Loon- en grondwerkbedrijf Kennes in Strijbeek/Bavel bestond in 2019 85 jaar. Daarnaast was het 25 jaar geleden dat Karel en Eric, de derde generatie Kennes, de zaak overnamen. Dat alles was reden genoeg om in februari een open dag voor klanten en kennissen te organiseren. Uiteraard was er vooraf voor gezorgd dat alles er strak en spic en span bij stond. Alle machines waren voorzien van een bordje met een duidelijke uitleg voor mensen die wat minder bekend zijn met onze sector en voor de jeugd was er een mooi trekkerspringkussen. Binnen was er een uitgebreide catering. Dankzij de goede voorbereiding en de brede kennissenkring werd het een mooie dag.
STUDIECLUBBIJEENKOMST ZONDER HANDEN SCHUDDEN
Ondanks het coronavirus kon de studieclubbijeenkomst van Limburg en Zuidoost-Brabant op 3 maart toch plaatsvinden. Wel bleef deze keer het schudden van handen achterwege, wat voor velen een vreemd gevoel was. Het was de laatste bijeenkomst van het seizoen en we hadden destijds niet kunnen denken dat de ontwikkelingen aangaande het coronavirus zo snel zouden gaan. De bijeenkomst over personeel was goed bezocht. De zaken aangaande de Wet arbeidsmarkt in balans, de voortgang met betrekking tot het werken met en door zzp’ers en de cao LEO werden besproken door Jacqueline Tuinenga, adviseur personeelsmanagement van CUMELA Advies.
EEN ANDERE WERELD
En dan staat ineens de hele wereld op zijn kop en zitten we in een scenario dat we een paar weken geleden nog niet hadden kunnen bedenken. We hebben te maken met een pandemie en het coronavirus gaat als een grote bedreiging over de wereld. Zo zitten we allemaal in isolement. Scholen, cafés en restaurants zijn dicht, evenementen afgelast en zelfs kerken zijn gesloten. Alleen wie daadwerkelijk op het werk moet verschijnen, gaat, anders blijft hij thuis. Thuis werken, studeren, sporten, lesgeven. Boodschappen worden gehaald met strikte regels en we houden afstand van elkaar. Hulpbehoevende mensen in een verzorgingstehuis mogen geen bezoek ontvangen. Mensen sterven alleen in het ziekenhuis en vervolgens kunnen we niet op een normale manier afscheid nemen van onze dierbaren. Het klinkt zo on-westers, maar het is de realiteit. Wanneer ik ‘s ochtends wakker word en alles even ben vergeten, komt ineens het besef weer: we leven in een andere wereld dan voorheen. Het voelt nog steeds alsof we met z’n allen in een rare film terecht zijn gekomen. Niet eerder kwam de wereld zo tot stilstand.
Wat ben ik nu nog meer dan voorheen blij dat ik op het platteland woon. Ik voel hierdoor de beperkingen minder dan de meeste mensen, want wij hebben de ruimte en zijn gezegend met een grote tuin, dus kan ik nog volop buiten genieten nu het lente wordt. We kunnen ook nog steeds doorgaan met ons werk, want ‘de boer, hij ploegde voort’. Wij hebben zo ook het geluk dat we tot de cruciale beroepen behoren en dus komt er nog brood op de plank.
‘VELE BEROEPEN ZULLEN ANDERS WORDEN BEOORDEELD EN GEWAARDEERD’
Uiteindelijk zullen we echter allemaal vroeg of laat de gevolgen van deze crisis ondervinden. Er zullen namelijk veel bedrijven zijn die dit niet overleven en banen zullen verloren gaan. Dit alles zal veel zorgen en verdriet geven en de wereld zal waarschijnlijk voorgoed veranderen. Misschien zijn er ook enige lichtpuntjes. Het milieu krijgt de kans zich te herstellen. Vele beroepen zullen anders worden beoordeeld en gewaardeerd. We herontdekken wat de echt belangrijke dingen in ons leven zijn en we merken hoe waardevol persoonlijk contact en vrijheid zijn. Ik wens je alle wijsheid en gezondheid toe voor de komende periode.
