UT Nieuws - 24 maart 2011

Weekblad van de Universiteit Twente

www.utnieuws.nl nummer 07 - Donderdag 24 maart 2011

2

UT N I E U W S 8

4

Met zijn tweeën de Bata te lijf

On the people’s revolution in Egypt

'Ik wil graag een voorbeeld zijn'

International page

Lente. Op 21 maart begon de lente. Het inspireerde campusdichter Egbert van Hattem tot een lentegedicht (zie p. 10).Vanaf de jaren negentig worden de warmterecords steeds bijgesteld. De lente van 2007 was de warmste sinds het begin van de metingen in 1706. Hoe 2011 zal uitpakken valt nu nog niet te voorspellen.Wel dat de terrassen van de UT de komende tijd flink vol zullen zitten. Foto: Gijs van Ouwerkerk

bezuinigingen sport en cultuur

Discussie over voortbestaan Xtra-card Moet de Xtra-card, de studententoegangspas voor sportieve en culturele activiteiten, wel of niet blijven bestaan nu het Sport- en Cultuurcentrum voor forse bezuinigingen staat? Over die vraag is de laatste weken volop gediscussieerd binnen de verenigingen op de UT. Ja, de Xtra-Card moet blijven bestaan, luidt de voorlopige conclusie. ‘Maar er zijn dan wel aanvullende maatregelen nodig om de bezuinigingen te halen,’ zegt campusmanager Patrick Welman.

Dat de Xtra-card duurder wordt staat vast. Nu betalen studenten nog 56 euro voor de kaart, in 2014 zal dat 124 euro zijn.‘Die prijsverhoging was al afgesproken voordat deze discussie begon,’ legt hij uit.‘Dit komt voort uit de bezuinigingstaakstelling voor sport en cultuur die in het rapport Berger is opgenomen.’ Dat rapport is het eindresultaat van een commissie, onder leiding van FEZ-directeur Joyce Berger, die onderzocht waar de UT op kan besparen. Bij de sport- en cultuursector zou tussen de acht ton en een

miljoen euro te bezuinigen zijn, onder meer door een meer zakelijke benadering van de exploitatie te hanteren.

‘Door het Sportcentrum zijn vervolgens werkgroepen geformeerd om te kijken hoe we invulling kunnen geven aan het werven van meer inkomsten, maar ook is er gekeken naar de uitgaven,’ legt Welman uit.‘Vanuit de werkgroep ‘gebonden sport’ is toen gezegd dat het afschaffen van de Xtra-card een positief effect kan hebben op de inkomsten.’

De Xtra-card is in eerste instantie bedoeld voor de

studenten, maar ook medewerkers maken er – door een bijdrage van het college van bestuur – gratis gebruik van. Dankzij de inkomsten van de Xtra-card worden bovendien alle sport- en cultuurverenigingen gedeeltelijk gefinancierd.‘In de discussie die vervolgens ontstond over het afschaffen, bleek dan ook snel dat verschillende verenigingen gebaat zijn bij het voortbestaan van de kaart,’ zegt Welman.

Ook de Sportraad kwam uiteindelijk, na discussie en overleg met haar achterban, tot die voorlopige conclusie.

Dat resulteerde in een voorstel dat gisteravond naar alle leden is gegaan. Martin Klein Schaarsberg, commissaris externe betrekkingen van de Sportraad, vertelt dat het voorstel er – kort door de bocht – op neer komt dat de Xtra-card blijft, maar dat daarnaast de verenigingen die ‘meer gebruik maken van de voorzieningen, ook meer moeten gaan betalen’. Dit plan zal aanstaande maandag, 28 maart, in een algemene vergadering besproken

worden met de sportverenigingen. Klein Schaarsberg: ‘Het zijn spannende tijden, want alle verenigingen hebben belang bij dit voorstel.

We hebben een prachtig sportaanbod op de UT en dat willen we natuurlijk behouden, maar de leden zullen zich moeten realiseren dat dit geld kost.Waar wij ons als Sportraad hard voor willen maken is dat de student niet te veel gaat betalen. De sportvoorzieningen op de UT zijn er in eerste instantie voor de student, dus vinden wij dat eerst elders gekeken moet worden waar bezuinigd kan worden.’

Daar is campusmanager Welman het deels mee eens. Hij vindt dat de sportvoorzieningen er niet alleen voor studenten zijn, maar ook voor medewerkers.

‘En dan niet alleen van de UT, maar bijvoorbeeld ook voor medewerkers van bedrijven op het Kennispark Twente. Momenteel onderzoeken we niet alleen mogelijkheden voor het vergroten van inkomsten via verenigingen, maar kijken

ook naar het verhogen van toegangsprijzen voor de zogenaamde ongebonden sporters.Verder is de Xtracard voor UT-medewerkers nog gratis, maar de bijdrage van het CvB staat ook ter discussie.’Volgens Welman is het Sportcentrum, onder leiding van directeur Jan Willem Hidskes, hard op zoek naar mogelijkheden om de sportvoorzieningen meer te exploiteren. ‘Er worden momenteel verschillende gesprekken gevoerd met bedrijven en andere instanties

om meer bekendheid te krijgen en ze te wijzen op de mogelijkheden die het Sportcentrum biedt. Zo zou het bijvoorbeeld kunnen dat je na afloop van een congres in de Waaier de bezoekers de mogelijkheid biedt om ze te laten sporten of ze een voorstelling laat zien.’

De discussie rondom de bezuinigingen op sport en cultuur zullen in maart en april meer vaste vorm gaan krijgen en een basis leggen voor de komende vier tot vijf jaar.

ADVERTENTIE

ut Nieuws weekblad van de Universiteit Twente

2

Donderdag 24 maart 2011

gerben kraaij en wilco de fijter lopen om en om etappe

Met zijn tweeën de Bata te lijf Veel deelnemers aan de Batavierenrace zien al op tegen hun etappe van zes of acht kilometer.

Neefjes Wilco de Fijter en Gerben Kraaij uit Barneveld lopen als tweemansploeg van Nijmegen naar Enschede. Om en om een etappe, zo’n 90 kilometer per persoon. ‘Een ontdekkingstocht naar jezelf en je eigen grenzen.’

Paul de Kuyper

Hoe het ‘wilde plan’ is ontstaan, weet Wilco de Fijter (22) niet meer. Het had in de kroeg kunnen zijn, beaamt de pasafgestudeerde technologiestudent.

‘Wat is normaal,’ vraagt hij zich hardop af. ‘Als je goed getraind bent, is het wel te doen.’ Ze wilden iets unieks doen in de geschiedenis van de Bata en omdat in je eentje 175 kilometer hardlopen wat veel van het goede leek, besloten ze die afstand samen af te leggen.

Om en om een etappe.

Wie niet loopt fietst. Alleen de slotafstand van de stad naar de sintelbaan lopen ze allebei.

Wilco’s neef en huisgenoot Gerben Kraaij (21, student Cognitive Science in Amsterdam) is de fanatiekste van de twee. Hij liep al eens een wedstrijd over 98 kilometer in de Alpen.

‘Het is een heel ander soort uitdaging dan een afstand

Gerben Kraaij.

zo snel mogelijk lopen.

Dan ben je vooral bezig met hoeveel mensen je in kunt halen en hoe je sneller kunt zijn dan de vorige keer. Dat je de finish haalt, staat vast. De vraag is alleen in welke tijd. Bij langere afstanden is de hoofdvraag meestal: haal ik de finish überhaupt wel. Het leuke is dat die vraag ook voor jezelf onbeantwoord blijft tot het moment dat je over de finish komt. Het is een ontdekkingstocht naar jezelf en je eigen grenzen.’

‘Gewoon veel lopen onder zo veel mogelijk omstandigheden,’ luidt het devies volgens Gerben. Het is de beste voorbereiding op dergelijke lange afstanden.

Al moet je het niet te vaak doen, meent Wilco. ‘Het kan als je goed getraind bent, maar je moet oppassen dat je niet te veel van je lichaam vraagt.’

Gerben is het verst in zijn voorbereiding. Hij loopt komende zaterdag een rondje van vijftig kilometer, Wilco doet er ‘slechts’ veertig. Een week later doen ze mee aan Limburgs Zwaarste, een wedstrijd over zestig kilometer door de Zuid-Limburgse heuvels die ‘toevallig goed in de voorbereiding past’.

Saai is uren hardlopen absoluut niet, vinden de twee. ‘Een rondje in de stad misschien wel, maar als je de natuur opzoekt en in de heuvels of bergen loopt, heb je veel afleiding,’ aldus Wilco. ‘Zo’n evenement als de Bata is helemaal leuk.

Dan verveel je je echt niet hoor.’

Twee jaar geleden deden Wilco en Gerben al eens mee aan de Batavierenrace, met een team van Reformatorische Studentenkring Enschede

Wilco de Fijter tijdens de Bata in 2009.

waar een vriend lid is. ‘Dat was supergezellig, lekker met een busje een beetje heen en weer crossen,’ herinnert Wilco zich.

Een streeftijd hebben de twee neven niet. ‘De uitdaging is de race uitlopen.

Daarvoor moeten we sowieso al tempo maken,’ zegt Wilco. Ze starten niet in de eerste startgroep omdat dan de rusttijd bij de eerste herstart te lang is. ‘Twee uur niks doen is niet handig.’ Het betekent wel dat ze daarna vaart moeten maken. Gerben: ‘In

de nacht kunnen we nog redelijk rustig aan doen.

Maar het tweede en derde blok moeten we net iets boven de tien kilometer per uur lopen. Dat is voor de afstand die we lopen best een aardig tempo.’

Tegen de middagshift zien ze allebei op. ‘Je lichaam gaat steeds meer tegenwerken, makkelijker wordt het in ieder geval niet naar het eind toe,’ aldus Gerben.

Wilco maakt zich vooral druk om het weer. ‘Het scheelt nogal of je wind tegen hebt of niet. Ik hoop

niet dat het gebeurt, want dan doen we er een stuk langer over.’

Misschien dat ze voor de laatste etappe nog iets ludieks bedenken. Verkleed over de finish, zoals traditie is bij veel verenigingen.

Maar eerst maar eens die eindstreep zien te halen.

En als het dan zover is?

‘Tevreden uitrusten, omdat we het hebben gehaald’, zegt Wilco nuchter. En ja, misschien nemen ze dan ook wel een biertje op het feest. ‘Als we tenminste nog kunnen lopen.’

ut Nieuws Onafhankelijk weekblad voor personeel en studenten van de Universiteit Twente jaargang 48. Verschijnt donderdag op de campus; vrijdag/zaterdag buiten de UT. Oplage: 8.000 exemplaren.

Redactie-adres: Vrijhof kamers 315, 316, 317, 328, 319.

Postadres: Postbus 217, 7500 AE Enschede.

Telefoon: (053 – 489) 2029 zie verder onder redactie.

Fax: (053 – 489) 3439 E-mail redactie: info@utnieuws.utwente.nl.

Internet: www.utnieuws.nl of via de homepage van de UT. Redactie: Désirée van Hattum (eindredacteur, 2028) d.vanhattum@utwente.nl Paul de Kuyper (4084) p.m.dekuyper@utwente.nl Maaike Platvoet (waarnemend hoofdredacteur, 3815) m.c.platvoet@utwente.nl Sandra Pool (tel. 2936) s.pool@utwente.nl Office-management: Brigitte Boogaard (2029) b.j.boogaard@utwente.nl Vaste medewerkers: Cariene van Aart, Marloes van Amerom, Charlotte Boelens, Giels Brouwer, Rayke Derksen, Nynke Dirven, Maaike Endedijk, Robbin Engels, Janneke Kobus, Hans van de Kolk, Ruben Libgott, Catherine Ann Lombard, Ingrid Szwajcer.

Automatisering/internet: Ivar Engel Christina Höfer Foto's: Arjan Reef / Gijs van Ouwerkerk / Ingrid Szwajcer Redactieraad: prof.dr. E.R. Seydel (vz).

Advertenties: Bureau Van Vliet BV, Postbus 20, 2040 AA Zandvoort, Tel. 023 – 5714745.

Site: www.bureauvanvliet.com.

E-mail: zandvoort@bureauvanvliet.com.

Advertentietarieven op aanvraag.

HOP: UT Nieuws is aangesloten bij het Hoger Onderwijs Persbureau (HOP).

Adreswijzigingen: Abonnees (ook studenten) dienen deze schriftelijk door te geven aan de redactie UT-Nieuws Postbus 217, 7500 AE Enschede of per e-mail: info@utnieuws.utwente.nl.

Stage of buitenlands studieverblijf: studenten die op stage gaan of in het buitenland gaan studeren kunnen UT-Nieuws op schriftelijk verzoek opgestuurd krijgen.

Wie prijs stelt op deze (gratis) service zendt een adreswijziging naar de redactie o.v.v. faculteit, stagelocatie en periode (zo nauwkeurig mogelijk).

Kopij: Bestemd voor de Infomededelingenrubriek dient per e-mail maandag voor 14.00 uur in het bezit te zijn van de redactie UT-Nieuws.

Abonnementen: Jaarabonnement: 44 euro. Abonnementen schriftelijk aan te vragen met vermelding van naam, adres, postcode, plaats, telefoonnummer en bank-/girorekening.

Abonnementen kunnen wekelijks ingaan.

Betaling via factuur. Het jaarabonnement wordt automatisch verlengd, tenzij men minimaal 1 maand voor afloop van de abonnementsperiode schriftelijk opzegt.

Technische vervaardiging: Wegener SpeciaalMedia Bezorging Campus: Motorsportgroep UT, coördinator Stefan Dams, tel. 053-4892029.

E-mail: info@utnieuws.utwente.nl Copyright UT-Nieuws: Auteursrecht voorbehouden. Het is verboden zonder toestemming van de hoofdredacteur artikelen schema's foto's of illustraties geheel of gedeeltelijk over te nemen en/of openbaar te maken in enigerlei vorm of wijze.

