VS[PHOTO] september 2012
[SHORTLIST] SARAH DUIF
[SHOWCASE]
SERIE FOTOGRAFIE
03
FaceBookFIO
RENE VAN RIJSWIJK BIANCA VAN DER WERF SANDER VAN DER VEEN LOOK J. BODEN
Drie thema’s uitgelicht!
ZWART-WIT FOTOGRAFIE Special Willem Wernsen
[BIBI’S KIJKDOOS] “O My God! Alweer een foto door...”
[REVIEW] Peter van der Pluijm
[ONESHOT]
03
[EDITORIAL]
05
[SPECIAL]
07
[SHORTLIST]
27
[FACEBOOKFIO]
33
[BIBI’S KIJKDOOS]
39
55
[SHOWCASE]
59
[@RANDOM]
68
[SHOWCASE]
92
[mini-SHOWCASE]
[FINAL]
138
AAD SCHOMMELING
SARAH DUIF
[REVIEW]
PETER VAN DER PLUIJM
SANDER VAN DER VEEN
MAURICE DE VRIES
RENE VAN REISWIJK
LOOK J. BODEN
112
WILLEM WERNSEN
IRENE ZWAAGMAN
[IT’S A DOG’S LIFE] ELS BALTJES
[INHOUD]
122
[TIMELINE]
ANCO KOLSTEE
19
[ISABELLA]
21
47
PETRA SPITHOFF
[SERIES]
41
[DOG & RAIN]
[EXRA]
70
[SHOWCASE]
HEIKE SUHRE
CARLA BROEKHUIZEN
[SHOWCASE]
TESSA WIEGERINCK
128
VINCENT SCHIPHORST
BIANCA VAN DER WERF
[EXTRA]
DIANE KUIKEN
78
136
“Kinderen zijn geweldig! Maar je moet eerst de ouders temmen...!” Sarah Duif in [SHORTLIST]
[ONESHOT] Aad Sommeling
www.adriansommeling.com
[EDITORIAL]
‘Van gratis naar een betaalde versie....Als dat maar goed gaat! ’
XD
05
De derde editie van VS[PHOTO] is een feit. Op de speciale website (www.vsphoto.nl) zijn de afgelopen maanden diverse previews te zien, maar er gaat wat veranderen vanaf januari 2013. VS[PHOTO] kan dan uitsluitend bekeken worden vanaf pagina één tot de ‘colofon’ via de speciale inlogpagina. Dat houdt in dat middels een jaarabonnement je een inlogcode wordt toegezonden, dat 100% toegang geeft tot een volgende editie. Een inkijkexemplaar zal wel beschikbaar worden gesteld. Tevens zullen er op de website als mede de Facebookpagina de laatste ontwikkelingen, oproepen en nieuws voorbij komen. Waarom?! Dat is simpel uit te leggen. Natuurlijk brengt een magazine als dit een hoop werk met zich mee. Het uitzoeken, plannen, voorbereiden en dan nog zorgen dat alles op tijd in elkaar wordt gezet is een tijdrovende klus. Daarnaast is de website ook een verlengstuk van dit magazine, en wordt tevens in eigen beheer onderhouden en samengesteld. Al met al ook kosten die ik als het ware ‘voor liefde en oud papier’ voor lief neem. Ik zou de mogelijkheid kunnen uitbreiden met advertenties en actief daar mij voor gaan inzetten. Maar daarmee wordt de algehele ‘look’ van het magazine te kort gedaan. Nu is het nog puur voor en door fotografen. Gevuld met mooi beeldmateriaal, en als het even kan altijd beeldvullend gepubliceerd! Daar passen opzichtige reclame niet tussen is mijn mening. Voor slechts € 4,50 per jaar krijg je de toegang tot het volledige blad. Met als extra altijd de mogelijkheid voor een publicatie in welke vorm dan ook! Want uit
de abonnees wordt altijd een keuze gemaakt om het magazine weer vorm te geven. De eerste weken hebben zich al ruim 50 abonnees gemeld via de speciale pagina. En tot op vandaag komen daar wekelijks een aantal bij, een goed teken dus. Ook deze editie is weer ruim gevuld met prachtig werk. In [SHOWCASE] drie toppers! Bianca van der Werf, Rene van Rijswijk en Sander van der Veen. Maar ook de nieuwe rubriek [@RANDOM] is een leuke insteker voor elke lezer. In [SHORTLIST] hebben we deze keer uitgepakt en Sarah Duif een aantal lastige vragen voorgelegd. [DE DROOGKAP] is over gegaan in [REVIEW] en leverde deze keer een aandoenlijke foto op van Peter van der Pluijm, waar drie andere fotografen zich over konden buigen en kwamen tot een eerlijke beoordeling. En Bibi natuurlijk...Zij verbaasde zich over de vele halleluja’s op Facebook, naar aanleiding van een website van bedenkelijke kwaliteit. Al met al een dik gevuld exemplaar. Met gewoon foto’s PUNT! Vincent Schiphorst
Vincent Schiphorst 06
[SPECIAL]
DE KARAKTERKOPPEN VAN WILLEM WERNSEN
07
KLASIEKER Zelf ben ik gek op die zwart-wit films van vroeger, die films met Bogard, Simone Signoret en Hitchcock films. Van die films waar schitterende acteurs in mee spelen, met van die karakteristieke koppen in prachtige uitgelichte beelden. Als ik op straat loop zie ik soms mensen met van die karakteristieke koppen, met doorleefde gezichten die mijn inziens zo in zo’n zwart-wit klassieker geplaatst kunnen worden. Ook Bram is zo’n figuur. Ook hem kwam ik op straat tegen, een reus van een kerel met een doorleefd gezicht en handen als kolenschoppen. En zo bleek later, van die typisch wijze uitspra-ken. Een stem als Marlon Brando in de “Godfather” klonk mij in de oren, toen ik Bram aansprak met de vraag of ik hem mocht portretteren, na enig uitleg over het hoe en waarom natuurlijk. MAMIYA C330 Bram stond er niet onwelwillend tegen over en zei; “Dat moeten we dan maar doen jongen.” Ik had direct een afspraak gemaakt en op de bewuste datum naar het huis van Bram gereden. Dit samen met mijn Mamiya C330, statief, lichtmeter en een zwarte doek als achtergrond. Bram was stukadoor en had niet slecht geboerd. Hij woonde in een bungalowachtige boerderij met daar achter een paar stallen waar hij varkens en
08
wat ander vee hield voor de hobby. Een fraaie BMW stond op het erf. Maar Bram was een man van ‘doe maar gewoon’ en had dan ook verder niet veel voor zich zelf nodig. Bram zat in de ruime bijkeuken aan de keu-kentafel toen ik binnen kwam. Waarna ik, wat Bram betreft mijn gang kon gaan. LICHT METEN Bram ging weer op zijn vaste plek aan de keukentafel zitten, met het boerenkleedje, stak een sigaar op en ging relaxt zitten kijken hoe ik het e.a. in stelling bracht. Het zwarte doek gaf het meeste werk om dat goed te bevestigen in zo’n ruime en hoge bijkeuken. Toen alles klaar was zat Bram nog steeds, in de voor hem makkelijke relaxte houding. Ik had tijdens het plaatsen van de spullen al een paar keer goed gekeken wat nu de beste pose kon zijn om Bram op de plaat te zetten, maar die had Bram mijn inziens zelf al aangenomen, dus liet ik hem maar zo zitten. Eerst het licht meten, opvallend natuurlijk. Boven in het schuine dak zaten twee grote kunststof koepels waar ik mooi gebruik van kon maken. Op het matglas kijken, tijd en diafragma instellen en scherp stellen.
