Door de lens van Walter Frisart FOTOwerk

DOOR DE LENS VAN

Een goede foto blijft verrassen

Architectuurfotografie van Walter Frisart

Walter Frisart is bouwkundig opgeleid en heeft jaren lang de architectuur gediend. Nu is hij vooral actief als architectuur- en bouwfotograaf. In zijn foto’s wil hij verhalen vertellen en meer lagen van betekenis aanbrengen. Ook kijkers die het gebouw al kennen, wil hij verrassen door de gekozen compositie, lichtval en aankleding van de foto. En dat liefst meerdere keren als je de foto bekijkt. Als dat gebeurt, is een foto voor Frisart gelukt.

66

Stadhuis Zwolle, in 2018 verbouwd naar ontwerp van Team 4 architecten.

MFA Lemstervaart, 2017, architect TWA.

Architectuurfotografie is het vastleggen van het resultaat van gecreëerde ruimtes. Voor mij is dat de ruimtelijke beleving, maar ook de materialisatie, de schakering van de volumes, de overgang tussen de delen. Een foto benadert de werkelijkheid waar de context belangrijk is, maar liefst meer of net even anders. Ik speel met licht en donker, uitgelicht en ‘onderbelicht’, die verschillen zijn essentieel, maar bij mij nooit overdreven. Uitgangspunt voor mijn werk is een (ver)lichte toon, een bijna sereen maar natuurlijk beeld. Opgeschoond van sta-in-de-weg straatmeubilair op locatie, maar wel waar gewenst met de menselijke maat in beeld. Een foto moet meer zijn dan dat ene beeld, ook in een detailfoto. Er is een verhaal binnen de foto, dat de kijker meetrekt in het beeld, om te ontdekken wat er bedoeld is. Mijn foto’s trekken eerst de aandacht en dan laten ze meer ontdekken. En dat liefst meerdere keren als je

ArchitectuurNL

de foto bekijkt. Ook voor kijkers die het gebouw al kennen, wil ik verrassen door de gekozen compositie, lichtval en aankleding van de foto. Dan is een foto voor mij gelukt, en heeft het de meerwaarde voor mijn opdrachtgever. Als je meerwaarde wilt brengen, is het belangrijk je zelf uit te dagen en achteraf weer kritisch te kijken naar je eigen resultaat. Het totale plaatje moet perfect zijn voor dát moment en díe bepaalde situatie. Regels zijn daarbij niet zaligmakend, kennis van de regels en daar vrij mee omgaan is belangrijker. Als architectuurfotograaf beoordeel ik niet de kwaliteit van de architectuur. Geslaagd of minder geslaagd is voor mij geen issue. Ik vestig de aandacht op de architectuur. Elke gecreëerde ruimte is een uitdaging om een bijzonder beeld van te maken. Het vastleggen van gemaakte ruimtes is voor mij een ontdekkingstocht. Vooraf heb ik een indruk, bekijk ik de stand van de zon en in de ideale wereld krijg ik ook nog aandachtspunten

Tekst en fotografie Walter Frisart FOTOwerk

mee. Bij aankomst wervel ik rond op zoek naar de verrassing. Dichtbij, met meer afstand, uit de hoogte. Het ultieme is direct het juiste beeld pakken, maar soms ontsluit zich de kwaliteit zich alsnog in de nabewerking. Iets lichter, donkerder, contrastrijker of een aanpassing van de uitsnede die de spanning doen toenemen. Zo ontstaat er een serie die het verhaal vertelt. Om tot slot de laatste en definitieve selectie te maken zodat het verhaal overeind blijft en de serie in kracht toeneemt. En dat telkens weer opnieuw. En elke keer geniet ik er weer van om op pad gestuurd te worden. Soms is de plek of plaats bekend en ken ik zelfs het verleden, maar vaak is het een nieuwe onbekende plek. Een plek die bezig is zich te settelen, waar de omgeving ook nog aan moet wennen. Dat prille moment, dat ook niet meer terugkomt, is bijzonder. Het moment om het ideale plaatje te maken.

68

Baak 54 IJburg, 2017, Arons en Gelauff architecten.

Studentenhuisvesting Keramus Utrecht, 2018, architect Jillis Kinkel.

ArchitectuurNL

70

Verzorgingshuis en appartementen De Kaap Hoogeveen, 2017, architect AAS.

Clubgebouw roeivereniging Hemus Amersfoort, 2015, zofa architecten.

71 ArchitectuurNL