Naam: Jan-Willem Bierman (24) Studie: Vijfdejaars Technische Bedrijfskunde Waar naartoe: De Ravelijn ‘Straks mag ik vier uur lang luisteren naar presentaties van een mastervak in de Ravelijn,’ zegt Jan-Willem zuchtend. ‘Gelukkig schijnt het zonnetje nu en heb ik nog een uur om even lekker in de zon te chillen. Verder kan ik uitkijken naar vanavond, wanneer ik met mijn dispuut Tranquilum en een aantal eerstejaars ga bingoën met bejaarden. Het wordt niet echt gewaardeerd als we dan praten, maar als er een aantal biertjes is gedronken, wordt het vanzelf supergezellig.’

‘Normaal pak ik met dit weer mijn motor, maar ik moet de hele dag aan mijn vakken werken. Morgen schijnt het weer zonnig te zijn en dan heb ik wel tijd om de nodige kilometers af te leggen. Als ik op mijn motor zit, kan ik altijd lekker filosoferen over het leven. Morgen kan ik gaan bedenken wat ik van mijn moeder en oma wil voor mijn verjaardag woensdag. Als het UT-nieuws uitkomt ben ik 24.’

Naast zijn studie heeft Jan-Willem nog een grote passie. ‘Op dit moment besteed ik veel tijd aan het klussen aan oude campers. Deze campers speur ik op via internet en vaak rijd ik een paar honderd kilometer om ze op te halen. Ik doe dit samen met een goede vriend van me en als we een camper ophalen maken we er altijd een leuk uitje van. Het mooie daarvan is dat we met onze nieuwe camper altijd een slaapplek hebben.’

Waar gaat dat heen...?

Foto: Arjan Reef

ut Nieuws weekblad van de Universiteit Twente

3

Donderdag 24 maart 2011

vijf miljoen begroot voor renovatie

Meer capaciteit voor hogedruklab Sustainable Energy Laboratory, ofwel SEL, luidt de naam van het nieuwe hogedruklab dat in de zomer van 2012 klaar moet zijn. Daartoe zal het huidige hogedruklab grondig worden gerenoveerd. Doel: meer capaciteit, een duurzaam gebouw en een aanscherping van de veiligheidseisen.

Het SEL zal onder meer dienst doen als onderzoeksfaciliteit voor de omzetting van biomassa naar bruikbare olie, maar er is ook een ruimte gereserveerd voor grote opstellingen voor energieonderzoek bij normale druk. Kosten: 4,5 miljoen.

Het huidige hogedruklab, gebouwd in de jaren zestig, voldoet nog wel maar zou bij ‘niets doen’ binnen een termijn van vijf jaar zijn afgeschreven. Professor Sascha Kersten, hoogleraar biomassa, is bij de voorbereiding van de renovatieplannen nauw betrokken. Zijn vakgroep thermo-chemical conversion of biomass maakt voor het onderzoek veel gebruik van het lab. ‘Als we nu investeren, kunnen we een prachtig gebouw neerzetten. Het huidige hogedruklab is uniek binnen Europa omdat dergelijke onderzoeksfaciliteiten steeds zeldzamer worden. Zowel in Delft als in Eindhoven bestaan geen hogedruklaboratoria en ook grote bedrijven als Shell hebben dit soort laboratoria afgestoten. Tegelijkertijd wordt nog wel veel onderzoek gedaan naar biobrandstof en de chemische reacties die daarbij ontstaan.Voor dit onderzoek heb je vaak hogedrukinfrastructuur nodig.’

Bedrijven of onderzoeksgroepen die dergelijke hogedrukreacties willen bestuderen komen daardoor al snel bij de UT terecht.

Kersten: ‘Zij kloppen bij de UT aan om tijdelijk onderzoeksruimte te huren. Zo’n hogedruklab oefent daarmee enorme aantrekkingskracht uit op

Chief Information Officer Kees Jans van Schiphol geeft maandag 28 maart een lezing over veiligheid en informatiestromen op Nederlands grootste luchthaven. De voordracht wordt georganiseerd door studievereniging Inter-Actief (informatica en bedrijfsinformatietechnologie) die dit jaar 30 jaar bestaat. De lezing van Jans vindt plaats in Waaier 4 en duurt van 15.45 uur tot 17.00 uur.

Klachtenloket De UT krijgt vanaf 1 april een klachtenloket. Studenten kunnen er terecht met een formele klacht, beroep of bezwaar.

Het gaat om kwesties in de relatie onderwijs – student, waarbij kan worden gedacht aan klachten over gedrag van medewerkers, bezwaren tegen de uitwerking van regelingen of tegen besluiten van de examencommissie.

Een klacht, bezwaar of beroep indienen kan alleen schriftelijk naar Postbus 217, 7500 AE Enschede. Het klachtenloket is ondergebracht bij Student Services op de tweede verdieping van de Vrijhof.

Woordvoerder CvB

Gert Banis, technicus en hoofd van het hogedruklab, bedient een oude compressor die hoge druk opwekt voor het lab. Foto: Gijs van Ouwerkerk

onderzoekers.’ Uitbreiding van de capaciteit is daarom gewenst. Het lab zal niet in omvang toenemen, wel komt er een verdieping bij.

Daarnaast zal het SEL straks voldoen aan de allerhoogste normen op het gebied van afzuiging, elektra en constructie, berekend op het veilig afwikkelen van experimenten onder extreme druk.

Te hoge overdruk zal op een

veilige manier via het dak vrijkomen.

In de ruim veertig jaar dat het lab bestaat is er één incident geweest, waarbij gewonden vielen. Dat was in december 1998. Het zogenaamde fail/safe-systeem van een opstelling werkte niet, waarna een grote explosie volgde. Na het incident werden de veiligheidsmaatregelen aangescherpt.

Vier onderzoekgroepen maken momenteel veelvuldig gebruik van het lab: de vakgroep van hoogleraar fotokatalytische synthese Guido Mul, de vakgroep energy, materials and systems van hoogleraar Marcel ter Brake en de vakgroep thermal engineering van hoogleraar Theo van der Meer.

En de biomassa-vakgroep van Sascha Kersten dus. Zijn

onderzoek kwam vorig jaar volop in het nieuws toen zijn groep er als eerste in slaagde om via een hogedrukproces van ‘pryolyse’ bruikbare olie te persen uit landbouwafval.

De renovatie moet 4,5 miljoen euro gaan kosten. verbouwingskosten zijn voor vijf miljoen begroot en opgenomen in het Vastgoed plan 2010-2014.

Dave Blank captain of science topteam Wetenschappelijk directeur van Mesa+, Dave Blank, is benoemd tot captain of science van de topsector High Tech, waaronder nanotechnologie valt. Amandus Lundqvist, voorzitter van SURF (een netwerk van samenwerkende universiteiten, hogescholen en onderzoeksinstellingen) en voorzitter van het High-Tech Systems Platform (HTSP), is benoemd tot trekker van het High Tech topteam. Naast een boegbeeld en een wetenschapper beschikt elk team over een innovatieve mkb’er en een ambtenaar.

De huidige regering heeft in totaal negen topsectoren aangewezen die in deze kabinetsperiode 1,5 miljard euro

aan extra investeringen voor innovatie ontvangen. Daartoe horen verder Voedsel, Tuinbouw en uitgangsmaterialen, Energie, Logistiek, Creatieve Industrie, Life Sciences, Chemie en Water. Om de positie van deze sectoren te verstevigen, voert de overheid een nieuw beleid in. De teams maken per sector een actieagenda, samen met de overheid en kennisinstellingen, en bekijken hoe ze met de nieuwe subsidieregeling moeten omgaan. ‘Wij gaan kijken waar Nederland sterk in is, benoemen de knelpunten en stellen nieuwe doelen,’ zegt Dave Blank. ‘We moeten keihard aan de slag. Medio juni wordt een advies van ons verwacht.’

Meijer zoekt steun voor oppositie Dick Meijer van de CC-fractie in de universiteitsraad wil stevig oppositie voeren tegen de bezuinigingsplannen van het college van bestuur uit Route ’14+. Dinsdag sprak hij in een collegezaal voor zo’n 50 belangstellenden zijn twijfels uit over nut, noodzaak en effect van de onderwijsvernieuwingen en reorganisatie van het onderzoek.

Meijer wil met deze en eventueel volgende bijeenkomsten argumenten verzamelen uit zijn achterban om in de universiteitsraadverga-

Schiphol

deringen een stevig standpunt te kunnen innemen tegen het college. Dinsdag werd er in de zaal gesuggereerd met een realistisch

alternatief plan voor Route ’14+ te komen. De mogelijkheid om in de U-raad alle Route ’14+-bezuinigingen te verwerpen, leek Meijer niet haalbaar. ‘Het stuk heeft onze instemming nodig. Daarbij kunnen we amendementen aangeven op hoofdlijnen. Dat is een punt van onderhandeling.

Wij kunnen bepalen wat de inzet is.’

Volgens het fractielid van de Campus Coalitie klopt de financiële onderbouwing van de collegeplannen niet.

Zo zou de langstudeerregeling de UT geen zes miljoen euro kosten, maar ‘slechts’ drie miljoen en is het doorgaan van de acht miljoen aan rijksbezuinigingen op onderzoek onzeker, in ieder geval wat het netto-effect voor de UT hiervan is.

Het stuit Meijer vooral tegen de borst dat het college al aangeeft dat er ontslagen vallen, terwijl de plannen nog niet zijn uitgewerkt en er geen overzicht is welke mensen

nodig zijn om die plannen te realiseren. Ook in de zaal klonken dergelijke geluiden.

Het CC-raadslid riep iedereen op mee te doen aan de discussie.Vooral ook bij de informatiebijeenkomsten die het CvB in de diverse faculteiten organiseert.

‘Mijn ervaring is dat de mensen die meedenken met het college vaak naar die bijeenkomsten gaan. Als er dan bijna geen kritische vragen worden gesteld, ontstaat al gauw het beeld dat het beleid gesteund wordt.’

Bertyl Lankhaar (38), voormalig hoofd communicatie van de faculteit Management & Bestuur, is benoemd tot woordvoerder van het college van bestuur en volgt daarmee Paul van Tongeren op.Van Tongeren stapte na een intern conflict op 1 februari op. Naast het woordvoerderschap houdt Lankhaar zich ook bezig met de coördinatie en communicatie van Route ’14+. De nieuwe woordvoerder studeerde gezondheidswetenschappen aan de Universiteit van Maastricht en had daarna verschillende beleids- en communicatiefuncties in het onderwijs en de gezondheidszorg. Sinds 2008 werkt Lankhaar aan de UT.

Bandjeswedstrijd Het Evenementenbureau van de Universiteit Twente organiseert in samenwerking met cultuurkoepel Apollo en UT Nieuws een bandjeswedstrijd tijdens het Batavierenfeest op zaterdag 7 mei. Na een voorselectie gaan vijf studentenbands de strijd met elkaar aan. De winnaar krijgt een podiumplek tijdens het voorprogramma van Campuspop 2011 op vrijdag 10 juni. Grote namen als Anouk, Candy Dulfer, Caro Emerald en Waylon zullen die dag ook optreden. Meedingen kan door een demo te sturen naar de redactie van UT Nieuws t.a.v. Sandra Pool, Drienerlolaan 5, 7500 AE Enschede,Vrijhof kamer 328.

Vóór maandag 4 april.

Route Suc6 Dinsdag 29 maart start een nieuwe reeks van route to success. De serie is bedoeld voor jonge ondernemers. De eerste workshop over internetmarketing is van Peter Schinkel. Op 31 mei houdt Atilla Aytekin van Tridor Software een lezing.

Op 7 juni geeft ABN AMRO een workshop over de do’s en dont’s van financiering en op dinsdag 13 september is het de beurt aan Geert Kolthof van Service2Media. Michiel Muller, oprichter Route Mobiel en Tango, houdt op dinsdag 15 november een lezing en op 29 november sluit Sander Datema van Durftevragen de reeks af.

De bijeenkomsten zijn in The Corridor, Hengelosestraat 525 en starten om zeven uur.

ut Nieuws weekblad van de Universiteit Twente

4

Donderdag 24 maart 2011

adil acun in race om echo-award

‘Ik wil graag een voorbeeld zijn’ Student technische natuurkunde Adil Acun is genomineerd voor de ECHO-award, een landelijke stimuleringsprijs voor allochtoon toptalent in Nederland, uitgereikt door de stichting Expertisecentrum Allochtonen Hoger Onderwijs.

Acun, van Turkse komaf, bereikte de finale vanwege zijn uitstekende studieresultaten, maatschappelijke betrokkenheid en enorme bevlogenheid. De bekendmaking is volgende week woensdag. ‘Het wordt hoog tijd dat de prijs naar het Oosten gaat.’

Sandra Pool

Wie even met Adil Acun (21) praat, heeft snel in de gaten dat het niet om een doorsnee student gaat. Dat kan ook niet anders, want wie meedingt naar de ECHO-award moet wel wat in huis hebben.

En dat heeft Acun. Goede studieresultaten bijvoorbeeld.

Gemiddeld een acht. En een keurig nominaal studieverloop.

Geen achterstanden of inhaalpraktijken. Integendeel zelfs.

De TN-student doet extra vakken. Zoals de Excellence Stream, een wiskundecursus voor top-bètastudenten. En hij volgde een Excellence minor.

‘Dat zijn vier mastervakken technische wiskunde. Die heb ik gehaald zonder bachelordiploma. Of ik een kei ben in wiskunde? Dat denk ik wel ja.’

