October
2014
V
IC E S
Germany didn’t win the World Cup, FIFA did... LESC of Skopje
1:5, BAD IS STRONGER THAN GOOD
editorial The colors of October Not only variety of colors but also tastes, sounds and fragrances we receive from generous Mr. October. Maybe just the Sun is missing a bit but Mr. O. hasn’t said the last word yet! Let’s focus on the opportunities we have and enjoy them: 1.Taste autumn piperka. Macedonian, the one and only and can’t be found anywhere else! 2.Listen to jazz music during Skopje Jazz Festival (16th – 19th October) 3.Smell the mixtures of boiling ajvar, drying tobacco, smoke from the chimneys and autumn rain. 4.Sleep one hour longer. October is the longest month, even among those which last 31 days. The matter is in time change which we will experience between 25th and 26th 5.Read October Voices! And last, but not least, say goodbye to Paulina, who is finishing her EVS project exactly this month. With great memories, new experience, new skills, full of hope to come back as soon as possible and thankful for such a wonderful year in hospitable Macedonia. Paulina, EVS volunteer
Боите на октомври Не само разно разни бои, туку и вкусови, звуци и мириси ќе добиеме од дарежливиот г-дин Октомври. Можеби само сонцето недостасува малку, но сепак г-дин О. сеушто не го кажал последниот збор! Да се фокусираме на можностите што ги имаме и да уживаме во нив: 1 Вкусете есенска пиперка. Македонска, една и единствена и не може да се најде никаде на друго место! 2. Слушајте џез музика за време на Скопје Џез Фестивал (16-19 октомври) 3. Помирисајте ја мешавината од подготовка на ајвар, сушење тутун, чад од оџаците и есенскиот дожд. 4. Спијте еден час подолго. Октомври е најдолгиот месец, дури и меѓу оние кои траат 31 ден. Тоа е поради промената на времето од летно сметање во зимско кое ќе се случи помеѓу 25-ти и 26-ти овој месец. 5. Прочитајте го октомврискиот ВОИСЕС! И последно, но не и најмалку важно, збогувајте се со Паулина, која го завршува својот ЕВС проект токму овој месец. Со еден куп спомени, нови искуства, нови вештини, полна со надеж да се врати што поскоро и благодарна за прекрасната година помината во гостопримливата Македонија. Паулина, ЕВС волонтер
3
Germany didn’t win the world cup, fifa did...at least from an economic perspective - Paul Angles
7
lesc of skopje - Gjoko Vukanovski
11
1:5, bad is stronger than good - Paulina Drzał
15
au pair-a humain adventure - Ana-Marija Karadjovska
19
MACEDONIA IS MUCH MORE THAN A SALAD RECIPE - Paul Angles
23 the lithuanian experience - Andrej Naumovski 27 gender equality found in the dance - Natalia Kowalska 29 3 questions to ... or how to support former evs? - Paulina Drzał 33 1Q84 STANDS FOR 1984 OR 1084? - Sanja Stojcheva
VOICES TEAM: Anita Kirkovska Arbina Ajdar Ana-Marija Karadjovska Andrej Naumovski Blagica Stanojevic Bojan Blazevski Bojana Drangova Bujar Islami Elena Micevska Gjoko Vukanovski
Contact:
Damjan Serafimovski Dzvezda Mihajlova Ivana Angjelovska Keti N. Radenkovikj Kristina Buzaroska Kristina Saltirovska Lirie Memeti Marica Jovanova Marija Korunoska Martina Dimevska
Milica Kaevska Natalia Kowalska Nikola Deolski Paul Angles Paulina Drzał Sanja Stojcheva Simona Georgievska Sokol Makolli Vesna Kiradjeva Zuhri Kamberi
Volunteers Centre Skopje Emil Zola 3/2-3, 1000 Skopje Tel./Fax. +389 22 772 095 vcs_contact@yahoo.com www.vcs.org.mk
Production & Coordination:
Nikola Stankoski Gjoko Vukanovski
opinion
3
Germany didn’t win th
at least from an eco
I always considered brazilian football fans as the truest fans in the world. They are devoted, they never stop supporting their hometown club, they sing and shout under the rain, with 35°C as -10°C (I confess I exaggerate a bit, we’ve never noticed this temperature in Brazil). I share with them this romantic perception of sports. Unfortunately, football is no longer matter of passion, it’s a powerful business. Indeed, I’m really sad because they were so delighted to host the World Cup that disappointment must have been terrible.
he World Cup, FIFA did...
onomic perspective
I
n October 2007, the FIFA decided to give the organization of the 2014 World Cup to Brazil. At this time, it seemed to be the right choice. The entire world, from countries to football players, was pleased that FIFA given the chance to Brazil to organize its first main sport event. As the birth place of football, it was a reward for Brazilian people’s faith. As for a growing country, it was the opportunity to boost the economy through massive investments. Moreover, hosting this kind of event presents all the characteristics of a zero risk investment. Of course, it requires important public subsidies to build stadiums, to renovate transport networks and to reach the standards that world cup involved in terms of accommodations. But comparing to the money generated by this event, it’s very profitable. Today, it’s still difficult to estimate the impact of the World Cup on the Brazilian economy but to give you an idea, the previous world cup in Germany has generated 14,11 billions of dollars of profits. Without any doubts, the result in terms of profits will be positive for Brazil too. However, we make a strong mistake considering an investment only through profits. We must not
automatically invest an amount of money if we are sure to gain at least one euro at the end. We should compare the different options of investment and choose the one which offers the best rate of return. Apparently, Brazil forgot this chapter of my first year’s class of economics. If Brazil had put the 8 billions dollars invested in the world cup in its educational system for example, it would gain 20% more according to reliable studies. My point is that Brazil was spoiled by the FIFA and could use the world cup money in order to improve the public health insurance, the living conditions in its favelas or to support low-wages. Because of the lobbying of the FIFA, they wasted all that money in useless fancy stadiums lost in middle of the jungle. So we can say hosting the world cup was a bad investment for Brazil, moreover German kicked their asses in semi-final. The only winner is FIFA. They set the rules, they got TV rights and they signed huge contracts with sponsors without spending any euros to finally earned 4,2 billions of dollar. Well-played FIFA !
By Paul Angles
Германија не побе првенство,ту
барем од економск
Јас од секогаш ги сметав бразилските фудбалски навивачи како вистинските фанови во светот. Тие се посветени, тие никогаш не престануваат да го поддржуваат клубот на нивниот роден град, тие пеат и викаат додека врне, на температури од 35 ° C до -10 ° C. (Морам да признаам дека претерав малку, ние никогаш не сме забележале ваква температура во Бразил). Јас ја делам со нив оваа романтична перцепција на спортот. За жал, фудбалот веќе не е прашање на страст, туку е моќен бизнис. Всушност, јас сум навистина тажен, бидејќи тие беа толку среќни да бидат домаќини на Светското првенство што разочарувањето мора да било страшно.
еди на Светското уку ФИФА ...
ка гледна точка.
В
о октомври 2007 година, ФИФА одлучи да му даде на Бразил да го организира Светското првенство 2014. Во тоа време, се чинеше дека тоа е вистинскиот избор. Целиот свет, од земји до фудбалери, беа задоволни што ФИФА им даде шанса на Бразил да го организира својот прв главен спортски настан. Како место каде што фудбалот е религија, тоа беше награда за верата на Бразилците. Како земја која расте, тоа беше можност за зајакнување на економијата преку големи инвестиции. Покрај тоа, организирање на ваков настан ги претставува сите карактеристики на инвестиција со нула ризик. Се разбира, тоа бара важни јавни субвенции за изградба на стадиони, реновирање на транспортните мрежи и да се достигнат стандардите што Светското првенство ги постави во однос на сместување. Но, во споредба со парите генерирани од овој настан, е многу профитабилно. Денес, сеуште тешко да се процени влијанието на Светското првенство врз бразилската економија, но за да ви дадеме идеја, претходното Светското првенство во Германија генерираше 14,11 милијарди долари профит. Без никакви сомнежи, резултатот во однос на профитот ќе биде позитивен и за Бразил исто така. Сепак, ние правиме силна грешка размислувајќи за инвестирање само преку профит. Ние не
смееме автоматски да инвестираме сума на пари, ако сме сигурни дека ке добиеме најмалку 1 € на крајот. Ние треба да споредиме различни опции за инвестирање и да ја избереме онаа која нуди најдобрата стапка на поврат. Очигледно, Бразил го заборавил ова поглавје од мојата книга од прва година по економијата. Ако Бразил ги ставил 8те милијарди долари инвестирани во Светскиот куп во на пример својот образовен систем, ќе добиел 20% повеќе според веродостојни студии. Мојата поента е дека Бразил е расипан од страна на ФИФА и дека можел да ги искористи парите од Светското првенство за да го подобри јавното здравствено осигурување, условите за живот во фавелите или за поддршка на ниските плати. Поради лобирањето на ФИФА, тие ги потрошија сите пари во бескорисни фенси стадиони изгубени во средина на џунглата. Значи можеме да кажеме дека домаќин на Светското првенство беше лоша инвестиција за Бразил, згора на тоа Германците ги "искинаа" во полу-финалето. Единствениот победник е ФИФА. Тие ги поставуваат правилата, тие ги имаат ТВ права и тие потпишаа огромни договори со спонзорите без трошење на евро, за конечно да заработат 4,2 милијарди долари. Добро одиграно ФИФА!
Пол Англес
news 7
LESC of
N
earing the end of 2013, in December, there was an agreement signed among the mayor of Skopje - Koce Trajanovski, the president of the Organization of Employers of Macedonia - Angel Dimitrov, the president of the Federation of Trade Unions of Macedonia – Zhivko Mitrevski, the acting president of Confederation of Free Trade Unions of Macedonia – Violetka Spasevska and the director of the USAID Mission in Macedonia - James Stein, in order to form a Local Economic and Social Council (LESC) for the city of Skopje, which numbers 17 members. The second official meeting of the LESC happened at the beginning of April, 2014, in hotel Drim in Struga. Eight foreign members of LESC, part of which come from the civil society, were presented and determined during the meeting. Volunteers Centre Skopje, as one of the most active and influential organizations on the territory of Skopje, had the privilege to be invited to nominate a foreign member from their ranks to LESC. It is me they chose. On the same meeting LESC began their strategic planning and defining of activities that will be undertaken in the next several years. In the middle of May LESC held their third meeting in hotel Sirius, in Strumica, where the strategic planning was finished and an action plan was established for the implementation of the planned activities. The main role of the LESC is to monitor particular situations and to consider issues related to improving the economic and social situation of workers and employers in the city as well as offering their opinions and suggestions on the following issues: local economic policy; measures for economic and social development and stability; employment policy (with a specific
Skopje focus on youth employment); policy on prices and wages; competition and productivity; living standards and poverty; development and promotion of collective bargaining; encouraging peaceful resolution of collective labor disputes; improvement of working conditions and work protection; protection of living and working environment; education and professional training; health and social protection and security; child care; protection of adults and people with disabilities; demographic trends; privatization and other issues in accordance with the acts of LESC. The formation of LESC is one of the project activities of USAID, titled “Youth network for employability skills (YES Network)�. However, the project involves not only the City of Skopje but also the aforementioned Organization of Employers of Macedonia, Federation of Trade Unions of Macedonia and Confederation of Free Trade Unions of Macedonia. Apart from founding LESC in Skopje, the YES Network helped the formation of LES Councils in Strumica, Stip, Tetovo, Gostivar and Bitola too. The involvement of the civil society in LESC of Skopje presents an excellent step towards listening the voice of the citizens, especially that of youth. LESC represents an outstanding blend as well as basis for successful cooperation among the local (city) administration, the unions, the employers, the business sector and the civil society, with the aim of improving the lives of citizens living in the City of Skopje.
By Gjoko Vukanovski
ЛЕСС на Гра
К
он крајот на 2013 година, во месец декември се пристапи кон потпишување на спогодбата за формирање на Локален економско- социјален совет или ЛЕСС на Град Скопје. Спогодбата ја потпишаа градоначалникот Коце Трајановски, претседателот на Организација на работодавците на Македонија, Ангел Димитров, претседателот на Сојуз на синдикати на Македонија, Живко Митревски, в.д претседателот на Конфедерација на слободни синдикати на Македонија, Виолетка Спасевска и директорот на Мисијата на УСАИД, Џејмс Стајн. ЛЕСС на Град Скопје брои 17 членови. Во почетокот на април 2014 година се одржа вториот состанок на ЛЕСС, во хотел Дрим во Струга. На овој состанок беа утврдени и констатирани и осумте надворешни членови на ЛЕСС и дел од нив доаѓаат од граѓанскиот сектор. Волонтерски Центар Скопје, како една од најактивните и највлијателните организации на територија на Град Скопје ја имаше привилегијата да биде поканета да номинира свој надворешен член во ЛЕСС на Град. Изборот падна токму на мене...На истиот состанок се започна и со стратешкото планирање на ЛЕСС на Град Скопје и дефинирање на активности кои би биле превземени во следниот период од неколку години. Во средината на месецот мај, се одржа и третиот состанок во хотел Сириус Струмица, каде што беше довршено стратешкото планирање и беше утврден акциониот план за реализација на планираните активности. Главната улога на Локалниот Eкономски Cоцијален Cовет е будно да ги следи состојбите и разгледува прашања кои се однесуваат на подобрувањето на економско социјалната положба на работниците и работодавците во градот и ќе дава свои мислења и предлози, особено поврзани за прашањата како локалната економска
рад Скопје политика и мерки за економскиот и социјалниот развој и стабилност; политика на вработувањето, особено вработувањето на младите; политика на цените и платите; конкуренцијата и продуктивноста; животниот стандард и сиромаштијата; развивање и унапредување на колективното договарање; поттикнување на мирното решавање на колективните работни спорови; подобрување на работните услови и заштита на работа; заштита на работната и животната средина; образование и професионална обука; здравствена и социјална заштита и сигурност; детската заштита; заштита на возрасните лица и лица со посебни потреби; демографски движења; приватизација и други прашања во согласност со актите на ЛECC. Формирањето на Локалниот економски социјален совет е една од проектните активности на УСАИД „Младинска мрежа за стекнување вештини за вработување (Мрежа ЈЕС)“, а како рамноправни партнери во реализацијата на овој проект се вклучени Град Скопје, ССМ, ОРМ и КСМ. Освен во Скопје, проектот на УСАИД Мрежа ЈЕС помогна да се основаат ЛЕСС во Струмица, Штип, Тетово, Гостивар и Битола. Вклучувањето на граѓанскиот сектор во ЛЕСС на Град Скопје претставува одличен чекор кон слушање и на гласот на граѓаните, а посебно на младите, во рамките на ова тело. ЛЕСС на Град Скопје претставува одличен спој и основа за успешна соработка помеѓу локалната (градската) администрација, синдикатите, работодавачите, бизнис секторот и граѓанскиот сектор, се со цел подобрување на животот на граѓаните кои живеат во Град Скопје.
Ѓоко Вукановски
psychology 11
1:5,
BAD IS STRONGER THAN GOOD.
By Paulina Drzał
T
hat number has caught my eye while browsing an interview with Polish psychologist Bogdan Wojciszke, known not only in Poland, specialized in topic of love, relationships, perception and evaluation of others, psychology of authority and many others. So, what are the numbers about? The guy trashed the rubbish – it is obvious, it is his role. But once he didn’t: Oh my god, that’s the story! Briefly speaking, bad is stronger than good. The therapists of couples say, that it’s like one to five. So if a partner hurts once, he must do five good deeds in order to compensate it somehow.- says Wojciszke in the interview. Surprising? Maybe yes when we visualize it using numbers. But on the other hand, when we take a look at our everyday life it is so obvious!
When we do right, nobody remembers. When we do bad, nobody forgets
When I started my research I discovered a way more claims proving that thesis. In her article for The New York Times Alina Tugend mentions: My sisters and I have often marveled that the stories we tell over and over about our childhood tend to focus on what went wrong. We talk about the time my older sister got her finger crushed by a train door on a trip in Scandinavia. We recount the time we almost missed the plane to Israel because my younger sister lost her stuffed animal in the airport terminal. Here we see, the talk is not only about relationships, Tungend’s story is about strength of memories. Which one do you remember better? The ones when you smashed your knee or those you were taken to the popular chain fast-food place for ice creams thanks to impeccable behavior in the kindergarten?
Researches: One study was done by John Cacioppo, a Ph.D. professor formerly at Ohio State University. The pictures of a Ferrari (positive), a mutilated face (negative), or a hair dryer (neutral) were shown to the participants in order to arouse certain feelings. While showing participants these pictures Cacioppo measured the electrical activity on the brain’s cerebral cortex. The scientist found that the brain reacted more strongly to the stimuli that was “negative.” This proved that our attitudes are more heavily influenced by downbeat than good news. What is more, the other research, by Hamlin et al. suggests that the negativity bias is instinctual in humans and not a conscious decision, making possible the etymology of the occurrence evolutionary. Also language was analyzed by the scientists in terms of negativity bias.It appears that there are more emotional words in the human dictionary that are negative. For instance, 75% of the total words in the English language describing personality traits are negative. Despite of language, let’s take a look at our facial expressions in another research: exposed to pleasant, neutral and unpleasant odors participant’s facial reaction was stronger in case of unpleasant ones. Why all of this? Well, probably that kind of behaviour evolved for an important reason: to keep us away of being harmed, stay away from the danger. Human being is a complex machine, our brain has developed systems that make it hard for us not to notice danger and respond to it. To sum up and answered the question, what is stronger, good or bad?: maybe not stronger, but bad seems to be more noticeable. However, I still have a strong desire to live in that idyllic world, where the good is the strongest force. About the magic 1:5 ratio, professor Baumeister (coauthor of the Bad is stronger than God study) noted: Many good events can overcome the psychological effects of a bad one. In fact, the author’s quote a ratio of five goods for every one bad. To expend his statement, not only you need to apologize for your deeds by DOING not TALKING but also remember how much you need to do. Referring to Wojciszke – before you start an argument with your partner or gossiping about your friend think twice and decide if you can afford hundred roses, luxurious trip, house maid, breakfast to bed and dinner out…
Negativity bias is the psychological phenomenon by which humans have a greater recall of unpleasant memories compared with positive memories. People are seen to be much more biased to the avoidance of negative experiences. With this, humans are much more likely to recall and be influenced by the negative experiences of the past. – Wikipedia Interview with Bogdan Wojciszke (unfortunately only in Polish) http://www.wysokieobcasy.pl/wysokieobcasy/1,53581,16508162,Nie_szukaj_drugiej_polowki.html
1:5,
Злото е посилно од доброто.
М
е заинтересира бројката околу насловот додека го разгледував интервјуто на полскиот психолог Богдан Војчицки, кој е познат и надвор од Полска и има специјализирано во областите од љубовта, врските, перцепцијата и евалуацијата на другите, психологија на авторитетот и многу други. Па, што обележуваат бројките? Човекот се расфрлал со ѓубре- тоа е очигледно, тоа е неговата улога. Но, кога престанал… О Боже, тоа е веќе приказната! Кратко кажано, злото е посилно од доброто. Терапевтот за парови вели , тоа е соодносот од еден спрема пет. Па, ако едниот партнер го повреди другиот еднаш, тој мора да направи пет добри дела за да искомпензира некако, изјави Војчицки во интервјуто. Изненадувачки нели? Можеби да, кога ќе го визуелизираме употребувајки бројки. Но од друга страна, кога ќе погледнеме во нашиот секојдневен живот е премногу очигледно! Кога го започнав моето истражување најдов начин преку кој повеќе се докажува таа теза. Алина Тугенд во нејзината статија во Њу Јорк Тајмс раскажува: Јас и моите сестри често се чудиме зошто приказните кои ги прераскажуваме за нашето детство се фокусираат на работите што тргнале наопаку. Разговараме за времето кога мојата постара сестра си го скрши прстот од вратата на возот во Скандинавија. Се сеќаваме на времето кога за малку ќе го пропуштевме авионот за Израел, затоа што мојата помала сестра го изгуби нејзиното плишано животинче на аеродромскиот терминал. Тука може да заклучиме дека разговорите не се само за односите, односно приказните на Тунгенд се за силата на сеќавањата. Кои подобро ги паметите? Оние приказни кога си го скршивте коленото или оние кога бевте наградени за добро однесување во градинка со сладолед од популарниот синџир на ресторани за брза храна.
Кога постапуваме правилно, никој не се сеќава. Кога постапуваме погрешно, никој не заборава.
Интервју со Богдан Војчишкe (за жал само на полски) http://www.wysokieobcasy.pl/wysokie-obcasy/1,53581,16508162,Nie_szukaj_drugiej_polowki.html
Истражување: Едно истражување беше направено од поранешниот професор на државниот универзитет во Охајо, д-р Џон Кациопо. Во истражувањето беа покажани слики од Ферари (позитивни), изобличено лице (негативни) или фен за коса (неутрални) на учесниците со цел да предизвикаат одредени чувства. Додека им ги прикажувал овие слики на учесниците, Кациопо им ја мерел електричната активност на церебралниот кортекст на мозокот. Научникот открил дека мозокот реагирал посилно на стимулите кои биле “негативни”. Ова докажува дека нашите ставови се во голема мера под влијание на негативни отколку на позитивни вести. Што е уште поважно, друго истражување од страна на Хамлин и други научници, сугерира дека негативна пристрастност е инстинктивна кај луѓето, а не свесна одлука, што ја прави етимологијата на појавите еволутивна. Исто така јазикот беше анализиран од страна на научници во поглед на негативна пристрасност. Се чини дека во човечкиот речник постојат повеќе негативни зборови кои искажуваат емоција. На пример, 75 % од зборовите во англискот јазик кои искажуваат лични особини се негативни. Покрај јазикот, ајде да ги разгледаме нашите изрази на лицето во друго истражување: изложени на пријатни, неутрални и непријатни миризби,
изразите на лицето имаа посилна реакција кај непријатните. Зошто e сето ова? Па, веројатно таквиот начин на однесување евоулирал за важна причина: да не чува да не бидеме повредени, да се држиме понастрана од опасност. Човечкото суштество е комплексна машина, нашиот мозок развил системи кои ни отежнуваат да не забележиме опасност и да реагираме на неа. Да скратам и да одговорам на прашањето, што е посилно, дали доброто или злото?: можеби не е посилно, но злото е позабележително. Сепак, јас сеуште имам силна желба да живеам во идиличен свет, во кој доброто е најсилната сила. Кога станува збор за магичниот 1:5 сооднос, професорот Баумејстер (ко-автор на истражувањето Злото е посилно од доброто) истакна: повеќе добри настани можат да ги надминат психолошките ефекти на еден лош. Односно, пет добрини за едно лошо дело. Да ја продлабочиме неговата изјава, не само што треба да се извиниш за своите постапки со ДЕЛА а не ЗБОРОВИ, исто така треба да се запомни колку многу треба да се направи. Според Војчицки - пред да започнеш расправија со партнерот или да го озборуваш пријателот убаво размисли и одлучи дали можеш да си дозволиш стотина рози, луксузно патување, куќна помошничка, појадок во кревет или вечера во ресторан...
Паулина Дрзал
Негативната пристрасност е психолошки феномен според кој луѓето подобро се сеќаваат на непријатните моменти во споредба со позитивните сеќавања. Луѓето се програмирани да бидат попристрасни кон избегнување на негативните искуства. Со ова, луѓето многу повеќе се потсетуваат и се под влијание на негативните влијаниа од минатото- Википедиа
Experience 15
AU PAIR –A HUMAIN ADVENTURE
By Ana-Marija Karadjovska
O
ut of all the different ways to travel and work in a foreign country, Macedonians, with Macedonia not being a member of the European Union, don’t always enjoy the same rights and opportunities. Here, one of the most used exchange programs, is the au pair stay.
The program Au pair girl/boy is a foreign person who stays with a host family in a certain country, learning its language and culture. In return for free food and board, as well as some pocket money (the amount varies from one host country to another), the young person takes care of the family’s children and helps with some chores for a certain number of hours per week (also varies). “Firstly, welcoming an au pair is a human adventure. It goes far beyond domestic childcare. You need to open up your family universe to the person and make a true exchange for it to work. Its success depends on your attitude, but also the motivation and character of the person you welcome.”- reveals Gwénaëlle Davault, a host mother from France.
Summer au pair In order to do au pair in European countries, Macedonians need a visa only to stay more than 3 months, so we often find Macedonian summer au pairs abroad. “I went to Corsica two summers in a row. It’s nice that there are no surprises when it comes to conditions and payment, you only need to read the contract well. A disadvantage is that you can’t always find a family in a region of your choice.”- shares Mila from Macedonia. You can find potential families through agencies or the internet. “Before leaving, it’s crucial to know you’re not going on a vacation- it’s work! It will be fun, but also tiring! You need to ask what your exact duties will be, your free days and I recommend choosing a family that lives downtown!”- tells us Cecilia from Italy.
A longer stay You will need to find a family willing to make the effort and support the visa charges, then you apply for visa, make a legal contract with the family, enroll into a language school beforehand, see if the family would like to cover or share the travel costs. As complicated as it may sound, in most cases it has proven to be a necessary evil, leading to a beautiful and rewarding experience. “During my au pair stay, I did many interesting things I hadn’t done before. It is above all a great chance to grow as a person!”states Noelia from Spain.
I’ve been working as an au pair for 3 years now, in which I’ve switched 2 families. Now I’m taking care of 2 girls that I love while studying psychology at university here in Paris. I’d recommend this program to anyone, because it really is an unforgettable experience. – Ilinka, Macedonia
I was an au pair for a year in France. I enjoyed myself with the kids while learning a new language, what bothered me a bit was that I wasn’t independent from the family. – Noelia, Spain
It’s a great way to travel almost free of charge, but you don’t earn a lot of money and the kids can often be very spoiled, so you need a lot of patience to do this, not only with the children, but with the parents as well. – Cecilia, Italy
I spent 7 weeks as an au pair in Bordeaux this summer. I liked the family and how they made me feel at home, but I had to spend a lot of my wages, which wasn't very much, on train tickets. It was especially nice to meet other young people of my own age who I spent my weekends with.- Aimee, Ireland
AU PAIR – ЧОВЕЧКА АВАНТУРА
Ана-Марија Караџовска
О
д сите различни начини за да се патува и работи во странство, Македонците, бидејќи Македонија не е членка на Европската Унија, не ги уживаат секогаш истите права и можности. Кај нас, една од најкористените програми е престојот како au pair.
За програмата Аu pair девојка или момче е странец кој престојува кај семејство-домаќин во одредена држава, учејќи ги јазикот и културата. Во замена за храна и сместување, како и џепарлак (износот варира од една до друга земја-домаќин) младата личност се грижи за децата во семејството и помага со домашните задачи во одреден број работни саати од неделата (исто така варира). „Пред сè, примањето на au pair е човечка авантура. Тоа е многу повеќе од само згрижување на деца во домот. Треба да ѝ го отворите на личноста вашиот семеен универзум и да направите вистинска размена за тоа да успее. Успехот зависи од вашиот став, но и од мотивацијата и карактерот на личноста која ја примате.“- открива Гвенел Даво, мајка-домаќин од Франција.
„Бев au pair една година во Франција. Уживав со децата учејќи нов јазик, но она што малку ми сметаше беше тоа што не бев независна од семејството“. – Ноелија, Шпанија
„Летово поминав 7 недели во Бордо како au pair, ми се допадна семејството и тоа што се чувствував како дома, но морав да трошам многу од мојот џепарлак, кој не беше голем, на превоз. Супер беше што запознав други млади луѓе на моја возраст со кои ги поминував викендите„. – Ејми, Ирска
Аu pair во лето За да станат au pair во европски држави, на Македонците им требаат визи само за повеќе од 3 месеци, па често во странство наоѓаме македонски летни au pair работници. „Бев на Корзика две лета по ред. Добро е што нема изненадувања кога се работи за условите и платата, треба само добро да го прочитате договорот. Лошо е што не секогаш можете да најдете семејство во регион по ваш избор.“ – споделува Мила од Македонија. Потенцијални семејства можете да најдете преку агенции или на интернет. „Пред заминување, најважно е е да знаете дека не одите на одмор – тоа е работа! Ќе биде забавно, но и исцрпувачки! Мора да прашате кои точно ќе бидат вашите обрвски, вашите слободни денови, а препорачувам и одбирање на семејство кое живее во центарот на градот!“вели Сесилија од Италија.
Подолг престој Треба да најдете семејство кое сака да се потруди и да ги покрие трошоците за виза, потоа аплицирате за виза, правите легален договор со семејството, однапред се запишувате во училиште за странски јазици, гледате дали семејството би сакало да ги покрие патните трошоци. Колку комплицирано и да звучи, во повеќето случаи се покажало како неопходно зло, кое води до едно прекрасно и вредно искуство. „За време на мојот au pair престој, направив многу интересни нешта кои ги немав направено претходно. Пред сè, ова е одлична можност за лично растење!“ - ни кажува Ноелија од Шпанија.
„Ова е супер начин скоро бесплатно да патуваш, но не се заработува многу, а децата често знаат да бидат многу разгалени, така што треба многу трпение да се прави ова, не само со децата, туку и со родителите“. – Сесилија, Италија
„Веќе 3 години работам како au pair, а сменав 2 семејства. Сега се грижам за 2 девојчиња кои ги обожувам, а и студирам психиологија на универзитет тука во Париз. Оваа програма би ја препорачала секому, бидејќи навистина се работи за едно незаборавно искуство“. – Илинка, Македонија
experience 19
Macedonia is much more than a salad recipe
A
s you certainly know, for the average French guy Macedonia is only the name of a meal. Before coming in Skopje for my EVS I knew a bit better this country than the average Frenchie, reminding myself some blurred memories from my history course. Nowadays, it’s almost the half-time of my program. Meeting Macedonians and spending time in my new environment taught me a lot about habits, traditions and lifestyle of this country. My first impressions which were globaly good became more and more accurate and relevant. I thought it would be interesting to compile my feelings in order to share with Macedonians my point of view as a foreigner and also to tell French people that Macedonia is no longer a salad recipe. After two months in Macedonia, I already wrote an article for my sending organization describing my first steps here. I remember I was entirely focused on the architectural aspect of Skopje, first thing that caught my attention. Let’s start again by the capital. First, I succeeded to overcome my mixed feelings about the city’s beauty. Then, I realized that Skopje has at least three faces. It appears that the river divides the city in two distinct parts, splitting Macedonians and Albanians. Main difference between these two boroughs, the spoken language. In fact, many things are different and it gives me the pleasant feeling that Skopje isn’t one but two cities. I have never seen such a visible distinction between two boroughs anywhere else. It underscores that Macedonia has roots and influences coming from different cultures. Third face of Skopje : Shutka, the biggest Roma municipality in the world. I work there and going to Shutka leads you in another world where the living conditions, the atmosphere, the welcome are different and undescribable. Try to imagine
my working routine : I live in Aerodrom, a Macedonians majority place. The bus that I use to take crosses the river and goes through Cair, Albanian borough, to finish its route in Shutka. To me, it’s like passing through three different countries everyday. Despite all the existing problems between these communities, according to me this diversity is the main strenght of Skopje. You should try to preserve it finding common causes to unify Macedonian people. To me, Skopje doesn’t really reflect Macedonia. To catch the spirit of the country, you have to travel and discover different places all around. Being an EVS volunteer gives me the chance to do that. I started by Ohrid, surely the most famous destination of the country. Then, I have been deeper and deeper in the heart of Macedonia visiting Vevtchani and recently Krouchevo. Landscapes shaped by mountains, lakes and fields are magnificent and well-preserved. Life goes slower than in Skopje and people are friendly and always ready to help you or to give you some advices. Moreover, I have got the impression that globalization doesn’t affect so much the countryside. People continue to make rakia or ajvar at home for example. They keep their traditions alive and it’s more and more rare in our globalized world. After six months, I can say I feel like at home in Macedonia and I encourage everybody to come here to experience this wonderful country. To conclude, I hear sometimes Macedonians complaining about their living conditions and the lack of opportunities here, I think instead of dreaming about rich countries you should try to improve your country, life is not necessarily easier and better abroad.
By Paul Angles
Македонија е многу повеќе од рецепт за салата
С
игурно знаете дека за просечниот Французин, Македонија е само име на оброк. Пред да дојдам во Скопје за ЕВС , за оваа земја знаев малку повеќе од просечниот Французин, сеќавајќи ме на некои замаглени спомени од часовите по историја. Денес, речиси сум на половина од мојата програма. Запознавајќи ги Македонците и поминувајќи време во мојата нова околина ме научи на многу навики, традиции и стилот на живеење на оваа земја. Моите први впечатоци кои беа воглавно добри станаа се повеќе и повеќе точни и релевантни. Мислев ќе биде интересно да ги присоберам моите чувства со цел да ја споделам со Македонците моето гледиште како странец и исто така да им кажам на Французите дека Македонија не е повеќе рецепт за салата. По два месеци во Македонија, веќе напишав статија за организацијата која ме испрати, опишувајќи ги моите први чекори тука. Се сеќавам дека бев целосно фокусиран на архитектонскиот аспект на Скопје, што беше првата работа која ми го привлече вниманието. Да почнеме повторно од главниот град. Најпрвин успеав да ги надминам моите измешани чувства за убавината на градот. Тогаш сфатив дека Скопје има најмалку три лица. Се чини дека реката го дели градот на два различни дела, разделувајќи ги Македонците и Албанците. Главната разлика помеѓу овие два реона е јазикот кој се зборува. Всушност, многу работи се различни и ми дава задоволувачко чувство дека Скопје не е еден туку два града. Никогаш никаде не сум видел толку очигледна разлика помеѓу два реона. Тоа истакнува дека Македонија има корени и влијанија од различни култури.Третото лице на Скопје: Шутка, најголемата ромска заедница во светот. Работам таму и одењето во Шутка води кон друг свет каде животните услови, атмосферата, гостољубивоста се различни и неописливи. Обидете се да ја замислите мојата работна рутина : Живеам во Аеродром,
место со македонско мнозинство. Автобусот со кој се возев ја поминува реката и оди преку Чаир, албански реон, завршувајќи ја рутата во Шутка. За мене, тоа е како поминувајќи низ три различни земји секој ден. И покрај сите постоечки проблеми помеѓу овие заедници, според мене различноста е главната сила на Скопје. Би требало да се обидеш да ја зачуваш, наоѓајќи заедничка причина за обединување на Македонците. За мене, Скопје всушност не ја отсликува Македонија, За да се долови духот на земјата, треба да патуваш и да ги откриеш различните места насекаде. Тоа што сум ЕВС волонтер ми дава шанса да го направам тоа. Започнав со Охрид, најпознатата дестинација во земјата. Тогаш бев подлабоко и подлабоко во срцето на Македонија, посетувајќи го Вевчани и неодамна Крушево. Пејзажи обликувани од планини, езера и полиња кои се извонредни и добро зачувани. Животот тече побавно отколку во Скопје и луѓето се пријателски расположени и секогаш спремни да ти помогнат или да ти дадат совет. Уште повеќе добив впечаток дека глобализацијата не влијае толку многу на околината. На пример, луѓето продолжуваат дома да прават ракија или ајвар. Тие ги одржуваат нивните традиции и тоа е се поретко и поретко во овој глобализиран свет. По шест месеци, можам да кажам дека во Македонија се чувствувам како дома и го охрабрувам секој да дојде тука да ја искуси оваа прекрасна земја. Да заклучиме, ги слушам понекогаш Македонците како се жалат за нивните услови на живеење и недостатокот од можности тука, но мислам дека наместо сонување за побогати земји треба да се обидете да ја подобрите својата земја, животот во странство не е во секој случај полесен и подобар.
Пол Англес
Youth in Action 23
I
n the period between 15 August 2014 to 1 of September 2014 myself and another volunteer from Macedonia along with other volunteers from Spain, Romania, Georgia and Slovakia were part of a project called ,,Let’s experience intercultural camp� that took place in Lithuania. The goal of the camp was to help build a wood workshop where mentally disable people will work and to bridge the gap between the ,,healthy� and the disabled by seeing how they live and work. Taking part in such a project was a first of a kind experience for me along with some other first time experiences such as camping and living and sharing almost everything in with nine other people that at first were just strangers. The project start with some team-building exercises and getting to know each-other games which were really helpful to get to know a little bit about everyone. The wood workshop that we were helping to build was in a village near Vilnius and for the first week we were living there in a camp. Before I went on this camp I was really excited that I was going to able to live in a tent because I have never done it and it was one of those special experiences, especially because I was able to learn some new skills like setting up the tents and then taking them down and just to be able to experience that feeling of sleeping in the
nature. I was able to learn a lot about wood working machines and wood work in general. We had some memorable evenings by the camp fire where we were able to really get to know each other and learn something about where we are from. During the project we had our intercultural evenings in which we were also able to represent Macedonia and to tell and get to know everyone with the Macedonian traditions, folklore and way of life. The work during the project was something that I hope will serve as a foundation for even bigger projects. What I found really important was also that I learned and broadened my views for myself, for others and Macedonia. I was able to explore the Lithuanian way of life and to get to know Vilnius and some Lithuanian people which were the exact opposite of everything I have read before I went there (at least the ones that I met). As a group we were able to agree and went to see Jurmala and Riga (Latvia) as well which was a really nice experience. So to be able to take part in such an EVS project was a great experience for me that I would hope to repeat and I would recommend it to everyone to do it, just to have the chance to feel the same way that I felt.
By Andrej Naumovski
The Lithuanian experience
Литванското искуство Андреј Наумовски
В
о периодот од 15 Август 2014 до 01 Септември 2014 бев дел од проектот ,, Let’s experience intercultural camp” што се одржа во Литванија заедно со уште еден волонтер од Македонија како и волонтери од Шпанија, Романија, Грузија и Словачка. Целта на кампот беше да се помогне во изградбата на работилница за преработување на дрва каде што ке работат луѓе со интелектуална попреченост и да се приближи разликата помеѓу хендикепираните и ,,здравите”. Да се биде дел од ваков проект беше ново искуство за мене како и неколку други работи кои за прв пат ги искусив за време на проектот, кампувањето и живеењето и делењето на скоро се заедно со девет други луѓе кои на почетокот беа само некои непознати луѓе. Проектот започна со некои тимски активности и игри за запознавање кои беа навистина корисни за да се дознае за секој по нешто. Работилницата за преработување на дрва се наоѓа во село близу Вилнус каде што и живеевме првата недела во камп под шатори. Пред да отидам на овој камп бев навистина возбуден дека ќе бидам во можност да спијам во шатор затоа што никогаш порано го немав тоа направено и беше едно од оние посебни искуства, посебно затоа што бев во можност да научам некои нови работи како поставување и расклопување на шатор, како и самото чувство на спиење во
природата.Бев во можност да научам многу за машини кои обработуваат дрво како и општо за работа со дрво. Навечер имавме некои ноќи за паметење покрај оганот каде што навистина можевме да се запознаеме и да научиме и споделиме по нешто за тоа од каде доаѓаме. За време на проектот исто така ги имавме и нашите интеркултурни вечери каде што и ние ја претставивме Македонија и да ги запознаеме сите со македонските традиции, фолклор и начин на живот. Работата што ја направивме за време на овој проект се надевам дека ќе послужи како основа за уште поголеми проекти. Нешто што јас го сметам за многу важно е дека бев во можност да научам и да ги проширам моите погледи за себе, другите и Македонија. Исто така бев во можност и да се запознаам со литванскиот начин на живот, Вилнус и некои Литванци кои бев тотална спротивност на она што го прочитав пред да отидам таму (барем тие што јас ги запознав). Интересно беше што заедно со другите волонтери успеавме да се договориме да ги посетиме и Јурмала и Рига (Летонија) што беше навистина убаво искуство. Да се биде дел од овој ЕВС проект беше одлично искуство за мене за кое се надевам дека ќе се повтори и би му го препорачал на секого, само колку да ја има шансата да се почувствува како што се чувствував и јас.
