Week van het Bos, is een feest voor de kinderen

Week van het Bos

is een feest voor de kinderen

Het echte feest was de afsluiting in het speelbos. Daar konden de kinderen zich écht uitleven.

In oktober vierden we weer de Week van het Bos. In ’t Burreken stonden Renaat Vermeulen en Rita Van de Voorde paraat om zes klassen met kinderen uit basisscholen mee op pad te nemen. Het is voor elke klas ronduit een feest geworden. En eerlijk gezegd, voor de begeleiders ook. Buiten zijn, de natuur beleven… iedereen heeft er deugd van.

In de boomgaard konden we het insectenhotel tonen met als weetje de verklaring voor de metalen gaasdraad die de residerende insecten moet beschermen tegen een slimme, maar gemakzuchtige specht. Nog een weetje is dat de langwerpige nestkast, die bedoeld is voor een steenuilengezin, bij nazicht helemaal volgestopt was met zacht materiaal tot er net voldoende plaats was voor een … koolmezengezin.

We lieten een katoenen zak met de opdruk van een otter of een kikker rondgaan en het kind dat de eer brandhout voor de kachel binnen lag. De vuursalamander had in de herfst zijn winterverblijf tussen het hout gezocht en werd natuurlijk wakker van de warmte in de huiskamer. Voordeel van de nepdieren is dat alle kinderen het dier zien en dat er geen enkel levend dier één haar of vleugel of poot gekrenkt wordt.

De kinderen mochten ook eens door een vereenvoudigde verrekijker kijken. Het is altijd spannend of er in de verte toch niet iets voor de lens zal komen.

Maar het echte feest was toch de afsluiting in het speelbos. Daar konden de kinderen zich écht uitleven. We moesten hen geen suggesties geven om daar hun tijd door te brengen. De meeste kinderen vonden het jammer dat het al zo vlug voorbij was en dat ze weer met de bus naar school gebracht werden.

Wij kijken al uit naar de volgende Week van het Bos.

te beurt viel, mocht een pluchen of plastic diertje uit de zak halen. De gids vertelde daar dan iets over. In de zak zaten een vuursalamander, een vos, een lieveheersbeestje, een eekhoorn, een kever. Zo kwamen de kinderen te weten dat een vos muizen en bessen eet en wat mensen moeten doen om de vos uit het kippenhok te houden, dat een lieveheersbeestje graag bladluizen eet, dat een vuursalamander in het Duits ‘regenmannetje’ wordt genoemd omdat hij graag verschijnt bij vochtig weer en dat hij zijn naam van vuursalamander dankt aan zijn aanwezigheid in de huiskamer als het

www.ferynjan.be info@ferynjan.be

Rita Van de Voorde