interview The power of drag ▪ Angel666

The power of drag, een gesprek met Angel666

– Neal Leemput

Aankomend seizoen strijkt er een bond circus van fashion clowns and drag dolls neer in De Studio voor een extravagante drag night. Eén van hen is Angel666, theater queen, DJ en doll of dolls. Neal Leemput, onze Secretary of Queer Affairs, ging met haar in gesprek over all things drag. Het is overigens niet hun eerste ontmoeting. De eerste keer dat Angel666 in full drag ten tonele verscheen, deed ze dat voor één van Neal’s theaterprojecten. Sindsdien is ze een niet te stoppen force in the world of drag.

Angel666, we moeten misschien beginnen met te omschrijven wat drag is.

Oké. Ik denk dat de meesten drag zouden omschrijven als het performen van gender. En gender, of het genderspectrum, is tegenwoordig heel fluïde. Het is in die zin een vorm van genderexpressie, als in: “Ah, ik heb zin om een blonde pruik aan te doen, dus ik doe dat gewoon en ik perform daar in”. Ik zie mezelf in drag, of andere mensen, trouwens niet per se als ‘vrouw’. Ik zie ‘drag’ niet als een vrouwelijke imitatie – al kan dat natuurlijk wel. Maar ik zie drag meer als een soort karikatuur. Misschien is karikatuur zelfs een beter woord om te omschrijven wat drag is. Het is een karikatuur, maar niet per se het zo goed mogelijk nabootsen van, bijvoorbeeld, een vrouw.

Dus ook vrouwen kunnen drag queens en niet enkel drag kings zijn?

Natuurlijk. We moeten het niet zo zwart/wit bekijken. Drag is niet per se ‘van man naar vrouw’, want neem nu bijvoorbeeld iemand die non-binair is en aan drag doet – zou die dan nog een genderrol spelen als die in drag is? Vermoedelijk niet. Ik denk dat het makkelijk is om drag uit te leggen als ‘van eender wat’ naar ‘eender wat’. Het is genderbending, spelen met alle mogelijke vormen van gender, en er zijn oneindig veel opties. En dat is ook het goede eraan.

Wat vind je zelf het tofste als je in drag bent?

De fantasy. En een ander leuk aspect is dat mensen ineens heel geïntimideerd zijn door mij – zelfs mijn lief – haha.

Voel je je heel anders in drag dan in het dagelijkse leven?

Ik denk eigenlijk dat ik heel gelijkaardig ben in en out of drag. Misschien ben ik iets meer sassy, maar ik denk dat ik dat in het echte leven ook ben, haha. Er zijn wel drag queens die een heel andere persoon worden in drag, maar bij mij persoonlijk is dat niet het geval.

De vrijheid die velen in drag ervaren, ervaar jij sowieso iedere dag misschien?

Ik voel me misschien zelfs minder vrij in drag, omdat ik op hakken sta en kei veel make-up draag, haha. En ik heb pijn omdat mijn haarlijn te strak zit of omdat ik een korset aan heb. Het is vooral veel suffering, maar dat is net het leuke.

Zie je Angel666 als een alter ego?

Nee, ik zie het misschien eerder als een extensie van mezelf, als een soort moodboard van alle referenties die ik niet

© Angel666

makkelijk kan toepassen op mijn dagdagelijks leven. En dat kunnen zelfs letterlijk referenties zijn – heel veel filmreferenties, zoals bijvoorbeeld Legally Blonde, terwijl ik allesbehalve blond ben.

Door de populariteit van RuPaul’s Drag Race (op Netflix) is drag overal tegenwoordig. Het publiek verbreedt ook naar een heteropubliek. Het wordt in zekere zin meer mainstream. Dat wordt niet door iedereen toegejuicht. Wat denk jij daarvan?

