Hoofdstuk 1: De start van het begin

En ik heet Jesper.

En dit is de achtertuin van Jesper.

Als je dit boek in handen hebt, ken je misschien onze YouTube-video’s wel. Daarin kun je zien hoe we hier de ziekste bouwwerken hebben neergezet!

Zoals een echte achtbaan of een ondergrondse bunker met een zwembad erin of een waterpark met drie megaglijbanen!

Maar de meeste bouwwerken hebben we weer afgebroken. Bouwen is namelijk leuker dan klaar zijn. En afbreken ook trouwens. Zoals je ziet, zijn we op het moment een watermeloenenkatapult aan het bouwen. Maar misschien kunnen we er in plaats van watermeloenen ook wel andere dingen mee wegschieten...

O ja? Wat dan bijvoorbeeld?

Eh, nou, eh, bijvoorbeeld dingen die we niet meer nodig hebben, zoals twee zakken spruitjes?

Twee zakken spruitjes?

Ja, of de buurman?

De buurman! Arie! Goed plan!

Hoofdstuk 2: Het vervolg van de start van het begin, waarin we de buurman leren kennen

Dit is Arie Zemelaar: buurman, wrattenpompoenkweker en kattenliefhebber. Maar Arie is vooral een man met een diepe afkeer van kinderen.

Heeft u nog een heitje voor een karweitje?

Omdat ze altijd zo zeuren!

Nee! Ik haat kinderen!

Waarom?

Maar waarom?

Maar waarom dan?

Waarom?

Omdat... omdat... omdat... kinderstemmen jeuk aan mijn oren veroorzaken!

Omdat... omdat het irritant is!

O ja, en Arie heeft ook een hekel aan geluid. In het algemeen.

Arie was altijd al een chagrijnig type, maar op een dag gebeurde er iets wat zijn humeur definitief verpestte. Ik moet toegeven dat dat misschien een heel klein beetje door ons kwam...

Hoofdstuk 3:

Waarin er zo veel gebeurt dat het allemaal niet in een hoofdstuktitel is samen te vatten, wat alles bij elkaar onherroepelijk leidt tot DE RAMP

Zo, nu je weet wie Arie Zemelaar is, kunnen we verder met het verhaal over ons coole, supergeheime, onderaardse hoofdkwartier en wat voor ongelooflijks er uiteindelijk mee gebeurde toen DE RAMP eenmaal plaatsvond...

Maar voordat we verder kunnen gaan met dat ongelooflijke verhaal, moet je eigenlijk wel eerst even weten waarom we ons hoofdkwartier onder de grond bouwden...

Op de eerste plaats moest ons hoofdkwartier geheim zijn, omdat onze ouders ons een bouwverbod hadden opgelegd...

Nadat onze Toren van Pisa was omgevallen, mochten we van hen niks meer in de achtertuin bouwen. En dat Arie dreigde om de politie te bellen zodra hij gezaag of getimmer hoorde, hielp natuurlijk ook niet.

Schrijf je in voor de nieuwsbrief. Dan ben je als eerste op de hoogte van ons boekennieuws!

Schrijf een review!

We zijn heel benieuwd wat je van het boek vond! Laat het ons weten door een review te schrijven. Je kunt een recensie achterlaten bij de online boekhandel waar je het boek hebt gekocht. Dat vinden we leuk!