accenten maart 2016 by accenten

accenten BEVEREN HAMME LOKEREN SINT-NIKLAAS WAASMUNSTER ZWIJNDRECHT Magazine van de cultuur- en gemeenschapscentra van het Waasland

ACC’ENTEN / DRIEMAANDELIJKS / JAARGANG 20 NUMMER 3 / GRATIS AFZENDER: WACCO, GROTE MARKT 1, 9100 SINT-NIKLAAS / V.U. Annemie Charlier, GROTE MARKT 1, 9100 SINT-NIKLAAS

inhoud

JANUARI - FEBRUARI - MAART

theater / podium Bruno Vanden Broecke TONEEL IS DE MOOISTE METAFOOR VOOR HET LEVEN

HetPaleis en De Vervelende Bus VERVELING IS DE POORT NAAR EEN WONDERLIJKE WERELD

Er hangt altijd hoop tussen de huizen van de stad MARTHA!TENTATIEF EN DE FIETSENDIEF

muziek Genesis gezongen DIE SCHÖPFUNG VAN JOSEPH HAYDN

Melingo EXCLUSIEF CONCERT VAN EEN VEELZIJDIGE ARGENTIJNSE MUZIKANT

Topklarinettiste Annelien Van Wauwe IK VOND DAT HET INSTRUMENT MET AL DAT ZILVER ER GEWOON MOOI UITZAG 36 Supernova en het Mosa Trio

dans Dag van de Dans “CELEBRATE THE NEVER-ENDING CHOREOGRAPHY OF LIFE”

humor Henk Rijckaert ZOEKTOCHT NAAR DE ULTIEME HIT

Micha Wertheim GEFELICITEERD MET UW GOEDE SMAAK!

Kamagurka IK BEN EEN FLUISTERKOMIEK

circus Cie Ea Eo omarmt de imperfectie WE ZIJN ONS HIJGENDE, ZWETENDE ZELF

project Beveren MATCHT! VAN WINKELETALAGE TOT KUNSTENAARSVITRINE: EEN OPEN KIJK OP (AMATEUR)KUNSTEN

ArtuBe 4 ARTIESTEN UIT BEVEREN

Goed Bekeken - accenten op podium

Goed Gevormd - accenten op vorming

Agenda

Reiswijzer

Colofon

Dit extra dikke jubileumnummer laat u niet alleen lekker lang lezen, maar onthult u - na 20 jaar accenten- ook het 1.000-ste artikel. Deze figuurlijke trofee wordt uitgereikt aan ons aller Bruno Vanden Broecke, meteen goed voor een cover door huisfotograaf Paul De Malsche en een fijn artikel over zijn eerstkomende project Hechten op p. 4. Eveneens een dikke pluim en een grote dankuwel aan de auteurs van de vorige 999 artikels, zonder wie dit niet mogelijk zou zijn geweest! Wij danken uiteraard ook onze lezers voor hun jarenlange interesse in accenten en hopen dat zij binnenkort samen met ons meestappen langs het digitale pad. Uw goede gids hierbij wordt www.accenten.be!

Check

www.accenten.be Is uw adres niet correct? Of niet meer actueel? Krijgt u accenten 2 keer toegestuurd? Wil u daarentegen graag een extra exemplaar om in winkel, wachtzaal enz… te leggen? Meld het ons via oona.goyvaerts@sint-niklaas.be of 03 778 33 44 en wij passen uw gegevens aan.

accenten maart 2016

theater

TEKST: HELEEN DEBRUYNE - FOTO: PAUL DE MALSCHE

Twee halfbroers, zonen van verschillende vaders en absolute tegenpolen, vallen voor dezelfde uiterst begaafde maar even verwarde filosofe. In Hechten spelen Bruno vanden Broecke, Matteo Simoni en Ruth Beeckmans in een verwarde en soms pijnlijke driehoek. Een stuk waarin drie rasspelers volop aan het filosoferen slaan, over situaties die toch altijd pijnlijk herkenbaar en bijwijlen hilarisch zijn. Een uitstekende reden om Bruno vanden Broecke nog eens een boompje te laten opzetten over theater, filosofie en het leven. Hechten maak je met Ruth Beeckmans en Matteo Simoni. Jullie kennen elkaar van op de set in het waanzinnig populaire Safety First. Waarom nu ook samen op de planken? BRUNO VANDEN BROECKE: “Op de set klikte het al geweldigwe appreciëren elkaar heel hard als speler. Zo kwam de goesting om ook samen iets te maken, al duurde het even voor we onze agenda’s bij elkaar konden leggen. Ik ben heel blij dat het nu eindelijk gelukt is.

Bruno Vanden Broecke

Toneel is de mooiste metafoor voor het leven. 4

accenten maart 2016

Ikzelf, en Ruth en Matteo ook, in mijn ogen zijn we in de eerste plaats theateracteurs. Samen theater maken is intenser dan samen op een set staan - je hebt meer vrijheid om iets te maken, je leert elkaar sneller en beter kennen. Op een filmof tv-set ben je een radertje in een heel grote machine, die de regisseur in gang zet. Op het toneel is je verantwoordelijkheid veel groter.” Vind je dat prettig, die verantwoordelijkheid? VANDEN BROECKE: “Ja, natuurlijk. Hoeveel film of tv ik ook doe, theater blijft toch mijn kloppend hart. Ik vind het na zestien jaar nog steeds waanzinnig dat ik met zo’n fragiele kunstvorm mijn brood kan verdienen. Ofwel heb je een voorstelling gezien, ofwel niet - na de avond zelf is het onherroepelijk weg. Een schone metafoor voor het leven, toch: ofwel heb je geleefd, ofwel niet. En dat terwijl toneel een gek ding is, dat vaak helemaal buiten de werkelijkheid staat: je hebt een zaal, veel stoelen en een podium. En op dat podium ga je staan doen alsof je niét op dat podium staat. Het is een paradox die me vaak bezighoudt. Ik denk dat ik daardoor tot aan mijn pensioen moeiteloos verliefd zal blijven op het theater.” Is die vergankelijkheid van een voorstelling soms niet frustrerend? Je kan echt briljant staan spelen voor een paar honderd mensen, maar die voorstelling is de volgende dag wel gewoon weer wég. VANDEN BROECKE: “Frustrerend, nee dat niet. Dat voorbijgaande, dat efemere, vind ik net mooi. Toneel zal daardoor ook nooit gedateerd zijn. In tegenstelling tot tv of film: als ik mezelf terug zie in een serie van acht jaar geleden, voelt het alsof ik daar gefixeerd in de tijd sta. Ik zié

dat het oud is, dat ik het vandaag anders zou doen, en dat is soms pijnlijk. Terwijl de diepste toneelervaringen buiten de tijd staan. Je kan ze niet meer terugroepen. Ze kunnen een zaadje in je hoofd of in je hart planten, maar ze komen nooit meer terug.”

Stefaan heeft zo’n fijne pen: hij schrijft heel filosofisch getinte zinnen, die wel altijd helder blijven. “Tijd is trouwens ook maar een uitvinding. Een van de redenen waarom ik zo blij ben dat ik mij heb voortgeplant, is omdat mijn drie zonen me daaraan herinneren, me de tijd weer op hun kinderlijke manier doen beleven. Ik kruip graag met hen mee in het moment. Hun leven is nog niet opgeknipt in seconden , uren en afspraken. Soms zijn ze een kwartier intens met een onnozel voorwerp bezig, is er alleen het nu. A.F.Th. van der Heijden, een van mijn favoriete schrijvers, heeft het over ‘leven in de breedte’. Op het toneel kan dat ook. Als ik de mensen kan doen vergeten waar en wanneer ze zijn en wat ze straks moeten gaan doen, vind ik mijn werk geslaagd.” “Dat spelen in het moment houdt je ook nederig, netjes met de voetjes op de grond. Na elk subliem moment op de planken, moet je toch weer gewoon de auto instappen en naar huis rijden.” Terug naar de voorstelling: Hechten. Het is een woord dat me onwillekeurig doet denken aan de Rika Ponnets en andere relatietherapeuten van deze wereld. VANDEN BROECKE: “Inderdaad, maar er zit meer achter. Het heeft een dubbele betekenis. Het kan iets medisch, zijn: wanneer je op je knie valt, moet je gehecht worden. Maar er is inderdaad die meer symbolische, psychologische betekenis. En aangezien het stuk gaat over twee halfbroers die verliefd worden op dezelfde vrouw, kan je daar van alles bij gaan fantaseren. We vinden het ook gewoon een schoon accenten maart 2016

theater

dans

woord, “echt’ zit er in. Toen Stefaan Van Brabandt, die de voorstelling geschreven heeft, er mee afkwam, was ik meteen mee.” Vanwaar het idee om een driehoeksrelatie tussen twee halfbroers en een vrouw te ensceneren? VANDEN BROECKE: “Dat komt uit Stefaans koker: toen ik wist dat ik met Ruth en Matteo zou werken, hebben we hem om een tekst gevraagd. Als je theater maakt, zoek je altijd een arena om te vertellen wat je kwijt moet, een veld om samen in te spelen. Een driehoeksrelatie is voor acteurs altijd een dankbare constellatie: er is altijd iemand die achterblijft, niet deelneemt aan het gesprek, of zelfs het onderwerp van het gesprek is.

natuurlijk niet zonder filosofie kan. Maar verdieping staat vaak haaks op hoe snel het vandaag allemaal moet gaan. Je wordt verwacht over alles meteen een mening klaar Ofwel heb je een voorstelling te hebben. We moeten met hoofdletters en uitroeptekens gezien, ofwel niet - na de spreken.”

avond zelf is het onherroepelijk weg. Een schone metafoor voor het leven, toch: ofwel heb je geleefd, ofwel niet.

Een extra uitdaging in dit stuk is om verkocht te krijgen aan het publiek dat Matteo en ik halfbroers zijn: de lat ligt dus nogal hoog, wat de uiterlijkheden betreft.” Je hebt al eerder samengewerkt met Stefaan Van Brabandt: wat vind je zo prettig aan zijn teksten? VANDEN BROECKE: “We kennen elkaar natuurlijk al lang: we komen uit dezelfde stal. Na ons afstuderen zijn we allebei bij Compagnie de Koe terecht gekomen. Je voelt de invloed van de Koe ook wel in dit stuk, denk ik: de personages en de situaties zijn herkenbaar: de dialogen zijn licht en speelbaar maar nemen wel hun tijd. Stefaan heeft zo’n fijne pen: hij schrijft heel filosofisch getinte zinnen, die wel altijd helder blijven.” Stefaan heeft ondertussen een master in de filosofie gehaald: merk je dat aan hem? VANDEN BROECKE: “Dat filosofische sluimerde altijd wel, ergens in hem. Doordat hij echt filosofie is gaan studeren, is er in zijn hoofd van alles op zijn plaats gevallen. In zijn toneelwerk kan hij nu ook zijn contemplatieve kant aanspreken - en dat is zijn teksten alleen maar ten goede gekomen. Ze zijn dieper geworden: hij heeft vier jaar lang filosofen bestudeerd, en dat neemt hij natuurlijk mee. Vrij direct zelfs: eind 2015 speelde ik Socrates, een monoloog van hem - hij wil een hele reeks filosofen op het podium brengen. Er was heel veel interesse voor die voorstelling, we gaan het dan ook hernemen. Filosofie heeft het imago stoffig te zijn. Een goede tekst als die van Stefaan, geeft de mensen een helder beeld waarvoor een filosoof stond en hoe die vandaag nog relevant is.” Maar mensen willen die filosofen wel hapklaar voorgeschoteld krijgen blijkbaar, in plaats van hun oorspronkelijke teksten te gaan lezen? VANDEN BROECKE: “Je moet een hoge barrière over om je aan die teksten te wagen. Het lijkt ook tijdverlies, in tijden waarin alles zo snel vooruit vliegt. Terwijl de maatschappij 6

accenten maart 2016

“Socrates zegt: je mag twijfelen, je moét zelfs twijfelen. Maar voor twijfel is weinig ruimte: jonge mensen worden bijna getraind om zo snel mogelijk een duidelijke, zwart-witte mening te formuleren. Als je twijfelt ben je traag, niet duidelijk genoeg. Nuance wordt niet gestimuleerd. Toen ik jonger was, ging het allemaal nog trager.”

Nu klink je als een bejaarde, maar je bent nog maar eenenveertig. Dan is het toch snel veranderd? VANDEN BROECKE: “Blijkbaar wel, ja. Ik probeer mijn drie zonen mee te geven, dat ze het niet allemaal meteen moeten weten. Als je de druk niet voelt om meteen een punt te maken, krijg je de rust om dieper te denken. Het leven is geen debat. Of zou dat toch niet moeten zijn.” Je gaat Socrates hernemen, en een andere monoloog van je, Missie, op een tekst van David Van Reybrouck. Missie, speel je al jaren. Is het fijn om nu eens een keer met z’n drieën op het podium te staan? VANDEN BROECKE: “Zeker: ik doe het graag, en ik ben Missie zeker nog niet beu. Het stuk gaat dan wel over een witte pater in Congo, maar het gaat ook over keuzes maken, het goede willen doen. Het is tijdloos en universeel en het blijft de mensen jaar na jaar raken. In de jaren dat ik het speel ben ik zelf ook veel veranderd, ik ga ook telkens anders in de rol staan.” “Maar ik wil niet ‘de monologenacteur’ worden. Straks vragen de mensen zich af of ik zo hard stink dat niemand nog naast me wil staan spelen. Het is alweer lang geleden dat ik nog met anderen op een podium stond en Hechten is ineens een lekker stevige tournee, veertig voorstellingen op twee maanden. Je krijgt toch een heel andere energie dan wanneer je op je eentje de zaal bespeelt. Ik kijk er naar uit.” De Speelman - Hechten maandag 11 + dinsdag 12 april 2016 Sint-Niklaas, Stadsschouwburg - 20u info en tickets: www.ccsint-niklaas.be en 03 778 33 66 donderdag 21 april 2016 Hamme, CC Jan Tervaert - 20u15 info en tickets: www.jantervaert.be en 052 48 09 48 woensdag 11 + dinsdag 17 mei 2016 Beveren, CC Ter Vesten - 20u info en tickets: www.beveren.be/tervesten en 03 750 10 00

Dag van de Dans

“Celebrate the never-ending choreography of life” * Op zaterdag 23 april 2016 vindt de eerste editie van de Dag van de Dans plaats. Op zoveel mogelijk podia - en in openlucht - in heel Vlaanderen en Brussel is dans te zien. Het programma is gevarieerd, met voorstellingen, workshops, films, dance battles, open studio rehearsals en meer, voor jong én oud. Zo kan het grote publiek kennismaken met de rijkdom en diversiteit van (hedendaagse) dans uit onze regio. En dat blijft nodig. De grote namen (o.a. Anne Teresa De Keersmaeker, Alain Platel, Wim Vandekeybus) krijgen op de grote podia heel wat aandacht en genieten ook bekendheid bij het cultuurminnend publiek. Maar veel ander waardevol werk raakt vaak niet buiten de grote steden en de kunstencentra. Het minder avontuurlijke publiek vreest in een ‘moeilijke’ voorstelling terecht te komen en kiest voor het bekende. De Dag van de Dans is ook een kans om meer bruggen te bouwen tussen artiest en publiek. (*) Sidi Larbi Cherkaoui in zijn boodschap voor de dertigste Internationale Dag van de Dans. CC Ter Vesten, CC Lokeren en CC Stadsschouwburg Sint-Niklaas participeren aan Dag van de Dans met volgende producties:

The Black Piece Ann Van den Broek De kleur zwart staat niet stil, vindt choreografe Ann Van den Broek. In The Black Piece plaatst ze dansers en toeschouwers samen in het donker. Verwacht je aan een intens zintuiglijke rit die alle schakeringen van zwart verkent met de soundscape van Arne Van Dongen en de stem van zanger Gregory Frateur (Dez Mona). Een voorstelling maken over de kleur zwart: vanwaar dit idee? ANN VAN DEN BROEK: “Ik ben gefas cineerd door zwart. Het is de kleur van new wave, gothic en punk. Het is een tegenklank: iets waarmee je je onderscheidt. Dat tegendraadse trok mij als kind al aan. Zwart is diep. Het is een kleur die mij rust geeft en me inspireert. Ik vertrok dus vanuit een persoonlijke maar ook vanuit een professionele interesse. Ik wou beginnen werken vanuit het donker en dat donker helemaal verkennen. Als toeschouwer zit je in het duister en zie je de dansers accenten maart 2016

dans slechts af en toe, bijvoorbeeld wanneer ik ze met een zaklamp verlicht, wanneer een cameraman hen filmt of wanneer het licht kort aangaat.” Waarom deze radicale keuze? VAN DEN BROEK: “Ik was geïnteresseerd in gewaarwordingen. Je kan in de voor stelling een geluid horen maar pas later zien waar het vandaan komt. Ook wou ik de zaal gebruiken als één ruimte die dansers en publiek delen. Vroeger werkte ik altijd rechttoe rechtaan. Ik wou die klassieke tweedeling nu overstijgen.” Hoe grijpt de camera in op de choreografie? VAN DEN BROEK: “Mijn werk is altijd erg gedetailleerd. Zeker voor toeschouwers die veraf zitten, zijn die details niet altijd zichtbaar. Toch hecht ik er veel belang aan, omdat ik geloof dat zelfs wanneer je ze niet kan zien, je ze wel kan voelen. Met een camera kan je dichtbij komen en dingen uitlichten. Neem nu de matroesjka’s die in de voorstelling opduiken. Elk Russisch poppetje is met een andere stof aangekleed en heeft dus een andere textuur of kwaliteit: het ene is glanzend zwart, het andere vaal zwart,… Met een camera kan je dat ook zien. Een camera voegt verschillende lagen en perspectieven toe. Je kijkt naar het scherm en ziet er bijvoorbeeld wat naast jou gebeurt. Dat heeft een desoriënterend effect. Tot slot heeft de camera natuurlijk ook een voyeursrol.” Hoe zet je een kleur om in beweging? Hoe creëerde je het bewegingsmateriaal? VAN DEN BROEK: “Dat link ik aan de symboliek van een kleur: waar een kleur voor staat. Zwart kan gaan over agressie of geheimen die je verbergt maar ook over lust. Denk maar aan een darkroom. Zwart kan zowel geborgenheid bieden als angst oproepen. Ik verzamel zulke referenties en ga naar de essentie ervan. Van daaruit start ik mijn eigen research op en ontwikkel ik bewegingsfrases. Ik vertrok van de idee dat wanneer het licht uit gaat, de fantasie de vrije loop kan nemen.” Hoe structureer je al die verschillende ideeën en referenties in één voorstelling? VAN DEN BROEK: “Een belangrijke inspiratiebron was het boek Zwart. De geschiedenis van een kleur van de geschiedkundige Michel Pastoureau. Het geeft een chronologisch overzicht van de geschiedenis van de kleur zwart van de oudheid tot nu. In de middeleeuwen werd zwart gelinkt met de pest en als 8

accenten maart 2016

een duivelse kleur gezien. Later werd zwarte kledij een statussymbool. Omdat stof moeilijk zwart te kleuren was, konden enkel de rijken het dragen. Later heb je bewegingen zoals de Black Panthers,... en tot vandaag speelt zwart een belangrijke rol in de mode.” “Qua structuur volgt de voorstelling Pastoureau’s boek. We beginnen bij de oorsprong, toen er nog geen licht was en het vuur werd uitgevonden. Alleen bij de laatste scène volg ik de chronologie van het boek niet. Die scène filmden we vooraf. Ze verwijst naar de band tussen de kleur zwart en vruchtbaarheid. Vroeger zag men zwarte wolken graag komen: ze betekenden regen, net zoals zwarte aarde gelijkstond met voedsel. Ik wou de voorstelling zo opbouwen dat ze met een doorgeefluik eindigde.” Voor The Black Piece was er al The Red Piece. Vormen de twee stukken een tweeluik? VAN DEN BROEK: “Meer dan een tweeluik markeren de stukken samen een scharnierpunt in mijn parcours. Al voor The Red Piece had elke voorstelling voor mij een kleur - I SOLO MENT is bijvoorbeeld groen, Co(te)lette roze - ik benoemde ze alleen niet zo. Voor deze stukken was het vertrekpunt steeds één emotie, bijvoorbeeld lust. De kleur kwam nadien. Nu vertrek ik vanuit een kleur, die vaak een spectrum aan emoties oproept. Rood symboliseert bijvoorbeeld zowel passie als gevaar of agressie. In mijn vroegere werk was het focuspunt helder, nu werk ik meer diffuus. Waar ik vroeger per voorstelling moest uitzoeken hoe een bepaalde emotie zich in het lichaam manifesteert, kan ik dat nu allemaal gebruiken en samenvoegen. Ik put dus uit al het voorgaande dat ik heb onderzocht en werk meer overkoepelend.” Dat klinkt erg veeleisend voor de dansers. VAN DEN BROEK: “Dansers moeten heel snel kunnen schakelen tussen emoties en in een emotie kunnen blijven. Ik ben daar een pietje-precies in. Ook al zie je het niet, je voelt het. Dit stuk vergt dus veel concentratie. Tegelijk is het ook een geweldig stuk om te doen. Wanneer je vanuit het donker vertrekt, werk je vanuit een andere essentie dan wanneer je meteen naar buiten toe vertolkt. Je bouwt meer vanuit jezelf.” Hoe maak en repeteer je een stuk in het duister?

