Zorgbijlage november2014 BD by Brabants Dagblad

De Gezonde Mens VERAnDERInGEn In DE ZoRG

Dit is een commerciĂŤle bijlage bij Brabants Dagblad - NoVeMBer 2014

De wijkzuster van vroeger is terug

Elisabeth-TweeSteden Ziekenhuis op en geeft onzekerheid. De Kli-

Samen sterker door fusie

niek voor Kanker van het Elisa-

De locaties St. Elisabeth en

van het fusieziekenhuis zich ver-

beth-TweeSteden Ziekenhuis

TweeSteden in Tilburg en

enigden, zag onlangs het levens-

biedt patiënten en hun naasten

Waalwijk zijn uitstekend in-

licht. Patiënten uit de wijde regio

optimale zorg en duidelijkheid.

gericht op zorg voor mensen

kunnen hier, dichtbij huis, terecht

Alles in huis voor oncologiepatiënten De diagnose kanker verandert iemands leven. Het hebben van deze ziekte roept veel vragen

met kanker. Waar mogelijk

voor zorg van hoge kwaliteit.

Het woord valt. Kanker. Een

werkten ze zelfs al vóór de

Door de nauwe samenwerking

gevreesde diagnose, want ieder-

fusie samen. Toen medio

tussen alle betrokken zorgprofes-

een weet: of de vooruitzichten nu

2013 een fusie tussen

sionals kan voor iedereen het

Oprechte aandacht voor de mens achter de patiënt.

de twee zieken-

best mogelijke behandeltra-

traject van ziekenhuisbezoeken,

alweer waarvoor bedoeld? Omdat

prettig om zo dicht bij elkaar te

huizen concrete

ject worden uitgestippeld.

onderzoeken en behandelingen.

de medewerkers van het Elisa-

werken en snel en gemakkelijk te

vormen aan-

Bovendien, wat is ‘goed’ en wat is

beth-TweeSteden Ziekenhuis zich

kunnen overleggen, maar natuurlijk

nam, grepen

‘slecht’? De ene mens is de andere

realiseren dat een behandeltraject

is het vooral de patiënt die hier

de zorgverle-

niet en elk lichaam reageert anders

veelomvattend en soms verwar-

baat bij heeft. Een snelle diagnose

ners deze kans

op de ziekte en op de aangebo-

rend is, werken ze voor verschil-

en zo snel mogelijk een passende

met beide handen

den behandelingen. Het Elisa-

lende specialismen met regiever-

behandeling zijn zó belangrijk in

aan om de krachten

beth-TweeSteden Ziekenhuis zet

pleegkundigen. Wie te maken krijgt

een tijd dat je hele leven op zijn

nog verder te bundelen.

alles op alles om zo goed mogelijk

met kanker wordt direct gekoppeld

kop staat. De zorgverleners realise-

voor patiënten met kanker en hun

aan een van deze gespecialiseerde

ren zich dat maar al te goed.

naasten te zorgen. Natuurlijk door

verpleegkundigen. Tijdens het hele

de allerbeste zorg te leveren. Maar

traject van gesprekken en behan-

ook door aandacht te hebben voor

delingen blijft de regieverpleeg-

de mens achter de patiënt en waar nodig een luisterend oor te bieden.

goed zijn of slecht, er wacht een

Behandeltraject Wideke Nijdam is als zorgmanager nauw betrokken bij de Kliniek voor Kanker. “De samenwerking binnen de kliniek zorgt ervoor dat ieder behandeltraject regelmatig

Samen met Instituut Verbeeten,

wordt besproken met alle behan-

dat radio-therapeutische zorg le-

delaars die erbij betrokken zijn.”

Kliniek voor Kanker is een samen-

vert en daarmee expert is op het

Internist Laurens Beerepoot vult

werkingsverband tussen het

gebied van bestralingen, ontstond

aan: “Zo weet elke zorgverlener

kundige het vaste aanspreekpunt.

gefuseerde Elisabeth-TweeSteden

een ijzersterk driemanschap.

hoe het traject van ‘zijn’ patiënt

Op vaste momenten in het zorgpad

Ziekenhuis en Instituut Verbeet-

eruit ziet. Een traject overigens

dat iemand doorloopt staat een

en. We bieden kwalitatief goede

Dichtbij huis

dat zo veel mogelijk in overleg

Internist-oncoloog Laurens Beere-

gesprek met de regieverpleegkun-

oncologische zorg. Zo nodig

De Kliniek voor Kanker, waarin

met de betrokkene is uitgestip-

poot: “De patiënt met kanker wil

dige gepland, maar ook als je het

verwijzen we patiënten door naar

‘het Verbeeten’ en de drie locaties

peld.”

de best mogelijke behandeling.

even niet meer weet staat hij of zij

gespecialiseerde centra. Voor bijna

Zo dicht mogelijk bij huis. Met

je met raad en daad terzijde.

elke kankersoort is een tumorwerk-

Centrum voor Hoofd-Hals Oncologie

aandacht voor de eigen situatie.”

groep actief. Iedere patiënt wordt Excellente zorg

gezamenlijk besproken, zo nodig

Vast aanspreekpunt

Dat voor de meest voorkomende

aangevuld met externe deskundi-

De empathische oncoloog, de

kankersoorten de basiszorg in

gen. Samen maken we een behan-

lieve fysiotherapeut, de betrokken

dit ziekenhuis excellent is, staat

delplan voor de patiënt. Het besluit

verpleegkundige en al die ande-

als een paal boven water. Maar

tot behandeling wordt gezamenlijk

ren, allemaal hebben ze het beste

daarnaast zijn er specialisaties

met de patiënt genomen. Er is voor

met je voor. Maar jij, (kersvers)

in onco-gynaecologie en neuro-,

iedere patiënt één zorgverlener die

kankerpatiënt hebt veel te verwer-

hoofd-hals-, maag- en slokdarm-

het behandelplan overziet en waar

ken. Soms zie je door de bomen

kanker. Zo is het Neurocentrum

de patiënt terecht kan met alle

het bos niet meer. Wie zei nou

het grootste van Nederland. Voor

vragen.

wat? En welk medicijn was nu ook

artsen en verpleegkundigen is het

Roze lintje voor borstkankerzorg BorstkankerVereniging Neder-

van de redenen dat het ziekenhuis

land reikt elk jaar roze lintjes

het lintje verdiende volgens de

uit aan ziekenhuizen die zich

vereniging is het snelle traject

Blij en trots

onderscheiden door patiëntge-

dat vrouwen en mannen met

Verpleegkundig specialist mamma-

richte borstkankerzorg.

het vermoeden van borstkan-

care Manon Schriek: “We zijn blij

Het keurmerk is weer toege-

ker krijgen aangeboden. In één

en trots dat we aan de aange-

kend aan de mammateams op

ochtend krijgen zij een gesprek,

scherpte criteria van de Borstkan-

de locaties St. Elisabeth en

lichamelijk onderzoek, röntgenfoto

kervereniging voldoen. Het lintje is

TweeSteden.

van de borsten, echo en zo nodig

een bewijs dat we op onze locaties

een punctie. Gelukkig kunnen de

goede zorg bieden.” Patiënten

meeste mensen hierdoor vaak

kunnen vijf ochtenden per week

dezelfde dag nog gerustgesteld

op de mammapoli’s op de locaties

worden. Voor wie helaas te maken

TweeSteden Tilburg en St. Elisa-

Op de mammapoli’s (‘mamma’ is

krijgt met een slechte diagnose,

beth terecht. Iedereen wordt snel

het Latijnse woord voor ‘borst’)

geldt hetzelfde als voor iedereen

en goed geholpen. De mamma-

van het Elisabeth-TweeSteden

die in het Tilburgse ziekenhuis

poli’s zijn er voor alle borstproble-

Ziekenhuis worden jaarlijks hon-

terecht komt met kanker: in goed

men. Dus ook voor vrouwen met

derden patiënten behandeld. Eén

overleg wordt zo snel mogelijk een

goedaardige borstafwijkingen.

Ook wie te maken krijgt met kanker aan hoofd of hals is in het Elisabeth-TweeSteden Ziekenhuis en Instituut Verbeeten in de beste handen, vindt de Nederlandse Werkgroep Hoofd-HalsTumoren. Deze werkgroep kende onlangs de titel ‘Centrum voor Hoofd-Hals Oncologie’ toe. KNO-arts Arvid Kropveld is trots op de erkenning. “Patiënten met hoofd-halskanker mogen van de Inspectie voor de Gezondheidszorg alleen nog behandeld worden in gespecialiseerde centra, zoals het onze. In Brabant was sprake van een witte vlek. Patiënten konden alleen terecht in de academische ziekenhuizen in Rotterdam, Utrecht of Nijmegen. Vanaf nu kunnen ze gelukkig dichtbij huis behandeld worden.”

passende behandeling gestart.

De behandeling van hoofd-halskanker vereist specifieke expertise van de betrokken specialisten.

Belangrijkste aandachtsgebieden • • • • • •

Bloedziekten Borstkanker Hersentumoren Huidkanker Kanker aan geslachtsorganen Kanker aan hoofd en/of hals

@TweeStedenzkh @St_Elisabeth

• • • •

Longtumoren Ouderen met kanker Prostaatkanker Tumoren aan dikke darm, slokdarm, maag, lever, alvleesklier

Zorgspecial | november 2014

Maartje Goderie column

Geboren: 5 april 1984 in Den Bosch Studie: Psychologie aan de Radbouduniversiteit Nijmegen Werk: Kinder- en jeugdpsycholoog bij Reinier van Arkelgroep (tot september jl.) Uitdaging: Nieuwe baan vinden Grootste succes: Gouden medailles bij Olympische Spelen in 2008 en 2012 Hoogtepunt: Landskampioenschap hockeyclub Den Bosch in 2014 Passies: Werk en topsport

“Ik behandelde kinderen met psychische stoornissen” Ik heb twee passies in mijn leven: hockey en mijn werk als ontwikkelingspsycholoog. Afgelopen mei ben ik na veertien jaar gestopt als speelster bij hockeyclub Den Bosch. We heroverden het landskampioenschap, dus het was een fantastisch afscheid. Het hockey heeft mij veel gegeven: ik heb lang in Oranje gespeeld en meegedaan aan de Olympische Spelen in Beijing (2008) en Londen (2012). We wonnen twee keer een gouden medaille en dat is een prestatie waar ik nog steeds trots op ben. Een ander hoogtepunt uit mijn interlandcarrière is het winnen van het WK in 2006 in Madrid. En niet te vergeten de successen met mijn eigen club HC Den Bosch, we werden twaalf keer landskampioen en elf keer Europees kampioen.

‘Over mijn eigen toekomst maak ik me geen zorgen’

Toch was ik niet bang om na mijn afscheid in een ‘zwart gat’ te vallen. Integendeel. Tijdens mijn sportieve loopbaan heb ik ontwikkelingspsychologie gestudeerd in Nijmegen en die studie zorgde voor een goed evenwicht. In 2010 ging ik stage lopen bij het Centrum voor Kinder- en Jeugdpsychiatrie Herlaarhof, waar ik kinderen met psychische en psychiatrische stoornissen behandelde. Geweldig werk, ik wilde er niet meer weg. Eerst werkte ik er als stagiaire, na mijn afstuderen kreeg ik een contract als ontwikkelingspsycholoog. Helaas ben ik sinds kort werkloos. De Reinier van Arkelgroep, waartoe Herlaarhof behoort,

Inhoud Maartje Goderie over haar twee passies Jeanne Sleddens is een ‘wijkzuster’ nieuwe stijl Zorgeloos wonen in Den Bosch

3 4/5 7

Revalidatiekliniek voor mensen met chronische pijn, vermoeidheid en onzekerheid 9 Jeugdzorg: catastrofe of nieuwe kansen?

10/11/12

Digitale hulpmiddelen nuttig in geestelijke gezondheidszorg

Huisarts: een mooi en uitdagend vak

Medische nieuwtjes

Hulp in huis

moet fors bezuinigingen door de veranderingen in de zorg. De jeugdzorg wordt met ingang van 2015 bekostigd door de gemeenten en de Reinier van Arkelgroep heeft vooruitlopend daarop alle tijdelijke contracten van medewerkers opgezegd. Daar ben ik er één van. Ik had het heel erg naar mijn zin en de vooruitzichten op de arbeidsmarkt voor psychologen zijn op dit moment somber. Er zijn nergens vacatures. Maar mijn eigen positie baart mij niet zoveel zorgen. Ik ben wel bezorgd over de kinderen die psychologische of psychiatrische hulp nodig hebben. Het hangt straks van de gemeente af of deze kinderen nog in aanmerking komen voor zorg. De financiering van de jeugdzorg worden krapper en ik ben bang dat er een versnippering aan kennis ontstaat omdat gemeenten niet op deze taak zijn toegerust. Niet alleen op jeugdzorg wordt bezuinigd, ook op andere gebieden in de zorg is er sprake van een verschraling. Ouderen moeten langer thuis blijven wonen, er wordt bezuinigd op de thuiszorg en het aantal plaatsen voor langdurige zorg wordt kleiner etc. etc. Sommige mensen zullen tussen wal en schip terecht komen, vrees ik. Over mijn eigen toekomst maak ik me geen zorgen. Ik heb plannen om mijn topsportervaring te combineren met mijn ervaring als psycholoog. Het lijkt mij een uitdaging om talentvolle jonge sporters mentaal te begeleiden. Op die manier kan ik mijn beide passies combineren.