Ik snap dat drag oorspronkelijk iets underground en rebels was en ik denk dat het nog steeds iets rebels is. Iedereen die een pruik of hakken durft aan te →

© Angel666

The power of drag, een gesprek met Angel666

trekken, maakt sowieso een soort statement. Dat er nu meer mensen naar RuPaul’s Drag Race kijken, of dat drag steeds populairder wordt, is ook goed, omdat mensen veel te weten komen over wat het is om gay, trans of drag te zijn – dat dat niet iets louter seksueel is. Dus hoe meer mensen dat weten, hoe beter, omdat je mensen informeert. En als het door meer mensen geapprecieerd wordt, wordt het hopelijk ook beter betaald, haha. Vijf jaar geleden zou ik helemaal anders op deze vraag geantwoord hebben. Toen zou ik gezegd hebben: “ik ben Drag Race beginnen kijken in het middelbaar – het stroomt door mijn bloed en ik ken er alles van. En nu is het niet meer uniek of van mij”. Maar dat is toch echt een rare hipster-mindset, haha.

Hoe dan ook speelt het hele drag-gebeuren zich vooral binnen de LGBTQgemeenschap af. Hoe vind jij dat drag past binnen deze community?

Ik denk dat ik drag queens zie als superhelden in de queer community. Ik denk dat er in zekere zin op vrouwelijkheid neergekeken wordt en ook in de queer community wordt vrouwelijkheid als iets zwak gezien. Als drag queen kan je die vrouwelijkheid als een sterkte of als wapen gebruiken en dat vind ik er het krachtige aan. Het wordt een superheldin; een vrouw met ballen. Letterlijk soms zelfs.

En denk je dat mannelijkheid voor sommigen een drempel is om drag te proberen?

Absoluut. 100%. Ik denk dat er nog altijd een grote angst is om ‘vrouwelijk’ te zijn. Ik denk dat mannen zo veel schrik hebben van alles wat lichtjes vrouwelijk is. En vraag me nu niet waarom, want dat weet ik ECHT niet. Maar ik denk absoluut dat mannelijkheid en de binaire genderstereotypen waar mensen zich aan vastklampen de grootste drempel is voor mensen om drag eens te proberen. Dat ze schrik hebben van de tegenovergestelde pool of alles wat er tussen zit.

Welk advies zou je dan geven aan iemand die het overweegt in drag naar Send In the Clowns te komen, maar niet durft?

Heel cliché maar: “waarom niet?” Stel jezelf de vraag: waarom niet? Ik doe dat zelf ook. Als jij mij vraagt voor een voorstelling, bijvoorbeeld, dan denk ik eerst: durf ik dat wel? Maar dan denk ik: “Waarom niet? Zeg gewoon ja, dan moet je het doen”. Als angst het enige is wat je tegenhoudt, moet je het gewoon doen.

Denk je dat het goed zou zijn voor mensen om drag eens te proberen?

Zeker! Hoe meer je vastzit in een kooi van stereotypen en wanneer je dagelijks leven bepaald wordt door stereotypen die de maatschappij je heeft opgelegd, dan is het perfect om drag te doen, omdat drag het tegenovergestelde hiervan is. Het is het compleet losbreken van de binairen rondom jou. En veel mensen durven dat misschien niet, maar vanaf het moment dat iemand dan een pruik op heeft, begint ie sowieso met getuite lippen in de spiegel te kijken, haha. Ik bekijk het in die zin nog altijd als het onschuldige van een kind dat zich verkleedt – die voelt zich dan ook in de fantasy van de dinosaurus of de piraat en dat is eigenlijk hetzelfde Drag is gewoon verkleden voor volwassenen. Toen ik 10 was, ging ik naar de onthaalmoeder en daar was een verkleedkist. En toen werd ik aangetrokken door de kleedjes en de pruiken of whatever in de kist zat dat als, I guess, stereotiep vrouwelijk wordt bekeken – heel cliché, I know. Maar ik heb me nooit beziggehouden met ‘wat zijn deze gevoelens? Ben ik nu gay? Ben ik nu trans?’ Ik vond het gewoon superleuk en ik vind dat nu nog altijd, duidelijk.

Wat is eigenlijk de ultieme droom van Angel666?

De cover van een magazine. Sowieso. Of op een billboard. Dat zou geniaal zijn. Of nog iets, maar dat is een compleet onrealistische fantasie, het ultieme zou zijn: in een bordeel werken als de madame, de leidster. Ze hoeft geen seks te hebben en als het gebeurt, zou het voor heel veel geld zijn, haha.

Dat is het summum voor Angel666 - haha?

Ja.

Dat is totaal geen politiek correct antwoord.

Nee. Goed he? Alleszins ja, dat is de volledige fantasie, maar totaal onrealistisch, uiteraard.