VAN DEN BROEK: “Vanaf dag één repe teerden we in het donker. Dat was zeker in het begin voor iedereen wat zoeken en leverde soms grappige situaties op. In de dansdocumentaire Lady in Black van regisseuse Lisa Boerstra over het maakproces van de productie, hoor je me tegen een danser zeggen: “Ik weet dat je niets ziet maar probeer daar te staan”. Dat is natuurlijk hilarisch. Je moet anders communiceren en gevoeliger praten. Het auditieve wordt je referentiepunt.”

The Black Piece werd op de Nederlandse Dansdagen gelauwerd als meest indrukwekkende dansproductie van het seizoen 2014-2015. Wat betekent zo een onderscheiding voor jou? VAN DEN BROEK: “Het is extra publi citeit en vooral een fijne erkenning. Ik ben al vijftien jaar bezig en ben zeer gemotiveerd om nog veel te doen. Ik wil blijven verrassen. Ik ben grillig, ik moet altijd limieten aftasten: het moet fris blijven. Zodra iets gangbaar is geworden, heb ik iets nieuw nodig. Wanneer men net mee is met mij, zit ik al weer op een volgend spoor.” Op welke wissel zit je nu? Wat brengt de toekomst? VAN DEN BROEK: “Ik heb erg lang gewerkt met een vaste groep dansers. Ik heb met hen erg mooie en diepe momenten meegemaakt en heb daar lange tijd aan willen vasthouden. Maar een groep vaste dansers samenbrengen: dat doe je geen twee keer. Ik wil nu minder afhankelijk zijn van anderen en meer flexibiliteit inbouwen. Momenteel houd ik bijvoorbeeld audities om mijn kerndansers uit te breiden. Dat zal dingen makkelijker maken wanneer er eens iemand uitvalt door bijvoorbeeld ziekte of een dubbele agenda. Ook de camera kan hierin een rol spelen. Als de beelden op voorhand gefilmd zijn, kan je via film iemand aanwezig stellen die niet live aanwezig is. Dat opent opties en mogelijkheden…” Julie Rodeyns

Ann Van den Broek - The Black Piece zaterdag 23 april 2016 - 20u CC Ter Vesten - Beveren Gratis nabespreking door Ilka De Wilde en Ann Van den Broek Dansworkshop om 14u als kennismaking met de bewegingstaal van Ann Van den Broek (14+ en volwassenen) info en tickets: www.beveren.be/tervesten en 03 750 10 00

Doe- en kijkparcours met lokale dans organisaties in Lokeren Dansliefhebbers starten de ‘wandeling’ in het CC. Het doe- en kijkparcours (8+) doorheen de stad, wil een directe en onverwachte beleving van hedendaagse dans bieden. Het parcours bevat o.a. de huiskamervoorstelling Marcella, het fysieke duet Geënt, workshops voor 8+ en 12+, een toonmoment van de workshopreeks 16+ met Iñaki Azpillaga (Wim Vandekeybus / Ultima Vez), danskortfilms en een slotmoment. Vertrouwd en vreemd Marcella belooft een unieke ervaring in de intieme sfeer van een huiskamer. Voor dit wervelende en beeldende duet (met een licht surrealistisch kantje), zitten de toeschou wers op de huid van danseressen Anabel Schellekens en Natascha Pire. Je komt terecht in een wereld die tegelijk vreemd en vertrouwd is. Marcella gaat over een vrouw in gevecht met zichzelf. Over aftasten, zoeken, wringen, twijfelen, verstrengelen, zich losscheuren, keuzes maken. Het fysieke duet Geënt van Ugo Dehaes, geeft een kijk op de innerlijke werking van relaties: hoe we elkaar versterken, ondersteunen, op elkaar vertrouwen en rekenen, maar ook hoe we elkaar naar beneden halen en op elkaar wegen. Evelyne Rossie en Miguel Do Vale dansen tussen het publiek, waardoor je getuige wordt van de inspanning die het vraagt om als koppel samen te blijven. Het ensemble Ballets Confidentiels (van o.a. ex-Rosas-danseres Joanne Saunier) brengt een ritmisch duet op een even eens verrassende plek. We eindigen rond 18 uur met een korte gezamenlijke slotvoorstelling. Workshopaanbod In 3 verschillende workshops kan je zelf actief kennis maken met hedendaagse dans. Nele Vandeneede brengt kinderen van 8 tot 11 jaar een basis hedendaagse dans bij. Vanuit improvisatie- en contactoefeningen, en via verhalende opdrachtjes, gaan de kinderen kijken, maken, zelf ervaren en exploreren. Voor de jongeren van 12 tot 15 jaar stappen we mee in het project Off The Wall - Hip-hop meets Hedendaags met

“Geënt” - Ugo Dehaes © Joeri Thiry

Workshop 16+ Ultima Vez © Danny Willems

docenten Katja Pire (hedendaags) en Michel Froget (hip-hop, Move Like Michael Jackson). Twee topdansers en -docenten. Benieuwd wat dit wordt! Iñaki Azpillaga, danser bij Wim Vande keybus/Ultima Vez, werkt vooraf met een groep van 16+. De dansers worden geconfronteerd met Vandekeybus’ energetische danstaal via grond werk, partner- en contactwerk. Wim Vandekeybus ziet beweging eerder als ‘theatrale daad’ dan als een pure techniek. Samen met Iñaki ervaren de dansers hoe inhoud vorm krijgt in beweging. Wat gebeurt er in je lichaam tijdens de dans? Hoe wordt je lichaam geconfronteerd met de andere performers? Tijdens een kort toonmoment geven zij het publiek inkijk in hun werk. Elke Clompen

Workshop Kids 8+ Nele Vandeneede

Doe- en kijkparcours (8+) zaterdag 23 april 2016 CC Lokeren Torenstraat 1 (start en slot) info en Tickets: CC Lokeren www.lokeren.be/cultuur (detail info) 09 340 50 56 Vooraf inschrijven aanbevolen. I.s.m. Balletschool Aurora, Dansschool DIOP, Sportcentrum Den Dam, en met steun van de Provincie Oost-Vlaanderen. accenten maart 2016

dans

Fase, four movements to the music of Steve Reich ROSAS Anne Teresa De Keersmaeker (°1960) maakte haar eerste choreografie Asch in 1980, na haar studie dans aan Mudra in Brussel en de Tisch School of the Arts in New York. Anne Teresa De Keersmaeker creëerde Fase, four movements to the music of Steve Reich in 1982. Deze productie sloeg zowat in als een bom en wordt nog steeds beschouwd als het beginpunt van de hedendaagse dansbeweging die zich in Vlaanderen tijdens de jaren tachtig ontwikkelde. Fase werd toen gedanst door Anne Teresa De Keersmaeker zelf en Michèle Anne De Mey, eveneens een ex-leerlinge van de Mudra-school. De muzikale basis voor de choreografie bestond uit vier minimalistische werken van de Amerikaanse componist Steve Reich, geschreven tussen 1966 en 1972: Piano Phase, Come Out, Violin Phase, en Clapping Music. Fase is een choreografisch geheel, en als zodanig meer dan een loutere optelling van de vier onderdelen. In de keuze van het bewegingsmateriaal, de ruimteindeling, de belichting, enz. werd bewust gebouwd aan een totale, de vier delen overspannende ‘dramaturgie’. Dit streven naar choreografische eenheid toont zich ook in het doordachte spel met enkele basismotieven: in Piano Phase wordt in het dansen de rechte lijn afgewisseld met de cirkel (het draaien van de dansers om de eigen as); in Come Out beschrijven de dansers eveneens cirkels, maar zitten ze vastgekluisterd op stoelen; in de solo Violin Phase wordt de hele scène gebruikt en door cirkelvormige én diagonale lijnen doorkliefd: in Clapping Music overheerst dan weer opnieuw de rechte lijn. Kenmerkend voor het in de vier delen gebruikte bewegingsmateriaal, is de opdeling in korte sequenties die gedurig worden herhaald en via kleine verschui vingen gradueel veranderen. Men zou kunnen stellen dat Anne Teresa De Keersmaeker in de opbouw van haar bewegingsvocabularium zich voor het eerst in ‘korte zinnen’ gaat uitdrukken. Eenvoudige frasen worden al herhalend gevarieerd en onderling ge(her)combineerd en zo tot langere eenheden aaneengesmeed. 10

accenten maart 2016

De taal van het vaak ‘minimalistisch’ genoemde Fase is hoofdzakelijk abstract: er is geen verhaal, en de performers verwijzen niet naar personages. Met Fase zette Anne Teresa De Keersmaeker een belangrijke lijn uit voor haar latere oeuvre die alles te maken heeft met een specifieke verhouding tussen muziek en dans. Ook al zal haar bewegingstaal mettertijd grondig evolueren, bij het choreograferen zal De Keersmaeker steeds vertrekken van een grondige analyse van de gebruikte muzikale partituur. Daarbij staat de gedachte voorop dat de dans nooit de muziek mag illustreren. Veeleer moet de choreografie op een eigenstandige, autonome wijze zekere basis-principes van de compositie articuleren. De Keersmaeker streeft meer bepaald steeds naar een verhouding van analogie tussen dans en muziek. Het fundament daarvoor vindt ze in de regel in de muzikale structuur, die dan in de choreografie wordt overgenomen. Zo hangt de cirkelvormige structuur van Violin Phase nauw samen met het feit dat deze compositie op rondovormen berust (ruimtegebruik). Het percussief gebruik van de piano in Piano Phase wordt choreografisch gereflecteerd in korte en hoekige gestes (bewegingsmateriaal). En op een meer algemeen niveau volgen elk van de vier delen van Fase het principe van geleidelijke fasering dat ook de minimale muziek van Steve Reich kenmerkt: aanvankelijk perfect synchroon uitgevoerde bewegingen gaan, hoewel schijnbaar voortdurend herhaald, middels minieme variaties langzaam verglijden en verschuiven (temporele opbouw). Dergelijke structurele analogieën tussen dans en muziek zijn het waarmerk geworden van het choreografisch werk van Anne Teresa De Keersmaeker. Vooral in de producties die tot in de titel toe aan de gebruikte muziek refereren, dialogeert de choreografische ‘schriftuur’ - een door De Keersmaeker in interviews en gesprekken vaak gebruikt woord - op een letterlijk structurele wijze met de muzikale partituur. Marianne Van Kerkhoven en Rudi Laermans

workshop

ROSAS - Fase, four movements to the music of Steve Reich zaterdag 23 april 2016 - 20u Sint-Niklaas, Stadsschouwburg info en tickets: www.ccint-niklaas.be en 03 778 33 66 Choreo: Anne Teresa De Keersmaeker / gedanst door: Anne Teresa De Keersmaeker, Tale Dolven

Dertig jaar geleden zette het dans gezelschap Rosas zich op de kaart met de voorstelling Rosas danst Rosas. De choreografie werd intussen over heel de wereld opgevoerd. Voor die dertigste verjaardag zette Rosas samen met fABULEUS het Re:Rosasproject op poten. Er werd een oproep gelanceerd om een eigen versie van de befaamde stoelenscène uit Rosas danst

Rosas te maken en de filmpjes op de site www.rosasdanstrosas.be te posten. De oproep werd een groot succes: meer dan 1500 mensen waagden zich solo, in duo’s of met tientallen tegelijk aan de choreografie. De filmpjes kwamen uit alle hoeken van de wereld, van Ottowa over Bahia tot Manila en Shanghai, en nu ook uit Sint-Niklaas!

Wil je graag zelf aan de slag gaan met de stoelenscène uit Rosas danst Rosas? Dat kan, onder professionele begeleiding van Rosas danseres Marta Coronado, op za 23 april om 15u in S.A.M.W.D. Alle info op www.ccsint-niklaas.be

accenten maart 2016

GOED BEKEKEN

TOTAALERVARING MET KRACHTIG DANSTRIO IN LOKERS PARK

ACCENTEN OP PODIUM

PHOTO VIEW 2016

Primitive van Claire Croizé

Zestien prikkelende fotoreeksen!

Primitive is een bijzondere, dansvoorstelling die de Franse choreografe Claire Croizé in unieke settings, op locatie, wil creëren. Door deze voorstelling bij valavond te plannen in Park Verloren Bos, wil CC Lokeren de toeschouwers een onvergetelijke ervaring geven. Drie jonge talentvolle dansers zetten al hun kracht in om hun lichamen in de groene omgeving glans te geven. Claire Croizé daagt haar dansers uit om in te zetten op de intensiteit van hun dans: van ruwe wilde dansen tot zeer precies uitgevoerde technische bewegingen. Ze dwingt ze ook tot een terugkeer naar de bron, spelend met de dubbelheid van hun energie: positief maar misschien ook destructief? De valavond, de omgevingsgeluiden en de scenografie bepalen mee de ervaring van het publiek. Voor de tribune, speciaal voor Primitive ontworpen door de jonge kunstenaar Jozef Wouters, hergebruikt hij hout, metaal en plastic. Zijn werk is genereus, uitdagend en functioneel. Alle elementen van Primitive leiden naar een intense en intieme ontmoeting tussen performers en publiek.

Concept & choreografie: Claire Croizé - Dans: José-Paulo dos Santos, Youness Khoukhou & Radouan Mriziga - decor: Jozef Wouters - artistiek assistent: Etienne Guilloteau Coproductie: IN SITU (Theater op de Markt, Terschellings Oerol Festival, Ctyri dny), CCN de Franche-Comté à Belfort, CDC Paris Réseau (micadanses, studio Le Regard du Cygne, Étoile du Nord, Atelier de Paris - Carolyn Carlson), Kunstencentrum BUDA. (Gratis) babbel met de maker(s) na de voorstelling, bij een drankje. WWW.ACTIONSCENIQUE.BE vrijdag 10 juni 2016 - 20u15 Lokeren, Park Verloren Bos (Nijverheidsstraat 17) info en tickets: ccl.lokeren.be - 09 340 50 56

Met deze jaarlijks rondreizende expo zet Centrum voor Beeldexpressie fotoreeksen met een ziel in de kijker. Beelden spreken voor zich en daar vormen de foto’s van Photo View geen uitzondering op. Elke fotoreeks beeldt zijn eigen unieke verhaal uit. De fotografen hebben een frisse, vernieuwende en vooral gedurfde kijk op zaken en flirten met de eigenwijsheid van fotografie. Traditie gaat niet op voor deze fotografen: op een verrassende en gedurfde manier wordt ze telkens tegengewerkt. De foto’s nodigen uit om na te denken, ze wekken emoties op maar ze blijven vooral op je netvlies gebrand! Mis de première in Sint-Niklaas niet! De deskundige jury selecteerde 16 reeksen uit 90 inzendingen: Yasmina Besseghir, Tony Caelen, An Devroe, Hilde Ghesquiere, Dirk Janssens, Veronika Langerova, Patrick Mahy, Philippe Michiels, Jan Pypers, Luc Rabaey, Miranda Schmitz, Inge Sterckx, Luc Van Uytvanck, Corine Vanderhelstraeten, Bruno Vermeersch en Nathalie Vissers. van 25 maart t/m 1 mei 2016 dinsdag tot en met zaterdag: 14u - 17u / zondag: 11u - 17u Première op donderdag 24 maart om 19u30 - iedereen welkom! Tentoonstellingszaal Zwijgershoek, Zwijgershoek 14, 9100 Sint-Niklaas

THEATER TIERET MET SONDERLICH EN ZONEN

Familievoorstelling 8+

In deze woonwagen is het allemaal begonnen. Doe de deur dicht en zet uw oren open want we gaan ’t u vertellen. ‘Sonderlich’ noemden ze hem met de ‘s’ van scheert u weg, stank voor dank. ‘Sonderlich’ dus was de naam van de vader van ons vader zijn vader. Geen paniek, het klinkt ingewikkelder dan het is. Kruip maar dicht tegen elkaar en warm u aan het verhaal. Een verhaal van hier tot ginder en terug, vol zelf gepookt vuur en met de geur van ongedesemd koekebrood. Ge zult het niet geloven, net als iedereen voor u, en toch. Toch is ’t precies zo gebeurd, erewoord, op het hoofd van Sonderlich, de vader van ons vader zijn vader. Sonderlich en Zonen vertelt de fantastische familiegeschiedenis van een clan rondtrekkende mensen. In een authentieke woonwagen, op een handgeknoopt muzikaal tapijt staat de tijd even stil. scenario, tekst en spel: Joost Van den Branden / livemuziek: Piet Decalf zondag 22 mei 2016 - 11u + 13u30 + 15 u Zwijndrecht, Kerkplein (Burcht) info en tickets: waaigat@zwijndrecht.be en 03 250 49 90

BRONKS - VALLEY OF SAINTS Spannend theater over Syrië als de goot van Europa

Vinoloog Joost Prové laat je heerlijke wijnen verkennen en proeven. Christophe Bursens (orgel en klavecimbel) en Piet Van Steenbergen (gamba) laten je de renaissance- en barokmuziek ontdekken uit de verschillende wijnlanden die worden voorgesteld. Smaak en klank versterken elkaar. Ervaar al luisterend hoe anders de wijn smaakt als organist en wijninvoerder Joost Prové verbanden legt tussen muziek en de smaak van wijn. Muziek vertelt steeds een verhaal en ademt aard en temperament uit van land en volk. Met wijn is het net zo: hij neemt je mee op reis en is een gids die vertelt over de bodem, de omgeving en de persoonlijkheid van de wijnboer. De druiventeler ontmoet de orgelbouwer, de componist de keldermeester. Ze komen samen in een sacrale ruimte en vinden elkaar in een heel sterk verhaal. i.s.m. Natuuratelier Sombeke en Davidsfonds Waasmunster

Relevanter kan een voorstelling moeilijk worden. Voorafgaand aan de repetitieperiode spraken de twee theatermakers met Syriëstrijders en zochten zij in de binnenstad van Caïro en de buitenwijken van Beiroet naar de meest perverse uitwassen van onze zogenaamd onoverkomelijke beschaving. Tijdens die laatste reis ontmoette Michael Bijnens in een vallei in het noorden van Libanon de zakenman waarop één van de drie personages is gebaseerd. In het hallucinante decor van een heilige vallei kijkt een steenrijke zakenman uit over zijn landgoed en schreeuwt naar één van zijn negen Syrische bedienden om koffie. Tegenover hem zit wat overblijft van een vrouw die zich had aangesloten bij een strijdersgroep. In de discussie die zich tussen hen ontspint, vervaagt de grens tussen onschuld en schuld. “Spannend, goed toneel dat een glasheldere visie op een wereldconflict biedt.” (Focus Knack) “Valley of Saints is urgenter dan veel ander theater” (De Standaard) Gratis inleiding om 19u30 van & met: Stalin Abdi, Michael Bijnens, Peter Brughmans, Alexandra Cárdenas, Thomas Clause, Aurelie Di Marino, Ruud Gielens

zondag 8 mei 2016– 15u Waasmunster, Sint-Rochuskerk Sombeke info en tickets: 052 46 34 24 en cultuur@waasmunster.be

zondag 24 april 2016 - 20u CC Ter Vesten, Beveren info en tickets: www.beveren.be/tervesten en 03 750 10 00

IN VINO MUSICA Genieten met alle zintuigen

accenten maart 2016

humor

TEKST: KATRIJN DE BLESER - FOTO: PAUL DE MALSCHE

Vlaamse comedian Henk Rijckaert heeft het druk, druk, druk. Televisie maken, rare dingen in elkaar knutselen, touren met zijn show De Fun, De Hits en dat alles steeds met de handen in het haar zoals een volleerde knutselaar. Volleerd is zelfs een understatement voor de man die even een tennisracket ombouwt tot een echte gitaar. De komische knutselaar is eigenlijk landbouwingenieur van opleiding. Verwonderd? Wat denkt u dan als we zeggen dat onzekerheid één van de grootste talenten is van de comedian?