Colofon De Gezonde Mens is een uitgave van Wegener Media BV, Postbus 90, 5680 AB Best. De Gezonde Mens verschijnt bij Brabants Dagblad en het Eindhovens Dagblad. Uitgever Erik van Gruijthuijsen De Gezonde Mens is geproduceerd onder verantwoordelijkheid van Marketing. Projectleiding Lizzy Koeton Productie/redactie Harriët Verbeek m.m.v. Debbie Langelaan Advertenties Direct sales 088-013 99 97 Lezersservice BD 088-0139930 ED 088-0139940 Druk Wegener Nieuwsdruk BV, Apeldoorn Copyright Alle auteursrechten en databankrechten ten aanzien van (de inhoud) van deze uitgave worden uitdrukkelijk voorbehouden. De rechten berusten bij Wegener Media.

Zorgspecial | november 2014

de wekker gaat, ontbijt maken voor vijf kinderen.

korte bespreking met team op kantoor rsZK.

met de auto op pad naar verschillende cliënten.

probleem met aansluiten katheter. onderzoek in ziekenhuis regelen.

huisbezoek mevrouw Beekman voor insulinecontrole.

jEANNE SlEDDENS IS EEN ‘WIjkzuSTER’ NIEuWE STIjl

een collega belt.

beademingsmachine kan worden aangesloten) en om 9.00 uur een cliënt die geholpen moest worden met een blaaskatheter. in vaktermen: een suprapubische katheter dat de urine in

het ziekenhuis ’s middags.” in totaal is zij bijna twee uur bezig geweest met telefoontjes en daarom loopt zij behoorlijk uit op haar route voor die dag.

Jeanne sleddens klopt aan bij een cliënt.

“Zuster”, zeggen de oudere cliënten tegen wijkverpleegkundige Jeanne Sleddens. De 50-jarige Brabantse is de moderne uitvoering van de wijkzuster die zij nog van vroeger kennen van het Wit-Gele Kruis. Sleddens doet haar ‘ronde’ langs de cliënten in de gemeente Bladel op de ﬁets of met de auto. Zij is het type verpleegster dat je graag over de vloer hebt; zij straalt autoriteit, deskundigheid en warmte uit als zij de huiskamer binnenstapt van haar cliënten die veelal 80-plus zijn.

aan niets is te merken dat Jeanne sleddens al een hectische ochtend achter de rug heeft als zij om 11.00 uur heel even tijd heeft voor een kop koffie. om 7.00 uur was zij – zoals gebruikelijk - present op het kantoor van rsZK Thuiszorg in Bladel voor een korte bespreking met haar collega’s. Daarna op weg naar een mannelijke cliënt om steunkousen aan te trekken en een vrouw die een darmirrigatie nodig had. Vervolgens iemand verzorgen met trachiostoma (een buisje in de luchtpijp dat op een

Mevrouw Kelders is blij met de komst van sleddens.

de blaas via de buikwand afvoert. “Het lukte niet om die aan te sluiten. Het zweet stond me op de rug”, bekent Jeanne. Want als de urine niet wordt afgevoerd zou er binnen enkele uren een gevaarlijke situatie ontstaan voor de alleenwonende cliënt. “ik heb de huisarts gebeld en daarna een afspraak gemaakt voor onderzoek in

Maar de wijkverpleegkundige maakt zich niet druk, ze is eraan gewend dat er onverwachte dingen gebeuren in haar werk. en dat maakt het vak van wijkverpleegkundige voor haar zo bijzonder. sleddens werkt al tientallen jaren in de zorg. Ze begon als 18-jarige met de interne opleiding tot a-verpleegkundige in het ziekenhuis,

Zorgspecial | november 2014

huisbezoek mevrouw Kelders voor oogdruppels.

huisbezoek in Hoogeloon bij echtpaar voor ‘pufje’ en medicijncontrole.

controle van bloedsuiker bij mevrouw Beekmans.

werkte op verschillende afdelingen, verhuisde naar Duitsland waar ze acht jaar in de verpleging werkzaam was en is als ‘echte Brabantse’ blij met haar baan als wijkverpleegkundige in de streek waar zij geboren en getogen is. Haar huidige werk is afwisselend en sleddens heeft het gevoel dat zij als wijkverpleegkundige iets voor haar cliënten kan betekenen. “in het ziekenhuis wordt meer in hokjes gedacht: een been of een hart functioneert niet. De totale mens staat niet centraal.” Dat probeert de wijkverpleegkundige in haar werk juist wel te doen. Zij komt bij de mensen thuis en loopt daar tegen veel zaken aan. Zo heeft zij een actieve rol in het organiseren van mantelzorg bij haar cliënten. Vaak steken in Brabant de naaste familie en de buren een helpende hand toe, maar daarin schuilt ook een gevaar: overbelaste mantelzorgers. “als wijkverpleegkundige probeer ik te voorkomen dat de mantelzorgers overbelast raken.” Dan doet zij een beroep op De Zonnebloem, het rode Kruis, maar vooral de Katholieke Bond voor ouderen (KBo), organisaties die ondersteuning kunnen bieden als de zorgtaken te zwaar worden. Het beroep op mantelzorgers zal alleen maar toenemen nu het rijk veel taken overdraagt aan de gemeenten en er minder geld beschikbaar is. ouderen moeten langer thuis blijven wonen als hun gezondheid hen in de steek laat en de verzorgingshuizen – de bejaardenhuizen van vroeger - zullen op termijn verdwijnen. ook Jeanne sleddens is druk bezig met deze ‘kanteling’ in de zorg. samen met de KBo organiseert zij een cursus voor mantelzorgers om hen wegwijs te maken in de zorgtaken die op hen afkomen. “een mantelzorger moet bijvoorbeeld weten hoe je iemand moet tillen. Dat is heel belang-

rijk om rugklachten te voorkomen.” sleddens moet weer verder met haar ronde. Mevrouw Beekmans (92 jaar) heeft insuline nodig en haar bloedsuiker moet gecontroleerd worden. “ik ben nooit getrouwd geweest, maar mijn neven en nichten zorgen voor mij”, vertelt zij op de boerderij waar zij in een apart gedeelte woont. ‘onze Jan’, de zoon van haar zuster, woont in de grote boerderij en houdt een oogje in het zeil. en ‘onze Truus’, haar nichtje, woont ook in de buurt en is haar steun en toeverlaat. Truus doet haar boodschappen en als zij niet kan helpen nemen haar twee dochters die taak over. Winkels zijn niet in de buurt en mevrouw Beekmans fietst weliswaar nog, maar het dorp is te ver. “Mijn nichtjes vinden het verkeer daar te druk voor mij.” in de auto op weg naar de volgende cliënt merkt de wijkverpleegkundige op dat deze intensieve vorm van mantelzorg nog voorkomt in de dorpen in Brabant, maar dat het in de stad vaak anders is. We rijden naar het terrein van de rsZK, waar ook verzorgingshuis rsZK Kempenland gevestigd is. Mevrouw Kelders (een weduwe van 87 jaar) woont er al 20 jaar in een zelfstandig appartement en is zichtbaar blij met de komst van de wijkverpleegkundige. “alle acht mensen die gelijktijdig met mij in rsZK Kempenland kwamen wonen zijn dood. Maar ik kan goed alleen zijn. ik houd van lezen en puzzelen.” Mevrouw Kelders heeft geen zin meer om naar de recreatiezaal te gaan, want ze kent de nieuwkomers niet. “Waarschijnlijk kost het haar te veel energie om naar zo’n drukke bijeenkomst te gaan waar zij niemand meer kent”, merkt sleddens op. Zij denkt erover om een vrijwilliger van De Zonnebloem in te schakelen die regelmatig op bezoek kan komen om

zaken regelen op kantoor, daarna naar huis.

vergadering over organisatie avond voor mantelzorgers.

Mevrouw Kelders neemt afscheid.

te praten of een kaartje te leggen. De zes kinderen van mevrouw Kelders komen regelmatig langs, maar ook op werkdagen heeft zij veel behoefte aan een praatje. “Wij hebben vroeger het Wapen van Bladel gehad”, vertelt mevrouw Kelders die ongetwijfeld heel goed was in de horeca. ondertussen krijgt zij oogdruppels en daarna neemt de wijkverpleegkundige tot mevrouw Kelders spijt alweer afscheid. Ze moet weer verder. “ik kan niet te lang blijven kletsen, want ik moet op de tijd, en dus ook op de kosten letten”, zegt sleddens later in de auto. “Het is geld van de maatschappij en ik ben kostenbewust.” op de weg naar de volgende cliënt gaat haar mobiele telefoon. Het blijkt een collega die vertelt dat ze een andere baan heeft gevonden. “Het is een verzorgende niveau 2 die bang is dat er in de toekomst te weinig werk voor haar is.” De huishoudelijke zorg wordt al geregeld door de gemeenten, maar het budget daarvoor krimpt. Jeanne sleddens toont er begrip voor dat haar collega kiest voor een andere baan, want zij verwacht dat huishoudelijke- en eenvoudige zorgtaken steeds meer door mantelzorgers moeten worden gedaan.

op kantoor aan het werk.

ding en op afroep bijvoorbeeld een klusjesman. iedereen in het team is even belangrijk en doet zijn werk, de wijkverpleegkundige houdt het totaalbeeld in de gaten. “ik ben een spin in het web”, vat de wijkverpleegkundige haar takenpakket samen.

“Het is nu een periode van onzekerheid. elke gemeente is aan het zoeken hoe ze de zorg het beste kan regelen voor de inwoners.” Toch vindt zij de zogeheten kanteling in de zorg een positieve ontwikkeling. “De zorg was te afstandelijk. Nu komt de zorg weer dichter bij de mens.” Daar heeft zij een belangrijke taak in. Het team waarin ze werkt wordt kleiner en ieder heeft zijn of haar eigen specialisme. De teams bestaan straks uit een wijkverpleegkundige, verzorgenden, hulpen in de huishou-

Naar huis.

Ze gaat weer verder met haar ronde langs de cliënten en moet daarna op kantoor nog wat zaken regelen. rond 16.00 uur hoopt ze thuis te zijn om te koken voor haar gezin en daarna heeft ze om 19.30 uur nog een vergadering met Buurtzorg om de cursus voor mantelzorgers voor te bereiden.

HOORTOESTELLEN

EIGEN BIJDRAGE 25% Omdat elk mens uniek is, verdient een hoorprobleem een maatwerk oplossing, met aandacht voor persoonlijke wensen.

Maak vandaag nog een afspraak of kom langs. Struijk Audiciens Den Bosch Boschdijkstraat 98 Telefoon: 073-612 64 48

Voor elke generatie een oplossing

www.struijk-audiciens.nl

www.zge.nl

Bedankt! Medewerkers, cliënten en vrijwilligers van Zorggroep Elde. Ook in 2014 behoort Zorggroep Elde weer tot de koplopers in de zorg. Dat blijkt uit een landelijk vergelijkend onderzoek in de ouderen- en thuiszorg. Van cliënten en medewerkers krijgen we negens en tienen en onze financiën zijn goed op orde. Veranderingen in de langdurige zorg en thuiszorg gaan ook niet aan Zorggroep Elde voorbij. Daarom zijn we extra blij met deze goede scores.

‘Maatwerk in Haarwerk’

Erkend door alle ziektekostenverzekeraars, gecertificeerd haarwerker

Dank aan allen die hieraan een bijdrage hebben geleverd!

Ook Gerda Rouvoet doet een duit in het zakje

”GRATIS HAARWERK”

Elke klant die in 2014 een haarwerk in onze salon aanschaft doet mee! Win je eigen bijdrage terug. 1x trekking voor de vakantie medio mei. 1x trekking voor de feestdagen medio december. Molenhei 14, 5262 TP Vught T. 073 - 656 86 52 Mob. 06 - 51 06 95 95 E. info@gerdarouvoet.nl www.gedrarouvoet.nl

Wil je ook deel uitmaken van Zorggroep Elde? Zorggroep Elde is nog op zoek naar enthousiaste verzorgenden niveau 3 IG die voor onze organisatie willen werken. Kijk op onze website.

Marco van Woensel

Bert Ekkel

De Grote Elst 7 • 5246 JM Rosmalen Tel: 073 - 8200325 • Fax: 040 - 8200709 www.revalis.nl • info@revalis.nl

Het leven weer in de hand na een revalidatie bij Revalis

uitengewoon trots zijn wij dat 86% van onze patiënten met chronische klachten zoals nek-, rugklachten, reuma, fibromyalgie, chronische vermoeidheid of andere aandoeningen met onzekerheden aangeeft dat zij hun doelen hebben bereikt. Een mooi getal, maar waar het om gaat is wat achter dat getal zit. Het betekent dat mensen hun leven weer in de hand hebben gekregen. Het Ciran programma heeft ze daarbij geholpen, maar ze hebben het zelf gedaan! En daar zijn wij bij Revalis, expertisecentrum van Ciran, trots op.

met de financiering om te gaan. Op dit moment wordt de behandeling van mensen met chronische meervoudige klachten door de zorgverzekeraars vergoed. Mocht er twijfel zijn over de indicatiestelling, wordt dat in het artsenteam zorgvuldig besproken. Iedere patiënt is toch net even anders en het is dan ook van wezenlijk belang dat een arts de medische optiek op de juiste momenten inbrengt. Zo kan het behandelteam volledige focussen op het zo snel mogelijk weer laten functioneren en participeren van de patiënt.

