WATOTO NEIGHBOURHOOD Omarm, Bemoedig, Rust toe Meet Lucy Meet Jennifer Diana’s verhaal Mary’s verhaal

Grace, een van onze moeders in het Neighbourhood Center, Gulu

OMARM, BEMOEDIG, RUST TOE

Afrika’s grootste potentieel is haar vrouwen, die bemoedigd zijn.

De harde realiteit in Oeganda en Zuid-Soedan is dat veel vrouwen de dupe zijn van oorlog, armoede en ziekte. Miljoenen van onze zussen zijn verlaten en hun waardigheid is hen volledig afgenomen. Ongeschoold en werkloos lijden ze in eenzaamheid.

Afgelopen jaar hebben we dankzij onze trouwe partners 893 kwetsbare vrouwen omarmd en toegerust door Watoto Neighbourhood. We kwamen naast hen staan en gaven hen praktische en duurzame oplossingen, zodat ze in hun eigen behoeften konden voorzien.

Kwetsbare vrouwen hebben een behoefte zich geaccepteerd en geliefd te voelen. Daarnaast hebben ze ook fysieke zorg nodig. We hebben ons werk uitgebreid met een ‘practical embrace’ voor 133 zussen in Juba, Zuid-Soedan. Dit houdt in dat we hen hebben ondersteund met de aankoop van essentiële basis behoeften. Die zullen hen helpen de levenskwaliteit te vergroten.

In Kampala, Gulu en Juba onderwijzen we de Neighbourhood moeders in het lezen en schrijven. Verder geven we training in discipelschap, leren hen een handarbeid en bieden hen bovendien werkgelegenheid. Naast deze toerusting, die hen helpt zelfstandig voor hun families te zorgen, herstellen we ook hun waardigheid. Dit doen we door de vrouwen te helpen in de groei en ontwikkeling van hun persoonlijkheid. We zijn trots op onze Neighbourhood moeders. 336 van hen hebben de trainingen al afgerond en ontvangen dit jaar een diploma.

Daarnaast hebben 426 vrouwen in Oeganda – na het behalen van de training – een startkapitaal ontvangen om met begeleiding een klein bedrijfje op te zetten. Door deze vrouwen na hun training bij te staan, zorgen we dat ze een eigen inkomen hebben en zorg kunnen dragen voor hun families.

Lucy draagt haar dochter Faith

MEET LUCY

Lucy is een mooie vrouw die niets anders wil dan een goed leven bieden aan haar dochter Faith en haar zoon Ronald. Na de tragische dood van haar man had Lucy het moeilijk om rond te komen. Een buurvrouw introduceerde haar bij Watoto. Hier is ze toegerust met vaardigheden om zelf geld te verdienen en zorg te dragen voor haar familie. Door jouw betrokkenheid kunnen wij hoop en waardigheid teruggeven aan vrouwen zoals Lucy.

MEET JENNIFER

Op 11 jarige leeftijd werd Jennifer ontvoerd door de ‘Lord’s Resitance Army’. Na 10 jaar in gevangenschap te hebben geleefd, is ze ontsnapt en kon ze huiswaarts keren. Eenmaal thuis werd ze echter afgewezen door haar familie. Jennifer kwam vervolgens in contact met Watoto. Hier kreeg ze traumaverwerking, maar ze leerde ook over Jezus Liefde. Dit hielp haar om te vergeven. Ze werd onderwezen in een handarbeid en groeide tot een leider in het naaien van kleding. Vandaag de dag traint ze andere vrouwen die in dezelfde situatie als haar verkeerden. Jennifer is gelukkig, omdat haar leven voor altijd is veranderd.

DIANA’S VERHAAL

In Zuid-Soedan laten de jaren van oorlog hun sporen na, vooral op vrouwen zoals Diana.

Ze is 23 jaar oud en als alleenstaande moeder van twee kinderen worstelt ze om rond te komen. De vader van de kinderen heeft hen verlaten, en we vrezen dat hij is omgekomen in de oorlog.

Diana woont in een golfplaten huisje, wat haar gezin nauwelijks bescherming biedt. Haar kinderen kampen daardoor met gezondheidsproblemen.