Henk Rijckaert

Zoektocht naar de ultieme hit

Je tourt nu al een jaar met De Fun, De Hits, de show waarmee je binnenkort ook in Hamme staat. Wat moeten we ervan verwachten? HENK RIJCKAERT: “De Fun, De Hits is een zoektocht naar dé ultieme hit, de oorwurm die de hele dag aan de binnenkant van je oor blijft plakken. In mijn vorige shows zaten één of twee liedjes en ik voelde dat ik er meer mee wilde doen. In deze show zijn het er vijf of zes maar ook nu werd het niet hoofdzakelijk een muzikaal programma. Dat ik zo lang heb gewacht om zoveel muziek in een voorstelling te verwerken, heeft ongetwijfeld te maken met mijn onzekerheid, in dit geval over mijn zangtalent. Ik ben heel erg onzeker over alles wat ik doe en wat ik maak.”

accenten maart 2016

Ze kreeg intussen al wat aandacht in de media. Maar wat is nu eigenlijk die befaamde ‘Tennis Rock-It?’ RIJCKAERT: “Even de toeschouwers uit het Waasland warm maken voor mijn voorstelling: ik speel echt gitaar op een tennisracket. Iedereen heeft als kind, en misschien zelfs stiekem als volwassene, voor de spiegel op een tennisracket gitaar staan spelen. Merkwaardig genoeg vond ik op het internet niemand

Ergernis is een goede inspiratiebron. Maar ook verwondering is dat.

Best wel raar dat iemand die veel in de schijnwerpers staat toch zo onzeker is, niet? RIJCKAERT: “Ja en nee. Iemand die onzeker is over zichzelf, zoekt steeds bevestiging en wat is een betere bevestiging dan een applaus of publiek dat lacht? Maar ik kan niet ontkennen dat dit de meest sadomasochistische manier is om bevestiging te krijgen want bij de try-out van een nieuwe show ga ik steeds door een hel omdat je nooit vooraf weet wat zal slagen en wat gaat falen. Natuurlijk heb ik door de jaren heen wel geleerd om de onzekerheid niet 14

te laten overheersen maar ik voel wel dat ze steeds aanwezig is. Onzekerheid is meteen ook één van mijn grootste talenten, het is de motor van mijn creativiteit. Net door die onzekerheid kijk ik constant kritisch naar alles wat ik maak.”

die een tennisracket ombouwde tot een bespeelbare gitaar. Ik ben dan beginnen knutselen met ‘de Tennis Rock-It’ als resultaat. Na de eerste voorstellingen kreeg ik van verschillende mensen de vraag waar ik de Rock-It gekocht had. Op het antwoord dat ik ze zelf maakte, kreeg ik steeds de reactie: “Zot, zelf gemaakt!?” Best wel kwetsend dat mensen zo twijfelen aan mijn knutselkunde. Dus dokterde ik een plan uit: een zelfgemaakt instructiefilmpje op het internet moest tonen hoe je zelf de Rock-It maakt. Maar wat dan met mensen die niet zo handig zijn? Vandaar

het idee om zelfbouwpakketjes samen te stellen. Mits een beetje handigheid hebben mensen die het pakket kopen op drie uur tijd een tennisracket waarop ze echt gitaar kunnen spelen. Voor mezelf was het meteen een leuk experiment dat ik al langer wilde doen: een miniproductie opzetten. Ik had toen net een maand niet te veel werk en ik heb zelf veertig pakketten samengesteld. Dat hield niet enkel de zoektocht in naar oude tennisraketten maar ook alles op maat frezen, boren en schuren, voor elke racket apart, tot vervelens toe.” Je geeft je veertig kopers persoonlijk advies op Twitter als de Rock-It niet meteen het gewenste resultaat heeft. Vind je dat belangrijk? RIJCKAERT: “Ja natuurlijk. Ik vind het in de eerste plaats fantastisch dat mensen de Rock-It kochten dus ik wil ook dat ze waar krijgen voor hun geld. Als ik iets zou kopen dat ik niet in elkaar krijg, zou ik me bekocht voelen. Bovendien ben ik zelf meer dan drie uur aan het werk geweest per pakket, het zou zonde zijn, moest mijn werk zomaar weggegooid worden. De begeleiding via Twitter en Facebook is een deel van de service.” Je twittert ook regelmatig over dingen die je in het dagelijkse leven tegenkomt. Vind je het belangrijk dat de wereld weet waar je mee bezig bent? RIJCKAERT: “Ik ben eigenlijk geen ‘mening en mens’, noch op Facebook, noch op Twitter. Heel wat mensen dringen hun mening misschien wat op via sociale media. Dan vraag ik me accenten maart 2016

humor

humor steeds af of ze dat nu echt zelf belangrijk vinden of dat ze vooral zichzelf belang rijk vinden. Net omdat ik dat best wel irritant vind, doe ik dat niet. Bovendien vind ik dat mijn mening er niet toe doet, wat natuurlijk niet wil zeggen dat ik niet geëngageerd ben over bepaalde dingen. Voor mij is Twitter vooral een heel plezante speelplek om mopjes te testen. Iets waarvan ik denk dat het grappig is, zet ik dan eens op Facebook of Twitter, maar vooral op Instagram. Ik neem erg veel foto’s van stomme dingen, een vorm van reclame voor mezelf.

Je bent al met humor bezig sinds je studententijd. Is humor belangrijk in je leven of is het gewoon handig om je boterham te verdienen? RIJCKAERT: “Eigenlijk ben ik een soort superheld: in het echte leven een erg saaie persoon maar als ik mijn comedykostuum aantrek, ben ik ineens grapjesman. Nee, het is gewoon een familietrekje. In elke familie zit wel een zotte nonkel, ik heb alleen maar zotte nonkels. Daarnaast is humor voor mij altijd een gemakkelijk schild geweest om me te weren tegen mijn onzekerheid.

Ik heb door de jaren heen wel geleerd om de onzekerheid niet te laten overheersen maar ik voel wel dat ze steeds aanwezig is. Onzekerheid is meteen ook één van mijn grootste talenten, het is de motor van mijn creativiteit. Achter humor kan ik me wegsteken in onge makkelijke situaties. Ik ben de persoon die dan net op dat moment ‘de verbale scheet’ laat en zo de situatie red. Maar ik ben me er ten volle van bewust dat het soms ook irritant kan overkomen. Het is een soort therapie om wekelijks een paar keer op het podium te staan en zo de humor eruit te krijgen en het dagelijkse leven wat draaglijker te maken voor mijn omgeving.” Dus de inspiratie voor je show haal je van sociale media? Waar haal je die nog meer? RIJCKAERT: “Dat is moeilijk te zeggen, eens er een kapstok is, in dit geval muziek, komt de inspiratie wel. In De Fun, De Hits breng ik een discussie tussen vleeseters en vegetariërs, net omdat ik dat zelf een belachelijke discussie vind. Dat die discussie mij in het dagelijkse leven ergert, is genoeg om er een stukje en een lied over te schrijven. Ergernis is dus een goede inspiratiebron. Maar ook verwondering is dat. En laat ik nu net een persoon zijn die heel vaak erg verwonderd is over heel wat dingen. Dat helpt. Inspiratie echt benoemen, is één van de moeilijkste dingen dat er is. Het is nu eenmaal geen knopje dat ik kan aanzetten, er wat benzine ingieten en de inspiratie begint te borrelen. 16

accenten maart 2016

Je bent een duizendpoot: weten schapper, leerkracht, televisiemaker, stand-up comedian en nu nog eens muzikant in je laatste show. Wat is het volgende op je lijstje? RIJCKAERT: “Geen idee. Ik ben eigenlijk van veel markten thuis maar in niets heel goed. Dat heeft te maken met mijn korte aandachtsspanne maar ook omdat ik verschillende dingen heel graag doe. Wetenschap en comedy lijken misschien ver van elkaar te liggen maar eigenlijk komen ze uit hetzelfde potje. Een wetenschapper moet kunnen analyseren, dingen uit elkaar halen en kijken hoe het in elkaar zit, synthetiseren, twee dingen bij elkaar zetten en alles in vraag stellen wat hij doet en wat er rond hem gebeurt. Dat is hetzelfde als wat een comedian doet: situaties analyseren, demonteren, op een andere manier bekijken dan dat andere mensen het al

bekeken hebben, daarmee combinaties maken of verbanden zoeken. Maar wat het volgende is, dat weet ik nog niet. Op dit moment ben ik weer druk bezig met knutselen en nieuwe dingen uitvinden zonder dat ik een duidelijk einddoel heb. Ik heb dat handwerk gewoon nodig om even te ontsnappen uit mijn rare fantasie. Vroeger deed ik dan de afwas, nu maak ik wandelende stoelen. Op dit moment heb ik er spijtig genoeg niet zo veel tijd voor omdat ik een half jaar aan het werk ben bij het productiehuis van Bart De Pauw. Maar morgen heb ik vrij en dan ga ik samen met mijn dochter een dagje rare dingen in elkaar knutselen. En zo combineer je de drukke bezig heden meteen met je gezin. Is er nog iets wat je wil bereiken in je leven? Nog wilde plannen? RIJCKAERT : “Ik heb nog een heleboel plannen maar die zijn nog erg vaag. Er zijn nog een hoop dingen die ik graag wil doen, zo zal er nog wel eens een televisieprogramma komen. Op dit moment ben ik voor het eerst eindredacteur van een programma dat nog geheim is. Het is weer een heel nieuwe wereld die opengaat want als eindredacteur moet je alles zelf beslissen en dat is niet altijd vanzelfsprekend als je een twijfelaar bent. Maar ik leer bij en dat maakt het allemaal zo interessant. Alles wat ik doe blijkt wel steeds een conclusie te hebben. Neem nu de Tennis Rock-It. Twee jaar geleden zat ik thuis te knutselen aan de keukentafel en nu heb ik er veertig van verkocht. Een simpel ideetje dat ik in een voorstelling verwerkte en dat nu een ‘succesvol, commercieel product’ is. Zet dat laatste maar tussen aanhalingstekens.” “Bedankt, Henk”, probeer ik nog te roepen terwijl de stand-up comedian zich naar het podium haast om een staaltje metal te brengen op zijn Tennis Rock-It. Henk Rijckaert - De Fun, de Hits! zaterdag 30 april 2016 - 20u15 Hamme, CC Jan Tervaert info en tickets: 052 48 09 48

TEKST: KAREL MICHIELS - FOTO: BEN VAN DUIN

Micha Wertheim Gefeliciteerd met uw goede smaak! Micha Wertheim verkent in elk van zijn shows op briljante en toch hoogst komische wijze de grenzen van het cabaret. In Voor Zichzelf daagt hij de toeschouwers uit om hun eigen aanwezigheid in vraag te stellen. “Jullie feliciteren jezelf om je goede smaak.” Nog voor hij opkomt, wil Micha Wertheim zijn publiek al bewust op de proef stellen. Er weerklinkt een enerverend, repetitief muziekje en de lichtspots schieten alle kanten uit. En waarom laat hij in de eerste minuten die lange stiltes vallen? Omdat wij dat accepteren van hem. “Eigenlijk hoef ik niets meer te zeggen. Het is de hoogste vorm van intimiteit.” Het is vooral een bevreemdend humoristisch universum dat je met Micha Wertheim betreedt. Wim Helsen dwaalt er ook wel eens rond, ver voorbij de grenzen van mainstream cabaret en comedy. De heren lijken er een duivels genoegen in te scheppen om ons te misleiden en op het verkeerde been te zetten. In Voor de zoveelste keer had Wertheim aan één grap genoeg om door te dringen tot de essentie van taal en cabaret. Hij draaide toen zelfs haast letterlijk de tijd terug. In Voor je het weet switchte hij tussen microfoon en laptop en noteerde wat in real time rond hem gebeurde. Een digitale caleidoscoop verbeeldde zijn schizofrene hersenactiviteit. Geen cabaretier die zijn publiek zo weet te vervreemden van de realiteit en tegelijk toch grappig blijft. Maar wie is dat eigenlijk, ‘zijn publiek’? We hebben het hem zelf gevraagd. MICHA WERTHEIM: “Ik geloof dat het Hans Dorrestijn was

die zei dat het publiek altijd slimmer is dan jij, omdat ze met meer zijn. Het is wel slim om daarvan uit te gaan. Voor je het weet ben je een cabaretier die het publiek uitlegt hoe de wereld eruit ziet, en dat is, weet ik uit ervaring, vaak erg saai om naar te kijken. Daarom zoek ik het vaak in de vorm. Wat daar voor betekenis achter zit, mag het publiek zelf uitzoeken. Wat niet wegneemt dat wij mensen ook iets doms over ons krijgen als we in een groep terechtkomen. Hoe groter de groep, hoe platter de smaak van die groep. Mensen in het publiek voelen dat ergens ook wel, en die spanning opvoeren is volgens mij waar het om gaat als je comedy of cabaret maakt.”

Maar Micha Wertheim durft ons wel heel serieus op de proef stellen. Terwijl zijn collega’s er vaak op hameren hoe belangrijk het is om het publiek aan jouw kant te houden als cabaretier, schijnt hij daar niet echt om te malen. “Natuurlijk moet je het publiek er bij houden,” zegt hij daarover, “maar als je 49% van de zaal verliest, is dat voor de overige 51% van de zaal vaak veel leuker. Het hardste moet ik altijd lachen als ik het gevoel heb dat niet iedereen in de zaal het begrijpt, dan voel ik mij als publiek uitverkoren. Dat kan ook fijn zijn.” “Eigenlijk wil ik de zaal vooral vermaken. Als je er van uitgaat dat ze slimmer zijn dan jij, kan je ze niets leren, dus kan je alleen maar spelen met elkaar. Ik ben lang geleden begonnen als goochelaar, eigenlijk is dat waar al het theater op neer komt, mensen voor de gek houden waar ze bij zijn.” Dat levert ook in Voor Zichzelf (“Waarom zit u hier eigenlijk? Titel niet gezien?”) weer een hoop mindfucks op. Zijn herinneringen mooier dan ze in werkelijkheid waren? Is Micha Wertheim het nu al dan niet eens met Thomas Piketty? Hoe heeft hij geleerd om zijn leugens te rechtvaardigen voor een publiek? Is een geheime onenightstand gebeurd als niemand het weet? Experimentele kunst is als experimentele soep, en het decor blijkt er plots letterlijk voor Jan Lul te staan. “Dit is het dieptepunt van mijn geloofwaardigheid als cabaretier”, zegt Wertheim. “Ik hoop dat u de ironie begrijpt van wat zich hier afspeelt.”

“Ik ben lang geleden begonnen als goochelaar, eigenlijk is dat waar al het theater op neer komt, mensen voor de gek houden waar ze bij zijn.” Het fundament van de goed doordachte grappen en beschouwingen is een diepgaand taalbewustzijn. Micha Wertheim dolt en speelt met de Nederlandse taal als de beste dichters en schrijvers. “Ik was een van de eerste kinderen in Nederland bij wie dyslexie werd herkend. Tot die tijd was je gewoon dom als je niet kon schrijven. Terugdenkend vermoed ik dat ik van de nood een deugd gemaakt heb. Als

accenten maart 2016

humor

circus

je moet overleven op school verzin je gekke trucjes en die lenigheid komt mij nog steeds van pas.”

Cie Ea Eo omarmt de imperfectie We zijn ons hijgende, zwetende zelf

En zo, na al die sublieme taalvondsten en metagedachten, voel je je als toeschouwer naar het einde van de voorstelling stilaan erg slim, een beetje trots zelfs dat je alles goed begrepen hebt. Maar zelfs die voldoening gunt Micha je niet. “Jullie gaan kijken naar een intellectuele cabaretier omdat je jezelf dan kan feliciteren met je goede smaak.” Niet dat het allemaal één groot vooropgezet plan is van de cabaretier. Zo’n plan heeft hij nooit voor hij begint aan een nieuwe voorstelling. “Ergens weet ik dat ik over een onderwerp iets wil zeggen, aan de hand daarvan kies ik de titel. En daarna probeer ik zo veel mogelijk grappen te verzamelen die mij leuk lijken, in de overtuiging dat, als ik die volg, ik altijd ergens uit zal komen waar ik nog niet geweest ben. Deze show begint net een beetje in te dalen bij mij. Wat erna komt kan ik nog niet overzien, maar ik hoop wel dat ik mijzelf een beetje kan blijven verrassen.” Daar zijn wij wel zeker van. Met Voor Zichzelf heeft Micha Wertheim opnieuw de beste, meest verrassende cabaretvoorstelling van het seizoen gemaakt, en er is geen enkele reden om te veronderstellen dat zijn inspiratie is uitgeput. Micha Wertheim - Voor Zichzelf zaterdag 2 april 2016 - 20u Beveren, CC Ter Vesten info en tickets: www.beveren.be/tervesten en 03 750 10 00

TEKST: LIV LAVEYNE

Jongleerspel, contactsport, ritueel of een work-out sessie? All the fun van de Belgische circuscompagnie Ea Eo is het allemaal. Als publiek zit je rondom de kleine arena op houten banken en krukken, met je neus op artiesten Jordaan en Sander De Cuyper, Bram Dobbelaere, Eric Longequel en Neta Oren. Je voelt de wind van hun bewegingen, ruikt het zweet dat steeds meer gutst. En ja, je loopt af en toe het risico een bal of kegel te vangen. Of niet. Het fundament van goed doordachte grappen en beschouwingen is een diepgaand taalbewustzijn. Micha Wertheim dolt en speelt met de Nederlandse taal als de beste dichters en schrijvers.