Dagenlang studeren is er ove-

rigens niet bij. Er is tijd voor voetbal en viool spelen. ‘Ik ben zeker niet slim. Sommige studiemaatjes van me zijn veel intelligenter. Maar de ambitie geeft me energie. Een soort interne kracht waardoor ik snel en efficiënt studeer. En als ik het goed doe, dan heb ik mijn dienst bewezen aan mijn gemeenschap. Ik wil hen laten zien dat het kan.’ De student is sterk gemotiveerd om meer allochtonen naar het hoger onderwijs te krijgen. ‘Ik neem connecties uit mijn eigen netwerk mee naar de UT. Bij het educatief centrum De IJssel in Deventer gaf ik wiskundebijles aan basisschoolleerlingen. Ik ontwikkelde ook een minilesprogramma science, tecnology and mathematics zodat de scholieren iets kunnen proeven van scheikunde en natuurkunde.’

Adil Acun : ‘Als ik het goed doe, dan heb ik mijn dienst bewezen aan mijn gemeenschap.’ Foto: Arjan Reef

De nieuwsgierigheid van de kinderen, zette hem aan tot een samenwerking met de Twente Academy om middel-

ADVERTENTIE

WORD ONDERNEMER VAN JE EIGEN LOOPBAAN! WWW.UTWENTE.NL/VACATURES

bare scholieren te benaderen.

‘We willen met een team naar onderwijsinstellingen om allochtonen warm te laten draaien voor een universitaire studie.’ Volgens Acun is daar een speciale benadering voor.

‘De prioriteiten liggen anders.

Het draait niet zo zeer om de borrels en de gezelligheid, maar om de maatschappelijke betrokkenheid en wat je later met je studie kunt doen.

We leggen extra nadruk op het feit dat je jezelf naar een hoger niveau kunt tillen.’ Zijn drijfveer is het creëren van diversiteit in het onderwijs en negatieve berichten over allochtonen jongeren ombuigen tot een positief

De week van...

Mark Herink En? Spijt van je beslissing?

‘Nee, ik denk dat het goed is geweest. Natuurlijk was ik graag gebleven. Die vrijdag 11 maart van de aardbeving wilde ik mijn opdracht afronden. Dat is er niet meer van gekomen. Het juiste moment om weg te gaan, is moeilijk te bepalen. Ik ben blij dat ik het gedaan heb.’

Hoe is je terugvlucht verlopen?

‘Die ging goed, maar duurde wel lang. Ik schat een totale reistijd van 65 uur. Dat liegt er niet om. Mijn eerste prioriteit was zo snel mogelijk Japan verlaten. Ik heb daarom een ticket geboekt naar Seoul, Korea. Daar vandaan vloog ik de volgende dag naar Amsterdam, met

Mark Herink is sinds vrijdag weer terug in Nederland. De student elektrotechniek verbleef voor een stage in het Japanse Tsukuba, zo’n vijftig kilometer ten noordoosten van Tokio. Zijn ouders en de UT hadden hem met klem verzocht uit Japan te vertrekken.

een tussenstop in Istanboel.

Ik koos bewust voor een lange overstaptijd in Seoul.

Stel je voor dat er nog iets gebeurde waardoor er niet gevlogen zou kunnen worden.

Dat risico wilde ik niet lopen.’

En hoe is het nu?

‘Ik ben mijn kamer aan het opruimen, de post aan het

doornemen, dat soort dingen.

Ik ben nog een beetje in de war qua ritme. Maandag heb ik twee interviews gehad voor Enschede FM en RTV Oost.

Dinsdag heb ik een paar vrienden gezien en vrijdag ga ik voor het eerst weer naar de UT. Ik heb een afstudeerpraatje van iemand en ik ga even langs het stagebureau.’

Komt het wel goed met je stage?

‘Mij is verzekerd van wel. Ik heb gehoord dat er op de UT een soortgelijke robot is als de Auro die ik in Japan probeerde te programmeren. Alle data staan op mijn laptop die als een soort server dient. De gegevens probeer ik over te zetten op een computer op de UT. Dat gaat me extra tijd kosten. Ik hoop dat het gaat lukken.’

Wanneer is je opdracht geslaagd?

‘Als de robot een object van de grond oppakt. In Japan gingen een paar kleine bewegingen niet helemaal goed en deed de robot niet alles wat ik wilde. Die condities wil ik aanscherpen en dan moet het goed gaan.’

beeld van excellerende allochtonen. ‘Ambitieus? Ja, maar dat ben ik ook.’ In de stad Gaziantep, in het zuidoosten van Turkije en grenzend aan Syrië, ontdekte Acun een paar jaar geleden zijn passie voor natuurkunde. ‘Het is de stad waar mijn ouders vandaan komen. De geschiedenis, de natuur met zijn bergen en pistacheboomgaarden inspireerden me om van de HAVO naar het VWO te gaan en verdere ambities te bouwen.

Natuurkunde is een passie.

Het is net als kunst. Mijn uiteindelijke doel is hoogleraar worden. Een bekende wetenschapper die alle minderheden met elkaar verbindt en kop-

pelt aan de meerderheid.’ In Deventer is hij bestuurslid van de jongerenvereniging van de moskee. ‘We hebben enkele veranderingen doorgevoerd om meer jongeren te trekken.

Zo geven we huiswerkbegeleiding aan 55 kinderen en we praten over normen en waarden. Ze zien mij als hun grote broer en vragen van alles en nog wat. Ik doe het graag. In Deventer en in mijn woonplaats Olst, krijg ik veel steun. Ja, ze zijn trost op mij.

De nominatie is geweldig.

Je wordt er sterker door.

Ik wil ook graag een voorbeeld zijn in de hoop dat de volgende generatie het beter doet dan ik.’

ut Nieuws weekblad van de Universiteit Twente

5

Donderdag 24 maart 2011

student björn bos begint bedrijf sosocio

Facebookfoto’s op papier

De bladen De vleesconsumptie lijkt de komende decennia te gaan verdubbelen. In zijn laboratoria in Eindhoven en Maastricht probeert hoogleraar biomedical engingeering Mark Post uit stamcellen kunstvlees te kweken dat net echt lijkt. Als dat lukt, rest de vraag of mensen het willen eten. Tegen het Leids universitair weekblad Mare zegt hij: ‘Als ik vroeger vertelde dat ik naast mijn medische werk ook probeer hamburgers te maken in mijn lab, keken mensen me vies aan. Tegenwoordig krijg ik in elk geval het voordeel van de twijfel. De meeste mensen beseffen ook wel dat ze bereid zijn om heel veel te eten. Kijk alleen maar naar hoeveel frikadellen hier worden verkocht.’

Een kwart van de vrouwelijke coassistenten aan de Universiteit Maastricht heeft te maken met seksuele intimidatie. Dat blijkt uit een enquête onder 365 coassistenten.

Meestal heeft de intimidatie de vorm van opmerkingen over het uiterlijk of vragen over seksualiteit of het liefdesleven. Die kwamen vooral van mannelijke medisch specialisten en arts-assistenten van wie de meesten zich bewust waren van hun gedrag, aldus de geënquêteerden.

Het managementteam van geneeskunde gaat maatregelen nemen. Zowel studenten als docenten krijgen trainingen. De coassistenten leren daar hoe om te gaan met seksueel intimiderend gedrag, terwijl docenten duidelijk wordt gemaakt hoeveel impact fout gedrag kan hebben.

Björn Bos: ‘Nederland heeft 3,5 miljoen Facebook-gebruikers, een gigantische markt.’

Student technische bedrijfskunde Björn Bos (26) kwam terug van zijn bachelorstage uit Kaapstad en wilde zijn vele uitgaansfoto’s van Facebook afdrukken. Hij vond echter geen website waar dat gemakkelijk kon. En dus begon hij zijn eigen bedrijf: SoSocio. Facebook-gebruikers kunnen via www.sosocio.com in een paar klikken een ‘echt’ album maken.

Paul de Kuyper

Waarom een website waar ik een papieren album kan maken van mijn Facebookfoto’s?

‘Het is eigenlijk ontstaan uit mijn eigen behoefte. Ik kwam vorig jaar terug van mijn bachelorstage in Kaapstad. Daar ging ik veel stappen met vrienden. Foto’s daarvan staan verspreid over de Facebook-sites van mijn vrienden. Ik kwam

tekst erbij maken. Bij SoSocio log je in met je facebookaccount, je selecteert online je foto’s en die worden met vier op een pagina geplaatst.

Inclusief de comments en tags [namen bij de personen op de foto’s, red.] als je dat wilt. Als je de online weergave leuk vindt, kun je een album bestellen in de webshop.’

terug en wilde er een boek van maken om als herinnering te bewaren. Ik heb rondgekeken, maar ik vond niks. Dus besloot ik zelf zo’n site te maken.’

Wat kost dat?

‘Het goedkoopste boek van 23 pagina’s kost vijftien euro.

Je kunt maximaal honderd pagina’s maken.’

Er zijn veel sites waar je fotoboeken kunt samenstellen.Wat doet SoSocio anders?

‘Normaal moet je, als je een fotoboek wilt maken, eerst software downloaden en een voor een de foto’s plaatsen.

Dan moet je ook nog zelf de

Is hier een markt voor?

‘Nederland heeft 3,5 miljoen Facebook-gebruikers en de gemiddelde gebruiker heeft 200 tot 300 foto’s online staan.

Dat is een gigantische markt.

Iedereen die ik erover vertel is enthousiast.’

Hoeveel albums heb je al verkocht?

‘Vanaf 1 maart is de site in de lucht en de eerste week had ik nog technische problemen. Vorige week heb ik er drie verkocht. Het is nu zaak dat de website bekend wordt bij het grote publiek.’

Is SoSocio een leuke bijverdienste of moet je hier van leven?

‘Over een paar maanden ben ik afgestudeerd. Het is de bedoeling dat dit mijn bedrijf wordt dat ik ga uitbouwen. Ik zie al mooie andere producten voor me. Je kunt denken aan schoolagenda’s met Facebookfoto’s waarin dan ook al automatisch de verjaardagen van vrienden worden gezet.’

Het vo o r ke u r s b e l e i d va n de Rijksuniversiteit Groningen voor vrouwelijke hoogleraren is in strijd met de wet, aldus het Discriminatie Meldpunt Groningen. ‘De RUG sluit mannen per definitie uit, terwijl een functie aan zowel mannen als vrouwen moet worden aangeboden,’ schrijft het meldpunt. Studentenpartij Groninger Studentenbond wil de kwestie in de universiteitsraad bespreken. ‘We vragen niet het beleid terug te draaien, maar het mag niet weer gebeuren.’ Verderop in de UK staat een verhaal over dat Groningen een tweede vrouwelijke decaan heeft aangesteld en de doelstelling van zeventien procent vrouwelijke hoogleraren in 2011 heeft gehaald.

Het weekblad van de UvA, Folia, gaat na de zomer fuseren met Havana, het blad voor de Hogeschool van Amsterdam.

‘De fusie is nodig omdat alle hogeronderwijsbladen in Nederland in acuut gevaar verkeren en soms worden opgeheven,’ aldus Jim Jansen, nu nog hoofdredacteur van beide titels en straks hoofdredacteur van het nieuwe blad dat waarschijnlijk Folia gaat heten. Het moet een platform worden voor het hele hoger onderwijs in Amsterdam. Jansen wil kijken of het haar vleugels verder kan uitslaan door ook te worden verspreid bij hogeschool InHolland en de Vrije Universiteit.

‘Het voelt alsof je thuis bent’ Waar zitten jullie?

‘Een beetje afgezonderd van het centrum. Dat vinden we wel jammer. We hebben een appartement op twee kilmeter afstand van het vliegveld.

We zitten overal tussenin. De woonruimte was al geregeld door onze opdrachtgever, de Rijksdienst Caribisch Nederland.’

Wat doen jullie precies?

‘We ontwikkelen een plan om het fietsgebruik op het eiland te stimuleren. De eerste focus is op kinderen. De overheid wil hen op de fiets krijgen.

Daarvoor zijn twee redenen: duurzaamheid en gezondheid.’

Leg eens uit…

‘Veel jongeren hebben hier overgewicht. Meer beweging is wenselijk. De fiets past ook goed bij het rustige karakter van het eiland. Nu brengt iedereen de kinderen met de auto naar school.

Dat levert ’s morgens files op.’

Waarom is de fiets niet populair?

‘We hebben de belemmeringen in kaart gebracht. Het grootste probleem is de verkeersveiligheid.

Men is niet gewend aan fietsers. Ook het klimaat speelt parten. Het is altijd warm.’

Hoe ga je dat oplossen?

‘Op het weer hebben we geen invloed, op de veiligheid wel. We hebben een fietsnetwerk ontwikkeld en gebruik gemaakt van parallelle wegen van de hoofdwegen. Het auto- en fietsverkeer scheiden we zo veel mogelijk. De infrastructuur is slecht. Er is geen geld om nieuwe paden aan te leggen.

Daarom benutten we het bestaande wegennet. Bij oversteekplaatsen en kruisingen adviseren we snelheidsremmende maatregelen en duidelijke bewegwijzering.’

En dan gaat heel Bonaire op de fiets?

‘We hebben een enquête gehouden

onder jongeren en vijftig procent wil wel op de fiets als ze de kans krijgen.

Fietsen zijn relatief duur. Er zijn maar drie winkels. We zijn er dus nog lang niet.’

een lokale toko. Gestoofde geit staat er dan op het menu. Of iets met banaan. Leguanensoep hebben we onlangs geprobeerd. Die beesten zie je hier overal rondlopen.’

Hoe is het om op een eiland te wonen en te werken?

‘Bonaire is een rustig eiland. De grote feesten zijn hier niet. Wel veel Nederlanders. Het is gek om na twaalf uur vliegen gewoon Nederlands te praten. Het voelt alsof je thuis bent. Je treft hier ook veel duiktoeristen en Amerikanen die per cruiseschip de Caraïben verkennen.’

Wat gebeurt er met de onderzoeksresultaten?

‘We zijn druk bezig met het

Waar moesten jullie aan wennen?

