Pleidooi voor kwetsbaarheid

De intieme beelden, schilderijen en performances van Femmy Otten geven eeuwenoude symbolen een onverwachte betekenis. Ontdaan van schaamte viert ze de kracht en schoonheid van het vrouwelijk lichaam.

‘De

HEDENDAAGSEKUNST-

Toen Femmy Otten (1981) als dertienjarig meisje in het Archeologisch Museum in het Griekse Delphi oog in oog stond met De wagenmenner, begon ze spontaan te huilen. Een bronzen beeld dat al tweeënhalfduizend jaar oud is, zo groots en levensecht, zo aanwezig. De dienstdoende suppoost pakte haar hand, stapte met haar over het koordje heen en liet haar de voet van het beeld aanraken. Die koele bronzen voet… die warme hand… Het was een magische en verwarrende sensatie. Daar, op dat moment, denkt ze, is haar kunstenaarschap ontstaan.

Nu, bijna dertig jaar later, toont ze in de solotentoonstelling ‘We Once Were One’ haar tekeningen, schilderijen, sculpturen en performances in Stedelijk Museum Schiedam. Je wordt er als bezoeker ondergedompeld in de wereld van Femmy Otten. Een wereld waarin ogen sierlijke haarlokken huilen, waarin mannen en vrouwen met elkaar versmelten, waarin monden, oren en neuzen gelijkstaan aan penissen en vulva’s en waarin een tapijt door loshangende haardossen van echte mensen tot leven wordt gewekt. Het is een wereld waarin de kracht, de kwetsbaarheid en de schoonheid van het vrouwelijk lichaam worden gevierd. Maar het is vooral een wereld waarin tijd niet lijkt te bestaan.

Eeuwen Overbruggen

Femmy Otten viel zo’n tien jaar geleden voor het eerst op, met (wand)schilderingen en reliëfs uit gips en hout, die ze soms direct aanbracht op de muur. Ze herinneren aan antieke fresco’s, aan schilderingen uit de vroege Renaissance, maar ook aan oud-Egyptische en Etruskische beelden. In 2013 won ze met deze mysterieus ogende constellaties de Volkskrant Beeldende Kunst Prijs, een jaar later werd ze (met twee anderen) geselecteerd om een staatsieportret van koning WillemAlexander te maken. Twee jaar geleden realiseerde ze twaalf werken, sculpturen

Florence was in de zeventiende eeuw een stad in verval, maar de barokke schilderkunst bloeide op. Een tot nog toe onderbelichte periode vol pracht en praal.

Door Erik Spaans