Gent staat die week volledig in het teken van circus met het festival Smells like circus, als Bram Dobbelaere van Cie Ea Eo de kantoren van het Circuscentrum komt binnengewaaid, zijn fietshelm nog op en fluo hesje aan. Veiligheid voor alles, maar in het circus waagt hij zich al graag aan meer risico’s. Hij komt net van een repetitie met Eva Kahan (een van de stuwende krachten achter het Gentse circusatelier Circusplaneet). En ondertussen is zijn kompaan Sander De Cuyper in een van de aanpalende zalen druk doende met Les frères Troubouch, twee Franse fietsende circusartiesten, die hij coachte en die een eerste toonmoment zullen doen op het festival. BRAM DOBBELAERE: “Het circus is een klein wereldje waarin iedereen elkaar kent. Er heerst een grote solidariteit: toen Sander in zijn vinger sneed tijdens het pellen van een avocado, volstond één telefoontje naar onze circusvrienden Bert & Fred om voor ons in te vallen op een optreden. En als we met onze camionette ergens in panne staan dan komt gegarandeerd een circusvriend ons als eerste ter hulp.”

Deze voorstelling is als het vuur waarrond wij en het publiek verzamelen. Het is een ritueel om alle crap van de buitenwereld eruit te zweten en de buitenste laag vernis eraf te krabben. © Geert Roels

accenten maart 2016

circus Op een vierkante meter

Rauw circus

Stam

Het was in die camionette dat ook Ea Eo geboren werd. Onderweg naar het zoveelste optreden van cie Pol en Freddy, de straattheatergroep waarmee Bram Dobbelaere en Sander de Cuyper vroeger samen de festivals afschuimden. “Tot dan brachten we vooral grappig circustheater op de straat, maar we wilden ook een andere kant verkennen. Samen met Jordaan, de broer van Sander, beslisten we een nieuwe groep op te starten met een focus op hedendaags circus voor de zalen en met het jongleerspel als uitgangspunt.”

Oorspronkelijk wilde Ea Eo met All the fun een voorstelling over reclame maken. Al is van dat idee uiteindelijk niet veel meer overgebleven. “Het viel ons tijdens het toeren enorm op hoe alomtegenwoordig reclame is: langs de wegen die je passeert, op de radio in de wagen… De talrijke Facebookberichten op je gsm want dat is eigenlijk een constante stroom aan reclame voor jezelf: “kijk eens hoe mooi en hoe welstellend ik ben, waar ik op reis ga of wat voor een slimme kinderen ik heb,” lacht Dobbelaere.

Toen ze Eric Longuequel tegenkwamen op een Europese jongleerconventie en hem een fantastische act met ballen, letterlijk en figuurlijk, zagen doen, was het collectief compleet.

“Maar ook bij veel circusgezelschappen op scène kruipt die reclame, dat bezig zijn met je imago, er bewust of onbewust in. In de nieuwste voorstelling van Les 7 doigts de la main (een grote Canadese circuscompagnie) zit er een uitkleedscène waarin de acrobaten zichzelf zogezegd blootgeven, maar dat betekent concreet dat je superstrak in het vel zittende begin twintigers hun lekkere acrobatenlijven in fancy ondergoed ziet showen.

Misschien wel de mooiste scène in All the fun is net diegene die tot mislukken gedoemd is: het jongleerduel waarbij Neta en Eric - constant het hoofd heen en weer schuddend - hun coördinatie proberen vast houden om uiteindelijk te moeten loslaten. Spel wordt hier collectieve trance. Doordat je als publiek in een cirkel rondom zit, terwijl op gezette momenten een gong weerklinkt, heeft All the fun ook iets van een ritueel, een bijzonder samenzijn. “Deze voorstelling is als het vuur waarrond wij en het publiek verzamelen. Het is een ritueel om alle crap van de buitenwereld eruit te zweten en de buitenste laag vernis eraf te krabben.”

Hun eersteling m² was een voorstelling waarin een plankenvloer steeds verder werd afgebroken tot het kwartet op amper één vierkante meter samen stond te jongleren. m² werd een hit in binnenen buitenland waarmee Ea Eo zes jaar toerde en 276 (!) voorstellingen speelde. “Toen we aan deze nieuwe creatie All the fun begonnen, hadden we erg veel schrik om ons te herhalen. Daarom vonden we het belangrijk om er iemand nieuw bij te betrekken. Dat werd Neta Ora, een meisje tussen deze jongensbende en bovendien een pak jonger en de enige met een professionele circusopleiding. Dat zorgt voor een totaal andere energie binnen de groep,” zegt Dobbelaere met een knipoog doelend op de verliefdheid die op de vloer ontstond (Neta en Eric werden een koppel). “Dat is zo voorspelbaar in de circuswereld. Ofwel ben je een circuskoppel en ga je uit elkaar tijdens de creatie of tournee, ofwel ben je geen circuskoppel en word je er één. Circus is zo letterlijk aan elkaars lijf zitten, dat kan gewoon niet anders.”

Niet alleen de schoonheid, maar ook de lelijkheid wordt getoond, niet alleen het kunstje maar ook het falen. Als reactie op een kwalijke maatschappelijke evolutie: de constante dwang naar perfectie en het ultieme presteren.

Als All the fun een ritueel is, dan is Ea Eo een hechte stam, zonder opperhoofd weliswaar. Ea Eo ageert als collectief wat betekent dat ze samen creëren en beslissingen nemen, maar zoals dat gaat heeft elk lid zijn specifieke rol in de groep. “Ik ben de praktische die denkt in termen van ‘wanneer tot wanneer repeteren we en wat eten we straks’,” lacht Dobbelaere. “Eric is ons artistieke kompas. Als wij zeggen “dat is misschien een toffe scène” dan vraagt hij meteen “waarom en waarom daar en is dat wel nodig?” Jordaan is de stille kracht maar als hij iets voorstelt, is het er meestal boenk op. Sander is de diplomaat die alle meningen aanhoort en verenigt zonder evenwel met het compromis van de grootste gemene deler af te komen. En Neta heeft in die constellatie

als vijfde lid opvallend snel haar plek gevonden en is ongetwijfeld het grootste technische talent. In de zes jaar dat Ea Eo bestaat zijn de slaande deuren beperkt tot twee keer. Het succes van veel collectieven teert vaak op die wrijvingen, op de ups en downs. Bij ons is de vriendschap naast de scène even - zo niet belangrijker - als op de scène. Ik denk niet dat we ooit iemand zouden vervangen, niet omdat we dat niet zouden kunnen maar omdat we dat niet willen.” En zo balanceren ze samen in All the fun composities van kegels om elkaar vervolgens plagerig onderuit te halen in een voortdurend ineen haken en uiteenvallen van het collectief. Terwijl

het publiek zich laaft aan hun zweet. Aan hun fragiliteit en kunde, hun competitiestrijd en samenhorigheid, hun relativering en opperste geloof om ergens volledig voor te gaan. Wanneer ze een jongleerkegel laag per laag afpellen tot enkel nog staafje en dop balanceren, klink het: “Dit is op dit ogenblik het meest waardevolle in het universum”. Het publiek lacht, maar op dat eigenste moment is het wel zo. Voor hen. En voor ons, supporters van het spelplezier, deelgenoten aan een bijzonder ritueel. Cie Ea Eo - All the Fun vrijdag 20 mei 2016 Sint-Niklaas, ’t Bau-huis - 20u info en tickets: www.ccsint-niklaas.be en 03 778 33 66

Zulke lekkere acrobatenlijven hebben wij niet en dat wilden we ook niet tonen, dus de vraag was: “wat willen we dan wel”? Dat werd radicaal het omgekeerde. Zwetende lijven, harige borst, fysiek uitputtend, rauw, circus waarbij het jongleren zo aartsmoeilijk wordt gemaakt dat op den duur enkel falen mogelijk is. We spelen niet frontaal maar circulair: als publiek zit je op bankjes rondom met je neus op het gebeuren. Je ziet niet alleen de perfecte voorkant, en er valt al eens een kegel of balletje tussen of op de toeschouwers. We rusten ook gewoon uit tussen het publiek en zijn er ons stinkende hijgende zwetende zelf. We verbergen niks.” Echtheid nastreven. Je ziet het bij steeds meer hedendaagse circusartiesten zoals ook Alexander Vantournhout, Sebastien Wojdan of Cie Defracto. Niet alleen de schoonheid, maar ook de lelijkheid wordt getoond, niet alleen het kunstje maar ook het falen. Omdat daar uiteindelijk toch het menselijke ligt? “Het is niet zozeer een reactionair gebaar op wat we in veel circus niet goed zouden vinden, maar vooral een reactie op een kwalijke maatschappelijke evolutie, de constante dwang naar perfectie en het ultieme presteren die geen gebrek of falen meer toelaten.” © Ben Hopper

accenten maart 2016

humor

Of ik Kamagurka wil interviewen. Even aarzel ik. Iedereen kent de reputatie van deze cartoonist, schilder, theater- en televisiemaker. Ik herinner me televisiegesprekken met omgegooide salontafels, geschoffeerde gasten. Mijn geheugen bevat ook een weglopend publiek bij een theatervoorstelling... Maar ik zeg ja en hoop dat Kamagurka, alias Luc Zeebroek (°1956), tijdens ons gesprek niet de hele tijd sfeervol gaat freewheelen... Het gesprek vindt plaats in Kama’s kleedkamer na de avant-première van Vliegangst op de pechstrook, de cabaret voorstelling waarvan de man al heel wat voorstellingen in Nederland heeft gespeeld, en nu aan een reeks opvoeringen in Vlaanderen begint. Ik ben een van de honderd die in de Kleine Zaal van de Arenbergschouwburg de voorpremière mag meemaken. Het publiek is enthousiast, lacht geregeld hardop. Ik ben een slecht publiek, want een kritische toeschouwer. Nu en dan betrap ik mezelf erop te glimlachen, heel af en toe zelfs hardop te lachen. 1 tafeltje met daarop 1 schrift, 1 stoel, 1 micro-met-draad en 2 spiekbrieven op de grond, meer heeft Kamagurka niet nodig om zijn publiek zowat 80 minuten lang te entertainen. Zeer geregeld lijkt hij echt naar woorden te moeten zoeken. Maar dat blijkt slechts schijn.

Kneden en herkneden

Kamagurka

Ik ben een fluisterkomiek 22

accenten maart 2016

“Nee, alles staat uitgeschreven. Ik ga echt zitten en schrijf. Zeer gedisciplineerd. Dat moet, of er komt niks. Aan zo’n voorstelling schrijf ik soms vier, vijf dagen na elkaar, en dan weer een hele poos niet. Mijn vrouw is mijn klankbord, tegen haar vertel ik wat ik heb gemaakt. Ook zij wil dat het goed is, dus is ze erg kritisch voor mij, en da’s maar goed. Ik denk dat de voorstelling nu uit zo’n 50 A4’tjes bestaat, maar ik heb er wel zo’n 500 geschreven. Wat ik heb geschrapt was niet per se slecht; soms passen dingen er niet in, soms heb ik bij nader inzien geen zin om ze op het podium te brengen. Het voordeel van alles zelf te schrijven is dat je zelf alles kunt kneden en herkneden. Wanneer ik denk dat het oké is, begin ik te try-outen in cafeetjes en zo. En na zo’n try-out, wanneer we naar huis rijden, overlopen mijn vrouw en ik de hele voorstelling en bekijken we wat er moet veranderen. Alles moet geestig zijn, ik ga met zo’n voorstelling heel vaak de baan op, dus moet ik een voorstelling hebben waar ik elke avond spelplezier aan beleef.”

TEKST: FRANK POLLET - FOTO: PAUL DE MALSCHE

Relax Ik vertel mijn gastheer dat ik in de jaren tachtig van de vorige eeuw een voorstelling van hem en Herr Seele heb meegemaakt, in de Katholieke Kring in Beveren, waarbij het halve publiek tijdens de show verontwaardigd opstapte. Kamagurka glimlacht en zegt: “Ja, dat was met Herr Seele... Maar toen was zo’n show helemaal niet zo doorwrocht als nu. We schreven bijna niets uit. We deden maar wat. Seele, speel jij eens wat viool? Oké, dan speelde hij viool... Of dat nu relevant was of niet, deed weinig ter zake.” Eigenlijk zou je Kamagurka één van de eerste stand-upcomedians kunnen noemen. Heeft de boom van vele standuppers voor hem iets veranderd? “Ja natuurlijk. Dat is voor mij een goede zaak geweest. Toen ik begon, hadden mensen in Vlaanderen geen ervaring met dat soort optredens, geen echt referentiekader. Dat hebben ze, door die vele comedians, inmiddels wél. Het zorgt er ook voor dat mensen weten dat er bij mij een andere touch te beleven valt.”

Humor móét irriteren, wringen, schuren. Als het te glad is, interesseert het mij minder, ik wil niet alleen het lachje. Waarin onderscheidt hij zich van de rest? Kamagurka denkt even na en zegt dan: “Bij mij wordt de waanzin op een rustige manier geserveerd, dat geeft misschien het gevoel dat het allemaal relax is. Veel collega’s lopen nerveus het podium op en neer, en roepen luider. De meesten zijn ook meer met de lach bezig, terwijl ik mompel. Ik ben een fluisterkomiek. Maar ik wil wél duidelijk zijn. Ik gebruik geen eh, hoe noemen ze dat, zo’n microotje aan je hoofd... zo’n headset, ik wil bewust een microfoon met een draad. En die micro gebruik ik ook als een instrument. Wanneer ik mededelingen van een piloot in zijn cockpit imiteer, dan kan dat met zo’n micro, niet met een headset.”

Humor moet schuren In de kleedkamer heeft Kama’s entourage inmiddels beslist dat na een geslaagde try-out champagne moet vloeien. De drank blijkt al present te zijn, en er is iemand op zoek naar voldoende glazen. Kamagurka kijkt me verontschuldigend aan. Vliegangst op de pechstrook is geen voorstelling die echt op actualiteit speelt, en toch zitten er Syriëstrijders in... “Ja, vanavond zaten die erin. Sommige avonden doe ik ze niet. Dat wisselt al eens. Toen ik de voorstelling aan het schrijven was, vertrokken die gasten naar Syrië, nu komen ze terug, terwijl ik ze opnieuw laat vertrekken. Je kunt dat irritant vinden, maar voor mij is dat humor; humor móét irriteren, wringen, schuren. Als het te glad is, interesseert het mij minder, ik wil niet alleen het lachje.” Kamagurka kan, ook tijdens zo’n voorstelling, absoluut niet verstoppen dat hij een West-Vlaming is. En toch speelt hij vaak in Nederland ... accenten maart 2016

humor

“Iedereen vraagt dat, maar nee, als ik in Friesland no buutn hoan zeg, dan verstaat het publiek mij perfect, want ze zeggen dat zelf ook! Ik gebruik in de voorstelling meerdere ‘talen’: als ik voorlees, doe ik dat in het AN, als ik vertel, is het in het West-Vlaams. Ik geef toe dat ik in Nederland al eens een woord door een Nederlandser equivalent vervang, maar toch niet heel veel.”

Hij knikt en glimlacht: “Het zal de leeftijd zijn, zeker? Je wordt wat milder als je al wat dingen in het leven bent tegengekomen... Pas op, sommige uitspraken in de voorstelling zouden veel minder vlot passeren wanneer ik ze zou roepen.” Is het niet de hoogste tijd dat iemand die dit jaar zestig wordt de termen ‘pies’ en ‘kak’ stilaan achterwege laat? Kamagurka lacht fijntjes: “Het gaat wel over in de file staan hé! Pies en kak zijn de eerste woorden die het publiek roept, daar kan ik toch niet aan doen? En trouwens, hoe ouder je wordt, hoe meer je ermee te maken krijgt. Je begint je leven met pies en kak, en je eindigt je leven ermee.”

Van alles bang ... Vliegangst op de pechstrook drijft ook op interactie met het publiek. Mij leek het dat er toch heel wat improvisatie in de voorstelling zit. “Nee, niet heel veel. Ik weet meestal hoe mensen zullen reageren. Dat is ingecalculeerd. Als ik vraag wat het ambetantste is dat ze in een file meegemaakt hebben, weet ik zo goed als zeker dat ze’ moeten gaan pissen’ zullen roepen. Vandaag was dat anders, daar kwam er een eerst met ‘kakken’ af. Meestal komt dat op de tweede plaats. Het unieke aan elk optreden is wat er afwijkt van wat uitgeschreven is. En als ze echt iets roepen waar ik nog niet aan gedacht heb, vind ik dat vaak heel interessant. Ik denk trouwens dat dit indertijd het grote probleem met de voorstelling in Beveren was: dat was een en al improvisatie.”

Grenzen In vermeld interview in De Standaard Weekblad zei Kamagurka: “Mijn job is tekenen”. Waarom dan theater maken? “Tekenen en schrijven vormen de basis. In mijn tekeningen vertel ik verhaaltjes. En deze theatervoorstelling is eigenlijk weinig meer dan een aantal korte verhaaltjes die ik aaneengeregen heb. Ken je Armando? Ik ben momenteel favoriet van Armando. De man is al heel oud, en heeft heel veel héél korte verhaaltjes geschreven die nu verzameld zijn (in Ter plekke - De ultrakorte verhalen tot nu toe 2014 - nvdr). Ik lees dat graag.”

In de backstage krijgen alle aanwezigen, inclusief deze jongen, een glas champagne. Iedereen klinkt enthousiast met iedereen. Kamagurka nipt, en zijn blik vertelt dat we het interview kunnen verderzetten. Dus werp ik op dat ik vermoed dat er autobiografische elementen in de show zitten. Kamagurka knikt. “Angsten, bijvoorbeeld”, zeg ik.

Opnieuw duiken enkele vrienden in de backstage op. “Hoe gaat het met je hond?” roept Kamagurka. De man kijkt hem verwonderd aan en zegt: “Ik héb helemaal geen hond!”

“Ja, je hebt een punt. Ik heb weliswaar geen vliegangst, maar vliegstress. Het idee dat je in een vliegtuig zit en je er niet uit kunt, is geen comfortabele gedachte. In een vliegtuig kun je niet aan de noodrem trekken. Dus ga je met de wagen. Maar dan sta je in de file ... Ik had trouwens eerst de titel en daarrond heb ik dan de voorstelling gemaakt. In het circuit van de culturele centra gaat dat zo: je moet lang van tevoren laten weten wat je gaat doen en welke titel je voorstelling heeft. En Vliegangst op de pechstrook vond ik wel een mooie.”

“Ik dacht van wel”, zegt Kamagurka. “Het vreemde is dat ik wél ooit een hond had, maar dat niemand mij ernaar vraagt.” Inmiddels is ook fotograaf Paul De Malsche gearriveerd. Ik voel dat we beter afronden, maar probeer toch even nog een uitspraak die Kamagurka in De Morgen deed op hem los te laten: “In mijn werk zoek ik altijd de grenzen op.”

Ik toon hem mijn ticket waarop staat: Vliegangst op de pechstraak. Kamagurka neemt het vast, proest het uit en toont het aan enkele mensen in de kleedkamer. Het is gieren en brullen geblazen.

