een situatie die alleen maar kan leiden tot totstandkoming van eenzijdige denkbeelden en ideeĂŤn. Het is voor beide groepen als bijv. studenten en docenten belangrijk een klankbord te vinden opdat niet beiden verstarren in eigen opvattingenWim Vegt
Onafhankelijk Schoolblad van de Hogere Technische School, Den Haag, Wegastraat 60. Jaargang 1.1
RED.AKTIONEEL De eerste schoolkrant dit jaar is later uitgekomen dan gebruikelijk daar er enkele organisatorische moeilijkheden waren. In plaats van de traditionele corpskrant van Etha verschijnt voortaan een schoolkrant voor alle H.T.S.-ers waarin ieder op eigen verantwoordelijkheid elk artikel kan plaatsen. De naam van deze krant "EKSIST" is ontleend aan het Engelse woord "to exist". Het belangrijkste is n.l. dat er een schoolkrant bestaat, opdat er voor ieder latent een mogelijkheid aanwezig is zijn mening, kritiek of suggesties bekend te maken. Het zal waarschijnlijk bekend zijn dat er verschil van mening bestaat over de functies van het corps Etha. Hoewel de meesten zich niet uitspreken, blijkt uit de tamelijk passieve houding van de meeste studenten een onverschilligheid ten aanzien van Etha. Dat niet alles gaat zoals de meesten wensen is naar mijn mening geen reden een passieve houding te ontwikkelen. Het enige wat men hiermee bereikt is dat conventionele denkbeelden de overhand krijgen en men een stadium bereikt waarin verandering niet meer mogelijk is. Juist om die reden lijkt het mij belangrijk nu tegen achterhaalde denkbeelden te protesteren en nieuwe naar voren te brengen. Dit geldt zeker niet alleen voor het corps maar meer nog voor de positie van de studerenden op deze school- En hiermee bedoel ik niet dat de student een machtspositie moet krijgen. In het verleden is een machtspositie maar al te vaak misbruikt, maar dan niet bepaald door studenten.
STUDENTENRAAD Wellicht heeft u zich afgevraagd wat de Studentenraad eigenlijk doet. De Studentenraad is vorig jaar ingesteld met het doel de samenwerking tussen directie, docenten en studenten te bevorderen. Op dit moment zijn de volgende punten in discussie: - Onderwijs vreemde talen; meer of geen talen-
- Het vooraf bekend maken van het programma van de docent-
- Een goed georganiseerde bibliotheek
- Leerstof meer afstemmen op de praktijk- Absentie lijsten- Boekenlijst en boekenbeurs- Huishoudelijk regelement. Over deze punten hoopt de studentenraad tot een voorstel te komen. De Studentenraad is van oordeel dat uw mening niet gemist kan worden. Daarom zal, nadat deze punten uitgewerkt zijn. uw oordeel hierover gevraagd worden. Bijv. d.m.v. een referendum. Hierna zullen de voorstellen besproken worden in de H.T.S. - raad.( directie, docenten, studenten) Wanneer u tot meningsvorming over bovengenoemde punten wilt bijdragen, kunt u de vergaderingen van de Studentenraad bijwonen of met een van de leden van de studentenraad praten. De namen van deze leden staan op het aanplakbord. de Studentenraad -
Zodra een bepaalde groep een andere zijn wil kan opleggen, ontstaat
-1-
-2-
WAR IS OVER IF
-
YOU WANT IT
December 1969 werd de wereld opgeschrikt door de kerstwens van het idealis·Gische duo John Lennon - Yolfö Ono: WAR IS OVER, if you want it. Een geniale maar leugenachtige slogan, omdat er waarschijnlijk relatief vrij weinig mensen te vinden zijn die werkelijk oorlog willen, zonder dat al die vredeszuchtighe5.d het uitbreken van de vrede merkbaar naderbij brengt. De burger X die over dit moeilijke vraagstuk nadenkt en merkt dat er ondanks zijn goede wil niets gebeurt komt al gauw op de gedachte dat kennelijk de anderen niet willen. Een wantrouwen dat juist bij het lijstje oorzaken van het uitblijven van de vrede hoortTegen vooroordelen zoals: 'er is altijd oorlog geweest en het zal dus wel niet zonder gaan ' of 'als de vrede uitbreekt worden miljoenen mensen werkeloos' valt met tegenvoorbeelden en argumenten nog wel op te trekken. Tegen de menselijke gehoorzaamheid is helaas minder te ondernemen 0