‘Het is een duur eiland. De producten in de supermarkt zijn allemaal import. Er wordt een Albert Heijn gebouwd en je ziet hier mensen met Jumbotassen voorbij lopen. Soms gaan we uit eten. Naar de Chinees of naar

schrijven van een rapport. Dat presenteren we aan alle betrokken partijen. Dan zit de opdracht erop en is het aan de overheid om keuzes te maken.

Wij vliegen door naar Equador om rond te reizen.’

Sandra Pool

Guido Nijenhuis (24) en Mark Roelofsen (23, rechts op de boot) zitten van begin februari tot begin april voor hun stage op Bonaire.

De opdracht is onderdeel van de master civil engineering and management en de afstudeerrichting verkeer en vervoer.

Bellen met het buitenland Tips voor deze rubriek? Info@utnieuws.utwente.nl

ut Nieuws weekblad van de Universiteit Twente

6

Donderdag 24 maart 2011

Na ramp periode van innovatie Na eerdere grote aardbevingen kende de Japanse economie een korte inzinking gevolgd door een flinke boost dankzij de wederopbouw.

Eenzelfde scenario verwacht Joop Stam, bijzonder hoogleraar management van technologie en Japan, na de aardbeving en tsunami die de oostelijke kustregio rond Sendai verwoestten. ‘Dit is het moment om stateof-the-art technologie toe te passen.’

‘Geen sprake van dat de Japanse economie nu diep wegzakt,’ zegt Joop Stam (1943) resoluut. Wel op de korte termijn. Er zullen tekorten ontstaan, de cijfers van het eerste en tweede kwartaal zullen een duidelijk negatief effect tonen, verwacht de hoogleraar management van technologie en Japan. Daarna zet de groei in, voorspelt hij. ‘Vergelijk het met een storm. Het duurt enkele dagen voordat de zee kalmer wordt, maar daarna kun je verder varen.’

‘Zodra overheden en ondernemingen het initiatief nemen, ontstaat een bouwhost. Het land moet opgebouwd worden en dat gaat gepaard met forse investeringen. Daar gaat veel energie in zitten, dat kost veel materiaal, maar dat leidt ook tot veel innovaties,’ aldus Stam die sinds 1993 in deeltijd bijzonder hoogleraar is aan de faculteit MB. In 2006 ging hij met emeritaat aan de Erasmus Universiteit Rotterdam waar hij gespecialiseerd was in economie en management van Aziatische ondernemingen.

Stam onderbouwt zijn voorspelling aan de hand van twee grote natuurrampen uit het verleden. Tokio werd in 1923 verwoest door een zware aardbeving en de stad Kobe overkwam hetzelfde in 1995.

In beide gevallen zag je eerst een terugval in het Bruto

Binnenlands Product. ‘De ravage in 1923 was enorm, met grote branden. Maar het effect van de wederopbouw was booming, die heeft de economie een aantal jaren flink gestimuleerd. Hetzelfde zag je na Kobe.’

De schade is ook nu enorm.

Een kuststrook tien kilometer landinwaarts ligt over een lengte van vierhonderd kilometer in puin. Chemische bedrijven zijn afgebrand en havens zijn verwoest waardoor er ook geen erts en brandstoffen kunnen worden aangevoerd. ‘In eerste instantie was Japan lamgeslagen,’ analyseert Stam. ‘Maar je zag op tv de eerste bulldozer al weer straten vrijmaken.

Japanners zullen er collectief de schouders onder zetten.’

De wederopbouw luidt volgens Stam in ieder geval een periode van innovatie in. ‘Ik ben er heilig van overtuigd dat er als gevolg van deze massale destructie nieuwe concepten zullen ontstaan op het gebied van veiligheid en de inrichting van woongebieden. Dit is het moment om state-of-the-art technologie toe te passen. Na de Tweede Wereldoorlog is Tokio van de grond opgebouwd. Nu is het de beurt aan Sendai om te upgraden. Technieken die in de coulissen staan, kunnen nu op de markt komen.

Dat geeft een boost aan de economie.’

Wat de economische gevolgen zijn van de problemen in de kerncentrale van Fukushima, durft Stam niet te voorspellen. ‘Het gaat om vier reactoren op een totaal van meer dan vijftig in heel Japan.

Die zijn na de aardbeving

allemaal direct uitgeschakeld.

Eén reactor is nu de grote boosdoener. Eigenlijk is dat een bijprobleem, maar wel een met mogelijk grote gevolgen.Vier van de zes reactoren in Fukushima zijn beschadigd. Ik hoor dat ervan uitgegaan wordt dat als de elektriciteit weer aangesloten kan worden, het koelsysteem weer normaal zal kunnen werken. Ik vraag me af of dat niet wat optimistisch gedacht is.’

Welke industrieën naast de energiesector het zwaarst getroffen zijn, is volgens Stam moeilijk vast te stellen. In het rampgebied staan veel chemiebedrijven en staalindustrie. Maar ook Toyota, Honda, Canon en Sony hebben een deel van hun fabrieken aan de oostkust staan.

‘Je moet weten welke fabrieken dat zijn. Worden daar onderdelen gemaakt die cruciaal zijn voor de assemblage elders in het land? Of maken ze daar de producten helemaal zelf?’ Een van de verworvenheden van Japan is volgens de hoogleraar technologiemanagement de ketenindustrie. ‘Als daarin een fabriek uitvalt, merk je het meteen. Dat zou het herstel kunnen vertragen. De vraag is: zijn er back-upsystemen?

Kunnen ze snel via een andere weg aan parts and components komen? Het antwoord op die vragen heeft veel invloed op de economie, want de hightech- en elektronica-industrie zijn van groot belang voor Japan, en daarbuiten.’

Paul de Kuyper

Japan na de

Een aardbeving van 9.0 op de schaal van Richter en een tsunami

met metershoge golven verwoestten bijna twee weken geleden de oostelijke kustregio rondom de Japanse stad Sendai. In Fukushima zorgen zwaarbeschadigde kernreactoren nog steeds voor verhoogde radioactiviteit in de omgeving. Hoe nu verder?

UT-hoogleraren en alumni die Japan door hun onderzoek of werk goed kennen kijken vooruit.

Collectief de schouders eronder Gelaten, pragmatisch en redenerend uit techno­ logische beperkingen en verbeteringen. Zo reageren veel Japanners op de verwoestende aardbeving en tsunami, vermoedt alumnus elektrotechniek Marcel van den Elst (35). Hij woonde anderhalf jaar in Japan en hielp tijdens en na zijn studietijd UT-studenten met hun voorbereiding op een stage of studiereis naar Japan.

Van den Elst had toevallig een Japanse vriend op bezoek toen bijna twee weken geleden een aardbeving en tsunami een groot deel van de oostelijke kustregio van Japan verwoestten.

‘Hij vond het heel erg, maar was ook gelaten,’ vertelt Van den Elst. ‘Zo van: we weten dat dit kan gebeuren, we zitten nou eenmaal op een breuklijn.’

De oud-student elektrotechniek (afgestudeerd in 2003) woonde op zijn achttiende een jaar lang in verschillende Japanse gastgezinnen en liep tijdens zijn studie een half jaar stage in het Aziatische land. De gelaten reactie van zijn Japanse vriend typeert volgens hem meer Japanners.

‘Ze zijn zich bewust van de gevaren en proberen

die met technologie op te lossen,’ vertelt Van den Elst, die als zelfstandige werkt aan een webapplicatie voor R&D-projecten. Een aardbeving komt in Japan dagelijks voor, een tsunami en een dreigende kernramp niet. ‘Er waren wel dijken tegen tsunami’s, maar die hebben niet gewerkt. Ik denk dat, na flink geschrokken te zijn, de mensen denken: ‘dit kan gebeuren en we kunnen hier iets tegen doen.’ Ze bekijken heel pragmatisch wat ze technisch kunnen verbeteren.Vervolgens werken ze collectief aan een snelle wederopbouw.’

‘Je zag dat ook in Kobe.

Iedereen ging daarheen om te helpen,’ verwijst Van den Elst naar de zware aardbeving die in 1995 deze

stad verwoestte. ‘Ik was er twee jaar later. Toen was er niets meer van te zien.

Onvoorstelbaar.’

Japanners kennen een grote loyaliteit naar de groep waartoe ze behoren, weet Van den Elst. ‘Die zit zelfs ingebakken in de taal. Je stelt je voor met je achternaam, je voornaam is minder belangrijk. En op je visitekaartje staat eerst je bedrijf, dan je functie en dan pas je naam.’

Misschien dat die blinde loyaliteit en het harde werken de komende jaren verminderen, verwacht de EL-alumnus. ‘Mijn Japanse vriend zegt: ‘we houden onszelf gevangen in dat extreme werken.’ Japan had na de oorlog niets meer.

De enige manier om het land op te bouwen en uit

de armoede te komen, was hard werken. Maar de huidige generatie heeft alles al en hoeft zich nauwelijks zorgen te maken. De oudere Japanners zitten nog in het management van de

bedrijven en houden vast aan die loyaliteit. Er ontstaat al wat onvrede. Mijn vriend verwacht dat er binnen tien jaar een omslag plaatsvindt.’

Paul de Kuyper

ut Nieuws weekblad van de Universiteit Twente

7

Donderdag 24 maart 2011

e zeebeving

‘Nu niet massaal kolencentrales bouwen’ ‘De les uit de ramp met de Japanse kerncentrales in Fukushima is dat overheden moeten investeren in duurzame energieopwekking.

We moeten nu niet massaal kolencentrales gaan bouwen.’ Dat is de grootste zorg voor de lange termijn van TNW-decaan Gerard van der Steenhoven, opgeleid als kernfysicus.

‘Kernenergie is nu nog een van de weinige mogelijkheden om massaal energie op te wekken zonder CO2uitstoot. Maar het is een overgangstechnologie.’

Een ambtenaar in een beschermend pak controleert een geëvacueerde jongen in Koriyama, in de prefectuur Fukushima, met een Geigerteller op straling. Foto: Ken Shimizu (ANP)

Met bovengemiddelde belangstelling volgt Gerard van der Steenhoven de ontwikkelingen rondom de kerncentrales in Fukushima, die zwaar beschadigd zijn na de aardbeving en de tsunami en waarbij radioactieve straling is vrijgekomen. Hij is opgeleid als kernfysicus. Niet op het gebied van de reactorkunde, maar als onderzoeker van de fundamentele eigenschappen van de deeltjes die de atoomkern samenstellen.

‘Onthutsend hoe weinig aandacht er is voor het belangrijkste aspect van deze ramp, de aardbeving en tsunami’, schetst de decaan zijn eerste observatie. ‘De media-aandacht gaat uit naar de kernreactoren. Begrijpelijk, maar het menselijk drama is vele malen groter.

Tienduizenden doden en veel meer mensen dakloos. Bij de kerncentrale is een enkel slachtoffer gevallen, er zijn

radioactieve besmettingen in de omgeving. Dat is een ramp die we niet moeten bagatelliseren. Maar de gevolgen van de tsunami zijn minstens tien keer zo groot als die van de watersnoodramp van 1953 in Nederland.’

Van der Steenhoven noemt de situatie rondom de centrale zorgelijk, al verbetert die langzaam. ‘De technici zijn er in geslaagd de ramp enigszins binnen de perken te houden.

De ramp is niet zo groot als Tsjernobyl, maar de radioactieve besmetting van de lokale omgeving baart zorgen.’

Koelen is nu essentieel, legt de kernfysicus uit. ‘Na de aardbeving zijn de centrales regulier uitgezet. Ze wekken dus geen energie meer op. De splijtstofstaven zijn echter radioactief en produceren nog warmte.

Als de koeling wegvalt, loopt de druk op en moet er waterdamp worden afgeblazen of ontstaat er zelfs een explosie.

Door de beschadigingen komt er radioactief materiaal vrij in de omgeving. De koeling herstellen met water heeft een dubbel effect want water vangt ook de straling van de staven af.’

Volgens Van der Steenhoven duurt dat koelen nog maanden. Dan kunnen de staven worden afgevoerd en opgeslagen, bijvoorbeeld in een dikke huls van glas en beton.

Hij noemt het bemoedigend dat drie van de zes reactoren ondertussen weer aangesloten

zijn op het elektriciteitsnet zodat de koelsystemen weer kunnen worden opgestart.

‘Japan is een professionele maatschappij, daarom denk ik dat ze de schade kunnen beperken.’

Zijn grootste zorg betreft de lange termijn. ‘Dat het Westen dit niet in het goede perspectief plaatst ten opzichte van het gebruik van fossiele brandstoffen.We moeten niet massaal kolencentrales gaan bouwen. Kernenergie brengt serieuze risico’s met zich mee, maar fossiele energiebronnen ook. In kolenmijnen en op olieplatforms vallen jaarlijks doden. Bovendien is er het enorme risico op klimaatverandering met op lange termijn mogelijk veel meer slachtoffers.’

‘De enige weg vooruit zijn de alternatieve, echt duurzame energiebronnen: zon, wind, water en biomassa.Tot nu toe zijn kerncentrales naast waterkracht de enige manier om massaal energie op te wekken zonder CO2-uitstoot.

Maar het is een overgangstechnologie.’

Van der Steenhoven ziet het als een tussenoplossing voor de komende twintig, misschien dertig jaar. ‘Er liggen fantastische kansen in de ontwikkeling van zonneenergie en biobrandstoffen, ook op de UT. Daar moeten we in investeren. Maar intussen moet je mogelijk ook een kerncentrale erbij bouwen en aan CO2-afvang werken voor kolencentrales. Alleen dan kunnen we de overgang maken naar een volledig duurzame energievoorziening.

Dat is een moeilijk proces, want er moet draagvlak voor zijn onder de bevolking. De politiek moet daarom goed uitleggen hoe het met die balans tussen verschillende energiebronnen omgaat.’

Paul de Kuyper

UT-alumnus in Tokyo

‘Alles ging op en neer en heen en weer’ lampen eruit gedraaid, de monitoren staan op de helft van de helderheid en de verwarming is uit.

We doen allemaal een trui aan. Dat kennen de Japanners niet.’