Kamagurka neemt opnieuw een slok van de champagne en zegt: “Er zijn heel wat soorten grenzen die je kunt overschrijden: grenzen van de tijd, ruimte, lichamelijke grenzen... In dit stuk gaat het over de tijd. In een file strompelt de tijd als het ware voorbij, terwijl de tijd in de rest van ons leven héél snel gaat...”

Ik leg Kamagurka een van zijn uitspraken in een interview in De Standaard Weekblad voor: “Ik ben van alles bang.” De man nipt van de champagne, knikt en zegt: “Angst is de ideale voedingsbodem voor humor. Humor is een dramatisch gegeven nog dramatischer maken. Ik denk dat het Ionesco was die ook ooit zoiets zei: “als je de miserie maar ver genoeg drijft, dan ontstaat er humor.”

Ouder worden ... “Was je niet zenuwachtig?” vraagt een vriend die komt binnenwaaien. “Nee, morgen is het pas de première; morgen moet ik zenuwachtig zijn!” Ik meld dat het me opgevallen is dat er een soort mildheid in de voorstelling zit, dat Kamagurka veel minder wild en kwetsend om zich heen trapt dan vroeger.

accenten maart 2016

Er zijn heel wat soorten grenzen die je kunt overschrijden: grenzen van de tijd, ruimte, lichamelijke grenzen... In dit stuk gaat het over de tijd. In een file strompelt de tijd als het ware voorbij, terwijl de tijd in de rest van ons leven héél snel gaat.

Kama’s zoon roept: “Papa, weet jij wat twerken is?” Even later staan vader en zoon te twerken in de backstage. Ik sluit mijn notitieboekje en kijk de fotograaf aan. Zijn blik spreekt boekdelen. Kamagurka - Vliegangst op de pechstrook zaterdag 20 februari 2016 - 20u Sint-Niklaas, Stadsschouwburg UITVERKOCHT zaterdag 16 april 2016 - 20u Waasmunster, Zaal Hoogendonck info en tickets: en cultuur@waasmunster.be en 052 46 34 24

accenten maart 2016

GOED GEVORMD

BEVEREN

LOKEREN

In het licht van de lente zien we vaak nieuwe opportuniteiten. Met hernieuwde energie gaan we op zoek naar onze grenzen en proberen we ze te verleggen. Nog geen plannen? Dan hebben wij misschien wel wat tips.

Tijdens voorjaar 2016 vinden meerdere cursussen en vormingen plaats. Het vormingsaanbod van CC Lokeren vindt u maandelijks in de stedelijke Infokrant Lokeren en op ccl.lokeren.be.

Wat dacht je ervan om het heft zelf in handen te nemen en je licht op te steken bij een aantal ervarings deskundigen op het vlak van transitie? Of misschien is veranderingsmanagement wel iets voor jou? Ook voor wie benieuwd is naar de invloed van voedsel op ons gemoed, is er een aanbod. Wil je liever meepraten over ongelijkheid, dan vertelt Ive Marx graag meer over de theorie van Thomas Piketty. Volg je al deze maatschappelijke trends graag vanuit je luie stoel? Dan heb je misschien iets aan de infosessies over iPad of Android tablet.

EIGEN AANBOD

Workshops Dag van de Dans (8+, 12+ en 16+). Zie artikel p. 7

AANBOD I.S.M. VORMINGPLUS

Cursussen en Lezingen Voordracht Antarctica door Johan Lambrechts (13/4), Zinzoekers op zondag -Kennismaking met Jaap Kruithof (24/4), Regel zelf je levenseinde (10/5)

TIJDPERK VAN ONGELIJKHEID?

Ive Marx over Piketty Donderdag 14 april 2016 van 19u30 tot 22u CC Ter Vesten, Gravenplein 2, Beveren

DE INVLOED VAN VOEDING OP JE GEESTELIJK WELZIJN Maandag 18 april 2016 van 19u30 tot 22u CC Ter Vesten, Gravenplein 2, Beveren

VERANDEREN IN 12 STAPPEN

Maandagen 2, 9, 23 en 30 mei 2016 van 19u30 tot 22u CC Ter Vesten, Gravenplein 2, Beveren

VERKEN JE IPAD

Woensdag 18 mei 2016 van 14 tot 17u Bib Beveren, Gravenplein 3, Beveren

VERKEN JE ANDROID TABLET

Woensdag 18 mei 2016 van 19u30 tot 22u CC Ter Vesten, Gravenplein 2, Beveren

BURGERS NEMEN DE WERELD GRAAG IN HANDEN Enkele handvaten! Dinsdag 7 juni 2016 van 19u30 tot 22u CC Ter Vesten, Gravenplein 2, Beveren

De Laatste Dinsdag De aarde of het kapitalisme? (29/3) Basisinkomen: oplossing voor alles? (26/4), Kan een kleine boer ook goed boeren? Heeft de Vlaamse boer nog macht? (31/5)

ACCENTEN OP VORMING

De Laatste Dinsdag in Lokeren De Laatste Dinsdag is een lezingenreeks waarbij iemand met kennis van zaken een boeiend actueel onderwerp komt toelichten. Telkens is er volop mogelijkheid tot vragen stellen, interactie en discussie. Een samenwerking tussen CC Lokeren, Vormingplus Waas-en-Dender, GROS en Masereelfonds Lokeren.

Er zit iets scheef in de landbouwsector. Daarover zijn de meeste mensen het eens. Maar hoe geraken we uit de impasse? Veel boeren in Vlaanderen produceren met verlies. Is onze landbouw te exportgericht? Moeten we meer inzetten op korte keten? Is het Europese kader een vloek of een zegen? Is familiale landbouw een oplossing? Annelies Marchand, zaakvoerder van De Vierklaver (Lokeren), runt een vleesbedrijf dat dicht bij de natuur aanleunt en waar ook een winkel aan verbonden is. Ze gaat in debat met Anne-Marie Van Gheenberghe van de Boerenbond. En wat is uw mening? dinsdag 31/5 van 20u tot 22u30. CC Lokeren, Kerkplein 5. Cursuscode: 160531 SSA. Prijs: 5,5 euro (red.: 3 euro). Begeleiding: Annelies Marchand (De Vierklaver) en AnneMarie van Gheenberghe (Boerenbond)

Basisinkomen: oplossing voor alles? De Laatste Dinsdag van april Voorstellen om een basisinkomen - een uitkering die onvoorwaardelijk aan iedereen wordt toegekend - in te voeren, staan recent opnieuw in de belangstelling. Nieuw zijn deze ideeën niet. Ze vinden hun eerste wortels in geschriften uit de 2de helft van de 18e eeuw. Maar wie zijn vandaag de aanhangers? En wat zijn de argumenten pro en contra? Zijn deze hedendaagse voorstellen wel realistisch? En hoe zit het met de financiering van en het moreel draagvlak voor zo’n drastische hervorming? dinsdag 26/4 van 20u tot 22u30. CC Lokeren, Kerkplein 5. Cursuscode: 160426 SSA. Prijs: 5,5 euro (red.: 3 euro). Begeleiding: Walter Van Trier - specialist basisinkomen. Kan een kleine boer ook goed boeren? Heeft de Vlaamse boer nog macht? De Laatste Dinsdag van mei

Info en inschrijvingen: 03 775 44 84 of via www.vormingplus.be/waas-en-dender Betaling zo snel mogelijk na inschrijving op het reknr. BE05 0014 0186 1275

Uitstappen en tentoonstellingsbezoek 500 jaar Bosch: uitstap naar ’s-Hertogenbosch (26/3) Op stap door Molenbeek (16/4)

CC Ter Vesten in samenwerking met Bib Beveren en Vormingplus Waas-en-Dender info: www.beveren.be/tervesten inschrijvingen via 03 775 44 84 of www.vormingplus.be/waas-en-dender

SINT-NIKLAAS Starten doorlopend cursussen in april, mei en juni 2016: • Plastische vorming • Audio-visuele kunsten • Filosofie en persoonlijkheidsvorming • Actualiteit en geschiedenis • Culturele uitstappen • Duurzaamheid, natuur & milieu • Andere culturen • Tentoonstellingen Tijdens de paas- en zomervakantie kunnen kleuters, kinderen en jongeren in de Vrije Ateliers terecht voor creatieve ateliers.

Meer info via www.vrijeateliers.be - 03 778 33 70 vrije.ateliers@sint-niklaas.be Cultuurcentrum Vrije Ateliers, Rode Kruisstraat 25, 9100 Sint-Niklaas vrije.ateliers@sint-niklaas.be RED CROSS ROAD

accenten maart 2016

Hét toon- en luistermoment van de cursisten van het Muziekatelier! Een spetterend openluchtoptreden onder begeleiding van onze docenten. zondag 5 juni 2016 - 15u op de ‘rockweide’ van de Rode Kruisstraat 25, 9100 Sint-Niklaas Gratis toegang accenten maart 2016

theater

TEKST: RUDI VAN HECKE - FOTO: KURT VAN DER ELST

HetPaleis en De Vervelende Bus

Verveling is de poort naar een wonderlijke wereld Is verveling het oorkussen van de duivel? Helemaal niet, zeggen theatermakers Myriam Van Gucht en Jellie Schippers. Verveling vervormt de tijd, en zet deuren open naar nieuwe, wonderlijke werelden. Het theatrale duo bouwde een oude lijnbus van HetPaleis om tot De Vervelende Bus, die je meeneemt naar een vreemde realiteit, waar minuten en seconden worden opgerekt, en de fantasie regeert. goed van bewust dat de tijd trager gaat als ze zich vervelen, en vooruit vliegt als ze zich amuseren. Dat merken Jellie en ik ook aan onze eigen kinderen. Dus kwamen we bij ‘verveling’ terecht, met de bedoeling een soort ode aan de verveling te maken. Verveling is een fantastisch ding. Het vertraagt de tijd, opent je fantasie, zet je creativiteit in gang. We zijn allemaal zo bang voor de leegte, voor de verveling. Het is echt een modern taboe. Zelfs kinderen moeten een overvolle agenda hebben, moeten van school naar sportzaal naar muziekles racen. Terwijl je net je geest moet kunnen leegmaken om nieuwe ideeën te laten stromen. Fantasie is van levensbelang, die heb je je hele leven hard nodig om problemen op te lossen en beslissingen te nemen. Creativiteit wordt onderschat. We zijn niet allemaal even creatief, dat is waar. Maar creatief zijn kun je trainen.” Hoe vertalen jullie dat in de voorstelling? Van Gucht: “Het publiek zit in de bus, in de lengterichting, en kijkt naar buiten. Naar een hele saaie straat, tenminste zo lijkt het in het begin. Tot je beseft dat er veel gebeurt op straat, kleine dingen die toch interessant zijn. Anders dan in het klassieke theater is het publiek vrij om een focus te kiezen, om sommige personages en gebeurtenissen te volgen, en andere niet. Niemand hoeft braaf op zijn plaats te blijven zitten. Als de kinderen blauwe tijdsmannetjes zien opduiken, weten ze dat er iets met de tijd gaat gebeuren. De muziek en de soundscape leggen hun eigen accenten, helpen de actie versnellen of vertragen. Kleuters voelen zich perfect in hun sas in zo’n vertelling die alle kanten uitwaaiert, die hebben geen lineaire verhaallijn nodig. Oudere kinderen hebben het er soms moeilijker mee, die hebben het afgeleerd om zich in zo’n diffuse werkelijkheid in hun sas te voelen.” HetPaleis - De vervelende bus woensdag 13 april 2016 - 14u + 16u Beveren, CC Ter Vesten info: www.beveren.be/tervesten en 03 750 10 00 UITVERKOCHT

Vormgeefster Myriam Van Gucht en regisseur Jellie Schippers maken zeer laagdrempelig theater op bijzondere locaties, voor een breed publiek dat ook - vaak vooral - uit kinderen bestaat. Verrassende artistieke creaties waar je middenin zit, niet bedoeld om passief achterover te leunen, maar om er actief in mee te gaan. 28

accenten maart 2016

Leuk idee, theater in een lijnbus. Waarom noemen jullie die dan een vervelende bus? Myriam Van Gucht: “We wilden iets doen met het thema ‘tijd’. Dat is een heel abstract en breed gegeven, zeker voor kinderen van vier, vijf jaar. Die kunnen de klok nog niet lezen, maar ze hebben wel een tijdsbesef. Ze zijn er zich

zondag 17 april 2016 - 11u + 13u + 15u + 17u woensdag 20 april 2016 - 14u + 16u Sint-Niklaas, op locatie info: www.ccsint-niklaas.be en 03 778 33 66 UITVERKOCHT zondag 24 april 2016 - 10u + 13u15 + 15u30 + 17u30 Lokeren, Markt info: www.lokeren.be/cultuur en 09 340 50 56

muziek

TEKST: DIRK VERELST - FOTO: G.F.

muziek

TEKST: STEVEN VERSCHOORE- FOTO: DE CASINO CONCERTZAAL

Genesis gezongen

Melingo

Vrees niet! De legendarische popgroep Genesis plant geen reünie. Maar wel kan u zich verwachten aan een prachtig oratorium waarin het eerste boek van de bijbel muzikaal wordt verwoord. Dit huzarenstukje wordt uitgevoerd door 3 amateurkoren, een klassiek orkest bezet door studenten en enkele solisten.

De Verenigde staten hebben Tom Waits, Italië heeft Paolo Conte en Argentinië heeft Daniel Melingo. Gepokt en gemazeld bij de legendarische Argentijnse rockband Los Abuelos de la Nada, schrijdt deze dandy uw zinnen binnen, hallucinerend binnen zijn eigen mythologie, als de architect van een dik geluid ergens tussen metal en barok, vol accordeon en bandoneon, even zot als lui, maar ook altijd hoofs en romantisch.

Exclusief concert van een veelzijdige Argentijnse muzikant

Die Schöpfung van Joseph Haydn

Tango, Griekse Rebetiko, Portugese Chamarita en standards uit de rijke gipsy traditie wisselen elkaar live in een ijltempo af: passie, verwondering, erotiek en nostalgie, maar ook gevaar! En dat maakt van elke Melingo-show een beklijvende, hypnotiserende ervaring.

Een uitstervend beginakkoord. Stilte, en dan de inzet van een aarzelende melodie. Chaos in de eerste maten van het oratorium. Daarna volgt de langzame uitvoering van de goddelijke schepping die eindigt met de intrede van Adam en Eva in het paradijs. Het scheppingsverhaal komt tot leven, op tekst van librettist baron von Swieten, door de majestueuze compositie van Haydn vol klassieke lyriek en Händeliaanse dramatiek waarin de geest van de Verlichting waart. Geïnspireerd door Händel wou ook Haydn een groot werk voor koor en orkest schrijven. Het libretto gebaseerd op de Genesis, maar ook door het boek Psalmen en John Miltons Paradise Lost werd herschreven door baron Von Swieten. Haydn werkte er ongeveer anderhalf jaar aan op een zeer gedreven manier. Haydn was diep gelovig maar stond open voor de wetenschappelijke vorderingen die volgens hem trouwens bewezen dat God zijn werk zeer goed had gedaan. Het werk werd voor de eerste maal opgevoerd in 1798. Haydn streefde een volle klank na, zoals dat in zijn tijd gebruikelijk was. Drie zangsolisten (sopraan, tenor en bas) vertolken de aartsengelen die de eerste zes scheppingsdagen vertellen en becommentariëren. In deel 3 van het oratorium wordt Adam vertolkt door de bas en Eva door de sopraan. Het vierstemmig koor zingt monumentale koorwerken, telkens als een scheppingsdag is voltooid. Het laat-klassiek orkest speelt langere perioden solistisch, vooral daar waar de sfeer wordt geschilderd. Die Schöpfung bestaat uit drie hoofddelen. In deel 1 wordt de schepping van het licht, de aarde, de hemellichamen, het water, het weer en de planten gevierd. De schepping van licht weet Haydn zeer goed te vatten en sloeg het toenmalige premièrepubliek met verstomming. In deel 2 wordt de schepping van de dieren en de mens bejubeld. In deel 3 verschuift de aandacht naar de Hof van Eden en naar Adam en Eva in het paradijs. 30

accenten maart 2016

Haydn componeerde een meesterwerk dat nog vaak wordt opgevoerd. Dit seizoen wordt dit onder meer opgevoerd door B’Rock en het Collegium Vocale onder leiding van niemand minder dan René Jacobs. Het 50 jaar jonge koor De Wase Kantorij (Zwijndrecht) neemt dan ook een loodzware handschoen op. Het jubilerende koor gaat een samenwerking aan met de Idsteiner Kantorei (o.l.v. Carsten Koch) en het St.-Martin Chor (o.l.v. Franz Fink), twee koren uit de Zwijndrechtse zustergemeente Idstein. Ze worden ondersteund door het klassiek orkest van het Antwerpse Conservatorium, voorbereid door Pascale Van Os.

Melingo brengt in De Casino ge waardeerd werk uit zijn laatste twee platen Corazon & Hueso en Linyera. Terwijl hij op Corazon & Hues nog de vrije loop gaf aan zijn hallucinante woede en verlangens, en de muziek vuile dromen, vergeelde cinemabeelden en avontuurlijke romans opriep, vormt Linyera de soundtrack voor een schaduwrijke onderwereld, een clair-obscur aandoende doolhof van spiegels waar de tijd lijkt stil te staan. Steeds weer creëert hij een vrijgevochten, surrealistische wereld waar atmosferische liederen -niet zelden over de liefde- de dienst uitmaken: met glinsteringen uit de rijke tradities van blues en tango, bossanova en candombe.

Radicale clown Melingo is een vrijgevochten kunstenaar. Deels rocker en deels flamboyante crooner, wordt zijn persoonlijkheid ook getypeerd door de klassieke kenmerken van een clown, een komiek. Deels componist, deels multi-instrumentalist en bovenal steeds van veel mystiek doordrongen, betovert en bedwelmt hij op bijna radicale wijze. En dat maakt van hem een verlichte geest, een hallucinerende acteur binnen zijn zelf gecreëerde zinsbegoocheling. Is hij een gaucho? Of een lid van de Siciliaanse maffia? Of stroomt er zigeunerbloed door zijn aderen? Aan welke geschiedenis legt hij verantwoording af? Is deze geschiedenis echt of geïmagineerd? En is die verantwoording wel aan de orde?

