1 minute read
Mensje van Keulen Moeder en pen. Dagboek 1979-1983 FEB
MENSJE VAN KEULEN Moeder en pen
DAGBOEK 1979-1983
In 1976 begon Mensje van Keulen een dagboek bij te houden waarin ze haar beslommeringen, gebeurtenissen en verhalen schokkend openhartig noteerde. Alle dagen laat en Neerslag van een huwelijk (over de periode 1976-1979) gaven dan ook een intrigerend beeld van de huiselijke en literaire sores, vrolijke avonden met collega’s, en niet in de laatste plaats de keerzijde van de vrije huwelijksmoraal uit de voorgaande jaren.
In Moeder en pen, het derde deel in de dagboeken, volgen we Van Keulen in de jaren daarna. Inmiddels is ze meer dan een gevierd schrijver, ze is moeder én ze is gescheiden. Hoe dat alles overeind te houden levert vragen op waar vrouwen, waar schríjvers, ook vandaag de dag mee worstelen. Moeder en pen verduidelijkt de wispelturige nasleep van een falend huwelijk, de strijd om te kunnen blijven schrijven en de keus om als alleenstaande ouder verder te gaan – zoals altijd is Mensje van Keulen immer actueel.
MENSJE VAN KEULEN mag gerekend worden tot de beste schrijvers van het Nederlandse taalgebied. Ze debuteerde op zeer jonge leeftijd met de inmiddels klassieke Bleekers zomer (1972). Voor haar oeuvre ontving zij de Annie Romeinprijs, de Charlotte Köhler Prijs en de Constantijn Huygensprijs. Haar verhalenbundel Ik moet u echt iets zeggen (2020) werd bekroond met de J.M.A. Biesheuvelprijs.
Over Alle dagen laat:
‘Hella Haasse schreef ooit over het vroege werk van Mensje van Keulen dat zij met enkele woorden een round character kan neerzetten. […] Deze kwalificaties zijn ook van toepassing op Alle dagen laat waarin de jonge schrijfster zélf naar voren treedt als round character, die door haar waarnemingen als geen ander de tijdgeest van de jaren zeventig bij de lurven grijpt.’
– Elsbeth Etty in nrc Handelsblad
‘Feilloos oog voor bizarre details.’ – Jeroen Vullings in Vrij Nederland