Marco van Woensel - Revalidatiearts

Bert Ekkel – Voormalig Patiënt

Als revalidatiearts ben je eindverantwoordelijk voor de behandeling van iedere patiënt. Op basis van vragenlijsten en intakegesprekken wordt gekeken of er een indicatie gesteld kan worden voor een Ciran behandeltraject. “We willen zoveel mogelijk mensen helpen, maar we hebben een maatschappelijke verantwoordelijkheid om zorgvuldig

Bert is een stoere man die kracht en vriendelijkheid tegelijk uitstraalt. Hij is het prototype van iemand die heeft moeten leren omgaan met meervoudige klachten. Meerdere keren is hij behandeld voor een burn-out, “maar daar leerde ik vooral de wenselijke antwoorden te geven”. Na een ongeluk was zijn knie kapot. “Weet je wat het is? Je

krijgt wel fysiotherapie en oefeningen voor thuis, maar dat verwaterde en er gebeurde niet echt wat. Behandeling na behandeling kon ik de confrontatie uit de weg blijven gaan. Maar de klachten bleven. Het Ciran traject bij Revalis doorbrak dat. Bij Revalis worden na allerlei testen doelen gesteld; doelen waarvan ik dacht a: dat kan ik en b: dat wil ik. Ik begon daardoor veel gemotiveerder. Dan word je vier maanden lang aan de hand meegenomen om te oefenen. Aan de ene kant is er het zware fysieke trainen, maar tegelijkertijd ben je in je hoofd bezig om het te snappen. Dat maakt het verschil. Omdat ik echt mijn doelen wilde halen, stond ik open voor verandering. Ik leerde dat ik zelf kan bepalen hoe ik naar iets kijk. Ik kan nu dus besluiten om iets niet relevant te vinden en dan is het er gewoon niet, of ik bewaar het voor later. En ik leerde ook dat iedere ontmoeting een cadeautje is, een test waarin ik kan oefenen en zien hoe het met me gaat en wat ik kan leren. Zo is het leven weer leuk geworden en maak ik er iets moois van.

Tijdens het traject krijg je een map en doe je huiswerk. Alles gaat heel protocollair, maar ze zijn wel met jou bezig. Wat je vertelt en meemaakt komt direct in je dossier en wordt in het team besproken, zodat ze met jou ermee verder kunnen gaan.” “Ik zie mensen soms heel sceptisch binnenkomen bij Revalis en dan wil ik ze zo graag zeggen: sta er nou voor open. Het team, ik noem ze altijd het animatieteam, staat voor je klaar om je naar jezelf te laten kijken. Dat is een cadeau wat ik iedereen zou gunnen!”

Herkent u zich in bovenstaande tekst of wilt u graag meer informatie over de Ciran revalidatie behandeling, dan kunt u bellen naar tel. 073-8200325. Meer informatie vindt u ook op www. revalis.nl.

Zorgspecial | november 2014

Nieuw woonconcept van start in Den Bosch

‘Zorgeloos wonen

en goed leven’

Mensen moeten langer thuis blijven wonen. Dat heeft tot gevolg dat verzorgingshuizen -ook wel ‘bejaardentehuizen’ genoemd– te maken krijgen met leegstand. Op den duur zullen deze instellingen voor ouderen die lichte zorg nodig hebben verdwijnen. Maar niet alle ouderen willen graag in hun eigen huis blijven wonen als de jaren gaan tellen. Van Neynsel in Den Bosch biedt hen graag een alternatief.

“Nieuwe ervaringen zijn heel belangrijk. Ook in deze levensfase”

“Het is natuurlijk prima als ouderen in hun eigen huis willen blijven wonen. Maar die wens verandert vaak als één van de partners overlijdt en de ander er alleen voor komt te staan. Eenzaamheid ligt dan op de loer. Ook veiligheid is voor ouderen een belangrijke reden om te verhuizen”, zegt bestuurder Guus Bannenberg. ‘Zorgeloos wonen’ heet het nieuwe woonconcept dat sinds kort op verschillende locaties in Den Bosch wordt aangeboden. De vrijkomende woonruimten in verschillende verzorgingshuizen zijn of worden verbouwd tot huurappartementen, met het gemak van allerlei voorzieningen die het leven van een oudere makkelijker maken. “Senioren blijven vaak krampachtig vasthouden aan het idee dat zij zelf de regie over hun leven willen houden. Maar soms moeten mensen ontzorgd worden om van het leven te kunnen genieten”, zegt Bannenberg. “Ouderen hebben wat minder energie. Wat is dan belangrijker? Zelf koken of samen eten in ons eigen restaurant?”

Brasserie ‘Goed leven’ staat op de website van de instelling en dat is geen loze kreet. Op alle locaties, vijf in Den Bosch en één in Vught, is een gezellig restaurant waar de bewoners kunnen lunchen of een warme maaltijd kunnen eten. Brasserie noemen ze het restaurant, want die naam past beter bij de locatie. Er kan ook een kopje koffie of thee worden gedronken en de inrichting verschilt niet van de horecabedrijven in de binnenstad van Den Bosch. Ook buiten de brasserie valt op dat de sfeer van het vroegere ‘bejaardentehuis’ uit de jaren vijftig met zijn lange gangen en planten in de kozijnen is verdwenen. Van Neysel heeft dan ook fors verbouwd en vernieuwd om de gebouwen te moderniseren. In de centrale ruimten staan moderne meubels en is gewerkt met frisse, eigentijdse kleuren, waardoor een bezoeker het idee heeft dat hij in een luxe hotel terecht is gekomen. Die sfeer valt in de smaak, bij de bewoners én de wijkbewoners die steeds vaker komen eten in de brasserie.

Mevrouw Voeten en de heer Ten Cate amuseren zich in de brasserie van Park Zuiderschans.

Sociëteit Dat heeft ook te maken met de sociëteit die vorig jaar werd opgericht. Alle bewoners kunnen gratis lid worden van de sociëteit en meedoen met georganiseerde activiteiten. Inmiddels telt de sociëteit 550 leden, waaronder ook wijkbewoners. “Er is veel behoefte aan om erop uit te gaan. Daarom organiseren we bustochtjes naar een locatie in de omgeving”, vertelt Jeanny Beerens, hoofd van de klantenservice. Er gaat altijd een verpleegkundige mee en er zijn een paar vrijwilligers om de mensen die minder mobiel zijn te helpen. De rolstoel of rollator kan uiteraard mee in de bus. De dag werd afgesloten met een dinertje in een restaurant. De gezamenlijke activiteiten van de sociëteit hebben ook tot gevolg dat de deelnemers nieuwe vrienden en kennissen maken. “Er is zelfs een verkering uit voortgekomen. Een oudere heer en dame hebben elkaar gevonden”, zegt Jeanny Beerens. “Nieuwe ervaringen zijn heel belangrijk. Ook in deze levensfase”, vult Bannenberg aan. Ook valt hem op dat de bewoners van de aanleunwoningen, die eerder nogal op zichzelf waren, graag meedoen aan de activiteiten van de sociëteit of de brasserie bezoeken. Vanzelfsprekend is ook de alarmering – belangrijk voor veel ouderen – goed geregeld. Er is 24 uur per dag iemand aanwezig om in geval van nood hulp

te verlenen. In de nachtelijke uren is er een verzorgende in het gebouw en dat is voor veel bewoners een geruststellende gedachte. Ook thuiszorg is mogelijk, het enige verschil is dat deze vorm van zorg flexibeler kan worden ingezet omdat er altijd thuiszorgmedewerksters in het gebouw aan het werk zijn. “Dat is bijvoorbeeld prettig als iemand niet meer zelfstandig naar het toilet kan. Zo iemand hoeft niet te wachten tot de thuiszorg de volgende ronde doet.”

partner van de dementerende is dat een enorme verlichting. De partner kan ook zelf een appartement huren bij de instelling, zodat beide echtelieden elkaar vaak kunnen zien.

Wie eenmaal bij Van Neynsel woont, hoeft nooit meer weg. Ook als de jaren gaan tellen en de gezondheid afneemt. Het kleinschalig wonen biedt dezelfde faciliteiten als een verpleeghuis.

All inclusive Bannenberg vertelt vol enthousiasme over alle plannen die hij wil doorvoeren. Hij denkt dat een ‘all inclusive verblijf’ voor veel mensen heel aantrekkelijk kan zijn. Daarvoor krijgt de bewoner alles wat hij of zij nodig heeft: een zelfstandig appartement, alle maaltijden, verzorging van de was en het huishouden. De thuiszorg is voor de persoonlijke verzorging. “Ik denk dat we zo’n arrangement kunnen aanbieden voor een bedrag tussen de € 1000,- en € 1200,- per maand, inclusief huursubsidie.” Natuurlijk houden de nieuwe bewoners zelf de regie over hun leven. Zij bepalen zelf van welke voorzieningen ze gebruik willen maken. Bannenberg ziet alleen maar voordelen: “Als ouderen bij elkaar wonen, bloeien ze op”, zegt hij. Voor dementerenden en invaliden is er ook de mogelijkheid tot ‘kleinschalig wonen’, dit zijn groepen van 8 tot 10 mensen met een verzorgster. Voor de

Jeanny Beerens en Guus Bannenberg in de brasserie.

SWZ Nieuwstraat 70 5691 AG Son

Als het leven om een nieuwe balans vraagt

Verder met (niet-aangeboren) hersenletsel Jaarlijks lopen ca. 120.000 mensen hersenletsel op. Het letsel kan ontstaan door bijvoorbeeld een verkeersongeval, een val op het hoofd, een hartstilstand, een ziekte, hersenbloeding of hersentumor. Niet-aangeboren hersenletsel, ook wel NAH genoemd, heeft enorme gevolgen. Niet alleen voor de getroffen persoon zelf, maar ook voor zijn omgeving. Wat voorheen zo vanzelfsprekend leek, kan nu heel anders zijn. Door het hersenletsel verandert je leven. Maar hoe ga je daarmee om? SWZ kan je daarbij helpen. Samen gaan we op zoek naar mogelijkheden om het leven weer vorm te geven. Wat doet SWZ Bij SWZ kun je terecht voor behandeling en voor ondersteuning bij wonen, werken, leren en vrije tijd. Dit doen we in de regio Noord- en Zuidoost Brabant. Jong of oud, iedereen kan bij SWZ terecht. En we zijn er ook voor je naasten. Je krijgt de hulp die bij jou past zodat jij je leven weer zo goed mogelijk kunt oppakken. Het tijdig aanvragen van hulp kan veel problemen voorkomen. Neem voor meer informatie contact op met het cliëntbureau, tel. 0499 - 471 241 of clientbureau@swzzorg.nl, of ga naar www.swzzorg.nl.

SWZ ondersteunt mensen met (niet-aangeboren) hersenletsel (NAH) in alle fasen van hun leven. Met als streven om zoveel mogelijk op eigen kracht mee te doen in de maatschappij. De vraag van de cliënt en zijn mogelijkheden zijn hierbij leidend. SWZ werkt ook landelijk samen met andere zorgaanbieders die expertise hebben op het gebied van hersenletsel in het behandel-traject Hersenz, www.hersenz.nl.

Revalidatie

Audiologie

Specialistische revalidatie en audiologie. Diagnostiek, begeleiding en behandeling.

Revalidatie:

Locaties in Eindhoven (Blixembosch), Weert, Deurne, Tilburg (Leijpark) en Waalwijk.

Audiologie:

Locaties in Eindhoven, Tilburg, Breda en Uden.

Libra Revalidatie & Audiologie Toledolaan 2 • 5629 CC Eindhoven T 088 - 31 32 000 • E info@libranet.nl W www.libranet.nl

Als lezen niet vanzelf gaat Diagnostiek en behandeling van ernstige enkelvoudige dyslexie in Limburg en Oost-Brabant

Veel kinderen hebben dyslexie. Hoe veel je ook oefent: als je dyslexie hebt, blijft elk woord een samenraapsel van letters dat telkens opnieuw gevormd moet worden. Een medicijn bestaat niet. Wel zijn er methodes en hulpmiddelen die helpen om met dyslexie om te gaan. Adelante helpt vooruit als lezen en spellen niet vanzelf gaat. Want met de juiste aanpak komt het kind op de eigen school in aanmerking voor aangepaste leer- en leesprogramma’s. Elk kind krijgt zo de kans om zich goed te ontwikkelen. Adelante kan kinderen testen op dyslexie. Dit onderzoek vindt plaats in Hoensbroek, Maastricht, Roermond, Venlo-Blerick of Eindhoven. Als er vervolgens sprake is van ernstige enkelvoudige dyslexie zorgt Adelante in Limburg en Oost-Brabant ook voor de behandeling: gewoon bij u in de buurt. Dat is voor kinderen en ouders wel zo gemakkelijk!

www.adelante-zorggroep.nl | 045 - 528 29 62

‘Camiel oefent met Adelante. De school doet mee en ook thuis lezen we elke dag samen. Hij gaat zó goed vooruit dat de dyslexie hem niet meer in de weg staat. Dat motiveert Camiel extra. Hij leest met plezier!’

Zorgspecial | november 2014

Oefening onder leiding van een fysiotherapeut.

Revalidatiekliniek voor mensen met chronische pijn, vermoeidheid en onzekerheid

“Wij plaatsen mensen niet in een hokje”

‘Wij zijn het eindtraject’

Directeur Karin Loos van Revalis.

Twintig procent van de Nederlanders heeft last van chronische pijn. Veel voorkomende klachten zijn pijn in rug, nek of schouders. Maar ook na kanker, een hartprobleem of een andere ingrijpende gebeurtenis kan pijn chronisch worden. Als pijn chronisch is geworden, helpt een bezoek aan de fysiotherapeut of psycholoog vaak niet. De pijn blijft en mensen komen in een neerwaartse spiraal van ziekteverzuim, arbeidsongeschiktheid, depressiviteit en isolement.

een opleiding tot fysiotherapeut te gaan volgen. Deze opleiding die vooral mechanisch gericht was, bleek ontoereikend om iemand met chronische pijnklachten goed te kunnen begeleiden naar een gezond bestaan. Loos raakte hierdoor geïnteresseerd in multidisciplinaire behandelmethoden en vond die in het Ciran concept. En meer dan dat: ook de integratie van zingeving, participatie in de behandeling.

(drukke) baan kun je door je grenzen heen gaan.” Wie constant op zijn tenen moet lopen, krijgt vaak vermoeidheidsklachten. Ook leven met angst of onzekerheid, bijvoorbeeld als gevolg van kanker, een ongeluk of verlies van een dierbare heeft vaak lichamelijke gevolgen. Lage rugpijn, pijn in de nek of maag, het prikkelbaar darmsyndroom, het kunnen allemaal uitingen zijn van een lichaam dat niet tot rust komt.

opleiding kreeg zij zo’n last van rugpijn dat zij de opleiding korte tijd moest onderbreken. Loos kwam erachter dat de pijn niet alleen te wijten was aan fysieke overbelasting. Een belangrijke oorzaak was ook de prestatiedruk die zij zichzelf had opgelegd.

Loos: “Sommige klachten zijn signalen die aangeven dat je iets verkeerd doet in je leven. Op de Dansacademie ging ik over mijn grenzen heen en dat leverde uiteindelijk schade op. Ik blokkeerde door de pijn, maar nam geen tijd om rust te nemen en probeerde dag in dag uit een topprestatie te leveren. Uiteindelijk kreeg ik een hernia.”

In de kliniek leren de patiënten om te luisteren naar deze signalen en weer in balans te komen. De behandeling is heel intensief en duurt zestien weken. Sommige patiënten werken bijna fulltime aan hun herstel met hulp van de verschillende zorgprofessionals. Eventueel wordt ook expertise van buiten de kliniek ingeschakeld, bijvoorbeeld van een arbeidsdeskundige.

De zelfstandige behandelkliniek Revalis op de grens van Rosmalen en Den Bosch is er voor mensen met chronische klachten die uitbehandeld lijken. Vaak hebben ze al een lange reeks van hulpverleners bezocht, voordat ze bij de revalidatiekliniek aankloppen. “Wij zijn het eindtraject. Als alles is geprobeerd komen mensen bij ons”, vertelt directeur Karin Loos. Niet iedereen komt in aanmerking voor een intensieve behandeling in de kliniek. Mensen moeten minimaal drie maanden chronische klachten hebben en er moet sprake zijn van zware problematiek. Is dat niet het geval, dan wordt de patiënt verwezen naar de eerstelijnszorg, bijvoorbeeld een fysiotherapeut of een psycholoog.

Dagbehandelingen Revalis is een multidisciplinair behandelcentrum dat te vergelijken is met een revalidatie-instelling van een ziekenhuis. Maar dan wel een revalidatie-instelling waar uitsluitend dagbehandelingen worden gegeven. In het gebouw bij het knooppunt Hintham van de snelwegen A2 en A59 werken fysiotherapeuten, psychologen en (revalidatie)artsen. “Wij plaatsen mensen niet in een hokje. Lichaam en geest zijn één en hebben invloed op elkaar”, aldus Loos. De 47-jarige directeur kan putten uit eigen ervaring. Als jonge vrouw volgde ze een toneeldansopleiding. Tijdens de

Intussen was haar interesse voor het functioneren van de mens in zijn omgeving zo gegroeid dat zij besloot

Datzelfde mechanisme ziet zij nu bij veel van de patiënten. “Ook met een

Participatie Volgens Loos is werk - betaald of onbetaald - heel belangrijk voor een mens. “Mensen voelen zich door werk weer betekenisvol. Zij doen er weer toe. Wij leggen al jaren de focus op participatie. Niets is erger dan je nutteloos te voelen. Mensen willen zinvol bezig zijn, ieder mens heeft daar behoefte aan.” Revalidatiearts Marco van Woensel zegt het zo: “Wanneer mensen doen wat ze belangrijk vinden, waar ze energie van krijgen, ervaren ze allerlei zaken, zoals pijn en vermoeid-

heid, veel minder als een belemmering.” Daarom is het altijd het doel van de behandeling dat mensen binnen acht weken weer werken. Patiënten leren ook ontspannings- en

Fietsen in de oefenzaal.

ademhalingsoefeningen. Vaak weten ze door hun klachten niet meer hoe ze moeten ontspannen. Daarnaast is er aandacht voor de leefstijl van een patiënt, want mensen die ongezond leven, zijn vaak uit balans. Zo heeft een verstoorde vocht- of hormoonhuishouding invloed op lichaam en geest. Loos ziet hoe dankzij de multidisciplinaire behandeling de meeste patiënten opknappen. Volgens haar zitten de mensen die bij Revalis komen, diep in de put. “Als ze weggaan, zijn ze een ander persoon. “

Revalis Revalis behoort tot de stichting Ciran, dat geassocieerd is met het Radboud Universitair Medisch Centrum. Er zijn twintig vestigingen aangesloten bij Ciran, waaronder ook één in Eindhoven.

ZORGSPECIAL | november 2014

Gemeenten worden per 1 januari 2015 verantwoordelijk voor de jeugdzorg

TWEE GEZINNEN, TWEE VERHALEN

CATASTROFE OF

LUUK IS ANDERS DAN ANDERS

Per 1 januari 2015 worden de gemeenten verantwoordelijk voor de jeugdzorg. Ook Brabantse gemeenten moeten de zorg voor hun jeugdige inwoners zelf gaan inkopen en contracten afsluiten met de jeugdzorginstellingen. Maar zijn gemeenten wel in staat voor deze kwetsbare kinderen de juiste hulp in te schakelen? Er moet immers bezuinigd worden op de jeugdzorg.

NIEUWE KANSEN?

Luuk (nu 19 jaar) heeft een autistische stoornis. Hij is de oudste van de vier kinderen van Anita van Berkel. Het viel haar al snel op dat haar zoon anders was dan andere kinderen. Als kleuter speelde hij niet met andere kinderen en gedurende zijn lagere schoolperiode werd hij veel gepest door leerlingen omdat hij ‘anders’ was. Anita deelde haar zorgen met de onderwijzers, maar die zagen geen problemen bij Luuk. Het duurde jaren voordat Luuk werd getest en de diagnose autisme kreeg, net als zijn eerder geteste vader. “Na de uitslag van Luuk heb ik mijn andere drie kinderen ook laten testen. Het bleek dat zij allemaal een autistische stoornis hadden”, vertelt Anita. In het gezin liepen de spanningen steeds meer op. Haar echtgenoot kon de onrust in het gezin niet langer aan en kreeg moeite met de omgang met hun kinderen. Dit uitte zich in agressie in het gezin. De kinderen hadden regelmatig te maken met de verbale en fysieke agressie van hun vader. “Onmacht natuurlijk”, zegt Anita. Haar man ging in therapie bij de GGZ en later het dr. Leo Kannerhuis, om zijn agressie te leren beheersen. Helaas had de behandeling na een jaar nog niet het gewenste effect.

Wat gaat er volgend jaar gebeuren met de kinderen die een psychische aandoening, een handicap of opvoedproblemen hebben? De nieuwe jeugdwet wordt een ramp, zegt de één. Het is juist een kans, zegt de ander. Voor- en tegenstanders slaan elkaar met argumenten om de oren.

Veranderingen In Tilburg praten we daarover met een aantal mensen die nauw betrokken zijn bij de veranderingen in de jeugdzorg. Anne Willems, programma-manager Samenwerkende jeugdzorg Specialisten Midden Brabant, is bijna fulltime bezig met de veranderingen die gaan komen. Dat betekent veel overleg met de gemeenten in de regio die op hun nieuwe taken moeten worden voorbereid en met de zorginstellingen die de hulp gaan bieden. Anne Willems vindt de nieuwe jeugdwet in principe een prima plan. De zorg wordt, omdat de gemeente de regie krijgt, dichter bij de ouders gebracht. Eén gezin, één plan is dan mogelijk. Alle 400 gemeenten in Nederland gaan zelf de toegang tot de zorg regelen, de gezinnen worden eerst thuis bezocht om hun vragen of problemen in kaart te brengen (de zogenaamde keukentafelgesprekken). Maar elke gemeente kan daaraan ook een eigen invulling geven. “In de regio Midden-Brabant hebben we een goede samenwerking tussen gemeenten, instellingen en cliëntenorganisaties. De wethouders zijn heel welwillend”, merkt Anne Willems op.

Inkoop jeugdzorg “De negen gemeenten regelen de inkoop van gespecialiseerde jeugdzorg bij de instelling centraal via de gemeente Tilburg. Via de Samenwerkende Jeugdzorg Specialisten (SJS) kijken wij wat er voor jongeren en gezinnen nodig is en naar wat er nu dubbel gedaan wordt. Want in het aanbod van zorg is veel versnippering. Wij pakken de kans om te transformeren, maar zorgen wel dat kinderen de juiste specialistische zorg op het juiste

Drie kinderen van groep de Blazertjes wachten in de gang op de bus naar huis.

Ron Brouwers, Anne Willems en Anita van Berkel (vlnr) .

moment kunnen krijgen. Dit in goede samenwerking met de wijkteams en de gezinnen”, aldus Anne Willems.

voorkomen en moeten er op 1 januari 2015 helemaal klaar voor zijn. Wij hebben daar zeer grote zorgen over. ”

Tijdsdruk

“Ik houd mijn hart vast voor het eerste kind dat op 2 januari 2015 een beroep moet doen op de jeugdzorg”, zegt Ron Brouwers, lid van de cliëntenraad van Idris en vader van een zoon die speciale zorg nodig had. “Ik ben bang dat gemeenten er nog niet klaar voor zijn.”

Maar Brabant breed zijn de meeste contracten van gemeenten met zorgaanbieders nog niet getekend. “Het is vijf voor twaalf”, zegt Anne Willems. “Door de bezuinigingen van het rijk op de jeugdzorg en de enorme tijdsdruk waaronder de veranderingen gerealiseerd moeten worden is het maar de vraag of de jeugdzorg na de jaarwisseling in iedere gemeente goed is georganiseerd. Wat wel zeker is, is dat er instellingen zijn die de deuren zullen moeten sluiten omdat ze te laat zekerheid hebben over het budget. Dit heeft dus direct gevolgen voor de zorg aan kinderen! De wijkteams en andere ‘frontrunners’ moeten erger

buren of familie neer te leggen, want er moet tenslotte bezuinigd worden. Te laat ingrijpen bij (lichte) problemen kan averechts uitpakken, waardoor het kind uiteindelijk intensieve en dure zorg nodig heeft. “Eén van mijn eigen kinderen heeft ‘n jaar in een gesloten inrichting gewoond en dat heb ik als moeder heel moeilijk gevonden. Vroege begeleiding had die uithuisplaatsing kunnen voorkomen.”

Positieve kanten Maar er zijn ook positieve kanten aan de jeugdwet, vindt het drietal. “De plannen zijn inhoudelijk top. We hebben nu de kans om samen iets neer te zetten”, vindt Ron Brouwers. Anne Willems geeft een voorbeeld: “Een kind met problemen heeft één plan nodig dat de gemeente, de ouders, de school en de zorginstelling samen maken. Zo voorkom je dat een kind met verschillende hulpverleners te maken krijgt en blijf ‘shoppen’ in de zorg.”

Hulpvraag Ook Anita van Berkel, lid van de cliëntenraad van Kompaan en de Bocht en moeder van vier autistische kinderen, maakt zich zorgen. “Ziet de medewerker van het wijkteam wel op tijd dat er gespecialiseerde hulp nodig is voor een kind?”Misschien probeert het wijkteam de hulpvraag eerst bij

De nieuwe jeugdwet geeft ook meer vrijheid voor nieuwe initiatieven. “Wij zijn nu bezig met mengvormen van zorg, waarbij een kind bijvoorbeeld vier dagen thuis woont en drie dagen in een groep bij een instelling. Dat is nu nog niet mogelijk. Een kind woont óf thuis óf in een instelling, anders wordt het verblijf niet vergoed. De nieuwe wet geeft de vrijheid om nieuwe zorgconcepten te ontwikkelen. “Via SJS zoeken wij hierin nadrukkelijk ook de samenwerking tussen de verschillende vormen van specialistische zorg. Dat is onze uitdaging voor de toekomst!” Kinderen van groep de Blazertjes zijn druk bezig met spelen.

