardevol en zinvol zijn voor jezelf en voor anderen. Van het succesduo achter 50 succesmodellen (ruim 40.000 exemplaren verkocht).