Turka Stelo #050 - 2020.02

RANG E KHODA (Koloro de Dio)

“Irana kulturuo estas kulturo de rakontoj; ni kreskis aŭskulante la rakontojn de nia familio. Patrinoj al siaj infanoj, avinoj al siaj genepoj eldiras rakontojn. Multaj el tiuj estas mitaj rakontoj. En Irano ankaŭ la tradicio de poezio estas forta. En ĉiu domo troviĝas la Korano kaj apud ĝi troviĝas la rakontaro de Hafızo. 1 Eĉ en la plej foraj lokoj de Irano homoj konas Hafizon kaj scias liajn poemojn. Rakontoj kaj poemoj efikis tre multe niajn homojn kaj artojn. En multaj partoj de la mondo la kinoarto de Irano estas priskribita kiel “poezia kino”. Min ankaŭ efikis tiuj poemoj. En miaj filmoj vi provas vidi la efikon de irana popolkulturo.”

EPIO – LAOKOONO (ΕΠΕΙΟΣ – ΛΑΟΚΟΩΝ)

Mi pensas, ke la vivo mult­foje jam pruvis ke la ruzo pli bone efikas ol la perforto. Estas multaj historiaj, vere gravaj kaj memorindaj okazaĵoj, kiuj atestas tion, do, mi povas kun relativa certeco diri, ke tre ofte la artifikoj superas la armilojn! forto el 30 militŝipoj, partoprenis la

UNIVERSALA DEKLARACIO DE HOMAJ RAJTOJ

Pro tio, ke agnosko de la esenca digno kaj de la egalaj kaj nefordoneblaj rajtoj de ĉiuj membroj de la homara familio estas la fundamento de libero, justo kaj paco en la mondo,

Pro tio, ke malagnosko kaj malestimo de la homaj rajtoj rezultigis barbarajn agojn, kiuj forte ofendis la konsciencon de la homaro, kaj ke la efektiviĝo de tia mondo, en kiu la homoj ĝuos liberecon de parolo kaj de kredo kaj liberiĝon el timo kaj bezono, estas proklamita kiel la plej alta aspiro de ordinaraj homoj,

Pro tio, ke......

LA PERLO DE AMO

Herbert George Wells, pli ofte menciita kiel H. G. Wells [Ŭels] (1866­1946), estas unu el la fruaj pioniroj de scienc­fikcia literaturo kaj ĉefe konata pro tiaj rakontoj kaj noveloj, kiel ekzemple „La Tempo­maŝino“ aŭ „La Milito de la Mondoj“. Malpli konataj estas liaj ne­sciencfikciaj, sed kuriozaj aŭ fantastaj rakontoj. La „Perlo de Amo“, unue publikigita en 1925, komenciĝas kiel klasika fabelo, sed havas surprizan finon.

SATIRAJ RAKONTOJ ­­ de Sándor Szathmári

GENEZO

Kaj diris Dio: estu lumo. Kaj estiĝis lumo. Kaj Dio vidis, ke ĉi tiel estas bone.

Kaj ekvidis la lumon la Diablo kaj palpebrumis pro la brilo, kaj diris: «Aŭ kio estas ĉi tio? Ĉu vi kontraŭagas min?» Kaj diris per laŭta voĉo: «estu mallumo!» Kaj estiĝis taglumo kaj nokto je la unua tago. Duatage Dio disigis la ĉielon de la tero kaj kreis la ĉielvolbon.