REUZE TROTS Bram zat nog steeds in dezelfde houding, het enige dat ik aan Bram vroeg was om een trek aan zijn sigaar te nemen en de rook langzaam uit te blazen, dat deed hij en “klik” ik had de plaat. Voor de zekerheid heb ik er nog vier geschoten met wat andere diafragma instellingen. Ik weet nog goed dat Bram zei; “Wat een troep sleep je mee voor eigenlijk “niets” bijzonders.” Een paar maanden later hing de foto bij de selectie van de “Wintersalon” nu “Fotonationaal”. De foto verscheen in enkele fotobladen. ZIEK Enkele maanden nadien werd ik gebeld door de regionale TV. Men had foto’s van mij zien hangen op een expositie, ze wilde wel eens weten wie de fotograaf was en of ik mee wilde werken aan een kleine documentaire van zo’n vijftien minuten. Enigszins overvallen zei ik ja tegen ze, men wilde mij ook filmen tijdens een van mijn sessies en of ik dat even kon regelen. Een filmploeg van zo’n zeven mensen zou daarbij betrokken zijn om het e.e.a. op te nemen. Ik dacht aan de keuken van Bram, die was ruim genoeg. Ik naar Bram, hij was ziek, maar zei geen nee. Het moet darom ook in een snel tempo gebeuren. Zijn bijkeuken stond vol mensen en
09
apparatuur, een zee van licht scheen op zijn gezicht waarvan je al kon aflezen dat Bram niet lekker in zijn vel zat. Ik de boel weer opgesteld en gesimuleerd of dat ik aan het werk was. HOOFDROL Het is een mooie documentaire geworden. Eigenlijk was Bram in de hoofdrol tijdens de documentaire en dat verdiende hij ook. Want ook de filmmakers hadden gelijk door wat ik al in eerste instantie zag en waarom ik Bram had geportretteerd. De bewuste avond dat het werd uitgezonden zat Bram met zijn familie uitgebreid voor de buis, zo heb ik later vernomen. Niet lang daarna was Bram er niet meer! Hoe triest ook. Er is voor zijn familie een prachtig document over Bram achter gebleven waar ze nu, na een aantal jaren zullen koesteren. Onlangs is het portret van Bram op het “www” in een Duitse galerie geplaatst, wat maar liefst meer dan 1000 hits in een paar dagen gaf. Ik weet zeker dat Bram nu de hemelpoort ook een paar keer gestukadoord heeft en op zijn lauweren rust. En schuddebuikend van het lachen genietend van zijn sigaartje met zijn “Marlon Brando” stem zal zeggen; “Hebben ze nu nog niet genoeg van die kop van mij?” Willem Wernsen
10
11
MUDSHOVEL
12
13
14
15
16
ISBN: 978-90-76337-04-7 Het boek is te bestellen via de website van Willem. fotowillem.com/weblog Het boek kost â‚Ź 39,50 8Z 17
Willem trof ik een tijd geleden op Facebook en zijn opvallende portretten, uitsluitend zwart-wit en vierkant trokken al langer mijn aandacht. Omdat het thema zwart-wit is van deze editie sloot zijn totale euvre mooi aan bij de rest van de inhoud. Ik besloot Willem een bericht te sturen met de vraag of hij een aantal foto’s wilde aanleveren met een toelichting op een van zijn werken. Eerder had hij op zijn eigen profiel een verhaal geschreven over het tot stand komen van de foto van de dame op het bed: ‘Truus’. Dat verhaal trok me over de streep om daadwerkelijk Willem te benaderen. Willem reageerde meteen om mijn verzoek en in een aller aardigste conversatie stemde Willem in met een publicatie. Sterker nog, hij stuurde mij ook direct een van zijn boeken toe die enkele dagen later bij mij op de deurmat lag. Voorzien van een persoonlijke handtekening! Een indrukwekkend boek waar Patricia Steur in een voorwoord het volgende onderandere vermeldt:
vriendelijkheid. En dat…dat vertelt wat over de fotograaf. We zien een spiegel van Willem, zijn geaardheid, nieuwsgierigheid en de liefde voor mensen. Zijn passie! En ik sluit me bij de woorden van Patricia graag aan. Een boek vol passie! Ruwe beelden zonder enige digitale correcties. Geen glad gestreken smoeltjes die tegenwoordig er steeds vaker de foto in kwestie moeten tillen naar een hoger level. Willem laat in zijn boek Timeless zien waar de ziel is van deze mensen. Zo puur en zo pakkend. De mensen komen bij je binnen die Willem voor zijn lens heeft gehad. Best wel een beetje trots heb ik het gelezen en de prachtige foto’s bekeken, waarna het ongekreukt keurig in de kast staat tussen andere grootheden van de fotografie. Om het zo nu en dan weer eens voor de dag te kunnen nemen en weer eens van voor naar achteren te kunnen doorbladeren.