Elk verweer is tevergeefs … smijt u aan de voeten van deze totaalartiest! Melingo zaterdag 21 mei 2016 - 20u30 Sint-Niklaas, De Casino Concertzaal i.k.v. VW Spring Sessions Info en tickets: www.ccsint-niklaas.be of www.decasino.be

Als solisten treden op: Sarah Abrams (met Zwijndrechtse wortels) is een sopraan die vaak optreedt in diverse ensembles maar vooral als lid van Encantar faam wist te verwerven. Tenor José Pizarrio kan ook reeds een aardig palmares voorleggen. Kai-Rouven Seeger is een Duitser maar woont hier al enige tijd. Hij treedt vaak op met Belgische muziekgezelschappen. Het geheel staat onder de deskundige leiding van Willy Vriesacker, de dirigent van De Wase Kantorij. De Wase Kantorij, e.a. - Die Schöpfung zaterdag 23 april 2016 - 20 u Zwijndrecht, Heilig Kruiskerk tickets en info: www.zwijndrecht.be en 03 250 49 90

accenten maart 2016

theater

TEKST: RUDI VAN HECKE - FOTO: PAUL DE MALSCHE

Er hangt altijd hoop tussen de huizen van de stad MartHa!tentatief en De Fietsendief

Steden zijn plekken waar werelden over elkaar schuiven, schuren en botsen, in elkaars zwaartekracht verstrikt raken. Daarom is de stad de favoriete setting van theatergezelschap MartHa!tentatief. In hun nieuwste productie, De Fietsendief, clasht een kleinburgerlijke wereldverbeteraar met een bange xenofoob en een Bulgaarse fietsendief. Slachtoffer is een Ghanese jongedame die na haar thuisland ook haar rijwiel kwijtgeraakt, en daarmee de kans om vrij en vrolijk de stad te verkennen tot in de verste hoeken. Ach en wee? Toch niet, nee. Blutsen en builen, dat wel. Maar ook: een schuchter nieuw begin, een nieuwe kans voor iedereen, als vloeken zijn verstomd, en tranen zijn gedroogd. Of hoe er altijd hoop hangt tussen de huizen van de stad. De Fietsendief, dat is toch een film, denkt u? U heeft gelijk. Ladri di bicicletti (Fietsendieven) is een film uit 1948 van de legendarische Italiaanse regisseur Vittorio De Sica. Een neorealistisch drama, algemeen beschouwd als een sleutelwerk uit de filmgeschiedenis. De film vertelt het verhaal van een werkloze man in Rome, die eindelijk een job vindt: her en der in de stad filmaffiches aanplakken. Zijn fiets koestert hij, want die is voor zijn werk absoluut onmisbaar. Maar terwijl hij op zijn ladder affiches staat te plakken, steelt iemand zijn fiets. Samen met zijn zoontje gaat hij wanhopig op zoek naar de dief, en naar zijn fiets. Hij komt op talloze plekken in de stad, maar de dief vindt hij niet. Ten einde raad probeert hij zelf een fiets te stelen. Maar hij wordt betrapt, en als verachtelijke dief publiek vernederd, terwijl zijn doodsbange zoontje toekijkt. Een hartverscheurende film, met een inktzwart thema: de totale 32

accenten maart 2016

eenzaamheid van de kleine man, die worstelt om te overleven in een moreel lege, vervreemdende wereld. En die altijd het onderspit zal delven. Niet in de premisse van de film ligt een parallel met de voorstelling van MartHa!tentatief. Wel in de setting: de stad als labyrint, als breukzone, waar de

We willen niet alleen in theaterzalen en cultuurcentra spelen, maar vooral op plekken waar de stad zich toont in al haar directheid. We willen chroniqueurs zijn van de hedendaagse stad.

tektonische platen van de samenleving tegen elkaar knarsen en de werkelijkheid opstuwen. Eén van die iconische plekken is het De Coninckplein in Antwerpen, aan de ruwere kant van het Centraal Station. Het plein is om meer dan één reden nauw verbonden met MartHa!tentatief. Niet toevallig dus, dat we medestichter, regisseur en auteur Bart Van Nuffelen daar treffen. In de hippe koffiebar Viggo’s, onder het genot van een flat white met een afdronk tot op Linkeroever, ontspint zich een gesprek. In 1996 heb je samen met Johan Petit MartHa!tentatief opgericht. Waren er geen bestaande gezelschappen waar mee je wou werken? BART VAN NUFFELEN: “Johan en ik zijn beste vrienden al van toen we nog samen aan het RITS in Brussel studeerden. We hadden toen al het gevoel dat accenten maart 2016

we iets te vertellen hadden, en regisseur Johan Simons, één van onze docenten, stimuleerde ons heel erg om dat ook te doen. We hebben toen een paar grote projecten gedaan, samen met andere mensen die we goed kenden: acteurs, vormgevers, kostuummakers. Onze eerste gezamenlijke productie was Elias of het gevecht met de nachtegalen, een sterk debuut, vonden veel mensen. We speelden het stuk op locatie, in het Militair Hospitaal, een extreem theatrale ruimte.

mensen, dompelen ons onder in specifieke milieus, vaak van wat men noemt ‘kansengroepen’. We willen chroniqueurs zijn van de hedendaagse stad.”

MartHa!tentatief heeft een trouw publiek, uit alle lagen van de bevolking. Iets waar sommige andere gezelschappen jullie misschien een beetje om benijden. Hoe komt dat? VAN NUFFELEN:“We hebben een heel breed publiek, dat is waar. En het groeit nog altijd aan. Er zitten mensen bij die ons al volgen van in het begin. Er zijn ook veel We willen tonen hoe mensen bij die je niet meteen als grote theaterliefhebbers kunt mensen zich vast beschouwen. Spelen op aparte rijden in hun eigen locaties heeft het voordeel dat het nieuw publiek aantrekt. logica. Je moet net je Ook tijdens onze research leren wereld openbreken nieuwe mensen ons kennen. We doen echt ons best om een band om iets nieuws te met ons publiek op te bouwen. laten groeien. Al is de belangstelling van de pers niet zo groot, ons publiek bereiken we toch, soms gewoon via mond-aan-mondreclame. Daar zijn we wel trots op, ja. En we Notoir theaterrecensent Pol Arias was komen kijken, en stelde ons op de radio doen ons eigen ding, zonder daarbij al voor als beloftevol jong gezelschap. Jos te hermetisch te willen zijn. Echt geraakt Verbist, ook docent aan het RITS, bood word je toch maar door iets dat open is, ons vervolgens aan om in Theater Anti- dat toegankelijk is. Hoe dichter je bij de gone een tweede voorstelling te maken: mens blijft, hoe universeler je verhaal. Ge moet niet per se ananas gegeten heb- Maar we evolueren wel mee met de ben om te weten DAT DAT ongelofelijk nieuwste tendensen in het theater. De lekker is. En toen was de trein vertrok- neiging om de rechtlijnige vertelling te ken. We hadden nooit een groot strate- verlaten, bijvoorbeeld, een gegeven waar gisch plan, we hebben altijd instinctief ons publiek probleemloos in meegaat.” beslissingen genomen, die dan achteraf dikwijls de juiste keuzes bleken te zijn. Vanwaar kwam het idee voor De Let op: we hebben natuurlijk ook mis- Fietsendief? lukkingen gekend, en moeilijke jaren VAN NUFFELEN: “In 2010 hebben we samen met hulpverleners een kunst doorsparteld.” project overgenomen, hier op het De Theater op bijzondere locaties is zo’n Coninckplein. We werkten met daklobeetje jullie handelsmerk geworden. zen, met kansarme mensen, verslaafden Een bewuste keuze van in het begin? ook. Ons werk kreeg geleidelijk aan een documentair karakter. Door heel VAN NUFFELEN: “In de begindagen had den we geen eigen speelplek, en diep onder te duiken in het stadsweefmoesten we op zoek naar plekken die sel stuit je op wonderlijke verhalen. En genoeg theatrale potentie hadden om dus begonnen we weg te drijven van er onze stukken te kunnen brengen. En het documentaire, in de richting van geleidelijk is dat onze focus geworden. We het fictieve. Nog veel meer dan in een zijn een stadsgezelschap, we zitten met documentaire, kun je over de realiteit onze wortels vast in het stedelijk weefsel, vertellen in een sprookje. Vandaar. We we halen onze inspiratie uit de stad. Dus vonden het altijd al charmant om volwillen we niet alleen in theaterzalen en wassen vrouwen bezig te zien die leren cultuurcentra spelen - daar ook, maar fietsen. Voor de eerste keer de stad in vooral op plekken waar die stad zich toont op de fiets, met een kleurig hesje voor in al haar directheid. We zijn voortdurend de veiligheid en hun helm wat scheefgealert voor nieuwe locaties. En dat niet zakt op hun kapsel. En toen botsten we alleen: bij elk stuk trekken we de stad in op de film, De Fietsendief, waar we een voor uitgebreide research. We praten met allegorie in zagen over onze tijd. Weet je 34

accenten maart 2016

dat er in Rome elke dag evenveel fietsen worden gestolen als er duiven zijn in die stad? Niemand kijkt ervan op. Tenminste, niet wij, de gesettelde burgers. We lopen een paar weken met een geïrriteerd gevoel rond omdat we onze fiets kwijt zijn, maar dat is het ook. Terwijl er verderop in de stad mensen wonen voor wie de diefstal van hun fiets een echt drama is. Een zware beknotting van hun vrijheid, of, zoals in de film, het verschil tussen eten of honger lijden.” Een Afrikaanse vrouw die, net in het land, leert fietsen. Een goedmenende integratieambtenaar die de fietslessen organiseert, een verbitterde gemeentearbeider en een drugsverslaafde fietsendief. Mensen die van vier verschillende planeten lijken te komen. Is De Fietsendief een vertelling over de kloof die er gaapt tussen mensen in de stad? VAN NUFFELEN: “Het is zeker geen donker pessimistisch verhaal, zoals de film. Wel willen we tonen hoe mensen zich vastrijden in hun eigen logica. Maar aan het einde is er hoop op een nieuw begin. Het Afrikaanse meisje wiens fiets gestolen wordt, en daardoor kansloos lijkt, blijkt verrassend genoeg over de meeste mogelijkheden te beschikken. Alle personages verliezen hun zekerheden in de clash tussen die werelden, maar ze krijgen uitzicht op iets nieuws. De stad is de perfecte locatie voor zo’n kantelmoment. Je moet je wereld openbreken om iets nieuws te laten groeien. De personages zullen voor veel mensen herkenbaar zijn, hopen we. Daar mikken we op. Dat toeschouwers met heel verschillende achtergronden zullen zeggen: Maar dat zijn wij! Zo praten wij, dat doen wij! Ze krijgen een genadeloos portret te zien, dat toch hoop biedt op iets anders, iets beters.” Met: Marc Van Eeghem (Toneelhuis), Sofie Decleir (Theater Zuidpool), Abigail Abraham, en danser Igor Shyshko. MartHa!tentatief / Toneelhuis / Zuidpool De Fietsendief zaterdag 21 mei 2016 - 20u15 Inleidende theaterbabbel met Bart Van Nuffelen om 19u30 (Gratis). Lokeren, Cultureel Centrum, Kerkplein 5 info: www.lokeren.be/cultuur 09 340 50 56

muziek

Topklarinettiste Annelien Van Wauwe

Ik vond dat het instrument met al dat zilver er gewoon mooi uitzag Annelien Van Wauwe behoort tot één van de meest veelbelovende klarinettistes van haar generatie. Ze studeerde o.a. bij de gerenommeerde soliste Sabine Meyer in Lübeck. Haar internationale doorbraak dankt ze aan haar overwinning in de Internationale Muziekwedstrijd van de ARD in München in 2012 en sindsdien speelt ze bij voorname Europese orkesten. Intussen nam de BBC haar op in het selecte clubje van zeven New Generation Artists 2015-2017. Ze bracht een duo-cd uit samen met pianist Lucas Blondeel. En ze werd moeder.

Haar jonge carrière is overladen met prijzen. Eerste prijzen in Lissabon en Turijn, eerste prijzen in Brussel en Berlijn. Ze is best trots op haar recente nominatie door de BBC als New Generation Artist. En toch begon Annelien bijna geheel toevallig als jong meisje klarinet te spelen. “Mijn liefde voor muziek ontstond door het beluisteren van een plaat van mijn mama, Peer Gynt van Grieg. Ik herinner me ook dat ik van mijn meter een prachtige blokfluit kreeg en enorm van de klank hield. De keuze om op mijn zevende klarinet te leren spelen lijkt banaal, maar ik vond dat het instrument met al dat zilver er gewoon mooi uitzag.” 36

accenten maart 2016

TEKST: SOFIE D’HANIS - FOTO: G.F.

Gemakkelijk was het niet, maar wel heel motiverend. Je komt terecht in een groepje van jonge, enorm getalenteerde muzikanten. In het begin heb je het gevoel niks te kunnen, maar op het eind van de rit heb je enorm veel bagage.” Met zoveel internationale wedstrijden op je cv heb je wellicht een ijzeren discipline? Van Wauwe: “Het streven naar perfectie behoort tot het dagelijks bestaan van een musicus. Mijn vrienden zeggen me vaak dat ik overdrijf, maar ik kan gewoon niet anders. Zonder dit vervelende trekje zou ik waarschijnlijk nooit deelgenomen hebben aan die internationale wedstrijden. Het heeft me ook de discipline bijgebracht die er voor gezorgd heeft dat er zo nu en dan ook eens een prijs te winnen viel. Leuk die prijzen! Je krijgt er concerten door, roem, managers... maar ook wel slapeloze nachten, tendinitis, een eetlust die ver te zoeken is en af en toe een kleine burn-out na het hele gedoe. Het hoort er allemaal bij.” Je speelt vaak samen met pianist Lucas Blondeel, ook een topmuzikant. Van Wauwe: “Lucas (in 2007 halve finalist van de Koningin Elisabethwedstrijd, red) kwam na zijn studies piano bij Levente Kende en Heidi Hendrickx in Antwerpen naar de Universität der Künste in Berlijn. In deze stad ontmoetten we elkaar en sinds drie jaar musiceren we samen. In november 2015 namen we op dringend verzoek van organisatoren en managers onze eerste duo-cd op met sonates van Weinberg en Prokofiev.”

Je was hoogzwanger tijdens je cd-opname, viel dat wat mee? Van Wauwe: “Iedereen verklaarde me voor gek, zes weken voor de bevallingsdatum op te nemen. Mijn argument was dan vaak dat Martha Argerich, een fantastische pianiste die in Brussel woont, één van haar mooiste cd’s opgenomen heeft tijdens één van haar zwangerschappen. Lucas en ik beslisten bovendien om alles zelf te produceren en te financieren om na de opname op zoek te gaan naar een label. Zo kan je als kunstenaar zelf over de keuze van de Tonmeister, zaal, vleugel en repertoire beslissen. Je wil tenslotte niet vereeuwigd worden met iets waar je niet 100% achter staat.” Op het podium ben je zeer naturel en lijken je zenuwen onderdrukt, is dat slechts schijn? Van Wauwe: “Ik heb eens gelezen dat het lichaam automatisch endorfine aanmaakt als je gaat glimlachen en sindsdien sta ik dus altijd te grijnzen op een podium. Ik kijk graag naar de mensen terwijl ik speel. Als je dan ook naar mij glimlacht, geeft ons dat allebei een extra shot endorfine. Heerlijk toch?” Annelien Van Wauwe & Lucas Blondeel - Debussy, Schumann & Saint-Saëns zondag 29 mei 2016 - 11u Waasmunster, Kasteel Blauwendael info en tickets: cultuur@waasmunster.be en 052 46 34 24

Waar werd je talent voor het eerst ontdekt? Annelien Van Wauwe: “Mijn eerste muzieklessen volgde ik aan de muziekacademie van Hamme. Ik was tien of elf toen Walter Boeykens (een van de beste en bekendste Belgische klarinettisten, red.) er een masterclass kwam geven. Nadat ik gespeeld had gaf hij me een roos. “Van die klein gaan we nog horen”, moet hij toen gezegd hebben.” Op je 17de ging je in Duitsland studeren. Geen evidente keuze. Van Wauwe: “Ik wou enkel de allerbeste opleiding, daarom koos ik voor Sabine Meyer, ze is dé mevrouw van de klarinet.

accenten maart 2016

muziek

TEKST: ELKE CLOMPEN - FOTO’S: G.F

Supernova en het Mosa Trio Supernova is een wedstrijd en een kwaliteitslabel voor jong Vlaams talent in klassieke muziek: the future sound of classical music. Het initiatief bestaat sinds 2014 en is de opvolger van Gouden Vleugels. Een jury samengesteld uit ervaren programmatoren, musici, muziekdocenten en -journalisten stellen een shortlist van zes ensembles samen die een kort concert spelen voor jury en programmatoren. Drie laureaten blijven over. Voor 2015 waren dat Mosa Trio, blazersensemble O’Brass en het Zerkalo Quartet. In 2014 was de eer aan het Kugoni Trio, het Cedel Saxofoon Kwartet en het Four Aces Guitar Quartet. Een nieuw element bij de selectie in 2016, was dat 12 (bekende) muziekprofessionals één ensemble uit alle inschrijvingen kozen. Elke week verantwoordde iemand dan zijn/haar keuze in Boetiek Klassiek op Klara. De jonge groep werd uitgebreid geportretteerd en verdedigd.

Muzieklandschap

Mosa Trio

St. George Quintet

Voor 2016 koos de Supernova-jury voor drie kamer muziekensembles die hoge kwaliteit brengen, maar bovenal moeten ze iets nieuws toevoegen aan het landschap van de klassieke muziek én ook een breed publiek kunnen aanspreken. Het St. George Quintet, het Roffa Tango Trio en het Tmesis Quintet zijn om die redenen tot ‘sterren’ uitgekozen. Accenten kreeg toestemming om de namen van de drie laureaten in primeur mee te geven. De jonge ensembles krijgen allerhande kansen via de partners van het project: media-aandacht op Klara, Cobra. be en Canvas, een concert tijdens het Klarafestival - waar de groepen voor het eerst aan het grote publiek worden voorgesteld - en vervolgens concerten in de cultuur-en gemeenschapscentra. De Supernova-laureaten van 2016 concerteren tijdens het Klarafestival op maandag 21 maart (20u, in Brussel). Dit concert wordt op Klara uitgezonden op 26 maart. De ensembles zullen in de cultuur- en gemeenschapscentra toeren vanaf 2016-17.

Roffa Tango Trio

We stellen de drie Supernova-laureaten 2016 kort voor. Het St. George Quintet heeft een bijzondere samenstelling: twee violen, een altviool, een cello en een contrabas, die het kwintet een extra orkestrale dimensie verlenen. Zij willen in hun muziek verleden en toekomst verenigen. Het Roffa Tango Trio focust zich op bestaande, hedendaagse tangomuziek en gaat op zoek naar nieuwe invloeden binnen de tango. Zij spelen ook eigen composities en arrangementen, in een mix van tango, klassieke muziek en jazz. Tmesis lijkt een miniatuurorkest (blazers, strijkers en piano). De jonge, enthousiaste muzikanten hebben een gezamenlijke voorliefde voor uitdagende kamermuziek en frisse klanken. Meer info: www.supernovaclassic.be / www.klarafestival.be 38

accenten maart 2016

Tmesis Quintet

Het Mosa Trio werd in 2015 laureaat van Supernova en wordt gevormd door de jonge musici Alexandra Van Beveren (viool), Paul Stavridis (cello) en Bram de Vree (piano). Sinds de oprichting in 2010 heeft het pianotrio veel van zich laten horen in binnenen buitenland. Haar naam dankt het trio aan de Latijnse naam voor de stad Maastricht (Mosa Trajectum), waar ze elkaar leerden kennen aan het Conservatorium. Het trio bekwaamde zich daarna via lessen en masterclasses bij beroemde trio’s zoals het Beaux Arts Trio, het Florestan Trio, het Storioni Trio en het Wanderer Trio. Accenten belde cellist Paul Stavridis om te peilen naar wat het ensemble motiveert en hoe het de stukken kiest voor hun concerten. PAUL STAVRIDIS: “Het trio van Dimitri Shostakovich dat we uitvoeren in Lokeren (Pianotrio nr 2, Op. 67, E klein) spelen we al heel lang. Achter de compositie uit 1944 zit een heel verhaal en gedachtegoed verborgen, gelinkt aan het Russische regime waaronder Shostakovich en zijn vrienden leefden. We weten uit brieven dat het trio voor Shostakovich een herdenkingsmonument was voor een pas overleden vriend. De volle kracht van het stuk kan je pas voelen bij een live uitvoering. We vinden het heel belangrijk om de gespeelde stukken

te duiden vooraleer ze uit te voeren, om persoonlijk contact te hebben met het publiek. Het woord tot het publiek richten is één van de manieren om de kloof tussen de muziek en het publiek te dichten. Zo vertellen we hoe Shostakovich het eerste deel van dit trio zag: een ijzig en koud begin, als de Siberische vlakte, met dan een muzikaal motief dat steeds luider wordt, als het leger dat steeds dichterbij komt.”

werk zelf nog ontdekken en zijn ook zelf zeer nieuwsgierig naar die première!”

