KAFAR (Καφάρ

KAFAR (Καφάρ) *

Vivi en la sama urbo por ĉiam kaj suferi la manion de foriroj, kaj forlasante la oficejon vespere fari okulan prostituadon en kafejoj.

Iam ŝipoj havis sekretan celon, sed la mondo fariĝis malplena flugfolio, nun vivi en Grekio estas same al vojaĝi al Fernando Po.

Kamionoj estas malbonaj kaj malrapidaj, ene de kurierŝipoj vi vundiĝas vidante turistojn, ŝarĝante rizon dum monatoj en Ranguno estas afero, kiu mortigas artistojn.

La polusoj fariĝis al ni tre konataj, ni admiris multfoje la polusan lumon kaj la glacio estas kovrita jam de jaroj per malplenaj skatoloj de hispanaj sardinoj.

Loti ankaŭ loĝis en Tahitio dum monatoj, se vi iros iom pli malsupren, al la Markizoj, kie iam oni manĝis bananojn kaj sovaĝajn radikojn, kosmetikaĵoj de Coty nun oni vendas.

La japanoj, la knabinoj en Ĉilio, kaj la nigraj marokaninoj, kiuj vendas mielon, ili havas la samajn krurojn kiel ĉiuj virinoj kaj donas la kisojn sammaniere.

La memmortigo, nun privilegio de virinoj ni iam faris ankaŭ tiun pripenson. Vi mortas pli malrapide pere de drogoj, sed lastatempe ankaŭ ĉi tiuj estas falsaj.

poemo de Nikos Kavvadias (Νίκος Καββαδίας) **

ĉefloko de ferfabrikado, ni bedaŭregis, ja plurmiloj da gelaboruloj senlaboriĝis. Tamen poste ili trovis laboron en aliaj lokoj kaj la akvo de la rivereto Szinva komencis puriĝi. Nun jam multaj arbaraj kaj kampaj bestoj, birdoj iras al la riveretakvo por sensoifigi kaj nutri sin. Oni povas vidi tie multajn grandajn egretardeojn, kaj aliajn ardeojn, malofte ankaŭ purpurardeon, nigrajn kaj blankajn cikoniojn, sovaĝanasojn kaj aliajn akvajn birdojn kiuj trovas ĉiam malgrandajn fiŝojn, ranojn kaj akvajn skarabojn en la ŝaŭmoj de Szinva. Pere de la puriĝo de la akvo de Szinva, komencas restariĝi la ekvilibro, ĉar renoviĝas la naturo. Al la plena bonstato nur unu gravaĵo mankas: tio, ke la loka loĝantaro kaj la ekskursantoj ne disĵetadu rubaĵojn kiel ili nun faras. Akceptu ĉiuj, ke tio endanĝerigas ĉiujn vivantojn. La rubaĵoj volviĝas sur la korpoj de bestoj, kaj se aliaj bestoj manĝas tion, tio damaĝas iliajn intestojn kaj kaŭzas morton. Multaj birdoj havas altvaloregan simbolan valoron, kion tamen devas punpagi la damaĝinto. Granda perdo estas ĉiu neniiĝinta, perdita birdo! Se ni volas plue vivi sur ĉi tiu tero, ni devas defendi nian vivmedion, ja ni respondecas pro ĝia pureco! Ni devas gardi kaj la teron kaj la sure ekzistantajn akvojn, por ke ili estu puraj, sen damaĝaj efikoj en intereso de la tuta vivularo!

_____ * En la libro "Vardia" de Kavvadias,

"Kafar" estas la poemo kaj nomo de putra ŝipo, priskribita per la plej malhelaj koloroj, kiel la fono de serio de rakontoj kun malsataj musoj, senkompataj bastardoj kaj melankoliaj prostituitinoj (p. 13137). "Kaffar" , ja el la franca “cafard” , estas blato kaj ankaŭ malĝojo, melankolio, stato de plena apatio kaj katatonio, stato de vivmorto. La elekto de la franca termino skribita per grekaj literoj estas certe ironia: la ekzotikeco de la vorto difinas ĝuste la kaŭzon de la malĝojo, la mankon de ekzotismo en la vivo de la poeto, kiu havas "la koleron de foriroj" , sed estas malliberigita "en la sama urbo por ĉiam. " ** Nikos Kavvadias (19101975) estas greka moderna poeto, verkisto kaj maristo profesie. Li uzis siajn vojaĝojn tra la mondo, sian vivon kaj siajn aventurojn en la maro, kiel potencajn metaforojn pri la eskapo de ordinaraj homoj al ekster la limoj de realeco.

tradukis Vasil Kadifeli el Turkio

Fonto: Flugas la birdo...

rakontoj, Adrienne Pásztor Publikigita kun la permeso de la aŭtoro