Toch is er een sprankje hoop; onlangs heeft de president van Zuid-Soedan een vredesverdrag opgesteld. Het land kijkt met optimisme uit naar wat dit verdrag voor gevolgen gaat hebben.

Diana heeft persoonlijke vrede gevonden, wetende dat God van haar houdt. Ze heeft zich aangesloten bij Watoto Neighbourhood. Ze leert hier niet alleen wat haar talenten zijn, maar wordt ook gecoacht in de opvoeding van haar kinderen en hoe zij van invloed kan zijn op hun toekomst. In plaats van te leven in het verleden, kiest ze ervoor om te staan in de hoop van morgen.

We zijn zo dankbaar dat we naast Diana kunnen staan, en duizenden andere vrouwen in Afrika die gebukt gaan onder vergelijkbare omstandigheden. Samen kunnen we de moeders en hun kinderen bemoedigen en toerusten.

MARY’S VERHAAL

Hai Malakal Cementery of zoals de lokale mensen het noemen, Konyo Konyo Cementery, ligt op ongeveer 5,5 km van Juba International Airport. Het is een 80 jaar oude begraafplaats, waar honderden lichamen begraven liggen. Op deze begraafplaats leeft een gemeenschap van ontheemde mensen, die proberen een leven op te bouwen tussen de doden. Dit is waar Mary Wasyk en haar kinderen leven.

Bij binnenkomst kom je in een surreële omgeving van graven, naast huisjes met kinderen. Op een bepaalde manier voelt het als een gewone gemeenschap: mensen wassen kleding, moeders voeden hun kleintjes en kinderen spelen. Maar als je beter kijkt, valt op dat de kinderen spelen op de steen van een veertig jaar oud graf.

Waarom zou iemand hier wonen? Het antwoord is simpel: waar kunnen ze anders naartoe gaan? Generaties lang hebben er in dit land conflicten plaatsgevonden. Een plaats tussen de doden was een van de weinige plekken waar niemand invloed probeerde uit te oefenen. Daarom besloten diverse families om hier te verblijven.

Ook Mary is onderdeel van de strijd in dit gebied. Ze is opgevoed in een cultuur waarin het onderwijzen van een meisje werd gezien als tijdverspilling. Trouwen was Mary’s beste optie voor een toekomst. Na haar huwelijk kreeg ze vier kinderen, maar haar man werd vermoord in een conflict met zijn broer. En daar staat ze – zonder onderwijs en eenzaam, maar vastbesloten. Er is iets diep in haar ziel; iets wat je direct ziet als je haar ontmoet.

Recent is Mary verwelkomd bij Watoto Neighbourhood. Het is het begin van een lange weg, maar ze ziet nu al een verschil. Mary leert lezen en doet een opleiding tot naaister. Maar belangrijker: ze is omarmd met liefde. Door het leren van een handarbeid en discipelschap vindt ze herstel, bemoediging en een nieuwe waardigheid.

Met een zachte maar oprechte stem vertelt Mary: “Ik hoop dat ik op een dag een bedrijfje kan starten, dat me helpt mijn manier van leven te veranderen. Ik wil niet dat mijn kinderen zoals mij eindigen.” Ze eindigt met een glimlach, waaruit blijkt dat zij het meeste zegt met haar stilte. Wat Mary werkelijk vertelt blijkt uit haar ogen, diep in haar blik: ze kijkt weer naar de toekomst. Ze ziet niet langer de dood om zich heen.

Elke ochtend wordt ze wakker met de hoop dat vandaag de laatste dag kan zijn dat ze haar kinderen op deze plek moet opvoeden. Ze doet haar best en werkt dagelijks hard om haar kinderen een kans te geven voor een beter leven.

Dank aan alle mensen over de wereld die zoveel liefdevolle ondersteuning bieden. We weten dat Mary snel in een nieuwe realiteit zal zijn, waar ze voor haar kinderen kan zorgen en waar ze een leider in haar gemeenschap kan zijn. Dit is de toekomst die we zien voor Mary en duizenden andere vrouwen zoals zij. Bedankt voor jouw liefde en dat jij Neighbourhood moeders en hun kinderen hoop biedt.