1 minute read
De eerste fantasyserie voor volwassenen van bestsellerauteur Cassandra Clare
‘U kwam met de prins mee, nietwaar? Mijnheer Conor Aurelian?’
‘Ik ben zijn neef,’ loog Kel.
‘Vindt u hem aardig?’
Kel was stil. Alleen al met het stellen van die vraag pleeg je verraad. Je vindt de koning of kroonprins niet aardig of onaardig. Ze zijn er gewoon, zoals de markies, zoals de donkere, jadegroene kanalen in het Tempelkwartier, zoals Koninginnenval zelf. Dat is alsof je vraagt of iemand de goden aardig vindt.
‘Ik zag mijn zus de trap met hem en de anderen op komen,’ zei Merryn. ‘Het Huis Aurelian. Je kunt geen “nee” tegen ze zeggen, of wel?’
‘Dat heb ik nooit gedaan,’ zei Kel, en hij voelde zich opeens moe. Het was een lange dag, te lang; hij voelde zich compleet uitgeput. ‘Misschien wel ooit tijdens het spelen of als grap, maar nooit serieus. Nee.’ Tot zijn grote schrik beefde zijn stem. Een Zwaardvanger laat geen zwakte zien. Een Zwaardvanger is de krachtbron van de prins, zijn schild en harnas.