5 minute read

Can there be life on Venus? (ЕNG & ALB

can there be life on Venus?

Venus, milliards of years ago, probably had similar conditions like Earth and there was water. However, over time, the water evaporated into the atmosphere and the greenhouse effect intensified, and the planet became wildly hot and acidic.

Advertisement

It revolves around sun a bit closer than Earth, and it has dense atmosphere which consists mainly of carbon dioxide with powerful winds; at an altitude of about 60km, the wind speed is about 400 per hour. The planet doesn’t basically have any magnetic field what makes the solar wind to collide straight to the planet’s thick atmosphere.

Venus is overall different from the other planets; the planet itself revolves very slowly. It takes 250 Earth days for Venus to revolve around its axis. Therefore, the day is almost one Earth year long. On top of all that, Venus rotates in the opposite direction from the other planets and its axis is tilted about 177 degrees – the Sun rises there from the west and sets to east.

The temperature can go up to 500°C, lead melts on the surface and the clouds rain acid. But there is a cloud layer, about 50 kilometers altitude, where the temperature is around 30°C. Even there the conditions are very acidic; there could be acid-resistant microorganisms, adapted to such conditions, which is not a surprise. Even Earth’s atmosphere and clouds have microorganisms.

But how there could be life? For sure we know, that there couldn’t been any kind of water based life, similar to what we have on Earth. Life, at its simplest, is an object made up of one or more cells capable of growing, multiplying, and evolving. It has a metabolism and is born and dies. The clouds covering Venus contain a compound – phosphine - and scientists say that its existence can only be explained by a simple life. Phosphine is either naturally from acidic microbes in low-oxygen conditions, or artificially produced.

Scientists are still doubting the reason for phosphine’s appearance, and the only way to find out for sure, is to go on the spot and try to find microbes. Gladly, after the moon Venus is the easiest to reach. The beautiful dance of orbits brings Earth and Venus closer together every 19 months. For comparison, there is a moment occurring in a bit more than every two years when Mars and Earth are close to each other. The trip to Venus, when it’s most close to us, would be 38 million kilometers which makes the travel time to be approximately 7 months.

After the scientists published the founding of phosphine, many different parties expressed interest of sending new space probes to Venus. There are already several plans, but the only one in the implementation phase is Russia’s Venera-D. Its estimated sending time was 2026. Many are hoping for this to happen faster after the news of phosphine in Venus.

This discovery is the most convincing evidence of life beyond Earth by far. Based on this, we can have more serious considerations about possibilities of life for example in Jupiter’s and Saturn’s cloud layers.

Selina Niemi

A mund te kete jete ne planetin Venere?

Miliarda vite më parë, Venera mendohet se ka pasur kushte të ngjajshme si Toka, siç ka pasur dhe ujë. Mirëpo me kalimin e kohës uji avulloi në atmosferë dhe efekti serrë ose i ashtuquajtur ‘greenhouse’ u rrit, kështu planeti u bë tmerrësisht i nxehtë dhe acidik.

Ky planet rrotullohet rreth diellit pak më afër se sa Toka, dhe ka një atmosferë të dendur e cila përbëhet kryesisht nga dioksidi i karbonit me erëra të fuqishme; në një lartësi prej 60km, shpejtësia e erës është rreth 400 në orë. Planeti nuk ka asnjë fushë magnetike gjë që e bën erën diellore të ndeshet drejt me atmosferën e dendur të planetit.

Në përgjithësi, Venera është ndryshe nga planetët tjerë; ajo rrotullohet shumë ngadal. Për tu rrotulluar rreth boshtit të vet asaj i duhen 250 ditë, prandaj dita atje është e gjatë pothuajse sa një vit në Tokë. Përpos kësaj, Venera për dallim nga planetet tjerë rrotullohet në drejtim të kundërt dhe boshti i saj anohet për 177 shkallë- këtu dielli lind në perëndim dhe perëndon në lindje.

Temperatura mund të arrij mbi 500°C, plumbi shkrihet në sipërfaqe dhe retë lëshojnë shi acidik. Por aty ka një shtresë me re rreth 50km lartësi, ku temperatura është rreth 30°C. Edhe aty kushtet janë mjaft acidike, mirëpo nuk do të ishte befasuese nëse gjenden mikroorganizma rezistent ndaj acidit, të adaptuara me këto kushte. Edhe atmosfera dhe retë e Tokës kanë mikroorganizma.

Por si mund të ketë jetë atje? Sigurisht që e dimë se atje nuk ka pasur ujë për jetë, ngjajshëm me atë që kemi në Tokë. Jeta, në mënyrën më të thjeshtë, është e përbërë nga një ose më shumë qeliza të afta për tu rritur, shumuar dhe evoluar. Ka një metabolizëm, lind dhe vdes. Retë të cilat e mbulojnë Venerën përmbajnë fosfinë, ekzistencën e saj shkenctarët e shpjegojnë vetëm si pasojë e jetës së thjeshtë. Fosfina është ose natyrale prej mikrobeve acidike në kushte me oksigjen të ulët ose e prodhuar në mënyrë artificiale.

Shkenctarët ende dyshojnë në arsyen e paraqitjes së fosfinës, dhe mënyra e vetme për tu siguruar është të shkohet në vend dhe të kërkohen mikrobet. Fatmirësisht, pas Hënës, Venera është më lehtë për tu arritur. Vallëzimi i bukur i orbitave sjellin Tokën dhe Venerën afër njëra tjetrës çdo 19 muaj. Për dallim, Toka dhe Marsi janë afër njëra tjetrës çdo dy vjet. Kur Venera ndodhet më afër planetit tonë, udhëtimi për në planetin e saj do të ishte 38 milion kilometra dhe kohëzgjatja e udhëtimit do të ishte 7 muaj.

Pasi shkenctarët publikuan zbulimin e fosfinës, shumë ekipe të ndryshme shprehën interesim për të dërguar hetues hapsinor në Venerë. Vetse ekzistojnë plane të shumta rreth kësaj çështje, mirëpo vetëm një gjendet në fazën e implementimit, dhe ajo është Venera-D e Rusisë. Koha e parashikuar është 2026. Pas lajmit të fosfinës në Venerë, shpresohet që kjo të ndodh më shpejt ngase ç’është parashikuar. Ky zbulim është evidenca më bindëse se ekziston jetë jashtë planetit Tokë. Duke u bazuar në këtë gjë, mund të konsiderojmë mundësitë për jetë në shtresën e reve të Jupiterit dhe Saturnit.

Selina Niemi Përkthyes: Besmira Ibraimi

This article is from: