4 minute read

Familiebedrijf Posthuma toont volop nieuw elan in woon-zorgcomplex Samen Bereiken

BERLTSUM – In het Woon-zorgcomplex van René en Jantje Posthuma is het een drukte van belang. Als oud-timmerman steekt René tijd in de eigen woning: er verrijst een historisch gezien fraaie uitbouw, om wat meer privacy. Daar wordt ook een entree gemaakt. Ondertussen is er ook volop sprake van herinrichting. Voor de werknemers en bewoners is er ook een mooie eigen ruimte gecreeerd. René: ‘Dêr’t geselligens en in even in praatsje, it belangrykste binne.’’ De belangrijkste verandering is dat deze locatie ‘Welgelegen’ de naam Samen Bereiken Welgelegen gaat voeren.

Het woon-zorgcomplex in Berltsum voorziet ondertussen in het belangrijkste doel van Samen Bereiken. De locatie biedt mannen in kansloze, weerloze en soms dakloze situatie weer een humane plek geven, waar ze zichzelf weer kunnen zijn en een thuis vinden. Die gedachtegang werkt goed. Mensen worden omringd met zorg en aandacht. Onlangs zijn er een aantal mensen uit Minnertsga in het woon-zorgcomplex met open armen ontvangen. ,,Nei’t de behearder fan in komplex yn Minnertsgea kaam te ferstjerren, sochten sy wer nei struktuer yn harren libben’’, vertelt Jantje. ,,Ús meiwurkers koenen dêr goed op ynspylje, se binne der knipt foar. Sy wisten nei in ynterne oplieding dizze minsken it thúsgefoel wer te jaan.’’

Advertisement

Sanne Jansma, een voormalig medewerker van de GGZ Fryslân was de eerste die het team kwam versterken. Dat doet ze sindsdien met veel passie, melden Jantje en

TEKST EN FOTO’S: SYBE JOOSTEMA

René. In de eerste weken was het wennen voor haar, maar de open structuur en het ‘ongeplande’ viel goed bij haar in de smaak. Inmiddels wordt ze vergezeld door stagiaire Jessica die goed in de groep past. Ze volgen waar nodig opleidingen die passen bij hun werk. ,,Yn ús fisy stiet de minske foarop. Elk fertsjinnet in thús. It sjosjale aspekt fan dit wurk is hiel wichtich.’’

De verbouwing van het woongedeelte van de eigenaren, is vaak op de lange baan geschoven, omdat de bewoners altijd op het eerste plan komen, legt Jantje uit. Zelfs in haar woonhuis, is er in een kamer een vergaderruimte ingericht, vlak achter de keuken. Ook die kamer krijgt een facelift. De uitbouw aan de westkant van het voorhuis van Welgelegen heeft een groot raam met daarboven een rij authentieke gele raampjes, waardoor veel licht in het gebouw wordt getrokken. ,,Dêr binne wy hiel bliid mei’’, vertelt Jantje. ,,Mar in herstelkluske yn it part ‘wenjen en soarch’ yn Welgelegen krijt altyd foarrang.’’ Als René in het kantoor verschijnt, heeft hij de werkkleding nog aan. ,,Ach dat fertimmerjen bliuwt noch wol efkes, mar ik ha der in protte nocht oan.’’

Nadat hij koos voor een baan in de zorg, ging hij ook aan de studie. Waar mogelijk springt hij bij in het zorgvak. ,,Ik ha hjir altyd ien west, dy’t presys witte wol hoe’t it yn de soarch sit. Wat je dwaan moatte en wêr’t se ferlet fan hawwe. Dan kinne je de bewenners noch better begripe. En ik wit dan hoe’t ús team dermei omgiet. De finesse en de ûnderfining is wat sy opbouwe. Mar ik fyn it moai dat ik my dêryn téoretysk yn ûntwikkele ha.’’

In organisatorische zin is er een belangrijke stap gezet. Samen bereiken BV is een echt familiebedrijf geworden. Vandaaruit, lees vanuit Berltsum, worden de woonzorggelegenheid en activiteiten buitenshuis van de bewoners gecoördineerd.

Ondertussen is zoon Jurjen Jan Posthuma, ook in de BV gestapt. René: ,,Hy hat earst even bûten dit bedriuw sjoen hoe’t it wurket. Hy is der no klear foar en is hjir no ynstapt. Dêr binne wy grutsk op’’, vertelt René. Waar het kan draagt de tweede zoon Peter Andrew voor de BV ook zijn steentje bij.

Dagbesteding Leeuwarden

De dagbesteding in Leeuwarden blijft. Lenie Vrieswijk runt daar de locatie samen met stagiaires Lorenzo, Ase en Amber van de Friese Poort en een medewerker Murkjen. Zij geeft muziektherapie. Samen met Elise die de werkplaats onder haar hoede heeft, is het een drukte van belang. De versterking van ook een stagiaire Mardi die een studie Creatieve Therapie Volgt is het een pracht team die zich inzetten voor een leuke zinvolle dag. Jantje: ,,It biedt foar de bewenners krekt dat bytsje ekstra oan aktiviteiten op in flak dêr’t se yn striele en útblinke kinne. Sa kinne se harren selsfertrouwen opbouwe. At nei sa’n dei de konsintraasje op is – dat is by de ien earder as by de oar – geane se lykwols mei in goed gefoel wer nei harren plakje yn Welgelegen.’’

Alleenstaande

mannen

In Woon-zorgcomplex Samen Bereiken zitten alleenstaande mannen die door omstandigheden even niet zelfstandig kunnen/konden wonen. Voor sommige is het mogelijk om na drie jaar klaargestoomd te zijn, weer terug te keren in de maatschappij. Voor anderen is er sprake van constante zorg. ,,Wat dat oangiet is de saak op de rit no. De ferbouwing giet gewoan troch, dat wurdt goed oanpakt. Dêrmei meitsje je dit plak ek folle duorsumer’’, verwacht timmerman René Posthuma. Hij is verder door het volgen van diverse studies binnen de organisatie van álle onderdelen goed op de hoogte. Gedurende het gesprek blijkt zijn kennis. Soms tot op details, als het bijvoorbeeld gaat om de zin en onzin van medicatie. En plannen blijven er volop. ,,Djip yn ús hert wolle wy ek noch wol in frouweôfdieling, dat is nedich om it stikje tusken it part ‘wenjen mei soarch’ en de behanneling yn de GGZ. Wy soenen de froulju helpe kinne om werom te kommen yn de maatskippij. Je sjogge dat minsken hjir better fan wurde at se wenje yn Samen Bereiken Welgelegen. Dat gunne wy de froulju ek, dy’t no noch tusken wâl en skip falle. Net op dizze lokaasje, mar op in oare geskikt plak. Dêr binne wy mei dwaande.’’

Het blijkt dat het zorg- en wooncentrum Samen Bereiken die leemte nu voor mannen kan invullen. ,,Wy wurde faak frege at wy noch plak hawwe, foar mannen en foar froulju.’’ De mensen die er werken snappen volledig hoe de vork in de steel zit, zegt Jantje. ,,Je meitsje de bewenners neat wiis. It moat passe. By nije wurknimmers sjogge wy dêr ek nei. Dêrom sitte de minsken dy’t hjir no wurkje, by dy petearen.’’ ‘Samen Bereik je het meest. – My syn allen komme je it fierst.’

This article is from: