Dashuri në shikim të parë.

Si përfundoi qenushja maqedonase në Spanjë?

Kur shkojmë jashtë vendit, jo vetëm për pushime, por edhe si pjesë e projekteve ose takimeve të biznesit, ne përpiqemi të njohim sa më shumë kulturën e një vendi tjetër. Ne fitojmë përvoja të reja, takojmë miq dhe largohemi nga zona jonë e rehatisë. Shumë nga momentet që përjetojmë qëndrojnë me ne për një kohë të gjatë, ndonjëherë edhe për gjatë gjithë jetës. Çdo udhëtim është i ndryshëm për ne, na ofron histori të ndryshme dhe na mëson diçka të ndryshme. Edhe pse emocionet që na shoqërojnë mbesin në mendjen tonë, neve gjithashtu na pëlqen të lidhemi me gjërat materiale. Për këtë arsye, ne shpesh blejmë suvenire të vogla që, pasi të kthehemi në shtëpi, të na kujtojnë vendin ku kemi qenë. Zakonisht, ato janë magnete, kartolina, veshje ose dekorime, të cilat më pas zbukurojnë brendësinë e shtëpive tona. Megjithatë rrallë kush sjell një suvenir të gjallë në shtëpi.

Askush nuk e priste që një nga vullnetarët spanjollë, i cili erdhi në Maqedoni për një shkëmbim dy mujor, të merrte një qenush në Spanjë. David Valero Torrado tregon se si filloi kjo histori: “E gjeta në hyrje të pazarit të vjetër, po haja me kolegët e mi spanjollë dhe dëgjuam një qenushe duke qarë, ajo ishte brenda një kutie mes rrënojave dhe plehrave, dhe kishte disa infeksione në hundë dhe pjesën anash”.Është fare e lehtë të gjesh kafshë të pastreha në rrugët e Shkupit, përfshirë mace dhe qen. Njerëzit mësohen me këtë pamje, kështu që jo të gjithë reagojnë ndaj kafshëve që hasin. Pra, pse David vendosi të kujdeset për qenushen? “Në fillim, po planifikoja ta sillja tek një veteriner dhe ti gjeja një familje birësuese, por përfundimisht, u lidha me të dhe vendosa ta merrja me vete.” David jetonte në një konvikt me vullnetarë VETERINER. Vetë fakti që shumë njerëz jetonin në një dhomë tregon se këto nuk ishin kushtet më të mira për t’u kujdesur për një qenushe. Sidoqoftë, David mori një vendim të tillë dhe vendosi të kujdeset për Brunën.

Kujdesi për kafshët është punë shumë e vështirë.”Përshkak të infeksionit dhe moshës së saj të hershme, ajo nuk mund të ecë shumë, por zakonisht dita ime fillon me tu zgjuar ajo në orën 6-7 të mëngjesit, pastaj pastroj gjithçka që ajo ka lënë gjatë natës dhe ecim derisa të lodhet. Pasi të jemi kthyer, më duhet të vendos një krem për infeksionin dhe një tjetër në pasdite pasi kemi bërë shëtitjen të radhës, si dhe gjithashtu duhet ta laj me një shampo të veçantë dy herë në javë. Pjesën tjetër të ditës, unë luaj me të shumicën e kohës “. - shton David.

Pas një kohe, u krijua një lidhje e veçantë midis Davidit dhe Brunës:”Unë u lidha vërtet me të dhe të gjithë refugjatët në Shkup Ajo është akoma një qenushe në pranonin vetëm qen të paktën fund të fundit, dhe unë jam ai që shtatë muajsh. Kështu, vendosa ta kujdeset për të “. - thotë David. marr me vete.” Transporti i një qeni E pyeta gjithashtu Davidin se cili mbi 3.000 kilometra është një sfidë ishte mendimi i tij për kafshët e e vërtetë. Kështu, Davidit iu desh pastreha në Maqedoni? të organizonte shumë punë për “Epo, ata duken ta çuar ligjërisht qenushen të ushqyer në Spanjë.”Unë duhej ta “Unë duhej ta vaksinoja mirë në të vaksinoja plotësisht dhe plotësisht dhe t’i merrja shumtën t’i merrja një pasaportë një pasaportë maqedonase e kohës, maqedonase dhe çip, por dhe çip, por për fat të keq d h e për fat të keq përshkak të përshkak të moshës së qeveria i moshës së saj, më duhej saj, më duhej të qëndroja edhe dy javë në Maqedoni vaksinon të qëndroja edhe dy javë në mënyrë që ajo të shumicën në Maqedoni në mënyrë fluturonte. ” prej tyre, që ajo të fluturonte.”-thotë por përsëri ka David. Shëndeti i qenushes ishte kaq shumë qen gjithashtu një problem, i cili falë dhe mace që ndihmës së Davidit po përmirësohet: jetojnë në “Ajo ende po shërohet nga infeksioni, rrugë, kështu por çdo ditë bëhet më e fortë, më e që çështja madhe dhe më aktive. Tani ajo është vazhdon të pothuajse dyfishi i madhësisë sesa mbetet aktuale.”- kur e gjetëm dhe ajo kalon gjithë thotë David. ditën duke luajtur”. - shton David. Një mike e papritur Bruna është shumë me bëri që një vullnetar nga Spanja të fat që gjeti Davidin. Jo qëndrojë dy javë më gjatë në Shkup çdo qen ndryshon vendbanimin e tij i vetëm. E martë 11 gusht ishte dita dhe bëhet qen ndërkombëtar. A do të e fundit e Brunës në Maqedoni. Para jetë qenushja një qen i dy kombësive, se të nisej për në Spanjë, Davidi dhe apo do të jetë qen spanjoll? qenushja e tij vizituan zyrën tonë “Ajo do të jetë plotësisht për të na thënë lamtumirë. Bruna maqedonase; dokumentet dhe ishte shumë energjike. Në mënyrë çipi janë nga këtu por që mund që ta merrte atë, kujdestari i saj la të përditësohen nga Spanja, shumicën e gjësendeve të tija për andaj do të mbetet akoma t’i lënë vend gjësendeve të saja. kështu” – përgjigjet Davidi. Për mua, veprimi i Davidit është shembullor dhe mundet vetëm që të ndiqet. Ai gjithashtu është padyshim heroi më i madhi këtij qeni. A krijoi kjo një lidhje mes tyre?”Po, me siguri, ne jemi shumë të afërt, ndonjëherë apo çdoherë që duhet të shkoj në pazar, ose diku tjetër, ajo qan shumë, madje edhe kur më duhet të shkoj në tualet. Ai gjithashtu bleu transport special që të mundej ta dërgonte atë në kabinën e avionit. Në orën 11.00, një taksi mbërriti në zyrën e VCS. Këto ishin momentet e fundit në Maqedoni për Davidin, i cili kthehet në shtëpi me përvoja të reja, kujtime dhe suvenirin më të mire që mund të merrte falë zemrës së tij të mirë, Bruna, e cila sapo fillon një jetë të re.

Kacper Król

Përkthyesja: Dora Arifi