Willem Wernsen, Zijn zwart-witten zijn niet te versmaden. Perfect afgedrukt. Je ziet dat hij dokageschidenis heeft. Wat ik zo goed vind aan zijn foto’s, is dat je als het ware in gezogen wordt. Je vraagt je onmiddelijk af, wie zijn die mensen? Wat doen ze daar? Wat voor leven leiden deze mensen? Maar ook, wat een
18
Anco Kolstee
[TIMELINE] Toen op mijn veertigste het besef kwam dat sporten niet meer beter, harder, verder en moeilijker kon, vielen ook de oogkleppen af en zag ik de prachtige natuur van mijn woonomgeving, waardoor ik tot dan toe, als tegenwicht voor het zeer drukke bestaan dat ik had, alleen maar al rennende en fietsende doorheen denderde. Zo’n dikke vijf jaar geleden kocht ik een Canon 350-d omdat ik het eigenlijk ook wel wilde fotograferen. Inmiddels ben ik niet meer in een categorie onder te brengen, maar zwartwit, sfeer, groothoek, de mens in zijn omgeving en ‘broodnodige’ afwisseling zijn momenteel wel een paar kenmerken van mijn fotografie.
19
‘Portret- en geënsceneerde fotografie vind ik de grootste uitdaging; erg moeilijk om goed te doen.’
Portret- en geënsceneerde fotografie vind ik de grootste uitdaging; erg moeilijk om goed te doen. Sportfotografie heeft een streepje voor, al wil ik eigenlijk alleen maar topatleten en/of extreme actie fotograferen en da’s uiteraard vrij moeilijk te realiseren. Ik zie mijzelf als een zeer gemiddelde fotograaf, die inmiddels precies weet wat hij wel en niet kan, wil of moet doen. Interessante en mooie dingen vanuit het hart vastleggen is daarbij een simpel en duidelijk uitgangspunt. ‘A forest...’ is een foto uit eind 2008. ‘Emptiness..’ is een vrije foto opdracht van begin dit jaar... www.ancokolstee.com
20
23
[ISABELLA] TEKST EN FOTOGRAFIE | PETRA SPITHOFF
Isabella is samen met haar tweelingzus tien weken te vroeg geboren. Ze heeft in totaal zes weken in de couveuse gelegen terwijl ze beademd werd. Toen zij 10 dagen oud was kreeg ze een longbloeding. Door het tijdelijke zuurstoftekort heeft ze een hersenbeschadiging opgelopen. Gevolg van de hersenbeschadiging is een spastische diplegie. Dit houdt in dat ze spastisch is in haar benen, links meer dan rechts. De spierspanning in haar beenspieren is te hoog om het lopen normaal te kunnen aansturen. Ze kan wel kleine afstanden zelfstandig lopen, maar heeft daarbij ondersteuning nodig van een rollator en spalken om haar benen. Voor de langere afstanden maakt ze gebruik van haar rolstoel. Inmiddels heeft Isabella diverse Botox-behandelingen ondergaan, waarbij Botox wordt ingespoten in de spieren die een te hoge spanning geven. Hierdoor worden deze spieren tijdelijk “uitgeschakeld� en kunnen de andere spieren door zeer intensieve fysiotherapie extra goed getraind worden.
www.petratest.spithoff.nl
21
22
24
23
24
TARIEVENADVERTENTIES Algemene informatie Titel : VS[PHOTO] Verspreidingsgebied : Online Fotomagazine Unieke hits per uitgave 18.000 Verschijningsfrequentie : 4 keer per jaar Verspreidingsmethode : Online Magazine via www.issuu.com. En via www.vsphoto.nl. Als mede Facebook en Twitter.
105X297 â‚Ź 75,-
Advertentieverkoop: Vincent Schiphorst 06-38233979 of redactie@vsphoto.nl o.v.v. Advertentie. Internet : www.vsphoto.nl Postadres : De Rijd 122, 8939 AE, Leeuwarden Hoofdredactie : Vincent Schiphorst Technische gegevens Uitsluitend digitaal en in advertenties opgenomen de directe link naar website. Digitaal reproductiemateriaal Programma : InDesign CS, Photoshop, Word (uitsluitend tekst) Drager : DVD, CD Specificaties : Fonts en illustraties altijd bijleveren, beeld min. 450 dpi, EPS of TIF in CMYK Bestanden altijd verzenden o.v.v. programma en print.
210x25 â‚Ź 25,-
25
210X297 € 195,-
80x80 € 35,-
[NAAM] [LEEFTIJD] [EERSTE BAAN] [BEROEP] [BURGERLIJKE STAAT] [LIJFSPREUK]
Sarah Duif 30 Horeca Artistiek Fotograaf Samenwonend met twee kinderen ’Alleen dode vissen zwemmen met de stro
“TIJDENS HET FOTOGRAFEREN STEL IK VEEL VRAGEN EN PROBEER MENSEN HELEMAAL BINNENSTEBUITEN TE KEREN OP EEN GRAPPIGE EN/OF EERLIJKE MANIER. DIT GEEFT VAAK MEER INHOUD AAN EEN BEELD.” www.fotostudiosarahd.nl
oom mee.’
[SHORTLIST]
[OMSLAGPUNT]
Vanaf het eerste moment dat ik met een digitale compactcamera ging spelen begon ik de wereld vrij snel in een soort ‘’uitsneden’’ te bekijken. Ik had toen al onmidelijk door dat er meer aan de hand was dan gewoon lol hebben in het maken van beelden, dit is nooit weggeëbd. Ik ben er vanaf het begin af aan heel intensief mee bezig geweest. Ik eet fotografie, droom fotografie en adem fotografie. Gedurende de jaren zijn de doelen die ik voor ogen had langzaam vervaagd, naarmate ik besefte dat het plezier altijd vooraan moet staan. Ik ben dan ook meer dan bereid om fotografie als beroep op te geven als dit ervoor zou zorgen dat mijn beelden beter zouden worden, door een frissere kijk onder invloed van vrijheid.