opinion 27
Gender equality found in the dance By Natalia Kowalska
T
oday, most people perceive dance as a rhythmic moves to the music. However, since prehistory, dance was something much more important: expressing spirituality and human emotions. Cavemen wanted to communicate with the unknown forces by using dance, for example tried to bring the rain by rhythmic movements and singing. They noted also that the dance shows strength and beauty of the body, which affects the attraction with the opposite sex. In the following centuries, especially in European culture, dance was developed to this direction. Partner dancing is the quintessential of dance flirting. Through dance we show the main features of the sexes. The man must have the courage to ask a woman to dance. Indicates thereby interest in her, it’s kind of declaration, which importance is dependent on the environment. The man also guide the dance- he offers various possibilities of movement, which a woman can agree or disagree. The woman, in turn, determines in which way she wants to be available, how much she wants to get closer to her partner and agree with his movement. She boasts of her movements and the beauty of the body. The man gives the woman in
dance a sense of security and support. Woman in dance appreciates the commitment and personality of the man. Dance is also good explanation for the close contact of two strange people. It is the reason to touch, which in this form is considered to be completely natural and appropriate. Dance helps to get closer to each other. So, if a woman and a man in a dance act completely different roles, how can we talk about gender equality, which appears in the dance? Partner dancing teaches respect for the other person. It shows how to behave in a relation and how to take care of each other. Dancing enhances mutual trust, which can never be broken, because it will mean the end of the dance. Any diminution of partner will ensure that he will never again ask her to dance. Any shows of no respect for her, make sure she will never again agree to dance. Woman and man are ying and yang, two different forces. They cannot be compared to one another because they are completely different from each other. But the dance perfectly shows that both of these forces are equal. One cannot exist without the other, and each is equally important. If there are no sexes, there wouldn’t exist dance!
Еднаквоста на половите пронајдена во танцувањето Наталиа Ковалска
Д
енес, мнозинството од луѓето го перцепираат танцот како ритмичко ппридвижување на некоја музика. Сепак, уште од праисторијата, танцот бил нешто многу поважно: служел за изразување на духовни и човечки емоции. Пештерските луѓе се обидувале да комуницираат со за нив “непознати сили” преку танцување, како на пример, се обидувале да повикаат дожд преку ритмички движења и пеење. Тие забележале дека танцувањето ги истакнува убавината и силата на телото, кои пак ја засилуваат привлечноста кај спротивниот пол. Во вековите што следуваат, особено во културата на Европскиот континент, развојот на танцот се движел токму во овој правец. Танцувањето со партнер е есенцијален дел од флертувањето со танц. Преку танцувањето, ние ги истакнуваме главните карактеристики на двата пола. Најпрво, мажот треба да има храброст да покани жена на танц. Со тоа тој искажува интерес за неа, на некаков начин тоа е декларација, чија што важност секогаш зависи од опкружувањето. Мажот исто така го води танцот, т. е, тој нуди различни видови на движења кои жената мозе да ги прифати или да ги одбие. Жената, од друга страна пак, одлучува за тоа колку ќе се стави на располагање, на колкава меѓусебна раздалеченост ќе играат и да се усогласи со неговите чекори. Таа расцветува со своите движења и со убавината на своето тело. Мажот, на некој начин, преку танцот и дава на жената одредено чувство на сигурност и поддршка. Жената пак во танцот ги цени карактерот и одданоста на мажот. Танцот е исто така многу добро објаснување за остварување на контакт помеѓу двајца странци. Танцот е причина за допир, допир кој во овој контекст се смета за сосема нормален и природен. Танцот помага двајца луѓе да се приближат еден до друг. Значи, ако мажот и жената имаат сосема различни потези и улоги додека танцуваат, тогаш како би можеле да говориме за полова еднаквост за време на танцот? Танцувањето со партнер иницира почит спрема другата личност. Исто така покажува како да се однесуваш кога си во емотивна врска и како личностите треба да се грижат меѓусебно. Танцувањето ја поттикнува меѓусебната доверба, која никогаш неможе да биде скршена, затоа што тоа ќе значи крај на танцот. Секое колебање од страна на партнерот ќе предизвика ситуација да никогаш повеќе нема да ја покани на танцување. Секое покажување на непочит кон жената, ќе предивика ситуација во која таа никогаш нема да се согласи на танцување. Жената и мажот се Јинг и Јанг, две различни сили. Тие никогаш неможат да се споредуваат меѓусебно затоа што се сосема различни едни од други. Но, танцот перфектно покажува дека и двете сили се всушност еднакви. Едниот неможе да егзистира без другиот, и двете страни се еднакво важни. Ако нема различни полови, танцувањето немаше да постои!
advice 29
3 QUESTIONS TO… OR HOW TO SUPPORT FORMER EVS?
E
verything has its end. Everything which is good ends extremely fast as my EVS project did. Coming back after that kind of experience is not the easiest one. In 100% subjectively, tongue in cheek I present you 3 most annoying questions an ex-EVS can meet on his way back, questions which can be avoided what makes the homecoming less painful. Highly recommended to EVS families, friends and colleagues. By Paulina Drzał
When are you coming back?
1
Well, it is ok to know. I believe the intention of asking that question is not bad, but… 3 months before the project’s end it is way too early. I totally understand that nowadays people need to remember thousands of numbers, dates, names, but come on! It is not that complicated to count 12 months from the day I left. Approximately you can guess when I am back. Moreover, people, aren’t you communicating with each other? Seriously 27 people needs to ask me the same question? Do I have that many not connected social circles? Please… Why is it annoying? – We don’t want to leave! Have you already booked your ticket? No I haven’t/ Yes I have. What do you intend to do with that knowledge? If organizing a big welcome party on the airport, with balloons, confetti and an orchestra, than I will keep you updated about an exact time of my arrival. Promise! And again – please spread that info among other 26 people, I have other things to do before leaving so there is seriously not enough time for me for 27 separate messages.
