eeslepende, erlijke debuut anne van Rij

Omslag Annabel Keijzer

Uitvoering paperback

Formaat 12,5 x 20 cm

Omvang ca. 224 blz.

Prijs ca. € 22,50

ISBN 978 90 446 5187 4

I SBN e-boek 978 90 446 5188 1

NUR 301

Verschijnt augustus

SANNE VAN RIJ (1996) studeerde aan de School voor Journalistiek. Ze schreef voor onder meer De Correspondent, Volkskrant Magazine en ELLE over de menselijke psyche, rouw en relaties.

Mijn

moeder had relatief veel goede dagen. De zon deed haar goed en misschien herinnerde Italië haar wel aan de tijd waarin alles nog schitterend was. Ik zag haar lachend aan het zwembad met de ouders van mijn nieuwe vrienden. Ze zat in kleermakerszit op haar handdoek of rookte een sigaret vanuit een ligstoel. Andere keren kwam ze waterijsjes of zonnebrand brengen. We gingen regelmatig naar het bescheiden restaurant dat bij het complex hoorde, waar we pizza’s uit de steenoven bestelden. Mijn ouders werden aangeschoten van de limoncello en konden de tiramisu vervolgens niet weerstaan. Bij het restaurant kregen we een grote bak, die we met vier lepels te lijf gingen. Mijn ouders kusten elkaar op de mond en ik juichte wanneer ze dat deden. Op dat soort avonden kon ik onze digitale camera niet loslaten, ik wilde alles vasthouden. De hoop op een goede afloop, denk ik.

Er waren ook dagen dat we alleen met mijn vader op pad gingen. Of we gingen wel met mijn moeder, maar dan was ze er niet echt. Ze zette dan een grote zonnebril op en droeg geen make-up.

Op één foto staat ze tussen mijn broertje en mij in, haar armen rusten op onze schouders. Ik weet nog dat ik haar de voorvertoning liet zien, op het kleine schermpje van de camera.

‘Gadverdamme,’ zei ze toen, wijzend naar haar buik. Ze was erg aangekomen door de medicatie. Hoe vaak we dat beeld ook bekeken, er moest op die buik worden ingezoomd.

Ik wilde niet dat ze het opgaf, het houden van zichzelf, maar dat was volgens mij wel wat er aan de hand was. De goede dagen sijpelden, en de liefde deed dat ook.

Soms keek ik naar mijn vader en vroeg ik me af wat hij van de goede en slechte dagen vond. Bij mijn moeder nam iets af, heel langzaam maar zeker, maar bij hem ook. Het houden van, misschien, of de kracht om door te gaan.

Ik durfde er bijna niet aan te denken, maar vermoedde dat het antwoord beide was.

‘Vlammend debuut.’

NRC

‘Gül is giftig, grof gebekt en grappig, maar ook kwetsbaar.’

TROUW

‘Ambitieus en gedurfd met een geheel eigen stijl.’

DE TELEGRAAF

‘Lale Gül heeft iets losgemaakt met haar boek.’

YESIM CANDAN

‘Met haar boek geeft Lale Gül meisjes die er alleen voor staan eindelijk een stem.’

FIDAN EKIZ