[OPDRACHTEN]
Ik ben een gevoelsmens, ook op het gebied van fotografie. Op het moment dat ik het gevoel heb dat een klant niet met mij matcht is dat al een reden om af te haken. Ik werk graag met en voor mensen die een bijzondere kijk op het leven hebben en waardering hebben voor alles wat mooi is. Het is belangrijk dat de mensen waar ik mee aan de slag ga bereid zijn om meer te geven dan alleen een mooie pose en of een ingestudeerde lach. Tijdens het fotograferen stel ik veel vragen en probeer mensen helemaal binnenstebuiten te keren op een grappige en of eerlijke manier. Dit geeft vaak meer inhoud aan een beeld. Wat ik nooit zal doen is op een veld gaan liggen naast 80 andere fotografen met een veel te grote lens er op los knallend in de hoop het juiste beeld van die ene sporter te vangen. Verder zie ik mijzelf ook niet schreeuwend naast de catwalk staan tussen de andere berg stoffige en vaak slecht geklede, elkaar wegduwende persfotografen. Ik heb dit eenmaal meegemaakt en schaamde me gewoon voor hun primitieve manier van omgaan met...
[INGRIJPEN]
In de tijd dat ik nog met iedereen vriendjes wilde zijn deed ik dit niet. Daar ben ik een paar keer zo hard mee onderuit gegaan, dat ik nooit meer water bij de wijn doe. En gelukkig lukt me dit tegenwoordig altijd. Tegen mijn stagiares zeg ik ook altijd; ‘Sluit nooit compromis als je iets in je hoofd hebt voer het dan uit zoals je het voor je ziet. Dan krijg je altijd de beste beelden.’ Het is de kunst om dit met enthousiasme te brengen bij diegenen waar je mee werkt, onderbouw het goed en ze zullen je vrijwel altijd begrijpen.
[AFSPRAKEN]
Ik ben erg kieskeurig, maar als ik iemand echt geweldig vind dan zal ik diegene dat laten weten. Doorgaans wijs ik meer modellen af dan dat ik veel vrij werk doe met ‘Jan en Alleman.’ Ik probeer hooguit vijf bijzondere projecten te doen op tfp basis met een professioneel model dat ik (vaak via facebook ) benader. Dit doe ik ook uit principe omdat ik vind dat je zuinig om moet gaan met het begrip tfp en het aantal modellen dat je fotografeert. Bovendien wordt er altijd met een contract gewerkt. Of het nu op tfp basis is of een betaalde opdracht. Per situatie wordt er gekeken naar de afspraken en worden er hier of daar aanpassingen gemaakt. Als basis (Ook voor particuliere klanten.) grijp ik altijd terug naar afspraken van de Nederlandse fotografenbond.
[ALLERGISCH]
Bij Bruidsfotografie houd ik natuurlijk altijd rekening met de klant en worden er zowel beelden bewerkt in de ‘Sarah‘ stijl als gewoon neutrale beelden geleverd. Ik kan me voorstellen dat het misschien wat intens wordt als je 175 extreem bewerkte beelden voor je kiezen krijgt. En stiekem willen mensen graag hun dierbaren het liefste terugzien zoals ze zijn. Ik heb geen vaste werkwijze, maar pas me aan aan de dag en de sfeer die er hangt. Geen enkele bruiloft lijkt op elkaar, gelukkig maar! Sinds ik met stagiaires werk, werk ik niet meer alleen op bruiloften en ik ervaar dat als zeer prettig. Echter de nabewerking doe ik het liefste zelf. Ik moet zeggen dat ik allergisch ben voor het begrip ‘’Sepia’’. Dit doet mijn altijd denken aan die afschuwelijke filters die zich in compact camera’s bevinden. Met die viezige oranje bruine waas over het beeld. Gelukkig is hier een oplossing voor; Zwart/Wit met een (diep)bruine toon. En je klant is om!
[VOOR EEN PRIKJE]
Als de kwaliteit niet meer waard is dan die € 35,- dan heb ik er geen problemen mee als een amateurfotograaf die prijs vraagt. Wat mij wel stoort is dat er zeer getalenteerde beroepsfotografen, met jaren ervaring met dit soort stuntprijzen aankomen! De grap wordt nog groter als ze dan ook nog 100 gephotoshopte beelden leveren. Dan gaat mijn haar recht overeind staan!
29
[KIDS]
Kinderen zijn Geweldig! Maar je moet eerst de ouders temmen...Maar zodra de ouders het vertrouwen hebben, dat jij het onder controle hebt kun je lekker met de kinderen aan de slag, zonder nerveuze vibe. Kinderen laat ik veel op eigen kracht doen omdat ze nog niet nadenken over hun handelingen en vaak handelen vanuit hun natuurlijke gedrag. Kleine kinderen laat ik altijd lekker spelen, we zien dan uiteindelijk wel wat er gebeurt. Verwachten ouders dat ik kinderen op een stoel ga zetten en in hun gewenste poses ga frommelen met allemaal absurde atributen tegen hun wil in, dan hebben ze aan mij geen goede. Gelukkig komt dit vijwel nooit voor. Ik geef bij voorbaat al duidelijk aan hoe ik met kinderen werk. De ouders/verzorgers gaan daar mee akoord of ze zoeken wat mij betreft rustig verder? Aan hun de keuze natuurlijk.
[LAATSTE AANKOOP]
Een lichtmeter Gossen Digipro F, gek genoeg verkochten wij vroeger bij mijn oude werkgever maar zes maal per jaar een lichtmeter, terwijl er wekelijks honderden beroepsfotografen kwamen. Een artikel van Frank Doorhof overtuigde mij ervan dat ik deze toch ECHT nodig had. En ik moet zeggen, sindsdien wordt deze veelvuldig gebruikt. Met name op het gebied van
JI 30
[TOTAAL MISLUKT]
Er waren een paar studenten van een filmacademie die graag een reportage wilden maken over ambitieuze jonge mensen die graag de top wilden bereiken met hun skills. Los van het feit dat de studenten van de filmacademie ineens hun materiaal kwijt waren geraakt, was er een visagist ter plekke die een van mijn modellen zo afschuwelijk had opgemaakt, dat het model invloeden had van een mislukte Wizard Of Ozz en Alice In Wonderland. Ze was 2,5 uur bezig en niemand zei er wat van en ik durfde ook mijn mond na 1,5 uur niet meer open te doen. We moesten de stad in de menigte door en eerlijk gezegd, achteraf gezien, zag geen een van de modellen er echt representatief uit. Dus feitelijk liep er een soort mini carnavalsoptocht door de stad. Met voorop een vrouw met een camera die geen enkele notie had waar ze aan begonnen was! Het model dat eruit zag als de ‘Wizard Of Ozz - Alice - Clown’ heeft na de reportage en de carnavalsoptocht nooit meer een woord tegen mij gesproken. Ik had er iets van moeten zeggen, maar door gebrek aan ervaring was dit niet gebeurt. Ik raad elke fotograaf n.a.v. deze ervaring aan; Verdiep je in visagie! Leuk of niet. En durf je visagist altijd op haar werk aan te spreken, ook al ben je geen visagist!