Jorg Entzinger heeft begin deze week preventief zijn jodiumpil opgehaald bij de Nederlandse Ambassade in Tokyo. De oud-student werktuigbouwkunde volgt het nieuws over de dreigende meltdown van de kernreactor in Fukushima op de voet. Bang is hij niet. ‘Het is vooral afwachten,’ zegt hij nuchter. De UT-alumnus promoveerde vorig jaar bij de University of Tokyo en werkt nu als research associate bij het Center for Innovation in Engineering Education.

Het is bijna twee weken na de allesverwoestende aardbeving en tsunami.

Hoe gaat het met je?

‘Goed. Ik kom net terug van de ambassade. Er worden preventief jodium­ pillen uitgedeeld voor het geval er een verhoogde radioactiviteit ontstaat.

Maar men verwacht niet dat het zo’n vaart zal lopen. Ik houd verschillende websites in de gaten en volg de ontwikkeling zo goed als het kan op de Japanse televisie. Ik zit trouwens in het centrum

van Tokyo op 220 kilometer van Fukushima en driehonderd kilometer van Sendai. We hebben hier geen directe gevolgen van de aardbeving.’

Hoe heb jij die bewuste dag ervaren?

‘Ik woon hier inmiddels vijf jaar en heb al meerdere aardbevingen meegemaakt.

Deze was echt groot. En spannend. Iedereen om mij heen wachtte af en zocht een veilige plek toen het schudden heftiger werd. Dat moest ook wel,

En in het dagelijks leven?

‘Iedereen is geduldig.

Men staat rustig in de rij en als er nog twee pakken melk staan, dan laat men er eentje over voor de volgende.’

want lopen was op een gegeven moment niet meer mogelijk. Alles ging op en neer en heen en weer. Toen de rust terug was gekeerd, ging iedereen naar buiten. De eerste tweets en filmbeelden van de ramp kwamen al door op mobiele telefoons.’

En hoe is het nu?

‘Normaal is een groot

woord. Ik volg het nieuws, chat met mijn ouders om te laten weten dat ik nog leef. Sommige treinen rijden niet, waardoor enkele collega’s niet op kantoor zijn. De elektriciteit is weer van kracht, al is wel opgeroepen om er zuinig mee om te gaan. We zetten één keer per dag koffie, hebben de helft van de

Waar was je het meest van onder de indruk?

Op de rampdag, vrijdag 11 maart, waren er zo veel mensen op de been.

De wegen waren hier overvol met auto’s. Ik vond het opmerkelijk dat iedereen zo rustig bleef.

Er werd niet getoeterd.

Erg bijzonder. Nog iets anders: professoren van mijn universiteit vertellen hun verhaal op de televisie. Laatst kwam ik iemand tegen en ik dacht waar ken ik jou van? Later schoot het me te binnen: van het commentaar op

de tv. Ik vind het ook een mooi verhaal dat alle fietsen waren uitverkocht.

Een saillant detail: veel Japanners hebben totaal geen coördinatie in de stad en wisten op de vrijdagavond na de beving niet hoe ze bovengronds naar huis konden lopen.

Ze reizen namelijk altijd ondergronds met de metro.’

Ooit overwogen om terug te gaan?

‘Mijn baas zei: als je wilt gaan, ga maar. Ik heb er wel over nagedacht, maar ik voel me hier erg thuis.

De grote vraag is kunnen we de Japanse informatie vertrouwen? Via allerlei bronnen houd ik mezelf op de hoogte. In de loop van de dagen komt er vast meer informatie los en zie we verder.'

Volg Jorg via: www.entzinger.nl/jorg/ Japan/update20110313. shtml Sandra Pool

ut Nieuws weekblad van de Universiteit Twente

8

Thursday 24 March 2011

WHAT'S NEW Artist Verkolje Are you a fan of Dutch 17th and 18th century painters?

The Rijksmuseum Twente’s exhibition ‘the velvet hand’ offers an overview of Nicolaas Verkolje’s works. To get you in the right mood, Film House Concordia shows movies related to major themes in Verkolje’s paintings. Tonight ‘Troy’ is on at 7:00pm, then the following week shows Disney’s the Prince of Egypt. The €8 movie ticket price also offers free access to the museum’s exhibition on the days of the screening.

Get more infor mation at r ijksmuseumtwenthe.nl and concordia.nl.

Bus map

Bus company Connexxion in Twente has just published a map showing the routes of all of Enschede’s buses. Handy for visitors and newcomers, the back of the map contains some sightseeing information in English. Be careful with the location of museums on the map though: the Twentse Welle and the Rijksmuseum Twente were accidentally interchanged.

The map comes in a handy pocket-sized format and can be collected free of charge at Enschede’s Tourist Information Center (nearby the train station) or, on campus, at the Drienerburght Hotel.

Fish spa The latest trend in wellness, a garra rufa fish spa, has now also reached Enschede. Follow Hollywood’s celebrities and put either your feet or hands into the professional care of Turkish garra rufa at Pun & Solo’s Foot Massage Salon.

By nibbling softly, small fish – nicknamed ‘doctor fish’ – are alleged to remove dead cells from the skin to soften it. A one-person fifteen minute try-out costs €15. The salon is located at Minkmaatsraat 222 (just outside the city center).

Phone 053-4328525 for details.

Tulip Trip Have you always dreamed of visiting the famous Dutch flower fields with rows and rows of tulips, daffodils and many other flowers and plant varieties? Then create a free space in your agenda right now to secure the date of 16 April.

On that day, the ITC organizes an excursion to the Keukenhof gardens. A timely choice to visit because the Keukenhof ’s annual flower parade takes place on that day, and April is allegedly the month that the flowers are in full bloom.

Costs are €30, including bus fare and the Keukenhof ’s entrance fee. Tickets can be bought at the ITC book store (Hengelosestraat 99) until 7 April. Visit utwente. nl/internationalstudents/news/ keukenhof for further details.

Read more news online!

International page

Coordinator: Robbin Engels/UT-Nieuws | Contributors: Catherine Ann Lombard, Marloes van Amerom, Egbert van Hattem and Janneke Kobus | Send press releases, comments and suggestions, email: me@robbinengels.com | For previous editions, see: www.utnieuws.nl

On Egypt’s regime change and revolution Mass demonstrations at Cairo’s Tahir ‘Liberation’ Square and former Egyptian President Hosni Mubarak’s subsequent departure has glued millions of people across the world to their television screens. Although they were in the Netherlands, Omar Mohamed, Aly Nour and Rasha Elkheshin felt the revolution ‘into their bones’.

What was it like being in the Netherlands during the turmoil?

Omar: Hard! Fortunately, we could join the demonstrations in The Hague.

Aly: I could hardly sleep for the first three days. I was worried and just wanted to be there. But Rasha had it particularly difficult.

Rasha: One of my brothers is an army colonel and was located on the square.

I could not always get through on the phone to my family to get assurance he was ok. Meanwhile, I had to finish my Masters. Fortunately, my supervisor was very supportive.

Aly: Many ITC lecturers followed the news nearly as fanatical as we did and inquired about the welfare of our families. All in all, the ITC people were pretty fantastic.

University populations are often at the forefront in revolutions. How about Egypt?

Aly: Not especially. Three years ago there were also protests in Egypt, but these tended to be organized within one sector or interest group. Students were just one of many groups. Even within universities, protests were scattered and divided among students, university professors and scientists.

Only this year protesters merged into one big community, spurred on by the earlier events in Tunisia.

What are important positive aspects of the revolution?

Omar: Political freedom.

Omar Mohamed and Aly Nour: ‘Maintaining the democratic momentum is imperative.’ Photo: Gijs van Ouwerkerk

Rasha: Ministers are now held accountable, which is great.

Aly: The Egyptian revolution also worked wonders for dismantling people’s prejudices. The events of 9/11 created strong perceptions of Muslims as terrorists. At customs checks, I felt always singled out. This has now changed. An Egyptian friend of mine was even cheered by Italian custom officers when he passed the border, with everyone congratulating him and paying respect to Egyptians’ courage and their zest for democracy and freedom.

‘Once back in Cairo, Tahir Square will be my first stop’ Rasha: In Egypt perceptions also changed. Many expected an uprising one day that would come from the poor, uneducated masses.

For that reason, they feared events would turn highly violent, really uncivilized. The opposite actually happened.The poor were the first to

clean up the streets, arrange the traffic and more. Political activists may have sowed some first seeds, but the revolution was truly a people’s one.

What are remaining challenges?

Omar: Mubarak’s regime was based on divide and rule. We need to maintain national unity.

Aly: We will never reach anything if Muslims and Christians split apart, which I feel the former corrupted regime is trying to achieve right now.

But we really are one, which is why the revolution succeeded: Christians protected Muslims from the police during their Friday prayers; while Muslims returned the favor on Sundays. Apparently, some Christians even joined the Friday prayers.

Why did this happen?

Omar and Aly: Individuals were thinking and feeling: ‘You are my brothers and if you will be killed, I do not want to live either.’

Rasha: Perhaps it is easy to stir up trouble because of the remaining poverty.Thanks to corruption and patronage over forty percent of Egyptians live below the poverty line. Quick

economic reform is needed.

Aly: Fortunately, the new government has taken important steps to reclaim Mubarak’s stored away billions.

Rasha: And the brain drain is getting reversed.Thousands of Egyptian scientists living abroad are now returning. I also want to contribute to my country’s development once I am back in Cairo but not after visiting Tahir Square first (laughs).

What about former and continued Mubarak supporters among Egyptian students? Have they run into trouble?

Omar: Not really.

Aly: I think that some of the people who initially supported Mubarak did it for financial reasons, to get grants.

You had initially students in Egypt ‘spying’ on Facebook for the government during the revolution, for that very reason. And I guess some feared chaos. Now that that did not happen, most are just very relieved.

Rasha: I know one student who still supports Mubarak. Fine. He is entitled to his opinion, as we are to ours. After all, that’s what democracy is all about.

Marloes van Amerom

nepali -elected to faculty council

Netherlands from loftier heights They both arrived to the ITC in September from Katmandu and hope to graduate in March 2012. What is life like at sea-level when you lived all your life with a view of the Himalayas?

‘I’ve done three things here that I totally didn’t expect to do,’ smiled Susheel Dangol, 29. ‘Cooked, danced, and became a Faculty Council representative.’ Having to leave behind his newly-married wife in order to pursue a Masters in Land Management, Dangol suddenly found himself in the kitchen everyday. He also found himself on stage in November when he and other Nepali students, including Rehana Shrestha, 25, performed a traditional folk dance for the ITC International Evening.

‘We wanted to show our culture on a good platform,’ said Shrestha, ‘so we spent a week practicing. While we have historically been influenced by the neighboring country of India, we do have our own identity.’

Shrestha is an architect back home and is working towards a Masters in Urban Planning and Management.

‘Urban planning is essential, especially in Katmandu,’ she said.

‘Living between tectonic plates, we have a high risk of earthquakes.

Recently, the capital city’s population is growing and construction is booming. And without urban and

Dangol (left) and Shrestha are two of the eleven Nepalese students studying at the ITC. They both appreciate their interaction with students from around the world and exposure to other ideas and experience. Photo: Gijs van Ouwerkerk

special planning, such densification of people could be disastrous if an earthquake occurred.’

Dangol took a leave of absence, not just from his wife, but also from his job at the Ministry of Land Reform and Management. ‘I am hoping to bring back technological tools, such as digital systems to map land. Nepal has a highly diverse geography, from the Himalayas, to the mountain and planes called Terai, as well as many forests and lake regions. Part of my job is to understand the value of the land controlled by the government.’

What was it like for both Dangol and Shrestha to arrive to the

Netherlands’ flat landscape? ‘My first impression in the airport was how shiny and clean everything was,’ said Shrestha. ‘And then on the train ride, we saw two hours of grass, corn, and cows.’

‘You know that eight of the world’s fourteen peaks that are higher than 8.000 meters are in Nepal,’ said Dangol. ‘These peaks are our pride.

I live in the southern hill area and can see their natural beauty from my house.’ Shrestha also enjoys these majestic mountains from her terrace in Katmandu.

But they both agreed on one thing: they loved experiencing the snow

this winter. ‘Everyday we see the snow on the Himalayas,’ said Dangol, ‘but we never had a chance before to actually touch or feel snow!’

They are both also enjoying their time at the ITC. ‘We need to devote a good deal of our time to our education here,’ said Shrestha, ‘as the educational system is quite different for us. Here they have a more student-centered approach and the subjects are more practical rather than theoretical, which is the case back home.’

Dangol is also now occupied with his new position on the ITC Faculty Council, which is the ITC's official medium to represent staff and student interests. Comprising an equal number of five staff and five student representatives, it consults with the Dean about faculty policy and the use of financial resources for education and research.

‘This was another thing I did not expect to do!’ said Dangol.

‘It is a big responsibility as it concerns improvements for the students and their future.’ Dangol recently was assigned the role of Labor Conditions, Personnel, and International Commissioner.

Even still, both Dangol and Shrestha are looking forward to warmer weather and cycling. ‘It seems to be a great place to cycle,’ said Shrestha.

‘I don’t think I would have trouble biking up the typical Dutch mountains!’

Catherine Ann Lombard

ut Nieuws weekblad van de Universiteit Twente

9

Donderdag 24 maart 2011

Maas in de langstudeerwet 23 maart 2011 – De maatregel tegen langstudeerders blijkt nogal onevenwichtig uit te pakken: brave studenten hebben er meer last van dan sluwe studenten. Want wie wil kan door de mazen van de wet te glippen.

Op het eerste gezicht zijn de maatregelen van staatssecretaris Halbe Zijlstra best redelijk. Is het werkelijk zo moeilijk om een bacheloropleiding op tijd af te ronden? Vooruit, je mag ook nog een jaar vertraging oplopen, maar dan moet dat diploma toch ingelijst aan de muur kunnen hangen? En in de masteropleiding, die toch al een stuk korter is, mag je ook nog eens een jaar uitlopen. Dat moet te doen zijn. Wie zijn billen brandt, moet maar op de blaren zitten. Die betaalt gewoon 3.000 euro extra collegegeld.

