POEZJA

Ceramika, Alicja Borsiak-Śleszyńska, 2021 a) SYNCHRONIZACJA UST

W – nie mam pewności, czy chcę mówić. Wgryzam się w wargę jak gepard w antylopę, niestety – część powietrza ulatuje, świszcząc. S – przez ciasną szczelinę zaciśniętych zębów wypuszczam syczące, kąsające węże. T – końcówka języka uderza o siekacze, jakby zgasła ostatnia świeczka na torcie. Nikt nie zdążył pomyśleć życzenia. Y – na rozwagę jest zbyt późno. Wątpliwości w formie pospolitego, niewyszukanego ,,yyyyyyy”, i to pod koniec wypowiedzi, świadczy najgorzej o tym, który mówi. D – ,,d” jest podobne do ,,t”, tylko brzmi, jakby ktoś gasił zapałkę w ustach. A tort jest już zjedzony i przyszła kolej na inne słodycze.

b) CZY LECI Z NAMI ARCHITEKT?

Miasto projektuje się od ogółu do szczegółu. Bierzemy pod uwagę rzeczy, które są niezmienne: sąsiedztwo, oczka wodne, pomniki historyczne. Dopiero potem uwzględniamy wszystko, co jest podlegające zmianom: pomniki przyrody, korytarze ekologiczne, lasy, sąsiedztwo, oczka wodne, pomniki historyczne. Po nakreślonej ogólnej wizji miasta jako całości, która ma sąsiedztwo i nietykalne pomniki, rozmyślamy nad tym, czy zamówione przez nas jabłonie są odpowiednio rajskie, a obietnica pokusy ich owoców będzie nas mamić dostatecznie długo, byśmy zgubili się w korytarzach ulic o stałych nazwach.

MARTA CHYŁA-JANICKA (ur. w 1984 r.) – absolwentka polonistyki ze specjalizacją teatralną Uniwersytetu Warmińsko-Mazurskiego oraz filmu animowanego w Szkole Filmowej w Łodzi. Zajmuje się obecnie takimi detalami jak synchronizacja ust bohaterów autorskiej animacji. Publikowała m.in. w ,,VariArcie”, ,,Redzie”, ,,Portrecie”. Mieszka w Olsztynie.

MARTA CHYŁA-JANICKA

Poezja śpiewana