[VERSLAAFD]
Ik was best socialmedia-verslaafd, maar ik moet zeggen dat ik het de laatste maanden wat minder serieus neem. Op Facebook ben ik het meeste aanwezig, maar op dit moment vind ik het wel even prima zo. Er zijn momenten van hollen maar je moet soms ook stilstaan om alles eens van aan afstand te bekijken. Anders krijg je tunnelvisie en dat gaat nooit goed. Verder stoor ik mij eraan dat er veel kuddegedrag is en dat Nederland naar mijn mening te klein is. Soms is het even beter om je van alles de distantiëren.
[AUTODIDACT]
Ik ga pas iets uitzoeken als ik het nodig heb. Dit doe ik het liefste d.m.v. tutorials op Youtube waarin glashelder alles wordt beschreven. Het gebeurt ook weleens dat ik een beeld zie dat me aanspreekt waar een bijzondere techniek is gebruikt. Meestal lukt het me dan vrij snel om te achterhalen welke bewerking er tot stand is gekomen. Dit komt denk ik ook omdat door mijn jaren ervaring Photoshop goed kan gebruiken. Ik weet alle opties te vinden, alleen zijn er zoveel zijpaden waar je je niet altijd van bewust bent. Totdat je ineens een effect terug ziet in een beeld en denkt; ‘Hey, die route kan ik ook nog volgen!’ Je vertaalt dan als het ware het beeld. Ik vind het ook heel erg leuk om de foto’s van anderen te analyseren en na te denken over de stappen die de maker gemaakt heeft om tot het beeld te komen.
[LIEVER NIET]
Photoshop laat ik nooit aan anderen over, dat is juist de kers op mijn taart. Wat ik wel laat doen bij een andere collega fotograaf, indien nodig, is het vrijstaand maken van beelden. Dat vind ik oersaai...
[ONDER VUUR]
Ons vak ligt momenteel aardig onder vuur door een enorme wildgroei aan (amateur)fotografen die afspraken aan hun laars lappen. Niet weten dat er contracten bestaan. Voor niets werken, omdat ze bang zijn niet gezien of gehoord te worden. Of tarieven rekenen waarbij je nog 5 euro overhoudt na je belastingaangifte. Het wordt tijd dat fotograferend Nederland opstaat en fotografie weer terug brengt naar haar oorsprong: Goede kwaliteit leveren voor goede prijzen. Duidelijke afspraken en niet zomaar als een beest beelden willen produceren omdat je anders een week niet in de belangstelling staat. Of je nu beroepsfotograaf bent of hobbyist/kunstenaar. Overdaad schaadt! ‘Together we can change the future of Photography , let’s begin NOW!’
JI JIJ EEN VOLGENDE EDITIE VAN VS[PHOTO] IN [SHORTLIST]? STUUR DAN TWEE FOTOS MET VERMELDING VAN NAAM EN WEBSITE/FB-PAGINA VIA WWW.VSPHOTO.NL
Maandelijks is er op Facebook een groep fotografen actief in de weer om een bepaald thema tot een goed einde te brengen. Afgelopen kwartaal waren dat de thema’s [ROOD], [VERGANKELIJKHEID] en [TEGENLICHT]. We zouden best een bijlage kunnen vullen met al die foto’s die voorbij zijn gekomen, want iedereen doet zijn of haar best om er keer op keer iets moois van te maken. Een vaste regel is dat je uitsluitend nieuw werk mag uploaden. Even snel een foto uit het archief trekken is niet aan de orde. Dus elke deelname aan de opdracht is een nieuwe creatie van de maker...!
[FACEBOOK FIO]
Hier enkele ‘pareltjes’ die beslist een plekje verdienen in deze uitgave.
Silvia Veldkamp 33
Thema
ROOD
Mariane Bras
Marian Korte
Monica Stuurop
Irene Zwaagman
35
VERGANKELIJKHEID
Thema
Bianca Dijck
Paula Loonen 36
Thema
TEGENLICHT Frans Scherpenisse
Rosita van Ee
37
38
‘O My God! Alweer een foto door...!’ NIEUW SPEELTJE
is een willekeur van wat er wel en niet door gaat, en hoe gretiger men de boel rond loopt te spammen hoe meer aandacht voor deze rammelende website, waar bovendien geen doorkomen aan is. En vernieuwend werk te zien? Nee, integendeel. Van veel inzendingen is 90% uit de oude doos! Niks nieuws onder de zon, gewoon doorklikken mensen!
Er is weer een nieuw speeltje hoor! De naam doet menig fotograaf in de dop al sidderen van spanning, want o...o....als het toch eens zou lukken nu! Vogue Photo is er dan ineens en heeft haar weg gevonden om tere zieltjes te winnen via Facebook. Ook Bibi heeft natuurlijk eens een kijkje genomen op deze website en moest er passant de leesbril er bij halen, want het is een brei van verschillende lettertypes. En zo slecht dat het niet goed leesbaar is. Zeker niet op je mobiel. Maar wat kunnen we er mee? Niets....! Je kunt je voor ‘noppes’ aanmelden en dan je foto uploaden. Deze komen dan in een digitale stortkoker terecht, en als je geluk hebt komt je foto er weer heel uit. Deze verschijnt op je profielpagina. Foto’s die niet door zijn -om wat voor reden dan ook- verdwijnen als sneeuw voor de zon en zijn afgeserveerd! Vernietigt en niet goed bevonden door de ballotagecommissie. (Wie zijn zij?)