Maar niet iedereen wil het spel meespelen. Er zijn altijd slimmeriken die de mazen van de wet opzoeken. Zij zullen proberen de langstudeermaatregel te omzeilen. En daar krijgen ze ook de gelegenheid voor.

Zijlstra’s boekje Je hoeft geen Moszkowicz te heten om een zwakke plek te vinden in het wetsvoorstel van Halbe Zijlstra.

Het probleem schuilt in de ‘peildatum’: het moment in het jaar waarop de overheid vaststelt wie er studeert en wie niet. Er is komend studiejaar maar één zo’n peildatum: 30 september. Dat heeft vooren nadelen.

Allereerst heeft dit vervelende gevolgen voor vroege afhakers. Wie in september aan een opleiding begint, staat meteen voor het hele studiejaar in Zijlstra’s boekje.

Eerstejaarsstudenten die zich in hun studiekeuze hebben vergist en na een of twee maanden stoppen, hebben meteen een heel uitloopjaar verspeeld. Ze kunnen het collegegeld voor de rest van het studiejaar terugvragen, ze kunnen hun studiefinanciering stopzetten, maar hun uitloopjaar zijn ze kwijt. Als ze een jaar later aan een nieuwe opleiding beginnen, moeten ze die precies op tijd afronden, anders gaan ze meteen het verhoogde tarief betalen.

Het ministerie verdedigt deze gang van zaken.

‘Uitgangspunt blijft dat studenten zich inschrij-

ven voor een geheel studiejaar,’ staat in de toelichting bij de wet.

‘Dit past bij het doel een ambitieuzer studieklimaat te bevorderen, waarbij student en instelling een serieus commitment aangaan.’

Maar elk nadeel heeft zijn voordeel, zou je kunnen zeggen. De peildatum valt te omzeilen. Studenten kunnen eenvoudigweg zorgen dat ze op de peildatum niet staan ingeschreven.

Masters Vooral voor masterstudenten is dat eenvoudig omdat de meeste masteropleidingen twee instroommomenten hebben: in september en in februari. Masterstudenten kunnen in februari aan hun opleiding beginnen en vakken volgen. In de zomer schrijven ze uit, waardoor ze in september op de peildatum officieel niet studeren. Ze gaan bijvoorbeeld een half jaar lang hun scriptie schrijven. Daarna schrijven ze zich weer in. Zo zouden ze in principe een tijdje door kunnen gaan, zonder dat de langstudeerboete hen treft.

Van hun tijdelijke uitschrijving hebben ze ook weinig last, want Halbe Zijlstra heeft hun basisbeurs toch al wegbezuinigd. Ze moeten alleen even oppassen met campuscontracten, want sommige verhuurders gooien hun huurders uit hun kamer als ze een aantal maanden niet meer studeren. Ook verliezen ze het recht op de ov-jaarkaart en kunnen ze even niet meer lenen bij de Dienst Uitvoering Onderwijs.

Maar als ze daarmee de boete van 3.000 euro omzeilen, betaalt het zich vanzelf weer terug.

Bachelors Voor bachelorstudenten ligt het ingewikkelder.

Die mogen zich wel later inschrijven (bijvoorbeeld op 1 oktober), maar dat staan de universiteiten en hogescholen alleen toe bij wijze van vriendelijke uitzondering. Het is een extraatje, en beslist geen

regel. Zo kan het aan de Radboud Universiteit alleen met toestemming van de examencommissie.

De Universiteit Utrecht verwijst naar de studieadviseurs. De Erasmus Universiteit Rotterdam schrijft op haar website: ‘In de regel is het niet mogelijk om je na 1 oktober in te schrijven als eerstejaars voor een bacheloropleiding. Toch is er een aantal opleidingen waarvoor dat nog wel mogelijk is. Let op de meldingen die Studielink geeft als je je inschrijfverzoek indient.’

Dichttimmeren Voor het hbo geldt hetzelfde. Bij Fontys Hogescholen kun je je alleen later inschrijven na overleg met de opleidingscoördinator omdat er dan een uitzondering moet worden gemaakt. Het gebeurt wel eens, maar niet vaak.

Ook bij de Hogeschool Windesheim moet de directeur van de afdeling formeel toestemming geven. ‘Maar een tussentijdse inschrijving is niet ongebruikelijk,’ zegt een studievoorlichter.

Het kan dus. Je kunt in de problemen komen met tentamens en aanwezigheidsplicht, want je studieprestaties tellen niet mee als je formeel niet ingeschreven staat.

Misschien moet je ook verzwijgen dat het om de langstudeerboete gaat.

Maar het kan.

‘Nu gaat het nog om enkelingen,’ zegt een studieadviseur van de Universiteit Utrecht, ‘en dan kunnen we er wel een mouw aan passen. Maar als dit een hoge vlucht neemt, zullen de instellingen dit wel dichttimmeren. Dan zal het bijvoorbeeld niet meer mogelijk worden om je via aanmeldingssysteem Studielink later in te schrijven dan 30 september. Bij onze faculteit moet de directeur formeel toestemming geven als een student zich later inschrijft. Daar doen we nu niet moeilijk over, maar misschien geven we straks gewoon geen toestemming meer. We mogen dan persoonlijk tegen de langstudeerregeling zijn, we snijden in ons eigen vlees als we hieraan meewerken.’

Want dat is een probleem voor de hogescholen en universiteiten: studenten

Twee juristen Advocaat Erik de Groot, gespecialiseerd in onderwijsrecht, bevestigt de lacune in de wet.

De Groot: ‘De staatssecretaris heeft hier een probleem en moet afgaan op de medewerking van de universiteiten en hogescholen. De moeilijkheid is echter dat het volkomen normaal is dat studenten soms later instromen in de studie. Als dat lastiger wordt gemaakt, zullen studenten dus dubbel gedupeerd zijn.’

Eigenlijk vindt de Tilburgse hoogleraar onderwijsrecht Paul Zoontjens het nauwelijks een probleem dat snelle afhakers meteen een heel uitloopjaar kwijt zijn: ‘Ze kunnen de rest van het studiejaar nog voor een andere opleiding gebruiken, want sinds een recente wetswijziging is het veel gemakkelijker geworden om je gedurende het jaar voor een studie in te schrijven. Maar de andere kant van het verhaal is inderdaad dat je de peildatum kunt ontlopen. Dat maakt het interessant.’

tellen niet mee voor de overheidsbekostiging als ze zich pas in oktober inschrijven. Daarom zullen onderwijsinstellingen het niet over hun kant laten gaan als studenten hier massaal gebruik van willen maken. Late inschrijvers lopen dus het risico dat ze niet meer worden toegelaten.

Maar meestal dempt men de put pas als het kalf verdronken is, dus het zit er dik in dat studenten komend jaar nog door deze maas in de wet kunnen glippen. Het druist misschien tegen de geest van de langstudeerregeling in, maar is wettelijk toegestaan.

Bankrun Studentenbonden hebben deze achilleshiel in de langstudeermaatregel ook gezien. Ze zouden een sterk staaltje blufpoker kunnen spelen. Ze zouden hun achterban kunnen oproepen om zich massaal in oktober in te schrijven, als een soort bankrun op het omzeilen van de langstudeerboete. Samen Zijlstra pesten. Maar daar wil de Landelijke Studenten Vakbond nog niet op vooruitlopen.

Zijlstra kan de regeling repareren. Hij kan bijvoorbeeld de peildatum verschuiven. Omdat het ministerie grote haast heeft met de langstudeermaatregel – die moet al komend studiejaar ingaan!

– staat de eerste peildatum in de wet. Het is al moeilijk genoeg om de wet op tijd door de Tweede Kamer en de Eerste Kamer te loodsen, dus als die eenmaal is aangenomen, wil Zijlstra vooral geen tijd verspillen aan het vaststellen van zoiets triviaals als een peildatum.

Maar voor de jaren erna staat het Zijlstra vrij om een andere datum te prikken. Wordt het niet 30 september, dan wordt het misschien 30 oktober.

Toch blijft de truc met de masterinschrijvingenper-half-jaar voorlopig mogelijk. Want Zijlstra wil graag in hele uitloopjaren rekenen, dus in de plannen staat expliciet dat het ministerie maar één keer per jaar wil peilen. En daar kun je je ‘omheen’ inschrijven.

Pennenstreek Met een pennenstreek kan Zijlstra natuurlijk beslissen om dan twee keer per jaar te gaan peilen.

Maar dan zal het politiek lastig verdedigbaar zijn om in hele uitloopjaren te blijven praten en niet in halve. Het moet gek lopen, wil de Tweede Kamer dan geen aanpassing van de wet eisen.

Mocht dat inderdaad gebeuren, dan hebben de ‘slimmeriken’ toch iets goeds teweeg gebracht voor de snelle afhakers onder de studenten. Die raken dan niet meteen hun hele uitloopjaar kwijt.

HOP, Bas Belleman

Studentenrestaurant De Waaier Maandag 28 maart Varkensschnitzel, biologische hamburger, vegetarische hamburger Paprikasaus, fritessaus Gemixte groenten, sperziebonen Gekookte aardappelen, frites Dinsdag 29 maart Gegratineerde koolvis, lamslapje, gevulde paprika Hollandaisesaus, honingtijmsaus Doperwten, Parijse wortelen Gebakken aardappelen, aardappelpuree Woensdag 30 maart Bonenschotel, kippenpoot, vegetarische rijstschnitzel Paprikasaus Boterboontjes, broccolimix Frites, gekookte aardappelen Donderdag 31 maart Cordon bleu, Twentse gehaktbal, omelet met champignons Tomatensaus, jus, Groentenmix, Romanobonen Pommes croquettes, gekookte aardappelen Vrijdag 1 april Lasagne, gebakken kibbeling dillesaus, Koolrabi, sperziebonen, Pommes duchesse

De Stek Maandag 28 maart t/m vrijdag 1 april Hap aan de tap € 6,95 Hollandse biefstuk met champigonroomsaus Gebakken aardappelen en rauwkost.

Theatercafé de Vrijhof Gelegen aan de vijver, voorzien van een zonnig terras ligt theatercafé de Vrijhof.

In de gezellige sfeer van dit theatercafé kunt u behalve van ons standaardassortiment ook genieten van diverse warme broodjes uit de oven, uitsmijters, broodjes hamburger en zelfgemaakte smoothies.

Wij heten u van harte welkom voor lunch of een drankje tussen 10.00 en 16.00 uur.

For the English menu: www.utwente.nl/fb/catering/ studentenrestaurant Voor informatie + openingstijden: UT-Catering: www.utwente.nl/fb Reserveringen Faculty Club en De Stek online via www.utwente.nl

ut Nieuws weekblad van de Universiteit Twente

10

Donderdag 24 maart 2011

Flierman: vriend of vijand? ingezonden Begin deze week werd aan de Radboud Universiteit in Nijmegen een gebouw bezet door boze studenten als protest tegen plannen van de VSNU, de vereniging van universiteiten. Ook voor onze universiteit is dit relevant. De vraag volgende vraag rijst namelijk op: waar staat ons college van bestuur en in het bijzonder haar voorzitter eigenlijk in

de financieringsdiscussie van het hoger onderwijs?

Na het rumoer begin dit jaar over de langstudeerdersboete, de afschaffing van de studiebeurs in de masterfase en de bekendmaking van het wetsvoorstel is de VSNU nu bezig met haar eigen voorstel.

Volgens de VSNU gaan de huidige kabinetsplannen nog niet ver genoeg. Die nare studenten kunnen nog wel wat extra gaan betalen.

Het afschaffen van de studiebeurs en het heffen

van een hoger collegegeld zijn slechts het topje van de ijsberg als we Trouw (die documenten hierover in zijn bezit heeft) mogen geloven.

Maar wie of wat maakt deze plannen binnen de VSNU? De plannen van de VSNU worden gebaseerd op de mening van haar leden.

Voor de UT was collegevoorzitter Anne Flierman vertegenwoordiger tijdens het VSNU-overleg in Parijs op 9 februari. Hij moet als vertegenwoordiger van de

UT en van het CvB daar hebben deelgenomen aan het meningsvormingsproces, anders kan er niet worden onderhandeld. Een federatieve meningsvorming ga je niet in zonder duidelijk te hebben wat wel en wat niet toelaatbaar is voor de UT. Toen we dit aan de kaak stelden antwoordde Flierman dat er geen standpunt van het college was, er was binnen het CvB zelfs nog niet over dergelijke maatregelen gesproken. Het CvB wil

Cantus

zich niet uitspreken over de plannen van de VSNU voordat er een officieel voorstel ligt. Wij vinden dit een te gemakkelijke weg omdat er wel degelijk een UT-inbreng geweest moet zijn tijdens het VSNUoverleg.

Staat de UT achter de plannen van de VSNU? Of komen die plannen misschien wel van onze bestuurders? Steunt de UT, nu het de universiteiten niet meer raakt, opeens wel de langstudeerdersboete?

Zijn de woorden van

rector magnificus Brinksma dat langstudeerders de UT helemaal niet zo veel meer kosten opeens niet meer waar? Wat gaat het worden Flierman, laat je je studenten zitten of steun je ze?

We dagen u uit om zeer spoedig met een standpunt te komen en u niet te verschuilen achter procedures en officiële voorstellen.

Laat zien dat we op u kunnen rekenen en dat u de leider bent van zowel medewerkers als studenten!

Studentenpartij UReka

Geest van de tijd ingezonden Natuurlijk heeft Schuijer gelijk dat de kettingen niet bedoeld waren om de studenten tegen te houden.

Je stapte er zo overheen en de bewaking stond er ook niet bij.