In een gefilmd eksperiment van de Amerikaanse psycholoog prof. Stanley Milgram treden proefpersone11 - die op een advertentie in de krant reageerden- als leraar, in een pseudo- leereksperiment op. Zij moeten een leer-
-3-
ling (in werkelijkheid een medewerker van het laboratorium) een serie woordparen leren zoals 'groene plant', 'gevaarlijke spoorwegovergang' e.d. Iedere keer dat de 'leerling' een fout maakt moet de 'leraar' hem straffen. De straf bestaat uit een elektrische schok, De'leraar' die in een andere kamer zit dan de'leerling' heeft een paneel van een schokgenerator voor zich ·met dertig handeltjes die van 15 tot 450 volt en van 'lichte schok' tot 'gevaar': ernstige schok lopen, De proefleider heeft de 'leraar' van te voren laten zien hoe de 'leerling' in een andere kamer aan de elektrische stoel wordt vastgegespt. Hij heeft de 'leraar' gezegd dat de schokken pijnlijk maar niet gevaarlijk zijn en dat het eksperiment vereist dat de 'leraar' tot het einde doorgaat. De 'leerling' die uiteraard geen echte schokken ontvangt protesteert luid, roept dat hij eruit wil, dat hij pijn heeft, dat men hem dit niet kan aandoen. Na de 300- volt schok geeft de 'leerling' elemaal geen antwoord meer. En dat geldt als een verkeerd antwoord.
Ondanks duidelijk sterke emotionele conflicten gaan de meeste proefpersonen( 1 leraren 1 ) door tot het bittere einde, 'omdat de proefleider het heeft gezegd'. Slechts 14 van de 40 mensen die aan het eksperiment deelnamen hielden op voor de uiterste grens van 450 volt en weerstonden het gezag. Het gezag van een man in een witte jas in een laboratorium. Te zien hoe een 'leraar! tegen dat gezag opkomt en weigert is erg bevrijdend, maar- en dat is mogelijk het belangrijkste aspect van de film- de gekwelde 'leraar' die doorgaat tot 450 volt, die zweet, protesteert, en toch gehoorzaamt, roept een sterk medegevoel op. Je zou hem eruit willen sleuren. De 1 Eichmann 1 van het eksperiment krijgt de sympathie. Afgezien van het stuk onplezierig zelfinzicht dat men uit deze film kan krijgen en de zorgelijke gedachte dat de autoriteit van een anonieme wetenschapsmeneer al voldoende is volwassen mensen er toe te brengen een ander praktisch te elektrocuteren, is de film een heftig pleidooi voor het opvoeden tot ongehoorzaamheid- Veel anders zit er niet op -
H E L P
de H . T . S. -Unie gaat ten onder! Dit is beslist geen loze kreet. De H.T.S.- Unie gaat naar mijn mening de verkeerde kant op. Op de laatste raadsvergadering werd besloten voortaan een andere weg te volgen. Nu zult u zich wel afvragen wat er werd besloten op die vergadering- Wel, kort samengevat komt het hier op neer: Vroeger was de H.T.S. -Unie een unie van studerenden aan de H.T.S. die opkwam voor de belangen van de H-T.S. -student en die als zodanig ook optrad. Nu is de H.T.S. -Unie een unie van H.T.s. -studenten, die opkomt voor de belangen van iedereen, maar optreedt als de vertegenwoordiger van de H.T.S.-student. Enkele voorbeelden: De H,T.s. Unie zit als vertegenwoordiger van H.T.S. -studenten in verscheidene commissies, waarin ze soms ook stemrecht hebben. Deze commissies hebben tot doel te onderz.oeken op welke manieren het onderwijs aan de H.T.s. -en kan worden verbeterd. Het is de bedoeling dat men over enkele jaren uit die commissies gaat. Vroeger streefde het hoofdbestuur voor betere beursen, betere woongelegenheid enz. Dit hoofdbestuur is van mening dat
Uit VPRO Vrije Geluiden
-4-
Unie weer de goede kant op zal gaan. Als iemand er iets voor voelt, laat die zich dan zo spoedig mogelijk bij het huidige afdelingsbestuur melden.
een maatschappijverandering in anti- kapitalistische zin eerst noodzakelijk is, voor men verder kan vechten voor de belangen van de H.T.S. -student.
De omwenteling:
Het Afdelingsbestuur van de H.T.S.-Unie.
Hoe is dat zo gekomen? Waarschijnlijk zult u dit al gelezen hebben in de H.T.S-'er en indien dit niet het geval is zal ik hier een korte samenvatting geven: Op de gehouden raad.svergadering bleek meer en meer dat het bestuur een andere kant op wilde gaan en de kreet ideologisch stond hiervoor als aanduiding- Een groep vertegenwoordigers van afdelingsbesturen, pragmatisch genaamd wilde nu maar eens de knoop doorhakken. Op de tweede dag van de bijeenkomst werd er gestemd over het toekomstige beleid, pragmatisch of ideologisch, zoals het hoofdbestuur wilde. De uitslag werd ideologischmet de overweldigende meerderheid van zegge en schrijve é~n stem, jawel ~~n stem, en dat voor een zo belangrijke beslissing.
H.Beyssens J.Boswijk H.de Kleijn J.v. Noort
CT CT E W
Om u een objectieve informatie te geven omtrent de beweegredenenen van de 'pragmatici' en de 'ideologen' volgt hier een artikel van de H.T.S.- Amsterdam die v66r het huidige beleid van het hoofdbestuur van de H.T.SUnie stemde. DE H. T •S. -UNIE VOOR TIJDENS EN NA DE RAADSVERGADERING VAN 2728 en 29 nov- 1970.
Maar wat nu? Een aantal afdelingen hebben tezamen een oppositie gevormd, waarbij ons afdelingsbestuur bestaande uit: H. Beyssens, J. Boswijk, H. de Kleijn, en J. van Noort. zich ook heeft aangesloten. Maar een dergelijke oppositie vraagt om werk en voor dat werk zijn afdelingsbesturen nodig, die niet alleen bestaan uit vierdeklassers, die dit jaar examen moeten doen. Ik hoop, dat er enigen zijn die het werk van devierdeklassers willen overnemen, opdat de H.T.S.-
-5-
Voorgeschiedenis: De H.T.S.-Unie is opgezet als een organisatie die zich ten doel stelde de belangen van de H.T.S. -student te vertegenwoordigen. De bepalingen moeten dan ook in dit licht worden bezien. De H.T.S. -Unie stelde zich toen ten doel te trachten de H.T.S.'ers zoveel mogelijk te bevoordelen ten opzichte van diegenen die geen tertiair onderwijs volgden.
4 4 4B 1B
Steeds meer echter begonnen ook binnen de H.T.S. (zoals ook binnen de universiteiten al gebeurd was, zie b.v. de ontwikkeling binnen de A.S.V.A.) de meningen te groeien dat het bevoordelen van de student ten koste gaat van het grootste deel van de werkende bevolking. Het overgrote deel van diegenen die tot deze slotsom komen vindt dit onaanvaardbaar. Dat deze bevoordeling van de studenten ten koste gaat van de werkende bevolking is het gemakkelijkst te verduidelijken met een voorbeeld, hoewel tegen een voorbeeld altijd tegenargumenten te vinden zijn. Ten behoeve van studenten wordt woonruimte gecreëerd (studentenflats), omdat het voor hen bijna onmogelijk is woonruimte te vinden. Voor anderen bestaat hetzelfde probléem! Maar zij mogen niet in de voor studenten gecreëerde woonruimte wonen! Waren van het beschikbare kapitaal gewone vrijgezellenflats gebouwd ·dan had iedereen , zowel student als niet student er ~~n kunnen opeisen. In de H.T.S. -Unie is de stroming die zich verzet tegen de elite-vorming, het laatste jaar snel sterker geworden. Met elitevorming wordt hier bedoeld; een bepaalde groep tracht zich maatschappelijk boven een andere veel grotere groep (zoals nu gebeurt met academici en in mindere mate ook met de H.T.S.-'ers) te ver-
-6-
heffen. Het in 1970 benoemde hoofdbestuur van de H.T.S.Unie is ook tot deze conclusie gekomen, wat tot gevolg had dat zij de volgende kernpunten op de raadvergadering in nov. 1970 naar voren bracht: Wat moet de door de H.T.S.- Unie in de toekomst te volgen lijn zijn. Moet zij zich opwerpen als belangenbehartigende organisatie (dus trachten de elite- vorming van de H.T.S.-'er te versterken) of moet zij trachten zich in te zetten voor de verandering van deze maatschappij met het doel deze om te zetten in ~én waarin geen maatschappij- klassen meer voorkomen. Op de raadsvergadering bleek dan ook al na enige uren dat er twee groepen te onderscheiden zijn, die zich met de titels 'pragmatici' en 'ideologen sieren. De ideologen, waaronder het hoofdbestuur, geloven in een klasseloze maatschappij, en vinden dus dat bevoordeling van de student boven 'andere' verwerpelijk is. Hieruit volgt dat de H.T.S.- Unie zich steeds minder zal gaan bemoeien met zaken waarmee uitsluitend en alleen H.T.S.- studenten gediend zijn. Steeds meer zal het hoofdbestuur gaan fungeren als coördinerend orgaan tussen de afdelingen met als hoofddoel het verstrekken van zoveel mogelijk informatie, b.v. belangrijke artikelen, boek
van 'De H.T.S.-
bespreking, literatuurlijsten, enz. en als dienstverlenende organisatie, b.v. door het verzorgen van stencil- en offsetdrukwerk voor de afdelingen. De pragmatici ~den dat zij als beloning voor hun studie heel wat mogen eisen van de maatschappij. (Is te kunnen studeren een gave of een verdienste? Doen velen het niet omdat zij het leuk vinden of omdat zij de vrijheden van het student- zijn niet willen opgeven?) Daarom vinden zij zaken als titel voor H.T.S.-'ers, reducties voor H.T.S.-'ers, meewerken in overheidscommissies, met het doel positieverbetering, zo belangrijk. De hele raadsvergadering werd beheerst door deze controverse. Na uitgebreide discussies werd een motie ingediend door een aantal raadsleden die zich verzetten tegen een mogelijke ideologische keus van de H.T.S.- unie- Zij eisten daarin dat de raad zou beslissen over een volledige verwerping van de voorstellen van het hoofdbestuur zoals vastgelegd in het pr~- advies. Deze motie werd tot grote woede van de indieners afgestemd (met kleine meerderheid weliswaar). Sommige raadsleden die hadden gehoopt een compromis tussen 'pragmatici' en'ideologen' te kunnen bereiken zagen deze mogelijkheid nu volledig verkeken. Zie hiervoor ook het artikel 'afscheid van een periode' van Gert Jan van Leeuwen in het januari-nummer
-7-
JEAN
'er '.
De hele raadsvergadering is er namelijk vanuit gegaan dat het verwerpen van de motie automatisch inhield dat men dan vóór de door het hoofdbestuur voorgestelde lijn stemde. Deze gedachtengang is wel begrijpelijk doch niet juist. Tijdens de raadsvergadering is hierover zelfs niet gediscussieerd! Na de stemming over de motie is men zich gaan beraden over de te volgen lijn, waarbij vooral het commissiewerk van de Unie uitgebreide discussiestof bleek op te leveren. Besloten werd dat de Unie voorlopig doorgaat met het commissiewerk, nu echter voor een aanzienlijk deel op opportunistische gronden. Een radikale doorvoering van dit beleid achten wij op dit moment niet wenselijk op grond van praktische bezwaren. Het betrekken van de achterban bij de besluitvorming en het commissiewerk, waarvan de wenselijkheid bestreden wordt, zou dan al bij voorbaat tot mislukken gedoemd zijn. Het afdelingsbestuur is altijd bereid om gezamelijk met de leden haar standpunt te bepalen. Afdelingsbestuur. .AMSTERDAM
Uit
Etcetera.
PAUL
SARTRE
Geboren in 1905 te Parijs, stamt uit een gemiddeld burgerlijk milieu. Zijn naam is onlosmakelijk verbonden aan de beweging, welke zoveel discussies heeft doen ontstaan en die men het existentialisme noemt. De naam existentialisme is gebaseerd op het woord existence, hetgeen betekent: 'bestaan'. Dit is de filosofie die als waar aanneemt dat de mens van nature niet is voorbestemd, doch dat hij op ieder moment van zijn leve een keuze moet maken, waardoor hij zijn eigen bestaan schept. Zijn eigen bestaan ontwikkelt zich dus in het geheel niet volgens een vooruit opgezet plan. 'Het wezen', aldus Sartre, gaat aan het bestaan vooraf wanneer het een vervaardigd voorwerp betreft. Wanneer men een vervaardigd voorwerp aanschouwt, zoals bijv. een boek of een gereedschap, dan is dat voorwerp vervaardigd door een handwerksman, die werd geïnspireerd door een bepaald begrip. Dit werd toegeschreven aan het begrip van het gereedschap en eveneens aan een produktietechniek, welke deel uitmaakt van het begrip, en wat dus eigenlijk als een recept kan worden gezien. Het gereedschap is nu tegelijk een voorwerp dat zich op een zekere manier toont, en dat tevens een bepaald nut heeft. En men kan zich eigenlijk geen mens indenken die een gereedschap zal vervaardigen zonder te weten waartoe het voorwerp zal dienenWe kunnen dus zeggen dat voor het gereedschap het wezen, d.w.z. het geheel van aanwijzingen en kwaliteiten, die het produceren en voltooien veroorloven aan het bestaan voorafgaan. En zo is de aanwezigheid ~an zo'n gereedschap voor ons bepaald.
)
J
Voor de mens echter gaat het bestaan het wezen vooraf. De mens als existentialist begrijpt dat hij eerst niets is. Hij zal slechts daarna zijn, en hij zal zijn zoals hij handelt. De mens zal eerst zo zijn zoals hijzelf bedacht heeft te zijn. Niet dat wat hij zou willen zijn. Want wat wij wij gewoonlijk verstaan onder 'willen' is een bewuste beslissing. Men kan willen toetreden tot een partij, een boek schrijven, trouwen. Al dit alles is slechts een uiting van een oorspronkelijker keuze, spontaner dan hetgeen men 'wil' noemt. Het komt erop neer, dat de mens die vrij is te kiezen uit de mogelijkheden die zich aan hem voordoen allé~n verantwoordelijk is voor zijn daden. Hij kan zich nooit verontschuldigen door zich te verschansen achter zijn zwakke karakter, of achter een God die hem op
-8-
SPO
BEVRIJDT HET BEEST
RT
die manier geschapen zou hebben, want het existentialisme van Sartre accepteert geen God de Schepper, het is een atheïsme. Door dus op de mens de gehele verantwoordelijkheid van zijn daden te laden, laat men hem deze vrijheid voelen als een verpletterende last. De verantwoordelijkheid vervult de mens met ontzetting, evenals de militaire chef die de verantwoordelijkheid neemt voor een aanval en een bepaald aantal mensen de dood inzendt. Hij kan geen zekere angst hebben in de beslissing die hij neemt. Het is deze angst in de totale verlatenheid, waarin de mens zich bevindt, die de basis vormt van de werken van Sartre.
Dit gevoel kan door farmaceuten niet in pillen geperst of in drankjes gemengd worden. Er is ook geen ampul en geen sigaret die het doet. Misschien is er een drug die iemand het gevoel geeft een beest te zijn, maar wat is het resultaat van een gevoel? Dat men later denkt: Ik heb het gevoel gehad een beest te zijn geweest. Dit moet hoogst onbevredigend zijn.
Men vreest de noodlottige invloed van z1Jn theorieën op de jeugd. Toch hebben zij niets bekoorlijks. De mannen en vrouwen die Sartre ons toont zijn allen wezens, onbekwaam de vrijheid die het existentialisme hen verleent te benutten. Het zijn zwakke wezens, gedemoraliseerd en ontmoedigd zoals men ze vindt in zijn verzamelde werken.
-*-*-*-*-*-
Het lichaam heeft veel meer mogelijkheden. In het lichaam woont het beest zélf en het laat zich gemakkelijk bevrijden. Want als men tot de grenzen van het menselijk prestatievermogen wil gaan, blijken de hersenen het altijd het eerst op te geven. Daarom zijn de puriteinen door de eeuwen heen bang geweest voor lichaamsoefeningen. De volgelingen van Calvijn mochten niet voor hun plezier zweten, omdat het lichaam slechts de schuldenlast van de ziel behoorde te dragen.