Solide klank

Mosa Trio probeert een concertavond ook coherent te maken door stukken te kiezen die bij elkaar passen. Paul Stavridis: “Shostakovich bewonderde de grote, oude componisten zoals Beethoven en Bach, en gebruikt ook hun vormen (vb de fuga). Wij spelen ook een Pianotrio van Beethoven. Je kan gelijkenissen vinden in de structuur van de stukken. Beethoven en Shostakovich zijn zeer verschillende componisten, met 200 jaar tijdsverschil, maar er loopt een lijn tussen hun muzikale ideeën.”

Bij deelnames aan internationale wed strijden, vielen zij al vaak in de prijzen. In 2012 won Mosa zowel de vakjuryals de publieksprijs van de Storioni Ensemblewedstrijd. Ze werden geprezen om hun technisch prachtige spel en de goede repertoirekeuze, en “zeer veelbelovend” genoemd. “Ze musiceren pas kort als trio samen en maken nu al een solide indruk.” In 2013 won het trio de derde prijs tijdens de finale van het prestigieuze Concours International de Musique de Chambre d’Illzach. Ook mochten zij daar de publieksprijs en de prijs van de jonge jury in ontvangst nemen. In 2015 won het trio de tweede prijs en prijs voor de beste uitvoering van het opgelegde werk van de Orlando Competition. Aansluitend was het meermaals te horen op het Orlando Festival. Verder gaf het trio al vele concerten in Nederland en België.

“Tijdens het concert in Lokeren vindt ook de wereldpremière plaats van het nieuwe Trio Opus 2 van Mathias Coppens, een opdracht die we aan deze jonge Belgische componist gaven. We vinden het belangrijk om moderne componisten - generatiegenoten - deze creatieopdrachten te geven. De muziek van Mathias is niet onnodig ingewikkeld, maar helder en mooi. We moeten het

Mosa Trio (Supernova-laureaat 2015) Shostakovich, Beethoven & Coppens vrijdag 20 mei 2016 - 20u15 Lokeren (Eksaarde), OLV Hemelvaartkerk info en tickets: ccl.lokeren.be 09 340 50 56

Grote componisten

accenten maart 2016

Van winkeletalage tot kunstenaarsvitrine: een open kijk op (amateur)kunsten Een bonte mix van individuele kunstenaars en kunst verenigingen kleurt van 30 april tot 8 mei het centrum van Beveren. De kunst hierbij is om de perfecte match te vinden tussen de artiesten en de beschikbare handelspanden. Want MATCH is het thema van de Week van de Amateurkunsten 2016 en matchen zullen ze, op vele vlakken en vanuit diverse invalshoeken. De kunstenaars met de handelaars, de creaties met de vitrines, de teksten met het papier, … Meer dan 10 verenigingen, meer dan 20 individuele kunstenaars, meer dan 40 etalages. Allemaal samen vormen ze een unieke kunstenroute doorheen het handelscentrum van Beveren, in een tijdelijk tentoonstellingsconcept. Eenmalig en dus niet te missen. U komt toch ook? Kunstenroute Centrumstraten Beveren zaterdag 30 april t/m zondag 8 mei 2016 info en inlichtingen: cultuurbeleid@beveren.be en 03 750 10 05 gratis i.k.v. de Week van de Amateurkunsten

muziek / theater / humor / dans

MAART DONDERDAG 31 MAART 2016

SINT-NIKLAAS, STADSSCHOUWBURG - 20U THEATER

BEVEREN, CC TER VESTEN – 15U FAMILIEFILM

BRUNO VANDEN BROECKE E.A. / DE SPEELMAN

PAUL KING

Hechten (12/04 is uitverkocht)

Paddington

gratis inleiding om 19u30 15 - 14 (+60) - 12 (-26/abo/waccobon) EUR

Gratis omkadering vanaf 14u 4 - 3 (+60/groepen/abo/waccobon/filmstrippenkaart/-26) EUR

WOENSDAG 13 APRIL 2016

HETPALEIS

De Vervelende Bus UITVERKOCHT zie art. p. 28

De vervelende bus

DINSDAG 19 APRIL 2016

UITVERKOCHT zie art. p. 28

REBEKKA DE WIT

MICH WALSCHAERTS

Duizend Man Sterk

ZWIJNDRECHT, STUDIO RUBENS - 20U FILM

GETT, THE TRIAL OF VIVIANE AMSALEM

SINT-NIKLAAS, STADSSCHOUWBURG - 20U THEATER

Presentatie van het ongecensureerde moppenboek

5 - 4 (vvk) - 3 (abo/waccobon/-26/+60/groepen) EUR

DONDERDAG 14 APRIL 2016 BEVEREN, CC TER VESTEN – 20U FILM

JAN BULTHEEL

Cafard

20 - 19 (red.) - 17 (-26/abo/waccobon) EUR

gratis inleiding om 19u30 4 - 3 (+60/groepen/abo/waccobon/filmstrippenkaart/-26) EUR

ZATERDAG 2 APRIL 2016

SINT-NIKLAAS, DE FOYER – 20U

BEVEREN, CC TER VESTEN - 20U HUMOR

COMEDY @ DE FOYER

DINSDAG 5 APRIL 2016 WOENSDAG 6 APRIL 2016 DONDERDAG 7 APRIL 2016 BEVEREN, CC TER VESTEN – 20U HUMOR

PHILIPPE GEUBELS

Bedankt voor alles (try-out)

15 – 12 (-26) EUR

DONDERDAG 14 APRIL 2016 VRIJDAG 15 APRIL 2016 SINT-NIKLAAS, DE CASINO - 20U30 MUZIEK

TOURIST LEMC

SINT-NIKLAAS, DE CASINO - 20U30

SANDER DE WINNE GROUP FEAT. IKI / TRAEKFUGLE (B/DEN)

SINT-NIKLAAS, SALONS - 20U KLASSIEK

J.S. Bach, Sonatas & Partitas ZATERDAG 16 APRIL 2016

HAMME, CC JAN TERVAERT - 15U KIDS&CO 5+

Living Roots

NICO BALTUSSEN

ZATERDAG 9 APRIL 2016

ZONDAG 10 APRIL 2016

UITVERKOCHT

VRIJDAG 15 APRIL 2016

13 - 12 (+60) - 10 (-26/abo/waccobon) EUR

14 - 13 (+60/groepen) - 11 (abo/waccobon) - 6 (-26) EUR

FoeTSHI

RONNY MOSUSE / JAN DE SMET / FAY LOVSKY / TOM THEUNS

6 - 5 (-26/abo/65+/waccobon) EUR

Rien à dire

THEATER FROE FROE

BEVEREN, CC TER VESTEN - 20U MUZIEK

LEANDRE (ES)

BLACK

SINT-NIKLAAS, STADSSCHOUWBURG - 15U FAMILIE, 6+

DONDERDAG 21 APRIL 2016

BEVEREN, CC TER VESTEN - 20U HUMOR / CIRCUS 6+

HAMME, CC JAN TERVAERT – 20U15 FILM

WOENSDAG 20 APRIL 2016

uitverkocht

Deze unieke dag voor de podiumkunsten brengt afwisselend leerlingen van de gemeentelijke academie voor muziek, woord en dans en culturele verenigingen voor het voetlicht. Het wordt een feest van klank en kleur voor jong en oud.

WOENSDAG 6 APRIL 2016

13 - 12 (+60) - 10 (-26/abo/waccobon) EUR

cd-voorstelling En Route + iRRI speelt Ontpopt

UITVERKOCHT

Jazzlab Series 15 – 12 (vvk) – 9 (triootje) EUR

UITVERKOCHT

WAASMUNSTER, ZAAL HOOGENDONCK - 20U THEATER

HAMME, CC JAN TERVAERT - 20U15 THEATER

DE SPEELMAN

UITGEZONDERD. THEATER!

KAMAGURKA

Kids&CoXtra: zie www.jantervaert.be voor de omkaderingsactiviteit 10 - 7 (-26/abo/65+/waccobon) EUR

14 - 13 (65+) - 11 (-26/abo/waccobon) EUR zie art. p. 22

20 - 16 (-26/abo/65+/waccobon) EUR zie art. p. 4

ZONDAG 17 APRIL 2016

VRIJDAG 22 APRIL 2016

BEVEREN, CC TER VESTEN - 10U30 FAMILIE 4-8

BEVEREN, CC TER VESTEN - 20U CIRCUS 6+

ECHT ANTWAARPS TEATER

POPPENTHEATER DE DUIZENDPOOT

JAMIE ADKINS (US)

Biggepig, Bokkepok en Lotteketot

Circus Incognitus

i.s.m. OC De Baanvrienden UITVERKOCHT

Pop & Top zondagmatinee i.s.m. Figurentheater Vlinders & C° UITVERKOCHT

gratis circusworkshop in de foyer vanaf 19u UITVERKOCHT

De Reuzenperzik

accenten maart 2016

SINT-NIKLAAS, OP LOCATIE - 14U + 16U FAMILIE, VAN 4 TOT 6 JAAR

LOKEREN, CC, THEATERZAAL –20U15 CABARET

HETPALEIS

‘Artiesten uit Beveren’ of kortweg ArtuBe is aan haar 4de editie toe en daarmee stilaan een begrip in Beveren. Op zondag 22 mei zal de cultuur- en jeugdsite op het Gravenplein weer gonzen van culturele bedrijvigheid. Tussen 11 en 17 uur wordt het publiek getrakteerd op talloze zang-, dans-, muziek- en toneelopvoeringen, gaande van ca. 5 tot 20 minuten.

WOENSDAG 20 APRIL 2016

VRIJDAG 1 APRIL 2016

15 - 14 (+60/groepen) - 12 (abo/waccobon) - 7 (-26) EUR zie art. p. 17

ArtuBe zondag 22 mei 2016 - 11 tot 17u Beveren, site Gravenplein (Togenblik, Ter Vesten, de Bib en podiumtent op het plein) info en inlichtingen: academie@beveren.be en 03 750 10 75 Facebook: facebook.com/artubebeveren

SINT-NIKLAAS, OP LOCATIE - 11U + 13U + 15U + 17U

BEVEREN, CC TER VESTEN - 14U & 16U FAMILIE 4+

Voor Zichzelf

Mis dit event niet, noteer alvast de datum en volg de aankondigingen op de facebookpagina.

ZONDAG 17 APRIL 2016

APRIL

MICHA WERTHEIM

ArtuBe 4

MAANDAG 11 APRIL 2016 DINSDAG 12 APRIL 2016

APRIL - MEI - JUNI 2016

Beveren MATCHT!

TEKST: HILDE REYNIERS

project

MAANDAG 11 APRIL 2016 BEVEREN, CC TER VESTEN - 20U BAANVRIENDEN

Amaai mijne rug

Vliegangst op de pechstrook

Hechten

accenten maart 2016

muziek / theater / humor / dans

ZATERDAG 23 APRIL 2016

Verdacht

zie art. p. 7

WOENSDAG 11 MEI 2016

DINSDAG 17 MEI 2016

BEVEREN, CC TER VESTEN - 20U THEATER

BEVEREN, CC TER VESTEN – 20U THEATER

Hechten

The Black Piece

gratis inleiding om 19u30 UITVERKOCHT (wel nog tickets voor 17 mei) zie art. p. 4

ANN VAN DEN BROEK

gratis nabespreking door Ilke De Wilde en Ann Van den Broek 15 - 14 (+60/groepen) - 12 (abo/waccobon) - 7 (-26) EUR dansworkshop om 14u tickets.tervesten@beveren.be (5 EUR)

gratis inleiding om 19u30 17 - 16 (+60/groepen) - 14 (abo/waccobon) - 9 (-26) EUR zie art. p. 4

10 - 8 (vvk) - 6 (strippenkaart/-26/+60/groepen/waccobon) EUR

met diverse voorstellingen en workshops (8+, 12+ en 16+) 9 - 6 (-12) EUR (buiten abo)

T,ARSENAAL

Dood van een Handelsreiziger

ROSAS

Fase, Four Movements to the Music of Steve Reich gratis inleiding om 19u30 20 - 19 (+60) - 17 (-26/abo/waccobon) EUR

COMEDY @ DE FOYER

UITVERKOCHT HAMME, CC JAN TERVAERT – 20U15 FILM

Die Schöpfung

SON OF SAUL

15 - 14 (vvk) - 12 (abo/waccobon/-26/+60/groepen) EUR zie art. p. 30

gratis inleiding om 19u30 15 - 14 (+60) - 12 (-26/abo/waccobon) EUR

6 - 5 (-26/abo/65+/waccobon) EUR

ZWIJNDRECHT, CINEMA4YOY - 20U FILM

ZATERDAG 7 MEI 2016

ZONDAG 24 APRIL 2016

DUKHTAR

LOKEREN, CC, THEATERZAAL - 20U15 THEATER

BEVEREN, CC TER VESTEN - 20U THEATER 16+

DE TIJD / FREEK VIELEN & THE AMBUSH PARTY

BRONKS

So it Goes

Valley of Saints

6 - 5 (-26/abo/65+/waccobon) EUR

ZATERDAG 30 APRIL 2016

13 - 12 (red.) - 10 euro (-26/abo/waccobon) EUR

ZATERDAG 21 MEI 2016

DONDERDAG 26 MEI 2016

UITVERKOCHT

ALEX AGNEW

Try out nieuwe show + Support Xander De Rycke UITVERKOCHT

VRIJDAG 3 JUNI 2016 LOKEREN, CC, THEATERZAAL - 20U15 MUZIEK

ERIKSSON DELCROIX

Songs Collected From A Songbook (found in An Abandoned Truckstop Pool Hall)

BEVEREN, CC TER VESTEN - 20U THEATER

DEOLINDA (PT)

LAZARUS

Outras Histórias

Karamazow

ZATERDAG 14 MEI 2016

VRIJDAG 27 MEI 2016

16 - 15 (red.) - 13 (-26/abo/waccobon) EUR

LOKEREN, CC, THEATERZAAL 20U15 THEATER

5 JUNI 2016

WAASMUNSTER, ZAAL HOOGENDONCK - 20U MUZIEK

RONNY MOSUSE, JAN DE SMET, FAY LOVSKY EN TOM THEUNS

Living Roots

SACHLI GHOLAMALIZAD/KUNSTZ

A reason to talk

i.s.m. Toernee Mondial 15 - 14 (+60/groepen) - 12 (abo/waccobon) - 7 (-26) EUR

HAMME, CC JAN TERVAERT - 14U EN 16U30 KIDS&CO 3+

KAATJE THEATER

Speelvogel

20 - 18 (-26/abo/65+/waccobon) EUR

VRIJDAG 10 JUNI 2016

HAMME, CC JAN TERVAERT - 20U15 MUZIEK

LOKEREN, PARK VERLOREN BOS (NIJVERHEIDSSTRAAT 17 - 20U15 DANS

AMANDA & THE WHOOPIES

+ presentatie nieuw seizoen

CLAIRE CROIZÉ / ACTION SCÉNIQUE

Primitive

i.s.m. Kon. Piet Stautkring 15 - 14 (+60/groepen) - 12 (abo/waccobon) - 7 (-26) EUR

18 - 17 (65+) - 15 (-26/abo/waccobon) EUR + 10 EUR extra (VIP)

WAASMUNSTER, SINT-ROCHUSKERK SOMBEKE - 15U MUZIEK/KLASSIEK

ZONDAG 15 MEI 2016

In Vino Musica

LOKEREN, CC, THEATERZAAL - 20U15 COMEDY

gratis inleiding om 19u30 UITVERKOCHT

Liebesfrühling, een lenteboeket van liederen en duetten

I.s.m. Natuuratelier Sombeke en Davidsfonds Waasmunster 13 - 12 (65+) - 10 (-26/abo/waccobon) EUR

accenten maart 2016

KOMMIL FOO

BEVEREN, CC TER VESTEN - 20U MUZIEK

13 - 12 (65+) - 10 (-26/abo/waccobon) EUR zie art. p. 36

UITVERKOCHT

LIESBETH DEVOS / PETER GIJSBERTSEN / JOZEF DE BEENHOUWER

16 - 13 (-26/abo/65+/waccobon) EUR zie art. p. 14

All the Fun

Debussy, Schumann & Saint-Saëns

WOENSDAG 1 JUNI 2016

gratis inleiding om 19u30 15 - 14 (+60) - 12 (-26/abo/waccobon) EUR

Shostakovich, Beethoven, M. Coppens

ANNELIEN VAN WAUWE & LUCAS BLONDEEL

JUNI

Karamazow

MOSA TRIO

WAASMUNSTER, KASTEEL BLAUWENDAEL - 11U MUZIEK/ KLASSIEK

LAZARUS

Schoft

BEVEREN, CC TER VESTEN - 11U KLASSIEK

HENK RIJCKAERT

De fun, de hits

LOKEREN, OLV HEMELVAARTKERK, EKSAARDEDORP 16320U15 MUZIEK

Gratis.