Aan het eind van de introductieperiode van 1964 zong het studentencabaret de volgende tekst (op de wijze van Wim Sonnevelds ‘Aan de Amsterdamse grachten’): ‘Aan de Drienerlose bossen Gaan des avonds vroeg de kettingen dicht Niemand mag er meer naar buiten Binnen blijven is de plicht’ Deze tekst was bedoeld om op ludieke manier de bestuurders van de Technische Hogeschool te laten weten niet te veel beperkende regels aan de studenten op te leggen. Dit betrof onder andere het verplichte twee jaar wonen op de campus en vooral ook de verplichte afname van 120 maaltijden per jaar in de Mensa. Gelukkig zijn dit soort regelingen in latere jaren inderdaad verdwenen.

Ook in 1964 reageerde de campusdecaan onmiddellijk

dat er geen sprake was van een verplichting tot binnen blijven. Het verbaasde de studenten toen dat niet was begrepen dat hier slechts een aansprekend symbool was gekozen voor een serieuze zaak. De redactie van UT nieuws realiseert zich dit element kennelijk wel door de kettingen ook in een absurde achterpaginakolom te verwerken.

Ik heb grote waardering voor diegenen, Schuijer is daar een van, die met veel visie en inspanningen de ‘campusgedachte’ hebben gerealiseerd. Mijn herinnering betreft vooral latere vruchtbare samenwerking wat betreft de regels in de Campusraad. En ja, als voorzitter van de SRD (StudentenRaad Drienerlo) verschilde ik daarover wel eens van mening en stelde dat dan aan de orde.

Mijn studententijd op de campus was fantastisch en daarna heb ik ook met groot plezier nog ruim 30 jaar op de campus gewoond.

Om na bijna 47 jaar op grond een misverstand over de geest van die tijd op de campus de kwalificatie bijzonder teleurgesteld te geven is echter spijtig.

Erik Joost de Bruijn.

Een kleine driehonderd studenten kwamen afgelopen donderdagavond af op de grote openluchtcantus op de Oude Markt.

Studentenvereniging Aegee organiseerde het zang- en zuipfestijn ter ere van haar 24ste verjaardag.. Foto: Gijs van Ouwerkerk

Lente

Studenten luiden de noodklok ingezonden De studenten die volgend jaar de gemeenschap zullen vertegenwoordigen in de universiteitsraad moeten zich nu kandidaat stellen.

Door politieke ontwikkelingen wordt het voor studenten steeds lastiger om actief te worden. Studenten willen zich inzetten, maar worden tegengehouden door een mogelijke langstudeerdersboete en de afschaffing van verschillende compensatieregelingen. Bij dezen willen wij het CvB oproepen om raadswerk niet te ontmoedigen door vergoedingsregelingen af te schaffen, maar studenten juist aan te moedigen door ze tegemoet te komen in de

opgelopen vertraging.

Universitaire medezeggenschap door studenten is essentieel voor de universiteit. De universiteitsraad is hier hét orgaan voor.

Er is wettelijk bepaald dat deze raad voor de helft uit studenten moet bestaan.

Zonder een gevulde universiteitsraad kunnen er geen besluiten worden uitgevoerd omdat er voor veel zaken eerst instemming of advies van de universiteitsraad verworven dient te worden.

Vooral voor zaken die gevolgen hebben voor het onderwijs en het activisme aan de UT zijn studenten in de UR belangrijk. De kwaliteit van het onderwijs is vaak een speerpunt voor de studentleden in de UR. Met de voorgenomen ontwikkelingen in het onder-

wijs (beschreven in RoUTe ’14+) is het belangrijk dat enthousiaste studenten vol energie zich op deze materie willen storten. De reorganisatie die op stapel staat is een ingrijpende verandering van de inrichting van het onderwijs aan de UT. Zonder studenten in de raad zullen de ontwikkelingen in het onderwijs vanuit een ander oogpunt worden bekritiseerd, wat geen positieve invloed zal hebben op de kwaliteit van het onderwijs aan de UT. Aangezien de onderwijskwaliteit een belangrijk item is in het aantrekken van studenten is het voor het CvB belangrijk dat dit goed gemonitord wordt.

Het is dus essentieel voor de UT dat er volgend jaar negen studenten vol enthousiasme de raad in

gaan om mee te debatteren over deze onderwerpen.

Deze studenten moeten zich voor 30 maart verkiesbaar stellen bij het centraal stembureau. Door het ontbreken van een goede studentengeleding in de universiteitsraad zal de ontwikkeling van de UT een stuk moeizamer verlopen.

Daarom willen wij het CvB oproepen om het raadswerk niet verder te ontmoedigen door vergoedingsregelingen af te schaffen, maar studenten die raadswerk willen doen tegemoet te komen door de studievertraging die hierbij wordt opgelopen te compenseren.

Eva Kunst en Anne Benneker Fractievoorzitters UReka en CampusCoalitie in de Univeristeitsraad

Witruimtes, de blanco zijden waarop onze breedband dromen draaien, zonder heldere ontvanger.

Over een boodschap maar te zwijgen.

Luisterend tot ver onder het ruisniveau, hoor ik op de volle maan geen woorden maar signaaltonen, die ik met zekerheid kan onderscheiden, als de aarde spreekt.

Liefst breide ik een groot rood hart voor jou, of vrijde iets ontegenzegbaars.

Egbert van Hattem

ut Nieuws weekblad van de Universiteit Twente

11

Donderdag 24 maart 2011

Ultieme eighties radioshow Wie van muziek van de eighties houdt kan elke woensdagavond z’n hart ophalen tijdens de ‘Ultimate Eighties Radio Show’ van Bart Klaassen (beter bekend als DJ Ultimate Bart). Samen met co-hosts Dr. Nash en Walt combineert deze masterstudent Biomedical Engineering mooie en niet voor de hand liggende pop, new-wave, new romantic, rock en een vleugje disco met grappige en interessante feitjes. De voertaal is Engels. ‘We hebben veel luisteraars vanuit het buitenland.’

INGRID szwajcer

Het idee van de eighties radio show kwam van Bart zelf.

‘Ik was lid geworden van de Vereniging Campusomroep Drienerlo en houd erg van muziek uit de jaren tachtig.

Het was hoog tijd voor een nieuwe radioshow,’ vertelt Bart. Dat hij nog geen enkele ervaring had met radio maken,

CULTUUR KIJK VOOR DE CULTUURAGENDA OP: www.cultuur.utwente.nl

weerhield hem er niet van.

‘Om luisteraars te trekken ben ik begonnen met een eightiesblog en zocht ik aansluiting bij gerelateerde blogs en websites. De Ultimate Eighties Radio Show werd vorig jaar, op woensdag 17 februari, voor het eerst uitgezonden.

‘Dat was niet live hoor,’ vertelt Bart. ‘Ik heb vijf keer alles opgenomen en later aan elkaar gemonteerd.’

Omdat Bart al snel handen te kort kwam met zijn werk als DJ kreeg hij versterking van goede vriend (en TN-student) Nashwas Damman ofwel Dr. Nash. ‘De show werd daardoor een stuk natuurlijker en interactiever.We begonnen met live-uitzendingen en met themashows, zoals ‘Rock Eigthies, ‘The 80 Love Episode’ en de ‘Wrong

Eigties’. Dat het niveau steeg merkten we duidelijk als we de uitzending na afloop kritisch terugluisterden. Ook dankzij de vele nuttige comments en de tips van onze luisteraars via chat, blog en skype worden we steeds beter.’

Nu, een dik jaar later, is de show nog steeds in de lucht.

‘We vonden het tijd voor vernieuwing, vertelt Bart.

‘Het team werd versterkt met een derde co-host ‘Walt’(ELstudent Wouter Horlings).

Met z’n drieën wordt de show grappiger, informatiever en doemen er steeds meer mysteries op die hopelijk zullen worden ontrafeld.Wat ik daarmee bedoel? Lastig uit te leggen, eigenlijk moet je gewoon naar de show luisteren,’ lacht hij.

‘Ook hebben we nieuwe, leuke elementen in de uitzending verwerkt zoals het ‘everyday 80s object’ waarin we een eigthies-gadget, zoals de Nintendo Entertainment System, of de Rubix-kubus in de spotligts zetten.We maken daar natuurlijk wat geintjes over. Lekker spontaan en zeker niet ingestudeerd,’ verzekert Bart. Om de show actueel te houden, heeft het drietal het ‘80s headline

vlnr: Walt, dr. Nash en DJ Ultimate Bart

news’ geïntroduceerd. ‘Leuke festivals, nieuwe eightiesalbums of ander opvallend nieuws kondigen we aan in onze show. Vaak stemmen we playlist af op het headline news of op het eighties-object.

Daardoor krijg je echt samenhang in de show. Ook nieuw is het 80s-SoundFX-panel, waarbij we spontaan grappige geluidseffecten door de uit-

zending gooien. Alleen waar het toepasselijk is natuurlijk.’

De show is op een wereldwijd publiek gericht. Met name in Zuid-Amerika zitten veel eigthies-fans, vertelt Bart.

‘Er zijn wekelijks zo’n zestig mensen die onze uitzending volgen. Dat mogen er nog wel wat meer worden, vindt Bart.

‘We hebben weinig tijd om de show goed te promoten,

maar wie weet komt daar nog verandering in.’

De Ultimate Eigthies Radio Show is elke woensdagavond om 20.00 uur via live webstream (www.campusomroep.nl) te beluisteren. Alle shows zijn terug te luisteren op ultimatebart.blogspot.com en op de campuskabel.

Zonder club naar nationale titel SPORT

REDACTIE: HANS VAN DER KOLK TEL.: 0541 - 519187

Uitslagen en ander kort sportnieuws verschijnen online. Stuur leuke, actuele foto’s voor de website naar info@utnieuws.utwente.nl.

Zonder club, maar niet zonder ambitie of potentie. Integendeel, de Iraanse gewichtheffer Hassan Fatemi beleefde eind februari op sportief terrein zijn grootste succes door op de Nederlandse Kampioenschappen in Den Haag een gouden plak te veroveren.

Natuurlijk was er de hoop op een titel en waren er verwachtingen. Want in 2010 legde de computerwetenschapper en medewerker aan de UT op dezelfde nationale kampioenschappen al beslag op het brons. Hij zat al dicht tegen de top aan. ‘Ik had ook wel redelijk zicht op de kwaliteiten van mijn concurrenten, maar een gouden plak was toch wel een kleine verrassing.’

Hij reed met vier kameraden vanuit Enschede naar het NK in Den Haag.

‘Die jongens wilden alleen met me mee als ik ook daadwerkelijk kampioen zou worden. De druk werd in de auto behoorlijk opgevoerd, haha.’

De gewichtheffer – uitkomend in de klasse tot 77 kilo – tilde in de nationale titelstrijd 195 kilo omhoog en bleef daarmee zijn rivalen ver voor. Op het NK in 2010 kwam hij niet verder dan 185 kilo.

De basis van zijn succes dankt hij aan zijn trainer in zijn thuisland Iran.

Tijdens zijn studie aan de universiteit in Iran kreeg Fatemi de gelegenheid te trainen onder een van ’s lands grootste gewichtheffers en leermeesters.

‘Hij genoot in Iran een grote reputatie bij het gewichtheffen,’aldus de goudenmedaillewinnaar over zijn vroegere trainer.

Aan hem heb ik veel te danken. Hij maakte me enthousiast en hield me voor dat ik talent had. Dat werkte natuurlijk enorm motiverend.’

Het verhaal van Fatemi – hij kwam in 2008 naar de UT – is in zoverre opmerkelijk dat hij zonder club in staat is om in Nederland tot het hoogste podium te reiken. Het zegt ook iets over de discipline van deze topsporter. De discipline om gestructureerd en frequent te blijven trainen.

Als ventje van negen

Cardiotennis als workout Het UT-sportcentrum is met cardiotennis een nieuw sportonderdeel rijker. Deze uit Florida overgewaaide tennisvariant is er op gericht de conditie te verbeteren en betrekkelijk snel calorieën te verbranden. Gespeeld wordt er in een team van acht tot tien personen, maar ieder speelt op een eigen niveau, met een eigen doelstelling en een eigen hartslagmeter. Tijdens de trainingssessies is er opzwepende muziek. Voor meer info: Sanne Kleinenberg-Schoon, tst: 5855.

begon hij met de sport die in Iran beduidend hoger staat aangeschreven dan in Nederland. ‘Het komt qua populariteit niet helemaal in de buurt van voetbal, maar hier in Enschede kan ik geen club vinden waar ik kan trainen. Een regio zonder club voor gewichtheffers is in Iran ondenkbaar.’

Zijn deelname aan het NK in Den Haag dankt hij, los van zijn resultaten, onder meer aan een bevriende

Amsterdamse vereniging die hem in de gelederen had opgenomen en hem daarmee een deelnamebewijs gaf voor een optreden op het hoogste podium.

Zijn titel dankt de topsporter meer aan zijn techniek dan het authentieke powerwerk. ‘In deze sport is het ongeveer 60 tot 70 procent kracht en 30 tot 40 procent techniek.

Met mijn techniek kan ik me onderscheiden ten opzichte van mijn rivalen.

In ieder geval meer dan met mijn kracht.’

Over het waarom van zijn sport zegt hij dat naast ambitie en conditie het minstens zo belangrijk is goed in vorm te blijven.

Fatemi: ‘Je lichaam blijft bij gewichtheffen beter in vorm dan bij bodybuilding. Dat is een wereld van verschil. Als je bij bodybuilding een paar maanden niet zou trainen ben je weer terug bij af.

Bij gewichtheffen blijf je

Hassan Fatemi: ‘Een regio zonder club voor gewichtheffers is in Iran ondenkbaar.’ Foto: Gijs van Ouwerkerk

beter in vorm en kom je ook weer sneller in vorm.

Daarmee leg je ook een fysieke basis voor de rest van je leven. Dat is voor mij minstens zo belangrijk als een mooie prijs.’

