3 minute read

Basisschool De Kabas laat op Wereld Downsyndroom Dag zien hoe belangrijk het is om samen in een klas te zitten

FRANEKER - 21 maart is het Wereld Dag van het Down Syndroom. Sinds 2006 wordt wereldwijd op 21 maart ‘Wereld Downsyndroom Dag’ (World Down Syndrome Day) gehouden. Wereldwijd wordt ook steeds duidelijker hoe belangrijk het is dat een kind met Down Syndroom gewoon met zijn eigen leeftijdsgenoten in zijn eigen leefomgeving opgroeit. En daarom precies een week eerder aandacht voor de katholieke basisschool De Kabas in Franeker, de school die dit in de praktijk brengt. TEKST EN FOTO’S: SYBE JOOSTEMA

,,Alle kinderen zijn op hun eigen manier uniek en verschillend’’, klinkt het meteen vol overtuiging uit de mond van teamdirecteur Karin Staal. ,,Deze keuze voor diversiteit in leerlingen, geeft de school juist een positieve vibe. Door dit verhaal kunnen we álle kinderen vertellen, hoe uniek iedereen is, ook leerlingen met Downsyndroom. Dat versterkt de positieve sfeer binnen onze school.’’

Advertisement

Hilde Dijkstra is blij met de keuze van De Kabas om zoon Huub van haar en partner Frans te omarmen als leerling, en dat al voor het vijfde jaar. ,,Dat was zonder de medewerking van de hele school niet mogelijk geweest’’, vertelt Hilde. ,,Huub vergt wat meer aandacht en door de individuele begeleiding door Maaike en Marianne blijkt dat gewoon mogelijk.’’

De klas wordt verder geleid door juf Eline en meester Alain.

Dijkstra is het roerend eens met de toelichting van Karin Staal. De aanpak met een 1 op 1 begeleiding is ook mogelijk door extra gemeentegelden. ,,Dat wil ik wel genoemd hebben, school en gemeente staan achter deze vorm van onderwijs voor iedereen. Wij beseffen als ouders ook maar al te goed dat hierbij de neuzen allemaal in dezelfde richting moeten staan. Het team van De Kabas draagt dit project en wil dat tot een succes maken. Voor ons is het zo waardevol, dat Huub wordt gezién op school. Dat hij een van hen is. Natuurlijk zien andere leerlingen ook zijn beperkingen, maar ze groeien er mee op.’’

Wat voor effect zal deze toch nieuwe aanpak op termijn hebben, het slagen ervan kan misschien wel bezwaren van andere scholen wegnemen? ,,Dat klopt. Dit initiatief van De Kabas toont aan dat het kán. Het is niet vanzelfsprekend dat een school een kind met Downsyndroom accepteert. Het maakt misschien ook de weg vrij voor andere scholen, die aan de hand van de ervaringen op De Kabas deze keuze maken.’’

Aanpak belangrijk

Voor de sociale ontwikkeling van Huub deze aanpak belangrijk. ,,Voor Huub is het heel fijn dat hij nu al voor zijn vijfde schooljaar de kans heeft om zich sociaal te ontwikkelen. Anderzijds leren zijn medeleerlingen hoe het is om met Huub rekening te houden. Dat is voor nu en ook voor later van belang voor het opbouwen van een kring van vriendjes en vriendinnen. Dat past in het uitgangspunt om naar school te gaan in de eigen omgeving. Ons gevoel is, dat hij erg welkom is. Hij leert zich spiegelen aan de andere leerlingen en trekt zich daaraan op.’’

Dijkstra vertelt dat Huub daardoor met veel plezier naar school gaat. Dat geeft hem zoveel extra’s, waardoor hij zich met de klas verder kan ontwikkelen. Ieder op zijn of haar eigen niveau. ,,Ondertussen bouwt hij ongemerkt een band met iedereen op.’’

Voor iedereen is er passend onderwijs op De Kabas, dus ook voor Huub die bijgestaan wordt door Maaike en Marianne. Zodat er hem niets ontgaat. ,,Hij heeft net even wat meer aandacht nodig, en daardoor kan hij gewoon met zijn vriendjes in dezelfde klas. We doen dat zo lang mogelijk met elkaar’’, vertelt directeur Karin Staal. Elk jaar wordt bij iedere leerling een schooljaar geëvalueerd. Ook bij Huub is dat het geval. ,,Dan kijken we ook naar hoe hij zich in deze plezierige omgeving ontwikkelt. We zien wel dat hij sociaal gezien in groepsverband op een gewenste manier ontwikkelt. Hij speelt met zijn klasgenoten.’’

Staal meldt dat Huub ook heel sociaal is, en in de groep past. ,,Toch is het goed en de afspraak dat je elk jaar even kijkt naar hoe het gaat. Het moment van het kantelpunt dat een kind nog meer aandacht nodig heeft, zoveel dat het meer baat heeft bij een andere situatie, een gespecialiseerde school, is nog niet het geval.’’

,,Voorwaarde is wel dat de school ervoor open staat. Wat mij betreft verdient het team van De Kabas een pluim’’, besluit Dijkstra.

Ook Charmaine Stuy en echtgenoot Jonathan brachten aan het begin van dit schooljaar hun zoontje Laurence met plezier naar de Kabas. Ze hebben bewust die keuze gemaakt. Laurence zit daarnaast twee dagen in een kinderdagcentrum in Leeuwarden.

,,We zien dat hij door de leerlingen goed wordt opgevangen. Hoe hij soms geknuffeld wordt door sommige meiden. Prachtig. Ook voor hen is het een verrijking. De mogelijkheden van Laurence zijn vooraf getoetst door het steunpunt Basisonderwijs. Hij bleek heel leerbaar. Het is prachtig dat hij met kinderen uit de buurt naar school kan. We hebben meer scholen bezocht, ook speciaal onderwijs, maar hadden juist hier een heel goed gevoel bij. Dat mooie sociale stukje dat ze hier bieden gaf ons de juiste motivatie.’’

Er is een zogeheten Sokkenchallenge bedacht. Iedereen heeft volgende week dinsdag verschillende sokken aan. Dat onderstreept eenheid door variatie. Die sok past ons allemaal.

Doordat het erfelijk materiaal van chromosoom 21 in drievoud voorkomt (in plaats van in tweevoud) is de datum 21-3 gekozen voor ‘Wereld Downsyndroom Dag’.

De Kabas benut de Wereld Downsyndroom om duidelijk te maken, hoe belangrijk het is om sámen in een klas zitten met je buurtgenootjes, om te zien hoe uniek elk is.

This article is from: