a Chinese journey THE SIGG COLLECTION
WBOOKS
A CHINESE JOURNEY THE SIGG COLLECTION
HET NOORDBRABANTS MUSEUM
’ s -HERTOGENBOSCH
SHI JINSONG
Lack Pine Tree
2011
Hout
200 × 180 × 120 centimeter
Met dank aan de kunstenaar en de Sigg Collectie
De sculptuur Lack pine tree is door Shi Jinsong (1969 – ) samengesteld uit resten van oude bomen. Toen zijn studio in Peking werd afgebroken, werden ook de bomen erom heen gekapt en zocht hij een manier om het overgebleven hout nieuw leven in te blazen. De verschillende houtonderdelen zijn aan elkaar genaaid of geschroefd; een imaginaire boom gecreëerd door de kunstenaar is geboren.
Shi heeft de boom zorgvuldig opgebouwd vanaf de stam, een methode die hij vaak gebruikt in zijn werk. Hij laat de boom als het ware groeien. Een sculptuur is voor hem pas af als hij het gevoel heeft dat het volwassen is geworden. De stukken hout zijn afgepeld, grondig schoongemaakt en de pigmenten zijn verwijderd. Op deze manier komt de ware kleur van het hout tevoorschijn.
Transformatie en controle zijn onderwerpen waar de kunstenaar zich mee bezig houdt. Hij onderzoekt en beoordeelt verschillende culturele mythologieën, hiërarchieën, sociale identiteiten en de manier waarop de mens omgaat met esthetiek.
Lack pine tree heeft geen diepgaande betekenis; het creëren van een bepaalde dynamiek is wat de kunstenaar voor ogen heeft. De essentie van het werk zit in ‘het zijn’.
Wood
200 × 180 × 120 centimeter
The artist courtesy Sigg Collection
The Lack pine tree sculpture was composed by Shi Jinsong (1969 – ) from the remains of old trees. When his studio in Beijing was demolished, the surrounding trees were also chopped down. Shi wanted to somehow give the leftover wood a second life. The various sections of wood are sewn or screwed together, creating an imaginary tree, born of the artist.
Shi carefully constructed the tree from the trunk up – a method he frequently employs in his work. He lets the tree ‘grow’, as it were. Shi considers a sculpture complete only when he has a sense of it having reached maturity. The pieces of wood were stripped and thoroughly cleaned, and pigmentation was removed. This reveals the wood’s true colour. Transformation and control are topics that interest the artist. He researches and evaluates different cultural mythologies, hierarchies, social identities and how people engage with aesthetics.
There is no deep underlying meaning behind Lack pine tree: the artist is more concerned here with creating a certain dynamic. The essence of his work is in its ‘being’.
A Mountain 18
2015
Olieverf op doek
151 × 150 centimeter
Met dank aan de kunstenaar en de Sigg Collectie
Oil on canvas
151 × 150 centimeter
The artist courtesy Sigg Collection
JIN FENG Bamboo Book
2013
Installatie
4750 × 220 centimeter
Met dank aan de kunstenaar en de Sigg Collectie
728 inkt afdrukken van zeer oude stokken van hout en bamboe vormen een lange rol. De stokken werden ooit gebruikt om zware lasten mee te vervoeren. Nu gebruikt Jin Feng (1962 – ) ze om 728 slachtoffers van de Grote Hongersnood in China (1959 1961) te herdenken. In elke balk staat de naam, leeftijd en de burgerlijke staat van een slachtoffer gegraveerd.
Ten tijde van ‘de Grote Sprong Voorwaarts’, onder leiding van de communist Mao Zedong, moest de bevolking meewerken aan een versnelde ontwikkeling van de landbouw en industrie. De campagne mislukte en leidde tot enorme voedselschaarste; miljoenen Chinezen stierven van de honger.
Deze 728 slachtoffers kwamen uit de Anhuiprovincie. Naar aanleiding van een onderzoek uit 2011, waarin de hongersnood uit dat gebied onder de loep werd genomen, dook Jin in de lijst van overledenen en diens gegevens.
Net als de feiten uit de Maoïstische geschiedenis – de communisten hebben de ramp nooit erkend , zijn de ingegraveerde gegevens op de stokken lastig te lezen. Het graveren van bamboe was de allereerste schrijfmethode in China. Met de komst van papier werd vanaf de 2e eeuw ook gewerkt met de blokdruk, een techniek die Jin ook toepast in dit werk.
Installation
4750 × 220 centimeter
The artist courtesy Sigg Collection
728 ink prints of very old sticks of wood and bamboo form one long roll. The sticks were once used to transport heavy loads. Jin Feng (1962 – ) has used them here to commemorate the 728 victims of China’s Great Famine (1959 -1961). The name, age and marital status of a victim are engraved on each of the beams.
At the time of ‘The Great Leap Forwards’ under the leadership of communist Mao Zedong, the population was forced to contribute towards the rapid development of agriculture and industry. The campaign failed and resulted in a huge food shortage, causing millions of Chinese to perish of hunger.
These 728 victims were from the Anhui province. Following research carried out in 2011 that investigated the famine in that particular area, Jin delved into the list of casualties and their particulars.
Much like facts of Maoist history – the communists never acknowledged the disaster – the details engraved on the sticks are difficult to read. Bamboo engraving was the very first form of writing in China. Block printing was also introduced with the arrival of paper in the 2nd century; a technique Jin also applies in this piece.
One Manipulates into Two, Two Integrates into One No. 3
Olieverf op doek
226 × 283 centimeter
20142017 Oil on canvas 226 × 283 centimeter The artist courtesy Sigg Collection
Met dank aan de kunstenaar en de Sigg Collectie
WANG JIN
Dream of China
2005
Polyvinyl visdraad
208,3 × 175,3 × 38 centimeter
Met dank aan de kunstenaar en de Sigg Collectie
Wang Jin (1962 – ) heeft in zijn serie
The Dream of China oude keizerlijke gewaden, zoals die te vinden zijn in het Paleismuseum van de Verboden Stad in Peking, nagemaakt. Hij koos hiervoor niet het oorspronkelijk gele satijn (geel is de kleur van de keizer) en goud en zijdedraad, maar juist moderne materialen. Voor deze jurk heeft hij PVC gebruikt, het borduurwerk is van visdraad. De serie gewaden toont het conflict tussen de tradities en de huidige Chinese consumptiemaatschappij. De gewichtloosheid die de jurk uitstraalt staat in contrast met het uitgebreide en ambachtelijke productieproces waar verschillende borduurspecialisten deel van uitmaakten. Het traditionele kledingstuk wordt niet meer geassocieerd met prestige en macht, maar krijgt iets eigenaardigs en ongrijpbaars.
Polyvinyl fishing thread
208,3 × 175,3 × 38 centimeter
The artist courtesy Sigg Collection
In his series, The Dream of China, Wang Jin (1962 – ) has imitated ancient imperial robes as can be seen at the Palace Museum at the Forbidden City in Beijing. He chose to substitute the original yellow satin (yellow being the colour of the emperor) and gold and silk thread with modern materials. For this dress, he used PVC. The embroidery is made with fish thread.
The series of robes illustrates the conflict between tradition and China’s modern consumerist society. The weightlessness the dress exudes is at odds with the extensive and artisanal production process that would involve numerous embroidery specialists. The traditional garment is no longer associated with prestige and power, but becomes something whimsical and elusive.
LIU WEI
Don’t Touch!
2010
(eetbare) hondenkluiven
270 × 430 × 225 centimeter
M+ Sigg Collectie, Hongkong. Door schenking. © Liu Wei
Het Potalapaleis, ook wel het Rode Paleis genaamd, is in dit ironische werk van Liu Wei (1972 – ) tot een maquette teruggebracht, gemaakt van aan elkaar genaaide stukken ossenhuid. Tot 1959 werd dit paleis, gelegen op 3700 meter boven het zeeniveau, in Tibet bewoond door de Dalai Lama’s. Het paleis hangt als een mysterieus en enigszins vervaagd en omstreden symbool vanuit het plafond naar beneden. Don’t Touch! is onderdeel van een serie met soortgelijke werken gemaakt van hondenkluiven waarin hij onderzoek doet naar machtsbouwwerken.
Met dit werk probeert Liu het conflict weer te geven dat zich in het religieuze, culturele en politieke monument afspeelt. Tibet en China strijden al meer dan een eeuw om de regio Tibet. Na de Chinese invasie in 1950 en de vlucht van de veertiende dalai lama naar India verklaarde China in 1965 Tibet als één van zijn vijf ‘autonome regio’s’. De titel is een ironische knipoog naar de vraag of en hoe iets historisch bewaard kan blijven of juist betekenis kan verliezen.
(edible) dog chews
270 × 430 × 225 centimeter
M+ Sigg Collection, Hong Kong. By donation. © Liu Wei
The Potala Palace, also known as the Red Palace, has been scaled down to a maquette in this ironic piece by Liu Wei (1972 – ) created by pieces of ox hide that are sewn together. Up until 1959, this palace – sitting 3,700 metres above sea level – was home to the Dalai Lamas. The palace hangs down from the ceiling, like a mysterious and somewhat blurry and controversial symbol. Don’t Touch! is part of a series of similar works created using dog chews, in which the artist explores buildings of authority. With this piece, Liu attempts to illustrate the conflict taking place in the religious, cultural and political monument. Tibet and China have been battling over the region of Tibet for over a century. After the Chinese invasion in 1950 and the escape of the fourteenth Dalai Lama to India, China declared in 1965 Tibet as one of its five ‘Autonomous Regions’. The title is an ironic nod to whether and how something historical can be preserved, or indeed, lose meaning.
China Lake C.
2015
Olieverf op doek
210 × 280 centimeter
Met dank aan de kunstenaar en de Sigg Collectie
Een gezellig samenkomen van mensen, een feestje wellicht, maar met een vreemde enscenering. Dit beeld geeft het huidige China weer, aldus Zhao Bandi. Er is vandaag de dag in het land geluk , schoonheid en rijkdom te vinden, maar het is er niet veilig. Het hedendaagse China is in zijn ogen ziek en de pracht is alleen nog maar te vinden in de mooie herinneringen. In principe maakt Zhao het werk uit het hoofd; het komt vanuit zijn geheugen. Maar voor de details gebruikt hij regelmatig foto’s of, zoals in dit geval, creëert hij de scene in het echt. Voor China Lake C. nodigde hij mensen uit op een feestje en bood ze een drankje aan, terwijl ze met hun voeten in modderig water stonden. Ze hadden prachtige, dure kleding aangetrokken, maar lieten zich er niet van weerhouden om in het water te gaan staan. Ze gehoorzaamden de kunstenaar.
Oil on canvas
210 × 280 centimeter
The artist courtesy Sigg Collection
A sociable gathering. A party, perhaps. But in a strange setting. To Zhao Bandi, this image represents modern-day China. Nowadays, there is happiness, beauty and wealth to be found in the country. But it isn’t safe there. In the artist’s mind, presentday China is ill, and splendour is now only to be found in fond memories.
In essence, Zhao produces his work off the top of his head; from memory. But he will often use photos or create the scenes in real-life, as he did here. For China Lake C., he invited people to a party and offered them a drink, as they stood with their feet in muddy water. They wore beautiful, expensive clothing, but that didn’t stop them from standing in the water. They complied with the artist’s wishes.
HE XIANGYU
Death of Marat
2011
Glasvezel, silicagel, kleding, haar 175 × 50 × 35 centimeter
Met dank aan de kunstenaar en de Sigg Collectie
De waarschijnlijk bekendste kunstenaar uit China, Ai Weiwei, ligt op de grond, verkrampt op zijn buik en met zijn hoofd naar beneden. He Xiangyu (1986 ) kwam met het idee voor deze sculptuur toen hij in 2011 in Berlijn was. De voormalige president Wen Jiabao bracht dat jaar een bezoek aan Duitsland en Ai Weiwei zat in de gevangenis. Kunstenaar, politiek activist en pleitbezorger voor maatschappelijke en politieke vrijheid Ai Weiwei (1957 –) wordt door zijn vaderland altijd in de gaten gehouden. In 2011 werd hij zonder veroordeling, maar volgens de Chinese autoriteiten vanwege belastingontduiking, in Peking vastgezet. 81 dagen later werd hij vrijgelaten. Zijn paspoort kreeg hij pas jaren later weer terug.
He kreeg, nadat hij de president in het nieuws had gezien, een visioen waarin hij Ai Weiwei in zijn cel zag, onzeker of hij er ooit uit zou komen. Om hem te eren, besloot He een levensgroot kunstwerk, een dode of slapende versie, van Ai Weiwei te maken.
De titel van het werk is afgeleid van en doet denken aan het Neoclassicistische schilderij van de controversiële Franse revolutionair JeanPaul Marat door JacquesLouis David. Ai Weiwei krijgt hiermee de status van een tragische held en He Xiangyu legt de link tussen toen en nu.
He ziet zichzelf niet als een politiek kunstenaar. Met dit portret van Ai Weiwei probeert hij simpelweg zijn houding of emoties weer te geven, niet meer dan dat. Politiek kan een onderdeel vormen van zijn werk, maar het is geen vereiste.
Fiberglass, silica gel, clothes, hair 175 × 50 × 35 centimeter
The artist courtesy Sigg Collection
Probably China’s best-known artist, Ai Weiwei lies on the ground, tensed on his front and face down. He Xiangyu (1986 -) got the idea for this sculpture when he was in Berlin in 2011. That year, former president Wen Jiabao visited Germany and Ai Weiwei was in prison. Ai Weiwei (1957 -), artist, political activist and advocate of social and political freedom, is constantly monitored by his homeland. In 2011, he was arrested in Beijing without charge, though the Chinese authorities claimed it was due to tax evasion. He was released 81 days later. His passport was only returned years later.
After seeing the president in the news, He had a vision in which he saw Ai Weiwei in his cell, unsure whether he would ever get out. To honour him, He decided to create a life-size piece of art in the form of a dead or sleeping version of Ai Weiwei.
The title of the piece is derived from and is reminiscent of the neoclassical painting of the controversial French revolutionary, Jean-Paul Marat by Jacques-Louis David. He bestows upon Ai Weiwei the status of tragic hero, creating a link between then and now.
He does not consider himself a political artist. With this portrait of Ai Weiwei, he simply wishes to express his attitudes or emotions – nothing more. Politics can feature in his work, but it is not a requirement.
