Joke Verweerd
Uitgesproken Voor mensen die zich uitspreken voor God
3e druk
Uitgeverij Moza誰ek, Zoetermeer
Andere dichtbundels van Joke Verweerd: * Achtergebleven; voor mensen die moesten loslaten * Halverwege; voor mensen tussen jong en oud * Ingelijfd; voor moeders en bijna-moeders * Voorbijgegaan; voor wie zit tussen de brokstukken van een relatie * Houvast; voor als de situatie uitzichtloos lijkt * Samengaan; voor mensen die elkaar gevonden hebben
Derde druk 2010 Omslagontwerp Studio Vrolijk, Margreet Kattouw Illustraties binnenwerk Gerdien Rebel isbn 978 nur 373
90 239 9109 0
© 2004 Uitgeverij Mozaïek, Zoetermeer Meer informatie over deze bundel of andere uitgaven van Mozaïek vindt u op www.uitgeverijmozaiek.nl Meer informatie over de vele publicaties van Joke Verweerd vindt u op www.jokeverweerd.nl Alle rechten voorbehouden.
Inhoud Beslissing 7 Stuur mij op pad 9 Ik heb wel eens gedacht 10 Uitnodiging 11 Door ramen kijken 12 Gebed 13 Het is niet zo 15 Grote Verzoendag 16 Nieuw Thuis 17 Voortaan 19 Als 20 Blijdschap 21 Altijd een antwoord? 22 Voor wie op weg gaat 23 Waarmaken 24 Een nieuwe dag 25 Vallen en opstaan 26 Volgen 27 De regenboog 29 Een uitgesproken mening 30 Soms denk ik ineens‌ 31 Rakelings 32 Momenten 33 In eigen woorden 34 Wie oren heeft 35 Overal kom ik U tegen 37 Vogel van de geest 38 Naar Psalm 3 39 Niets van mijzelf 40
Beslissing Buiten lopen als het zachtjes regent bij het donker worden van de dag, bij jezelf in stilte overwegend alles wat je moet en kan en mag. Dingen van een ongekende waarde. Is het niet te groot? Is het voor mij? Ben ik niet te veel van deze aarde? Telkens toch de vraag: Heer, koop mij vrij! Buiten lopen als het zachtjes regent, met jezelf alleen en dichtbij God. Haast tot tranen blij – Is dit Uw zegen? Ik leg in Uw Vaderhand mijn lot‌
7
Stuur mij op pad Stuur mij op pad, Heer, met de witte vogel. Verjaag de zwarte vogel van het kwaad. Ik bid U, dat u mij de witte laat! De witte die met vleugels vol van licht Uw glinstering en glimlach uit wil wieken, die Uw meedogen draagt op haar gezicht. Laat mij de witte vogel van het licht en weer van mij de zwarte, die mij schaadt, mij steeds weer overrompelt door het kwaad. De zwarte houdt mij klem en wil mij vangen. De witte tilt mij hoger van verlangen‌ De zwarte wijkt, als ik mijn ogen richt op U, o witte Vogel van het Licht.
9
Ik heb wel eens gedacht Ik heb wel eens gedacht: kan het niet gewoon tussen God en mij? Waarom vóór in de kerk ten overstaan van alle mensen? Ik sta liever niet zo in het middelpunt van de belangstelling. Het is toch een geloofskwestie, iets innerlijks? Maar toen ik daar met iemand over sprak, zei hij: ‘Je bekijkt het nu alleen vanuit jezelf. Zie het eens van de andere kant, vanuit de gemeente. De mensen worden er blij van. Het geeft een gevoel van voortbestaan, van verbondenheid. Vooral de oudere mensen zijn zo dankbaar voor nieuwe lidmaten; die vormen de vervulling van de belofte dat de kerk zal blijven tot het einde toe. Je zult zien, dat het meer is dan een ervaring voor jezelf. Er is ook het gevoel erbij te horen, deel uit te maken van een geloofsgemeenschap die met vallen en opstaan op weg is naar God. Je gedragen weten door mensen die voor je bidden, ook al is dat alleen die dag maar. Trouwens, wist je dat God houdt van het woord “samen”?’
10