De redactie wil hierbij de heren: C.v.d. Voort; R.E.M. Trompert; Velema; P.C.M. v.d. Geest en I.C.A. v.d. Kroef bedanken voor het getoonde initiatief een omslag voor dit blad te ontwerpen. Daar er te weinig inzendingen waren voor een redelijke keuze, is besloten het uitgeloofde bedrag van f50,- te reserveren voor een volgende omslag-prijsvraag in de hoop dan meer reacties te ondervinden. De huidige omslag zal dus voorlopig blijven. De kleur van deze omslag werd bepaald Oremus.
met medewerking van dhr.
-*-*-*-*-*Alleskunstenaar Ramses Shaffy heeft het verlaten van z1Jn ziekbed gekozen om een nieuwe LP uit te brengen: 'Ramses zonder bagage'. Uit deze LP. die eind maart verwacht wordt, is er in het begin van deze maand een single uitgebracht met de titel' Zing-vecht-huil-bid-Iachwerk en bewonder' en het romantische 'Ik denk over je na, Amsterdam'.
De angst voor het lustgevoel van het zwoegende lichaam, voor de beleving der pure lichamelijkheid en vooral voor het démasqué nadat de laatste rest der rede is opgelost, blijkt niet te veranderen. Iets dat z6 verrukkelijk is moet zonder twijfel zondig zijn.
-*-*-*-*-*-
-9-
-10-
Publikatie in "Eksist", schoolorgaan van de studentengemeenschap HTS-Wegastraat te 's-Gravenhage.
aan de
De studentengemeenschap van de HTS-Wegastraat te 's-Gravenhage kan oprecht gelukgewenst worden met de verschijning van "Eksist". Op de HTS-en, en speciaal die met een afdeling Elektrotechniek, kan men bijzonder veel kennis verzamelen over de technische mogelijkheden tot instandhouding en verbetering van de communicatie. Echter, wie een open oog heeft voor de wereld van vandaag, weet dat er aan de communicatie, aan het contact tussen mensen nogal wat schort, ondanks alle perfectie in de technische hulpmiddelen. Er werd in het verleden en er wordt ook tegenwoordig opgemerkt dat de afgestudeerde van de HTS wat weinig oog heeft voor de contactstoornissen die tUSSen mensen kunnen optreden; men vat het samen onder de term "gebrek aan sociale vaardigheid". Welnu, zo ligt er naar onze mening direkt reeds een tweeledige taak voor de redactie van "Eksist": het bevorderen van de communicatie tussen de studenten (en de andere leden van de schoolgemeenschap?) en het bevorderen van de sociale vaardigheid van de studenten. Daarnaast zijn er uiteraard vele problemen die de aandacht van zowel de studerende als de afgestudeerde van de HTS vragen. In recente publicaties is achtereenvolgens gesteld dat de HTS nog slechts een functie vervult als vooropleiding van de TH, en vragenderwijs:''Haalt de HTS 1984?" en ook dat het aangekondigde einde 'van het zelfstandig bestaan van de HTS nauwelijks verbazing behoeft te wekken. Internationaal is momenteel de plaats (en waardering) van de HTS-opleiding een erge onzekere zaak, het Wetsontwerp voor een ingenieurstitel voor de HTS-er is nog niet ingediend, door de technische en maatschappelijke ontwikkelingen neemt de behoefte aan nascholing voortdurend toe. Voor de afgestudeerden van de HTS, waarvan er ruim 17.000 verenigd zijn in het NIRIA, het Nederlands Instituut van Registeringenieurs en Afgestudeerden van de HTS-en, zijn er vragen te over. Hoewel wij licht de indruk kunnen wekken te preken voor eigen parochie, spreken wij toch de hoop uit dat "Eksist" ertoe zal bijdragen, dat de HTS-student ook wat verder zal kijken dan zijn neus lang is, d.w.z. zijn of haar aandacht niet uitsluitend richt op het behalen van het diploma. Moge "Eksist" een lang leven beschoren zijn. Het hoofdbestuur van het NIRIA
-12-
eindelijk eens uit zLJn isolement gehaald wordt door ook eens met andere mensen dan alleen technici te praten. Dit is waarschijnlijk ook de reden waarom aanvankelijk zo weLllLg belangstelling bestond voor de sociëteit de 'Malle Molen', waar men alleen H.T.S.-'ers van de eigen school ontmoet. Er zijn echter meer redenen waarom de sociëteit in de Daendelstraat naar mijn mening de voorkeur verdient. De sociëteit (dan echter het gebouw aan het Hofwijckplein) wordt volgend jaar geëxploiteerd door een scholengemeenschap genaamd S.S.T. (Stichting Studenten Trefcentrum). Iedere school die hier lid van is betaalt per lidmaatschap voor elke student f 3,- per jaar. (De sociëteit in de Malle Molen kost het corps f5,- per student per jaar) Is de school lid van S.S.T. dan heeft deze medezeggenschap in het beleid van de Stichting en is daarmee tevens mede- eigenaar van het sociëteitsgebouw. Dit is bij de sociëteit de 'Malle Molen' niet het geval. Indien dhr. Pas (exploitant van de 'Malle Molen') volgend jaar weigert het contract te verlengen of irreële eisen gaat stellen zit onze school dat jaar alweer zonder sociëteitsgebouw. De sociëteit in de Daendelstraat heeft ook veel meer bestaanszekerheid. Het sociëteitsgebouw is n.l. door S.S.T. zelf gekocht.
