Jean De Groote

vanheeschveldekristof

Kristof Van Heeschvelde

Kristofs werk richt zich op het gedrag van de homo sapiens, zoals de Israëlische auteur Yuval Noah Harari het beschreef in zijn boek ‘Sapiens’, en de wereld die hij voor zichzelf creëerde.

Met behulp van een collagetechniek plaatst Kristof verschillende elementen bij elkaar die op het eerste gezicht niets met elkaar te maken hebben en die geen relatie met elkaar kunnen of willen aangaan.

Tegelijkertijd vormen deze samengestelde werkelijkheden een haarscherpe observatie van mens en handelen. Kristof gaat tegen deze kritische blik in door humor en een naïef kleurenpalet in zijn werk te laten komen. Kristof schildert op grote doeken, die hij vrij in de ruimte hangt. Op deze manier komt het schilderij los van zijn medium en worden de afmetingen buiten het frame van het doek uitgebreid. Het schilderij wordt zo een installatiewerk waarin de toeschouwer kan rondlopen. Van Heeschvelde benadert zijn schilderijen met andere woorden als een ruimtelijk object.

Kristof is een kunstenaar die het belang van techniek benadrukt en zorgvuldig de oude meesters uit de Renaissance bestudeert om een basis voor zijn werk te vormen.

Bron: https://berserk.be/Kristof-Van-Heeschvelde

keteleer.com

Leo Copers

Leo Copers (Gent, 1947) is een Belgisch kunstenaar. Hij studeerde aan de Sint Lucas-hogeschool en aan de Kunstacademie van zijn geboortestad.

Het oeuvre van Leo Copers vangt aan in 1969, toen hij een brandende gloeilamp onderdompelde in een bakje water. Dit werk, ‘Waterlamp’ geheten, werd het uitgangspunt voor een hele reeks andere, waaronder buislampen die op zee drijven of een soort van dam vormen in een rivier. Hij stak ook plaatselijk een vijver in brand en liet op een verhitte metaalplaat beurtelings een druppel water en een druppel olie neerkomen, zodat afwisselend een dampwolkje en een vlammetje verscheen. In 1972 zette hij een platenspeler in een bak met water en liet hem het liedje ‘Fire’ van Arthur Brown draaien. Hij gaat te werk als een modern alchemist die tegengestelde elementen als vuur en water tot verzoening dwingt om zo tot een paradoxaal beeld te komen. Of als een dwarsdrijver die het onmogelijke wil onderzoeken, zoals zijn project om de watervallen van Coo in brand te steken, of in een bos één enkele boom in lichterlaaie te zetten.

Uit zulke ideeën blijkt zijn verwantschap met René Magritte, die in zijn schilderijen vaak wonderlijke of absurde toestanden visualiseerde. Af en toe verwijst hij rechtstreeks naar Magritte, zoals met zijn ondersteboven hangend gordijn, of met zijn filmstrookje waarop een brandende tuba te zien is, die kunnen gezien worden als een onuitgesproken hommage aan Magritte.

Bron: https://nl.wikipedia.org