GESPANNEN BILNAAD
Kort om: een spinn-off van 1X.com dat ook menige fotograaf met gespannen bilnaad in bedwang weet te houden. Men is kennelijk alleen bezig om zijn of haar werk in een zo groot mogelijke kring te dumpen, in de hoop ooit eens een klapper te kunnen maken. Of hier en daar een publicatie te kunnen binnen slepen. Ja, prachtig allemaal, maar kom dan eens met nieuw werk aan kakken en verveel de bezoekers niet met al weer dat ene zelfde plaatje, die we al vanaf 1998 voorbij zien komen! Vernieuw je zelf en heb niet de illusie dat websites als 1x.com of Vougue werkelijk geïnteresseerd is in jouw werk! Ze harken alleen gratis materiaal naar binnen om er zelf beter van te worden.
HOSANNA....!
Op Facebook komen de diverse hosanna’s al weer voorbij van mensen die het van de daken af willen schreeuwen dat hun kiekje is toegelaten tot de Vogue! ‘Hallo...Mopje, met de beide beentjes op de vloer blijven. Het is niets meer en niets minder dan een lokdoos om gratis aan foto’s te komen.’ De zogenaamde ‘Foto van de dag’ komt mogelijk in aanmer-king voor een publicatie in het blad. ‘Who cares!’ denk ik dan! Maar een predikaat ‘FVDD’ is al weer het startsein om volop te spammen via je Facebook, want iedereen moet het weten dat jij de beste bent natuurlijk!
Bibi heeft er slechts één door kunnen drukken. En juist een van de toppers uit eigen collectie vond men kennelijk te veel van het goede. ‘Whoaaaaa! Dream on girls!’ Ik ga weer foto’s maken waar men werkelijk in is geïnteresseerd, en waar alleen ik beter van word...
Bibi
BESMET
Ik heb het eens zo een paar weken aangekeken en ja, iedereen is besmet! Men ‘roeptoetert’ zich een slag in de rondte als er een foto is doorgelaten. ‘Al weer een foto door!’ is het dan! Maar wat is er nu zo leuk aan vraag ik mij af? Kom op mensen, word wakker...! Men zit echt niet te wachten op al die prachtige foto’s! Het
39
40
[BIBI’S KIJKDOOS]
[SERIES] DE FANTASIE VAN HEIKE SUHRE
41
Heike Suhre wordt Grote Paul 2012 Sinds 2002 wordt De Grote Paul jaarlijks uitgereikt aan die fotograaf die volgens eigen vakgenoten de beste topfotograaf van dat jaar is. De Grote Paul is een hommage aan Paul Huf. In het jaar 2002 is de eerste Grote Paul aan Paul Huf zelf toegekend. De daarop volgende jaren kennen de namen van: Erwin Olaf (2003), Anton Corbijn (2004), Patricia Steur (2005), Rineke Dijkstra (2006), Vincent Mentzel (2007), Desiree Dolron (2008), Govert de Roos (2009) Stephan Vanfleteren (2010) en Peter Kemp (2011). De Grote Paul 2012 wordt bij deze vooraankondiging op 27 November uitgereikt bij het Hoogheemraadschap van Amsterdam (Waternet)... รกรกn HEIKE SUHRE. www.hsfotografie.com
42
43
44
Modelllen: Edmond Steens en Nadine Stephan Visagie/haar/styling: Nadine Stephan en Marian Velthuis www.hsfotografie.com 45
46
www.vincentschiphorst.nl
DOG& RAIN
[REVIEW] Fotografie Peter van der Pluijm www.ppphoto.nl
“KOOS” 55
Qw
Het eerste wat ik denk als ik de foto van Peter van der Pluijm zie, is: “wat een leuk en ook mooi beeld is dit!” Niet zo gek: er staat een hond op die meteen mijn aandacht trekt, en ik ben gek op foto’s met honden. Maar in deze rubriek voldoet ‘Leuk!’ of ‘Mooi!!’ niet. Ik ga er dus maar eens goed voor zitten. Hoe langer en intensiever ik de foto bekijk, hoe sprekender deze wordt. Door het vierkante formaat dringt zich een gedachte op, die ik ergens heb gelezen: ‘een tegeltje uit iemands leven’. Zo ervaar ik dit beeld ook. Er wordt hier een verhaal verteld, voor ieder op zijn of haar eigen manier in te vullen. De situatie zoals ik hem ‘lees’, speelt zich af in een boerenkeuken. Op de tafel zit een hondje, die de wacht houdt. Een oortje hangt omlaag, het andere staat waaks omhoog, alsof hij alle geluiden in de gaten houdt. Ook zijn blik staat alert. Hij zal er wel voor zorgen dat de boze wereld buiten blijft en zijn baasje met rust laat. Want die heeft al genoeg voor zijn kiezen gehad. Het baasje, een boertje op leeftijd, zit op de achtergrond en krijgt door de onscherpte minder aandacht dan het hondje. Daarmee is hij echter niet minder belangrijk. Sterker nog, hij is sfeerbepalend voor het beeld en geeft er een zware, droevige la-ding aan. Hij ziet er triest uit, eenzaam ook. Hij heeft geen ener-
ELS BALTJES
gie meer om een kop koffie of thee voor zichzelf te zetten of een boterham te smeren, zelfs niet om zijn pet op de kapstok te hangen. Hij is alleen met zijn gedachten en heeft zelfs geen oog voor het hondje. Hij is moe. Het zwart/wit doet het mijn inziens heel goed bij deze foto: onderwerp en compositie krijgen de maximale aandacht. Een compositie die ik overigens erg sterk vind. De lijnen in het plafond, in de tegeltjes aan de muur, in de deuren en in de tafel lopen dusdanig naar elkaar toe, dat ze voor perspectief en diepte zorgen. Deze diepte wordt nog eens versterkt door het verschil in scherpte/diepte.