MANNEN
ON
DE R
ELKAAR
Grandioos! een sociëteitsgebouw vol mannen, en dan nog wel dezelfde als die welke men elke dag in de kantine kan zien. Dat er iets georganiseerd moest worden om financiële middelen bij elkaar te krijgen was duidelijk, maar dat dat op een dergelijke manier moest gebeuren is voor mij onbegrijpelijk. Te meer daar er al een sociëteitsgebouw in de Daendelstraat bestaat waarbij de meeste hogere beroepsscholen in Den Haag zijn aangesloten. Deze scholen zijn: H.T.S. -Prinsessegracht; H.T.S. -Rijswijk; School voor Taal en Letterkunde; Pedagogische Academie en de Hogere Economische School. Het belang van een dergelijke sociëteit is juist dat de H.T.S.-'er
13-
Daar er nog geen bestemmingsplan bestaat voor het gebied waar de sociëteit staat is voor minstens 25 jaar de toekomst hiervan verzekerd. Een bijkomstigheid is dat voor de financiering van het gebouw de kamers van de 2e en 3e verdieping verhuurd worden. Iedere school krijgt nu een bepaald aantal kamers toegewezen, waarvan het corps zelf kan beslissen wie deze kamers kunnen huren. De sociëteit is op iedere vrijdag- en zaterdagavond geopend wat voor velen een gunstiger tijd is dan alleen de donderdagavond van de 'Malle Molen'. De vraag blijft natuurlijk of de zeer matige reactie op het initiatief van Etha, een sociëteit te openen, veroorzaakt werd door bepaalde kritiek op het beleid dan wel door een onverschilligheid t.a.v. het corps. In het laatste geval zijn dan de overlevingskansen voor Etha in de komende jaren niet bijzonder groot
J. W. Vegt
- *- *- *- *- *
-14-
E- 2c
OP DE HOOGSTE TOP
OP DE HOOGSTE TOP Dat alleen om de reden Dat ze de taal van de Liefde niet verstaan en In het kostbaar bezit Van het vermogen om tot In de oneindigheid Dubbele bodems te zien Ziet hij met schrik En beven hoe het Menselijk bestaan door Een golf van rampen Ten onder zal gaan en Met het ontwakend besef Dat onze planeet over zo'n 5 miljard jaar naar de Verdoemenis zal gaan Raakt hij in de ban van Een ijzingwekkende wind Die snijdend als een mes Door het merg en been gaat Van zijn verkleumd lichaam Dat op deze grimmige hoogte Eenzaam staat te pronken In het schijnsel van Een flauw oplichtende Z O N
Na een moeizame klauterpartij Langs de steile rotswand Van een bodemloze diepte Heeft hij eindelijk de Hoogste top bereikt van Een met sneeuw bedekt Gebergte dat omsluierd Door dichte wolkennevels Zich aan hem voordoet Als een extatische droom Die hem in zo'n vergaande Staat van verrukking Brengt dat hij het Gevoel heeft alsof hij Moet sterven van vreugde en Zich oppermachtig wanend Heeft hij toch nog medeLijden met de dwaze wezens Die diep onder hem In de bewoonde wereld Bezig zijn met het Produceren van de ene Na de andere oorlog en
Johnny de Selfkicker
-15-