And then, what?/ What is your plan now?/ What’s next? I am preparing a big surprise for all of you, so please don’t spoil it by that kind of questions. No, but seriously, you have never been asking me that when I was in my homeland. What changed now? Nothing. My life continues, I appreciate that you care about my future but I will be fine. During one year I managed to adapt in foreign country, I will somehow manage to adapt back in the country I have lived 24 years. Thank you for your solicitude.
2
Where are you going to stay?/ Live? (your hometown, study town, etc.) Well, I feel very welcome right now. I guess among those 27 caring friends I will find at least 10 who are willing to host me. Wait! I guess my parents won’t expel me from home, hopefully not during the first week…
3
Are you looking for a job? YES Where? (which city, country) Well, I am looking everywhere. We live in a global village. That is what I learnt during this year. NO, I am not going to look for a job, because: I have found a rich husband in Macedonia. He is going to maintain us. I saved so much EVS money that I don’t need to work at least one year. Job offers are coming to me right now as employers got to know that I am coming back!
And the last word to summarize: Don’t stop caring about us! We really appreciate it. Just sometimes it is worth to think twice or do the research before asking .
3 Прашања до ...
Или како да поддржите (екс)ЕВС волонтер? Паулина Дрзал
С
е си има свој крај. Сето она што е добро завршува екстремно брзо како што и мојот ЕВС проект. Враќањето по едно такво искуство и не е баш најлесно. 100% субјективно, ви ги претставувам трите најдосадни прашања што еден поранешен ЕВС волонтер може да ги слушне при неговото враќање, прашања кои може да ги избегне и да го направи враќањето дома помалку болно. Особено препорачливо за нивните семејства, пријатели и колеги.
Паулина Дрзал
Кога се враќаш? Добро, во ред е да се знае. Верувам дека намерата при поставување на тоа прашање не е лоша, но ... 3 месеци пред крајот на проектот е премногу рано. Сосема разбирам дека во денешно време луѓето треба да запомнат илјадници броеви, датуми, имиња, но сепак! Не е толку комплицирано да се избројат 12 месеци од денот кога заминав. Приближно може да се погоди кога би се вратила. Освен тоа, луѓе, не ли комуницирате едни со други? Сериозно 27 личности треба да ме прашаат истото прашање? Зарем имам толку многу неповрзани општествени кругови? Ве молам ... Зошто прашањево е досадно? - Не сакам да си одам!
1
Дали веќе купи билет? Не, не сум / Да, купив. И што планирате да направите со оваа информација? Ако организирате голема забава за добредојде на аеродром, со балони, конфети и оркестар, тогаш ќе ве информирам околу точното време на моето доаѓање. Ветувам! И повторно - ве молам раширете ги информациите меѓу другите 26 лица, имам и други работи да направам пред да заминам, сериозно немам доволно време за 27 одделни пораки. И потоа, што? / Кој е твојот план сега? / Што е следно? Подготвувам големо изненадување за сите вас, затоа немојте да го расипете со таков тип на прашања. Не, но сериозно, никогаш не сте ме прашале ова додека бев во мојата татковина. Што се смени сега? Ништо. Мојот живот продолжува, ценам што се грижите за мојата иднина, но се ќе биде во ред. Во текот на една година успеав да се прилагодат во странска земја, некако ќе успеам да се адаптирам повторно во земјата во која живеев 24 години. Ви благодарам за вашето разбирање.
3
2
Каде ќе престојуваш? / живееш? (во твојот роден град, каде што студираше, итн) Е сега се чувствувам многу добредојдена. Претпоставувам дека меѓу оние 27 пријатели кои се грижат ќе се најдат барем 10 кои би сакале да ме вдомат. Чекај! Се надевам дека моите родители нема да ме избркаат од дома, се надевам не барем во текот на првата недела ... Дали си во потрага за работа? ДА Каде? (кој град, земја) Па, јас сум во потрага насекаде. Живееме во едно глобално село. Тоа е она што го научив во текот на оваа година. НЕ Не барам работа, бидејќи: Си најдов богат сопруг во Македонија. Тој ќе не издржува. Заштедив толку многу ЕВС пари што не треба да работам најмалку една година. Моментално добивам понуди за работа, работодавачите дознаа дека се враќам назад!
И последниот збор да резимираме: Не престанувајте да се грижите за нас! Навистина го цениме тоа. Само понекогаш вреди да се размисли двапати или да се направи истражување пред да прашате нешто.
review 33
1Q84 stands for 1984 or 1084? "If there is no love on this world, everything is an illusion and imitation" Book title: 1Q84 Author: Haruki Murakami
H
ave you ever wondered how it would be to live in two parallel dimensions? Or if you could travel back in time and check how people lived around 100 years ago? Have you ever wondered what really is reality in this world and what is not? If you answered YES to at least one of these questions, then this book is for you. Haruki Murakami has a very interesting characteristic writing style and presentation of the things, critics say: "He is like a magician who explains as he performs the trick and still manages to convince us that possesses supernatural powers." In the Japanese language the number 9 and the letter Q have the same pronunciation, so if you say 1Q84, actually you have said 1984, which is the basic plot in this novel which consists of three parts. In the first part you will read about parallel times of year 1984 and 1Q84, the intertwined with themes of the modern world. In the second part you will read more about philosophical topics like the limit between good and evil, truth and falsehood, life and death, love and fear. While the third part it comes down to a love story, looking for evidence of reality, time ... The end of the book you will create it by yourselves. Enjoy reading.
Sanja Stojcheva
1Q84 означува1984или1084?
Наслов на книга: 1Q84 Автор: Харуки Мураками
Д „Ако во светот нема љубов, се е илузија и имитација“
али некогаш сте се прашувале како би било да живеете во две паралелни димензии? Или да би можеле да отпатувате назад во времето и да ѕирнете како се живеело пред 100тина години? Дали сте се прашувале што навистина е реалност на овој свет а што не е? Доколку одговоривте ДА на барем едно од овие прашања, тогаш оваа книга е токму за вас. Харуки Мураками, има многу интересен својствен стил на пишување и претставување на работите, критичарите велат: „тој е како магионичар кој го објаснува трикот додека го изведува, а сепак успева да не убеди дека поседува натприродни моќи“. Во јапонскиот јазик бројот 9 и буквата Q имаат ист изговор, па така ако сакате да кажете 1Q84, всушност сте кажале 1984, што е основната сплетка во овој роман составен од три дела, каде во првиот дел ќе читате за паралелните времиња од 1984 и 1Q84 година, испреплетени со теми од модерниот свет. Во вториот дел ќе читате повеќе за филозофски теми, односно за границата помеѓу доброто и злото, лагата и вистината, за животот и смртта, стравови и љубов. Додека во третиот дел се се сведува на една љубовна приказна, потрага по докази за реалноста, времето... А крајот на книгата ќе го скроите самите вие. Пријатно читање.
Сања Стојчева
Krushevo in October