Het zwart/witgebruik maakt het beeld ook tijdloos. De foto kan nu gemaakt zijn, maar ook goed een aantal jaren geleden. Details als het tafelzeil, de houten balken aan het plafond, de pet, de stoffen rand langs de wandplank en de muurtegeltjes versterken dit idee alleen maar. Het moge duidelijk zijn dat ik dit echt een mooie foto vind. Ik vind het knap als iemand verhalende foto’s kan maken. Ik ken het werk van Peter niet, maar dit beeld maakt me wel nieuwsgierig naar de rest van zijn portfolio. En ook of dit een op zich staande foto is, of deel uitmaakt van een serie? Heeft Peter nog meer tegeltjes uit het leven van deze man en/of het hondje? Ik denk dat ik maar eens ga “Googlen…”
56
DORIS TICHELAAR
57
Een droevig beeld is het eerste dat bij mij opkomt . Het zou zo uit een reportage kunnen komen over het leven van een eenzame boer! Een voorstelling uit een boeiend verhaal! Zie hier duidelijk de fijne relatie mens-dier. Hier lijkt het dier de regie ‘in handen’ te hebben. De hond zit statig op tafel en lijkt te waken over zijn moegestreden baas. Het ene oor luisterend. En zijn ogen laten uiterste waakzaamheid zien! Goed licht en een fijne scherpte diepte op de hond. En door het gekozen standpunt lijkt de hond nog ‘majestueuzer’!
een moeilijke keuze: het plaatsen van een randje om de foto heen Het stoort hier niet maar voegt ook niet echt iets toe. Het geeft de foto eerder een nog triestere uitstraling. Persoonlijk had ik iets meer structuur in de vacht van de hond toegevoegd en gezien het aantal aanwezige ‘lijnen‘ iets meer rechtgezet. Verder echt een foto naar mijn hart!
Maar over de afwerking van de foto op zich heb ik wel een kleine kanttekening. Zelf vind ik het altijd
Het was niet meteen liefde op het eerste gezicht de foto van Peter van der Pluijm. Echter wel een foto waar je naar terugkomt en waar je naar blijft kijken en waar de liefde voor de foto langzaam groeit. Een sterk documentair beeld. Een foto ook met een verhaal, een foto die vragen oproept naar het verhaal achter de foto, maar waar je het verhaal ook zelf kunt invullen. Een herkenbaar beeld ook voor mij vanuit mijn werk als huisarts. De foto roept bij mij een gevoel van eenzaamheid op. Maar de hond, de trouwe kameraad, zal er altijd voor de baas zijn. Verdriet is een andere asso-
MARJAN TENK
ciatie, verlies. De pet is af: een teken van respect. Respect voor degenen waar hij afscheid van heeft moeten nemen? De hond scherp, de man onscherp...... prachtige symboliek. En het technische aspect van deze foto? Prachtig zwart wit. De enige goede keuze bij dit onderwerp. Ik twijfelde over het grijze van de achtergrond, maar door deze keuze, springt de hond, de kameraad, er beter uit en wordt het verhaal versterkt. De tegenstelling scherpte-onscherpte: mooi. Geen liefde op het eerste gezicht, maar het uiteindelijke oordeel: een wereldfoto voor mij. Vooral bezien vanuit het verhalende, sociaaldocumentair karakter van de foto. En dan mogen anderen zich over de techniek achter de foto uitspreken.
57
PLAYTIME Vincent Schiphorst
58
René van Rijswijk In 1992 te René begonnen met fotograferen en sinds die tijd is eigenlijk zwart-wit fotografie min of meer zijn handelsmerk geworden. Contrast volle fotografie van veelal straatbeelden. Stuk voor stuk zorgvuldig via een eigen werkwijze geoptimaliseerd. Hij zoekt in zijn fotografie naar alledaagse situaties en probeert daar door middel van compositie, kleur, zwart-wit, licht-schaduw mooie verstilde foto’s van te maken. Van gewone onderwerpen weet René deze beelden om te zetten naar opvallende foto’s! Naast fotograferen geeft René regelmatig presentaties over zijn werkwijze. Hoe hij fotografeert en ze naderhand bewerkt.
www.renevanrijswijkfotografie.nl
59
[SHOWCASE]
60
61
62
63
[@RANDOM] LENZEN
SOCIAL MEDIA
STUDIE
GELUK
FACEBOOK ALLEEN
GEK
VERTROUWEN
VOORBEELD
TEMPO
PHOTOSHOP DROOM
EXPO
JALOERS
LICHT
VERKOOP
VERSLAGEN
WAAROM IK?
WAAROM?
DONKER
ANGST
DOORGAAN
MISBRUIK
EIGENWIJS
BOEKEN
VERSLAAFD STUDIO
TIJDELIJK
IK BEN GEWOON ZO!
GENIETEN KANSLOOS
MOOI
RAW
OPZIEN PORTRET
DUUR
IK BLIJF ME ZELF VANZELF
ISO
WORKSHOP
SERIES LELIJK
HIPSHOT HOBBY
TIJDLOOS NEP
Irene Zwaagman IK BLIJF ME ZELF
Wat ik ook geleerd heb aan techniek zal ik gebruiken maar probeer altijd wel iets van mezelf erin te leggen zodat de foto bij mij past.
MISBRUIK
Ik heb een hekel aan mensen die foto’s van anderen misbruiken voor hun eigen gebruik of ze gewoon ‘pikken’ en verspreiden.
DROOM
Later als we groot zijn (Als het pensioen nog haalbaar is!) met mijn man mooie reizen maken waar ik naar hartelust de lokale bevolking kan fotograferen.
