2 minute read
Linksvoor: Petra Coret, politieke terriër met puberende pup
‘Ik ben vliegende kiep’, omschrijft alleenstaande moeder van twee volwassen kinderen Petra Coret uit Vlissingen haar rol bij de SP. Petra vervulde alle functies in het afdelingsbestuur, was commissielid, meerdere keren raadslid en maakte ook korte tijd deel uit van de Zeeuwse Statenfractie. Nu is ze regiovertegenwoordiger en zit ze namens Zeeland in het landelijk bestuur.
Advertisement
tekst Peter Verschuren foto Karen Veldkamp ‘Na de laatste verkiezingen dacht ik met het actieve SP-gebeuren te stoppen en te kijken of ik toch weer een baan kon vinden. Maar dat valt voor een 63-jarige niet mee: op sollicitaties komt een afwijzing of helemaal niets. Aan de ene kant heel jammer, maar het betekent wel dat ik meer kan doen in de SP en dat doe ik met veel plezier.’
›Hoe kwam de SP op jouw pad?
‘Mijn contract als onderwijsassistent bij het ROC werd niet verlengd en ik kwam in de uitkering terecht. De keuze was toen: schulden maken om te kunnen eten, of naar de voedselbank gaan. Ik deed dat laatste en werd afgewezen omdat ik net boven de inkomensgrens zat. Ze zijn er heel star: één euro erboven en je krijgt niets. Ik was daar boos over, vooral omdat niet alleen ik ermee te maken kreeg, maar veel meer mensen. Ook moest je voor de voedselbank vanuit Vlissingen naar Middelburg en dat is voor veel mensen een groot probleem. Eerst benaderde ik raadsleden van de PvdA, maar die kwamen hun beloften niet na. Toen ik daarna contact zocht met de SP, kwamen er meteen twee raadsleden op bezoek die meedachten en vroegen of ik wilde inspreken in de raadscommissie. Met knikkende knieën heb ik dat gedaan. Al snel werd ik toen actief in de SP.’
›Is het nog goed gekomen met de voedselbank?
‘De voedselbank en ik zijn geen vriendjes geworden. Maar er zijn ook andere vormen van voedselverstrekking gekomen in Vlissingen. Daar heb ik gebruik van gemaakt.’
›En wat houdt je naast de SP nog meer bezig?
‘Na een pauze van drie jaar heb ik sinds kort weer een pup in huis, je kunt wel zeggen dat me dat bezighoudt. Een Patterdaleterriër: een roodbruine schoonheid met mosterdgele ogen die heerlijk aan het puberen is. Het klikte meteen tussen ons. Ik ben verder gek op lezen. Boeken over geschiedenis en politiek en veel meer onderwerpen, maar geen romannetjes. En ik houd van koken en kookboeken verzamelen.’ •