Anita van Berkel besloot dat het tijd was om een echtscheiding aan te vragen, een scheiding die overigens een paar jaar duurde omdat rekening gehouden moest worden met de beperkingen van de vader en de kinderen. Het was lastig een goede en veilige omgangsregeling af te spreken. Bovendien wilden de twee oudste kinderen geen contact met hun vader meer. Toen de scheiding eenmaal rond was leek het tij te keren. De kinderen zaten op het aangepaste onderwijs, variërend van gewoon onderwijs met extra ondersteuning vanuit LWOO of rugzak, tot speciaal onderwijs. Vader was het huis uit en de rust keerde terug. “Maar juist toen het in huis rustiger werd kregen de kinderen agressieproblemen”, vertelt Anita. Daarnaast had haar oudste zoon zoveel problemen op school, dat hij niet meer te handhaven was en depressief raakte. Hij kwam thuis te zitten in afwachting van een opname in een GGZ-instelling.

Lees verder op pagina 12

Zorgspecial | november 2014

Luuk is anders dan anders vervolg van pagina 11

De komst van een psychiatrische gezinsbegeleidster zorgde voor wat lucht. “Zij komt één keer per week. Na al die jaren kent zij ons gezin goed”, aldus Anita. De begeleidster ontwierp samen met de begeleiding vanuit Kompaan en De Bocht een agressieprotocol, wat aangepast was op de beperkingen van de kinderen. Dit werd tijdens de begeleiding thuis getraind. Daarnaast helpt zij de kinderen met van alles waar ze tegenaan lopen, en dit zijn vaak de sociale interacties. “Begeleiding thuis is het beste wat je kunt hebben”, vindt Anita. Ook is ze vol lof over de logeervoorziening. Om de paar weken gaan haar kinderen een weekend uit logeren bij een logeerhuis dat gerund wordt door professionele begeleiders. Dan kan Anita even op adem komen. Hoe het met haar gezin in 2015 verder gaat, als de Jeugdzorg onder de verantwoordelijkheid van de gemeente valt, weet ze nog niet. “Ik ben vaak aan het eind van mijn Latijn geweest. Die logeervoorziening is heel erg belangrijk voor mij, net als de gezinsbegeleiding. Ik hoop toch echt niet dat de gemeente dat wegbezuinigt.”

Geadopteerde zoon Het verhaal van Ron Brouwers en zijn zoon Carlo (nu 19 jaar) is anders, maar ook indrukwekkend. Ron heeft één dochter en drie zonen waarvan er twee geadopteerd zijn. Zij hebben nu allemaal de puberleeftijd. Ron is lid van de cliëntenraad van Idris 18- en vindt het belangrijk om zijn verhaal te doen. “Carlo is één van mijn geadopteerde zonen. Toen hij vijf jaar oud was ontdekte de kleuterjuf dat Carlo niet mee kon komen met zijn leeftijdsgenoten.” Er volgde een lange tocht langs allerlei instellingen op het gebied van Jeugdzorg. Zijn zoon werd door diverse instanties getest, doorverwezen en moest telkens bij een andere deskundige dezelfde vragen beantwoorden. “Af en toe kreeg ik de indruk: ze doen maar wat.” Gelukkig bleef zijn zoon positief, ondanks het feit dat hij soms in vijf weken met zes verschillende hulpverleners moest praten. “Hij houdt van aandacht en van mensen.” Na anderhalf jaar kwam de officiële diagnose: Carlo heeft een IQ van 75/80 en is dus zwakbegaafd. Met daarbij complexe gedragsproblematiek, waarbij specialistische hulp nodig was. Maar hij oogt niet als iemand die zwakbegaafd is waardoor mensen te

Ariëtte van Reekum, lid Raad van Bestuur GGZ Breburg:

‘Er is nog veel onzeker’ Kunt u in het kort beschrijven wat voor instelling GGz Breburg is? “GGZ Breburg is een instelling voor geestelijke gezondheid. Wij behandelen en begeleiden mensen met een psychiatrisch probleem in de leeftijd van 0 tot 100 jaar (theoretisch). Je moet dan denken aan mensen met depressies, angststoornissen, eetstoornissen, manisch-depressiviteit, psychosen, persoonlijkheidsstoornissen, autisme, ADHD etc...Wij behandelen mensen over het algemeen vrijwillig, maar er is ook een groep cliënten/patiënten die onvrijwillig wordt behandeld. Denk bijvoorbeeld aan een jongere van 17 jaar die voor het eerst psychotisch wordt, drugs gaat gebruiken, wegblijft van school en gevaarlijk gedrag vertoont (bijvoorbeeld agressie jegens ouders of zichzelf). Zo’n jongere nemen we met een ‘BOPZ maatregel’ op. Wij richten ons op cliënten/patiënten met complexe problematiek. Lichtere problemen, zoals kortdurende somberheid, die beter elders kunnen worden behandeld, behandelen wij in principe niet. Onze behandeling richt zich op genezen of verminderen van klachten, alsmede op het weer kunnen oppakken van het ‘dagelijks’ leven, zoals school, werk of ouderschap.”

Wat merkt GGz Breburg van de transitie in de zorg? “De transitie treft ons ook. Het gaat om de groep jongeren onder de 18 jaar. Positief is dat we aan tafel komen met andere aanbieders van zorg en samen plannen maken. We werkten al samen met de jeugdzorg, maar deze samenwerking kan zeker nog geïntensiveerd worden. Helaas overheersen de negatieve aspecten op dit moment. Er komt een knip in de zorg en de financiering. In de oude situatie onderhandelden we met ongeveer zes zorgverzekeraars, in 2015 komen daar heel veel gemeenten bij. Een deel van de zorg zal regionaal worden ingekocht, een deel lokaal. Gelukkig zal de tweedelijns specialistische zorg regionaal worden ingekocht. Maar sommige zorg (bijvoorbeeld crisisfunctie, opnamebedden) is bovenregionaal. Hier zijn nog geen heldere regels voor. Dus we investeren veel in de contacten met de gemeenten en merken dat de kennis over de GGZ in het gunstige geval redelijk is, maar meestal gering is. En dat enkele maanden voor de overgang! We hebben extra menskracht moeten De jeugdzorg gaat veranderen. aannemen voor alle onderhandelingen en de betreffende afdeling draait overuren. Er is nog heel veel onzeker over budget, betaling en kwaliteit. We weten allemaal - ook gemeenten - dat we grote risico’s lopen, maar we overzien nog niet in welke mate. Het beste scenario is dat we continuïteit voor zorg kunnen bieden voor de kinderen die we nu behandelen. Veel beter was geweest: eerst transformatie, en met elkaar leren werken en samen systemen bouwen, en dan transitie.”

Kosten de bezuinigingen ook arbeidsplaatsen? “Ja, dat zal zeker gaan gebeuren. Maar zolang we ons budget voor volgend jaar niet helder hebben, weten we niet hoeveel banen verloren gaan.”

Is de transitie een ramp of een nieuwe kans? “Dat is een gewetensvraag... op dit moment overheerst mijn zorg en vind ik het tempo waarin al deze veranderingen voor de zorg van onze kwetsbare jongeren wordt doorgevoerd eigenlijk onverantwoord. Naar de toekomst gekeken - mits we niet de hele boel afbreken - zie ik zeker kansen om de zorg te verbeteren.”

hoge verwachtingen van hem hebben. Carlo werd doorwezen naar het speciaal onderwijs, maar dat had ook niet alles te bieden waar hij behoefte aan had. De naschoolse dagbehandeling bij Idris, een onderdeel van de Amarant Groep, bleek een uitkomst. Daar kreeg hij speltherapie, volgde hij een weerbaarheidstraining en werd hij geobserveerd door deskundige medewerkers. Indien nodig werd er ook externe begeleiding ingeschakeld. “In de loop der jaren zag je dat hij steviger in zijn schoenen ging staan”, vertelt Ron Brouwers. Inmiddels heeft Carlo zijn draai in het leven gevonden. Hij volgt een horecaopleiding aan een MBO school en die studiekeuze is hem op het lijf geschreven. Hij is klaar met de behandeling en therapieën via Jeugdzorg. De toekomst ziet hij zonnig in. Zijn vader is blij dat hij – indien nodig – toch nog een beroep kan doen op de begeleiders van Idris. “Als ouder weet je het soms ook niet meer. Ik heb een naam en een telefoonnummer. Wij kunnen altijd bellen.”

Lian Smits van Kompaan en De Bocht: ‘Op de toekomst voorbereid’ Jeugdzorgorganisatie Kompaan en de organisatie voor vrouwenhulpverlening De Bocht fuseerden in 2009. Het was een fusie met een inhoudelijke ambitie. “Wij zijn er voor jeugd, vrouwen en gezinnen die vragen of problemen hebben op het gebied van veiligheid, ontwikkeling en opvoeding”, legt Lian Smits, directeur en bestuurder van Kompaan en De Bocht uit. De kennis en krachten van beide organisaties werden gebundeld. Dit is vooral belangrijk voor die gezinnen waar een combinatie van verschillende problemen speelt. De fusie van Kompaan en De Bocht maakt het mogelijk om hulpverlening te kunnen bieden aan alle gezinsleden (meer- en minderjarig), omdat de organisatie een erkenning heeft voor verschillende vormen van hulpverlening: vanuit de Jeugdzorg, de WMO, de AWBZ, de GGZ en vanuit het ministerie van VWS en V&J. Met deze integrale aanpak van gezinshulpverlening anticipeerde Kompaan en De Bocht al sterk op het uitgangspunt: één kind, één plan.

45 arbeidsplaatsen Kompaan en De Bocht zag de bezuinigingen in de zorg twee jaar geleden al aankomen en heeft daarop geanticipeerd. In totaal zijn er 45 arbeidsplaatsen (fte’s) verloren gegaan. “Het is erg pijnlijk dat vooral jonge werknemers, door het afbouwen van alle tijdelijke contracten, daarvan de dupe zijn”, vindt Smits. Maar de directeur had geen keuze, het personeel vormt het grootste deel van de kosten. Naast het opzeggen van de tijdelijke contracten waren er ook nog vijf gedwongen ontslagen en mobiliteitsmaatregelen nodig om te bezuinigen. “Als gespecialiseerde organisatie zijn we verplicht de kwaliteit in stand te houden”, vindt Smits. Daarom zijn er ook keuzes gemaakt: 10 procent van de specialistische hulp wordt afgebouwd. Dat betekent onder andere dat de pedagogische dagbehandeling voor kinderen (de naschoolse opvang) gaat stoppen. Deze kinderen worden verder geholpen met ambulante hulp en via het toevoegen van kennis aan de reguliere dagverblijven. “We werken er hard aan om deze overheveling succesvol te laten zijn.” Of de wijkteams van de gemeenten in staat zijn de zware problematiek binnen gezinnen goed in te schatten moet straks duidelijk worden. Smits hoopt dat bij samenstelling van de teams rekening Foto Shutterstock. wordt gehouden met wijken waar veel problemen zijn. Daar zijn stevige wijkteams nodig. Zij ziet ook zeker de voordelen van de nieuwe organisatie van de jeugdhulpverlening. “Er is grote winst te behalen als we kunnen realiseren dat problemen niet uit de hand lopen.” Wat haar op dit moment zorgen baart zijn de contracten met de gemeenten die nog steeds niet zijn getekend. “Wij zijn bezig met 20 inkooptrajecten, maar er is nog niets rond. Negentig procent van de opdrachten in de hulpverlening komt straks van een groot aantal gemeenten, voorheen kwam het geld voor de specialistische jeugdzorg van de provincie Noord Brabant. Ik heb er best vertrouwen in, maar het is ingewikkeld en kort dag.” De werknemers worden zo goed mogelijk geïnformeerd in deze onzekere tijden. De verwachting is dat er nog meer ambulante hulpverlening komt in plaats van dagbehandeling en 24 uur zorg. “Maatwerk is belangrijk”, aldus Smits. “We moeten een nieuw evenwicht vinden.”

Zorgspecial | november 2014

Irene Helderman in gesprek met Liesbeth.

Foto Jan Klinkenberg Laura Vogels: “Thuiszorg is zo veel meer dan douchen en opruimen.”

Digitale hulpmiddelen nuttig in geestelijke gezondheidszorg

‘Behandeling wordt intensiever’ Er bestaat al een Stemmentemmer voor psychotici en menig psycholoog zet de stemmingpeiler Psymate in. Digitale hulpmiddelen zoals deze apps, kunnen de geestelijke gezondheidszorg verbeteren. Ook de GGz Eindhoven bijvoorbeeld werkt ermee. Maar het hoeven niet altijd heel geavanceerde programma’s te zijn, merken ze daar: ‘Een simpele groepsapp kan al een sterke werking hebben.’

hij klein was. En naarmate hij ouder werd, werd ik minder betrokken bij zijn behandeling. Ook daarover voelde ik me gefrustreerd.’ Liesbeth functioneerde door, maar vraag niet hoe. ‘Mijn man en dochter hadden meer last van mij dan van mijn zoon.’ Ze was vermoeid en somber en moest vaak huilen. Dit voorjaar kwam ze de cursus tegen in een nieuwsblad van familievereniging Ypsilon; ze bedacht zich geen moment. ‘Ik was op een punt dat ik hulp goed kon gebruiken. En ik had weinig last van drempelvrees, ik heb zelf altijd in de gezondheidszorg gewerkt.’ Dat haar zoon zich in die periode op een dieptepunt bevond, versterkte het nuttige effect van de cursus: ‘Ik heb er veel steun aan gehad.’

Liesbeth* heeft afgelopen voorjaar de cursus ‘Pyschiatrie in de familie’ gevolgd. Dit is een programma speciaal van GGz Eindhoven voor mensen die zelf in de problemen raken omdat een naaste psychiatrisch patiënt is. Bij Liesbeth is het haar zoon over wie ze zich al sinds het begin van de puberteit, nu ongeveer zes jaar geleden, grote zorgen maakt. ‘Na een jaar of drie werd het zwaarder. Ik kreeg toen het besef dat hij niet zomaar een moeilijke puber was, maar dat hij serieuze problemen heeft die niet overgaan. Ik moet accepteren dat hij niet de persoon wordt die ik me had voorgesteld toen

Geestelijke problemen voorkómen Het programma, dat tien weken duurt, is gericht op de problemen van de naaste. Iedereen kan eraan meedoen, een verwijzing van de huisarts is niet nodig. Het doel is te voorkomen dat mensen in geestelijke problemen komen door de geestelijke ziekte van het familielid. Niet het ziektebeeld van de psychiatrische patiënt in de familie staat centraal, maar de problemen die de naaste ervaart. ‘Natuurlijk werkt het een in het ander door,’ zegt de cursusleidster en preventiemedewerker Irene Helderman. ‘Als de cursisten bijvoorbeeld leren hoe zij beter hun grenzen kunnen

bewaken, heeft dat ook effect op hoe zij met de psychiatrische patiënt in hun familie omgaan.’ De bijeenkomsten zijn eens per week, via een ondersteunend digitaal programma worden de onderwerpen en thema’s over de hele week ‘levend’ gehouden. Liesbeth kent het schema nog uit haar hoofd: ‘De bijeenkomsten waren op woensdag, op donderdag had je dan een opdracht, informatie of voorbeelden van anderen in de mail die per cursist nog aangevuld kan worden met specifieke opdrachten. Die moest je op een bepaald tijdstip terugmailen zodat je op maandag feed back kon ontvangen.’

Bijeenkomsten winnen aan kwaliteit Het maakt de cursus nog een stuk intensiever, meent Liesbeth. Dat is de bedoeling, zegt Helderman: ‘De informatie die je digitaal aanreikt werkt aanvullend en verdiepend. De cursist kan daar ook een deel van zijn eigen verhaal kwijt. Je bent als coach in het digitale deel meer één-opéén bezig met de cursist, zodat je je tijdens de bijeenkomsten meer tot de hele groep kunt richten en ook deze bijeenkomsten aan kwaliteit winnen.’ Een andere mogelijkheid is dat de cursisten ook buiten de wekelijkse bijeenkomsten contact met elkaar hebben via een groepsapp. De deelnemers kunnen dus ook hun belevenissen met het familielid direct in de groep gooien. De anderen

reageren daarop. Helderman: ‘Ik kijk mee en merk dat cursisten fantastisch in staat zijn om elkaar iets te leren op basis van wat ze op de wekelijkse bijeenkomst gehoord hebben. Het werkt beter dan wanneer ik het doe.’

Inspiratielab bij GGzE Voor Helderman is deze manier van digitale ondersteuning nog maar het begin. Bij GGzE bestaat een E-lab met inspiratiebijeenkomsten, waar hulpverleners én cliënten veel meer digitale toepassingen bedenken die de behandelingen kunnen ondersteunen. E-health, de noemer waarbinnen deze ontwikkelingen worden samengevat, maakt het naar het idee van Helderman mogelijk om als behandelaar veel meer een coach te zijn die naast de cliënten staat in plaats van erboven. Ook Liesbeth denkt dat er met E-health nog veel meer mogelijk is. ‘Nu was het zo dat na de tien weken heel intensieve cursus, alles weer stilviel. Juist met digitale middelen zou je zo’n groep heel gemakkelijk in stand kunnen houden, in ieder geval voor degenen die daar behoefte aan hebben.

*Liesbeth wil om redenen van privacy niet met haar volledige naam in de krant.

Tandheelkundige zorg voor het hele gezin!

Het Centrum voor tandzorg en Jeugdtandzorg bieden moderne tandheelkundige zorg: deskundig, vriendelijk, zonder franjes en dicht bij huis. Kortom: dè plek voor het hele gezin. Neem contact op: bel 073 - 641 65 65 of kom langs bij onze praktijk. Alle informatie staat op onze websites www.jeugdtandzorg.nl of www.centrumtandzorg.nl Ook ’s avonds geopend.

Zorgen voor cliënten en mantelzorgers, Vanzorgsprekend bij Vivent!

“De Vivent Contactpersoon heeft samen met ons gekeken hoe we de zorg voor mijn moeder het beste kunnen regelen. Vivent heeft niet alleen oog voor mijn moeder, maar biedt ook ondersteuning aan mij en mijn broer en zus. Zo krijgt mijn moeder de zorg die zij nodig heeft en dragen we allemaal een steentje bij.” bezoekadressen

telefoon

Centrum voor tandzorg ’s-Hertogenbosch Jeugdtandzorg ’s-Hertogenbosch Eekbrouwersweg 4, 5233 VG ’s-Hertogenbosch

(073) 641 65 65 internet

www.vivent.nl

•

088 - 163 70 00

www.jeugdtandzorg.nl www.centrumtandzorg.nl

Woonzorgcentra De Bijsterstede De Heikant De Kievitshorst Den Herdgang Mater Misericordiae Joannes Zwijsen Koningsvoorde Notre Dame Padua Reyshoeve Satijnhof

www.dewever.nl

Behandelcentra Damast De Hazelaar

De Wever, partner in ouderenzorg U kunt in de woonzorg- en behandelcentra van De Wever terecht voor zorg, behandeling, revalidatie en diensten.

kundig energiek gastvrij vertrouwd

De Wever Thuis heeft in elke wijk thuiszorgteams voor zorg en verpleging bij u aan huis. In onze locaties kunt een hapje komen eten, een kop koffie drinken, buurtgenoten ontmoeten en deelnemen aan ontspanningsactiviteiten. Bent u op zoek naar een appartement in een veilige omgeving dan is De Wever Wonen wellicht een oplossing voor u. Hebt u vragen? Bel naar Bureau Zorgadvies. Onze medewerkers helpen u graag. T 0800 3 39 38 37

Hospice De Sporen Steunpunt President Mandelahof Kleinschalige woonvorm De Vleugel De Wever Thuis De Wever Wonen

Zorgspecial | november 2014

Huisarts:

een mooi en uitdagend vak Door de veranderingen in de zorg krijgen huisartsen steeds meer taken op hun bordje. Ingrid van Thiel (43 jaar) is huisarts in Oss en werkt in een maatschap van zes artsen in groepspraktijk Lievekamp. Deze dokterspraktijk in Oss verleent huisartsenzorg aan 12.500 patiënten. Veel mensen willen graag een ‘ouderwetse’ huisarts met een praktijk aan huis die dag en nacht voor ze klaar staat. De moderne tijd vraagt echter een dynamische organisatie die klaar is voor de uitdagingen van nu en de toekomst. Ook de ‘solisten’ onder de huisartsen zijn bijna allemaal verdwenen of werken tegenwoordig in een groepspraktijk. “Het kan bijna niet meer in je eentje. Huisartsen hebben de laatste jaren steeds meer taken gekregen en er komt nog veel meer op ons af. Er zitten helaas te weinig uren in de dag om al die taken alleen te doen”, vertelt Ingrid van Thiel in haar spreekkamer. Zij werkt nu twaalf jaar als huisarts in de groepspraktijk Lievekamp en heeft de praktijk in die jaren alleen maar zien groeien. Er werken nu tien doktersassistenten en vier praktijkondersteuners, bijna een verdubbeling ten opzichte van haar beginperiode. “We hebben er een paar jaar geleden voor gekozen om van vijf naar zes huisartsen te groeien. Daarmee proberen we het aantal patiënten te verkleinen per dokter. De huisarts krijgt steeds meer ondersteunende taken, daarom

“Begeleiding in de laatste levensfase is een dankbaar, mooi en soms ook moeilijk aspect van het vak.” moeten wij meer personeel aannemen dat een deel van het werk van ons overneemt. We zien het ook als een uitdaging om al extra taken die er bij komen, zo goed mogelijk in te vullen.” Een voorbeeld zijn de patiënten die bij de huisarts komen met lichte

psychische problemen. “Je moet dan denken aan klachten over somberheid, eenzaamheid, rouw, angst, werkdruk of overspannenheid.” Vroeger schreven Van Thiel en haar collega’s na een aantal gesprekken met de patiënt een verwijsbrief voor de psycholoog (de zogeheten eerstelijnszorg). Nu verwijst zij deze patiënten eerst naar de praktijkondersteuner GGZ voor gesprekken en begeleiding. “Binnen onze huisartsenpraktijk proberen we op deze manier de patiënten zo goed mogelijk te helpen. Het voordeel is dat dit laagdrempelige zorg is voor de patiënt en dat het binnen de huisartsenzorg valt voor de zorgverzekering.” Alleen bij complexe problematiek verwijzen de huisartsen tegenwoordig meestal door naar een specialist. Dat kost – afhankelijk van de zorgverzekering van de betrokkene – altijd geld. Minimaal het eigen risico en soms ook een eigen bijdrage per behandeling.

Huisartsen krijgen steeds meer taken door veranderingen in de zorg Ingrid van Thiel.

zaamheden een prettige afwisseling tijdens de spreekuren. Een gemiddelde werkdag van Ingrid van Thiel bestaat uit vijf uur spreekuur, gemiddeld tien minuten per patiënt. Patiënten komen met allerlei vragen, variërend van rugklachten, nekklachten, hoofdpijn, buikpijn en koorts tot psychische problemen.

Visite rijden Verder is Van Thiel dagelijks ongeveer anderhalf tot twee uur druk met visite rijden. Met de auto bezoekt ze patiënten die te ziek zijn om naar het spreekuur te komen. Ze vindt het leuk om bij de mensen thuis te komen. En vaak is het ook nuttig, omdat ze dan de

aspect van het vak.” Op de praktijk is Van Thiel buiten het spreekuur nog zeker één tot anderhalf uur bezig met telefonische consulten en met het overleggen met andere zorgverleners. Daarnaast komen er steeds meer administratieve taken bij: verwijzingen, machtigingen, formulieren etc. die ingevuld moeten worden. En tenslotte is er de nodige medische correspondentie die gelezen moet worden, iets wat ze vaak in de avonduren thuis doet. Gelukkig heeft de huisarts van tegenwoordig redelijk normale werktijden: Ingrid van Thiel – moeder van drie kinderen - is ’s avonds vrij en wordt ’s nachts niet uit haar bed gebeld voor

anderen doen de automatisering, de huisvesting en de interne opleidingen.”

een spoedgeval. Daar staat tegenover dat zij één keer per drie weken avonddienst, nachtdienst of een weekenddienst doet bij de regionale huisartsenpost in Uden. En verder heeft ze geregeld in de avonduren nog een overleg met andere gezondheidszorgorganisaties.

Door de bezuinigingen en de veranderingen in de zorg is het voor iedereen een onzekere tijd; dat geldt ook voor de huisarts. De individuele huisarts moet nu met de verschillende zorgverzekeraars onderhandelen over de vergoedingen van behandelingen, bijvoorbeeld het plaatsen van een spiraaltje. Van Thiel kan nog niet zeggen of de veranderingen ook gevolgen hebben voor haar inkomsten. Maar hoewel de moderne huisarts tegenwoordig ook een ondernemer moet zijn, blijft Van Thiel vooral een enthousiaste dokter: “Het blijft een prachtig vak. Je leert mensen van 0 tot 100 jaar kennen en je krijgt een echt een band met je patiënten. Het is het mooiste vak dat er bestaat.”

Nazorg Een andere ontwikkeling in het vak van huisarts is de nazorg voor patiënten die uit het ziekenhuis komen. Patiënten worden na een operatie of behandeling in het ziekenhuis steeds sneller naar huis gestuurd. Dat bespaart kosten, want de ziekenhuiszorg is duur. Het gaat bijvoorbeeld om mensen die een hartinfarct hebben gehad, een operatie hebben ondergaan en kwetsbare ouderen die na een ziekenhuisopname thuis verder moeten herstellen. Door de toegenomen werkzaamheden moeten huisartsen dus tegenwoordig efficiënt met hun tijd omgaan. “Vroeger deed je als huisarts veel zelf: wratjes behandelen, bloeddruk meten, een uitstrijkje maken, oren uitspuiten. Maar dat kan niet meer. Die patiënten gaan nu naar de assistente”, vertelt Ingrid van Thiel, die begrijpt dat sommige mensen dat niet snappen en er moeite mee hebben. “De huisarts krijgt nu alleen de complexere vragen”, zegt zij met enige spijt, want ze vindt de ‘eenvoudige’ praktische werk-

woonsituatie van de patiënt met eigen ogen kan zien en beter kan inschatten of extra ondersteuning nodig is. Het zijn vooral oudere mensen die zij aan huis bezoekt. En omdat ouderen in de toekomst langer thuis moeten blijven wonen, zal het aantal visites ook gaan toenemen, verwacht ze. Juist dat streven naar langer zelfstandig wonen vervult haar met zorg. Want door de bezuinigingen op de thuiszorg en huishoudelijke hulp zal het voor ouderen wel moeilijker worden om thuis te blijven. De huisarts bezoekt tijdens het visite rijden ook terminale patiënten. “Begeleiding in de laatste levensfase is een dankbaar, mooi en soms ook moeilijk

Een moderne huisarts in een groepspraktijk moet ook een manager zijn. “Onze groepspraktijk is een bedrijf geworden. Daarom hebben we de taken binnen de maatschap verdeeld: ik geef samen met een collega leiding aan de assistentes en de praktijkondersteuners, een collega doet de onderhandelingen met de zorgverzekeraars en handelt de declaraties af. De

Toekomst Ingrid van Thiel en haar collega-artsen zijn goed op de toekomst voorbereid. Onlangs kwam het pand van de buren vrij, waarna de maatschap besloot het te kopen. “We hebben ruimtetekort. Nu kunnen we alle werknemers nog net huisvesten, maar in de toekomst hebben we waarschijnlijk, door alle extra taken die op ons afkomen, meer ondersteunend personeel nodig. Met de extra ruimte van de buren kunnen we uitbreiden.” Ondanks haar drukke baan maakt Van Thiel ook tijd vrij voor bestuurswerk voor de Zorggroep Synchroon, een samenwerkingsorganisatie van 150 huisartsen in de regio Oss, Uden en Veghel. Synchroon richt zich op zorg voor patiënten met een chronische ziekte. Vanuit haar bestuursfunctie denkt ze, samen met enkele collega huisartsen, op verzoek van de gemeente Oss mee over de transitie van de jeugdzorg (de overgang van de jeugdzorg naar de gemeenten). “De gemeente Oss wil onze kant van het verhaal horen”, aldus Van Thiel die blij is met de goede samenwerking tussen alle partijen.

Van mij krijgen ze een dikke voldoende! De eerste keer was het liefde op het eerste gezicht. Na een kus was hij

verkocht. En meer dan vijftig jaar was zij het eerste wat hij ‘s ochtends zag. Kinderen kwamen. Kleinkinderen en zelfs twee achterkleinkinderen.

Helaas heeft zij ze nooit gekend.

Maar zijn tweede liefde wel, onverwachts, maar daarom niet minder hevig. Voor de tweede keer smoorverliefd, helemaal hoteldebotel.

Hebben zijn achterkleinkinderen toch

Stichting Maasduinen is een eigentijdse

nog een overgrootmoeder.organisatie die zich richt op de zorg en het welzijn van ouderen. Daarin zijn we goed en daarin ligt onze kracht. We zijn trots dat onze cliënten ons hoog waarderen. Die dagelijkse zorg en dienstverlening vindt plaats op en rond onze zorglocaties. Woonzorg die varieert van zelfstandig wonen, wonen met zorg, verpleging en behandeling en zorg thuis. Ook met onze woonvormen voor dementerenden lopen we voorop in de regio en geven we inhoud aan ons streven dat elke cliënt zichzelf kan zijn en zolang mogelijk kan blijven. Een warm welkom in een veilige omgeving waarin iedereen zich thuis voelt.

Onbezorgd ouder worden “Het is heerlijk wonen hier, in een ruim appartement in onze vertrouwde wijk. We genieten van het leven: van onze kleinkinderen, samen wandelen, een spelletje doen. En als het nodig is, dan kunnen we een beroep doen op Van Neynsel. We hebben een goed leven!” Van Neynsel is er voor senioren uit ‘s-Hertogenbosch en omgeving. We zijn meer dan alleen een zorgorganisatie. Ook voor wonen, welzijn, services en diensten kunt u bij ons terecht. Een goed leven, ook als het leven verandert. Daar staat Van Neynsel voor.

Tot Stichting Maasduinen

Meer informatie T 073 - 8228000 | E klantenservice@vanneynsel.nl | I www.vanneynsel.nl

behoren zorglocaties Antoniushof, Rosagaerde, Vossenberg, Venloene, Zorgbrug, Vita en Maasduinen Zorg Thuis

met alle liefde en plezier www.maasduinenzorg.nl

Meest mensgerichte ziekenhuis Bernhoven is een eigentijds algemeen ziekenhuis in de regio Oss-Uden-Veghel waar veiligheid en kwaliteit voorop staan. Samen eigentijds de allerbeste zorg bieden, dát is waar Bernhoven voor staat. Dat doen we met 150 medisch specialisten en circa 2.500 medewerkers. In 2016 wil Bernhoven het meest mensgerichte ziekenhuis van Nederland zijn, waar zowel patiënten als medewerkers centraal staan. Onze deskundigheid, onze gastvrijheid en de unieke ligging van onze hoofdlocatie, met natuurgebied De Maashorst als decor, vormen de pijlers onder deze ambitie.

Bernhoven Nistelrodeseweg 10 Postbus 707 5400 AS Uden Telefoon 0413 - 40 40 40

Polikliniek Oss Joannes Zwijsenlaan 121 5342 BT Oss

bernhoven.nl

Zorgspecial | november 2014

• MEDISCHE •

NIEUWTJES NaJaar 2014

LICHTE HERSENSCHUDDING Wie een lichte hersenschudding oploopt, kan daar langer last van hebben dan tot nu toe gedacht. onderzoekers van de Newcastle University ontdekten dat het denkvermogen na een hersenschudding, bijvoorbeeld door een val of een klap op je hoofd, langzamer herstelt dan verwacht. Ze vergeleken hersenen en testresultaten van gezonde mensen en mensen met een lichte hersenschudding. Mensen met een hersenschudding scoren 25 procent lager in de test dan de gezonde mensen. een jaar later waren de scores gelijk. Maar de Mri-scans laten nog wel enige hersenschade zien bij de patiënten. Belangrijk om te weten volgens de onderzoekers, want ruim 90 procent van alle hersenblessures zijn ‘mild’. Het onderzoek naar de gevolgen van hersenschuddingen is ingewikkeld en vaak is het niet goed mogelijk alle schade zichtbaar te maken.

OPERATIE TEGEN HOGE BLOEDDRUK als eerste en enige in europa test het st. antonius Ziekenhuis in Nieuwegein een nieuwe techniek voor de behandeling van hoge bloeddruk. een patiënt, bij wie alle bekende medicijnen en behandelingen tot nu toe niet werkten, kreeg afgelopen zomer een zogenoemd halsslagaderimplantaat geplaatst. Daarbij wordt een implantaat met behulp van een katheter via de lies in de halsslagader aangebracht. Daar stimuleert het implantaat de natuurlijke beweging van de halsslagader. De extra prikkel die daardoor het zenuwcentrum binnenkomt, zorgt ervoor dat de bloeddruk daalt. cardioloog dr. Jan van der Heyden: “Bij de eerste patiënt zorgde deze relatief kleine ingreep voor een groots effect. Van een zeer hoge bloeddruk, ging de bloeddruk naar ‘normaal’. De vraag is nu hoe lang dit effect aanhoudt en wat eventuele risico’s zijn van de methode. patiënten met een hoge bloeddruk die willen meedoen aan dit onderzoek, kunnen zich melden bij het st. antonius Ziekenhuis.” of en wanneer de nieuwe behandeling in gebruik wordt genomen is nog niet bekend. De eerste onderzoeksresultaten zullen waarschijnlijk eind van dit jaar worden gepubliceerd. Meer informatie: www.antoniusziekenhuis.nl/hogebloeddruk

APPS VOOR ’S NACHTS Krijgen we wel genoeg rust, of slapen we onvoldoende of te onrustig? praten of snurken we ’s nachts? om deze belangrijke nachtelijke informatie goed bij te houden en te interpreteren zijn er diverse slaapapps. sommige slapers vinden het prettig en rustgevend om zachte geluiden op de achtergrond te horen. Vooral lichte slapers worden zo minder snel wakker van achtergrondgeluiden. Zij kunnen uit het ruime aanbod aan slaapgeluiden van sleep Bug die geluiden kiezen waarop ze het makkelijkst wegdommelen (iphone en Windows). De app sleep cycle volgt de bewegingen die we maken tijdens de slaap via de iphone die op het matras of hoofdkussen ligt. Deze app toont de volgende morgen statistieken over hoe goed u elke nacht sliep. U kunt de app ook leren om de wekker te laten afgaan op het moment dat u het lichtst slaapt. op dat moment wordt u namelijk het meest uitgerust wakker. prijs: € 0,79 Voor andere handige slaap apps, bijvoorbeeld tegen snurken, of om juist de geluiden te registeren die u tijdens uw slaap maakt, kijk op: www.slaaptips.org/slaapapps.html

TOP PATIËNTVRIENDELIJKE

10 ZIEKENHUIZEN op 24 september 2014 werd de publieksprijs voor ‘meest patiëntvriendelijke ziekenhuis van Nederland’ uitgereikt tijdens een bijeenkomst van Zorgkaart Nederland in Bunnik. De eerste prijs was voor het slingeland Ziekenhuis in Doetinchem. op de voet gevolgd door het Máxima Medisch centrum (MMc) in eindhoven dat eindigde op de tweede plaats. Het MMc is zeer patiëntvriendelijk, aldus de Nederlandse patiënten consumenten Federatie (NpcF). Derde werd het pasana ziekenhuis De sionsberg in Dokkum. De verschillen in de top drie zijn klein. goede behandeling en vriendelijke en betrokken medewerkers zijn belangrijk, blijkt uit de waarderingen op de reviewsite Zorgkaart Nederland, waarop patiënten hun mening kunnen geven. De winnaars namen de prijzen in ontvangst uit handen van gerdi Verbeet, voorzitter van de raad van toezicht van de NpcF. De andere genomineerden (in alfabetische volgorde) waren: • Deventer Ziekenhuis (Deventer) • Havenziekenhuis (rotterdam) • onze lieve Vrouwe gasthuis (amsterdam) • rijnstate (arnhem) • sint Maartenskliniek (Ubbergen) • sJg Weert (Weert) • st. Jansdal (Harderwijk)

Minder risico op hartaanval

MET GOEDE BUREN Vaak bevestigt wetenschappelijk onderzoek dingen die we al lang dachten te weten. is een goede buur echt beter dan een verre vriend? goede buren zijn in elk geval goed voor de gezondheid, volgens onderzoek van de University of Michigan onder ruim vijfduizend 70+ amerikanen. De onderzoekers vroegen hoe zij zich voelden in hun omgeving. Hadden ze het gevoel dat hun buren hen - indien nodig - zouden helpen? Vertrouwden ze de meeste mensen in de wijk? Vonden ze de andere wijkbewoners vriendelijk? De onderzoekers volgden de gezondheid van de deelnemers de daaropvolgende vier jaar. Hoe hoger de ondervraagden scoorden op de ‘buurtvriendelijkheidsschaal’, hoe kleiner het risico op een hartaanval. eerder onderzoek toonde aan dat de volgende zaken een negatief effect op de gezondheid hebben: het aantal fastfoodzaken in de buurt, geweld, lawaai en vervuiling. Toch goed om dit alles wetenschappelijk bewezen te zien! Bron: Journal of epidemiology & community Health http://jech.bmj.com/content/early/2014/07/23/jech-2014-204009

Er var enenbevl ogen Alj ar eni nhetvak,maarzeerbi jde t i j d.Gemot i veer dom ver ander i ngen vor mt egevenenonver mi nder d gedr evenom hunwer dgóedt e doen.Dr i epr of essi onal sui tver schi l l endehoekenvandezor gsect or ver t el l enoverhuner var i ngenenhun dr i j f ver en. Anj avanLoon( 51) Wi j kver pl eegkundi ge Thebe,Waal wi j k

‘ Al sj ehetgoed r egel t , voor kom j epr obl emen’ , , I kbenalbi j nader t i gj aarver pl eegkundi geenwer kal18j aarvoorThebei n dewi j k.Tweej aargel edenbeni kaaneenhbover vol gopl ei di ngbegonnen, naastmi j n32ur i gewer kweek.Bestpi t t i g,j a.Maari ki nj ul ibeni kdaarvoor gesl aagd. Hetl eukei sdati kalveeler var i nghad,maardati knuookmeert heor et i sche bagageheb.Demeer waar dei sdati kbet erweetwaar óm wei et sdoenendat ookkanui t l eggen.Kl ant enwor denst eedsmondi gerenwi l l enwet enwaar om webepaal dedi ngendoen.Enzekunnent egenwoor di gki ezenbi jwi eze aankl oppen.Watookver ander di s:opbasi svandei ndi cat i edi edekl ant kr i j gtki j kenwi jwateraanzor gnodi gi s.I sbepaal dehul pwelt weekeerper dagnodi gofmoethetmi sschi enj ui stdr i ekeerzi j n. Vanaf2015gaatdewi j kver pl eegkundi gezel fdei ndi cat i ebepal en.Datwer kt bet er .Ander sgeef ti emanddi eacht ereenbur eauzi teer steeni ndi cat i eafen dangaanwi jnogeenski j kenwateréchtnodi gi s.Dati sdubbel op. Dati sni etal l eeneenkwest i evanbezui ni gendoormant el zor gi nt eschakel en.Hetkangewoonzi j ndatermi nderhul pnodi gi sal sj ehetzor egel tdat deki nder enerzi j nal sdekl antgaatet en.Ofdateenf ami l i el i ddeoogdr uppel st oedi ent .Waar om zoudatni etkunnen?Wehebbenhetal l emaalveelt e verl at endoor schi et en. Nuermi ndergel di s,gaanwepasbet ernadenken.Vr oegerkr egenmensen met eenhethel epakketaanhul p.Datgebeur tnuger i cht er .Danmoetde st ar tmet eengoedzi j n,wanti et st er ugdr aai eni sveelmoei l i j ker .Mensen komenbi j voor beel dbestsnelui thetzi ekenhui s.Danr egelj evoordeeer st e t weewekenveelzor g.Maardaar nagaj egoedbeki j kenwaternodi gi s. Mi sschi enkunnenerdanwelt weezor gmoment enaf .Zoi et smaandenl at en door l openi sookni etgoed. Nat uur l i j kkomtdoorhetwegval l envandever pl eeghui zenmeerbi jons t er echt .Wi jwor denmeerenmeerder egi sseurdi edezor gr onddekl ant r egel t .Al sj ehetgoedr egel tvoor kom j enamel i j kander epr obl emen. ’ ’

Uw eigen leven blijven leiden? Dat vinden wij bijzonder normaal. Een combinatie van wonen en zorg

Uw eigen leven blijven leven. Oók als u zorg nodig hebt.

Zorgwonen

Daar zorgen wij voor. Of het nu gaat om zorg in een verpleeghuis of thuis, dagbesteding of specialistische zorg. Met elkaar richten we uw leven in. Zodat alles zoveel mogelijk vertrouwd en bij het oude blijft.

Bel (040) 264 64 64 of kijk op

Zorgwonen is een combinatie van wonen en zorg. Ongeacht uw zorgvraag woont u in een van onze locaties. Zelfstandig wonen in een veilige, sociale omgeving met de gewenste zorg dichtbij. U kiest zelf of u aanvullende diensten afneemt zoals maaltijden, deelname aan activiteiten en huishoudelijke hulp. Wilt u meer weten? Bel 088 - 99 85 555

U kunt Zorgwonen in: - Sint Petrus, Boekel - Simeonshof, Erp - Catharinahof, Grave - Heelwijk, Heesch - Nieuwehagen, ’s-Hertogenbosch - Noorderkroon, ’s-Hertogenbosch - Laarstede, Nistelrode - Odendael, Sint-Oedenrode - AAtrium, Veghel - Compostella, Zeeland

www.archipelzorggroep.nl BrabantZorg, met aandacht

www.archipelzorggroep.nl

Zorgspecial | november 2014

HULP IN HUIS Het is de bedoeling dat we steeds langer zelfstandig wonen. Daarbij kunnen we een handje worden geholpen door allerlei hulpmiddelen, zoals rollators, scootmobielen, aangepaste bedden, douchestoelen en nog veel meer. Maar hoe pakt u het aan als u wegens ziekte, ouderdom of handicap hulpmiddelen nodig hebt? Waar vraagt u die aan? Gaat u ze kopen, lenen of huren? En wie betaalt dat? Op zoek De allereerste vraag is natuurlijk: wat heeft u precies nodig en wat zijn de belangrijkste eisen aan het hulpmiddel? Vraag om te beginnen advies bij uw zorgverlener of google wat zoal mogelijk is voor uw situatie. Heeft u tijdelijk iets nodig in verband met revalidatie, is het voor langer dan zes maanden of misschien voor altijd? Sommige tijdelijke hulpmiddelen, zoals een rolstoel, kunt u lenen of huren (kijk daarvoor op www.welzorg.nl/lenen). Langdurig gebruikte hulpmiddelen kunt u ook kopen, al dan niet met een tegemoetkoming in de kosten.

Uw zorgverzekeraar Een andere belangrijke vraag is wat u vergoed krijgt. Vooral nu er het een en ander verandert in de financiering van de zorg en hulpmiddelen, is het verstandig daar meteen naar te informeren. Of en wat uw zorgverzekeraar vergoedt, staat in de voorwaarden van de basisverzekering en uw eventuele aanvullende verzekering. Daar kunt u ook lezen of u een verwijsbrief van een arts nodig heeft voor het aanvragen van een hulpmiddel en hoe u de aanvraag bij uw zorgverzekeraar moet indienen. Houd er rekening mee dat het in dit geval meestal gaat om hulpmiddelen met een medisch karakter, die u bovendien langer dan zes maanden nodig heeft. Uw zorgverzekeraar beslist of u het

hulpmiddel echt nodig heeft en of u het te leen of in eigendom krijgt. Kunt u het hulpmiddel lenen, dan hoeft u geen eigen bijdrage te betalen. Voor hulpmiddelen die u in eigendom krijgt, betaalt u soms een bijdrage. Schaf in ieder geval niet zelf iets aan voordat u precies weet hoe het met de vergoeding zit. Neem bij twijfel altijd eerst contact op met uw verzekeraar. Zo voorkomt u een strop achteraf.

Regeling Zorgverzekering Hulpmiddelenzorg In deze regeling staat welke hulpmiddelen binnen het basispakket van de Zorgverzekeringswet vallen: • Dagelijkse hulpmiddelen in huis zoals aankleedhulpmiddelen, hoog/laagbedden, aangepaste kleding. • Communicatiehulpmiddelen, zoals aangepaste computer, hoortoestel, telefoonversterker. • Medische hulpmiddelen, zoals injectiespuiten, verbandgaas, brillen. • Orthesen (orthopedische prothesen), zoals halskraag, brace of orthopedische schoenen. • Prothesen. • Hulpmiddelen voor arm- hand- en vingerfunctie, zoals robotarm, dynamische armondersteuning of schaarstandaard; • Verplaatsingshulpmiddelen zoals blindengeleide- en hulphonden, krukken, rollators.

Een scootmobiel kan via de gemeente worden aangevraagd, maar het kan ook aantrekkelijk zijn om een wat ouder exemplaar zelf te kopen. (foto Welzorg)

De rol van uw gemeente De gemeente speelt in het kader van de Wet Maatschappelijke Ondersteuning (WMO) een belangrijke rol bij het stimuleren van zelfstandigheid en zelfzorgzaamheid. Hulpmiddelen die bedoeld zijn om zo lang mogelijk zelfstandig te blijven functioneren, (zoals mobiliteit en woningaanpassingen) vraagt u aan via het WMO-loket van uw gemeente. Daar kunnen ouderen en (chronisch) zieken een (individuele of collectieve) voorziening aanvragen. De gemeente bekijkt vervolgens samen met u en uw omgeving tijdens een zogenoemd keukentafelgesprek wat u nodig heeft en beoordeelt uw aanvraag. Is de beoordeling positief, dan zorgt de gemeente voor ondersteuning zoals taxivervoer, rolstoel, scootmobiel of woningaanpassing. Het betreft hier hulpmiddelen die u langer dan zes maanden nodig heeft. Of en hoeveel eigen bijdrage u betaalt, verschilt per gemeente. Kijk voor

meer informatie op de website van uw gemeente. Gemeenten werken meestal met vaste leveranciers. Kiest u liever uw eigen leverancier, zoek dan uit of u in aanmerking komt voor een Persoonsgebonden Budget (PGB). Deze regeling voor zorg in natura blijft bestaan, maar de betaling gaat in 2015 rechtstreeks naar de zorgaanbieder.

De AWBZ De Algemene Wet Bijzondere Ziektekosten (AWBZ) komt tegemoet bij zware geneeskundige risico’s van langdurige aard (die niet onder uw zorgverzekeringen vallen) en persoonsgebonden hulpmiddelen voor mensen die in een instelling wonen. De AWBZ vervalt per 1 januari 2015. De Wet Langdurige Zorg (WLZ) komt daarvoor in de plaats en is alleen nog bestemd voor de zwaarste langdurige zorg. Het gaat hier vooral om zorg zoals verpleging en verblijf in een instelling.

Bewoners van instellingen kunnen ook individueel hulpmiddelen aanvragen. Denk bijvoorbeeld aan aangepaste rolstoelen voor individueel gebruik of antidoorligmatrassen.

Op eigen kosten of tweedehands Krijgt u geen vergoeding, dan kunt u natuurlijk ook altijd nog op eigen kosten een hulpmiddel aanschaffen (zie kader). Veel gemeenten zetten gebruikte scootmobielen opnieuw in, totdat ze versleten en afgeschreven zijn. Maar veel particulieren – en soms ook instellingen – bieden hun tweedehands hulpmiddelen te koop aan, dus er is een levendige handel in gebruikte artikelen. Informeer eens bij een instelling of ze een tweedehands rolstoel of rollator hebben of kijk op Marktplaats of Zorgoutlet.nl voor een goedkope oplossing. Heeft u zelf een tweedehands hulpmiddel in de aanbieding, dan zijn ze daar in ontwikkelingslanden vaak heel blij mee.

Meer informatie www.hulpmiddelenwijzer.nl overzicht van hulpmiddelen. www.eengoedhulpmiddel.nl overzicht. www.weerhandig.nl handige, kleine hulpmiddelen voor in de keuken, badkamer, bijvoorbeeld voor éénhandigen. www.zorgoutlet.nl kopen en verkopen van gebruikte hulpmiddelen. Er is een ruime keuze aan rollators.

www.stichtingtweedekans-hulpmiddelen.nl doneer uw ongebruikte hulpmiddelen, zodat ze in ontwikkelingslanden ingezet kunnen worden. www.zorgverzekering.org informatie over zorgverzekeringen, PGB en AWBZ.

(web) winkels in Brabant www.panteinwinkel.nl www.viventwinkel.nl www.welzorg.nl www.zuidzorgwinkel.nl

Vier doelgroepen, vier merknamen De Amarant Groep ondersteunt, innoveert en positioneert zich als een vitale lokale en betrouwbare netwerkpartij met actuele en werkzame zorgconcepten waar mensen met een beperking (jong én oud) en de maatschappij om vragen. De zorg die wij leveren is een antwoord op de zorgvraag in elke levensfase van de cliënt en zijn familie. Het cliëntperspectief staat daarom in alle zorgconcepten centraal met een meetbaar resultaat. Het resultaat is gericht op meedoen, zelf doen en kwaliteit van leven voor deze kwetsbare burgers in onze samenleving. Wij doen dit met vakbekwame professionals die zich van nature kenmerken door aandacht, warmte en betrokkenheid. In overleg met onze cliënten en hun vertegenwoordigers, georganiseerd in cliëntenraden. Wij hebben de bereidheid om voortdurend te willen veranderen. We zijn creatief en laten ons zien. Als de zorgvraag dat vraagt en de omgeving dat nodig maakt. Gezien de diversiteit van ons aanbod werken wij voor vier doelgroepen, met vier merknamen. Want de mens met een ernstige verstandelijke beperking vraagt om andere competenties, andere huisvesting, andere netwerken dan de mens met autisme, nietaangeboren hersenletsel of de mens met een licht verstandelijke beperking. Samen met de onderstaande vier merken werken wij aan cliëntperspectief. Amarant Amarant biedt zorg in elke levensfase voor mensen met een beperking. Van matige tot ernstige beperking, soms in combinatie met autisme. We bieden specialistische ondersteuning. Van wijkzorg in de vorm van begeleiding bij wonen, werk en dagbesteding tot intensieve zorg en dagbesteding op beschutte locaties voor mensen met een (zeer) ernstige verstandelijke beperking. Voor meer informatie: www.amarant.nl 0900 - 80 66

Idris Idris is een specialistisch behandelcentrum voor kinderen, jongeren en volwassenen met een licht verstandelijke beperking in combinatie met (zeer) complex gedrag. Idris biedt poliklinische behandeling, ambulante behandeling en intensieve zorg met verblijf, inclusief crisisopvang. Bij Idris geldt: iedereen is. Voor meer informatie: www.idris.nl 088 - 62 21 000

Dr. Leo Kannerhuis Brabant Dr. Leo Kannerhuis Brabant is een specialistisch behandelcentrum voor kinderen, jongeren en volwassenen met autisme (normaal begaafd). Het Dr. Leo Kannerhuis Brabant biedt poliklinische behandeling, dagbehandeling en behandeling met verblijf. Het doel is het versterken van de eigen kracht: zelf doen en meedoen. Voor meer informatie: www.leokannerhuisbrabant.nl 013 - 46 45 110 Pauwer Pauwer biedt zorg op maat aan kinderen, jongeren en volwassenen met een lichamelijke beperking, een meervoudige beperking of met niet-aangeboren hersenletsel. Cliënten van Pauwer kunnen gebruik maken van de diensten die Pauwer hen aanbiedt op het gebied van wonen, wijkzorg en dagbesteding. Pauwer: versterking bij beperking! Voor meer informatie: www.pauwer.nl 088 61 10 211 Voor meer informatie verwijzen wij u naar www.amarantgroep.nl of één van de vier bovengenoemde websites. Ook kunt u bellen met ons algemene telefoonnummer: 0900 8066. Voor vragen over het zorgaanbod van één van de vier merken kunt u vragen naar de Cliëntenservice. Voor het aanvragen van een brochure kunt u vragen naar de afdeling Communicatie. Wij helpen u graag verder.