SINT-NIKLAAS, STADSSCHOUWBURG - 20U THEATER

14 - 13 (+ 60) - 12 (-26/abo/waccobon) - 10 (-16) EUR zie art. p. 19

ZONDAG 8 MEI 2016

CHRISTOPHE BURSENS, PIET VAN STEENBERGEN EN JOOST PROVÉ

HAMME, CC JAN TERVAERT - 20U15 HUMOR

6 - 5 (-26/abo/65+/waccobon) EUR

Nee, het was gisteren ook al laat …

De vervelende bus

SAFETY FIRST – THE MOVIE

DINSDAG 24 MEI 2016

BROER

BEVEREN, CC TER VESTEN - 20U HUMOR

ADRIAAN VAN DEN HOOF

HETPALEIS

HAMME, CC JAN TERVAERT – 20U15 FILM

CIE EA EO

SINT-NIKLAAS, STADSSCHOUWBURG - 20U HUMOR

LOKEREN, MARKT - 10U, 13U15, 15U30, 17U30 FAMILIE 4+

VRIJDAG 29 APRIL 2016

VRIJDAG 20 MEI 2016

DINSDAG 24 MEI 2016 WOENSDAG 25 MEI 2016

DONDERDAG 12 MEI 2016 VRIJDAG 13 MEI 2016

gratis inleiding om 19u30 13 - 12 (+60/groepen) - 10 (abo/waccobon) - 5 (-26) EUR

gratis toegang

15 – 12 (-26) EUR

SINT-NIKLAAS, ’T BAU-HUIS - 20U CIRCUS

UITVERKOCHT

i.k.v. Archipel

kind: 4 - 3 (vvk/waccobon/groepen) euro volwassene: 10 - 8 (vvk) - 6 (strippenkaart/-26/+60/waccobon/ groepen) EUR

DONDERDAG 12 MEI 2016 Een sprong in de tijd

UITREIKING 8STE PAUL SNOEK POËZIEPRIJS

Sonderlich en Zonen

5 - 4 (vvk) - 3 (abo/waccobon/-26/+55/groepen) EUR

STEF BOS (NL)

SINT-NIKLAAS, STADSSCHOUWBURG – 10U30

THEATER TIERET

14 - 13 (red.) - 11 (-26/abo/waccobon) EUR incl. drankje zie art. p. 38

BEVEREN, CC TER VESTEN - 20U MUZIEK

Met de steun van Wacco, Wase Cultuur- en Gemeenschapscentra. 9 - 7 (-12) EUR zie art. p. 28

ZWIJNDRECHT, KERKPLEIN - 11U, 13.30U, 15U FAMILIEVOORSTELLING 8+

SINT-NIKLAAS, DE FOYER – 20U

De Maan in het zand

DE WASE KANTORIJ

ZONDAG 22 MEI 2016

WOENSDAG 4 MEI 2016 SPROOKJES ENZO

ZWIJNDRECHT, H. KRUISKERK - 20U MUZIEK

20 - 19 (red.) - 17 (-26/abo/waccobon) EUR

MEI BEVEREN, CC TER VESTEN - 15U FAMILIE 1-3

ZATERDAG 23 APRIL 2016

NTGENT/ WIM OPBROUCK

i.s.m. de Casino Concertzaal 21– 21 (+60) - 18 (-26/abo/waccobon) EUR zie art. p. 31

SINT-NIKLAAS, STADSSCHOUWBURG - 20U

LOKA TIERRA & PARKTHEATERFESTIVAL

concert (zittend)

We Shall Overcome. Friede, Vrede, Paix, Peace, Pax

SINT-NIKLAAS, STADSSCHOUWBURG - 20U THEATER

LOKEREN,MARKT EN PRINSES JOSEPHINE-CHARLOTTE PARK, VANAF 14U MULTICULTUREEL FESTIVAL / CIRCUS- EN STRAATTHEATERFESTIVAL

MELINGO (ARGENTINIË)

LOKEREN, CC, THEATERZAAL - 20U15 MUZIEK / THEATER

7 - 6 (-26/abo/65+/waccobon) EUR

ZONDAG 29 MEI 2016

SINT-NIKLAAS, DE CASINO CONCERTZAAL - 20U30 MUZIEK

WOENSDAG 18 MEI 2016

SNOOPY & CHARLIE BROWN

KIJK-EN DOEPARCOURS (8+)

Gratis inleidende babbel met Bart Van Nuffelen om 19u30. 16 - 15 (red.) - 13 (-26/abo/waccobon) EUR zie art. p. 32

Hechten - Extra voorstelling

HAMME, CC JAN TERVAERT – 15U FILM (3D)

LOKEREN, CC & DIVERSE LOCATIE IN DE STAD– VANAF 14 U

De fietsendief

RUTH BEECKMANS / MATTEO SIMONI / BRUNO VANDEN BROECKE

BEVEREN, CC TER VESTEN - 20U

ZUIDPOOL

BARRE WELDAAD

ZWIJNDRECHT, OC ’T WAAIGAT - 20U THEATER

DAG VAN DE DANS

APRIL - MEI - JUNI 2016

(Gratis) babbel met de maker(s) na de voorstelling. 15 - 14 (red.) - 12 (-26/abo/waccobon) EUR

BEVEREN, CC TER VESTEN - 10U30 FAMILIE 2,5-8

POPPENTHEATER WORTEL

Rosa-Marie

Pop & Top zondagmatinee i.s.m. Figurentheater Vlinders & C° UITVERKOCHT

15 - 12 (-26/abo/65+/waccobon) EUR

Gratis theaterbabbel met de maker na de voorstelling. 13 - 12 (red.) - 10 (-26/abo/waccobon) EUR

ZONDAG 19 JUNI 2016

SINT-NIKLAAS, STADSSCHOUWBURG - 20U MUZIEK

THEATER BOEMPATAT!

WIM OPBROUCK / NTGENT

LOKEREN, CC, THEATERZAAL - 20U15 THEATER

We shall overcome

MARTHA!TENTATIEF / TONEELHUIS/ THEATER

18 - 17 (+60) - 15 (-26/abo/waccobon) EUR

BEVEREN, THEATERZAAL JC TOGENBLIK - 10U30 FAMILIE 3-8

Graaf

Pop & Top zondagmatinee i.s.m. Figurentheater Vlinders & C° LAATSTE TICKETS

accenten maart 2016

tentoonstelling

BEVEREN

24 APRIL T.E.M. 29 MEI 2016

Alle vermelde tentoonstellingen zijn gratis toegankelijk tijdens de aangekondigde openingsuren.

SMOKKEL(W)AAR tentoonstelling

26 MAART T.E.M. 1 MEI 2016 FOYER TER VESTEN

KUNSTBENDE

Laureaten van de Wase voorronde 2016 We hopen met de Kunstbendewedstrijd 2016 opnieuw heel wat talent te ontdekken en houden alvast een plekje vrij om dat talent met ons publiek te delen. De foyer van Ter Vesten wordt gereserveerd om het werk van de laureaten in de categorieën beeldend en tekst te exposeren. WWW.KUNSTBENDE.BE gratis tijdens de openingsuren van Ter Vesten, de Bib en het CultuurCafé

KASTEEL CORTEWALLE - TRIEST- EN BERGEYCKZAAL

Smokkel(w)aar toont het ware gezicht van de Beverse smokkelaar. Door de steeds nijpender wordende tekorten floreerde de zwarte markt als nooit te voren. Vele avonturiers en passeurs riskeerden hun leven met de smokkel van voedingswaren, brieven en personen over de ‘elektrieken draad’ in Kieldrecht en Doel. Hierbij viel een aardige duit te verdienen. Om de Duitse en Nederlandse grenswachten te verschalken, legden zij een bijzondere creativiteit aan de dag. Waren deze smokkelaars moderne vrijbuiters of simpele criminelen? Vind de antwoorden op onze smokkeltentoonstelling. Gemeentearchief Beveren en CC Ter Vesten i.s.m. Zeeuws Archief open op zondag van 14u tot 17u en op afspraak gratis

VAN 25 MAART T/M 1 MEI 2016

STADSMUSEUM EN DE SPERWER

TENTOONSTELLINGSZAAL ZWIJGERSHOEK, ZWIJGERSHOEK 14, 9100 SINT-NIKLAAS

SALONS, STATIONSSTRAAT 85, 9100 SINT-NIKLAAS

PHOTO VIEW

Over identiteit en interactie met de ander

Voor meer informatie vraagt u naar Sükran Kokur: bellen kan op het nummer 09 345 44 58 of mailen naar museum@lokeren.be - sukran.kokur@lokeren.be. Info op 09 345 44 58 of via museum@lokeren.be Gratis toegang. Open van woensdag tot zaterdag van 14u tot 17u, en op zondag van 10u tot 12u en van 14u tot 17u

Zestien prikkelende fotoreeksen! Met deze jaarlijks rondreizende expo zet Centrum voor Beeldexpressie fotoreeksen met een ziel in de kijker. dinsdag tot en met zaterdag: 14u - 17u zondag: 11u - 17u Première op donderdag 24 maart om 19u30 iedereen welkom! Zie art. p. 13

VRIJE ATELIERS /DE PASSAGE NOG TOT. 14 MEI 2016 ELIE VAN OPPENS VOORGESTELD

Mijn werk en leven! VAN DONDERDAG 28 MEI T.E.M. ZATERDAG 20 JUNI OPEN EN TOE

Cursisten van het open atelier stellen hun werk tentoon. (werkjaar 2015-2016)

VAN 25 JUNI T.E.M. 1 OKTOBER ILLUSTRATIES VAN GITTE VANCOILLIE Een gedicht is een tekening met woorden. Een tekening is een afgebeeld gedicht. Een dichter is een schilder die woorden kleurt. Een schilder is een dichter die beelden schrijft. Iedereen is een dichter, al dan niet met kleuren, en iedereen is een tekenaar, al dan niet met woorden.

Tijdens Erfgoeddag kan u kasteel Cortewalle ook gratis bezoeken met een gids tussen 10 en 18 uur.

25 MAART T/M 17 APRIL 2016 IK - JIJ - WIJ Rasa

Jongeren van nu groeien op in een superdiverse samenleving. Hoe bouwen ze in die diversiteit een positief zelfbeeld op? IK Je bent op zoek naar wat van jou is. Is het je afkomst? Is het wat je hebt of wat je draagt? Wat je gelooft? Welke rol spelen je genen? Welke rol speelt je opvoeding, je omgeving? JIJ Je ontwikkelt je identiteit in interactie met de ander. Je spiegelt jezelf in de ogen van de ander. De ander bepaalt hoe je over jezelf denkt, wie je bent. WIJ Met wie voel jij je verbonden? Wanneer vorm je een groep? Waarom heb je de groep nodig? Bij een groep horen is spannend: hoe hoor je erbij en blijf je toch jezelf? De kunstwerken, de beelden en de video’s in de tentoonstelling vertellen een verhaal over mensen. Zoals jij. Ontdek het verhaal. En verken het thuis verder met een gratis app.

Interactieve tentoonstelling met topwerken van: Francis Alÿs, Anthony Goicolea, Benjamin Verdonck, Sofie Muller, Nick Cave, Shadi Ghadirian, Edith Ronse, Maen Florin, Vaast Colson, Margi Geerlinks en Koen Vanmechelen. Hedendaagse kunst voor speelse mensen! Met educatie voor kinderen en jongeren vanaf 10 jaar. Donderdag - Zaterdag: 14 - 17 uur. Zondag: 11 - 17 uur. Individuele bezoekers: € 2 / Groepen: € 1,50 / Kinderen t.e.m. 12 jaar: gratis

Deze tentoonstellingen zijn elke dag gratis te bezoeken telkens van 14u - 20u. ’s Zaterdags van 10u - 16u. Gesloten op zonen feestdagen.

24 APRIL T.E.M. 25 SEPTEMBER 2016 collectie Camiel van de Velde

tentoonstelling

ZATERDAG 7 MEI TOT ZONDAG 31 JULI 2016

Ver van het front woedde een andere soort oorlog, een dagelijkse overlevingsstrijd op leven en dood. De voortdurende oorlog en de hardvochtige bezetting van de regio leidden ertoe dat levensmiddelen bijzonder schaars werden. De plaatselijke bevolking werd geconfronteerd met massale werkloosheid en armoede. Hoe te overleven in deze moeilijke, barre tijden?

FOYER TER VESTEN

ZATERDAG 6 AUGUSTUS TOT ZONDAG 25 SEPTEMBER 2016

WE DOEN HET VOOR U!

FOYER TER VESTEN

Hertogelijke Heemkundige Kring het Land van Beveren vzw i.s.m. Gemeentearchief Beveren en CC Ter Vesten open op zondag van 14u tot 17u en op afspraak gratis

VAN 14 T.E.M. 29 MEI 2016

Met de Artheek creëert de Stad Lokeren een presen tatie- en ontmoetingsplatform voor lokale beeldende kunstenaars uit Lokeren en omgeving: het project biedt hen een unieke kans om hun werk kenbaar te maken bij een breed publiek.

Overleven in oorlogstijd is geen evidentie, niet vandaag maar ook niet in het verleden. Dat burgers in het bezette deel van België tijdens de Eerste Wereldoorlog niet lijdzaam toekeken hoe de voedselsituatie steeds moeilijker werd, bewijzen onze beide erfgoedtentoonstellingen. In Wat schaft de pot? tonen we aan hoe de lokale bevolking geconfronteerd met een groeiende armoede en werkloosheid - zich wist te handhaven in een steeds strenger wordend bezettingsregime. Gelukkig waren er de lokale voedselinitiatieven om de grootste noden te ledigen. Anderen waagden zich dan weer aan een meer gevaarlijk avontuur en trachtten de economische malaise met clandestiene smokkel te overleven. Benieuwd naar het levensverhaal van deze smokkelaars, kom dan een kijkje nemen op de tentoonstelling Smokkel(w)aar.

De voedselbevoorrading in bezet Beveren

SINT-NIKLAAS

De 12de editie van het kunstuitleen- en tentoon stellingsproject Artheek biedt een selectie van het recente werk van kunstenaars uit Lokeren en omgeving. Maar er is meer… Voor een zeer democratische prijs kan elke kunstliefhebber 10 maanden lang een kunstwerk van een plaatselijke kunstenaar uit de tentoonstelling huren.

ERFGOEDDAG 2016: RITUELEN

WAT SCHAFT DE POT?

LOKEREN ARTHEEK 2016 - KUNST TE HUUR

ZONDAG 24 APRIL

KASTEEL CORTEWALLE - MUSEUMZOLDER

JANUARI - FEBRUARI - MAART 2016

Ode aan het publiek n.a.v. 20 jaar Ter Vesten Op 31 mei 1996 gooide Ter Vesten voor het eerst de deuren open. Een maagdelijk publiek wachtte gretig en gulzig op het culturele aanbod en … genoot met volle teugen. Dat enthousiasme leeft, nu precies 20 jaar later, nog evenzeer. Als start van de viering van 20 jaar Ter Vesten wil het cultuurcentrum een ode brengen aan haar trouwe en dierbare publiek. Noem het gerust een liefdesverklaring, voor eeuwig vastgelegd in prachtige foto’s. Want de afgelopen 20 jaar overheerste steeds één en hetzelfde gevoel: we doen het, met veel liefde, voor u! gratis tijdens de openingsuren van Ter Vesten, de Bib en het CultuurCafé

20 JAAR HERINNERING EN SFEER

De Passage, Rode Kruisstraat 25, 9100 Sint-Niklaas t: 03 778 33 70 e: vrije.ateliers@sint-niklaas.be www.vrijeateliers.be Graag een seintje indien u geïnteresseerd bent in de vernissages van onze tentoonstellingen.

Ode aan de schouwburg n.a.v. 20 jaar Ter Vesten

ik jij wij

Twintig jaar lang droegen de schouwburgzetels onvermoeibaar het publiek van Ter Vesten. De sporen van het enthousiasme hoopten zich op in de bekleding, muren, tapijten en valse plafonds. Na 20 jaar hondstrouwe en perfecte dienst verdient de schouwburg een make-over. De binnenrenovatie vindt plaats van 1 juni tot 20 september 2016. Tijdens de renovatie gunnen we u nog een laatste afscheidsblik op de oude, vertrouwde schouwburg met al zijn mooie herinneringen. En bieden we u alvast een eerste blik op de werken achter de schermen. gratis tijdens de openingsuren van Ter Vesten, de Bib en het CultuurCafé © Gitte Van Coillie

accenten maart 2016

REISWIJZER BEVEREN Gravenplein 2 - 9120 Beveren Info, administratie en verhuur lokalen: tel.: 03 750 10 00 e-mail: tickets.tervesten@beveren.be maandag 8.30 - 12u30 dinsdag t/m vrijdag 8.30 - 17u zaterdag 9 - 12u telkens 1 uur voor elke voorstelling www.beveren.be/tervesten

HAMME

Het adressenbestand van accenten wordt beheerd in de geest van de wet op de bescherming van de privacy. Schrappen, wijzigen of opvragen van uw adresgegevens is mogelijk. Contacteer Oona Goyvaerts: 03 778 33 44 of oona.goyvaerts@sint-niklaas.be. Accenten tracht alle wettelijke bepalingen na te leven. Personen die menen in hun rechten geschaad te zijn, worden gevraagd contact op te nemen met de verantwoordelijke uitgever. Waar mogelijk worden bronnen of houders van auteursrechten vermeld. Auteurs van artikels zijn verantwoordelijk voor de inhoud van hun tekst. Overname kan mits schriftelijke toestemming van de redactie.

WACCOBON Wie een abonnement neemt in één van de 6 Wase cultuur - of gemeenschapscentra die in deze brochure hun programma presenteren, krijgt 5 WACCObonnen. Met deze bonnen kunt u in deze centra, voor voorstellingen in eigen programmatie, van het laagste tarief genieten. De Waccobon is niet cumuleerbaar met andere kortingen en kan niet gebruikt worden in het centrum van uitgifte.

Info, administratie en verhuur lokalen: tel.: 052 48 09 48 fax.: 052 48 09 53 e-mail: info@jantervaert.be dinsdag t/m vrijdag van 9 - 12u en 13.30 - 17u (woensdag enkel 13u30 - 17u) online ticketreservatie: www.jantervaert.be

Het cultuurmagazine accenten wordt uitgegeven door WACCO, het Wase Culturele Centra Overlegplatform.

LOKEREN

Hoofdredactie: Dirk Van Driessche

Info en reservatie: Ticketbalie: 09 340 50 56 tel.: 09 340 50 56 dinsdag 10 - 12u en 14 - 17u woensdag 10 - 12u30 donderdag 14 - 17u vrijdag 10 - 12u30 e-mail: tickets.ccl@lokeren.be Zaalverhuur: 09-340.50.56 http://ccl.lokeren.be

Eindredactie: Christel Collier

SINT-NIKLAAS

Cover: Paul De Malsche

Tickets en reservatie podiumkunsten: Stadsschouwburg: tel.: 03 778 33 66 dinsdag t/m vrijdag van 10 - 12u en van 14 - 16u e-mail: info@ccsint-niklaas.be Online reservatie via www.ccsint-niklaas.be Info algemeen en secretariaat: Grote Markt 1, 9100 Sint-Niklaas:tel.: 03 778 33 40 Verhuur lokalen: tel.: 03 778 33 35/38 / fax.: 03 766 08 82 E-mail: cultuurcentrum@sint-niklaas.be www.ccsint-niklaas.be

WAASMUNSTER Info en reservatie: tel.: 052 46 34 24 fax: 052 40 99 62 e-mail: cultuur@waasmunster.be www.waasmunster.be maandag t/m vrijdag van 9 - 12u en donderdag 14 - 18u

ZWIJNDRECHT Info, administratie en verhuur lokalen: Tel.: 03 250 49 90 Fax: 03 250 49 99 e-mail: waaigat@zwijndrecht.be dinsdag van 13u30 - 19u30 woensdag t/m vrijdag van 13u30 - 17 u zaterdag van 10 - 13u

accenten maart 2016

Jaargang 20, nummer 3, gratis, maart 2016. Secretariaat WACCO: Oona Goyvaerts, Grote Markt 1, 9100 Sint-Niklaas, tel.: 03 778 33 44, fax.: 03 766 08 82, e-mail: oona.goyvaerts@sint-niklaas.be

Redactie: Ben Croon, Kristof Van den Broeck, Katrien Van Eetveld, Tine Mendonck, Christl Van den Broucke, Pat Vanderhaeghe, Brigitte Verelst, Piet Van Loocke, Elke Clompen, Nicole De Messemaeker, Dirk Van Driessche, Ann Goossenaerts, Kim Claes, Nick Meiresone, Silke Van Cleuvenbergen, Patricia Maes, Bea Van Garsse, Christel Collier, Sofie D’hanis, Dirk Verelst. Bijdragen: Katrijn De Bleser, Heleen Debruyne, Hilde Reyniers, Liv Laveyne, Karel Michiels, Frank Pollet, Julie Rodeyns, Rudi Van Hecke, Marianne Van Kerkhoven/Rudi Laermans, Steven Verschoore. Vormgever: zap all people (zap.be) Reclameregie: J.P. De Decker, 0475 65 60 97 - publi-style@pandora.be Druk: Drukkerij ’t Hooft Dit magazine wordt gedrukt op licht houthoudend maco mat 80 gram. Verantwoordelijke uitgever: Annemie Charlier, WACCO, Grote Markt 1, 9100 Sint-Niklaas Met de steun van de Vlaamse Overheid en het Provinciebestuur Oost-Vlaanderen. Foto’s zonder auteursvermelding werden door de organisaties ter beschikking gesteld.