Naam Leeftijd

Hassan Fatemi 29

Studie

Promovendus computerwetenschappen

Sport

Gewichtheffen

Club

Geen

ut Nieuws weekblad van de Universiteit Twente

12

Donderdag 24 maart 2011

Studentenleven

Weekblad van de Universiteit Twente

www.utnieuws.nl nummer 07 - Donderdag 24 maart 2011

2

UT N I E U W S 8

4

Met zijn tweeën de Bata te lijf

On the people’s revolution in egypt

'Ik wil graag een voorbeeld zijn'

InternatIonal page

Deze krant woensdag- avond al digitaal lezen?

GA NAAR: www.utnieuws.nl

Lente. Op 21 maart begon de lente. Het inspireerde campusdichter Egbert van Hattem tot een lentegedicht (zie p. 10).Vanaf de jaren negentig worden de warmterecords steeds bijgesteld. De lente van 2007 was de warmste sinds het begin van de metingen in 1706. Hoe 2011 zal uitpakken valt nu nog niet te voorspellen.Wel dat de terrassen van de UT de komende tijd flink vol zullen zitten. Foto: Gijs van Ouwerkerk

bezuinigingen sport en cultuur

Discussie over voortbestaan Xtra-card Moet de Xtra-card, de studententoegangspas voor sportieve en culturele activiteiten, wel of niet blijven bestaan nu het Sport- en Cultuurcentrum voor forse bezuinigingen staat? Over die vraag is de laatste weken volop gediscussieerd binnen de verenigingen op de Ut. Ja, de Xtra-Card moet blijven bestaan, luidt de voorlopige conclusie. ‘Maar er zijn dan wel aanvullende maatregelen nodig om de bezuinigingen te halen,’ zegt campusmanager Patrick Welman.

Dat de Xtra-card duurder wordt staat vast. Nu betalen studenten nog 56 euro voor de kaart, in 2014 zal dat 124 euro zijn.‘Die prijsverhoging was al afgesproken voordat deze discussie begon,’ legt hij uit.‘Dit komt voort uit de bezuinigingstaakstelling voor sport en cultuur die in het rapport Berger is opgenomen.’ Dat rapport is het eindresultaat van een commissie, onder leiding van FEZ-directeur Joyce Berger, die onderzocht waar de UT op kan besparen. Bij de sport- en cultuursector zou tussen de acht ton en een

miljoen euro te bezuinigen zijn, onder meer door een meer zakelijke benadering van de exploitatie te hanteren.

‘Door het Sportcentrum zijn vervolgens werkgroepen geformeerd om te kijken hoe we invulling kunnen geven aan het werven van meer inkomsten, maar ook is er gekeken naar de uitgaven,’ legt Welman uit.‘Vanuit de werkgroep ‘gebonden sport’ is toen gezegd dat het afschaffen van de Xtra-card een positief effect kan hebben op de inkomsten.’

De Xtra-card is in eerste instantie bedoeld voor de

studenten, maar ook medewerkers maken er – door een bijdrage van het college van bestuur – gratis gebruik van. Dankzij de inkomsten van de Xtra-card worden bovendien alle sport- en cultuurverenigingen gedeeltelijk gefinancierd.‘In de discussie die vervolgens ontstond over het afschaffen, bleek dan ook snel dat verschillende verenigingen gebaat zijn bij het voortbestaan van de kaart,’ zegt Welman.

Ook de Sportraad kwam uiteindelijk, na discussie en overleg met haar achterban, tot die voorlopige conclusie.

Dat resulteerde in een voorstel dat gisteravond naar alle leden is gegaan. Martin Klein Schaarsberg, commissaris externe betrekkingen van de Sportraad, vertelt dat het voorstel er – kort door de bocht – op neer komt dat de Xtra-card blijft, maar dat daarnaast de verenigingen die ‘meer gebruik maken van de voorzieningen, ook meer moeten gaan betalen’. Dit plan zal aanstaande maandag, 28 maart, in een algemene vergadering besproken

worden met de sportverenigingen. Klein Schaarsberg: ‘Het zijn spannende tijden, want alle verenigingen hebben belang bij dit voorstel.

We hebben een prachtig sportaanbod op de UT en dat willen we natuurlijk behouden, maar de leden zullen zich moeten realiseren dat dit geld kost.Waar wij ons als Sportraad hard voor willen maken is dat de student niet te veel gaat betalen. De sportvoorzieningen op de UT zijn er in eerste instantie voor de student, dus vinden wij dat eerst elders gekeken moet worden waar bezuinigd kan worden.’

Daar is campusmanager Welman het deels mee eens. Hij vindt dat de sportvoorzieningen er niet alleen voor studenten zijn, maar ook voor medewerkers.

‘En dan niet alleen van de UT, maar bijvoorbeeld ook voor medewerkers van bedrijven op het Kennispark Twente. Momenteel onderzoeken we niet alleen mogelijkheden voor het vergroten van inkomsten via verenigingen, maar kijken

ook naar het verhogen van toegangsprijzen voor de zogenaamde ongebonden sporters.Verder is de Xtracard voor UT-medewerkers nog gratis, maar de bijdrage van het CvB staat ook ter discussie.’Volgens Welman is het Sportcentrum, onder leiding van directeur Jan Willem Hidskes, hard op zoek naar mogelijkheden om de sportvoorzieningen meer te exploiteren. ‘Er worden momenteel verschillende gesprekken gevoerd met bedrijven en andere instanties

om meer bekendheid te krijgen en ze te wijzen op de mogelijkheden die het Sportcentrum biedt. Zo zou het bijvoorbeeld kunnen dat je na afloop van een congres in de Waaier de bezoekers de mogelijkheid biedt om ze te laten sporten of ze een voorstelling laat zien.’

De discussie rondom de bezuinigingen op sport en cultuur zullen in maart en april meer vaste vorm gaan krijgen en een basis leggen voor de komende vier tot vijf jaar.

ADVERTENTIE

Over en...

Gek

Vozen met matrozen Een pul voor zes euro is doorgaans al genoeg voor een geslaagd flatfeest. Doe daar een thema en een motto bij en gezelligheid is gegarandeerd. Afgelopen zaterdag was het de beurt aan Matenweg 75. Hun thema: Drunken Sailor, het motto: vozen met matrozen. Heel kritisch op de dresscode was men niet. Tussen de zeebonken en lichtmatrozen stonden ook heel wat landrotten met een pul bier in de hand. Foto: Gijs van Ouwerkerk

voor SPEK & BONEN Maïssoep met quesadillas 20 minuten Afgelopen weekend kocht ik bij de kookboekenwinkel de soepkalender. Het boek doorbladerend kreeg ik weer ontzettend zin om soep te maken. Nu associeer ik (ten onrechte) soep met de herfst en de winter, maar deze soep is perfect voor het voorjaar of de zomer. Ik heb deze maïssoep vaak gemaakt om als lunch te serveren voor groepen. De soep is namelijk snel klaar. De zoete maar iets pittige smaak is toegankelijk en je kunt hem ook gemakkelijk in grote hoeveelheden maken. Mijn beste vriendin serveert maïssoep als hoofdgerecht met quesadillas en dat is zo lekker dat ik haar recept er meteen aan toevoeg.

Benodigdheden voor 3 à 4 kommen soep - 2 blikjes maïs (van 300 gram) - 1 bekertje crème fraiche (125 ml) - 2 rode pepertjes - 1½ bouillonblokje of bouillonpoeder - peper en zout, beetje olie - eventueel 2 bosui ter garnering - staafmixer, soeppan Voor 6 quesadilla’s - 6 grote wraps - een rode en een gele paprika - 3 bosuitjes - een handje gesneden verse koriander (kan eventueel weggelaten worden)

- geraspte belegen of oude kaas - koekenpan ter grootte van de wrap Bereidingswijze Voor de soep: Snijd de pepertjes fijn (zonder de zaadjes) en bak die licht aan in wat olie in de soeppan. Laat de maïs uitlekken en voeg die toe aan de peper. Voeg driekwart liter water toe en de bouillon en breng het geheel aan de kook. De maïs is al gaar, dus de soep hoeft maar een minuut of tien licht te koken, maar langer is ook niet erg. Om de soep af te maken, voeg je de crème fraiche toe en pureer je de soep een paar minuten met de staafmixer, zodat de maïs mooi fijn wordt en de soep een lichtgele kleur krijgt. Breng op smaak met zout en peper en garneer met wat fijngesneden bosui.

Voor de quesadillas: Je kunt in één koekenpan twee quesadillas tegelijk maken, dus begin ermee zodra je de soep aan de kook hebt gebracht.Als ze klaar zijn kun je ze warm houden in de oven (op 70-100°C) of op een bord afgedekt met aluminiumfolie.

Snij voor de vulling de paprika’s en bosui in kleine stukjes. Meng de groenten samen met de koriander in een schaal. Beleg nu de helft van een wrap met een zesde van dit mengsel en strooi er geraspte kaas over.

Vouw de andere helft er overheen tot een platte halve pannenkoek en herhaal dit met

Onder redactie van: Maaike en Rayke voorspekenbonen.utnieuws@gmail.com

een tweede wrap.Verhit een koekenpan zonder olie of boter en leg de twee dubbelgevouwen wraps er voorzichtig in.

Draai het vuur laag en bak de quesadillas aan beide kanten een paar minuten. De buitenkant van de wrap moet lichtbruin en knapperig worden, aan de binnenkant moet de kaas gesmolten zijn zodat de quesadilla goed aan elkaar plakt. Herhaal dit voor de overige wraps.

Variatie en inspiratie - De scherpte van de soep kun je zelf bepalen door meer of minder peper te gebruiken en de zaadjes wel of niet toe te voegen. Je kunt ook in plaats van verse peper tabasco gebruiken of tabasco op tafel zetten voor wie meer pit wil.

- Voor wat meer bite in de soep kun je wat maïs achterhouden (of een extra blikje gebruiken) en die na het pureren door de soep doen.

Maaike Endedijk

Er lopen meer gekken los dan dat er vast zitten, denken we na het lezen van het verhaal over de twee hardlopers Kraaij en De Fijter. De twee fanatiekelingen lopen samen de Batavierenrace, de estafetteloop van Nijmegen naar Enschede. Totale afstand: 175 kilometer. Om en om doen ze een etappe. En wie niet loopt bestiert de fiets. Een vlotte berekening leert dat de heren ieder zo’n negentig kilometer asfalt al rennend wegtikken.

Negentig kilometer! Dat is een marathon. En dan nog een rondje plus nog wat extra kilometers. Negentig kilometer is van Enschede naar Kootwijk. Negentig kilometer is… héél veel! Hoe ze dat trainen? ‘Gewoon veel lopen,’ luidt het simpele doch doeltreffende devies. En dat doen de twee neefjes. Rondjes van veertig, vijftig kilometer is peanuts. Dat rennen ze met twee vingers in de neus. Ach, en een wedstrijdje van zestig kilometer in het heuvelachtige Limburg gaan ze ook niet uit de weg. Goed stukje voorbereiding noemen ze het. De Batarace uitlopen is het doel.

En samen lopen ze op zaterdag 7 mei de laatste etappe.

Hoe anders is dat voor het gros van de Batalopers? Voor hen is zes of acht kilometer al een hele prestatie. We herinneren ons rode koppen en bezwete lichamen.

Oververhitte deelnemers die strompelend de finish halen.

Soms kotsend. Soms huilend.

We denken aan de uitbundige verkleedpartijen. Roeispanen, kikkerpakken, vogeloutfits, apenpakken, Hawaïrokjes en slingers. Hoe gekker, hoe beter, luidt het credo tijdens de slotetappe.

Wie tussen het bontgekleurde spektakel twee gewone lopers spot, moet niet denken ‘goh, wat saai’. Dat zijn namelijk Kraaij en De Fijter. En die zijn zonder franje al gek genoeg.

Trap na Zijn we net een beetje bekomen van die langstudeerdersregeling, deelt onze campusmanager een nieuwe tik uit. Een linkse directe. En een flinke ook. Een avondje sporten en ons lidmaatschap van de theatersportvereniging gaat straks 124 euro kosten. In plaats van 56 euro die we nu voor een Xtra-card neertellen. Dat is een prijsverhoging van meer dan 120 procent. Honderdtwintig procent. Peanuts natuurlijk bij een langstudeerboete van 3.000 euro, maar het maakt het studentenleven er niet vrolijker op. De bierprijs blijft immers ook alleen maar stijgen en denk niet dat de kamerhuur een hele studiecarrière lang constant blijft.

Bovendien blijkt de sluwe student onder die langstudeerboete uit te kunnen komen dankzij een maas in de wet, lezen we in de krant. Maar de prijsverhoging van de Xtracard is onafwendbaar. En gaan die twee niet hand in hand?

Zijn veel langstudeerders niet juist de actieve studenten die ook lid zijn van cultuur- en sportverenigingen? Worden ze eerst keihard geraakt door staatssecretaris Halbe Zijlstra en krijgen ze vervolgens een trap na van campusmanager en Sportraad.

Geen slimme zet. Zeker niet als je geen gelegenheid onbenut laat om ‘de unieke campus met het uitgebreide sport- en cultuuraanbod’ in te zetten als marketinginstrument bij het werven van nieuwe studenten.

Want die sluwe langstudeerder die de wet kan omzeilen, kan ook uitstekend hoofdrekenen.

En die ziet ook dat het broertje van de Xtra-card in Delft 92,50 euro kost, in Eindhoven 74, in Wageningen 69 en in Groningen zelfs maar 52 euro.

Scheelt een paar kratjes bier.

Of een extra vierkante meter kamerhuur. En wij ons in september

...sluiten

UT-Nieuws stelling v/d week Ik wil best een paar tientjes meer betalen voor de Xtra-card GA naar: www.utnieuws.nl Uitslag vorige stelling:

Met dit ontwerp kan het Solarteam eindelijk Delft verslaan EENS

75%

ONEENS

25%