69
CARLA BROEKHUIZEN www.kaatjeseye.com
72
73
69
74
75
70
Fotografie | Paula van Loonen
76
Fotografie | Carla Vermeend
77
73
[SHOWCASE]
van der
BIANCA
WERF
Het werk van Bianca van der Werf is er een die zich als een olievlek verspreidt over alle uithoeken van het internet, en daar buiten! Haar werk is een mix van traditioneel schilderwerk en digitale fotografie. Daar waar velen nog wel eens gemakkelijk grijpen naar bruches en andere photoshop truckjes maakt Bianca al haar materiaal, om haar foto’s de juiste sfeer te geven, allemaal zelf. Het schilderen, fotograferen en zelf fabriceren van alle lagen maakt het werk van Bianca zo bijzonder. Haar werk bestaat uit een diversiteit aan onderwerpen; Urban, reisfotografie en dus vele landschappen. Maar ook kleine details waar een ander zomaar overheen zou zijn gestapt. Zoals een veer, een skeletje van een vogeltje of een verlaten fles op het strand. Met als resultaat altijd iets unieks!
www.biancavanderwerf.com
79
74
‘Een tijdje geleden ben ik voor de tweede keer naar Berlijn vertrokken. In 2008 was ik voor het eerst in een verlaten sanatorium, die lokatie was zo geweldig dat ik mijzelf had beloofd daar nog eens naar terug te keren, samen met wat modellen..... Pas in 2012 was het zover!!! Ik heb wat tekeningen gemaakt van de concepten die ik wilde uitvoeren, jurken ontworpen en genaaid en gezorgd dat ik voldoende informatie had om de lokatie te betreden. Het sanatorium is namelijk verboden terrein en inmiddels redelijk gevaarlijk op sommige plekken. Daarnaast moet je weten hoe het met de security staat zodat je daar op in kan spelen!
-This World Was Made For Two-
80
-Making Her Own Memories-
81
-Down Under-
82
-Nightcrawler-
83
-From The Inside-
84
-The Watcher-
85
‘Een van mijn eerste mega-lagenprojecten! Elke vogel staat op een aparte laag. Alle vogels zijn los gefotografeerd, dat was een heel gepuzzel, maar geweldig om te doen.’
-Mother Of Pigeons-
86
-We Walk Our Road Together-
87
-Inbetween Days-
Wil jij een volgende editie van VS[PHOTO] je werk terug zien in [SHOWCASE]? Stuur je naam, website en 10 foto’s naar: redactie@vsphoto.nl. 88
China 2009 ‘Vijf weken kriskras door China, zonder gids, lekker op avontuur! En avontuur hebben we gekregen, de Chinezen spreken zelden of nooit Engels en wij geen Chinees! Wat een prachtig land, we zijn er nog lang niet op uitgekeken!’
-I Follow The Stone-
89
SANDER VEEN van der
90
[SHOWCASE]
www.sandervanderveen.com
Als je de website van Sander bekijkt is al snel duidelijk dat we hier te maken hebben met een duizendpoot. Boven in de adresbalk staat al overduidelijk welke disciplines Sander beheerst. Portretten, Mode, Reclame, Editorial, Product en Zakelijk! Dus we zouden een aantal pagina’s kunnen vullen met het werk van Sander. Maar zoals altijd: maximaal 12 foto’s per [SHOWCASE]. En zo mailde Sander, op mijn verzoek, ook zijn overzicht. En deze selectie geeft in een oogopslag weer wat de sterke punten van Sander zijn. Strakke portretten in een schitterende sfeer. Zijn serie “Alien Creatures.” Dit is een soort van ‘vreemde eend in de bijt,’ maar dat geeft juist een mooie kwinkslag in zijn algehele werk!
91
BLUEFISH
93
RUNWAY
94
95
ZORRA
97
98
RAW
99
GIVE
100
101
102
DO
103
ON THE ROOF
104
105
106
SPY
107
FRIEND
108
109
ESTHER
111
LOOK J. BODEN
HIJ WAS DE 100e PERSOON DIE DE FACEBOOK PAGINA VAN VS[PHOTO] EEN ‘LIKE’ GAF. DAARMEE VERDIENDE HIJ EEN MINI-SHOWCASE GEHEEL NAAR EIGEN KEUZE...
Look J. Boden (1974) is vormgever en fotograaf. Sinds 2008 ontwikkelt hij een eigen stijl en identiteit in portret- en kunstfotografie. In een groot deel van zijn werk onderzoekt hij aan welke factoren (kleding, make-up, sociale groep etc.) iemand zijn/ haar identiteit ontleent. Ook zoekt hij regelmatig het spanningsveld op tussen twee uitersten, die hij op genuanceerde manier samen in beeld wil brengen -bijvoorbeeld dood & liefde, kracht & kwetsbaarheid-. Op dit moment exposeert hij met zijn serie Urban Girls op diverse plaatsen in Nederland.
www.boden.nl www.lookjboden.nl
I THINK I MISSED
LACK OF ENERGY
MY TRAIN
BOUND
A1
ON THE ROAD
URBAN POWER
117
TILL DEATH DO US PART I 118
TILL DEATH DO US PART II
H S I 119
120
I’M NOT AN ADDICT II
121
Els Baltjes www.eb-fotoart.nl
IT’S A DOG’S LIFE
123
124
125
126
127
[SHOWCASE]
TESSA WIEGERINCK www.tessawiegerinck.com
128
Model: Jessica ten Pas Hairstylist: Nanette van Aggele - hairstudio Scissors Styling: Simone Beune-Tiehatten van S-Kwadraat Visagie: Michelle Oldejans van Beautysalon Misu
129
130
131
2K
NEEM NU EEN BESPOTTELIJK ABONNEMENT BEKIJK ALLE INFO OP WWW.VSPHOTO/ABONNEE
€ 4,50 PER 4!
FOTOGRAFIE DIANE KUIKEN www.foto-d.nl
‘Take nothing but pictures, le
[FINAL] Maurice de Vries
eave nothing but footprints’
112
Model: Koen van Breugel - www.koenvanbreugel.nl Fotograaf: Maurice de Vries - www.mauricedevries.com
Colofon Concept en eindredactie: Vincent Schiphorst vincentschiphorst.nl vsphoto.nl Aansprakelijkheid: VS[PHOTO] is niet aansprakelijk voor eventuele onjuistheden in deze uitgave of onvoorziene gevolgen van onvolkomenheden. Ook is VS[PHOTO] niet verantwoordelijk voor handelingen van derden welke eventueel voort-vloeien uit het lezen en ‘delen via Social Media’ van deze uitgave. De redactie heeft er uitdrukkelijk naar gestreeft alle auteursrechten te regelen volgens de wettelijke bepalingen. Degenen die desondanks menen zekere rechten te kunnen doen gelden, worden verzocht zich tot de redactie te wenden.
140
Fotografie | Mascha Van Lynden Tot Oldenaller www.facebook.com/mascha.vanlynden
141